Σχόλια στο YouTube

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Και η ανάγκη για την οποία σας ομιλώ μπορώ πολύ εύκολα να την ορίσω

Θα ειχε ενδιαφερον να το κανεις.

δεν υπάρχει φυσικά διότι έχω αυτήν την δυνατότητα του ορισμού της

μην παιρνεις ορκο

Την δεύτερη πρόταση ίσως να μην έπιασες σωστά επειδής μάλλον την αφαίρεσες από το πλαισιάκι που την πλάσαρα αλλά πάμε παρακάτω, στην αρχή.
Είναι όπως το χέσιμο φίλε νομίζω, κάποια στιγμή πρέπει να το βγάλεις από μέσα σου θέλεις δε θέλεις, αυτό συνιστά την ανάγκη και βρίσκεται παντού, η ανάγκη είναι αυτό που κρατάει τις ισορροπίες ή τις καταστρέφει, ακόμα και αυτά τα μεγάλα μπαλάκια που κατοικούμε πάνω τους, από ανάγκη στέκονται στην μέση του πουθενά, από ανάγκη δημιουργούνται και από ανάγκη καταστρέφονται, κάθε στιγμή, ασταμάτητα, το σταμάτημα, η απουσία της κίνησης είναι ο θάνατος. Όταν εκφράζεται αυτή η ανάγκη μαζί (συν) με την κίνηση δημιουργείται συγκίνηση, όπως ακριβώς αισθάνεσαι όταν βγάζεις τον σατανά από μέσα σου στην τουαλέτα. Γιάννης, πόσο γάμησα; πες μου, πόσο;

Ναι. Η ανάγκη μετράει. Πρέπει όμως να είσαι προσεκτικός όταν ορίζεις από που προέρχεται η ανάγκη αυτή και ποιες τρύπες θέλει να βουλώσει.

[ST48410]

Αλλά ξαναλέω ότι το κριτήριό μου δεν ήταν ποιους, πόσους και πόσο αγγίζει αλλά αν ο καλλιτέχνης εκφραζόταν στ' αλήθεια όταν έγραφε το έργο του.

Πως το κρίνεις αυτό; Πως μετράς ποιος εκφραζόταν γνήσια; Ξέρεις ότι δεν συμφωνώ με αυτή τη συλλογιστική αλλά προσπαθώ κάπως να μπω στο τρόπο σκέψης σας.

Ένστικτο. Διαβάζω τις ρυτίδες στο έργο. Btw, αυτό διάβασαν κοινό και κριτικοί στην Μαρία Κάλλας και θεωρείται Η ντίβα, ενώ αντικειμενικά έχουν υπάρξει πολύ μα πολύ καλύτερες σοπράνο.

Μάλιστα. Εδώ γιατί υπάρχει κάτι που είναι μπορεί να τεθεί αντικειμενικά; Πως;

[hellegennes]

Μήτσο, πολλά, παρά πάρα πάρα πολλά έργα ΗΤΑΝ κάποιας μορφής ασκήσεως, είτε μιλάμε για etudes, είτε για το καλοσυγκερασμένο κλειδοκύμβαλο είτε για τις συμφωνίες του Μπετόβεν.

Μα αυτό ακριβώς λέω. Ότι δεν τα θεωρώ τέχνη. Μην μιλήσω για etudes καλύτερα. Ή μάλλον τα θεωρώ τόσο τέχνη όσο το ντιζάιν σε ένα έπιπλο ή ένα γκάτζετ ή ένα ποτήρι. Γιατί άλλο το ντιζάιν σε ένα ποτήρι και άλλο η καλλιτεχνική υαλουργία.

Και ας μην πιάσω στο στόμα μου τον Μπετόβεν και ιδιαίτερα την 9η γιατί θα απαιτήσετε να με στείλουν από το φόρουμ.

Ωστόσο τι πιστεύεις ότι δεν καταλαβαίνω απ' αυτά που λέει ο Στάθης;

[sys3x]

Την δεύτερη πρόταση ίσως να μην έπιασες σωστά επειδής μάλλον την αφαίρεσες από το πλαισιάκι που την πλάσαρα αλλά πάμε παρακάτω, στην αρχή.
Είναι όπως το χέσιμο φίλε νομίζω, κάποια στιγμή πρέπει να το βγάλεις από μέσα σου θέλεις δε θέλεις, αυτό συνιστά την ανάγκη και βρίσκεται παντού, η ανάγκη είναι αυτό που κρατάει τις ισορροπίες ή τις καταστρέφει, ακόμα και αυτά τα μεγάλα μπαλάκια που κατοικούμε πάνω τους, από ανάγκη στέκονται στην μέση του πουθενά, από ανάγκη δημιουργούνται και από ανάγκη καταστρέφονται, κάθε στιγμή, ασταμάτητα, το σταμάτημα, η απουσία της κίνησης είναι ο θάνατος. Όταν εκφράζεται αυτή η ανάγκη μαζί (συν) με την κίνηση δημιουργείται συγκίνηση, όπως ακριβώς αισθάνεσαι όταν βγάζεις τον σατανά από μέσα σου στην τουαλέτα. Γιάννης, πόσο γάμησα; πες μου, πόσο;

Σωστα ολα οσα λες ομως αναγωγη των παντων στην πρωταρχικη Αναγκη τι μας λεει για τα ιδια τα πραγματα;
Υστερα, η αναγκη υπαρξης λεξης για αυτο,του οποιου την υπαρξη δεν αναγνωριζεις(τεχνη), τι υποδηλωνει για το ιδιο το ενεργημα; Σημασιολογικη αντιστοιχηση σε κατι μη καθορισιμο;


Πως διαφοροποιειται η αναγκη για χεσιμο απο την αναγκη για πνευματικη δημιουργια;
Αλλα ερωτηματα ανακυπτουν: η Τραπ ειναι η περιπλεξη των δυο αναγκων;

Σόρυ φίλος, δεν ακούω τραπ, ξέρω τι είναι και δε το λέω για να υποβαθμίσω το ζανρ αλλά απλά δεν, άμα θες να σου κάνω ένα lp με ότι πιο σύγχρονο υπάρχει στη τραπ και έχεις τα λεφτά που χρειάζονται είμαι μέσα όμως.
Τώρα για να μην βαρύνουμε και το κλίμα περαιτέρω να σου πω και το εξής. Εγώ προσωπικά δεν είναι ότι δεν αναγνωρίζω κάτι και στην τελική δεν έχει καμμία σημασία τι αναγνωρίζω και τι όχι από την στιγμή που όλοι μιλάμε για την τεχν, είναι όπως τώρα το Πάσχα ας πούμε, λίγη σημασία έχει αν υπήρξε ο χριστούλης έτσι όπως τα λένε, αν σταυρώθηκε κτλ, σημασία έχει ότι πολλοί άνθρωποι είτε τα πιστεύουν είτε όχι λειτουργούν σαν να υπήρχε ο χριστούλης και τον σταυρώσανε, σαν να υπάρχει τέχνη κτλ.
Τη προσεγγίζω πιο φιλοσοφικά ασούμε τη φάση, δεν βλέπω ότι υπάρχει κάποιος ανώτερος σκοπός για την ύπαρξη μας πχ. το να μιλάς για την τέχνη πχ σου δίνει έναν σκοπό, αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχει κάποιος σκοπός in the first place αλλά σιγά, εμείς το ορίζουμε και αυτό, αυτό που βλέπω όμως ότι πραγματικά υπάρχει ασχέτως της δικής μας βούλησης είναι η ανάγκη, η ανάγκη για να ζήσεις πχ, κάθε στιγμή που περνάει όλα τα κύτταρα σου κάνουν αγώνα να συνεχίζουν να υπάρχουν, αναγνωρίζω στα πάντα μιά ανάγκη από πίσω κι αν σταματήσει να υπάρχει αυτή η ανάγκη δεν υπάρχει τίποτα, τίποτα όμως, ο θάνατος, ε αυτή είναι και η κορυφαία προβληματική του ανθρώπου, από εκεί προέρχονται και οι θεοί και οι δαίμονες και η τεχν και όλα τα μεγάλα και σπουδαία έργα της οφείλουν να εκφράζουν αυτήν την ανάγκη, γιατί κι ο θάνατος φίλε μου ανάγκη είναι κι αυτός, από ανάγκη ζούμε κι από ανάγκη πεθαίνουμε και όχι δεν είμαι επηρεασμένος από τον Καρυωτάκη και τον Ηράκλειτο, για κάποιο λόγο τα είχα πιάσει αυτά τα κόνσπετ μόνος μου, όπως τα πιάσανε κι αυτοί δλδ, από ξες τι.

[sys3x]

Θα ειχε ενδιαφερον να το κανεις.


μην παιρνεις ορκο

Την δεύτερη πρόταση ίσως να μην έπιασες σωστά επειδής μάλλον την αφαίρεσες από το πλαισιάκι που την πλάσαρα αλλά πάμε παρακάτω, στην αρχή.
Είναι όπως το χέσιμο φίλε νομίζω, κάποια στιγμή πρέπει να το βγάλεις από μέσα σου θέλεις δε θέλεις, αυτό συνιστά την ανάγκη και βρίσκεται παντού, η ανάγκη είναι αυτό που κρατάει τις ισορροπίες ή τις καταστρέφει, ακόμα και αυτά τα μεγάλα μπαλάκια που κατοικούμε πάνω τους, από ανάγκη στέκονται στην μέση του πουθενά, από ανάγκη δημιουργούνται και από ανάγκη καταστρέφονται, κάθε στιγμή, ασταμάτητα, το σταμάτημα, η απουσία της κίνησης είναι ο θάνατος. Όταν εκφράζεται αυτή η ανάγκη μαζί (συν) με την κίνηση δημιουργείται συγκίνηση, όπως ακριβώς αισθάνεσαι όταν βγάζεις τον σατανά από μέσα σου στην τουαλέτα. Γιάννης, πόσο γάμησα; πες μου, πόσο;

Ναι. Η ανάγκη μετράει. Πρέπει όμως να είσαι προσεκτικός όταν ορίζεις από που προέρχεται η ανάγκη αυτή και ποιες τρύπες θέλει να ξέβουλώσει.

Λογικά αυτό ήθελες να γράψεις.
Το διόρθωσα για σένα.

[hellegennes]

Και από όσο μπορώ να προβλέψω ο hellegennes δεν θα μπορέσει να ακούσει το πρώτο και δεύτερο WTC.

Νομίζω ότι έπεσαν το 2001.

Σου ήρθε ποτέ η διάθεση να παίξεις ο ίδιος σε ένα πιάνο αυτό που ακούς;

Πες μου πρώτα πού το πας.

Περίμενα κάτι καλύτερο. Με τρολάρεις τόση ώρα και γράφω σεντόνια;

Όχι, ρε. Το κριτήριό μου είναι αυτό: η δυνατότητά μου σαν ανθρώπινο ον να διακρίνω την ειλικρίνεια και το βάθος. Με τον ίδιο τρόπο που διακρίνεις αν κάποιος λέει ψέματα, αν σ' αγαπάει, αν σε μισεί, αν βαριέται, κτλ.

Οκέι, θα μου πεις ότι στην περίπτωση των ανθρώπινων συναισθημάτων βλέπεις τις εκφράσεις στο πρόσωπο. Χμμμ... εκτός αν είσαι τυφλός. Ακούς το χρώμα της φωνής τους. Εκτός αν είσαι κωφός. Κι αν είσαι όπως η Έλεν Κέλερ; Πώς διακρίνεις συναισθήματα και γνησιότητα; Τα διαβάζεις πίσω από τις προθέσεις και το αποτέλεσμα.

Πρακτικά δεν μπορώ να σου πω έναν μπούσουλα γιατί είναι ενστικτώδης αντίδραση. Μπορεί να είναι και λανθασμένη αντίδραση. Αλλά αυτός είναι ο τρόπος, διακρίνω σε ένα έργο τις προθέσεις από το αποτέλεσμα.

[ST48410]

Δεκτό αλλά δεν αρκεί. Προσωπικά θα ήθελα να ξαναδιάβαζες εκείνη την ανάρτηση που προσπέρασες σχετικά γρήγορα κάποια άλλη στιγμή με περισσότερη υπομονή.

[sys3x]

Μήτσο, πολλά, παρά πάρα πάρα πολλά έργα ΗΤΑΝ κάποιας μορφής ασκήσεως, είτε μιλάμε για etudes, είτε για το καλοσυγκερασμένο κλειδοκύμβαλο είτε για τις συμφωνίες του Μπετόβεν.

Μα αυτό ακριβώς λέω. Ότι δεν τα θεωρώ τέχνη. Μην μιλήσω για etudes καλύτερα. Ή μάλλον τα θεωρώ τόσο τέχνη όσο το ντιζάιν σε ένα έπιπλο ή ένα γκάτζετ ή ένα ποτήρι. Γιατί άλλο το ντιζάιν σε ένα ποτήρι και άλλο η καλλιτεχνική υαλουργία.

Και ας μην πιάσω στο στόμα μου τον Μπετόβεν και ιδιαίτερα την 9η γιατί θα απαιτήσετε να με στείλουν από το φόρουμ.

Ωστόσο τι πιστεύεις ότι δεν καταλαβαίνω απ' αυτά που λέει ο Στάθης;

Ωχ.

Θα σε περιλάβει μετά αυτός.

Το δεν καταλαβαίνεις είναι πολύ βαριά κουβέντα για αυτό το φόρουμ , ας πούμε καλλίτερα ότι εσύ εκφράζεις μια πιο προσωπική γνώμη σαν ακροατής και ο Στάθης μια περισσότερο ακαδημαϊκή θέση, αλλά δεν χρειάζεται να του σπάμε και τα νεύρα ε.
Έχει εμένα από τη μιά που συνεχώς το πάω αλλού το θέμα από την ιστορική εξέλιξη της τέχνης και των δομών της ανά εποχή στην φιλοσοφία της τεχνς (ακύρωση της ουσιαστικά) και από την άλλη άψυχα τα πρελούδια του Μπαχ, τα πρελούδια του Μπαχ ρε μαλάκα; θα πέσει φωτιά να μας κάψει!! 1

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Την δεύτερη πρόταση ίσως να μην έπιασες σωστά επειδής μάλλον την αφαίρεσες από το πλαισιάκι που την πλάσαρα αλλά πάμε παρακάτω, στην αρχή.
Είναι όπως το χέσιμο φίλε νομίζω, κάποια στιγμή πρέπει να το βγάλεις από μέσα σου θέλεις δε θέλεις, αυτό συνιστά την ανάγκη και βρίσκεται παντού, η ανάγκη είναι αυτό που κρατάει τις ισορροπίες ή τις καταστρέφει, ακόμα και αυτά τα μεγάλα μπαλάκια που κατοικούμε πάνω τους, από ανάγκη στέκονται στην μέση του πουθενά, από ανάγκη δημιουργούνται και από ανάγκη καταστρέφονται, κάθε στιγμή, ασταμάτητα, το σταμάτημα, η απουσία της κίνησης είναι ο θάνατος. Όταν εκφράζεται αυτή η ανάγκη μαζί (συν) με την κίνηση δημιουργείται συγκίνηση, όπως ακριβώς αισθάνεσαι όταν βγάζεις τον σατανά από μέσα σου στην τουαλέτα. Γιάννης, πόσο γάμησα; πες μου, πόσο;

Ναι. Η ανάγκη μετράει. Πρέπει όμως να είσαι προσεκτικός όταν ορίζεις από που προέρχεται η ανάγκη αυτή και ποιες τρύπες θέλει να ξέβουλώσει.

Λογικά αυτό ήθελες να γράψεις.
Το διόρθωσα για σένα.

Πάνω κάτω το ίδιο. Για πες για την ανάγκη τώρα.

[sys3x]

Ναι. Η ανάγκη μετράει. Πρέπει όμως να είσαι προσεκτικός όταν ορίζεις από που προέρχεται η ανάγκη αυτή και ποιες τρύπες θέλει να ξέβουλώσει.

Λογικά αυτό ήθελες να γράψεις.
Το διόρθωσα για σένα.

Πάνω κάτω το ίδιο. Για πες για την ανάγκη τώρα.

Τώρα τρώω, παστίτσο.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Λογικά αυτό ήθελες να γράψεις.
Το διόρθωσα για σένα.

Πάνω κάτω το ίδιο. Για πες για την ανάγκη τώρα.

Τώρα τρώω, παστίτσο.

[hellegennes]

και από την άλλη άψυχα τα πρελούδια του Μπαχ, τα πρελούδια του Μπαχ ρε μαλάκα; θα πέσει φωτιά να μας κάψει!! 1

Έχει γράψει και ωραία κομματάκια ο Μπαχ. Που έχουν ψυχή.

Σόρι, αλλά όταν οι αγαπημένοι σου συνθέτες είναι ο Τσαϊκόφσκι, ο Ντβόρζακ, ο Μουσόργκσκι και ο Σοστακόβιτς, λίγο δύσκολο να μην σου ακούγεται άψυχη η πορσελάνη των δοκιμίων του Μπαχ.

[ST48410]

[sharp]

και από την άλλη άψυχα τα πρελούδια του Μπαχ, τα πρελούδια του Μπαχ ρε μαλάκα; θα πέσει φωτιά να μας κάψει!! 1

Έχει γράψει και ωραία κομματάκια ο Μπαχ. Που έχουν ψυχή.

Σόρι, αλλά όταν οι αγαπημένοι σου συνθέτες είναι ο Τσαϊκόφσκι, ο Ντβόρζακ, ο Μουσόργκσκι και ο Σοστακόβιτς, λίγο δύσκολο να μην σου ακούγεται άψυχη η πορσελάνη των δοκιμίων του Μπαχ.

Το θέμα είναι ότι όλοι αυτοί δεν θα υπήρχαν, αν δεν είχε υπάρξει ο Μπαχ.

[hellegennes]

Στάθη, σε βλέπω που θες να εκφραστείς και κρατιέσαι. Εκφράσου. Αυτό είναι τέχνη. Αν θες, μπορώ να πάρω μετά αυτό που έβγαλες και να το κάνω τεχνικά άρτιο.