Σελίδα 1 από 22
The end.
Δημοσιεύτηκε: 26 Ιουν 2019, 02:59
από Cavaliere
Για κάποιο λόγο πιστεύω πως τα έζησα όλα. Ελπίζω πως όχι, αλλά φοβάμαι, ναι. Δεν είναι απογοήτευση, αλλά τέλος. Θέλω να λέω, όχι. Αλλά δεν το πιστεύω.
Re: The end.
Δημοσιεύτηκε: 26 Ιουν 2019, 03:04
από ST48410
Τώρα αρχίζουν τα ωραία. Σκέψου να έλεγαν κάτι τέτοιο οι παππούδες μας πριν 30 χρόνια, πόσα πράγματα ζήσαμε εμείς που δεν γνώριζαν ή δεν φαντάζονταν.
Ρομποτική, AI, 3D printing θα αλλάξουν δραματικά την σχέση του ανθρώπου με την εργασία. Θα ζήσουμε αρκετά να δούμε κάποιες αλυσίδες αιώνων να σπάνε;
Re: The end.
Δημοσιεύτηκε: 26 Ιουν 2019, 04:28
από blackpaint
Cavaliere έγραψε: ↑26 Ιουν 2019, 02:59
Για κάποιο λόγο πιστεύω πως τα έζησα όλα. Ελπίζω πως όχι, αλλά φοβάμαι, ναι. Δεν είναι απογοήτευση, αλλά τέλος. Θέλω να λέω, όχι. Αλλά δεν το πιστεύω.
Αν δεν εχεις ακομα διασχισει την Αλασκα με ελκηθρο με σκυλια, δεν εχεις ζησει. Η αν δεν εχεις δουλεψει εθελοντης σε ορφανοτροφειο πολεμου στην Αφρικη. Η αν δεν εχεις κανει πεζοπορια στα βουνα της Γουατεμαλας. Η αν δεν εχεις κοιμηθει σε ιγκλου. Η αν δεν εχεις οδηγησει ολοκληρη την Ρουτ 66. Η αν δεν εχεις φαει πεγιοτλ σε αρχαιο Ινκα ναο. Η ορειβασια στο Κιλιμαντζαρο. Η συγκομιδη ψιλοκυβινης στη Ναπα Βαλευ φθινοπωρο. Η παρει τον Υπερσιβηρικο χειμωνιατικα. Η τρεξει με τους ταυρους να σε κυνηγανε στην Παμπλονα. Η δεν εχεις πιει τσελεμια μεχρι τελικης πτωσης παρεα με σαντου στα Ιμαλαια. Η να κολυμπησεις με φαλαινοκαρχαριες στο Μεξικο. Η να προσευχηθεις στο Μπλε Τζαμι στην Ινσταμπουλ. Η να κανεις εξασκηση στο σημαδι πυροβολοντας τενεκεδακια με αυθεντικα περιστροφα του 1860 σε ραντσο στο Τεξας. Η να πεταξεις με αεροστατο πανω απο το Γκραν Κανυον. Η καγιακ αναμεσα στα παγοβουνα στην Ισλανδια. Η να εξερευνησεις παρανομα τις κλειστες στο κοινο κατακομβες στο Παρισι. Η να μεθυσεις με κινεζικο κρασι με φιδια.
Re: The end.
Δημοσιεύτηκε: 26 Ιουν 2019, 04:35
από Saliveros
Re: The end.
Δημοσιεύτηκε: 26 Ιουν 2019, 07:05
από Spiros252
Saliveros έγραψε: ↑26 Ιουν 2019, 04:35
ή να ψηφίσεις Βελόπουλο.
Re: The end.
Δημοσιεύτηκε: 26 Ιουν 2019, 08:00
από Athina__P
Είναι αρκετά που δεν έχω κάνει.
Αλλά φτάνει μια ηλικία που δεν έχεις όση ενέργεια είχες πριν και σου αρκούν αυτά που ξέρεις ότι σου αρέσουν και δεν σπαταλάς ενέργεια μήπως και βρεις κάτι νέο.
Πχ θα ήθελα να είχα κάνει island hopping να γυρίσω όλα τα νησιά και νησάκια των Κυκλάδων, να βρω το αγαπημένο μου, τώρα ξέρω ποιο είναι από αυτά που πρόλαβα να γυρίσω. Εντωμεταξύ δεν έβρισκα παρέα για το island hopping, γιατί σου λέει είναι πολλή κούραση και αυτό το έλεγαν άτομα που περνούσαν 200 μέρες το χρόνο 2 ώρες τη μέρα σε μποτιλιαρίσματα για να πάνε δουλειά. Τους κούραζε να ανεβούν σε ένα πλοίο να πάνε στο διπλανό νησί
Δεν έχω κάνει να βρω τον άντρα που θα με κοιτάζει όπως ο Ομπάμα τη Μισέλ ή ο Πωλ Νιούμαν την Τζόαν Γούντγουορντ for ever and ever, αλλά έφτασα κοντά αρκετά, θα ήθελα να μπορούσα να κάνω και 3 και 4 παιδιά αλλά δεν γίνεται, τα 2 αποδείχτηκαν κάπως πολλά... Θα ήθελα να είχα γαμάτη ζωή όπως μια γυναίκα πρότυπο που είχα στην οικογένειά μου και να έχω τέτοιους γαμάτους φίλους, κάπου το προσέγγισα αυτό...
Re: The end.
Δημοσιεύτηκε: 26 Ιουν 2019, 08:10
από Gherschaagk
Εγώ πάντως θέλω να δω το Aurora Borealis.
Re: The end.
Δημοσιεύτηκε: 26 Ιουν 2019, 08:17
από Leporello
blackpaint έγραψε: ↑26 Ιουν 2019, 04:28
Cavaliere έγραψε: ↑26 Ιουν 2019, 02:59
Για κάποιο λόγο πιστεύω πως τα έζησα όλα. Ελπίζω πως όχι, αλλά φοβάμαι, ναι. Δεν είναι απογοήτευση, αλλά τέλος. Θέλω να λέω, όχι. Αλλά δεν το πιστεύω.
Αν δεν εχεις ακομα διασχισει την Αλασκα με ελκηθρο με σκυλια, δεν εχεις ζησει. Η αν δεν εχεις δουλεψει εθελοντης σε ορφανοτροφειο πολεμου στην Αφρικη. Η αν δεν εχεις κανει πεζοπορια στα βουνα της Γουατεμαλας. Η αν δεν εχεις κοιμηθει σε ιγκλου. Η αν δεν εχεις οδηγησει ολοκληρη την Ρουτ 66. Η αν δεν εχεις φαει πεγιοτλ σε αρχαιο Ινκα ναο. Η ορειβασια στο Κιλιμαντζαρο. Η συγκομιδη ψιλοκυβινης στη Ναπα Βαλευ φθινοπωρο. Η παρει τον Υπερσιβηρικο χειμωνιατικα. Η τρεξει με τους ταυρους να σε κυνηγανε στην Παμπλονα. Η δεν εχεις πιει τσελεμια μεχρι τελικης πτωσης παρεα με σαντου στα Ιμαλαια. Η να κολυμπησεις με φαλαινοκαρχαριες στο Μεξικο. Η να προσευχηθεις στο Μπλε Τζαμι στην Ινσταμπουλ. Η να κανεις εξασκηση στο σημαδι πυροβολοντας τενεκεδακια με αυθεντικα περιστροφα του 1860 σε ραντσο στο Τεξας. Η να πεταξεις με αεροστατο πανω απο το Γκραν Κανυον. Η καγιακ αναμεσα στα παγοβουνα στην Ισλανδια. Η να εξερευνησεις παρανομα τις κλειστες στο κοινο κατακομβες στο Παρισι. Η να μεθυσεις με κινεζικο κρασι με φιδια.
Δεν κολύμπησα με φαλαινοκαρχαρίες, έκανα όμως μυτούλες με όρκα στην Αντίμπ.
Πήγα στο μπλε τζαμί, αλλά δεν προσευχήθηκα.
Πέταξα πάνω από το Γκραν Κάνυον, αλλά με αεροπλανάκι και όχι με αερόστατο
Εχω ακόμη πολλά πράγματα που δεν έχω κάνει, αλλά δεν πιστεύω ότι θα τα κάνω ποτέ.
Re: The end.
Δημοσιεύτηκε: 26 Ιουν 2019, 08:29
από Naida
blackpaint έγραψε: ↑26 Ιουν 2019, 04:28
Cavaliere έγραψε: ↑26 Ιουν 2019, 02:59
Για κάποιο λόγο πιστεύω πως τα έζησα όλα. Ελπίζω πως όχι, αλλά φοβάμαι, ναι. Δεν είναι απογοήτευση, αλλά τέλος. Θέλω να λέω, όχι. Αλλά δεν το πιστεύω.
Αν δεν εχεις ακομα διασχισει την Αλασκα με ελκηθρο με σκυλια, δεν εχεις ζησει. Η αν δεν εχεις δουλεψει εθελοντης σε ορφανοτροφειο πολεμου στην Αφρικη. Η αν δεν εχεις κανει πεζοπορια στα βουνα της Γουατεμαλας. Η αν δεν εχεις κοιμηθει σε ιγκλου. Η αν δεν εχεις οδηγησει ολοκληρη την Ρουτ 66. Η αν δεν εχεις φαει πεγιοτλ σε αρχαιο Ινκα ναο. Η ορειβασια στο Κιλιμαντζαρο. Η συγκομιδη ψιλοκυβινης στη Ναπα Βαλευ φθινοπωρο. Η παρει τον Υπερσιβηρικο χειμωνιατικα. Η τρεξει με τους ταυρους να σε κυνηγανε στην Παμπλονα. Η δεν εχεις πιει τσελεμια μεχρι τελικης πτωσης παρεα με σαντου στα Ιμαλαια. Η να κολυμπησεις με φαλαινοκαρχαριες στο Μεξικο. Η να προσευχηθεις στο Μπλε Τζαμι στην Ινσταμπουλ. Η να κανεις εξασκηση στο σημαδι πυροβολοντας τενεκεδακια με αυθεντικα περιστροφα του 1860 σε ραντσο στο Τεξας. Η να πεταξεις με αεροστατο πανω απο το Γκραν Κανυον. Η καγιακ αναμεσα στα παγοβουνα στην Ισλανδια. Η να εξερευνησεις παρανομα τις κλειστες στο κοινο κατακομβες στο Παρισι. Η να μεθυσεις με κινεζικο κρασι με φιδια.
Έχεις κάνει κάτι από όλα αυτά;
Re: The end.
Δημοσιεύτηκε: 26 Ιουν 2019, 08:45
από don't speak
Gherschaagk έγραψε: ↑26 Ιουν 2019, 08:10
Εγώ πάντως θέλω να δω το Aurora Borealis.
Αυτό το έχω και εγώ στα πλάνα μου.
Re: The end.
Δημοσιεύτηκε: 26 Ιουν 2019, 08:52
από Gherschaagk
don't speak έγραψε: ↑26 Ιουν 2019, 08:45
Gherschaagk έγραψε: ↑26 Ιουν 2019, 08:10
Εγώ πάντως θέλω να δω το Aurora Borealis.
Αυτό το έχω και εγώ στα πλάνα μου.
Είμαι κρυουλιάρα. Κι εκεί πάνω δεν πας βάζοντας μερικές εφημερίδες μέσα από τα ρούχα.
Re: The end.
Δημοσιεύτηκε: 26 Ιουν 2019, 08:56
από hellegennes
Naida έγραψε: ↑26 Ιουν 2019, 08:29
blackpaint έγραψε: ↑26 Ιουν 2019, 04:28
Cavaliere έγραψε: ↑26 Ιουν 2019, 02:59
Για κάποιο λόγο πιστεύω πως τα έζησα όλα. Ελπίζω πως όχι, αλλά φοβάμαι, ναι. Δεν είναι απογοήτευση, αλλά τέλος. Θέλω να λέω, όχι. Αλλά δεν το πιστεύω.
Αν δεν εχεις ακομα διασχισει την Αλασκα με ελκηθρο με σκυλια, δεν εχεις ζησει. Η αν δεν εχεις δουλεψει εθελοντης σε ορφανοτροφειο πολεμου στην Αφρικη. Η αν δεν εχεις κανει πεζοπορια στα βουνα της Γουατεμαλας. Η αν δεν εχεις κοιμηθει σε ιγκλου. Η αν δεν εχεις οδηγησει ολοκληρη την Ρουτ 66. Η αν δεν εχεις φαει πεγιοτλ σε αρχαιο Ινκα ναο. Η ορειβασια στο Κιλιμαντζαρο. Η συγκομιδη ψιλοκυβινης στη Ναπα Βαλευ φθινοπωρο. Η παρει τον Υπερσιβηρικο χειμωνιατικα. Η τρεξει με τους ταυρους να σε κυνηγανε στην Παμπλονα. Η δεν εχεις πιει τσελεμια μεχρι τελικης πτωσης παρεα με σαντου στα Ιμαλαια. Η να κολυμπησεις με φαλαινοκαρχαριες στο Μεξικο. Η να προσευχηθεις στο Μπλε Τζαμι στην Ινσταμπουλ. Η να κανεις εξασκηση στο σημαδι πυροβολοντας τενεκεδακια με αυθεντικα περιστροφα του 1860 σε ραντσο στο Τεξας. Η να πεταξεις με αεροστατο πανω απο το Γκραν Κανυον. Η καγιακ αναμεσα στα παγοβουνα στην Ισλανδια. Η να εξερευνησεις παρανομα τις κλειστες στο κοινο κατακομβες στο Παρισι. Η να μεθυσεις με κινεζικο κρασι με φιδια.
Έχεις κάνει κάτι από όλα αυτά;
Όχι και δεν νομίζω ότι έχει καν νόημα η αναφορά τους. Δεν βλέπω για ποιον λόγο κάτι απ' αυτά είναι ξεχωριστή εμπειρία από οτιδήποτε άλλο μπορείς να κάνεις στην ζωή σου.
Re: The end.
Δημοσιεύτηκε: 26 Ιουν 2019, 09:00
από Ασέβαστος
blackpaint έγραψε: ↑26 Ιουν 2019, 04:28
Cavaliere έγραψε: ↑26 Ιουν 2019, 02:59
Για κάποιο λόγο πιστεύω πως τα έζησα όλα. Ελπίζω πως όχι, αλλά φοβάμαι, ναι. Δεν είναι απογοήτευση, αλλά τέλος. Θέλω να λέω, όχι. Αλλά δεν το πιστεύω.
Αν δεν εχεις ακομα διασχισει την Αλασκα με ελκηθρο με σκυλια, δεν εχεις ζησει. Η αν δεν εχεις δουλεψει εθελοντης σε ορφανοτροφειο πολεμου στην Αφρικη. Η αν δεν εχεις κανει πεζοπορια στα βουνα της Γουατεμαλας. Η αν δεν εχεις κοιμηθει σε ιγκλου. Η αν δεν εχεις οδηγησει ολοκληρη την Ρουτ 66. Η αν δεν εχεις φαει πεγιοτλ σε αρχαιο Ινκα ναο. Η ορειβασια στο Κιλιμαντζαρο. Η συγκομιδη ψιλοκυβινης στη Ναπα Βαλευ φθινοπωρο. Η παρει τον Υπερσιβηρικο χειμωνιατικα. Η τρεξει με τους ταυρους να σε κυνηγανε στην Παμπλονα. Η δεν εχεις πιει τσελεμια μεχρι τελικης πτωσης παρεα με σαντου στα Ιμαλαια. Η να κολυμπησεις με φαλαινοκαρχαριες στο Μεξικο. Η να προσευχηθεις στο Μπλε Τζαμι στην Ινσταμπουλ. Η να κανεις εξασκηση στο σημαδι πυροβολοντας τενεκεδακια με αυθεντικα περιστροφα του 1860 σε ραντσο στο Τεξας. Η να πεταξεις με αεροστατο πανω απο το Γκραν Κανυον. Η καγιακ αναμεσα στα παγοβουνα στην Ισλανδια. Η να εξερευνησεις παρανομα τις κλειστες στο κοινο κατακομβες στο Παρισι. Η να μεθυσεις με κινεζικο κρασι με φιδια.
Re: The end.
Δημοσιεύτηκε: 26 Ιουν 2019, 09:05
από don't speak
Gherschaagk έγραψε: ↑26 Ιουν 2019, 08:52
don't speak έγραψε: ↑26 Ιουν 2019, 08:45
Gherschaagk έγραψε: ↑26 Ιουν 2019, 08:10
Εγώ πάντως θέλω να δω το Aurora Borealis.
Αυτό το έχω και εγώ στα πλάνα μου.
Είμαι κρυουλιάρα. Κι εκεί πάνω δεν πας βάζοντας μερικές εφημερίδες μέσα από τα ρούχα.
Ρούχο-ηλεκτρική κουβέρτα θα βάλεις.
Αν δεν το φτιάξουν εμπορικά, θα κάνουμε ιδιοκατασκευή.
Re: The end.
Δημοσιεύτηκε: 26 Ιουν 2019, 09:05
από Naranjita
Ασέβαστος έγραψε: ↑26 Ιουν 2019, 09:00
blackpaint έγραψε: ↑26 Ιουν 2019, 04:28
Cavaliere έγραψε: ↑26 Ιουν 2019, 02:59
Για κάποιο λόγο πιστεύω πως τα έζησα όλα. Ελπίζω πως όχι, αλλά φοβάμαι, ναι. Δεν είναι απογοήτευση, αλλά τέλος. Θέλω να λέω, όχι. Αλλά δεν το πιστεύω.
Αν δεν εχεις ακομα διασχισει την Αλασκα με ελκηθρο με σκυλια, δεν εχεις ζησει. Η αν δεν εχεις δουλεψει εθελοντης σε ορφανοτροφειο πολεμου στην Αφρικη. Η αν δεν εχεις κανει πεζοπορια στα βουνα της Γουατεμαλας. Η αν δεν εχεις κοιμηθει σε ιγκλου. Η αν δεν εχεις οδηγησει ολοκληρη την Ρουτ 66. Η αν δεν εχεις φαει πεγιοτλ σε αρχαιο Ινκα ναο. Η ορειβασια στο Κιλιμαντζαρο. Η συγκομιδη ψιλοκυβινης στη Ναπα Βαλευ φθινοπωρο. Η παρει τον Υπερσιβηρικο χειμωνιατικα. Η τρεξει με τους ταυρους να σε κυνηγανε στην Παμπλονα. Η δεν εχεις πιει τσελεμια μεχρι τελικης πτωσης παρεα με σαντου στα Ιμαλαια. Η να κολυμπησεις με φαλαινοκαρχαριες στο Μεξικο. Η να προσευχηθεις στο Μπλε Τζαμι στην Ινσταμπουλ. Η να κανεις εξασκηση στο σημαδι πυροβολοντας τενεκεδακια με αυθεντικα περιστροφα του 1860 σε ραντσο στο Τεξας. Η να πεταξεις με αεροστατο πανω απο το Γκραν Κανυον. Η καγιακ αναμεσα στα παγοβουνα στην Ισλανδια. Η να εξερευνησεις παρανομα τις κλειστες στο κοινο κατακομβες στο Παρισι. Η να μεθυσεις με κινεζικο κρασι με φιδια.
να τα χεις κάνει όλα αυτά και μετά να γυρίσεις στην πατρίδα και να ψηφίσεις ΣΥΡΙΖΑ.
