Μη αναγνωσμένη δημοσίευση
από Volk » 14 Αύγ 2022, 14:36
Σηκωθηκα να φυγω, με αρπαξε ενας μπαρμπας και με τραβουσε να παραμεινω εκει και να απολογηθω! Για το τι προτιμησεις τελικα εχω και γιατι δεν απανταω σε αυτα που με ρωτανε! Ο πατερας: Αστον να φυγει, τωρα εξηγειται γιατι εφυγε μολις τελειωσε το λυκειο απο κοντα μας και μενει μονος του. Ο μπαρμπας: Καλα δε ντρεπεσαι καθολου; Μετα απο ολα αυτα που περασαν οι ανθρωποι με την απωλεια του αδερφου σου, αυτα εχεις να τους δωσεις;;; Πατερας: Αστον το παλιο....να φυγει. Στα τσακιδια, φυγε και μη ξαναπατησεις εδω το ποδι σου τα ακους; Ξεφτιλα! Παλιοαλητη! Στα τσακιδια!
Η μανα καθως εφευγα τρεμοντας απο τη ταραχη, με αρπαζει και αυτη στη πορτα, κλαιει, γιατι βρε αγορι μου; Γιατι τα κανεις αυτα; Γιατι δεν γινεσαι ανθρωπος; Τι ειναι αυτα που φωναζει ο πατερας σου παλι; Τι εκανες; Ηρθες να καταστρεψεις τα γεννεθλια του;;; Τι λες ρε μανα;;; Καταλαβαινεις τι λες; Ηρθε ο πατερας, αστον να φυγει, μπρος φυγε, στα τσακιδια! Μου βροντηξε τη πορτα!
Μετα απο χρονια, εβγαλε καρκινο, δεν ηξερα πως να το διαχειριστω, ολοι με κατηγορουν οτι εγω φταιω, οι του χω φαει τα συκωτια απο τη στενοχωρια του για μενα!
Πηγα μετα το πρωτο χειρουργειο να τον δω. Με πιασε ο μπαρμπας εξω στο διαδρομο, σηκω φυγε καλυτερα, τι ηρθες εδω να τον νευριασεις παλι και να τον αποτελειωσεις τον ανθρωπο; Εφυγα για να μην αρπαχτουμε μεσα στο νοσοκομειο. Το βραδυ, με καλει η μανα, μου λεει καλα δεν ντρεπεσαι, δεν ηρθες καν να δεις τον πατερα σου;
Βγηκε, πηγα απο το σπιτι να τον δω. Ξεκινησε παλι τα ιδια. Ετσι ησουν απο μικρος, παντου προβληματα δημιουργουσες! Που δημιουργησα προβλημα πατερα;;;;;;; Και στο λυκειο τις αλητειες σου τις ξεχασες; Ποιες αλητειες πατερα; Γιατι εφαγες αποβολη και φωναζαν οι γονεις των συμμαθητων σου; Ποιοι γονεις πατερα; Αυτων που πλακωθηκες με τα παιδια τους! Γιατι πλακωθηκα πατερα για πες!!! Πες πατερα γιατι πλακωθηκα και που εφταιξα παλι!!!! Μπορουσες να μη μπλεξεις, να μη σε νοιαζει, οχι να παριστανεις τον καλο Σαμαρειτη! Ετσι ησουν απο μικρος, ηθελες να με πεθανεις!
Στη 3η λυκειου, υπηρχε ενας συμμαθητης που αντιμετωπιζε ενα προβλημα και οταν ηταν κατω απο ψυχικη πιεση για χ ψ λογο το παιδι, δεν μπορουσε να μιλησει σωστα. Τον κοροιδευαν κατι αλλοι συνεχεια. Μια μερα, τους απαντησε και βριστηκαν. Τον περιμεναν εξω στο σχολασμα, να περασει απο ενα παρκο. Επεσα πανω στη φαση, πηρα το μερος του και μοιραστηκαμε μαζι το ξυλο που φαγαμε απο τους αλλους, ειχαν φερει και εξωσχολικους απο αλλο σχολειο. Μερικοι γονεις απο καποιους, εκαναν παραπονα στο σχολειο οτι τους χτυπησα και εφαγα αποβολη!
Αυτο που ακολουθησε στο σπιτι μετα, που με κραζαν ολοι οι συγγενεις οτι εγινα αλητης αντι να κοιταζω τη δουλεια μου και τις σπουδες μου, με οδηγησε να φυγω απο το σπιτι στα 18 μου. Η ζωη στο σπιτι ειχε γινει αφορητη! Δεν υπηρχε οξυγονο!
Εφυγα! Εζησα ελευθερος! Ηθελα να μαι μονος και να μη με κρινει κανεις να μη με κατηγορει κανεις!
Whatever the mind can conceive and believe, it can achieve.