Κοίτα, σαπούνισμα επειδή... σαπουνίζεται. Εννοώ, σε μια ντομάτα ή ένα ροδάκινο πχ που θα φας και τη φλούδα τους, προσωπικά δεν γουστάρω να βάζω σαπούνια επάνω. Αυτά θα τα πλύνω καλά με σκέτο νεράκι, κάποια φρούτα ίσως τα αφήσω και για κάποια ώρα σε νερό.
Με το λεμόνι όμως, υπάρχει το εξής θέμα. Σε αντίθεση με άλλα φρούτα όπως πορτοκάλι, μανταρίνι, ανανά κλπ που θα τα ξεφλουδίσεις για να τα φας, το λεμόνι πολύ συχνά το ακουμπάς στο τραπέζι σου και το χρησιμοποιείς με τη φλούδα του, έτσι; Κι αυτό γίνεται συχνότατα, μη μου πει κανείς ότι χρησιμοποιεί πάντα λεμονοστίφτη, δεν θα το πιστέψω. Η κλασική κίνηση είναι να βάζεις ένα κομμένο λεμονάκι πάνω στο τραπέζι. Εκεί δηλαδή που θα ακουμπήσεις το πηρούνι σου, το κουτάλι σου, το ψωμί σου κλπ. Ε, αφού σηκώνει που σηκώνει σαπούνισμα το λεμόνι, γιατί να μην αποφύγω τα όσα έχει επάνω (από κεριά και ραντίσματα, έως ούρα από τα χέρια αυτού που τα μάζεψε και πριν λίγο είχε κατουρήσει στη φύση...) αφού μπορώ;