Αλλόκοτες Ιστορίες

[Thor]

Όταν ήμουν μικρός, με χτύπησε ένας τύπος με το αυτοκίνητό του. Με πέταξε τόσο μακριά που προσγειώθηκα σε κάτι χωράφια. Με χτύπησε δε τόσο δυνατά που έμεινα αναίσθητος για πολύ ώρα. Όταν σηκώθηκα και πήγα στο σημείο του ατυχήματος, δεν βρήκα κανέναν.

Ευτυχώς δεν μου άφησε κάποιο κουσούρι...

τι εννοεις,δεν σου αφησε κουσουρι;

[Chainis]

Ένα βράδυ, από τα πολλά που βγαίναμε από τους τάφους μας και τριγυρνούσαμε στο νεκροταφείο, ήρθε ένας τύπος και άραξε σε μια γωνιά του οικοπέδου που αποκαλούμε σπίτι μας.

Μετά από κάποια ώρα, κάποιος πέταξε μέσα στον χώρο μας μια προβιά και ο τύπος που ήταν μέσα την ξαναπέταξε έξω τρομάζοντας κάτι ζωντανά.

Περίεργοι τύποι οι ζωντανοί

είπαμε και συνεχίσαμε την κουβέντα μας για το αν υπάρχει Θεός.

Νύχτες ζεστές και νύχτες παγωμένες πολλές περάσανε, ώσπου μας φορτώθηκε ένας τύπος, σχεδόν ημίτρελος, ο οποίος μας κατηγορούσε ότι εμείς τον πεθάναμε και κάτι τέτοια. Ακόμα κάθεται μόνος του πάνω στον τάφο του κι αρνείται την παρέα μας...

Με μπερδεψες, ουτε οι πεθαμένοι ξερουν αν υπαρχει θεός;;;

[σούπερ δημήτριος]

Όταν ήμουν μικρός, με χτύπησε ένας τύπος με το αυτοκίνητό του. Με πέταξε τόσο μακριά που προσγειώθηκα σε κάτι χωράφια. Με χτύπησε δε τόσο δυνατά που έμεινα αναίσθητος για πολύ ώρα. Όταν σηκώθηκα και πήγα στο σημείο του ατυχήματος, δεν βρήκα κανέναν.

Ευτυχώς δεν μου άφησε κάποιο κουσούρι...

τι εννοεις,δεν σου αφησε κουσουρι;

κάτι υποψιάζομαι.μήπως σε βασάνιζε καιρό η σκέψη τι τύπος αυτοκινήτου σε χτύπησε?

[enterprise-psi]

Πολύ μικρός είχα γνωρίσει μια όμορφη κοπέλα στην Άρτα.
Είχαμε ερωτευτεί παρά πολύ , σε σημείο να μιλάμε για γάμο. Τι γάμο της έλεγα, δεν έχω πάει στρατό ακόμα , όχι αυτή επέμενε , παράτα σπουδές , τα πάντα όλα , θα σε βολεψει ο πατέρας μου , απάντησε.
Εγώ εντομεταξυ δεν ήθελα να μπλέξω με τον πατέρα της , ο τύπος ήταν άχρηστος εργολάβος και έπαιρνε συνέχεια δημόσια έργα , με βύσμα εννοείται. Αλλά ήταν τόσο άχρηστος, που είχε αναλάβει μια γέφυρα , που την έχτιζαν όλη μέρα , και το βράδυ γκρεμιζοταν. Mfw

Τελικά την έστειλα την τύπισσα , γιατί έβαζε ξύδι στην μαρούλι σαλάτα , δηλαδή omg , και χαθήκαμε εντελώς. Οπότε πάω Άρτα και περνάω από την γέφυρα, μυρίζει ξύδι , τι φάση;

[Thor]

Όταν ήμουν μικρός, με χτύπησε ένας τύπος με το αυτοκίνητό του. Με πέταξε τόσο μακριά που προσγειώθηκα σε κάτι χωράφια. Με χτύπησε δε τόσο δυνατά που έμεινα αναίσθητος για πολύ ώρα. Όταν σηκώθηκα και πήγα στο σημείο του ατυχήματος, δεν βρήκα κανέναν.

Ευτυχώς δεν μου άφησε κάποιο κουσούρι...

τι εννοεις,δεν σου αφησε κουσουρι;

κάτι υποψιάζομαι.μήπως σε βασάνιζε καιρό η σκέψη τι τύπος αυτοκινήτου σε χτύπησε?

εμενα;

[Feindflug]

Όταν ήμουν μικρός, με χτύπησε ένας τύπος με το αυτοκίνητό του. Με πέταξε τόσο μακριά που προσγειώθηκα σε κάτι χωράφια. Με χτύπησε δε τόσο δυνατά που έμεινα αναίσθητος για πολύ ώρα. Όταν σηκώθηκα και πήγα στο σημείο του ατυχήματος, δεν βρήκα κανέναν.

Ευτυχώς δεν μου άφησε κάποιο κουσούρι...

τι εννοεις,δεν σου αφησε κουσουρι;

Εννοώ, τύπε, ότι δεν μου άφησε κάποιο κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι .

[Feindflug]

Ένα βράδυ, από τα πολλά που βγαίναμε από τους τάφους μας και τριγυρνούσαμε στο νεκροταφείο, ήρθε ένας τύπος και άραξε σε μια γωνιά του οικοπέδου που αποκαλούμε σπίτι μας.

Μετά από κάποια ώρα, κάποιος πέταξε μέσα στον χώρο μας μια προβιά και ο τύπος που ήταν μέσα την ξαναπέταξε έξω τρομάζοντας κάτι ζωντανά.

Περίεργοι τύποι οι ζωντανοί

είπαμε και συνεχίσαμε την κουβέντα μας για το αν υπάρχει Θεός.

Νύχτες ζεστές και νύχτες παγωμένες πολλές περάσανε, ώσπου μας φορτώθηκε ένας τύπος, σχεδόν ημίτρελος, ο οποίος μας κατηγορούσε ότι εμείς τον πεθάναμε και κάτι τέτοια. Ακόμα κάθεται μόνος του πάνω στον τάφο του κι αρνείται την παρέα μας...

Με μπερδεψες, ουτε οι πεθαμένοι ξερουν αν υπαρχει θεός;;;

Τι να σου πω ρε τύπε, μπορεί να είχε δουλειές εκείνη την περίοδο, να μην πρόλαβε να ασχοληθεί με μας και να μας ξέχασε.

[parafrwn]

Πολύ μικρός είχα γνωρίσει μια όμορφη κοπέλα στην Άρτα.
Είχαμε ερωτευτεί παρά πολύ , σε σημείο να μιλάμε για γάμο. Τι γάμο της έλεγα, δεν έχω πάει στρατό ακόμα , όχι αυτή επέμενε , παράτα σπουδές , τα πάντα όλα , θα σε βολεψει ο πατέρας μου , απάντησε.
Εγώ εντομεταξυ δεν ήθελα να μπλέξω με τον πατέρα της , ο τύπος ήταν άχρηστος εργολάβος και έπαιρνε συνέχεια δημόσια έργα , με βύσμα εννοείται. Αλλά ήταν τόσο άχρηστος, που είχε αναλάβει μια γέφυρα , που την έχτιζαν όλη μέρα , και το βράδυ γκρεμιζοταν. Mfw

Τελικά την έστειλα την τύπισσα , γιατί έβαζε ξύδι στην μαρούλι σαλάτα , δηλαδή omg , και χαθήκαμε εντελώς. Οπότε πάω Άρτα και περνάω από την γέφυρα, μυρίζει ξύδι , τι φάση;

Θα την έβαλε ως θεμέλιο της γέφυρας ο πατέρας της για να στεριώσει

[Feindflug]

Αααααχ αυτή η μονάκριβη κόρη μου... Και τι δεν έχω τραβήξει από αυτήν...

Θυμάμαι όταν ήταν νεαρή κοπέλα, ήταν ένα μπουμπούκι της Άρτας που είχε ερωτευτεί έναν αχαΐρευτο κομπιουτεράκια.

Βρε καλή μου, βρε χρυσή μου, δεν κάνει για σένα αυτός

της έλεγα κάθε λίγο, αλλά αυτή επέμενε ότι τον αγαπάει και θα τον παντρευτεί. Αφού είδα κι απόειδα ο καημένος, το πήρα απόφαση ότι αυτός θα γίνει γαμπρός μου και του έταξα τα πάντα για να μείνουν τουλάχιστον κοντά μου τα παιδιά και να μην πεινάσουν. Τι στην δουλειά είπα θα τον πάρω, προϊστάμενος στα έργα που είχα αναλάβει θα ήταν, όλη την επιχείρησή μου θα του την έγραφα σαν έβγαινα στην σύνταξη, τίποτα αυτός... Όλο για κάτι ram, επεξεργαστές, fiber networks, peer to peer έλεγε και μίλαγε για κάτι φίλους του ξένους, Σποκ, Κερκ κάτι τέτοιους τύπους περίεργους. Ήμουν σίγουρος ότι ήταν έμπορος ναρκωτικών και ναρκομανής ο ίδιος και ότι αυτές οι λέξεις ήταν κωδικοί για τα παράνομα νταραβέρια του.

Ο Θεός όμως αγαπάει τον κλέφτη, αλλά αγαπάει και τον νοικοκύρη. Ευτυχώς, την χώρισε ο ανεπρόκοπος πριν σοβαρέψουν πολύ τα πράγματα μεταξύ τους. Το καημένο το κοριτσάκι μου όμως, το πήρε κατάκαρδα και μια μέρα μέσα στην στεναχώρια της, κίνησε και πήγε σε μια γέφυρα που είχα χτίσει εγώ ο ίδιος για να πηδήξει και να αυτοκτονήσει. Ήθελε να με εκδικηθεί καθώς νόμιζε ότι εγώ έφταιγα που την χώρισε ο χαπάκιας τεμπελχανάς. Για καλή τύχη όλων μας, εκείνη την ώρα που περνούσε κάθετα την γέφυρα η κόρη μου, διερχόταν και ένα φορτηγό γεμάτο με ξύδι από όλα τα αμπέλια της Άρτας. Φρενάρισε απότομα για να μην την χτυπήσει, με αποτέλεσμα να ανατραπεί το φορτηγό και να χυθεί όλο το ξύδι στην γέφυρα. Η μικρή μου έμεινε κοκκαλωμένη στην μέση της γέφυρας από τον φόβο της. Καθώς όμως βγήκε από το φορτηγό ο οδηγός, ερωτεύτηκαν κεραυνοβόλα τα παιδιά!

Στάθηκα πολύ τυχερός μέσα στην ατυχία μου, γιατί εκεί που η μοίρα θα μου έπαιρνε την μοσχοαναθρέμμενη μου, τελικά την καλοπάντρεψε με έναν άξιο άντρα που συνεχίζει επάξια την επιχείρησή μου και ζούνε άνετα, με όλα τα καλά του κόσμου και της Αρτινής γης!

[enterprise-psi]

Fake and gay

[Dasein]

Το επίθετο μου, από την μεριά του πατρός, είναι Φώλιας. Κανονικά τονίζεται ως Φωλιάς και το άλλαξε ο παππούς μου. Το κανονικό επίθετο της οικογένειας ήταν Μυρμηγκοφωλιάς και αυτό λόγω του προπάππου μου ο οποίος στα 32 του εμφάνισε μια σπάνια ασθένεια: ένα καλοκαιρινό πρωϊνό του Ιουλίου ξύπνησε εμφανίζοντας στην παλάμη μια τρύπα όπου από μέσα έβγαιναν μωβ μυρμήγκια. Οι εποχές ήταν δύσκολες, η επιστήμη ανύπαρκτη. Τον πήγαν στην ενορία, τον έβαλαν να σπρώχνει ένα πιάνο με δυο καλόγερους ξαπλωμένους επάνω του, του έκαναν εξορκισμό, τίποτα. Όταν πέθανε στα 64 του, τα μυρμήκια σταμάτησαν και το μόνο που βγήκε στο νεκροκρέβατο εκείνο το βράδυ ήταν ένα πορτοκαλί ριγωτό μυρμήγκι.

[Πάνας]

Το μόνο σίγουρο μέχρι στιγμής είναι ότι το τελευταίο μυρμήγκι ήταν AΠΟΕΛ.

[Kiki mat]

Hμουν δεν ήμουν δέκα χρόνων . Είχα πάει στο χωριό μου, στα Γρεβενα . Συγκεκριμένα στο Ελευθεροχώρι. Το χωριό χτισμένο στο βουνό πάνω . Απέναντι από το χωριό στην κορυφή ενός άλλου βουνού ήταν χτισμένος ο στάβλος του παππού μου . Δεν έβλεπα πολύ τον παππού μου ,γιατί όλη μέρα είχε δουλειές με τα γίδια.Μια και δυό ένα πρωί πηδηξα πάνω στο τραχτερ. Ένα κίτρινο παλιό ursus ,εάν το γράφω σωστά. Πήγαμε στο στάβλο αρμεξαμε ,γυρισαμε στο χωριό να παραδόσουμε το γάλα . Η γιαγιά ετοίμασε τον τρουβα του παππού και μου είπε " Να διαβάζεις να μάθεις γράμματα" Εγώ τι θα φάω ρε γιαγιά στο στάβλο.Τυλιξε ακόμα δυο κομμάτια πίτα και τα χωσε στον τρουβα προβληματισμενη . Πήγαμε για βοσκή τα γίδια στο βουνό ένιωθα τόσο μεγάλη . Γυρισα χαρούμενη στο σπίτι. Να πας και αύριο μου πε θυμωμένα η γιαγια μου . Αυτό γινόταν πόσες μέρες. " Να διαβάζεις,να μάθεις γράμματα" Ή καρδιά μου χτυπάει σαν τρελή όταν βλέπω αυτά τα βουνά . Θυμάμαι κατι που μου είπε ο παππούς μου στο β ουνό . Θέλαμε να κατεβουμε σε μία χαράδρα,εγω τον κοιταγα έντρομη και μου είπε " ότι δεν μπορείς να το κατεβεις με τα πόδια το κατεβαίνεις με τον κώλο " έφερε μπροστά τον τρουβα σήκωσε την κλιτσα στον αέρα και εκατσα δίπλα του . Τσουλήσαμε παρέα . Η μεγαλύτερη παιδική χαρά που είχα δει στην ζωή μου .

[Last Veteran]

Πριν 30 χρόνια ο (έφηβος τότε) αδερφός μου γύριζε με τα πόδια από μια ντισκοτέκ διότι είχε το μηχανάκι στο μάστορα. Σταμάτησε να ξαποστάσει απέναντι από ένα παλιό εγκατελειμενο αρχοντικό. Σε κάποια φάση άρχισε να ακούει ένα βογκητο γριας. Θεωρώντας πως κάποιος κάνει φάρσα, στάθηκε με περιέργεια να δει πόσο θα "τραβήξει". Το βογκητο συνέχιζε με όλο και φριχτοτερη χροιά και δυνάμωσε τόσο που κατά τα λεγόμενα του ήταν "σαν να ήταν ακριβώς στο παράθυρο" του άνω οροφου.
Συνειδητοποίησε πως δεν ήταν φάρσα καθότι κανείς από τους φίλους του δεν ήξερε πως θα περνούσε από αυτόν τον δρομο αλλιώς ποιος θα κάτσει να βογκαει σε ένα αρχοντικό με σαπια και σπασμενα πατώματα, πάνω από ένα δρόμο που περνούν μόνο αυτοκίνητα και μάλιστα σπάνια (τέλη 80'ς και 4-5 το πρωί).
20 χρόνια πριν από αυτό το περιστατικό (50 δλδ από τώρα) έμενε σ' αυτό το αρχοντικό ο τελευταίος ένοικος του που ήταν ένας δάσκαλος με τη γυναίκα του και το μικρό παιδί τους. Το παιδάκι αυτό παραπονιοτανε πως έβλεπε μια γριά πάνω από το κρεβάτι του. Οι γονείς δεν του δίναν σημασία αλλά με τον καιρό το παιδάκι τρελάθηκε. Τελευταία φορά που είχα δει αυτό το παιδί myself(μεγάλος πια) ήταν πριν 15 χρόνια. Φανερά με νοητικό θέμα (όχι χαζός όμως).

[Feindflug]

Τέλη 80's και 'γω να είμαι λίγο μετά την εφηβεία μου, νεαρό παλληκάρι, αχόρταγο να ζήσω όλες τις εμπειρίες που μπορεί να ζήσει κάποιος.

Ήταν η φάση που πειραματιζόμουν στο σεξ, αλλά όλες οι εμπειρίες μου ήταν με νεαρές κοπέλες και ελάχιστες γυναίκες της μέσης ηλικίας. Ήταν όμως σαν η μοίρα να άκουσε τα θέλω μου και να μου έστειλε την Μέλπω στην ζωή μου.

Η Μέλπω ήταν μια ξαναμμένη, kinky 75αρα γυναίκα! Τρελαινόταν για sex, κάθε είδους, όλη την ώρα! Δεν ξέρω που οφείλονταν η τόσο μεγάλη όρεξή της και οι αντοχές της. Ίσως στα χάπια για το ζάχαρο που έπαιρνε. Είχα χαθεί από τις παρέες μου, τα στέκια μας, τις ντίσκο. Ήμουν συνεχώς μαζί της, αναζητώντας και ανακαλύπτοντας νέους τρόπους για να πάρω και να δώσω ηδονή με την παραωριμασμένη αγαπημένη μου. Απ' όλα όσα κάναμε μαζί, πάντα της άρεσε περισσότερο να συνουσιαζόμαστε σε δημόσια και απαγορευμένα μέρη. Δεν είχαμε αφήσει πιλοτή για πιλοτή, αλάνες, δασάκια, παιδικές χαρές, προαύλια εκκλησιών, νεκροταφεία. Αυτό που γούσταρε πιο πολύ όμως ήταν να το κάνουμε σε παλιά, εγκαταλελειμμένα σπίτια. Για κάποιον λόγο, ηδονιζόταν πέρα από τα όρια και φώναζε λες και την έσφαζα! Αναρωτιέμαι πόσους ανθρώπους θα τρομάξαμε ενώ περπατούσαμε στα κρυφά και απαγορευμένα μονοπάτια της σεξουαλικής ηδονής!

Θα την θυμάμαι πάντα για όσα ζήσαμε μαζί. Ακόμα πάω κι ανάβω κανένα κεράκι στο μνήμα της, θυμούμενος τις αξεπέραστες στιγμές που μοιραστήκαμε.

Σ' ευχαριστώ, Μέλπω!