Η επικράτηση της ομορφιάς μπορεί να γίνει εφικτή μόνον αν γίνει αποδεκτό ή έστω πάρει συγκεκριμένο σχήμα, το πρόσωπο της ασχήμιας.- Casper - έγραψε: ↑11 Μάιος 2021, 14:56Δεν είναι λάθος να επικεντρώνεσαι στην ασχήμια την στιγμή που ήδη υπάρχει και επηρεάζει εκατομμύρια ζωές και την στιγμή που ΘΕΣ και ΠΡΕΠΕΙ να την αλλάξεις. Και αυτό γίνεται ακριβώς επειδή θες να επικρατήσει η ομορφιά.
Πώς αισθάνεσαι τώρα;
Re: Πώς αισθάνεσαι τώρα;
Το γαρ πολύ της κατανόησης γεννά αδιαφορία.
Re: Πώς αισθάνεσαι τώρα;
Αν όντως σε βοηθούσε, θα μιλούσαμε κάτω από άλλη βάση. Εγώ βλέπω ένα πανέξυπνο κορίτσι που αναλώνεται σε αρνητικές καταστάσεις και αδυνατεί να δώσει μια πνοή αισιοδοξίας στο σκεπτικό της. Ένα πλάσμα ευαίσθητο που τρώει τα σωθικά της, λες και επιζητεί διακαώς να τιμωρήσει την ύπαρξή της. Έχω περάσει από τέτοιο στάδιο στα μικράτα μου. Πλήρωσα ακριβά το γαμήδι. Από μένα είναι όχι.- Casper - έγραψε: ↑11 Μάιος 2021, 15:19Πασιφάη έγραψε: ↑11 Μάιος 2021, 14:59Δηλαδή λες πως είναι κακό να σκέφτεται κάποιος πως θα κάμει τη ζωή του καλλίτερη, βλέποντας το ποτήρι μισογεμάτο.- Casper - έγραψε: ↑11 Μάιος 2021, 14:56Δεν είναι λάθος να επικεντρώνεσαι στην ασχήμια την στιγμή που ήδη υπάρχει και επηρεάζει εκατομμύρια ζωές και την στιγμή που ΘΕΣ και ΠΡΕΠΕΙ να την αλλάξεις. Και αυτό γίνεται ακριβώς επειδή θες να επικρατήσει η ομορφιά.
Αλλά είναι σωστό να γαμάει την ψυχολογία του, σκεπτόμενος το χείριστο, με προοπτική την καλλιτέρευση. Μάλιστα.
Έντιτ.
Ηρέμησε βρε κορίτσι μου. Εδώ θα είμαστε να μιλήσουμε όταν εσύ το θελήσεις.
Καθόλου κακό δεν είναι. Ότι βοηθάει τον καθένα λέω απλά. Τίποτα δεν είναι λάθος (όταν κρατάς το "motivation").
''Μου αρέσουν οι άνθρωποι που φορούν την ψυχή στο πρόσωπό τους'' Jim Morrison
Re: Πώς αισθάνεσαι τώρα;
Πώς να αποδεχθείς κάτι που θέλεις να αλλάξει; Δεν κατάλαβα πώς ακριβώς το εννοείς. Εκτός κι' αν λες πως πρέπει να αναγνωρίζεις την ασχήμια προκειμένου να την "πολεμήσεις".ΓΑΛΗ έγραψε: ↑11 Μάιος 2021, 15:24Η επικράτηση της ομορφιάς μπορεί να γίνει εφικτή μόνον αν γίνει αποδεκτό ή έστω πάρει συγκεκριμένο σχήμα, το πρόσωπο της ασχήμιας.- Casper - έγραψε: ↑11 Μάιος 2021, 14:56Δεν είναι λάθος να επικεντρώνεσαι στην ασχήμια την στιγμή που ήδη υπάρχει και επηρεάζει εκατομμύρια ζωές και την στιγμή που ΘΕΣ και ΠΡΕΠΕΙ να την αλλάξεις. Και αυτό γίνεται ακριβώς επειδή θες να επικρατήσει η ομορφιά.
Re: Πώς αισθάνεσαι τώρα;
Έχεις δίκαιο για την απαισιοδοξία, δεν λέω. Θα τα επεξεργαστώ.Πασιφάη έγραψε: ↑11 Μάιος 2021, 15:28Αν όντως σε βοηθούσε, θα μιλούσαμε κάτω από άλλη βάση. Εγώ βλέπω ένα πανέξυπνο κορίτσι που αναλώνεται σε αρνητικές καταστάσεις και αδυνατεί να δώσει μια πνοή αισιοδοξίας στο σκεπτικό της. Ένα πλάσμα ευαίσθητο που τρώει τα σωθικά της, λες και επιζητεί διακαώς να τιμωρήσει την ύπαρξή της. Έχω περάσει από τέτοιο στάδιο στα μικράτα μου. Πλήρωσα ακριβά το γαμήδι. Από μένα είναι όχι.- Casper - έγραψε: ↑11 Μάιος 2021, 15:19Πασιφάη έγραψε: ↑11 Μάιος 2021, 14:59
Δηλαδή λες πως είναι κακό να σκέφτεται κάποιος πως θα κάμει τη ζωή του καλλίτερη, βλέποντας το ποτήρι μισογεμάτο.
Αλλά είναι σωστό να γαμάει την ψυχολογία του, σκεπτόμενος το χείριστο, με προοπτική την καλλιτέρευση. Μάλιστα.
Έντιτ.
Ηρέμησε βρε κορίτσι μου. Εδώ θα είμαστε να μιλήσουμε όταν εσύ το θελήσεις.
Καθόλου κακό δεν είναι. Ότι βοηθάει τον καθένα λέω απλά. Τίποτα δεν είναι λάθος (όταν κρατάς το "motivation").
Re: Πώς αισθάνεσαι τώρα;
Δες το σοβαρά. Εδώ γύρω θα είμαστε να συζητήσουμε ότι άλλο σε απασχολεί.- Casper - έγραψε: ↑11 Μάιος 2021, 15:32Έχεις δίκαιο για την απαισιοδοξία, δεν λέω. Θα τα επεξεργαστώ.Πασιφάη έγραψε: ↑11 Μάιος 2021, 15:28Αν όντως σε βοηθούσε, θα μιλούσαμε κάτω από άλλη βάση. Εγώ βλέπω ένα πανέξυπνο κορίτσι που αναλώνεται σε αρνητικές καταστάσεις και αδυνατεί να δώσει μια πνοή αισιοδοξίας στο σκεπτικό της. Ένα πλάσμα ευαίσθητο που τρώει τα σωθικά της, λες και επιζητεί διακαώς να τιμωρήσει την ύπαρξή της. Έχω περάσει από τέτοιο στάδιο στα μικράτα μου. Πλήρωσα ακριβά το γαμήδι. Από μένα είναι όχι.- Casper - έγραψε: ↑11 Μάιος 2021, 15:19
Καθόλου κακό δεν είναι. Ότι βοηθάει τον καθένα λέω απλά. Τίποτα δεν είναι λάθος (όταν κρατάς το "motivation").
''Μου αρέσουν οι άνθρωποι που φορούν την ψυχή στο πρόσωπό τους'' Jim Morrison
Re: Πώς αισθάνεσαι τώρα;
ευχαριστώ!Πασιφάη έγραψε: ↑11 Μάιος 2021, 15:35Δες το σοβαρά. Εδώ γύρω θα είμαστε να συζητήσουμε ότι άλλο σε απασχολεί.- Casper - έγραψε: ↑11 Μάιος 2021, 15:32Έχεις δίκαιο για την απαισιοδοξία, δεν λέω. Θα τα επεξεργαστώ.Πασιφάη έγραψε: ↑11 Μάιος 2021, 15:28
Αν όντως σε βοηθούσε, θα μιλούσαμε κάτω από άλλη βάση. Εγώ βλέπω ένα πανέξυπνο κορίτσι που αναλώνεται σε αρνητικές καταστάσεις και αδυνατεί να δώσει μια πνοή αισιοδοξίας στο σκεπτικό της. Ένα πλάσμα ευαίσθητο που τρώει τα σωθικά της, λες και επιζητεί διακαώς να τιμωρήσει την ύπαρξή της. Έχω περάσει από τέτοιο στάδιο στα μικράτα μου. Πλήρωσα ακριβά το γαμήδι. Από μένα είναι όχι.
Re: Πώς αισθάνεσαι τώρα;
Ναι, αυτό εννοώ. Και μ' αρέσει που έβαλες εισαγωγικά στο "πολεμήσεις".- Casper - έγραψε: ↑11 Μάιος 2021, 15:29Πώς να αποδεχθείς κάτι που θέλεις να αλλάξει; Δεν κατάλαβα πώς ακριβώς το εννοείς. Εκτός κι' αν λες πως πρέπει να αναγνωρίζεις την ασχήμια προκειμένου να την "πολεμήσεις".ΓΑΛΗ έγραψε: ↑11 Μάιος 2021, 15:24Η επικράτηση της ομορφιάς μπορεί να γίνει εφικτή μόνον αν γίνει αποδεκτό ή έστω πάρει συγκεκριμένο σχήμα, το πρόσωπο της ασχήμιας.- Casper - έγραψε: ↑11 Μάιος 2021, 14:56Δεν είναι λάθος να επικεντρώνεσαι στην ασχήμια την στιγμή που ήδη υπάρχει και επηρεάζει εκατομμύρια ζωές και την στιγμή που ΘΕΣ και ΠΡΕΠΕΙ να την αλλάξεις. Και αυτό γίνεται ακριβώς επειδή θες να επικρατήσει η ομορφιά.
Το γαρ πολύ της κατανόησης γεννά αδιαφορία.
Re: Πώς αισθάνεσαι τώρα;
Γω πάλι, απ'τις μπροστινές θέσεις, βλέπω έναν εκνευρισμό τον τελευταίο μήνα, μια προδιάθεση για χαμό.
''Μου αρέσουν οι άνθρωποι που φορούν την ψυχή στο πρόσωπό τους'' Jim Morrison
Re: Πώς αισθάνεσαι τώρα;
ksk
Αυτός που φωνάζει, ακούγεται. Όποιος περιμένει την '' τυχάρπαστη βόλτα'' των άλλων στα μύχια του, παραμένει σιωπηλός. Σαν να μην έχει αρθρώσει λέξη.
Πρέπει να λέμε αυτό που αισθανόμαστε,και που ξέρεις. Ίσως η όλη διαδικασία μας ωφελήσει.
Θυμήθηκα τον Αζίζ Νεσίν..
Σώπα μη μιλάς…
Σώπα, μη μιλάς , είναι ντροπή
κόψ’ τη φωνή σου
σώπασε επιτέλους
κι αν ο λόγος είναι αργυρός
η σιωπή ειναι χρυσός.
Τα πρώτα λόγια που άκουσα από παιδί
έκλαιγα,γέλαγα,έπαιζα μου λέγανε:
“σώπα”.
Στο σχολείο μού κρύψαν την αλήθεια τη μισή,
μου λέγανε :”εσένα τι σε νοιάζει ; Σώπα!”
Με φιλούσε το πρώτο κορίτσι που ερωτεύτηκα και μου λέγανε:
“κοίτα μην πείς τίποτα, σσσσ….σώπα!”
Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς, σώπαινε.
Και αυτό βάσταξε μέχρι τα εικοσί μου χρόνια.
Ο λόγος του μεγάλου
η σιωπή του μικρού.
Έβλεπα αίματα στο πεζοδρόμιο,
“Τι σε νοιάζει εσένα;”, μου λέγανε,
“θα βρείς το μπελά σου, σώπα”.
Αργότερα φωνάζανε οι προϊστάμενοι
“Μη χώνεις τη μύτη σου παντού,
κάνε πως δεν καταλαβαίνεις ,σώπα”
Παντρεύτηκα , έκανα παιδιά ,
η γυναίκά μου ήταν τίμια κι εργατική και
ήξερε να σωπαίνει.
Είχε μάνα συνετή , που της έλεγε “Σώπα”.
Σε χρόνια δίσεκτα οι γονείς, οι γείτονες με συμβουλεύανε :
“Μην ανακατεύεσαι, κάνε πως δεν είδες τίποτα. Σώπα”
Μπορεί να μην είχαμε με δ’αύτους γνωριμίες ζηλευτές,
με τους γειτονες, μας ένωνε , όμως, το Σώπα.
Σώπα ο ενας,σώπα ο άλλος σώπα οι επάνω, σώπα η κάτω,
σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.
Σώπα οι δρόμοι οι κάθετοι και οι δρόμοι οι παράλληλοι.
Κατάπιαμε τη γλώσσά μας.
Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.
Φτιάξαμε το σύλλογο του “Σώπα”.
και μαζευτηκαμε πολλοι
μία πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη ,αλλά μουγκή!
Πετύχαμε πολλά,φτάσαμε ψηλά, μας δώσανε παράσημα,
τα πάντα κι όλα πολύ.
Ευκολα , μόνο με το Σώπα.
Μεγάλη τέχνη αυτό το “Σώπα”.
Μάθε το στη γυναίκα σου,στο παιδί σου,στην πεθερά σου
κι όταν νιώσεις ανάγκη να μιλήσεις ξερίζωσε τη γλώσσά σου
και κάν’την να σωπάσει.
Κόψ’την σύρριζα.
Πέτα την στα σκυλιά.
Το μόνο άχρηστο όργανο από τη στιγμή που δεν το μεταχειρίζεσαι σωστά.
Δεν θα έχεις έτσι εφιάλτες , τύψεις κι αμφιβολίες.
Δε θα ντρέπεσαι τα παιδιά σου και θα γλιτώσεις απο το βραχνά να μιλάς ,
χωρίς να μιλάς να λές “έχετε δίκιο,είμαι σαν κι εσάς”
Αχ! Πόσο θα ‘θελα να μιλήσω ο κερατάς.
και δεν θα μιλάς ,
θα γίνεις φαφλατάς ,
θα σαλιαρίζεις αντί να μιλάς .
Κόψε τη γλώσσά σου, κόψ’την αμέσως.
Δεν έχεις περιθώρια.
Γίνε μουγκός.
Αφού δε θα μιλήσεις , καλύτερα να το τολμησεις Κόψε τη γλώσσά σου.
Για να είμαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στα όνειρά μου
ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς κρατώ τη γλώσσά μου,
γιατί νομίζω πως θα’ρθει η στιγμή που δεν θα αντέξω
και θα ξεσπάσω και δεν θα φοβηθώ και θα ελπίζω
και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο ,
με έναν ψιθυρο , με ένα τραύλισμα , με μια κραυγή που θα μου λεει:
ΜΙΛΑ!…
Αυτός που φωνάζει, ακούγεται. Όποιος περιμένει την '' τυχάρπαστη βόλτα'' των άλλων στα μύχια του, παραμένει σιωπηλός. Σαν να μην έχει αρθρώσει λέξη.
Πρέπει να λέμε αυτό που αισθανόμαστε,και που ξέρεις. Ίσως η όλη διαδικασία μας ωφελήσει.
Θυμήθηκα τον Αζίζ Νεσίν..
Σώπα μη μιλάς…
Σώπα, μη μιλάς , είναι ντροπή
κόψ’ τη φωνή σου
σώπασε επιτέλους
κι αν ο λόγος είναι αργυρός
η σιωπή ειναι χρυσός.
Τα πρώτα λόγια που άκουσα από παιδί
έκλαιγα,γέλαγα,έπαιζα μου λέγανε:
“σώπα”.
Στο σχολείο μού κρύψαν την αλήθεια τη μισή,
μου λέγανε :”εσένα τι σε νοιάζει ; Σώπα!”
Με φιλούσε το πρώτο κορίτσι που ερωτεύτηκα και μου λέγανε:
“κοίτα μην πείς τίποτα, σσσσ….σώπα!”
Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς, σώπαινε.
Και αυτό βάσταξε μέχρι τα εικοσί μου χρόνια.
Ο λόγος του μεγάλου
η σιωπή του μικρού.
Έβλεπα αίματα στο πεζοδρόμιο,
“Τι σε νοιάζει εσένα;”, μου λέγανε,
“θα βρείς το μπελά σου, σώπα”.
Αργότερα φωνάζανε οι προϊστάμενοι
“Μη χώνεις τη μύτη σου παντού,
κάνε πως δεν καταλαβαίνεις ,σώπα”
Παντρεύτηκα , έκανα παιδιά ,
η γυναίκά μου ήταν τίμια κι εργατική και
ήξερε να σωπαίνει.
Είχε μάνα συνετή , που της έλεγε “Σώπα”.
Σε χρόνια δίσεκτα οι γονείς, οι γείτονες με συμβουλεύανε :
“Μην ανακατεύεσαι, κάνε πως δεν είδες τίποτα. Σώπα”
Μπορεί να μην είχαμε με δ’αύτους γνωριμίες ζηλευτές,
με τους γειτονες, μας ένωνε , όμως, το Σώπα.
Σώπα ο ενας,σώπα ο άλλος σώπα οι επάνω, σώπα η κάτω,
σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.
Σώπα οι δρόμοι οι κάθετοι και οι δρόμοι οι παράλληλοι.
Κατάπιαμε τη γλώσσά μας.
Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.
Φτιάξαμε το σύλλογο του “Σώπα”.
και μαζευτηκαμε πολλοι
μία πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη ,αλλά μουγκή!
Πετύχαμε πολλά,φτάσαμε ψηλά, μας δώσανε παράσημα,
τα πάντα κι όλα πολύ.
Ευκολα , μόνο με το Σώπα.
Μεγάλη τέχνη αυτό το “Σώπα”.
Μάθε το στη γυναίκα σου,στο παιδί σου,στην πεθερά σου
κι όταν νιώσεις ανάγκη να μιλήσεις ξερίζωσε τη γλώσσά σου
και κάν’την να σωπάσει.
Κόψ’την σύρριζα.
Πέτα την στα σκυλιά.
Το μόνο άχρηστο όργανο από τη στιγμή που δεν το μεταχειρίζεσαι σωστά.
Δεν θα έχεις έτσι εφιάλτες , τύψεις κι αμφιβολίες.
Δε θα ντρέπεσαι τα παιδιά σου και θα γλιτώσεις απο το βραχνά να μιλάς ,
χωρίς να μιλάς να λές “έχετε δίκιο,είμαι σαν κι εσάς”
Αχ! Πόσο θα ‘θελα να μιλήσω ο κερατάς.
και δεν θα μιλάς ,
θα γίνεις φαφλατάς ,
θα σαλιαρίζεις αντί να μιλάς .
Κόψε τη γλώσσά σου, κόψ’την αμέσως.
Δεν έχεις περιθώρια.
Γίνε μουγκός.
Αφού δε θα μιλήσεις , καλύτερα να το τολμησεις Κόψε τη γλώσσά σου.
Για να είμαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στα όνειρά μου
ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς κρατώ τη γλώσσά μου,
γιατί νομίζω πως θα’ρθει η στιγμή που δεν θα αντέξω
και θα ξεσπάσω και δεν θα φοβηθώ και θα ελπίζω
και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο ,
με έναν ψιθυρο , με ένα τραύλισμα , με μια κραυγή που θα μου λεει:
ΜΙΛΑ!…
''Μου αρέσουν οι άνθρωποι που φορούν την ψυχή στο πρόσωπό τους'' Jim Morrison
Re: Πώς αισθάνεσαι τώρα;
Αισθάνομαι ότι δεν είμαι καλά. Πολλές ζαλάδες, πολλές θολουρες στα μάτια, πολύ πίεση στον αυχένα, πολλοί μαλακες γύρω μου.
Η απάντηση σε όλα είναι νιάου...
I didn't do it, but If I did, I was drunk.
Que Sera, Sera...
I didn't do it, but If I did, I was drunk.
Que Sera, Sera...
Re: Πώς αισθάνεσαι τώρα;
Ανά 12ωρο η συνταγή γιατρέ μου;
Η απάντηση σε όλα είναι νιάου...
I didn't do it, but If I did, I was drunk.
Que Sera, Sera...
I didn't do it, but If I did, I was drunk.
Que Sera, Sera...
Re: Πώς αισθάνεσαι τώρα;
ανα 8ωρο - να φερει αποτελεσματα αμεσα
τουλαχιστον 300 χρονια θα ζουσες χωρις προβληματα υγειας με τετοια αγωγη