Πολιτικά ανέκδοτα

Εδώ συζητάμε οτιδήποτε δεν περιλαμβάνεται στις υπόλοιπες κατηγορίες.
Άβαταρ μέλους
The Rebel
Δημοσιεύσεις: 28702
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 18:18
Phorum.gr user: Wild Rebel

Re: Πολιτικά ανέκδοτα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από The Rebel » 24 Οκτ 2018, 22:07

Εικόνα

– Τί σκέφτεται ένας κομμουνιστής μπροστά στον καθρέφτη; :smt017
– Προσπαθεί να καταλάβει ποιος από τους δυο είναι ο χαφιές.
:smt005:

Συζητά ένας Σοβιετικός με έναν Αμερικανό.
Αμερικανός: «Μα δεν σε ενοχλεί που σας λένε ψέματα τα ΜΜΕ;».
Σοβιετικός: «Μας λένε τη μισή αλήθεια όπως και στην Αμερική. Μας λένε ψέματα για την κατάσταση της χώρας αλλά την αλήθεια για τον Καπιταλισμό».

Με το που λαμβάνει την εξουσία του κόμματος, ο Γιούρι Αντρόποφ λαμβάνει ένα γράμμα από τον ήδη νεκρό προκάτοχό του Λεονίντ Μπρέζνιεφ:
– Βρίσκομαι στην Κόλαση… Τελικά δεν είναι και τόσο άσχημα εδώ. Αλλά στείλε μου σε παρακαλώ επειγόντως ένα σετ μαχαιροπίρουνα! Κάθε φορά που βάζουν τον Χίτλερ στα μαγειρεία με αναγκάζει να τρώω με το σφυροδρέπανο.

Λέει ο διαφωτιστής στο κοινό του:
– Το κομμουνιστικό ιδεώδες βρίσκεται ήδη στον ορίζοντα!
Το ακροατήριο από κάτω αναρωτιέται χαμηλόφωνα:
– Και τι σημαίνει ορίζοντας;
– Απάντηση: Ορίζοντας είναι μία νοητή γραμμή, όπου ο ουρανός ενώνεται με τη γη. Κάθε φορά που προσπαθείς να την πλησιάσεις, απομακρύνεται κατά ίση απόσταση.

Ο Καρλ Μαρξ αναστήθηκε και επισκέφθηκε τη Σοβιετική Ένωση. Με το που τον αναγνώρισαν, άρχισαν να τον γυρίζουν και να του δείχνουν τα εργοστάσια, τα νοσοκομεία, τα υδροφράγματα, τις πόλεις, τα χωριά κ.ο.κ. Τελικά, τους πρότεινε να τον αφήσουν να βγάλει ένα λόγο από την τηλεόραση. Το Πολιτικό Γραφείο δίστασε, καθώς φοβήθηκαν πως ίσως και να έλεγε κάτι, το οποίο δε θα ενέκριναν. Ο Μαρξ του υποσχέθηκε λοιπόν πως θα έλεγε μία μόνο πρόταση και υπό αυτή την προϋπόθεση το Πολιτικό Γραφείο συμφώνησε να τον αφήσει. Ο Καρλ Μαρξ βγήκε λοιπόν στον αέρα και έκανε την ακόλουθη δήλωση:
– Προλετάριοι όλου του κόσμου… Συγχωρέστε με!

Άβαταρ μέλους
The Rebel
Δημοσιεύσεις: 28702
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 18:18
Phorum.gr user: Wild Rebel

Re: Πολιτικά ανέκδοτα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από The Rebel » 24 Οκτ 2018, 22:13

Winter is coming
Εικόνα

Αφού έφερε εις πέρας τη Ρωσική Επανάσταση, κατάργησε τις ταξικές διακρίσεις και αφιέρωσε όλη τη ζωή του στον κομμουνισμό, ο Λένιν τελικά πεθαίνει. Επειδή είναι άθεος και είχε καταδιώξει τους θρησκευόμενους, καταδικάζεται να πάει στην Κόλαση. Φθάνοντας εκεί διαπιστώνει ότι η κατάσταση είναι χειρότερη κι από τη Γη: Οι καταδικασμένοι υποβάλλονται σε απίστευτα βασανιστήρια, τα τρόφιμα δεν επαρκούν για όλους, οι δαίμονες δεν είναι οργανωμένοι, ο Σατανάς συμπεριφέρεται ως απολυταρχικός μονάρχης, χωρίς να δείχνει τον παραμικρό σεβασμό για τους αλλήλους του ή για τις ψυχές που υποφέρουν το αιώνιο μαρτύριο.
Αγανακτισμένος ο Λένιν παίρνει την κατάσταση στα χέρια του: διοργανώνει πορείες και συλλαλητήρια, δημιουργεί συνδικάτα με δυσαρεστημένους δαίμονες, υποκινεί εξεγέρσεις. Σύντομα η Κόλαση είναι άνω-κάτω: Κανείς δεν σέβεται πια το κύρος του Σατανά, οι δαίμονες απαιτούν αύξηση μισθού, οι αίθουσες βασανιστηρίων αδειάζουν, οι αρμόδιοι να συντηρούν τα καμίνια απεργούν.
Ο Σατανάς δεν ξέρει πια τι να κάνει: Πώς να κυβερνήσει άλλο το βασίλειό του αν ο επαναστάτης αυτός ανατρέπει όλους τους νόμους; Επιδιώκει μια συνάντηση μαζί του, ο Λένιν όμως, με το πρόσχημα ότι δεν συνομιλεί με καταπιεστές, του διαμηνύει με μια λαϊκή επιτροπή ότι δεν αναγνωρίζει την εξουσία του Ανώτατου Άρχοντα. Απελπισμένος ο Σατανάς πηγαίνει στον Παράδεισο για να μιλήσει με τον Θεό.
Σατανάς: «Θεέ έχω εδώ έναν αναρχικό που μου τα’χει κάνει όλα μπάχαλο, να σου τον στείλω μετάθεση πάνω στον παράδεισο που είναι όλα ήρεμα μπας και βρούμε ησυχία να κάνουμε τη δουλειά μας;».
Θεός: «Άντε στειλ’ τον εδώ, αλλά μου χρωστάς χάρη».
Μετά από ένα μήνα διαμονής του Λένιν στον Παράδεισο, ο Σατανάς δεν έχει κανένα νέο του Θεού οπότε λέει να τον πάρει τηλέφωνο.
Σατανάς: «Έλα ρε φίλε, τι έγινε με εκείνον που σου είχα στείλει, όλα καλά και ήρεμα;».
Θεός: «Πρώτον δεν είμαστε φίλοι αλλά σύντροφοι και δεύτερον δεν…υπάρχει Θεός!».
:011:

– Πώς πέθανε ο τελευταίος Έλληνας κομμουνιστής;
– Διασπάστηκε με τον εαυτό, τον διέγραψε και αυτοκτόνησε.
:g030:

Ρίγκαν, Θάτσερ, Μπρέζνιεφ και Σμιτ κάνουνε μία διάσκεψη κάπου στην Αφρική και σε ένα διάλειμμα, για να ξεσκάσουν, πάνε για σαφάρι. Με τα πολλά, παγιδεύουν έναν ελέφαντα και τον αιχμαλωτίζουν. Για να είναι σίγουροι ότι δεν θα τους φύγει, τον φυλάνε με βάρδιες. Πρώτα οΡίγκαν, που ξυπνά την Θάτσερι και της παραδίδει τον ελέφαντα. Μετά ο αναλαμβάνει βάρδια ο Σμιτ και τέλος ο Μπρέζνιεφ.
Το πρωί που ο Μπρέζνιεφ ξυπνά τους υπόλοιπους, άφαντος ο ελέφανταςέχει γίνει άφαντος!
– Ρε Λεονίντ, που στο καλό είναι ο ελέφαντας; ρωτά ο Ρίγκαν.
– Ποιος ελέφαντας; αποκρίνεται αυτός.
– Μα, δεν κάναμε μία διάσκεψη εδώ κοντά; ρωτάνε και οι τρεις μαζί.
– Ναι, κάναμε, απαντά ο Μπρέζνιεφ.
– Και δεν είπαμε να ξεσκάσουμε με ένα σαφάρι;
– Ναι, είπαμε.
– Και στο σαφάρι, δεν πιάσαμε έναν ελέφαντα;
– Βέβαια πιάσαμε! Και παχύτατο μάλιστα!
– Και δεν τον φυλάγαμε για να μη φύγει;
– Ντα!
– Και δεν φύλαξε πρώτος ο Ρόνι, που τον παρέδωσε μετά στη Μάγκι;
– Ναι, ναι, φύλαξε.
– Και μετά, δεν τον παρέδωσε η Μάγκι στον Χέλμουτ;
– Βέβαια, βέβαια.
– Και ο Χέλμουτ δεν σε ξύπνησε και σου τον παρέδωσε εσένα;
– Ντα, το έκανε.
– Ε, λοιπόν, που είναι ο ελέφαντας;
– Ποιος…ελέφαντας;
:c020:

Άβαταρ μέλους
The Rebel
Δημοσιεύσεις: 28702
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 18:18
Phorum.gr user: Wild Rebel

Re: Πολιτικά ανέκδοτα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από The Rebel » 26 Οκτ 2018, 20:00



Πάει ένας σύντροφος να πάρει ένα αυτοκίνητο Moskvitch, το 1972. Του λένε, έχει τόσα εκατομμύρια ρούβλια. Κάθεται και δουλεύει χρόνια ο δύσμοιρος, μαζεύει τα ρούβλια μετά από 12 χρόνια, και πάει στο ταμείο, λέγοντας στον υπάλληλο:
– Ορίστε τα χρήματα για το Moskvitch.
Του λέει λοιπόν ο άλλος σύντροφος πίσω από το ταμείο και του λέει:
– Πρέπει να συμπληρώσεις 25 αιτήσεις εδώ κι εκεί, να πας στις τάδε υπηρεσίες, χαρτόσημα για το κόμμα κ.λπ.
Πάει λοιπόν ο δύσμοιρος συμπληρώνει αιτήσεις, κολλάει χαρτόσημα υπέρ κόμματος, υπογράφει από εδώ, δηλώνει πίστη στο Κόμμα από εκεί, σπαταλά κανένα μήνα ακόμη και παίρνει όλα τα χαρτιά μαζί. Επιστρέφει στο ταμείο και τα καταθέτει.
– Μάλιστα, του λέει ο σύντροφος πίσω από το ταμείο. Χμμμ…. Ταβάριτς είσαι εντάξει. Έλα σε 10 χρόνια από σήμερα να παραλάβεις το Moskvitch.
– Μα τι μου λες; 10 χρόνια ακόμα! λέει ο δύσμοιρος…
– Α! Κοίτα, απαντά ο άλλος. Αυτός είναι ο ρυθμός που βγάζει τα Moskvitch το εργοστάσιο του λαού. Δεν θα πεις εσύ στο κόμμα τους ρυθμούς παραγωγής!
– Καλά λοιπόν, λέει ο δύσμοιρος. Και πότε να περάσω σε 10 χρόνια; Πρωί ή απόγευμα;
– Πρωί.
– Μήπως μπορούμε να το κάνουμε απόγευμα γιατί το πρωί θα περιμένω τον υδραυλικό;…

Διάλογος, μεταξύ φύλακα και κρατούμενου, σε σταλινικό γκούλαγκ:
– Πόσα χρόνια έφαγες ρε;
– 25.
– Γιατί; Τί έκανες;
– Τίποτα!
– Ψεύτη! Αν δεν κάνεις τίποτα, τρως μόνο 10 χρόνια!

Ο Στάλιν, ο Μπρέζνιεφ και ο Χρουστσιόφ ταξιδεύουν με τον υπερσιβηρικό σιδηρόδρομο. Κάποια στιγμή το τρένο σταματάει, χωρίς προφανή αιτία, και όλοι αναρωτιούνται τι μπορεί να έχει συμβεί. Τον λόγο παίρνει πρώτος ο Στάλιν:
– Να πάμε να συλλάβουμε τον μηχανοδηγό και να τον βασανίσουμε! Αυτός θα φταίει!
Ο Χρουστσιόφ τον διακόπτει:
– Μήπως θα ήταν καλύτερα να πάμε να δούμε ποιο είναι το πρόβλημα και να ψάξουμε τη λύση;
Και τελευταίος ο Μπρέζνιεφ προτείνει:
– Εγώ λέω να ανοίξουμε τις κουρτίνες και να προσποιηθούμε ότι ταξιδεύουμε και ότι σύντομα θα φτάσουμε κάπου.

Σ’ ένα συνέδριο, ο Λένιν διαβάζει μια αναφορά. Ξαφνικά ακούγεται ένα φτάρνισμα.
– Ποιος φταρνίστηκε; ρωτά ο Στάλιν.
Ακολουθεί νεκρική σιγή…
– Ποιος φταρνίστηκε; ξαναρωτά ο Στάλιν.
Καμμία απάντηση και πάλι. Τότε έξαλλος ο Στάλιν διατάζει την πρώτη σειρά να σηκωθεί όρθια και κατόπιν δίνει εντολή στους αστυνομικούς:
– Σκοτώστε τους!
Ακολουθούν παρατεταμένα χειροκροτήματα από τους υπόλοιπους. Ο Στάλιν ρωτά και πάλι:
– Ποιος φταρνίστηκε;
Η ίδια σιωπή και πάλι. Τότε ο Στάλιν διατάζει την δεύτερη σειρά να σηκωθεί όρθια και να εκτελεστεί επί τόπου. Τα χειροκροτήματα ακούγονται πιο έντονα από πριν. Ο Στάλιν όμως επιμένει:
– Ποιος φταρνίστηκε;
Τότε σηκώνεται δειλά δειλά κάποιος απ’ το βάθος και τρέμοντας ολόκληρος, καταφέρνει να ψελλίσει:
– Εγώ…
Τότε ο Στάλιν απευθυνόμενος προς αυτόν, του λέει χαμογελαστός:
– Με τις υγείες σου σύντροφε!

Άβαταρ μέλους
ΜπλεΜπουμπυς
Δημοσιεύσεις: 20369
Εγγραφή: 17 Μάιος 2018, 07:28
Τοποθεσία: Πανταχου παρων

Re: Πολιτικά ανέκδοτα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από ΜπλεΜπουμπυς » 27 Οκτ 2018, 15:16

Ήταν ένας Έλληνας, ένας Πακιστανός και ένας ντόπιος.

Μαντέψτε ποιός είναι ο φασίστας... :grfl:


Πατέρας υποψήφιας του AfD απειλεί αντιφασίστα με πιστόλι – Η αστυνομία διώκει και το θύμα
Οι ΗΠΑ θα πολεμανε την Ρωσια μεχρι τον ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ Ουκρανο !

Άβαταρ μέλους
Chainis
Δημοσιεύσεις: 21282
Εγγραφή: 03 Απρ 2018, 19:39
Phorum.gr user: Chainis

Re: Πολιτικά ανέκδοτα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Chainis » 27 Οκτ 2018, 15:23

Αυτός που ψηφίζει ΚΚΕ.
Όπου δεν κατάφερε να επικρατήσει ο ΕΛΑΣ εξοντωνοντας τις άλλες αντιστασιακες οργανώσεις δεν υπήρξαν και τάγματα ασφαλείας

Μάργκαρετ Θάτσερ:
Ο σοσιαλισμός είναι πολύ καλός μέχρι να τελειώσουν τα λεφτά των αλλων

Άβαταρ μέλους
The Rebel
Δημοσιεύσεις: 28702
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 18:18
Phorum.gr user: Wild Rebel

Re: Πολιτικά ανέκδοτα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από The Rebel » 27 Οκτ 2018, 22:16

Εικόνα

Πάει ο Μπρέζνιεφ στη λαϊκή αγορά όπου οι αγρότες πουλούσαν, σε πολύ μικρές ποσότητες κάποια αγροτικά προϊόντα που τους περίσσευαν ή για να οικονομήσουν κάνα ρούβλι για να ικανοποιήσουν κάποιες άλλες ανάγκες τους. Περνώντας μπροστά από ένα πάγκο όπου ένας αγρότης κάποια ηλικίας είχε φέρει και βάλει για πούλημα ΕΝΑ καρπούζι τον ρωτάει:
– Πόσα το δίνεις το καρπούζι;
– Διάλεξε, να το ζυγίσω και θα σου πω!
– Μα τι να διαλέξω; Αφού μόνο ένα καρπούζι έχεις!
– Εμείς τί διαλέγουμε όταν πάμε να ψηφίσουμε;

Ένας Ανατολικογερμανός αστυνομικός ρωτά έναν άλλο:
– Τι πιστεύεις για το καθεστώς μας;
– Ότι κι εσύ.
– Χμμμ… Τότε είναι καθήκον μου να σε συλλάβω.

Λίγο πριν πεθάνει ο Στάλιν φωνάζει στο δωμάτιο του τον Χρουστσιόφ και του λέει:
– Σύντροφε, θέλω να σου ευχηθώ καλή επιτυχία στο δύσκολο έργο που αναλαμβάνεις. Επειδή ξέρω τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσεις στο βαρύ καθήκον που σου αναθέτει το κόμμα, σου αφήνω ως κληρονομιά τρία γράμματα. Κάθε φορά που θα αντιμετωπίζεις μια ανυπέρβλητη δυσκολία, άνοιγε από ένα, με τη σειρά που στα δίνω. Ελπίζω ότι θα σε βοηθήσουν να τα καταφέρεις.
Παίρνει κι ο Χρουστσιόφ τα γράμματα και φεύγει. Μετά από έξι μήνες συναντά μια δυσκολία που κανένα κομματικό ή κρατικό όργανο δε μπορούσε να λύσει. Ανοίγει λοιπόν το πρώτο γράμμα του Στάλιν που γράφει: «Ρίξε τις ευθύνες στον προηγούμενο». Βγαίνει κι ο Χρουστσιόφ -άλλο που δεν ήθελε- και δηλώνει:
– Ο Στάλιν φταίει… Αλλά θα τα διορθώσει όλα η καινούρια ηγεσία.
Μετά από λίγον καιρόμ συναντά μια νέα δυσκολία που κανένα κομματικό ή κρατικό όργανο δε μπορούσε να λύσει. Ανοίγει λοιπόν το δεύτερο γράμμα του Στάλιν που γράφει κι αυτό: «Ρίξε τις ευθύνες στον προηγούμενο». Βγαίνει κι ο Χρουστσιόφ, άντε πάλι τα ίδια. Δεν περνούν όμως λίγοι μήνες και συναντά άλλη μια ανυπέρβλητη δυσκολία. Τι να κάνει, ανοίγει και το τρίτο γράμμα του Στάλιν που έγραφε: «Σύντροφε, αφού άνοιξες κι αυτό, το μόνο που σου μένει, είναι να γράψεις τρία γράμματα…».

Κυκλοφορεί στην Μόσχα, ένας σωσίας του Στάλιν. Γίνεται αντιληπτός απ’ την μυστική αστυνομία κι αφού συλλαμβάνεται οδηγείται μπροστά στον «πατερούλη»:
– Σύντροφε Στάλιν, αυτός ο άνδρας είναι ίδιος μ’ εσένα!
– Σκοτώστε τον!
– Μήπως, να του ξυρίζαμε το μουστάκι μόνο; τον ρωτάνε κάπως επιφυλακτικά οι πράκτορες, θεωρώντας υπερβολική την εντολή του Στάλιν.
– Καλή ιδέα! Ξυρίστε τον και μετά σκοτώστε τον!

Ο ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης Λεονίντ Μπρέζνιεφ επισκέπτεται τις ΗΠΑ. Ο πρόεδρος Ρόναλντ Ρίγκαν τον υποδέχεται και τον ξεναγεί στα επιτεύγματα της Δύσης. Ένα από αυτά είναι και ένα υπερπολυτελές πορνείο. Ο Μπρέζνιεφ είναι ενθουσιασμένος από την εξυπηρέτηση και τη φροντίδα και αποφασίζει να κάνει ένα και στη Σοβιετική Ένωση. Όταν επιστρέφει, αναθέτει σε μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος να στήσουν το λαμπερό πορνείο. Η επιχείρηση στήνεται, αλλά δεν πάει καλά. Μετά από καιρό ο Μπρέζνιεφ τηλεφωνεί στον Ρίγκαν και του λέει πως η επιχείρηση πορνείο είναι προβληματική. Ο Ρίγκαν τον ρωτάει αν έχει επενδύσει όσα χρειάζεται ένα πολυτελές πορνείο. Ο Μπρέζνιεφ τον διαβεβαιώνει πως έχει δώσει εντολή να το εξοπλίσουν με τα καλύτερα χαλιά από το Ουζμπεκιστάν, μάρμαρα από την Αρμενία και τα πιο σύγχρονα κρεβάτια από την Ουκρανία. Ο Ρίγκαν τον ρωτάει τι πόρνες έβαλε και ο Μπρέζνιεφ του απαντά πως θα καλέσει τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος που ανέλαβαν το σχέδιο για να του πουν.
Καλεί, λοιπόν, τους υπεύθυνους και τους ρωτά:
«Βάλατε καλές πουτάνες στο μπουρδέλο;».
Αυτοί κοιτιούνται μεταξύ τους, αλλά χωρίς δισταγμό απαντούν:
«Τις καλύτερες! Εξήντα χρόνια, μέλη του κόμματος!».

Άβαταρ μέλους
The Rebel
Δημοσιεύσεις: 28702
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 18:18
Phorum.gr user: Wild Rebel

Re: Πολιτικά ανέκδοτα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από The Rebel » 06 Δεκ 2018, 19:02

"Τι χρωστάω;"

Εικόνα

Ήταν ο οι πρόεδροι της Αμερικής, της Ρωσίας και της Ελλάδας σε ένα αεροπλάνο το οποίο έπεσε σε μια χώρα της Αφρικής…
Όπως περπατούσαν βλέπουν μπροστά τους ένα μπουρδέλο και μπαίνουν μέσα.


Ρωτάνε την τσατσά αν μπορούν να κάνουν ένα τηλέφωνο για να έρθουν να τους σώσουν.
– Εντάξει, λέει η τσατσά, όμως τους προειδοποιεί οτι το υπεραστικό τηλεφώνημα κοστίζει ακριβά.

– Πρώτος παίρνει τηλέφωνο ο πρόεδρος της Αμερικής.
– Τί χρωστάω; λέει την τσατσά αφού τελειώνει με το τηλεφώνημα....
– Εφτακόσια ευρώ, του λέει η τσατσά.

Ύστερα παίρνει τηλέφωνο ο Πρόεδρος της Ρωσίας.
– Τι χρωστάω; λέει στη τσατσά.
– Χίλια ευρώ, του λέει εκείνη.

Μετά παίρνει τηλέφωνο και ο πρόεδρος της Ελλάδας.
Μιλάει με τις ώρες και αφού επιτέλους τελειώνει με το τηλεφώνημα, λέει στη τσ@τσά :
– Ti χρωστάω;
– Δώσε ένα ευρώ. Λέει η τσ@τσά.

Τα παίρνουν στο κρανίο οι άλλοι δύο πρόεδροι
– Μα καλά,εμείς βλάκες είμαστε που πληρώσαμε τόσα χρήματα;
– Κύριοι δεν έχετε δίκιο, λέει η τσατσά. Από μπ0υρδέλο σε μπ0υρδέλο η χρέωση είναι αστική!

Άβαταρ μέλους
ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ
Δημοσιεύσεις: 21306
Εγγραφή: 28 Ιουν 2018, 23:56
Phorum.gr user: ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ

Re: Πολιτικά ανέκδοτα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ » 06 Δεκ 2018, 19:04

κυβέρνηση συριζα
"Ο φασισμός δεν είναι ιδεολογία, είναι νοοτροπία."
Τζίμης Πανούσης

Άβαταρ μέλους
The Rebel
Δημοσιεύσεις: 28702
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 18:18
Phorum.gr user: Wild Rebel

Re: Πολιτικά ανέκδοτα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από The Rebel » 14 Δεκ 2018, 19:39

Tι έγινε μέσα στο ασανσέρ.....

Εικόνα

Πέθανε ο Τσίπρας και λέει ο Άγιος Πέτρος:
-Επειδή είσαι πολιτικός μεγάλων διαστάσεων θα σε αφήσω να
περάσεις μια μέρα στην κόλαση και μια στον παράδεισο και μετά να επιλέξεις που σου αρέσει πιο πολύ να μείνεις…

Παίρνει το ασανσέρ ο Τσίπρας και κατεβαίνει στην κόλαση. Εκεί ανοίγει μια πύλη και βλέπει μπροστά του ένα τεράστιο γήπεδο του γκόλφ, κάτι φίλους του πολιτικούς που είχαν πεθάνει και αυτοί, ντυμένοι όλοι στην τρίχα, να παίζουν, να πίνουν και να
διασκεδάζουν με κάτι νεαρές γκομενάρες…

Για πότε πέρασε το 24ωρο χαμπάρι δεν πήρε…

Την άλλη μέρα παίρνει το ασανσέρ και ανεβαίνει στον παράδεισο, όπου πέρασε μια μέρα πηδώντας από σύννεφο σε σύννεφο και παίζοντας άρπα όλη μέρα..!

Έρχεται ο Άγιος Πέτρος το πρωί και του λέει…

-Τι αποφάσισες να διαλέξεις;

-Κοιτα Άγιε Πετρο, καλός ο παράδεισος άλλα σαν την κόλαση δεν έχει..!

-Ενταξει, του λέει ο Άγιος Πέτρος…

Παίρνει λοιπόν πάλι το ασανσέρ ο Τσίπρας και κατεβαίνει στην κόλαση, ανοίγει η πύλη και βλέπει μπροστά του μια τεράστια έρημο γεμάτη σκουπίδια, τους φίλους του ντυμένους με κουρέλια και κάτι γριές να τους την πέφτουν… Τρελάθηκε!

Τρέχει στον Άγιο Πέτρο και του λέει

-Τι πράγματα είναι αυτα; Εγώ άλλα είδα χθες άλλα έζησα!

Οπότε του απαντά ο Άγιος Πέτρος…

“Χθες ήταν προεκλογική εκστρατεία… Σήμερα ψήφισες!…”

Άβαταρ μέλους
The Rebel
Δημοσιεύσεις: 28702
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 18:18
Phorum.gr user: Wild Rebel

Re: Πολιτικά ανέκδοτα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από The Rebel » 17 Δεκ 2018, 21:16

Εικόνα
Εικόνα


Εικόνα

Άβαταρ μέλους
The Rebel
Δημοσιεύσεις: 28702
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 18:18
Phorum.gr user: Wild Rebel

Re: Πολιτικά ανέκδοτα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από The Rebel » 02 Φεβ 2019, 22:07

"Πάει μια μέρα ένας του ΚΚΕ για να εξομολογηθεί."

Εικόνα

- "Πάτερ μου αμάρτησα, τότε στον πόλεμο του 40 έκρυψα έναν έβραίο στο υπόγειο μου."
- "Τέκνο μου αυτό δεν είναι αμαρτία, βοήθησες έναν συνάνθρωπό σου", του λέει ο παπάς.

Τότε λοιπόν του ξαναλέει:
- "Ναι όμως πάτερ μου του έπαιρνα και 20 χιλιάδες το μήνα."

Το σκέφτεται ο παπάς και του λέει:
- "Α! παιδί μου αυτό είναι βέβαια αμαρτία, αλλά μπορώ να στο συγχωρήσω."

Και τότε ο εξομολογούμενος τον ρωτάει δειλά:...
- "Πάτερ μου να του πω ότι τελείωσε ο πόλεμος;"

Εικόνα

Άβαταρ μέλους
The Rebel
Δημοσιεύσεις: 28702
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 18:18
Phorum.gr user: Wild Rebel

Re: Πολιτικά ανέκδοτα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από The Rebel » 04 Μαρ 2019, 20:00

ΑΥΤΟ το ανέκδοτο ΤΡΕΛΑΙΝΕΙ τους κουμμουνιστές: «Ο ΛΕΝΙΝ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ»...

Εικόνα

Καθοδηγητής του ΚΚΕ – συλλέκτης, αντικειμένων και κειμηλίων ιστορικής αξίας, οπαδός του Λένιν και κάτοχος όλων των έργων, βιογραφιών, φωτογραφιων κ.α. του αγαπημένου του ηγέτη, ενημερώνεται πως στην Φλωρεντία, μεγάλη «γκαλερί» διαθέτει προς πώληση προτότυπο πίνακα με την ονομασία
«Ο Λένιν στο Παρίσι...»

Την επόμενη κιόλας ημέρα ταξιδεύει για την Φλωρενία και επισκέπτεται την «αντικερί».
«Καλημέρα σας...» λέει στον υπεύθυνο του καταστήματος «... εσείς διαθέτε προς πώληση τον πίνακα "Ο Λένιν στο Παρίσι"...»;

«Ασφαλώς» απαντάει ο γκαλερίστας την ώρα που ρίγη συγκίνησης τράνταζαν τον συλλέκτη – καθοδηγητή....
«Μπορώ να τον δώ;» κατάφερε να ψελίσει εκστασιασμένος κάτω από την επιμελώς ατιμέλητη γενιάδα του...
«Μα και βέβαια, ακολουθήστε με παρακαλώ» λέει ο γκαλερίστας και τον οδηγεί στη διπλανή αίθουσα μπροστά σε έναν πίνακα της εποχής, όπου έναν ψηλό γεροδεμένο άνδρα με πυκνά σγουρά φουντωτά μαλιά, «περιποιείται» κυρία η οποία έχει εναποθέσει την κεφαλή της ανάμεσα στα πόδια του διεξάγοντας αμάρτημα μεγαλύτερο του προπατορικού...

Κάγκελο ο καθοδηγητής...
Ανακτά όμως την ψυχραιμία του και επικεντρώνει το βλέμα του στον άντρα του πίνακα... εδώ κάτι είναι λάθος σκέφτεται πριν αναφωνήσει με έκπληξη και θυμό ταυτόχρονα...
«Μα αυτός είναι ο Τρότσκι!» φωνάζει...
«Ασφαλώς και είναι ο Τρότσκι...» απαντά ο γκαλερίστας
«Και η κυρία; η σκυμένη κυρία πιά είναι;» ρωτά και πάλι ο καθοδηγητής
«Αυτή είναι η κυρία Λένιν...»
«Κι ο Λένιν; Ο Λένιν που είναι κύριε;»
«Ο Λένιν... στο Παρίσι!»

Άβαταρ μέλους
The Rebel
Δημοσιεύσεις: 28702
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 18:18
Phorum.gr user: Wild Rebel

Re: Πολιτικά ανέκδοτα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από The Rebel » 23 Μαρ 2019, 18:58


Άβαταρ μέλους
The Rebel
Δημοσιεύσεις: 28702
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 18:18
Phorum.gr user: Wild Rebel

Re: Πολιτικά ανέκδοτα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από The Rebel » 29 Μαρ 2019, 18:21


Άβαταρ μέλους
The Rebel
Δημοσιεύσεις: 28702
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 18:18
Phorum.gr user: Wild Rebel

Re: Πολιτικά ανέκδοτα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από The Rebel » 02 Αύγ 2019, 21:37

Τα κακαρώνει ο Μπιλ ο Κλιντον και πάει ΚΑΡΦΙ ΚΟΛΑΣΗ.

Εικόνα

O Μπίλ Κλίντον πεθαίνει και πηγαίνει κατευθείαν στην κόλαση. Τον υποδέχεται ο ίδιος ο Διάβολος και του λέει:
– Θα σε αφήσω να διαλέξεις μόνος σου το πως θα περάσεις την αιωνιότητα.
Η μοίρα σου βρίσκεται πίσω από αυτές τις τρεις πόρτες.
Ποια θα διαλέξεις;

Ο Κλίντον του λέει:
– Ας δούμε τι είναι πίσω από την πόρτα Νο1.
– Ανοίγει η πόρτα Νο1 και βλέπει τον Ρίτσαρντ Νίξον να βρίσκεται σε ένα λάκκο και όλους τους εχθρούς του να τον λιθοβολούν ξανά και ξανά.

– Α όχι αυτό είναι φρικτό, ας δούμε τι είναι πίσω από την πόρτα Νο2.
Ανοίγει η πόρτα Νο2 και βλέπει τον Φραγκλίνο Ρούσβελτ στο αναπηρικό του καρότσι να τον σπρώχνουν σε έναν κατήφορο, να συγκρούεται σε έναν τσιμεντένιο τοίχο και να διαλύεται. Να τον ξανανεβάζουν και πάλι τα ίδια.

– Α, όχι και αυτό είναι φρικτό, ας δούμε τι είναι πίσω από την πόρτα Νο3.
– Ανοίγει η πόρτα Νο3 και βλέπει την Μόνικα γονατιστή να ρουφάει το πέος του εισαγγελέα Κεν Σταρ του χειρότερου εχθρού του.

Ο Κλίντον παρατηρεί προσεκτικά και λέει:
– Εντάξει, εδώ μπορώ να μείνω, θα χαζεύω τις καμπύλες της Μόνικας και θα περνάει ο καιρός.
– «Εντάξει Μόνικα, μπορείς να φύγεις, ήρθε ο αντικαταστάτης σου.», λέει ο Διάβολος.

Απάντηση


  • Παραπλήσια Θέματα
    Απαντήσεις
    Προβολές
    Τελευταία δημοσίευση

Επιστροφή στο “Περί ανέμων και υδάτων”

Phorum.com.gr : Αποποίηση Ευθυνών