Re: ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ
Δημοσιεύτηκε: 11 Σεπ 2018, 01:38
Phorum.com.gr
Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους!
https://www.phorum.com.gr/
ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ
Σελίδα 4 από 4
Re: ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ
Δημοσιεύτηκε: 11 Σεπ 2018, 01:58
Φθινόπωρο ΙΙ
Να πω την αλήθεια, δεν το περίμενα.
Κι αφηγήθηκα έπειτα μια μέρα κενή,
μια ιστορία φυλλοβολημένη,
που κούρνιασε σε μι' άκρη του πεζοδρομίου
χωρίς παράπονο· χωρίς αντίρηση καμμιά.
Μια ζωγραφιά που δε γνώρισε άλλες αλήθειες,
μα αποκοιμήθηκε στη θύμηση των περασμένων
και στον γλυκό καθησυχασμό,
πως τουλάχιστον οι άλλοι θα ζήσουν καλύτερα.
Έστω κι αν η υπόσχεση του παραμυθιού δεν βγήκε αληθινή.
Το παλτό κούμπωσε και συνέχισε στα βιαστικά στενά,
στο πολύβουο λιμάνι και στο παγκάκι μιας παραλίας,
που ασπρόμαυρες έβγαζε φωτογραφίες, κάποτε,
που το μεράκι είχε, να γνωρίσει την αλήθεια.
Μα η αλήθεια είναι ποσότης αμφίβολη και πλανεύτρα.
Ακόμη και ύστερα από τόσα χρόνια,
το φιλμ δύναται να δώσει νέο υλικό,
απ' αυτό που είχε κρατηθεί και φυλαχτεί μυστικό.
Μυστικό. Πώς αυτή η λέξη ηχεί παράξενα και πόσο.
Τόσο πολύ δυνατά πλήγωσε η μέρα τον εχθρό της
και ταπεινά έσκυψε να του γλείψει την πληγή,
για να γλύψει έναν νέο τάφο που μέσα του θε να συρθεί,
καταίσχυντη από τα μαύρα φύλλα που γέμισαν τη χώρα της,
την πόλη της που στέκει γκρίζα και πιο γκρίζα κι απ' τον ουρανό.
Όμως, έπειτα, Μαρία, τα φύλλα σάς προδώσανε.
Στον τοίχο στήσανε δυο σκηνικά -έτσι πρόχειρα-
και τα ματώσανε χωρίς αναστολή χωρίς χωράφια πράσινα.
Χωρίς ανατολή θα ξεκινήσει και δίχως μαδέρια.
Ύστατα σκηνικά του τάφου, που το πράσινο θε να κρυφτεί.
Σε μία χώρα παγωμένη που οι αλήθειες από χρόνους μακρινούς,
έχουν λουστεί σημαία κόκκινη,
από τρίχες που για αίωνες έμειναν ανέπαφες,
κρυμμένες στον ίδιο τόπο, στο ίδιο θολερό βασίλειο.
Έπειτα κοιμήθηκαν τα χρόνια.
Και ξύπνησαν όταν πια ήταν αργά.
Είναι αργά. Κοιμήσου τώρα.
Μα ξύπνα, σαν το χιόνι πέσει στη σκηνή,
να αναδυθεί ο...
Τετάρτη 07 Ιανουαρίου του 2009
Να πω την αλήθεια, δεν το περίμενα.
Κι αφηγήθηκα έπειτα μια μέρα κενή,
μια ιστορία φυλλοβολημένη,
που κούρνιασε σε μι' άκρη του πεζοδρομίου
χωρίς παράπονο· χωρίς αντίρηση καμμιά.
Μια ζωγραφιά που δε γνώρισε άλλες αλήθειες,
μα αποκοιμήθηκε στη θύμηση των περασμένων
και στον γλυκό καθησυχασμό,
πως τουλάχιστον οι άλλοι θα ζήσουν καλύτερα.
Έστω κι αν η υπόσχεση του παραμυθιού δεν βγήκε αληθινή.
Το παλτό κούμπωσε και συνέχισε στα βιαστικά στενά,
στο πολύβουο λιμάνι και στο παγκάκι μιας παραλίας,
που ασπρόμαυρες έβγαζε φωτογραφίες, κάποτε,
που το μεράκι είχε, να γνωρίσει την αλήθεια.
Μα η αλήθεια είναι ποσότης αμφίβολη και πλανεύτρα.
Ακόμη και ύστερα από τόσα χρόνια,
το φιλμ δύναται να δώσει νέο υλικό,
απ' αυτό που είχε κρατηθεί και φυλαχτεί μυστικό.
Μυστικό. Πώς αυτή η λέξη ηχεί παράξενα και πόσο.
Τόσο πολύ δυνατά πλήγωσε η μέρα τον εχθρό της
και ταπεινά έσκυψε να του γλείψει την πληγή,
για να γλύψει έναν νέο τάφο που μέσα του θε να συρθεί,
καταίσχυντη από τα μαύρα φύλλα που γέμισαν τη χώρα της,
την πόλη της που στέκει γκρίζα και πιο γκρίζα κι απ' τον ουρανό.
Όμως, έπειτα, Μαρία, τα φύλλα σάς προδώσανε.
Στον τοίχο στήσανε δυο σκηνικά -έτσι πρόχειρα-
και τα ματώσανε χωρίς αναστολή χωρίς χωράφια πράσινα.
Χωρίς ανατολή θα ξεκινήσει και δίχως μαδέρια.
Ύστατα σκηνικά του τάφου, που το πράσινο θε να κρυφτεί.
Σε μία χώρα παγωμένη που οι αλήθειες από χρόνους μακρινούς,
έχουν λουστεί σημαία κόκκινη,
από τρίχες που για αίωνες έμειναν ανέπαφες,
κρυμμένες στον ίδιο τόπο, στο ίδιο θολερό βασίλειο.
Έπειτα κοιμήθηκαν τα χρόνια.
Και ξύπνησαν όταν πια ήταν αργά.
Είναι αργά. Κοιμήσου τώρα.
Μα ξύπνα, σαν το χιόνι πέσει στη σκηνή,
να αναδυθεί ο...
Τετάρτη 07 Ιανουαρίου του 2009
Re: ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ
Δημοσιεύτηκε: 11 Σεπ 2018, 02:35
Kαι τώρα που γύρισα απ'τις καλοκαιρινές μου διακοπές στο βόρειο ημισφαίριο, καλή άνοιξη 