Phorum.com.gr

Όταν πλησιάσεις μία γάτα να τη χαϊδέψεις τρέχει και φεύγει.
Για ποιό λόγο ;
Αυτό όμως ισχύει μόνο για τις Ελληνικές γάτες, οι γάτες στην Αγγλία κάθονται.
Ποιά διαφορά υπάρχει ;
Στην Ικαρία που ήμουνα οι γάτες όταν τις πλησίαζες έφευγαν όπως φεύγουν και στην Αθήνα.
Εξαίρεση όμως αποτελούσε μία ξανθειά γάτα αλλά και το γατάκι της.
Πως γίνεται αυτό ;

Το σκεφτόμουν και γω αυτο, μπορεί κανείς που εχει εμπειρία απο γατια να μας πει πως τα πλησιαζεις;
Τα σκυλακια πιο θαρραλεα, ακόμα και αν είναι φοβητσιαρικα στην αρχη, μετα μπορουν να εξοικειωθουν και να ξεπερασουν τον φόβο τους, τα γατια γιατί είναι ετσι;

Η γάτα δεν έχει το DNA του σκύλου, που σφαλιάρα να φάει, θα επιστρέψει σ'εκείνον που του την έδωσε. Η γάτα γνωρίζει πολύ καλά να αποφεύγει τις κακοτοπιές κι επειδή στη χώρα μας οι περισσότεροι αντιμετωπίζουν τα τετράποδα με συμπεριφορές που κυμαίνονται από αποφυγή/απέχθεια (στην καλύτερη), έως βαναυσότητα, απλώς δεν ρισκάρουν να φάνε (άλλη μια)κλωτσιά. Κι έτσι, ακόμα κι αν τις προσεγγίζεις με τις αγαθότερες των προθέσεων, εκείνες θα "θυμούνται" τη συμπεριφορά απέναντί τους εκατοντάδων συμπολιτών που προηγήθηκαν.
Να γιατί, το γατί.

Απλως διαφορετικός χαρακτήρας ζώων . Ο καλύτερος τρόπος προσέγγισης ειναι σκυμμένος οπως στο gif της alicat επειδή οι γάτες ( και οι σκύλοι ) σε βλέπουν πιο οικείο σκυφτό . Σε γενικο κανόνα ομως επειδη οι γάτες ειναι πιο επίφοβες μια ξένη γατα που δε σε ξερει το πιθανοτερο ειναι να καθισει σε αποσταση η να το βαλει στα πόδια .

Εγω οταν τις ταιζω μεχρι κωλονοσκοπηση τους κανω μετα κοβουν περα

wooded glade έγραψε: ↑

30 Σεπ 2019, 03:35

Όταν πλησιάσεις μία γάτα να τη χαϊδέψεις τρέχει και φεύγει.
Για ποιό λόγο ;
Αυτό όμως ισχύει μόνο για τις Ελληνικές γάτες, οι γάτες στην Αγγλία κάθονται.
Ποιά διαφορά υπάρχει ;
Στην Ικαρία που ήμουνα οι γάτες όταν τις πλησίαζες έφευγαν όπως φεύγουν και στην Αθήνα.
Εξαίρεση όμως αποτελούσε μία ξανθειά γάτα αλλά και το γατάκι της.
Πως γίνεται αυτό ;

Η Ικαρία είναι νησί κι αυτό σημαίνει ότι έχει και τουρίστες. Οπότε οι γάτες της έχουν συνηθίσει σε διαφορετικές αντιδράσεις από τους άγνωστους ανθρώπους, που βλέπουν καθημερινά. Και αυτό που μετράει είναι η κακή εμπειρία. Κάποιες είναι όντως φοβισμένες, κάποιες απλώς επιφυλακτικές.

Από εκεί και πέρα, είναι και θέμα χαρακτήρα. Ακόμη κι αν ζουν σε ασφαλές περιβάλλον, κάποιες είναι χαδιάρες και κάποιες απόμακρες. Σπανίως βρίσκεις γάτα που είναι χαδιάρα με όλους. Επιλέγουν. Σ' αυτήν τη φάση, δεν ξεκολλάνε με τίποτα αν δεν ασχοληθείς μ' αυτές, όταν θέλουν αυτές, ό,τι και να κάνεις.

Διαφορετικά ζωάκια από τους σκύλους. Η αδερφή μου πήρε ένα κοκόνι (σκυλάκι) μικρό και τώρα που μεγάλωσε θέλουμε όλοι ένα.
Είναι ελληνική ράτσα, τα είχαν σαν σκυλάκια σπιτιού στην αρχαία Ελλάδα. Επιβίωσαν μόνα τους χωρίς διασταυρώσεις με άλλα. Τα έπαιρναν τουρίστες από τον δρόμο στην Ελλάδα και την Κύπρο γιατί τα έβρισκαν πολύ χαριτωμένα και στην συνέχεια ενθουσιάζονταν με την παρέα τους και έμαθαν φυσικά ότι πρόκειται για κοκόνι.
Οι γάτες δύσκολα πλησιάζουν ακόμη και στην Αθήνα όπου υποθέτω είναι γάτες κάποιου σπιτιού.

Antares έγραψε: ↑

30 Σεπ 2019, 09:59

Διαφορετικά ζωάκια από τους σκύλους. Η αδερφή μου πήρε ένα κοκόνι (σκυλάκι) μικρό και τώρα που μεγάλωσε θέλουμε όλοι ένα.
Είναι ελληνική ράτσα, τα είχαν σαν σκυλάκια σπιτιού στην αρχαία Ελλάδα. Επιβίωσαν μόνα τους χωρίς διασταυρώσεις με άλλα. Τα έπαιρναν τουρίστες από τον δρόμο στην Ελλάδα και την Κύπρο γιατί τα έβρισκαν πολύ χαριτωμένα και στην συνέχεια ενθουσιάζονταν με την παρέα τους και έμαθαν φυσικά ότι πρόκειται για κοκόνι.
Οι γάτες δύσκολα πλησιάζουν ακόμη και στην Αθήνα όπου υποθέτω είναι γάτες κάποιου σπιτιού.

Οι αδέσποτες συχνάζουν σε "γειτονιές". Δηλαδή πιο ήσυχους δρόμους, χωρίς μεγάλη κυκλοφορία και κυρίως χωρίς πολλά εμπορικά καταστήματα. Και σχηματίζουν "αγέλες" χωρίς καμμία διάθεση συντροφικότητας όπως οι σκύλοι, σε περιοχές που σιτίζονται με έναν σταθερό ρυθμό. Απλώς συνηθίζουν/ανέχονται η μία την άλλη. Οριοθετούν κι αυτές το χώρο τους και συνήθως την πέφτουν στις νέες αφίξεις, εκτός αν πρόκειται για μάχιμους εισβολείς.

aLiCat έγραψε: ↑

30 Σεπ 2019, 09:06

Η γάτα δεν έχει το DNA του σκύλου, που σφαλιάρα να φάει, θα επιστρέψει σ'εκείνον που του την έδωσε. Η γάτα γνωρίζει πολύ καλά να αποφεύγει τις κακοτοπιές κι επειδή στη χώρα μας οι περισσότεροι αντιμετωπίζουν τα τετράποδα με συμπεριφορές που κυμαίνονται από αποφυγή/απέχθεια (στην καλύτερη), έως βαναυσότητα, απλώς δεν ρισκάρουν να φάνε (άλλη μια)κλωτσιά. Κι έτσι, ακόμα κι αν τις προσεγγίζεις με τις αγαθότερες των προθέσεων, εκείνες θα "θυμούνται" τη συμπεριφορά απέναντί τους εκατοντάδων συμπολιτών που προηγήθηκαν.
Να γιατί, το γατί.

Αυτό ακριβώς μου το κάνουν κι εμενα, με τη μόνη διαφορά οτι ερχονται και τρίβουν το κεφάλι τους στο γόνατό μου, δεν με αγνοούν εντελώς. Αγνοούν μόνο το χέρι.

Πάντως αν τύχει να έχεις κροκέτες μαζί και τις ανακινείς, οι 8 στις 10 θα πλησιάσουν, η μια θα μείνει διστακτική (και σε ασφαλή απόσταση να δει τις προθέσεις του... τροφοδότη), ενώ άλλη μια θα αδιαφορήσει και θα φύγει (τρέχοντας καμιά φορά).
Από δε τις 8 που θα πλησιάσουν, συνήθως οι μισές κάθονται να απολαύσουν χάδι, αν προκύψει. Υπάρχει δεν κι εκείνο το σπάνιο είδος αδέσποτου, που δεν τρώει, αν δεν νιώσει το ανθρώπινο χάδι.
Μου έτυχε με 2-3 αδεσποτάκια το καλοκαίρι που μας πέρασε στον τόπο που παραθερίζω και τα οποία συνάντησα για πρώτη φορά, εννοώ δεν τους ήμουν οικεία από πριν. Ένα μάλιστα από αυτά, μετά άρχισε να με ακολουθεί, αδιαφορώντας για την ξηρή τροφή που του είχα βάλει.

Για να καταλάβετε πόσο άγρια ή ήμερη είναι μια γάτα, ένας έγκυρος οδηγός, είναι η ουρά της. Όσο πιο χαμηλά η ουρά, τόσο αγρίμι είναι. Αντιθέτως, αν πλησιάζει με όρθια την ουρά, σημαίνει οτι έχει ζήσει με ανθρώπους και είναι εξοικειωμένη.

vantono έγραψε: ↑

30 Σεπ 2019, 10:14

Αυτό ακριβώς μου το κάνουν κι εμενα, με τη μόνη διαφορά οτι ερχονται και τρίβουν το κεφάλι τους στο γόνατό μου, δεν με αγνοούν εντελώς. Αγνοούν μόνο το χέρι.

Ο τρόπος προσέγγισης του χεριού, έχει τη σημασία του, καθότι μπορεί να το εκλάβουν ως απειλή. Φρόνισε να είναι όχι πάνω από το κεφάλι της γάτας αλλά όσο το δυνατόν χαμηλότερα, με την παλάμη ανάστροφα και όχι απότομες κινήσεις.
Αν δε περιέχει και κάποια λιχουδιά, ακόμα καλύτερα.

aLiCat έγραψε: ↑

30 Σεπ 2019, 10:15

To gif δικο σου ?

Ως Γατόφιλος χρόνια και με τρεις γάτες μέσα και δεκάδες που ταίζω έξω έχω να σημειώσω το εξής. Δεν είναι όλες οι γάτες ίδιες. Ακόμα και όσες ζουν έξω, οι αδέσποτες έχουν διαφορετικό χαρακτήρα. Εγώ πχ ταίζω μια γάτα στην αυλή εδώ και 4 χρόνια. Ερχεται τρώει αλλά να τη χαιδέψω δεν με αφήνει. Εδώ και κάτι μήνες ήρθε ένα γατάκι και το ταίζω και από την αρχή ήταν φιλικό μου νιαούριζε, είχε την ουρά σηκωμένη, τριβόταν στα πόδια μου. Προφανώς το παράτησε κάποιος άνθρωπος για αυτό ήταν εξοικειωμένο με τους ανθρώπους. Την άλλη τη γάτα που έχω μέσα και είναι δέκα χρονών περίπου όταν ήταν έξω και την πρωτοβρήκα με τα μικρά της συνέχεια χχχχχχ μου έκανε και ήταν έτοιμη να με φάει. Τώρα είναι η πιο ήσυχη γάτα του πλανήτη, μου νιαουρίζει, θέλει χάδια κτλ. Ενας κανόνας πάντως με τις γάτες είναι και ο εξής. Γενικά οι αρσενικές τα πάνε καλύτερα με τους ανθρώπους. Οι Θηλυκές είναι πιο περίεργες. Και αυτό ισχύει, όλως παραδόξως ακόμα και για τις στειρωμένες.

aLiCat έγραψε: ↑

30 Σεπ 2019, 10:15

Υπάρχει δεν κι εκείνο το σπάνιο είδος αδέσποτου, που δεν τρώει, αν δεν νιώσει το ανθρώπινο χάδι.

Δεν είναι και πολύ σπάνιο. Σε περιοχές που τις ταϊζουν συστηματικά, συνήθως είναι χορτάτες, οπότε προσεγγίζουν την τροφή σαν μεζέ και όχι από πείνα. Σ' αυτήν τη φάση, οι χαδιάρες ενδιαφέρονται περισσότερο για τις άλλες ανάγκες τους. Πάντως είναι μυστήρια ζώα. 20 χρόνια τις παρατηρώ, τις φροντίζω, έχω ταϊσει μωρά, έχουν πεθάνει στα χέρια μου μικρές και μεγάλες, έχω δει τρεις γενιές κι ακόμα έχω μείνει στα βασικά. Να μετράω ως το 10. Παραπάνω δεν πάει.

Προσπάθησε να επικοινωνήσεις τηλεπαθητικά. Ποιος ξέρει; Ίσως τα ζώα είναι πιο δεκτικά σε αυτού του είδους την επικοινωνία. Εξάλλου έχουν ψυχή.
Το έχω προσπαθήσει με σκυλάκια που βλέπω να κάνουν βόλτα με τους ιδιοκτήτες τους στον δρόμο. Λέω "φάτους, φάτους, δεν είναι καλοί".
Ένα μάλιστα φάνηκε να συγχύστηκε πάρα πολύ αφού κοιτούσε δεξιά, αριστερά, γάβγιζε και δεν μπορούσαν να το ηρεμήσουν. Πλάκα θα είχε αν υπήρχε κάτι τέτοιο.