Τα Επτά Θαύματα του Σοβιετικού Καθεστώτος:
1. Δεν υπάρχει ανεργία και όμως κανείς δεν εργάζεται.
2. Κανείς δεν εργάζεται και όμως το Πενταετές Σχέδιο εκπληρώνεται.
3. Το Πενταετές Σχέδιο εκπληρώνεται και όμως δεν υπάρχει τίποτα ν’ αγοράσεις.
4. Δεν υπάρχει τίποτα ν’ αγοράσεις και όμως υπάρχουν ουρές παντού.
5. Υπάρχουν ουρές παντού και όμως όλοι έχουν τα πάντα.
6. Όλοι έχουν τα πάντα και όμως όλοι είναι δυσαρεστημένοι.
7. Όλοι είναι δυσαρεστημένοι και όμως όλοι ψηφίζουν «ΝΤΑ» (ΝΑΙ).
Την ημέρα των εκλογών, ένας ψηφοφόρος έλαβε το ψηφοδέλτιο του, αλλά αντί να το βάλει στην κάλπη, το άνοιξε και πήγε να διαβάσει το όνομα του μοναδικού υποψηφίου.
– Μα τι κάνεις εκεί; Τρελάθηκες; τον ρώτησε ο έφορος.
– Θέλω απλά να γνωρίζω ποιον ψήφισα.
– Μα καλά, δε γνωρίζεις πως η ψήφος σου είναι μυστική;
Δύο μικρά αγοράκια συζητάνε σε ένα σημείο του τείχους. Το ένα στο Δυτικό Βερολίνο και το άλλο στο Ανατολικό. Για να πειράξει το Δυτικογερμανάκι το Ανατολικογερμανάκι τού λέει περιπαικτικά:
-Δεν έχεις σοκολάτα! Δεν έχεις σοκολάτα!
Το Ανατολικογερμανάκι δεν είχε τι να απαντήσει, έβαλε τα κλάματα και έτρεξε σπίτι του. Εκεί διηγήθηκε κλαίγοντας την ιστορία στον πατέρα του και αυτός του είπε:
– Όταν σου λέει ότι δεν έχεις σοκολάτα, εσύ θα του απαντάς ότι δεν έχει θείο Μπρέζνιεφ.
Την άλλη μέρα τα παιδιά συναντούνται στο ίδιο μέρος του τείχους.
– Δεν έχεις σοκολάτα! Δεν έχεις σοκολάτα!
Απαντάει αμέσως όλο περηφάνια το Ανατολικογερμανάκι:
-Δεν έχεις θείο Μπρέζνιεφ! Δεν έχεις θείο Μπρέζνιεφ!
Δεν είχε τι να απαντήσει το Δυτικογερμανάκι, βάζει τα κλάματα και τρέχει σπίτι του. Το λέει του πατέρα του που αμέσως το καθησυχάζει:
– Τί; Τί είναι ο θείος Μπρέζνιεφ; Ότι και να είναι θα σου αγοράσω έναν από το πολυκατάστημα στην αγορά. Δεν ανέχομαι ο γιος μου να μην έχει κάτι που έχει ένας Ανατολικογερμανός!
Την επόμενη μέρα στο ίδιο σημείο του τείχους:
– Δεν έχεις σοκολάτα! Δεν έχεις σοκολάτα!
– Δεν έχεις θείο Μπρέζνιεφ! Δεν έχεις θείο Μπρέζνιεφ!
Αυτή τη φορά όμως το Δυτικογερμανάκι είναι προετοιμασμένο:
– Θ’ αγοράσω θείο Μπρέζνιεφ! Θ’ αγοράσω θείο Μπρέζνιεφ!
Για απαντήσει αμέσως και χωρίς δισταγμό το Ανατολικογερμανάκι:
– Δεν θα ‘χεις σοκολάτα! Δεν θα ‘χεις σοκολάτα!
Δύο παλαίμαχοι μπολσεβίκοι συζητούν:
– Εμείς μάλλον που δε θα προλάβουμε να ζήσουμε τη μετάβαση από τον υπαρκτό Σοσιαλισμό στον Κομμουνισμό… Τα εγγόνια μας όμως ίσως…
– Ναι… Καημένα παιδιά…
Δύο στρατιώτες περιπολούν σε μια λεωφόρο της Πράγα, ένας Σοβιετικός και ένας Τσεχοσλοβάκος. Καθώς περνάει από δίπλα τους ένα καμιόνι, πέφτει σε μια λακκούβα και από το τράνταγμα πέφτει έξω μια ράβδος χρυσού. Την βλέπουν και οι δύο και αρχίζουν να τρέχουν να την μαζέψουν. Τρέχει ο Σοβιετικός, τρέχει και ο Τσεχοσλοβάκος. Σπρώχνει ο Σοβιετικός, σπρώχνει και ο Τσεχοσλοβάκος. Βουτάει για να την πιάσει ο Σοβιετικός, βουτάει και ο Τσεχοσλοβάκος. Πιάνει από την μια άκρη ο Σοβιετικός, πιάνει από την άλλη άκρη ο Τσεχοσλοβάκος. Εκεί που τράβαγαν και τσακώνονταν ποιανού είναι και ποιός την είδε πρώτος, κάνει ο Σοβιετικός:
– Σύντροφε, πώς κάνουμε έτσι; Ντρέπομαι και για τους δυο μας. Κοίτα μας! Σαν καπιταλιστικά γουρούνια κάνουμε. Την ράβδο θα την μοιράσουμε σαν σύντροφοι. Δίκαια. Σοσιαλιστικά.
Και απαντάει έντρομος ο Τσεχοσλοβάκος:
– Όχι, όχι, όχι!! Στα δύο θα την μοιράσουμε!
– Τί είναι πιο κρύο από το κρύο νερό στη Ρουμανία του Τσαουσέσκου;
– Το ζεστό νερό.
Ένας ακροατής του «Ράδιο Έρεβαν» τηλεφωνεί:
– Αντιμετωπίζω ένα μεγάλο πρόβλημα εδώ. Η κατάσταση μου είναι τραγική: Δεν αγαπώ πλέον το Κόμμα. Δεν αισθάνομαι τίποτα ούτε για τον Μπρέζνιεφ, ούτε για κανένα από τους άλλους ηγέτες του Κόμματος. Πείτε μου σας παρακαλώ, τι μπορώ να κάνω;
– Παρακαλούμε, στείλτε μας το όνομα και την διεύθυνσή σας…
– Διέταξα να ανοίξουν τα σύνορα, λέει ο Μπρέζνιεφ στη σύζυγό του.
– Τί; Τά ‘χασες τελείως; Όλοι θα φύγουν! Μόνο εμείς οι δυο θα μείνουμε εδώ!
– Χμμμμ… Εσύ… Και ποιός είναι ο δεύτερος;
Την δεκαετία του ’80, ένας Αλβανός, ένας Αμερικανός κι ένας Αφρικανός πάνε στον άλλον κόσμο και φθάνουν μπροστά στον Άγιο Πέτρο. Προηγείται ο Αφρικανός.
– Εσύ θα πας στον Παράδεισο, λέει ο Άγιος. Έχεις υποφέρει πολύ.
Σειρά του Αμερικανού.
– Κόλαση, αποφαίνεται ο Άγιος. Έχεις καταναλώσει πολύ και καταπιέσει πολλούς.
Τελευταίος ο Αλβανός.
– Και συ στην Κόλαση.
Γουρλώνει τα μάτια ο Αλβανός.
– Άγιε Πέτρο, εγώ και αν έχω υποφέρει, λέει. Με έχουν βασανίσει, στήνομαι όλη τη νύχτα σε ουρά για ένα μπουκάλι γάλα, με σκοτώνουν στα σύνορα.
– Άσ΄ τα αυτά πονηρούλη. Κάνεις μια υπέροχη ζωή, αποκρίνεται ο Άγιος. Τι νόμιζες, ότι δεν διαβάζω αλβανικές εφημερίδες;.
Ο Νικίτα Χρουστσιόφ ήταν απασχολημένος σε ένα συνέδριο με την αποκήρυξη του σταλινισμού, όταν ακούστηκε μια φωνή από το βάθος:
– Αν έτσι αισθάνεσαι τώρα, γιατί δεν μας τα έλεγες και τότε;
Ο Σοβιετικός ηγέτης βροντοφώναξε:
– Ποιος το είπε αυτό;
Ακολούθησε μακρά νεκρική σιγή, την οποία τελικά έσπασε ο Χρουστσιόφ:
– Τώρα καταλαβαίνεις γιατί!
– Γιατί το Ανώτατο Σοβιέτ αποφάσισε να εισβάλει στο Αφγανιστάν;
– Αποφάσισαν να το πάρουν αλφαβητικά.
Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ έλαβε μια επιστολή από τη Δημοκρατία της Λευκορωσίας που ζητούσε έγκριση για τη δημιουργία ναυτικού σώματος. Προβληματίστηκε, καθώς η Λευκορωσία δεν είχε πρόσβαση στη θάλασσα και δεν διέθετε καν μια λίμνη της προκοπής. Οπότε ζήτησε εξηγήσεις. Και η απάντηση ήρθε σύντομα: «Το Ουζμπεκιστάν έχει Υπουργείο Πολιτισμού, εμείς γιατί να μην έχουμε Ναυτικό;».
Ο Χόνεκερ ερωτεύτηκε σφόδρα μια Γερμανιδούλα. Στέλνει τους ανθρώπους του και τη φέρνει να δειπνήσουν μαζί. Εκείνη είναι ψυχρή. Για να την κατακτήσει ο Χόνεκερ της λέει ότι είναι διατεθειμένος να ικανοποιήσει κάθε επιθυμία της.
– Ένα πράγμα μόνο επιθυμώ, λέει η Γερμανιδούλα. Να ανοίξετε τα σύνορα.
– Κατάλαβα… Πονηρό κορίτσι, θέλεις να μείνουμε μόνοι, ε;…
Απορία συντρόφου προς σύντροφο:
– Πες μου σύντροφε… Τον πραγματώσαμε τον Κομμουνισμό; Ή μας περιμένουν και χειρότερα;