ΔΕΝ-ΜΠΟΡΩ-ΑΛΛΟ

[Πασιφάη]

Εγώ τον καταλαβαίνω τον Γραφικό και θα απογοητευόμουνα (και θα θύμωνα) το ίδιο αν συνέβαινε το ίδιο σκηνικό με φίλο/φίλη μου. Γενικά απογοητεύομαι εύκολα από τους ανθρώπους. Όποιος δεν δίνει δεκάρα για τον ψυχισμό των άλλων, και πόσο μάλλον για τα παιδιά, κατευθείαν τρώει x. Μεγάλο ξενέρωμα. Δεν ξέρω αν τα εννοούσε ο φίλος του, αν έκανε πλάκα κτλ, αλλά κάποια θέματα δεν σηκώνουν πλάκες (όπως αυτό που περιγράφεται). Στην θέση του θα ντρεπόμουν, θα του έλεγα να σταματήσει να μιλάει με τέτοιο τρόπο μπροστά στα παιδιά, θα τον απομάκρυνα από τον χώρο και θα ζητούσα εξηγήσεις.

Το μπολνταρισμένο είναι σαφές.
Το γεγονός πως το δέχτηκε αδιαμαρτύρητα σε φάση συναινετική, με ξενέρωσε.

Δεν τους έλεγε "τι ωραίο μουνί που είσαι" άμεσα, αλλά τα έλεγε σε εμένα με ένταση που τα ακούγανε κι αυτά. Του έλεγα "τι λες ρε μαλακισμένο" κι όσο έβλεπε το πόσο είχα φρικάρει, γέλαγε και συνέχιζε. Σκέφτομαι ότι σε κάποιο τραύμα στην ζωή τους λίγο καιρό μετά θα υπάρχει η εικόνα μου ως κάποιος που συνόδευε αυτόν που τις τραυμάτισε.

Το "τι λες ρε μαλακισμένο" και ότι είχε φρικάρει δεν το λες και φάση συναινετική. Σκέψου να είσαι με κάποιον που φωνάζει και κάνει σεξιστικά σχόλια μπροστά από παιδιά. Αν προλάβεις να αντιδράσεις, έχει καλώς. Δεν κατάλαβα τι ακριβώς του χρεώνεις όταν δεν είμασταν καν μπροστά από το σκηνικό και όταν ο ίδιος περιγράφει πόσο είχε θυμώσει.

Είπε πως δεν έχει άλλους φίλους και προφανώς ''αναγκάζεται '' να κάνει παρέα με τον συγκεκριμένο. Για να μην καταρρεύσει. Εγώ γιατί να χρεωθώ την οπτική του; Να βγει, να πάρει αέρα. Να διεκδικήσει. Η ζωή είναι εκεί έξω.
Πολλοί έχουμε ξεπεράσει τα όριά μας, την παλέψαμε και σηκωθήκαμε πάλι στα πόδια μας. Με ανείπωτα βαρίδια που σέρνονταν χρόνια.

[- Casper -]

Το μπολνταρισμένο είναι σαφές.
Το γεγονός πως το δέχτηκε αδιαμαρτύρητα σε φάση συναινετική, με ξενέρωσε.

Δεν τους έλεγε "τι ωραίο μουνί που είσαι" άμεσα, αλλά τα έλεγε σε εμένα με ένταση που τα ακούγανε κι αυτά. Του έλεγα "τι λες ρε μαλακισμένο" κι όσο έβλεπε το πόσο είχα φρικάρει, γέλαγε και συνέχιζε. Σκέφτομαι ότι σε κάποιο τραύμα στην ζωή τους λίγο καιρό μετά θα υπάρχει η εικόνα μου ως κάποιος που συνόδευε αυτόν που τις τραυμάτισε.

Το "τι λες ρε μαλακισμένο" και ότι είχε φρικάρει δεν το λες και φάση συναινετική. Σκέψου να είσαι με κάποιον που φωνάζει και κάνει σεξιστικά σχόλια μπροστά από παιδιά. Αν προλάβεις να αντιδράσεις, έχει καλώς. Δεν κατάλαβα τι ακριβώς του χρεώνεις όταν δεν είμασταν καν μπροστά από το σκηνικό και όταν ο ίδιος περιγράφει πόσο είχε θυμώσει.

Είπε πως δεν έχει άλλους φίλους και προφανώς ''αναγκάζεται '' να κάνει παρέα με τον συγκεκριμένο. Για να μην καταρρεύσει. Εγώ γιατί να χρεωθώ την οπτική του; Να βγει, να πάρει αέρα. Να διεκδικήσει. Η ζωή είναι εκεί έξω.
Πολλοί έχουμε ξεπεράσει τα όριά μας, την παλέψαμε και σηκωθήκαμε πάλι στα πόδια μας. Με ανείπωτα βαρίδια που σέρνονταν χρόνια.

Σήμερα βρεθήκαμε έξω από το σπίτι μου και του είπα πράγματα που δεν μπορεί να τα ξεχάσει άνθρωπος. Του είπα "σ' αγαπώ και σ' εκτιμώ, αλλά είσαι γαμημένος παιδεραστής κι όταν σου λέω να το βουλώσεις δεν το κάνεις, οπότε δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να κάνουμε παρέα γιατί με κάνεις ρεζίλι".

Μετά το σκηνικό δεν του ξαναμίλησε.

Δεν μπορείς να προβλέψεις από πριν το ποιόν των φίλων σου, πόσο μάλλον αν δεν σου δώσουν τέτοιου είδους δείγματα.

Άλλο να αναγκάζεσαι να κάνεις παρέα με κάποιον που δεν πολυσυμπαθείς, αλλά να μην σου έχει δώσει τέτοια δείγματα, και άλλον να συνεχίζεις να κάνεις παρέα εφόσον σου έχει δώσει δείγματα ότι είναι μαλάκας. Ο Γραφικός ξεκάθαρα δεν ανήκει στην δεύτερη περίπτωση.

[Πασιφάη]

Το "τι λες ρε μαλακισμένο" και ότι είχε φρικάρει δεν το λες και φάση συναινετική. Σκέψου να είσαι με κάποιον που φωνάζει και κάνει σεξιστικά σχόλια μπροστά από παιδιά. Αν προλάβεις να αντιδράσεις, έχει καλώς. Δεν κατάλαβα τι ακριβώς του χρεώνεις όταν δεν είμασταν καν μπροστά από το σκηνικό και όταν ο ίδιος περιγράφει πόσο είχε θυμώσει.

Είπε πως δεν έχει άλλους φίλους και προφανώς ''αναγκάζεται '' να κάνει παρέα με τον συγκεκριμένο. Για να μην καταρρεύσει. Εγώ γιατί να χρεωθώ την οπτική του; Να βγει, να πάρει αέρα. Να διεκδικήσει. Η ζωή είναι εκεί έξω.
Πολλοί έχουμε ξεπεράσει τα όριά μας, την παλέψαμε και σηκωθήκαμε πάλι στα πόδια μας. Με ανείπωτα βαρίδια που σέρνονταν χρόνια.

Σήμερα βρεθήκαμε έξω από το σπίτι μου και του είπα πράγματα που δεν μπορεί να τα ξεχάσει άνθρωπος. Του είπα "σ' αγαπώ και σ' εκτιμώ, αλλά είσαι γαμημένος παιδεραστής κι όταν σου λέω να το βουλώσεις δεν το κάνεις, οπότε δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να κάνουμε παρέα γιατί με κάνεις ρεζίλι".

Μετά το σκηνικό δεν του ξαναμίλησε.

Δεν μπορείς να προβλέψεις από πριν το ποιόν των φίλων σου, πόσο μάλλον αν δεν σου δώσουν τέτοιου είδους δείγματα.

Άλλο να αναγκάζεσαι να κάνεις παρέα με κάποιον που δεν πολυσυμπαθείς, αλλά να μην σου έχει δώσει τέτοια δείγματα, και άλλον να συνεχίζεις να κάνεις παρέα εφόσον σου έχει δώσει δείγματα ότι είναι μαλάκας. Ο Γραφικός ξεκάθαρα δεν ανήκει στην δεύτερη περίπτωση.

Άκουσε κάτι.
Οι φίλοι, δεν είναι τυχαία συμβάντα στη ζωή μας, αλλά επιλογή μας. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως για να γίνουν ''δικοί μας άνθρωποι'', έχουν περάσει από μια αξιολόγηση. Όπως κι εμείς αντίστοιχα.
Τα δείγματα το λοιπόν ήσαν πάντα εκεί. Το να κλείνουμε τα μάτια και να συνεχίσουμε την όποια επαφή, συναινούμε τρόπον τινά στην όποια αρρωστημένη άποψη, θεωρώντας πως αυτό είναι κάτι που αντιμετωπίζεται.

Ο Γραφικός ήταν ένα πλάσμα, αξιοπρόσεκτο και αξιοζήλευτο. Θέλω να ξαναδώ το ίδιο. Αν θωρεί πως τον προσέβαλλα λυπάμαι, αλλά κι άλλοι φάγαμε πολλά σκατά στη ζωη μας και αλλάξαμε ρότα. Μονο να ξέρατε πόσα.

[- Casper -]

Άκουσε κάτι.
Οι φίλοι, δεν είναι τυχαία συμβάντα στη ζωή μας, αλλά επιλογή μας. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως για να γίνουν ''δικοί μας άνθρωποι'', έχουν περάσει από μια αξιολόγηση. Όπως κι εμείς αντίστοιχα.
Τα δείγματα το λοιπόν ήσαν πάντα εκεί. Το να κλείνουμε τα μάτια και να συνεχίσουμε την όποια επαφή, συναινούμε τρόπον τινά στην όποια αρρωστημένη άποψη, θεωρώντας πως αυτό είναι κάτι που αντιμετωπίζεται.

Ο Γραφικός ήταν ένα πλάσμα, αξιοπρόσεκτο και αξιοζήλευτο. Θέλω να ξαναδώ το ίδιο. Αν θωρεί πως τον προσέβαλλα λυπάμαι, αλλά κι άλλοι φάγαμε πολλά σκατά στη ζωη μας και αλλάξαμε ρότα. Μονο να ξέρατε πόσα.

Τον Ορέστη τον serial killer της Κύπρου τον έχεις ακουστά; Τον θυμάσαι; Όχι δεν έχεις πάντα δείγματα και δεν έχουμε ευθύνη αν ο άλλος προσποιείται άψογα και δεν μπορούμε να καταλάβουμε το ποιόν του. Εδώ κάποιοι άνθρωποι ξεγελούν ψυχίατρους και πρέπει εγώ, ο Γραφικός, η Πασιφάη και οποιοσδήποτε άλλος να είναι σε θέση να αξιολογήσει επαρκώς τον άλλον, αν κρύβει κάτι και ποιός πραγματικά είναι; Από την στιγμή κιόλας που καθημερινά εξελισσόμαστε και αλλάζουμε εμείς οι ίδιοι πρώτα;

Έχουμε ευθύνη μόνο την στιγμή που μας δείχνει κάποιος ποιός πραγματικά είναι, το καταλαβαίνουμε και συνεχίζουμε να τον κάνουμε παρέα. Ο Γραφικός δεν έκλεισε τα μάτια σ' αυτά τα δείγματα και σου το δείχνω.

Δεν έχω να πω κάτι άλλο.

[Ασέβαστος]

Άκουσε κάτι.
Οι φίλοι, δεν είναι τυχαία συμβάντα στη ζωή μας, αλλά επιλογή μας. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως για να γίνουν ''δικοί μας άνθρωποι'', έχουν περάσει από μια αξιολόγηση. Όπως κι εμείς αντίστοιχα.
Τα δείγματα το λοιπόν ήσαν πάντα εκεί. Το να κλείνουμε τα μάτια και να συνεχίσουμε την όποια επαφή, συναινούμε τρόπον τινά στην όποια αρρωστημένη άποψη, θεωρώντας πως αυτό είναι κάτι που αντιμετωπίζεται.

Ο Γραφικός ήταν ένα πλάσμα, αξιοπρόσεκτο και αξιοζήλευτο. Θέλω να ξαναδώ το ίδιο. Αν θωρεί πως τον προσέβαλλα λυπάμαι, αλλά κι άλλοι φάγαμε πολλά σκατά στη ζωη μας και αλλάξαμε ρότα. Μονο να ξέρατε πόσα.

Τον Ορέστη τον serial killer της Κύπρου τον έχεις ακουστά; Τον θυμάσαι; Όχι δεν έχεις πάντα δείγματα και δεν έχουμε ευθύνη αν ο άλλος προσποιείται άψογα και δεν μπορούμε να καταλάβουμε το ποιόν του. Εδώ κάποιοι άνθρωποι ξεγελούν ψυχίατρους και πρέπει εγώ, ο Γραφικός, η Πασιφάη και οποιοσδήποτε άλλος να είναι σε θέση να αξιολογήσει επαρκώς τον άλλον, αν κρύβει κάτι και ποιός πραγματικά είναι; Από την στιγμή κιόλας που καθημερινά εξελισσόμαστε και αλλάζουμε εμείς οι ίδιοι πρώτα;

Έχουμε ευθύνη μόνο την στιγμή που μας δείχνει κάποιος ποιός πραγματικά είναι, το καταλαβαίνουμε και συνεχίζουμε να τον κάνουμε παρέα. Ο Γραφικός δεν έκλεισε τα μάτια σ' αυτά τα δείγματα και σου το δείχνω.

Δεν έχω να πω κάτι άλλο.

i stand with casper.

πολλες φορες οι ανθρωποι μας ξαφνιαζουν. η και μας κοροιδευουν. εκει που νομιζεις καποιον ντομπρο και ξηγημενο, μπορει ακομη και μετα απο πολλα χρονια πλανης, να πεσεις απο τα συννεφα ανακαλυπτοντας οτι ηταν ατελειωτο μουνοπανο.
φυσικα το βαρος της ευθυνης ειναι και δικο σου που δεν πηρες χαμπαρι, μα αυτο δεν ειναι παντα ευκολο, αν ο αλλος ειναι καλος ηθοποιος, ξερει να κρυβεται και δεν δινει σημαδια.

[Πασιφάη]

Άκουσε κάτι.
Οι φίλοι, δεν είναι τυχαία συμβάντα στη ζωή μας, αλλά επιλογή μας. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως για να γίνουν ''δικοί μας άνθρωποι'', έχουν περάσει από μια αξιολόγηση. Όπως κι εμείς αντίστοιχα.
Τα δείγματα το λοιπόν ήσαν πάντα εκεί. Το να κλείνουμε τα μάτια και να συνεχίσουμε την όποια επαφή, συναινούμε τρόπον τινά στην όποια αρρωστημένη άποψη, θεωρώντας πως αυτό είναι κάτι που αντιμετωπίζεται.

Ο Γραφικός ήταν ένα πλάσμα, αξιοπρόσεκτο και αξιοζήλευτο. Θέλω να ξαναδώ το ίδιο. Αν θωρεί πως τον προσέβαλλα λυπάμαι, αλλά κι άλλοι φάγαμε πολλά σκατά στη ζωη μας και αλλάξαμε ρότα. Μονο να ξέρατε πόσα.

Τον Ορέστη τον serial killer της Κύπρου τον έχεις ακουστά; Τον θυμάσαι; Όχι δεν έχεις πάντα δείγματα και δεν έχουμε ευθύνη αν ο άλλος προσποιείται άψογα και δεν μπορούμε να καταλάβουμε το ποιόν του. Εδώ κάποιοι άνθρωποι ξεγελούν ψυχίατρους και πρέπει εγώ, ο Γραφικός, η Πασιφάη και οποιοσδήποτε άλλος να είναι σε θέση να αξιολογήσει επαρκώς τον άλλον, αν κρύβει κάτι και ποιός πραγματικά είναι; Από την στιγμή κιόλας που καθημερινά εξελισσόμαστε και αλλάζουμε εμείς οι ίδιοι πρώτα;

Έχουμε ευθύνη μόνο την στιγμή που μας δείχνει κάποιος ποιός πραγματικά είναι, το καταλαβαίνουμε και συνεχίζουμε να τον κάνουμε παρέα. Ο Γραφικός δεν έκλεισε τα μάτια σ' αυτά τα δείγματα και σου το δείχνω.

Δεν έχω να πω κάτι άλλο.

Μην αποπροσανατολίζεις τεχνηέντως την κουβέντα αναφέροντας σήριαλ κίλλερς. Διότι μπορώ να αντικρούσω τη λογική σου λέγοντας, πως όντως η Κάσπερ και η Πασιφάη, είναι διαταραγμένες προσωπικότητες που ενώ έκαμαν 40 φόνους, απολαμβάνουν την ελευθερία τους διότι ξεγέλασαν το ''σύστημα'' εντοπισμού.
Αυτό δεν τις κάνει καλλίτερες, αλλά πονηρές, διότι ξεβράκωσαν τους ιθύνοντες στα εγκληματολογικά εργαστήρια.
Υπάρχει εν τω μεταξύ και το επίσης διφορούμενο.Πώς παίρνεις την ευθύνη της αποδοχής του εκάστοτε ανθρώπου, στο κοινωνικό σύνολο; Πώς τον εντάσσεις;
Να κλείσω τα μάτια βάσει ενστίκτου, να αποδεχτώ, να απορρίψω; Ποιός θα κάμει τη διαλογή;

[νύχτα]

i stand with casper.

#μυτού

[ksk]

Άκουσε κάτι.
Οι φίλοι, δεν είναι τυχαία συμβάντα στη ζωή μας, αλλά επιλογή μας. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως για να γίνουν ''δικοί μας άνθρωποι'', έχουν περάσει από μια αξιολόγηση. Όπως κι εμείς αντίστοιχα.
Τα δείγματα το λοιπόν ήσαν πάντα εκεί. Το να κλείνουμε τα μάτια και να συνεχίσουμε την όποια επαφή, συναινούμε τρόπον τινά στην όποια αρρωστημένη άποψη, θεωρώντας πως αυτό είναι κάτι που αντιμετωπίζεται.

Ο Γραφικός ήταν ένα πλάσμα, αξιοπρόσεκτο και αξιοζήλευτο. Θέλω να ξαναδώ το ίδιο. Αν θωρεί πως τον προσέβαλλα λυπάμαι, αλλά κι άλλοι φάγαμε πολλά σκατά στη ζωη μας και αλλάξαμε ρότα. Μονο να ξέρατε πόσα.

Τον Ορέστη τον serial killer της Κύπρου τον έχεις ακουστά; Τον θυμάσαι; Όχι δεν έχεις πάντα δείγματα και δεν έχουμε ευθύνη αν ο άλλος προσποιείται άψογα και δεν μπορούμε να καταλάβουμε το ποιόν του. Εδώ κάποιοι άνθρωποι ξεγελούν ψυχίατρους και πρέπει εγώ, ο Γραφικός, η Πασιφάη και οποιοσδήποτε άλλος να είναι σε θέση να αξιολογήσει επαρκώς τον άλλον, αν κρύβει κάτι και ποιός πραγματικά είναι; Από την στιγμή κιόλας που καθημερινά εξελισσόμαστε και αλλάζουμε εμείς οι ίδιοι πρώτα;

Έχουμε ευθύνη μόνο την στιγμή που μας δείχνει κάποιος ποιός πραγματικά είναι, το καταλαβαίνουμε και συνεχίζουμε να τον κάνουμε παρέα. Ο Γραφικός δεν έκλεισε τα μάτια σ' αυτά τα δείγματα και σου το δείχνω.

Δεν έχω να πω κάτι άλλο.

i stand with casper.

πολλες φορες οι ανθρωποι μας ξαφνιαζουν. η και μας κοροιδευουν. εκει που νομιζεις καποιον ντομπρο και ξηγημενο, μπορει ακομη και μετα απο πολλα χρονια πλανης, να πεσεις απο τα συννεφα ανακαλυπτοντας οτι ηταν ατελειωτο μουνοπανο.
φυσικα το βαρος της ευθυνης ειναι και δικο σου που δεν πηρες χαμπαρι, μα αυτο δεν ειναι παντα ευκολο, αν ο αλλος ειναι καλος ηθοποιος, ξερει να κρυβεται και δεν δινει σημαδια.

Άραγε κρύβεται ο άλλος 'η εμείς τον βλέπουμε κατα όπως θελουμε; Μήπως τα σημάδια κάν δεν τα ψάχνουμε γιατί οι πεποιθήσεις μας τα καταθιστουν μη παρατηρήσιμα;

[ksk]

Σήμερα βρεθήκαμε έξω από το σπίτι μου και του είπα πράγματα που δεν μπορεί να τα ξεχάσει άνθρωπος. Του είπα "σ' αγαπώ και σ' εκτιμώ, αλλά είσαι γαμημένος παιδεραστής κι όταν σου λέω να το βουλώσεις δεν το κάνεις, οπότε δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να κάνουμε παρέα γιατί με κάνεις ρεζίλι".

Είπα να μην παρέμβω αλλα...
Όλη αυτη η παράγραφος ειναι μια παραλογια...Γεμάτη αντιφάσεις τόσο σε συναισθήματα όσο και σε λογική.

[ksk]

Είπε πως δεν έχει άλλους φίλους και προφανώς ''αναγκάζεται '' να κάνει παρέα με τον συγκεκριμένο. Για να μην καταρρεύσει. Εγώ γιατί να χρεωθώ την οπτική του; Να βγει, να πάρει αέρα. Να διεκδικήσει. Η ζωή είναι εκεί έξω.
Πολλοί έχουμε ξεπεράσει τα όριά μας, την παλέψαμε και σηκωθήκαμε πάλι στα πόδια μας. Με ανείπωτα βαρίδια που σέρνονταν χρόνια.

Σήμερα βρεθήκαμε έξω από το σπίτι μου και του είπα πράγματα που δεν μπορεί να τα ξεχάσει άνθρωπος. Του είπα "σ' αγαπώ και σ' εκτιμώ, αλλά είσαι γαμημένος παιδεραστής κι όταν σου λέω να το βουλώσεις δεν το κάνεις, οπότε δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να κάνουμε παρέα γιατί με κάνεις ρεζίλι".

Μετά το σκηνικό δεν του ξαναμίλησε.

Δεν μπορείς να προβλέψεις από πριν το ποιόν των φίλων σου, πόσο μάλλον αν δεν σου δώσουν τέτοιου είδους δείγματα.

Άλλο να αναγκάζεσαι να κάνεις παρέα με κάποιον που δεν πολυσυμπαθείς, αλλά να μην σου έχει δώσει τέτοια δείγματα, και άλλον να συνεχίζεις να κάνεις παρέα εφόσον σου έχει δώσει δείγματα ότι είναι μαλάκας. Ο Γραφικός ξεκάθαρα δεν ανήκει στην δεύτερη περίπτωση.

Άκουσε κάτι.
Οι φίλοι, δεν είναι τυχαία συμβάντα στη ζωή μας, αλλά επιλογή μας. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως για να γίνουν ''δικοί μας άνθρωποι'', έχουν περάσει από μια αξιολόγηση. Όπως κι εμείς αντίστοιχα.
Τα δείγματα το λοιπόν ήσαν πάντα εκεί. Το να κλείνουμε τα μάτια και να συνεχίσουμε την όποια επαφή, συναινούμε τρόπον τινά στην όποια αρρωστημένη άποψη, θεωρώντας πως αυτό είναι κάτι που αντιμετωπίζεται.

Ο Γραφικός ήταν ένα πλάσμα, αξιοπρόσεκτο και αξιοζήλευτο. Θέλω να ξαναδώ το ίδιο. Αν θωρεί πως τον προσέβαλλα λυπάμαι, αλλά κι άλλοι φάγαμε πολλά σκατά στη ζωη μας και αλλάξαμε ρότα. Μονο να ξέρατε πόσα.

Ηταν λες...Η ουσία μας δεν αλλάζει απλά οι συνθήκες μπορει να χτίζουν τείχη άμυνας γυρω της και να την κρύβουν...
Αν ηταν τοτε ειναι... απλά προς το παρόν προστατεύεται απο τον ίδιο...
Το καταλαβαίνει κι ο ίδιος εξού και η ανάγκη για φίλο...

[Πασιφάη]

Μετά το σκηνικό δεν του ξαναμίλησε.

Δεν μπορείς να προβλέψεις από πριν το ποιόν των φίλων σου, πόσο μάλλον αν δεν σου δώσουν τέτοιου είδους δείγματα.

Άλλο να αναγκάζεσαι να κάνεις παρέα με κάποιον που δεν πολυσυμπαθείς, αλλά να μην σου έχει δώσει τέτοια δείγματα, και άλλον να συνεχίζεις να κάνεις παρέα εφόσον σου έχει δώσει δείγματα ότι είναι μαλάκας. Ο Γραφικός ξεκάθαρα δεν ανήκει στην δεύτερη περίπτωση.

Άκουσε κάτι.
Οι φίλοι, δεν είναι τυχαία συμβάντα στη ζωή μας, αλλά επιλογή μας. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως για να γίνουν ''δικοί μας άνθρωποι'', έχουν περάσει από μια αξιολόγηση. Όπως κι εμείς αντίστοιχα.
Τα δείγματα το λοιπόν ήσαν πάντα εκεί. Το να κλείνουμε τα μάτια και να συνεχίσουμε την όποια επαφή, συναινούμε τρόπον τινά στην όποια αρρωστημένη άποψη, θεωρώντας πως αυτό είναι κάτι που αντιμετωπίζεται.

Ο Γραφικός ήταν ένα πλάσμα, αξιοπρόσεκτο και αξιοζήλευτο. Θέλω να ξαναδώ το ίδιο. Αν θωρεί πως τον προσέβαλλα λυπάμαι, αλλά κι άλλοι φάγαμε πολλά σκατά στη ζωη μας και αλλάξαμε ρότα. Μονο να ξέρατε πόσα.

Ηταν λες...Η ουσία μας δεν αλλάζει απλά οι συνθήκες μπορει να χτίζουν τείχη άμυνας γυρω της και να την κρύβουν...
Αν ηταν τοτε ειναι... απλά προς το παρόν προστατεύεται απο τον ίδιο...
Το καταλαβαίνει κι ο ίδιος εξού και η ανάγκη για φίλο...

Είναι πολύ σημαντικό να διαλέγεις ανθρώπους στη ζήση σου.Με όσους εχεις να μοιραστείς κάτι αξιόλογο.. Όχι τοξικούς, που διαρκώς αδημονούν να σου γαμήσουν την ψυχολογία. Αυτό λέγεται επιλογή.
Αν είναι να έχω δίπλα μου, αρρωστημένους ,προτιμώ να κάνω μιαν επανεκκίνηση και να γκρεμίσω το παρελθόν, ανακαινίζοντας το παρόν μου.

[Πασιφάη]

Σήμερα βρεθήκαμε έξω από το σπίτι μου και του είπα πράγματα που δεν μπορεί να τα ξεχάσει άνθρωπος. Του είπα "σ' αγαπώ και σ' εκτιμώ, αλλά είσαι γαμημένος παιδεραστής κι όταν σου λέω να το βουλώσεις δεν το κάνεις, οπότε δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να κάνουμε παρέα γιατί με κάνεις ρεζίλι".

Είπα να μην παρέμβω αλλα...
Όλη αυτη η παράγραφος ειναι μια παραλογια...Γεμάτη αντιφάσεις τόσο σε συναισθήματα όσο και σε λογική.

Πώς αγαπάς και εκτιμάς, έναν παιδεραστή; Γιατί δεν έχεις το σθένος να τον καταγγείλεις; Πού θα φτάσει ο συγκεκριμένος άνθρωπος; Γιατί ο Γραφικός γίνεται το ''δοχείο '' που περισυλλέγει την αρρώστεια;

[ksk]

Άκουσε κάτι.
Οι φίλοι, δεν είναι τυχαία συμβάντα στη ζωή μας, αλλά επιλογή μας. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως για να γίνουν ''δικοί μας άνθρωποι'', έχουν περάσει από μια αξιολόγηση. Όπως κι εμείς αντίστοιχα.
Τα δείγματα το λοιπόν ήσαν πάντα εκεί. Το να κλείνουμε τα μάτια και να συνεχίσουμε την όποια επαφή, συναινούμε τρόπον τινά στην όποια αρρωστημένη άποψη, θεωρώντας πως αυτό είναι κάτι που αντιμετωπίζεται.

Ο Γραφικός ήταν ένα πλάσμα, αξιοπρόσεκτο και αξιοζήλευτο. Θέλω να ξαναδώ το ίδιο. Αν θωρεί πως τον προσέβαλλα λυπάμαι, αλλά κι άλλοι φάγαμε πολλά σκατά στη ζωη μας και αλλάξαμε ρότα. Μονο να ξέρατε πόσα.

Ηταν λες...Η ουσία μας δεν αλλάζει απλά οι συνθήκες μπορει να χτίζουν τείχη άμυνας γυρω της και να την κρύβουν...
Αν ηταν τοτε ειναι... απλά προς το παρόν προστατεύεται απο τον ίδιο...
Το καταλαβαίνει κι ο ίδιος εξού και η ανάγκη για φίλο...

Είναι πολύ σημαντικό να διαλέγεις ανθρώπους στη ζήση σου.Με όσους εχεις να μοιραστείς κάτι αξιόλογο.. Όχι τοξικούς, που διαρκώς αδημονούν να σου γαμήσουν την ψυχολογία. Αυτό λέγεται επιλογή.
Αν είναι να έχω δίπλα μου, αρρωστημένους ,προτιμώ να κάνω μιαν επανεκκίνηση και να γκρεμίσω το παρελθόν, ανακαινίζοντας το παρόν μου.

Πολλές φορες δεν υπάρχει το κουμπάκι της επιλογής - διαλογής (συγνώμη για τον όρο) και να μην ξεχνάμε οτι το όμοιο με το όμοιο συμπορεύεται όσον αφορά τους φίλους*...

* Εξυπακούεται οτι ο φίλος ο δικός σου μπορει για κάποιον άλλον να ειναι τοξικός- αρρωστημενος, αν με κατανοείς.

[Cecily Anne]

Επίσης πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι οι άνθρωποι αλλάζουν κιόλας. Δεν ξέρεις που θα την φάει την πετρια ο καθένας και πότε και το τι του έχει συμβεί ενδιάμεσα.

[Πασιφάη]

Ηταν λες...Η ουσία μας δεν αλλάζει απλά οι συνθήκες μπορει να χτίζουν τείχη άμυνας γυρω της και να την κρύβουν...
Αν ηταν τοτε ειναι... απλά προς το παρόν προστατεύεται απο τον ίδιο...
Το καταλαβαίνει κι ο ίδιος εξού και η ανάγκη για φίλο...

Είναι πολύ σημαντικό να διαλέγεις ανθρώπους στη ζήση σου.Με όσους εχεις να μοιραστείς κάτι αξιόλογο.. Όχι τοξικούς, που διαρκώς αδημονούν να σου γαμήσουν την ψυχολογία. Αυτό λέγεται επιλογή.
Αν είναι να έχω δίπλα μου, αρρωστημένους ,προτιμώ να κάνω μιαν επανεκκίνηση και να γκρεμίσω το παρελθόν, ανακαινίζοντας το παρόν μου.

Πολλές φορες δεν υπάρχει το κουμπάκι της επιλογής - διαλογής (συγνώμη για τον όρο) και να μην ξεχνάμε οτι το όμοιο με το όμοιο συμπορεύεται όσον αφορά τους φίλους*...

* Εξυπακούεται οτι ο φίλος ο δικός σου μπορει για κάποιον άλλον να ειναι τοξικός- αρρωστημενος, αν με κατανοείς.

Να με συγχωρείς, αλλά σαφώς και υπάρχει η επιλογή.. Δεν είναι δυνατόν να δέχεσαι αδιαμαρτύρητα, κάτι που σε πάει πίσω. Πόσο μάλλον όταν ο συγκεκριμένος ''φίλος'' είναι αρρωστάκι σε σημείο φυλάκας.

Επίσης, ΔΕΝ μας ενδιαφέρει πως μπορεί να βλέπει κάποιος άλλος,αυτό που εμείς έχουμε απορρίψει.