17 Οκτωβρίου 2020 Πώς προέκυψε η φράση: Είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο.
Υπάρχουν φράσεις που χρησιμοποιούμε καθημερινά χωρίς να ξέρουμε πώς προέκυψαν ή πώς υϊοθετήθηκαν από την λαϊκή μας παράδοση. Μία από αυτές είναι: «Αλλουνού παπά ευαγγέλιο».
Η φράση αλλουνού παπά ευαγγέλιο προέρχεται από την λαϊκή παράδοση της Κεφαλονιάς. Πριν από αρκετές δεκαετίες σε ένα μικρό χωριό του νησιού ο παπάς αρρώστησε και δε μπορούσε να λειτουργήσει για αρκετό καιρό. Τότε, ανατέθηκε σε κάποιον άλλο ιερέα να πάει την Κυριακή να λειτουργήσει σε αυτο το χωριουδάκι. Ο ιερέας, όμως, επειδή ήταν αγράμματος στις Ευαγγελικές Περικοπές του Ευαγγελίου του είχε βάλει κάποια σημάδια, ώστε να αναγνωρίζει και να μπορεί να λέει τα ευαγγελικά αναγνώσματα.
Μόλις έφτασε στον ναό, διαπίστωσε ότι δεν είχε πάρει μαζί του το δικό του Ευαγγέλιο, συνεπώς αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει αυτό του ναού, στο οποίο βέβαια δεν υπήρχε κανένα σημάδι αφού ο παπάς του χωριού δεν τα χρειαζόταν.
Σαστισμένος ο ιερέας ξεκίνησε να λέει το Ευαγγέλιο της Κυριακής του Ασώτου, ώσπου μία φωνή κάποιου από το εκκλησίασμα τον διέκοψε λέγοντας «Τί μας ψέλνεις εκεί παπά; Αυτό δεν είναι το σημερινό ευαγγέλιο!». «Εμ, τι να κάνω;», απάντησε αυτός, που φανταζόταν ότι μπορεί να κάνει λάθος, αλλά προσπαθώντας να «σώσει» το σφάλμα του και να δικαιολογηθεί προσέθεσε: Αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο. https://www.dogma.gr/diafora/pos-proeky ... io/113793/
18 Οκτωβρίου, 2020 Μια «άγνωστη» ιστορία από την Ήπειρο!Το ΜΕΝΟΣ των Τούρκων και η λευτεριά που ΔΕΝ έχει έρθει ακόμη.
Η σχέση με τα... τουρκικά σίριαλ!
Λίγα μόλις χιλιόμετρα από τα Ελληνοαλβανικά σύνορα, ανάμεσα στο Όρος Κασιδιάρη και τον λόφο Σωσσίνου βρίσκεται το χωριό Πογδόριανη!
Στις μέρες μας ονομάζεται Άνω Παρακάλαμος. Εκεί υπήρξε το Δεσποτάτο της μητέρας του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπή, ο οποίος έγινε γνωστός στο ευρύ ελληνικό κοινό, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, από τα τουρκικά σίριαλ.
Στα εδάφη του δόθηκαν ηρωϊκές μάχες επί Τουρκοκρατίας.
Στις 17 Οκτωβρίου 1912 η Πογδόριανη λεηλατήθηκε και κάηκε σχεδόν ολοσχερώς, ενώ σήμερα φιλοξενεί μετά βίας 25 μόνιμους κατοίκους.
Η Πογδόριανη στο παρελθόν φιλοξένησε τόσο την μητέρα του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπή όσο και τη πιο γνωστή από τις συζύγους του, την Χουρέμ, με τις κόντρες τους να μένουν στην ιστορία/
Και φτάνουμε στο 1912! Το αντάρτικο είχε φουντώσει στην τουρκοκρατούμενη Ήπειρο. Οι ένοπλοι είχαν αποστολή να απασχολούν τον τουρκικό στρατό στα μετόπισθεν, για να διευκολύνουν τον Ελληνικό Στρατό κατά την διάρκεια του βαλκανικού πολέμου για την απελευθέρωση της Ηπείρου.
Εκείνο το έτος, η Πογδόριανη ήταν τσιφλίκι του Αχμέτ Εγιούπ Πασά και περιελάμβανε τις σημερινές κοινότητες Παρακαλάμου, Ρεπετίστας, Μαυρονόρους και Αρετής.
Το πρωί της 17ης Οκτωβρίου 1912, λοιπόν, ο τακτικός τουρκικός στρατός ερχόταν με 600 – 800 άνδρες από τα Γιάννενα με προορισμό την Πογδόριανη. Στόχος ήταν η εισβολή στα επικείμενα χωριά. Οι Έλληνες ένοπλοι είχαν προλάβει να ανατινάξουν το γεφύρι του Καλαμά, αναγκάζοντας τους Τούρκους να αλλάξουν διαδρομή.
Εντούτοις, όταν ο τουρκικός στρατός έφτασε στην περιοχή της Πογδόγιαννης, ήταν φανερό ότι επρόκειτο να διεξαχθεί μια εντελώς άνιση μάχη. Απέναντι στους 600-800 άνδρες ήταν μόνος ο αντάρτης Μέμος με την ολιγομελή ομάδα του και μερικούς εθελοντές από τα γύρω χωριά. Ίσα-ίσα έφταναν τα εκατό άτομα.
Οι Έλληνες όμως είναι σκληρά καρύδια! Μολονότι οι Τούρκοι υπερτερούσαν θεαματικά, οι αντάρτες κράτησαν τις θέσεις τους για τουλάχιστον τέσσερις ώρες, κερδίζοντας πολύτιμο χρόνο για τον Ελληνικό Στρατό.
Στο τέλος όμως, αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν, ανεβαίνοντας άτακτα το βουνό, χωρίς να σημειώσουν όμως απώλειες. Οι Τούρκοι ήταν περισσότεροι και καλύτερα εξοπλισμένοι.
Χωρίς την παρουσία ανταρτών, οι Τούρκοι εισέβαλαν σε μια σειρά από χωριά, ανάμεσα στα οποία ήταν και η Πογδόγιαννη. Από τους επτά συνοικισμούς της Πογδόριανης έκαψαν τους έξι. Άφησαν μόνο έναν για να τον χρησιμοποιήσουν ως καταυλισμό των τούρκικων στρατευμάτων: τον συνοικισμό Ρεπετίστας.
Από όπου πέρασαν οι Τούρκοι έκαψαν τα πάντα. Σπίτια, σχολεία, καλύβες και στάβλοι καταστράφηκαν ολοσχερώς. Απέμεινε μόνο το 10% των κτισμάτων, επειδή βαρέθηκαν να τα κάψουν όλα ή δεν τα είδαν.
Εκτός από τις φωτιές που έβαλαν, λεηλάτησαν: Άρπαξαν ό,τι βρήκαν και ό,τι μπορούσε να μεταφερθεί.
Οι κάτοικοι των χωριών πρόλαβαν να φύγουν από τα σπίτια τους. Πήραν μαζί τους τα παιδιά στην αγκαλιά και όσα ζώα είχαν. Μαρτυρίες αναφέρουν πως πρόλαβαν να πάρουν λίγα κλινοσκεπάσματα και τρόφιμα.
Τουλάχιστον 2.500 άνθρωποι βρέθηκαν στις πλαγιές και τις σπηλιές του βουνού. Οι Τούρκοι όμως ήθελαν Ελληνικό αίμα. Τους ακολούθησαν και ανέβηκαν στο βουνό πυροβολώντας. Ακολούθησε ένα ανθρωποκυνηγητό, μέχρι που οι εκδιωγμένοι Ηπειρώτες έφτασαν στην κορυφή του βουνού και από εκεί στα «Σκαπέτα».
Ο ήπιος φθινοπωρινός καιρός βοήθησε μερικούς να παραμείνουν κρυμμένοι σε απόμερες και δασωμένες κοιλότητες του όρους. 12 μέρες τους καταδίωξαν οι Τούρκοι! ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΜΕΝΟΣ! Τελικά αποχώρησαν! Απολογισμός: 11 νεκροί, μόνο από την Πογδόριανη. Ανάμεσά τους και τρία βρέφη, τα οποία πέθαναν από τις κακουχίες της προσωρινής εξορίας.
Όταν οι Πογδοριανίτες επέστρεψαν στο χωριό, στεγάστηκαν όπως μπόρεσαν στα μισοκαμμένα σπίτια που γλίτωσαν και όπου αλλού βρήκαν, περιμένοντας την πολυπόθητη απελευθέρωση της Ηπείρου. Ωστόσο, δεν έχει απελευθερωθεί ολόκληρη ακόμα.
4/11/2020 Έχετε αναρωτηθεί; - Πως προέκυψε η φράση «σιγά τον πολυέλαιο»
Το Φεβρουάριο του 1837, οι νιόπαντροι βασιλείς, Όθωνας και Αμαλία, έφτασαν στην Αθήνα, όπου έγιναν δεχτοί με λαμπρές τιμές. Μπορεί η βασιλεία τους να είχε άσχημο τέλος, αλλά αρχικά ο κόσμος διακατεχόταν από θετικά συναισθήματα.
Τους καλωσόρισαν ακόμα και θρυλικοί αγωνιστές, που μερικά χρόνια αργότερα θα αγωνίζονταν εναντίον τους. Χαρακτηριστικό ήταν ότι ο Μακρυγιάννης, που ηγήθηκε της Επανάστασης της 3ης Σεπτεμβρίου, χάρισε στον Όθωνα ένα ζευγάρι τσαρούχια, για να ολοκληρώσει την παραδοσιακή ελληνική φορεσιά του.
Για να γιορτάσουν το γάμο τους, οι βασιλείς διοργάνωσαν μία χοροεσπερίδα και κάλεσαν όλη την αφρόκρεμα των Αθηνών. Φυσικά δεν μπορούσε να λείπει ο γερός του Μοριά, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και το πρωτοπαλίκαρο του, ο Μήτρος Πλαπούτας. Όχι μόνο παρευρέθηκαν στη γιορτή, αλλά πρωτοστάτησαν και στο χορό.
Ο αγέρωχος Πλαπούτας είχε τη φήμη του εξαιρετικού χορευτή και δεν έχανε ποτέ ευκαιρία να σύρει το χορό. Είχε μάλιστα το συνήθειο να πετάει ψηλά τα τσαρούχια του, φιγούρα που πάντα προκαλούσε το θαυμασμό των θεατών. Όταν λοιπόν ακούστηκε η μουσική για το τσάμικο, ο Πλαπούτας έτρεξε να μπει στον κύκλο, έτοιμος να αρχίσει τις φιγούρες.
Η αίθουσα φωτιζόταν από πολυελαίους και ο Κολοκοτρώνης, που γνώριζε τον ενθουσιασμό του φίλου του, έκρινε σκόπιμο να τον προειδοποιήσει: «Το νου σου, Μήτσο, σιγά τον πολυέλαιο!» Και όπως πολλές ρήσεις του Γέρου, έτσι έμεινε και αυτή στην καθημερινότητα αν και με το καιρό άλλαξε το νόημα. https://www.pronews.gr/istoria/934502_e ... -polyelaio
18/11/2020 Όταν οι Βρετανοί πουλούσαν τις ίδιες τους τις γυναίκες - Ένα «έθιμο» που κράτησε σχεδόν δύο αιώνες.
Στην Βρετανία υπήρχε ένα πρακτικό έθιμο που σήμερα μας φαίνεται απλά αδιανόητο. Οι άντρες έδεναν ένα σκοινί στις γυναίκες τους και έβαζαν πλώρη για την αγορά. Δεν ήθελαν να αγοράσουν κάτι, αλλά να πουλήσουν.
Όταν έφταναν στην αγορά ανακοίνωναν πως την πουλούσαν και ξεκινούσε η δημοπρασία. Αυτός που έκανε την μεγαλύτερη προσφορά την έπαιρνε και έφευγε. Γιατί όλο αυτό ήταν πρακτικό για τους συζύγους; Γιατί τότε στην Βρετανία το διαζύγιο ήταν εξαιρετικά ακριβό. Κι αυτός ήταν ο τρόπος που οι άνδρες των εργατικών τάξεων έπαιρναν διαζύγιο εκείνη την εποχή. Οι ιστορικοί διαφωνούν ως προς την προέλευσή του αλλά και για το πόσο διαδεδομένο ήταν, αλλά συμφωνούν πως υπήρξε μια πρακτική που ακολουθούσαν οι ασθενέστεροι οικονομικά Βρετανοί για να πάρουν «διαζύγιο».
Γύρω στο 1750, τα διαζύγια ήταν μια εξαίρεση για την αγγλική κοινωνία. Δεν απαγορεύονταν ακριβώς αλλά ήταν σχεδόν απαγορευτικά. Η διαδικασία ήταν τόσο ακριβή και τόσο χρονοβόρα, που η παραπάνω πρακτική έκανε την εμφάνισή της. Κάλλιστα είτε ο άνδρας, είτε η γυναίκα, μπορούσε να εγκαταλείψει το έτερον ήμισυ αλλά μια γυναίκα που θα δημιουργούσε μια άλλη σχέση, κινδύνευε πάντα από τον σύζυγό που θα μπορούσε να τιμωρήσει την ίδια και τον εpαστή της. Νομικά, θα μπορούσε να ζητήσει από τον εpαστή της ένα αρκετά μεγάλο χρηματικό ποσό, κάτι που η γυναίκα δεν μπορούσε ένα κάνει.
Έτσι, στο μυαλό αρκετών ανδρών φαινόταν λογικό να βγάλουν την σύζυγο τους στο σφυρί. Έδεναν ένα σκοινί ή μια κορδέλα γύρω από το λαιμό της και την οδηγούσαν στην αγορά. Η διαδικασία θύμιζε δημοπρασία. Όταν ένας άλλος άνδρας την αγόραζε, τότε ο γάμος θεωρούνταν άκυρος και ο αγοραστής ήταν πλέον οικονομικά υπεύθυνος για την γυναίκα.
Βέβαια συνήθως, οι δημοπρασίες ήταν συμβολικές. Υπήρχε μόνο ένας επίδοξος αγοραστής που ήταν ο εpαστής της γυναίκας. Αλλά υπήρχαν και περιπτώσεις που δεν συνέβαινε κάτι τέτοιο και ξεκινούσε ένας «πόλεμος» προσφορών. Ο άνδρας δεν ήταν υποχρεωμένος να ρωτήσει την γυναίκα του για την απόφαση του να την βγάλει στο σφυρί και παρόλο που η γυναίκα έβλεπε εντελώς άγνωστους άνδρες να παλεύουν για να την αγοράσουν, όφειλε να δεχτεί το αποτέλεσμα.
Το μόνο που μπορούσε να πάρει η γυναίκα από τον γάμο της, ήταν όσα ήταν δικά της πριν το γάμο. Ακόμα και το σπίτι που έμενε με τον σύζυγό της. Ωστόσο, όταν υπήρχε απιστία δεν έλειπαν και οι περιπτώσεις δημόσιου εξευτελισμού.
Αν και η συγκεκριμένη διαδικασία συνέβαινε για να λύσει τον γάμο, κάτι τέτοιο δεν ήταν στην πραγματικότητα η αλήθεια. Έτσι η αστυνομία άρχισε κάποια στιγμή να σταματά την διαδικασία. Οι αγοραπωλησίες συζύγων σταμάτησαν οριστικά το 1857, όταν το διαζύγιο έγινε πολύ πιο εύκολη υπόθεση. https://www.pronews.gr/istoria/935894_o ... ise-shedon
Στην Βρετανία υπήρχε ένα πρακτικό έθιμο που σήμερα μας φαίνεται απλά αδιανόητο. Οι άντρες έδεναν ένα σκοινί στις γυναίκες τους και έβαζαν πλώρη για την αγορά. Δεν ήθελαν να αγοράσουν κάτι, αλλά να πουλήσουνΌταν έφταναν στην αγορά ανακοίνωναν πως την πουλούσαν και ξεκινούσε η δημοπρασία.
22/11/2020 Το γνώριζες; - Ποια είναι η ιστορία πίσω από το «Don’t Cry for Me Argentina»
Η ταινία «Evita» με πρωταγωνίστρια την εκρηκτική Μαντόνα είναι ίσως το μοναδικό πράγμα που ξέρει αρκετός κόσμος για την Αργεντινή.
Η ταινία κυκλοφόρησε το 1996 και ήταν μια μουσική ερμηνεία της ζωής της Eva Perón, από τα φτωχικά παιδικά της χρόνια μέχρι την στιγμή που έγινε η πρώτη κυρία της Αργεντινής.
Το βασικό τραγούδι- συνώνυμο της ταινίας ήταν το «Don’t Cry for Me Argentina», που έγινε «ύμνος» όταν ερμηνεύτηκε από τη Μαντόνα το 1996, η άγνωστη ιστορία του οποίου προκαλεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Αρχικά αξίζει να αναφερθεί ότι η ίδια η Μαντόνα είχε στείλει μία επιστολή τεσσάρων σελίδων στο σκηνοθέτη της ταινίας εξηγώντας τους λόγους που η ίδια έπρεπε να λάβει το ρόλο.
Το εν λόγω τραγούδι, λοιπόν, αρχικά γράφτηκε για το πρωτότυπο άλμπουμ του 1976 ονόματι «Εβίτα», ενώ αργότερα εκτελέστηκε ως μέρος ενός θεατρικού έργου κατά το 1978.
Η τραγουδίστρια Julie Covington ερμήνευσε αρχικά το τραγούδι που γράφτηκε από τον «μετρ» των μιούζικαλ, Andrew Lloyd Webber, και τον συχνό συνεργάτη του, Tim Rice. Τραγουδήθηκε τόσο στην αρχή, όσο και στο τέλος της παράστασης.
Με την κυκλοφορία του το 1976, το τραγούδι βρέθηκε στην πρώτη θέση στο Ηνωμένο Βασίλειο, χαρίζοντας στο ντουέτο που βρισκόταν πίσω από την δημιουργία του το βραβείο Ivor Novello για το Καλύτερο Τραγούδι Μουσικά και Λυρικά.
Αρκετά χρόνια αργότερα, η ηχογράφηση του soundtrack της ταινίας διήρκεσε τέσσερις ολόκληρους μήνες, με όλα τα εμπλεκόμενα μέρη να χαρακτηρίζουν την όλη διαδικασία ως μία άκρως νευρωτική εμπειρία.
Πιο συγκεκριμένα ο σκηνοθέτης Άλαν Πάρκερ αποκάλεσε την πρώτη μέρα της ηχογράφησης ως «Μαύρη Δευτέρα», λόγω των εξαιρετικών νεύρων όλων των μελών του καστ. «Όλοι μας προερχόμασταν από πολύ διαφορετικούς χώρους -μουσική, κινηματογράφο, θέατρο- και έτσι όλοι ήμασταν αρκετά ανήσυχοι», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά.
Ο Αντόνιο Μπαντέρας, ο οποίος ερμήνευσε τον Τσε στην ταινία, είπε ότι η εμπειρία ήταν «τρομακτική» και η Μαντόνα «τρομοκρατημένη». Όσο για την πρωταγωνίστρια της ταινίας και ερμηνεύτρια του τραγουδιού, Μαντόνα; Πρόκειται για μια εμπειρία που δεν θα ξεχάσει ποτέ καθώς, όπως η ίδια αποκάλυψε, «έπρεπε να τραγουδήσω μπροστά από τον Andrew Lloyd Webber. Μέσα μου υπήρχε ένα χάος, ενώ λίγο αργότερα ξέσπασα σε λυγμούς».
Ωστόσο, εκ του αποτελέσματος, όλα φαίνεται να άξιζαν, καθώς το τραγούδι είναι ένα από τα πιο αξιομνημόνευτα μέρη της ταινίας, αν όχι ένα από τα πράγματα που οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν συνδέσει άρρηκτα με την Αργεντινή.
22 Νοεμβρίου, 2020 Ο Έλληνας που ζωγράφισε το Καπιτώλιο!!! Ο «Μιχαήλ Άγγελος» της Αμερικής.
Προσπάθησαν να κρύψουν την Ελληνικότητά του, αλλά ΟΥΔΕΝ ΚΡΥΠΤΟΝ!!!
Ακόμα και σήμερα, παρά την όποια προπαγάνδα, η Ελλάδα θεωρείται το «Σχολείο του κόσμου» και στον τομέα των Τεχνών και των Γραμμάτων. Σημαντικός εκπρόσωπος ο Κωνσταντίνος Μπρουμίδης, ο «Μιχαήλ Άγγελος» της Αμερικής, όπως συνήθιζαν να τον αποκαλούν.
Καταγόταν από τα Φιλιατρά Μεσσηνίας αλλά γεννήθηκε στην περιοχή της Ιταλίας του ελληνικού παρελθόντος, καθώς η μητέρα του ήταν από εκεί. Ο Έλληνας καλλιτέχνης, του οποίου βασική πηγή έμπνευσης ήταν τα ελληνικά ιδεώδη της ελευθερίας, ο ελληνικός πολιτισμός γενικά, η μυθιστορία, η παράδοση, κλπ, δεν θα μπορούσε παρά να αποτυπώσει σε κάθε έργο την ελληνικότητά του.
Η αμερικανική κυβέρνηση αναγνωρίζοντας 70 χρόνια μετά τον θάνατό του, το τεράστιο ταλέντο του αλλά και την σημαντική προσφορά του, τοποθέτησε στον τάφο του, που εδράζεται στο νεκροταφείο Glenwood της Ουάσινγκτον, αναμνηστική επιτύμβια πλάκα! Φυσικά, τον χαρακτηρίζουν Ιταλό, παραγκωνίζοντας την ελληνική του καταγωγή…
Ως Ιταλός θα έμενε και στην ιστορία εάν δεν ερχόταν στο φως το έργο της βιογράφου του, Mertle Cheney Murdock, ξεναγού στο Καπιτώλιο. Η βιογράφος του μας ενημερώνει για την καταγωγή του, την οικογένειά του (ο πατέρας του ονομαζόταν Σταύρος Μπρουμίδης και η μητέρα του Anna Biankini), τις σπουδές του και τα κορυφαία των έργων του.
Σταθμό στην σταδιοδρομία του αποτελεί η τοιχογραφία του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στο Βατικανό, για την οποία και παρασημοφορήθηκε από τον ίδιο τον Πάπα. Ο ίδιος του πρότεινε να ενταχθεί αργότερα στον παπικό στρατό.
Η άρνησή του, όμως, να στραφεί εναντίον των επαναστατών, μεταξύ των οποίων ήταν και πολλοί ομοϊδεάτες και φίλοι του, τον οδήγησε σε 14μηνη φυλάκιση και συνακόλουθη απέλαση από την χώρα.
Έτσι, ταξίδεψε στην Αμερική, όπου καταξιώθηκε ως ένας από τους καλύτερους ζωγράφους της εποχής του. Μερικά από τα έργα του είναι μία μεγάλη εικόνα της Σταύρωσης του Ιησού στον Ι.Ν. του Αγίου Στεφάνου, η Αγία Τριάδα στον Μητροπολιτικό Ναό της Πρωτεύουσας του Μεξικού και η αναμόρφωση του Καπιτωλίου της Αμερικής.
Επίσης, η θαυμάσια εικόνα με τις διακοσμητικές κορνίζες φτιαγμένη σε Buono fresco που βρίσκεται στην Προεδρική Αίθουσα στο Senate Annex και παριστάνει την Νομοθεσία, Η ελαιογραφία του Thomas Jefferson σε ξηρό τοίχο στο Καπιτώλιο, η οποία βρίσκεται στην αίθουσα του Προέδρου και θεωρείται το καλύτερο από τα πορτραίτα, που βρίσκονται στην αίθουσα αυτή, η εικόνα του Βενιαμίν Φραγκλίνου βρίσκεται στην Αίθουσα του Προέδρου και το σύμπλεγμα που παριστάνει αλληγορικά την βιομηχανία, βρίσκεται στον ουρανό του θόλου, και στο οποίο το κεντρικό πρόσωπο, ο Ήφαιστος, είναι παρμένο από την Ελληνική μυθολογία.
Τέλος, το έργο «Από τον Όλυμπο στο θόλο του Καπιτωλίου των ΗΠΑ»: Η θεά Αθηνά, ενώ συζητάει με τον φιλόσοφο Benjamin Franklin τον εφευρέτη του τηλέγραφου Morse, και τον εφευρέτη του ατμόπλοιου R. Fulton σε μια αλληγορία για τις τέχνες και τα γράμματα.
Ο Γερουσιαστής Voorhees στις 24 Φεβρουαρίου του 1880 αναφέρει:
«Θα μου επιτρέψετε να κάνω μικτή μνεία της θαυμαστής ιδιοφυΐας, που επί τόσο πολύ χρόνο, τόσο ευγενικά και τόσο ωραία είναι συνυφασμένη με το Καπιτώλιο.
Πέθανε φτωχός, χωρίς να έχει ούτε αρκετά χρήματα για να ταφεί το εξασθενημένο του κορμί, και εν τούτοις πόσο πλούσια κληρονομιά άφησε στην παρούσα και στις μέλλουσες γενιές!
Δημιούργησε ανάμεσα σε αυτούς τους τοίχους από το υπόγειο μέχρι τον θόλο, αφήνοντας δημιουργίες αθάνατης ομορφιάς, οπουδήποτε ακούμπαγε το χέρι του.
Οπουδήποτε στάθηκε μπροστά σε ένα πανό ή σε οποιοδήποτε μέρος του ταβανιού αιωρείτο, εκεί αναπηδούσαν οι λαμπρές δημιουργικές μορφές του γόνιμου και γιομάτου μόρφωση εγκεφάλου του.
Ο Μπρουμίδης κατά τις ημέρες του θανάτου του ασχολείτο με εκείνο που θεωρούσε το μεγαλύτερο έργο της ζωής του. Με την μαγική δύναμη της μεγαλοφυΐας του ζωγράφιζε στον θόλο του Καπιτωλίου τις πολύχρωμες σελίδες της Ιστορίας. Πολύ σύντομα κάποιο μνημείο σε κατάλληλη θέση στο Καπιτώλιο θα στηθεί στην μνήμη του.
Ωστόσο, δεν έχει καμία αξία, εάν εμείς ή εκείνοι που θα έλθουν μετά από εμάς, κάνουμε κάτι για να διαιωνίσουμε την μνήμη του. Την δουλειά αυτήν την κάνουν οι τοίχοι του Καπιτωλίου και όσο αυτοί θα στέκονται όρθιοι όχι μόνον θα διατηρούν το όνομα του καλλιτέχνη αυτού πάντοτε νωπόν αλλά και θα το μεγαλώνουν…».
Σε κάθε γάμο οι συγγενείς και οι καλεσμένοι πετούν ρύζι στο ζευγάρι την ώρα που χορεύει τον χορό του Ησαΐα, αλλά πόσοι γνωρίζουν γιατί συμβαίνει αυτό; Το έθιμο έχει τις «ρίζες» του πολύ παλιά.
Όλα έχουν σχέση με τις τότε δεισιδαιμονίες, αφού ο γαμπρός πίστευαν τότε ότι γινόταν αντικείμενο ζήλιας από τα κακά πνεύματα κι έτσι, πετώντας το ρύζι, τα απομάκρυναν.
Το ρύζι δεν επιλέχθηκε τυχαία, καθώς αντιπροσωπεύει τη ζωή, την ευφορία και την ανάπτυξη. Εκτός από τα κακά πνεύματα, που φεύγουν μακριά, έχει «κέρδος» και η νύφη, αφού συμβολίζει την αύξηση της γονιμότητας. Όπως έριχναν τους σπόρους για να φυτρώσει μια ζωή στη γη, έτσι ακριβώς περίμεναν και από τη νύφη να γεννήσει πολλά και υγιή παιδιά.
22|11|2020 ΤΑ ΑΓΝΩΣΤΑ ΥΠΕΡΟΠΛΑ των αρχαίων Ελλήνων που κρύβουν…
Tο 1950 ένας βοσκός όλως τυχαίως ανακάλυψε την είσοδο ενός σπηλαίου και μπαίνοντας μέσα αντίκρισε τεράστιας σημασίας ευρήματα, από ολόχρυσες λάρνακες, ολόχρυσα αγάλματα και λοιπά χρυσά αντικείμενα.
Σε έρευνες που έχουν γίνει μέχρι τώρα, οι οποίες επισήμως αποσιωπώνται, έχει βρεθεί ταφικός χώρος μέσα στον οποίο υπάρχουν αντικείμενα άγνωστης υπερτεχνολογίας και απίστευτης συμπεριφοράς.
Λέγεται ότι εκεί βρίσκεται και ολόχρυσο άγαλμα του Δίος και οι τάφοι του Μίνωα και του αδελφού του Ραδάμανθη. Oι σπηλιές με αυτούς τους θησαυρούς εκτείνονται από το χωρίο Tσουτσουρο μέχρι τα Aστερουσια Όρη.
Κατά καιρούς έχουν επισκεφθεί την περιοχή διάφορες ξένες ομάδες με περίεργες συσκευές.
Το 1960 υπηρεσίες των ΗΠΑ εισήλθαν στον χώρο και σήκωσαν πάρα πολλά αντικείμενα ,ιδίως τεχνολογικού ενδιαφέροντος και στην συνεχεία σφράγισαν τις εισόδους. Σίγουρα αυτό έγινε με τις ευλογίες του ελληνικού κράτους, γιατί στην συνεχεία σαν αντάλλαγμα οι ΗΠΑ χρηματοδότησαν την κατασκευή και τον εξοπλισμό των πανεπιστήμιων του ηράκλειου Κρήτης και των Πατρών.
4 Δεκεμβρίου, 2020 «Όλα τα ‘χε η Μαριορή ο φερετζές της έλειπε» – Έτσι βγήκε η φράση.
Παροιμία της οποίας οι περισσότεροι από μας αγνοούμε την προέλευσή της και χρονολογείται από την βασιλεία του Όθωνα, περίοδο ανακατατάξεων στη νέα Ελληνική επικράτεια.
Πρόσωπα που κατάφεραν για κάποιο λόγο να μεσουρανήσουν σ’ εκείνη την λιτή κοινωνική πραγματικότητα πέρασαν δικαίως στη σφαίρα του μύθου και πρωταγωνιστούν έκτοτε σε πολλές παροιμίες. Ένα από αυτά τα πρόσωπα υπήρξε ασφαλώς και η Μαριορή-Ζαφειρίτσα Κοντολέοντος. Για να κερδίσει όμως την αθανασία της σε μια από τις λαϊκές παροιμίες χρειάστηκε να κεντρίσει το ενδιαφέρον του ευφυολόγου πολιτικού Ιωάννη Κωλέττη. Η ιστορία αυτή όπως μας παραδίδεται έχει ως εξής:
Στου Όθωνα τα χρόνια οι κοσμικότητες σπάνιζαν και ήταν πολύ τυχερός αυτός που είχε την ευκαιρία να βρεθεί σε κοσμικές συναθροίσεις. Σε μια από αυτές, στην δεξίωση του αντιβασιλιά Άρμανσμπεργκ, μαγνήτιζε την περιέργεια των καλεσμένων η «εύθυμη χήρα» της εποχής Μαριορή-Ζαφειρίτσα Κοντολέοντος που φορούσε ένα αραχνοΰφαντο βέλο. Στην ίδια δεξίωση έδωσε το παρών και ο Ιωάννης Κωλέττης, γνωστός για το πνεύμα του και την ετοιμόλογη σκέψη του.
Όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει την εύθυμη χήρα και το βέλο της εκείνος απάντησε: « Έτσι δε θα φαίνεται όταν θα κοκκινίζει καμιά φορά». Ακολούθως δε συμπλήρωσε: «Μωρέ, όλα τα’ χει η Μαριορή ο φερετζές της λείπει!»
Η Μαριορή προφανώς απασχολούσε την αθηναϊκή κοινωνία με την ζωηρή συμπεριφορά της και ο Κωλέττης είδε σε αυτή την στιλιστική επιλογή μια δόση υποκρισίας που δεν ταίριαζε καθόλου στην κάθε άλλο παρά ασκητική χηρεία της κυρίας Κοντολέοντος.
10/12/2020 Η πόλη της Γερμανίας που είναι εξολοκλήρου κατασκευασμένη από διαμάντια.
Κάτω από τα κτίριά της κρύβονται 72.000 τόνοι του πολύτιμου λίθου.
Εκ πρώτης όψεως το Nördlingen μοιάζει με μια συνηθισμένη πόλη στην επαρχία της Γερμανίας, με χαρακτηριστικά σπίτια από ξύλο, πλακόστρωτα σοκάκια και το καμπαναριό της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου να ξεχωρίζει στον ουρανό της. Ωστόσο, αυτή η μικρή πόλη της Βαυαρίας που βρίσκεται κατά μήκος του εμβληματικού Romantic Road της Γερμανίας κρύβει ένα απίστευτο μυστικό -τα τείχη και τα κτίριά της έχουν ενσωματωμένα εκατομμύρια διαμάντια.
Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται κάτι τέτοιο είναι πέρα για πέρα αληθινό, κάνοντας τη μικρή πόλη της Γερμανίας ένα από τα πιο λαμπερά και πολύτιμα μέρη της γης. Συνολικά 72.000 τόνοι (!) διαμαντιών είναι κρυμμένοι στα θεμέλια των κτιρίων της πόλης, τα οποία ωστόσο δεν είναι ορατά με γυμνό μάτι.
Φυσικά, δεν τοποθετήθηκαν εκεί εσκεμμένα, αλλά εντελώς κατά τύχη, καθώς οι κάτοικοι της πόλης δεν γνώριζαν τίποτα για τον αμύθητης αξίας θησαυρό της μέχρι τη δεκαετία του 1960. Τότε αποκαλύφθηκε ότι ένα περίεργο φαινόμενο έλαβε χώρα εκατομμύρια χρόνια πριν, με έναν μικρό αστεροειδή να πλήττει την συγκεκριμένη περιοχή της Βαυαρίας.
Ο αστεροειδής άφησε πίσω του έναν κρατήρα 9 μιλίων -όση και έκταση της πόλης- καθώς και έναν σουεβίτη, δηλαδή βράχο που απαρτίζεται από διαμάντια, κρύσταλλα, γυαλί και άλλα συντρίμμια. Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, η μεγάλη ταχύτητα της σύγκρουσης του αστεροειδούς με τη γη ήταν εκείνη που σχημάτισε τους πολύτιμους λίθους.
Όταν οι έποικοι έφτασαν στην περιοχή εκατομμύρια χρόνια αργότερα, το 898 μ.Χ., δεν είχαν ιδέα ότι έχτιζαν τα σπίτια και τις επιχειρήσεις τους σε γη που είχε την υψηλότερη συγκέντρωση διαμαντιών από οποιοδήποτε μέρος στη Γη, καθώς τα διαμάντια που ήταν διάσπαρτα σε όλη την περιοχή ήταν πολύ μικρά για να είναι ορατά με γυμνό μάτι. Για χρόνια, οι ντόπιοι του Nördlingen υπέθεταν ότι η καταγωγή του κρατήρα ήταν ηφαιστειακή. Μόνο τη δεκαετία του 1960 επιβεβαιώθηκε ότι προήλθε από έναν αστεροειδή.
Χωρίς να γνωρίζουν περισσότερα, οι κάτοικοι χρησιμοποίησαν τον σουεβίτη ως οικοδομικό υλικό για την κατασκευή της πόλης τους. Ως αποτέλεσμα, πολλές από τις πιο διάσημες κατασκευές του Nördlingen -συμπεριλαμβανομένης της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου η αξία της οποίας μεταφράζεται σε 5.000 καράτια- έχουν υψηλή αξία σε καράτια.
Σήμερα, οι κάτοικοι του Nördlingen γνωρίζουν ότι ζουν πάνω από τόνους διαμαντιών, χωρίς να φαίνονται πρόθυμοι να την καταστρέψουν για να εκμεταλλευτούν αυτήν τους την περιουσία, καθώς το μέγεθός τους είναι μικρότερο από 0,2 χιλιοστά -ως εκ τούτου είναι σχεδόν άχρηστα, ακόμη και σε τόσο υψηλές συγκεντρώσεις. https://www.newsbeast.gr/travel/arthro/ ... -diamantia
16/12/2020 Αμερικανός πρώην στρατιώτης βρήκε τα τρία παιδιά που παραλίγο να σκοτώσει στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
«Bambini, bambini»: Μια συγκλονιστική και άκρως συγκινητική ιστορία… 76 χρόνια μετά.
Ο 96χρονος Αμερικανός Μάρτιν Άντλερ, στρατιώτης στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, εκπλήρωσε το όνειρό του βρίσκοντας τα τρία Ιταλόπουλα που παραλίγο να σκοτώσει το 1944 κατά τη διάρκεια μιας στρατιωτικής επιχείρησης, αφού δημοσίευσε μια παλιά φωτογραφία σε έναν ιστότοπο βετεράνων.
Την Κυριακή το βράδυ (13/12/2020) - 76 χρόνια μετά - ο Μάρτιν, ο οποίος ζει στη Φλόριντα των ΗΠΑ, μίλησε με τον Μπρούνο, τη Μαφάλντα και τη Τζουλιάνα Ναλντί, οι οποίοι ήταν τότε 7, 6 και 3 ετών αντίστοιχα όταν συναντήθηκαν κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου στο χωριό Μοντερέντσιο (κοντά στην Μπολόνια).
«Είναι μια όμορφη ιστορία που προσέλκυσε τεράστιο ενδιαφέρον», είπε ο Ιταλός Ματέο Ιντσέρτι, ο οποίος έχει δημοσιεύσει πολλά βιβλία που αφηγούνται τέτοιες επανασυνδέσεις του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου.
Ανήρτησε στην σελίδα του στο facebook την αναζήτηση του Αμερικανού πρώην στρατιώτη την περασμένη Πέμπτη. Και τρεις ημέρες αργότερα, τα αδέλφια μιλούσαν με τον βετεράνο στο τηλέφωνο από μια μικρή πόλη που δεν απέχει πολύ από το χωριό των παιδικών τους χρόνων.
Σε μια συνέντευξη με την κόρη του στρατιώτη και αυτόν τον Ιταλό συγγραφέα, ο Μάρτιν Άντλερ θυμάται με κάθε λεπτομέρεια εκείνο το φθινόπωρο του 1944 που ήταν μαζί με έναν άλλο στρατιώτη, τον Τζον Μπρόνσκι: «Επικρατούσε νεκρική σιγή, δεν ξέραμε αν οι Γερμανοί είχαν πραγματικά αποσυρθεί ή αν μας περίμεναν κρυμμένοι για να μας παγιδεύσουν».
«Μπήκαμε στο σπίτι. Υπήρχε ένα μεγάλο καλάθι με περίεργους θορύβους να βγαίνουν μέσα από αυτό. Εγώ και ο Τζον είχαμε ήδη το δάχτυλό μας στη σκανδάλη έτοιμοι να πυροβολήσουμε, θα μπορούσε να ήταν Γερμανοί», αφηγήθηκε.
«Bambini, bambini!» (Παιδιά, παιδιά) μια Ιταλή μητέρα φώναξε ξαφνικά. Στη συνέχεια, τα τρία παιδιά της βγήκαν έξω από το καλάθι.
Ο στρατιώτης αποθανάτισε τη στιγμή τραβώντας μια φωτογραφία μαζί με τα τρία παιδιά. Προηγουμένως η μητέρα τους ζήτησε να φορέσουν τα καλύτερα τους ρούχα.
«Ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή των αναμνήσεών μου από αυτήν την κόλαση του πολέμου», περιγράφει ο Μάρτιν Άντλερ , του οποίου η κόρη Ρισέλ δημοσίευσε για πρώτη φορά την παλιά φωτογραφία σε έναν ιστότοπο Αμερικανών βετεράνων με την ελπίδα να εντοπίσει τα παιδιά, παρόλο που ο πατέρας της δεν θυμόταν την ακριβή πόλη.
Το κάλεσμα του Άντλερ αναμεταδόθηκε στην Ιταλία και δημοσιεύτηκε σε τοπικές εφημερίδες το Σάββατο.
«Το πουλόβερ που φοράω στη φωτογραφία φτιάχτηκε από τη μητέρα μου, όταν είδα τη φωτογραφία, είπα αμέσως 'εγώ είμαι",», είπε ο Μπρούνο, ο μεγαλύτερος από τα τρία αδέρφια, σήμερα 83 χρονών, σε συνέντευξή του στο ιταλικό τηλεοπτικό δίκτυο TG1.
«Ciao bambini!», (Γεια σας παιδιά) αναφώνησε στο τηλέφωνο ο Μάρτιν Άντλερ την Κυριακή. «Είμαι η Μαφάλντα», απάντησε από την άλλη άκρη της γραμμής η 82χρονη σήμερα γυναίκα φορώντας μάσκα.
«Μου φαίνεται ότι μπορώ ακόμα να δω μπροστά μου αυτό το καλάθι», είπε η μικρότερη από τα τρία αδέλφια, Τζουλιάνα, 79 ετών σήμερα.
Ο Μάρτιν Άντλερ αποβιβάστηκε στη Νάπολη τον Μάρτιο του 1944 και πολέμησε στην Ιταλία μέχρι το 1945.
Οι απόψεις και τα σχόλια που δημοσιεύονται σε αυτό το Φόρουμ είναι προσωπικά και δεν αντιπροσωπεύουν αυτές της Διαχείρισης του Phorum.com.gr
Το κάθε μέλος, σύμφωνα με τους όρους χρήσης που αποδέχτηκε κατά την εγγραφή του, φέρει την αποκλειστική ευθύνη των δημοσιεύσεών του, των απόψεων / θέσεων που εκφράζονται
μέσω αυτής, καθώς και την επιλογή συνδέσμων που τυχόν συμπεριλαμβάνονται.
Η Διαχείριση του Phorum.com.gr σε καμία περίπτωση δεν αποδέχεται οποιαδήποτε ευθύνη, για οποιαδήποτε συμβουλή ή συστάσεις που κάνει ή υπονοεί κάποιο μέλος ή επισκέπτης του Phorum.com.gr
η οποία έχει ως αποτέλεσμα οποιαδήποτε απώλεια / ζημία, με οποιονδήποτε τρόπο, για μέλος του Phorum.com.gr, ή για οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο.
Επιπλέον, η Διαχείριση του Phorum.com.gr δεν είναι και δεν μπορεί να είναι υπεύθυνη, για το περιεχόμενο οποιουδήποτε άλλου ιστοτόπου στο Διαδίκτυο,
που έχει συνδεθεί με σύνδεσμο (link) από το Phorum.com.gr
Για άμεση επικοινωνία με τη Διαχείριση του Phorum.com.gr μπορείτε να συμπληρώνετε τη φόρμα της σελίδας Επικοινωνίας του Phorum.com.gr παρακάτω.
