Re: Γιατί φοβούνται οι γάτες
Δημοσιεύτηκε: 30 Σεπ 2019, 19:52
ασχημουλης με ωραιο πουλακι
Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους!
https://www.phorum.com.gr/
Ζήλεψα. Αλλά εγώ θέλω αυτόοο
Παρόμοια κι η γάτα μου. Δεν έχει σηκώσει ποτέ πόδι να γρατσουνίσει, τρυφερότατη χαδιάρα, αλλά είναι και φάσεις που επιτίθεται και τότε δαγκώνει αλύπητα.- Casper - έγραψε: ↑01 Οκτ 2019, 00:51
Anyway για τον γάτο μου ισχύει αυτό:
[img]https://i.postimg.cc/4dtYPkNs/6665 ... .jpg[/img]
Φοβούνται να τον χαϊδέψουν, ακόμα και άνθρωπος που δεν ζει χωρίς γάτο. Μεγάλωσε με σκύλους και νομίζει πως είναι σκύλος. Μας δαγκώνει (ειδικά όταν τρώμε) και ΠΟΝΑΕΙ. Μας αφήνει πληγές. Μπαίνει μέσα στο ψυγείο κάθε φορά που ανοίγουμε και αν τον σπρώξεις λίγο για να βγει πριν κλείσεις αρχίζει την επίθεση. Πολλές φορές όταν περνάς από δίπλα του, χωρίς να το έχεις πάρει χαμπάρι νιώθεις το τσίμπημα. Πως τόλμησες να περάσεις; Είναι θεότρελος. Αλλά τον αγαπώ
Τα αβγά φταίνεwooded glade έγραψε: ↑30 Σεπ 2019, 03:35Όταν πλησιάσεις μία γάτα να τη χαϊδέψεις τρέχει και φεύγει.
Για ποιό λόγο ;
Αυτό όμως ισχύει μόνο για τις Ελληνικές γάτες, οι γάτες στην Αγγλία κάθονται.
Ποιά διαφορά υπάρχει ;
Στην Ικαρία που ήμουνα οι γάτες όταν τις πλησίαζες έφευγαν όπως φεύγουν και στην Αθήνα.
Εξαίρεση όμως αποτελούσε μία ξανθειά γάτα αλλά και το γατάκι της.
Πως γίνεται αυτό ;
Αχ τον βλέπω μπροστά μου τώρα. Ακριβώς έτσι. Τουλάχιστον τώρα δεν νιώθω μόνηaLiCat έγραψε: ↑01 Οκτ 2019, 01:03Παρόμοια κι η γάτα μου. Δεν έχει σηκώσει ποτέ πόδι να γρατσουνίσει, τρυφερότατη χαδιάρα, αλλά είναι και φάσεις που επιτίθεται και τότε δαγκώνει αλύπητα.- Casper - έγραψε: ↑01 Οκτ 2019, 00:51
Anyway για τον γάτο μου ισχύει αυτό:
[img]https://i.postimg.cc/4dtYPkNs/6665 ... .jpg[/img]
Φοβούνται να τον χαϊδέψουν, ακόμα και άνθρωπος που δεν ζει χωρίς γάτο. Μεγάλωσε με σκύλους και νομίζει πως είναι σκύλος. Μας δαγκώνει (ειδικά όταν τρώμε) και ΠΟΝΑΕΙ. Μας αφήνει πληγές. Μπαίνει μέσα στο ψυγείο κάθε φορά που ανοίγουμε και αν τον σπρώξεις λίγο για να βγει πριν κλείσεις αρχίζει την επίθεση. Πολλές φορές όταν περνάς από δίπλα του, χωρίς να το έχεις πάρει χαμπάρι νιώθεις το τσίμπημα. Πως τόλμησες να περάσεις; Είναι θεότρελος. Αλλά τον αγαπώ
Πώς να μην υποκύπτουμε σε τέτοιες τρυφεράδες και τσαχπινιές;- Casper - έγραψε: ↑01 Οκτ 2019, 01:21
Του φώναξα για κονσέρβα σήμερα (είναι λαίμαργος, νιαουρίζει συνέχεια και καλά για να μας καλοπιάσει να του δώσουμε ενώ είναι χορτάτος) γιατί πήγα σουπερ και του πήρα δωράκι και ήρθε και μου τρίφτηκε ο γλυκούλης για ευχαριστώ πριν καν να την φάει. Με βλέπει που κατεβαίνω από το αυτοκίνητο και ξαπλώνει στην μέση του δρόμου για να τον χαϊδέψω. Αυτά μου κάνει και με σκλαβώνει ο αλήτης.
επιτέλους μια ψύχραιμη πολιτική αυτοκριτικήGolden Age έγραψε: ↑01 Οκτ 2019, 01:06Τα αβγά φταίνεwooded glade έγραψε: ↑30 Σεπ 2019, 03:35Όταν πλησιάσεις μία γάτα να τη χαϊδέψεις τρέχει και φεύγει.
Για ποιό λόγο ;
Αυτό όμως ισχύει μόνο για τις Ελληνικές γάτες, οι γάτες στην Αγγλία κάθονται.
Ποιά διαφορά υπάρχει ;
Στην Ικαρία που ήμουνα οι γάτες όταν τις πλησίαζες έφευγαν όπως φεύγουν και στην Αθήνα.
Εξαίρεση όμως αποτελούσε μία ξανθειά γάτα αλλά και το γατάκι της.
Πως γίνεται αυτό ;
Το δικό μου γαβγίζει μόνο όταν είναι απαραίτητο. Η σφουγγαριστρα του γείτονα όποτε κυλούν ηλεκτρόνια δίπλα της . Ε, τώρα αμα χει ο άλλος δεκα...Gherschaagk έγραψε: ↑30 Σεπ 2019, 11:26Έχει ένας γείτονας στο χωριό καμιά δεκαριά.Last Veteran έγραψε: ↑30 Σεπ 2019, 11:18Τα κοκόνια είναι απλά απίστευτα. Ο δικός μου είναι 6,5 ετών μαυροματης και εκπληκτικός χαρακτήρας.Antares έγραψε: ↑30 Σεπ 2019, 09:59Διαφορετικά ζωάκια από τους σκύλους. Η αδερφή μου πήρε ένα κοκόνι (σκυλάκι) μικρό και τώρα που μεγάλωσε θέλουμε όλοι ένα.
Είναι ελληνική ράτσα, τα είχαν σαν σκυλάκια σπιτιού στην αρχαία Ελλάδα. Επιβίωσαν μόνα τους χωρίς διασταυρώσεις με άλλα. Τα έπαιρναν τουρίστες από τον δρόμο στην Ελλάδα και την Κύπρο γιατί τα έβρισκαν πολύ χαριτωμένα και στην συνέχεια ενθουσιάζονταν με την παρέα τους και έμαθαν φυσικά ότι πρόκειται για κοκόνι.
Οι γάτες δύσκολα πλησιάζουν ακόμη και στην Αθήνα όπου υποθέτω είναι γάτες κάποιου σπιτιού.
Πολύ γάβγισμα ρε φίλε.
Ο δικός μου έμπαινε και χωρίς να του ανοίξεις. Αν υπήρχε ζαμπόν τυλιγμένο σε χαρτί, είχε τελειώσει το θέμα και το ζαμπόν. Τι κετλμπελ έβαζα μπροστά, τι καρέκλες, αποτελεσματικότητα μηδέν. Μετά από δυο τρεις φορές που του έβαλα τις φωνές και του έλεγα δείχνοντας του το χαρτί "τι είναι αυτό; εεεε;" το' κοψε. Έπαιρνε το ζαμπόν κι έκρυβε το χαρτί κάτω από τον καναπέ, πίσω από το ψυγείο κλπ Όταν το κατάλαβα, ψιλοχάρηκα γιατί νόμιζα ότι είχα πάθει αλτσχάιμερ. "Αφού είμαι σίγουρη ότι πήρα ζαμπόν τι έγινε; Μάλλον θα το ξέχασα στον πάγκο" και τέτοια.- Casper - έγραψε: ↑01 Οκτ 2019, 00:51Μπαίνει μέσα στο ψυγείο κάθε φορά που ανοίγουμε και αν τον σπρώξεις λίγο για να βγει πριν κλείσεις αρχίζει την επίθεση.
Golden Age έγραψε: ↑01 Οκτ 2019, 01:06Τα αβγά φταίνεwooded glade έγραψε: ↑30 Σεπ 2019, 03:35Όταν πλησιάσεις μία γάτα να τη χαϊδέψεις τρέχει και φεύγει.
Για ποιό λόγο ;
Αυτό όμως ισχύει μόνο για τις Ελληνικές γάτες, οι γάτες στην Αγγλία κάθονται.
Ποιά διαφορά υπάρχει ;
Στην Ικαρία που ήμουνα οι γάτες όταν τις πλησίαζες έφευγαν όπως φεύγουν και στην Αθήνα.
Εξαίρεση όμως αποτελούσε μία ξανθειά γάτα αλλά και το γατάκι της.
Πως γίνεται αυτό ;
Εγώ πάλι νομίζω ότι φοβούνται γιατί είναι χαζές και δεν μπορούν ν' αντιληφθούν ότι αν φάνε κλωτσιά από κάποιον, δεν φταίει αυτός ο κάποιος αλλά η καπιταλιστική κοινωνία.