Λίγα λόγια για τον Παναγιώτη Σάββα…

[the comet the course the tail]

μια αναδημοσίευση φόρος τιμής στο Σάββα και το 1871, το μαγαζί-στέκι του, ένα χώρο καταφύγιο και χώρο έκφρασης για ανθρώπους... ανθρώπους. πρόσφατα έμαθα ότι "έφυγε".

http://www.katiousa.gr/politismos/mousi ... oti-savva/

Μικρά κείμενα από φίλους, ως αποχαιρετισμό, σε μια ιδιαίτερη προσωπικότητα της Πάτρας. Τον ιδιοκτήτη Παναγιώτη Σάββα της ταβέρνας ”1871”. Ένας άνθρωπος που θα μείνει στην μνήμη όσων των γνώριζαν αλλά και εκείνων που εκτιμούν τους αυθεντικούς ανθρώπους.Έφυγε στις 08/04/2020.

Ο Παναγιώτης… που τον φώναζαν Σάββα!

Στο μαγαζί της χήρας… στο 1871… στο Σάββα. Γνωστές εκφράσεις για όλους μας εδώ στην Πάτρα μα και όχι μόνο. Εκεί λοιπόν σε περίμενε ο Παναγιώτης, Σάββας στο επώνυμο συχνά και για πολλούς αδιευκρίνιστο το όνομα από το επώνυμο… Σκέψου λοιπόν, θα έλεγα το επώνυμο σαν διεύθυνση. Το μικρό όνομα, για όποιον είχε το προνόμιο να γίνει ομοτράπεζος του, Παναγιώτη αυτού του ανθρώπου που έκρυβε την τεράστια ευαισθησία του πίσω από το γενειοφόρο παρουσιαστικό του και το απύλωτο του στόμα.

Η αυτομόρφωση και η ιδεολογική βελτίωση και θωράκιση ήταν χαρακτηριστικό της καθημερινότητάς του. Χωρίς θόρυβο γύρω από αυτό… και με μοίρασμα… σπάνια με εμμονή στην γνώμη του και ποτέ με επίδειξη γνώσεων… Συζητάτε, διαφωνείτε ή συμφωνείτε… “Συμφωνούμε, μαζί σου είμαι, να το ξεκαθαρίσουμε αυτό” λέξεις και φράσεις επαναλαμβανόμενες προχωρούν την μεταμεσονύχτια συνδιαλλαγή απόψεων.Στο επίκεντρο όλων ο άνθρωπος. Η καινούργια κοινωνία που θα φτιάξουμε. Ταξικά ζητήματα. Η ιδεολογία και η ηθική του ιδεολόγου στην καθημερινή πρακτική…

Στον πιστό κύκλο ανθρώπων του τον αγαπούν και τον σέβονται, σε όλα αυτά είναι οικοδεσπότης-αν και η τεράστια συστολή του δεν τού επιτρέπει να το δείχνει παρά μόνο σε ώρα ανάγκης- και έτσι πρωτοστατεί όμως δεν χοροστατεί. Ο Παναγιώτης αγαπάει τον άνθρωπο αγωνιά και αγανακτεί, με έναν τρόπο που θυμίζει την έκφραση “σκάει” παρά οργίζεται -αν και ίσως κάποιοι να νόμιζαν το δεύτερο-, μαζί του έχεις το προνόμιο να ακούς και το δικαίωμα να μιλάς και όλα αυτά όχι από κάποιο Τερτίπη μαγαζάτορα.. άλλωστε ο ίδιος πάντοτε “άδεια και τρύπια” τσέπη είχε.

περισσότερα: http://www.katiousa.gr/politismos/mousi ... oti-savva/

[Hector Buas]

μια αναδημοσίευση φόρος τιμής στο Σάββα και το 1871, το μαγαζί-στέκι του, ένα χώρο καταφύγιο και χώρο έκφρασης για ανθρώπους... ανθρώπους. πρόσφατα έμαθα ότι "έφυγε".

http://www.katiousa.gr/politismos/mousi ... oti-savva/

Μικρά κείμενα από φίλους, ως αποχαιρετισμό, σε μια ιδιαίτερη προσωπικότητα της Πάτρας. Τον ιδιοκτήτη Παναγιώτη Σάββα της ταβέρνας ”1871”. Ένας άνθρωπος που θα μείνει στην μνήμη όσων των γνώριζαν αλλά και εκείνων που εκτιμούν τους αυθεντικούς ανθρώπους.Έφυγε στις 08/04/2020.

Ο Παναγιώτης… που τον φώναζαν Σάββα!

Στο μαγαζί της χήρας… στο 1871… στο Σάββα. Γνωστές εκφράσεις για όλους μας εδώ στην Πάτρα μα και όχι μόνο. Εκεί λοιπόν σε περίμενε ο Παναγιώτης, Σάββας στο επώνυμο συχνά και για πολλούς αδιευκρίνιστο το όνομα από το επώνυμο… Σκέψου λοιπόν, θα έλεγα το επώνυμο σαν διεύθυνση. Το μικρό όνομα, για όποιον είχε το προνόμιο να γίνει ομοτράπεζος του, Παναγιώτη αυτού του ανθρώπου που έκρυβε την τεράστια ευαισθησία του πίσω από το γενειοφόρο παρουσιαστικό του και το απύλωτο του στόμα.

Η αυτομόρφωση και η ιδεολογική βελτίωση και θωράκιση ήταν χαρακτηριστικό της καθημερινότητάς του. Χωρίς θόρυβο γύρω από αυτό… και με μοίρασμα… σπάνια με εμμονή στην γνώμη του και ποτέ με επίδειξη γνώσεων… Συζητάτε, διαφωνείτε ή συμφωνείτε… “Συμφωνούμε, μαζί σου είμαι, να το ξεκαθαρίσουμε αυτό” λέξεις και φράσεις επαναλαμβανόμενες προχωρούν την μεταμεσονύχτια συνδιαλλαγή απόψεων.Στο επίκεντρο όλων ο άνθρωπος. Η καινούργια κοινωνία που θα φτιάξουμε. Ταξικά ζητήματα. Η ιδεολογία και η ηθική του ιδεολόγου στην καθημερινή πρακτική…

Στον πιστό κύκλο ανθρώπων του τον αγαπούν και τον σέβονται, σε όλα αυτά είναι οικοδεσπότης-αν και η τεράστια συστολή του δεν τού επιτρέπει να το δείχνει παρά μόνο σε ώρα ανάγκης- και έτσι πρωτοστατεί όμως δεν χοροστατεί. Ο Παναγιώτης αγαπάει τον άνθρωπο αγωνιά και αγανακτεί, με έναν τρόπο που θυμίζει την έκφραση “σκάει” παρά οργίζεται -αν και ίσως κάποιοι να νόμιζαν το δεύτερο-, μαζί του έχεις το προνόμιο να ακούς και το δικαίωμα να μιλάς και όλα αυτά όχι από κάποιο Τερτίπη μαγαζάτορα.. άλλωστε ο ίδιος πάντοτε “άδεια και τρύπια” τσέπη είχε.

περισσότερα: http://www.katiousa.gr/politismos/mousi ... oti-savva/

Ένας "μεγάλος" μινάρας. Προσωπικά, ελπίζω να βρήκε τον παράδεισο...

Ο Πελετίδης θα έπρεπε να του κάνει δωρεάν την κηδεία...