Πολύ στενό μαρκάρισμα/Μητέρα των Μαχών - next stage/next stop: Φάσωμα στο λυκαυγές
Δημοσιεύτηκε: 19 Απρ 2023, 12:52
Συνέβη μέσα στη βδομάδα πριν τη Μεγάλη του Πάσχα, αλλά δεν το έβγαλα ανακοίνωση στο πχορουμ διότι, α) δεν ειχα το χρόνο για σεντόνια και β) μου εχετε βγάλει το όνομα 'δω μεσα με την καχυποψία σας μετά τη ρωσοπόντια και τη συνάδελφο με το γυποκόρακο, καλημέρα σας λέω και κοιτάτε έξω να δειτε αν ξημέρωσε, και θα μου βγει ακόμα περισσότερο τώρα (που δεν με εχετε πιστέψει για άλλα κι άλλα και περιμένω να με πιστέψετε για αυτο) αλλά πρέπει να το βγάλω από μέσα μου.
Ξεκινάω προς αεροδρόμιο για μια πρωινή πτήση για επαγγελματικούς λόγους λοιπόν, εντός χώρας, παίρνοντας το λεωφορείο του αεροδρομίου. Γυρω στις 6-6παρά το πρωί. Τρεις στάσεις πιο κάτω, μπαίνει μια τύπισσα κουφετάκι, δεν μπορώ να σας περιγραψω με λόγια. Αυτό που λέμε Dajeική ΜΟΥΝΑΡΑ με τα όλα της!
Ενώ το λεωφορείο μέσα λοιπόν, εκεινη την ώρα ειναι πολύ χαλαρό απο θέμα κόσμου, λίγοι ανθρωποι εδώ λίγοι πιο κάτω διάσπαρτοι, σαν διαδήλωση vegan στη Χασιά, και πολλές κενές θέσεις, αυτη η τυπισσα στεκεται για λίγο όρθια και ξαφνικά έρχεται και κάθεται δίπλα μου.
Δυο λεπτά μετά, αρχίζει να μου μιλάει και να μου πιάνει την κουβέντα σε σπαστά ελληνικά με ρωσοειδή (ωχπαναγιάμου) προφορά.
Μιλούσε στον πληθυντικό, με ρωτούσε "πάτε μακρινό ταξίδι?" κτλ, προφανώς είδε τη βαλίτσα.
Meanwhile, η τύπισσα ειχε τρομερή ενεργεια για τόσο πρωί. Εγώ οσους καφέδες κι αν πιω, τέτοια ωρα οχι να μιλήσω, αλλά ουτε να κοιταξω ευθεία δεν μπορώ, μόνο κάτω κοιτάω.
Της ειπα που πάω εγω, για επαγγελματικούς λόγους κτλ, μετά με ρώτησε τι δουλεια κάνω, πως με λένε, πόσο χρονών ειμαι κτλ και καπως ετσι κυλούσε η κουβέντα. Εγώ ήμουν τερμα επιφυλακτικός γιατί το πρώτο πραγμα που σκέφτηκα, ειναι οτι προκειται για ψειριστού ή εστω για δόλωμα για ψείρισμα, όπως συμβαινει σε πολλα ΜΜΜ.
Οπως θα ξερετε κι εσεις, πολλά κλεφτρόνια των ΜΜΜ αμολάνε ως δόλωμα μια γκομενάρα συνεργό να πιάνει κουβέντα σε επιβάτες, όσο εκείνοι ελαφροχερώς απο πισω ή πλάι τους ψειρίζουν τσέπες κτλ.
Κοιτάω πίσω μας, κανένας. Ο πιο κοντινος μας συνεπιβάτης ηταν 3 θεσεις μπροστά. Απέκλεισα αμεσως της εκδοχή δόλωμα, και αρχισα να σκεφτομαι οτι ειναι ψειριστού η ίδια. Συνέχιζα την κουβέντα που μου επιανε απαντώντας σε οσα με ρωτούσε, και ταυτοχρόνως προσπαθούσα να μελετήσω κινήσεις της οι οποίες θα την πρόδιδαν, κάποια αμηχανία, καποιες ύποπτες χειρονομίες, κάποια φευγαλέα βλέμματα στις τσέπες, βαλίτσα, τσαντάκι μου κτλ.
Και σε καθε στάση που εκανε το λεωφορείο, εγω ειχα το νου μου και πισω μου, μην μπει και κάτσει καποιος υποπτος.
Κι όμως, τιποτα. Και ξαφνικά μου λέει "οκ, αρκετά σε κούρασα εγω χαχα, τωρα ρώτα με και εσυ ό,τι θες" (το γυρισε σε ενικό).
Ρωτάω κι εγώ περιπου τα ίδια που με ρώτησε και αυτη. Και εν ολίγοις μου απαντάει οτι ειναι απο Ουκρανία, 22 χρονων (έδειχνε μεγαλύτερη), ήρθε στην Ελλάδα το 2018 με την οικογένειά της, δουλεύει καθαρίστρια σε μια εταιρεία και τωρα πάει στη δουλειά της.
Και εκεί ξεκινάει ο εξης διάλογος:
ΣλάβαΟυκραίgνι: Έχεις κοπέλα?
βάντυ: Ναι έχω, και αρκετά χρόνια μαλιστα.
Σλ.Ο: Μμμ, μπράβο. Και τα πάτε καλα?
βαντυ: Ναι, πάρα πολύ καλά μπορώ να πω.
Σλ.Ο: Ειχα κι εγώ πολλά χρονια σχεση αλλά χώρισα γιατι δεν πήγαινε άλλο και τωρα ειμαι μονη μου αρκετό καιρο. Εσυ δεν εχεις σκεφτει ποτέ να χωρισεις ε?
βαντυ: Εμμ όχι! Οχι μεχρι τώρα δηλαδή.
Σλ.Ο: Τελεια! Αυτό σημαινει αγάπη!
Εκτοτε, περασε πανω απο 1 λεπτο χωρις να ξανα ανταλλάξουμε κουβεντα. Ωσπου σε μια φαση, ερχεται η ωρα να κατέβει:
"Εδώ κατεβαίνω", μου λέει, "καλό ταξίδι να έχεις, χάρηκα". ΚΑΙ ΜΕ ΑΡΠΑΖΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΓΛΩΣΣΟΦΙΛΑΕΙ ΜΑΛΑΚΕΣ ΜΟΥ ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΚΑΝΩ ΚΙ ΑΣ ΕΙΜΑΙ ΑΘΕΟΣ!!!11
Γύρω στα 8 δεύτερα διήρκησε, συνοδευόμενο απο μικρά χάδια σε μούσι κτλ, εγώ δεν απάντησα στο φασόφιλο, αλλά ξαφνιάστηκα και τόσο πολύ που δεν κατάφερα να αντιδράσω, να την απωθήσω, να τραβηχτώ προς τα πίσω κτλ. Τώρα κατάλαβα εκ πείρας τι σημαίνει αυτο που λέμε "πάγωσα", πραγματικά.
Και μετά το φιλί, ενώ εγώ ειχα παγώσει, μου λέει "fb δεν εχω, το ινστα μου ειναι τάδε.τάδε", αν θες στειλε μου. Α, και σκέψου τι θα κάνεις με την κοπέλα σου (και κλείσιμο ματιου)" και κατεβαίνει.
Εχω μεινει μαλάκας για πόσα λεπτά, δεν μιλάω καν. Το δε φιλί, μου φάνηκε ιδιαιτέρως ξεπεταγμένο. Από μία άγνωστη που γνωρισα ουτε 10 λεπτά πριν. Αμεσως σκέφτηκα οτι παίζει να κολλήσω και τίποτα, και μου ηρθε να βγάλω το αντισηπτικό απο την τσάντα και να κανω γαργάρες.
Κάτι που σκέφτηκα μετά, ηταν πως ίσως να μην πηγαινε στη δουλεια της, όπως μου ειπε, αλλά να σχόλαγε. Στην καλύτερη περίπτωση, να ειναι καμια χορεύτρια κωλόμπαρου που ντράπηκε να μου το πει και μου ειπε "καθαριστρια", στη χειρότερη καλύτερα να μην το σκέφτομαι. Αλλά δεν φαινοταν και πολύ εντονα βαμμένη για κατι τετοιο, τι να πω.
Ωρες μετά, με το που μπήκα αεροπλάνο, ακόμα δεν μπορουσα να το πιστέψω.
Ξεκινάω προς αεροδρόμιο για μια πρωινή πτήση για επαγγελματικούς λόγους λοιπόν, εντός χώρας, παίρνοντας το λεωφορείο του αεροδρομίου. Γυρω στις 6-6παρά το πρωί. Τρεις στάσεις πιο κάτω, μπαίνει μια τύπισσα κουφετάκι, δεν μπορώ να σας περιγραψω με λόγια. Αυτό που λέμε Dajeική ΜΟΥΝΑΡΑ με τα όλα της!
Ενώ το λεωφορείο μέσα λοιπόν, εκεινη την ώρα ειναι πολύ χαλαρό απο θέμα κόσμου, λίγοι ανθρωποι εδώ λίγοι πιο κάτω διάσπαρτοι, σαν διαδήλωση vegan στη Χασιά, και πολλές κενές θέσεις, αυτη η τυπισσα στεκεται για λίγο όρθια και ξαφνικά έρχεται και κάθεται δίπλα μου.
Δυο λεπτά μετά, αρχίζει να μου μιλάει και να μου πιάνει την κουβέντα σε σπαστά ελληνικά με ρωσοειδή (ωχπαναγιάμου) προφορά.
Μιλούσε στον πληθυντικό, με ρωτούσε "πάτε μακρινό ταξίδι?" κτλ, προφανώς είδε τη βαλίτσα.
Meanwhile, η τύπισσα ειχε τρομερή ενεργεια για τόσο πρωί. Εγώ οσους καφέδες κι αν πιω, τέτοια ωρα οχι να μιλήσω, αλλά ουτε να κοιταξω ευθεία δεν μπορώ, μόνο κάτω κοιτάω.
Της ειπα που πάω εγω, για επαγγελματικούς λόγους κτλ, μετά με ρώτησε τι δουλεια κάνω, πως με λένε, πόσο χρονών ειμαι κτλ και καπως ετσι κυλούσε η κουβέντα. Εγώ ήμουν τερμα επιφυλακτικός γιατί το πρώτο πραγμα που σκέφτηκα, ειναι οτι προκειται για ψειριστού ή εστω για δόλωμα για ψείρισμα, όπως συμβαινει σε πολλα ΜΜΜ.
Οπως θα ξερετε κι εσεις, πολλά κλεφτρόνια των ΜΜΜ αμολάνε ως δόλωμα μια γκομενάρα συνεργό να πιάνει κουβέντα σε επιβάτες, όσο εκείνοι ελαφροχερώς απο πισω ή πλάι τους ψειρίζουν τσέπες κτλ.
Κοιτάω πίσω μας, κανένας. Ο πιο κοντινος μας συνεπιβάτης ηταν 3 θεσεις μπροστά. Απέκλεισα αμεσως της εκδοχή δόλωμα, και αρχισα να σκεφτομαι οτι ειναι ψειριστού η ίδια. Συνέχιζα την κουβέντα που μου επιανε απαντώντας σε οσα με ρωτούσε, και ταυτοχρόνως προσπαθούσα να μελετήσω κινήσεις της οι οποίες θα την πρόδιδαν, κάποια αμηχανία, καποιες ύποπτες χειρονομίες, κάποια φευγαλέα βλέμματα στις τσέπες, βαλίτσα, τσαντάκι μου κτλ.
Και σε καθε στάση που εκανε το λεωφορείο, εγω ειχα το νου μου και πισω μου, μην μπει και κάτσει καποιος υποπτος.
Κι όμως, τιποτα. Και ξαφνικά μου λέει "οκ, αρκετά σε κούρασα εγω χαχα, τωρα ρώτα με και εσυ ό,τι θες" (το γυρισε σε ενικό).
Ρωτάω κι εγώ περιπου τα ίδια που με ρώτησε και αυτη. Και εν ολίγοις μου απαντάει οτι ειναι απο Ουκρανία, 22 χρονων (έδειχνε μεγαλύτερη), ήρθε στην Ελλάδα το 2018 με την οικογένειά της, δουλεύει καθαρίστρια σε μια εταιρεία και τωρα πάει στη δουλειά της.
Και εκεί ξεκινάει ο εξης διάλογος:
ΣλάβαΟυκραίgνι: Έχεις κοπέλα?
βάντυ: Ναι έχω, και αρκετά χρόνια μαλιστα.
Σλ.Ο: Μμμ, μπράβο. Και τα πάτε καλα?
βαντυ: Ναι, πάρα πολύ καλά μπορώ να πω.
Σλ.Ο: Ειχα κι εγώ πολλά χρονια σχεση αλλά χώρισα γιατι δεν πήγαινε άλλο και τωρα ειμαι μονη μου αρκετό καιρο. Εσυ δεν εχεις σκεφτει ποτέ να χωρισεις ε?
βαντυ: Εμμ όχι! Οχι μεχρι τώρα δηλαδή.
Σλ.Ο: Τελεια! Αυτό σημαινει αγάπη!
Εκτοτε, περασε πανω απο 1 λεπτο χωρις να ξανα ανταλλάξουμε κουβεντα. Ωσπου σε μια φαση, ερχεται η ωρα να κατέβει:
"Εδώ κατεβαίνω", μου λέει, "καλό ταξίδι να έχεις, χάρηκα". ΚΑΙ ΜΕ ΑΡΠΑΖΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΓΛΩΣΣΟΦΙΛΑΕΙ ΜΑΛΑΚΕΣ ΜΟΥ ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΚΑΝΩ ΚΙ ΑΣ ΕΙΜΑΙ ΑΘΕΟΣ!!!11
Γύρω στα 8 δεύτερα διήρκησε, συνοδευόμενο απο μικρά χάδια σε μούσι κτλ, εγώ δεν απάντησα στο φασόφιλο, αλλά ξαφνιάστηκα και τόσο πολύ που δεν κατάφερα να αντιδράσω, να την απωθήσω, να τραβηχτώ προς τα πίσω κτλ. Τώρα κατάλαβα εκ πείρας τι σημαίνει αυτο που λέμε "πάγωσα", πραγματικά.
Και μετά το φιλί, ενώ εγώ ειχα παγώσει, μου λέει "fb δεν εχω, το ινστα μου ειναι τάδε.τάδε", αν θες στειλε μου. Α, και σκέψου τι θα κάνεις με την κοπέλα σου (και κλείσιμο ματιου)" και κατεβαίνει.
Εχω μεινει μαλάκας για πόσα λεπτά, δεν μιλάω καν. Το δε φιλί, μου φάνηκε ιδιαιτέρως ξεπεταγμένο. Από μία άγνωστη που γνωρισα ουτε 10 λεπτά πριν. Αμεσως σκέφτηκα οτι παίζει να κολλήσω και τίποτα, και μου ηρθε να βγάλω το αντισηπτικό απο την τσάντα και να κανω γαργάρες.
Κάτι που σκέφτηκα μετά, ηταν πως ίσως να μην πηγαινε στη δουλεια της, όπως μου ειπε, αλλά να σχόλαγε. Στην καλύτερη περίπτωση, να ειναι καμια χορεύτρια κωλόμπαρου που ντράπηκε να μου το πει και μου ειπε "καθαριστρια", στη χειρότερη καλύτερα να μην το σκέφτομαι. Αλλά δεν φαινοταν και πολύ εντονα βαμμένη για κατι τετοιο, τι να πω.
Ωρες μετά, με το που μπήκα αεροπλάνο, ακόμα δεν μπορουσα να το πιστέψω.