Νεόκοπα ονόματα, αυτή η μάστιγα

[Cecily Anne]

Eγώ πάντως δεν καταλαβαίνω, γιατί σώνει και ντε να βγει το όνομα του παππού ή της γιαγιάς, αν είναι άθλιο.

[Sid Vicious]

Τι τελειο ονομα το Χαρων, στηριζω.
Πολυ καλο και το Σλέιερ, ξενικο μεν ευηχο πολυ δε.

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

Χαρακτηριστική περίπτωση το Αθανάσιος που γίνεται Θανάσης και χάνοντας το στερητικό Α αποκτά την ακριβώς αντίθετη σημασία από το όνομα.

Για να αποκτήσει την ακριβώς αντίθετη σημασία θα πρέπει να είναι Ευθανάσης ή Θνήσης. Δεν υπάρχει τρόπος στα ελληνικά το Θανάσης να σημαίνει το αντίθετο του Αθανάσιου.

Το κοντινότερο που θα μπορούσες να υποστηρίξεις είναι "αυτός που φέρνει τον θάνατο" αλλά όχι για τον εαυτό του. Δηλαδή συνώνυμο του Χάρων.

.


Λέμε και Θανάση-μο όμως.....

Με ιώτα αλλά ίδιο ακούγεται.....


.

[ΓΑΛΗ]

Αυτό που κατάλαβα εγώ είναι ότι "αποδεκτά" είναι μόνον τα αρχαία ονόματα που είναι γνωστά στο κάθε σόι. Και ότι όσα από αυτά έμειναν ατόφια, θεωρούνται λαϊκά και ακριβώς γι' αυτό πρέπει να συντομεύονται. Όσο για τα ρωμαϊκά ή χριστιανικά, θεωρούνται επίσης "βαρύγδουπα" ή "δήθεν" όταν εκφέρονται ολόκληρα.

Το κατά πόσον και οι δύο εκδοχές είναι φόρος τιμής στις παραδόσεις ή το ακριβώς αντίθετο δηλαδή προσπάθεια αποστασιοποίησης από τις παραδόσεις, είναι στην κρίση του καθενός.

Χαίρομαι που ανακαλύψατε ότι άλλο είναι το όνομα του ληξιαρχείου και άλλο το όνομα προσφώνησης
Ιδιαιτατα όταν ο προσφωνούμενος είναι πεντάχρονο στην παιδική χαρά
Πάμε λοιπόν!

Nα πάμε πού ακριβώς;

Το πώς εκλαμβάνεται από τον καθένα η προσφώνηση είναι καθαρά θέμα προσωπικής νοοτροπίας.

Και αυτό είναι σαφές από τις περιπτώσεις που αφαιρούνται συλλαβές χάριν της "σωστής" λαϊκότητας ή προστίθενται συλλαβές και πάλιν χάριν της "σωστής" λαϊκότητας.

Οτιδήποτε δεν ταιριάζει με τον τρόπο που αντιλαμβάνεται το σωστό και τίμιο "παραδοσιακό" από τον καθένα, είναι δήθεν.

[hellegennes]

Τι τελειο ονομα το Χαρων, στηριζω.
Πολυ καλο και το Σλέιερ, ξενικο μεν ευηχο πολυ δε.

Το ήξερες ότι το φεγγάρι του Πλούτωνα δεν ονομάστηκε Χάρων επειδή ο Χάροντας σχετίζεται με τον Πλούτωνα; Το όνομα το έδωσε ο Τζέιμς Κρίστι (αυτός που ανακάλυψε τον δορυφόρο), από το όνομα της γυναίκας του (Charlene) και γι' αυτό στα αγγλικά η ορθή προφορά είναι Σάρον, όχι Κάρον.

[hellegennes]

Eγώ πάντως δεν καταλαβαίνω, γιατί σώνει και ντε να βγει το όνομα του παππού ή της γιαγιάς, αν είναι άθλιο.

Και αυτό είναι ενοχλητικό, όπως και τα "θέλω Ευάγγελος, όχι Βαγγέλης" και η ονοματοδοσία με τελείως εκτός γλωσσικής πραγματικότητας ονόματα, που συζητήθηκαν σ' αυτό το νήμα, όπως Αγαμέμνων, Αρχιστράτη και 'γώ δεν ξέρω τι άλλο.

[ΓΑΛΗ]

Στη συγκεκριμένη περίπτωση ονοματοδοσίας και τελικής προσφώνησης, συγχέονται δύο πλαίσια.

Το ένα αφορά στα ονόματα και το πως γιατί παραπέμπουν τον οποιονδήποτε σε κάτι θετικό ή αρνητικό.

Το άλλο, στην εκλαμβανόμενη ως προδοσία άρνησης του ονόματος -ή έστω διαφορετικής προσφώνησης- του ονόματος του παπού ή της γιαγιάς.

Λες και όλοι οι υποστηρικτές της παράδοσης ζουν, εργάζονται, διασκεδάζουν σύμφωνα με τον τρόπο και τις συνήθειες του παπού ή της γιαγιάς στα περιφερειακά θέματα.

[ΓΑΛΗ]

Χαρακτηριστική περίπτωση το Αθανάσιος που γίνεται Θανάσης και χάνοντας το στερητικό Α αποκτά την ακριβώς αντίθετη σημασία από το όνομα.

Για να αποκτήσει την ακριβώς αντίθετη σημασία θα πρέπει να είναι Ευθανάσης ή Θνήσης. Δεν υπάρχει τρόπος στα ελληνικά το Θανάσης να σημαίνει το αντίθετο του Αθανάσιου.

Το κοντινότερο που θα μπορούσες να υποστηρίξεις είναι "αυτός που φέρνει τον θάνατο" αλλά όχι για τον εαυτό του. Δηλαδή συνώνυμο του Χάρων.

Λέμε και Θανάση-μο όμως.....

Με ιώτα αλλά ίδιο ακούγεται.....

.

Και το ίδιο είναι. Η μόνη παραλλαγή που μένει ανεπηρέαστη, χωρίς να σημαίνει κάτι είναι το Νάσος.

Αντίστοιχα, δεν σημαίνει κάτι και το Τάσος σε παραλλαγή του Αναστάσιος.

[hellegennes]

Χαρακτηριστική περίπτωση το Αθανάσιος που γίνεται Θανάσης και χάνοντας το στερητικό Α αποκτά την ακριβώς αντίθετη σημασία από το όνομα.

Για να αποκτήσει την ακριβώς αντίθετη σημασία θα πρέπει να είναι Ευθανάσης ή Θνήσης. Δεν υπάρχει τρόπος στα ελληνικά το Θανάσης να σημαίνει το αντίθετο του Αθανάσιου.

Το κοντινότερο που θα μπορούσες να υποστηρίξεις είναι "αυτός που φέρνει τον θάνατο" αλλά όχι για τον εαυτό του. Δηλαδή συνώνυμο του Χάρων.

Λέμε και Θανάση-μο όμως.....

Με ιώτα αλλά ίδιο ακούγεται.....

Το ίδιο κάνει μ' αυτά που είπα.

[Sid Vicious]

Τι τελειο ονομα το Χαρων, στηριζω.
Πολυ καλο και το Σλέιερ, ξενικο μεν ευηχο πολυ δε.

Το ήξερες ότι το φεγγάρι του Πλούτωνα δεν ονομάστηκε Χάρων επειδή ο Χάροντας σχετίζεται με τον Πλούτωνα; Το όνομα το έδωσε ο Τζέιμς Κρίστι (αυτός που ανακάλυψε τον δορυφόρο), από το όνομα της γυναίκας του (Charlene) και γι' αυτό στα αγγλικά η ορθή προφορά είναι Σάρον, όχι Κάρον.

Εξ ου και ο Σαουρον;

[Feindflug]

Eγώ πάντως δεν καταλαβαίνω, γιατί σώνει και ντε να βγει το όνομα του παππού ή της γιαγιάς, αν είναι άθλιο.

Για να ξέρουμε από πού κρατάει η σκούφια σου και τι κουμάσι είσαι, δικιά μου.

[Pogol]

Ποιος μιλησε για Κηφισιά;
Παντού τα ακούω.

Ρώτα τα παιδιά ή ανήψια (δεν ξέρω την ηλικία σου), τα ονόματα των συμμαθητών τους. Και μετά γράψε μας τα αποτελέσματα.
Θα σου πω την γειτονιά μου. Μόνο τα παιδιά, για να φαίνεται η τάση. Με την σειρά σπιτιών κιόλας.
Γιάννης, Μαρία, Χρήστος, Όλγα, Βίκτορας, Γιώργος, Μαρία, Μιχάλης, Κώστας, ΗΛΕΚΤΡΑ!!!, Άννα-Μαρία, Μελίνα, Δημήτρης, Δ η μ η τ ρ η ς, ΔΗΜΗΤΡΗΣ, Θεοδώρα, Γιώργος, Ελένη, Όλγα, Μαρία, Γιάννης, Άγγελος, Κατερίνα, Σωτήρης, Γιάννης.

Εγώ δεν βλέπω αισθητή αλλαγή, σε σχέση με το παρελθόν.

Ο Βίκτορας με την Όλγα είναι αδέλφια;

Όχι.

[Ερμής]

Σήμερα το πρωί στον παιδικό άκουσα ένα αγοράκι να το λέει η μαμά του Γιωργή και άλλο ένα Νικόλα.
Ακουσα βέβαια και το Κωνστάντια. Δε ξέρω αν ειναι παραλλαγή του Κωνσταντίνα ή άλλο. Στην ιταλία υπάρχει το Constanzia αλλα δεν ειναι ιδιαιτερα διαδεδομένο.

[Antares]

https://e-didaskalia.blogspot.com/2022/ ... HQ88aEMRv4

Το κείμενο έχει την σημασία, μερικών αρχαιοελληνικών ονομάτων.
Δεν μου είχε περάσει από το μυαλό ότι τα επίθετα σε -άδης και -ίδης σημαίνουν τον γιό κάποιου, από την αρχαιότητα ακόμη.

[Λίνο Βεντούρα]

Δεν μου είχε περάσει από το μυαλό ότι τα επίθετα σε -άδης και -ίδης σημαίνουν τον γιό κάποιου, από την αρχαιότητα ακόμη.

Πώς είναι δυνατόν;