Έστω ότι...

[Χουργιατς]

Ο Μπατμαν ειναι [...] ο Ντοναλντ Τραμπ δηλαδη.

[Λεγεών]

Ο Μπάτμαν είναι ο αγαπημένος μου ήρωας (ηρωας διότι δεν σκοτώνει, όχι υπερήρωας διότι δεν έχει υπερδυνάμεις), αλλά η ανάλυση του blackpaint είναι απόλυτα σωστή (αν και λίγο τραβηγμένη). Είναι κάποιος που παίρνει τον νόμο στα χέρια του, σαν τον Punisher, και δεν είναι παράδειγμα προς μίμηση. Μια νορμάλ κοινωνία θα του ζητούσε να σταματήσει και θα τον έβαζε μέσα, αλλά η Γκόθαμ δεν έχει κάτι νορμαλ.

[enterprise-psi]

Μονο ενα κομικ εχω διαβάσει στην ζωή μου , και σε αυτό ο Batman είναι ηγέτης του προλεταριάτου και αναρχικός

[ΓΑΛΗ]

Δεν νομίζω να το κάνω περισσότερο απ' ότι είναι. Αν μου φαινόταν τόσο ξεκάθαρο δεν θα το έθετα εδώ πέρα.

Οκ, θα σου πω τη γνώμη μου.

Είδα ότι εστιάζεις στη δικαιοσύνη που αποδίδει ο Μπάτμαν (ως αυτοδικία) παρ' ότι παραδέχεσαι τη μείωση της εγκληματικότητας σε ενοχλεί ακριβώς αυτό. Δηλαδή το ότι αποδίδει τη δικαιοσύνη ΤΟΥ. Και κάπου εκεί μπλοκάρεις γιατί όπως έχω δει και στα άλλα θέματα σου, σε ενδιαφέρει πολύ το ηθικό στοιχείο σε κάθε ενέργεια, δική σου ή άλλων. Όχι με την "συντηρητική" ματιά αλλά με το σκεπτικό ενός ανθρώπου που θέλει να είναι "καλός" ή έστω να υποστηρίζει το "καλό". Για μένα είναι πιο ξεκάθαρο, γιατί κάνω κάτι πιο απλό. Βλέπω τα στοιχεία και συγκρίνω, με τον παράγοντα "δικαιοσύνη" εντός ή εκτός πλαισίου και το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

Στο συγκεκριμένο πλαίσιο λοιπόν, εκτός από τη δικαιοσύνη υπάρχει και ένα άλλο δομικό στοιχείο και αυτό είναι ο αριθμός εγκλημάτων.
Έχουμε λοιπόν α) τη δικαιοσύνη (αυτοδικία) του Μπάτμαν και τον αριθμό των εγκληματιών που σκοτώνει β) τη δικαιοσύνη (αυτοδικία) των εγκληματιών και τον αριθμό των εγκλημάτων τους γ) τη δικαιοσύνη της δικαιοσύνης, δηλαδή των νόμων, που είναι επίσης μια μορφή αυτοδικίας τόσο στον ορισμό του εγκήματος όσο και στην ποινή που πρέπει να επιβληθεί ως τιμωρία ή συμμόρφωση.

Ποια αυτοδικία από τις τρεις θεωρείς ότι μειώνει τον αριθμό των θυμάτων; Αυτό έχει ήδη απαντηθεί αλλά το επαναλαμβάνω.
Γιατί να εστιάσω στην επιλογή του Μπάτμαν και όχι στις επιλογές των εγκληματιών;
Γιατί να μετρήσει για μένα περισσότερο το δικαίωμα στη ζωή του θύματος/πρώην θύτη από το δικαίωμα στη ζωή των θυμάτων;
Γιατί να σβήσω από την εικόνα τα θύματα των εγκληματιών και να εστιάσω μόνον στα εγκλήματα του Μπάτμαν;

Θα μπορούσα να προσθέσω πολλά ακόμη ερωτήματα αλλά αυτό που θέλω να πω είναι το ότι αν δεν υπήρχαν εγκληματίες δεν θα εγκληματούσε και ο Μπάτμαν.

Και μια και διάλεξες φιγούρα κόμικ, σε μια πιθανή μονομαχία μεταξύ εγκληματία και Μπάτμαν, θα προτιμούσα να νικήσει ο Μπάτμαν.
Εσύ;

[Beria]

Εαν ο Μπάτμαν αντί για ένας μοναχικός εκδικητής ήταν 4-5 άτομα, ανήκε σε συλλογικότητα και άφηνε κείμενα-σεντόνια στον χώρο που δρά, θα ήταν ήρωας του Μπλακπειντνκαι του προλεταριάτου

[Custom_F]

Δε σταδωσε ακόμη;

[the comet the course the tail]

εγώ μικρός το πρώτο κόμικς που διάβασα ήταν μικυ μαους, ντοναλντ κλπ. είχα ταυτιστεί με τον ντοναλντ και στο πρόσωπο του γκαστόνε έβλεπα τον αδερφό μου, που σαν παιδάκι τον ζήλευα λίγο, που ήταν μικρότερος και όλο μου λέγανε, άσε το μικρό, μην το συνερίζεσαι... αλλά αργότερα έπεσε στα χέρια μου ένα τεύχος φάντομ ντακ.... εκεί μιλάμε για ΤΗΝ αποκάλυψη... είχα ενθουσιαστεί και πίστεψα στον εαυτό μου...

[gassim]

Γιατί να εστιάσω στην επιλογή του Μπάτμαν και όχι στις επιλογές των εγκληματιών;
Γιατί να μετρήσει για μένα περισσότερο το δικαίωμα στη ζωή του θύματος/πρώην θύτη από το δικαίωμα στη ζωή των θυμάτων;
Γιατί να σβήσω από την εικόνα τα θύματα των εγκληματιών και να εστιάσω μόνον στα εγκλήματα του Μπάτμαν;

Δεν χρειάζεται να εστιάσεις κάπου, οι επιλογές του μπατμαν και οι επιλογές των εγκληματιών είναι ακριβώς οι ίδιες. Και οι δυο παραβαίνουν τον νόμο και οι δύο σκοτώνουν ανθρώπους. Το οτι η παραβατικότητα του μπατμαν μας βολεύει ως κοινωνία και άτομα δεν σημαίνει τίποτα, καθώς αν ανεχτούμε την παρουσία του είναι θέμα χρόνου να εμφανιστεί ένας άλλος μπατμαν που αντι για εγκληματίες θα κυνηγάει "τα αφεντικά"/τους ομοφυλόφιλους/τους ΑΕΚτζήδες ή κι εγω δεν ξέρω τι άλλο θα κατεβάσει η κούτρα του.
Κάτι σαν τους κακόμοιρους αριστερούς που βγήκαν απο τα ρούχα τους όταν η ΧΑ άρχισε να οργανώνει καταλήψεις σχολείων, ενω θεωρούσαν οτι ήταν δικό τους προνόμιο.
Στις οργανωμένες κοινωνίες ο μπάτμαν είναι η αστυνομία και ο μπάτμαν ελέγχεται και δίνει λόγο για τις πράξεις του.

[ΓΑΛΗ]

Ο Μπατμαν ειναι φασιστας.
Ο Μπατμαν ειναι η επιτομη της νεοσυντηρητικης κουλτουρας του βιτζιλαντισμου (βλ. Dirty Harry, Death Wish, the Punisher κλπ), ενας γηρασκων δισεκατομμυριουχος χαμενος μεσα σε μια παραληρηματικη φαντασιωση του ηρωισμου του, ο οποιος πιστευει στ αληθεια οτι μονο αυτος μπορει να λυσει τα προβληματα που αντιμετωπιζει ο συγχρονος κοσμος. Ενας αυτοκλητος μεσσιας, εμμονικος με την παρακμη, που βλεπει τον καθενα στην πολη ως ενοχο και τον εαυτο του ως τον μονο αξιο να κρινει τους υπολοιπους και να τους απονειμει βιαιη τιμωρια οπως ο ιδιος κρίνει καταλληλο. Ενας φασιστας ηρωας οπως ο Ντοναλντ Τραμπ δηλαδη.

Παραλλαγή.

Ο Ρατμαν ειναι αντιφασιστας.
Ο Ρατμαν ειναι η επιτομη της αντιεξουσιαστικής κουλτούρας, ενας νεαρος ή γηρασκων αεργος χαμενος μεσα σε μια παραληρηματικη φαντασιωση του ηρωισμου του, ο οποιος πιστευει στ αληθεια οτι μονο αυτος μπορει να λυσει τα προβληματα που αντιμετωπιζει ο συγχρονος κοσμος. Ενας αυτοκλητος μεσσιας, εμμονικος με την παρακμη, που βλεπει τον καθενα στην πολη ως ενοχο και τον εαυτο του ως τον μονο αξιο να κρινει τους υπολοιπους και να τους απονειμει βιαιη τιμωρια οπως ο ιδιος κρίνει καταλληλο. Ενας αντιφασιστας ηρωας οπως ο μεσος αναρχομπαχαλος δηλαδη.

Δεν είναι κακό.

Μπράβο βρε μπλακι, μας βγάζεις από τον κόπο.

[ΓΑΛΗ]

Γιατί να εστιάσω στην επιλογή του Μπάτμαν και όχι στις επιλογές των εγκληματιών;
Γιατί να μετρήσει για μένα περισσότερο το δικαίωμα στη ζωή του θύματος/πρώην θύτη από το δικαίωμα στη ζωή των θυμάτων;
Γιατί να σβήσω από την εικόνα τα θύματα των εγκληματιών και να εστιάσω μόνον στα εγκλήματα του Μπάτμαν;

Δεν χρειάζεται να εστιάσεις κάπου, οι επιλογές του μπατμαν και οι επιλογές των εγκληματιών είναι ακριβώς οι ίδιες. Και οι δυο παραβαίνουν τον νόμο και οι δύο σκοτώνουν ανθρώπους. Το οτι η παραβατικότητα του μπατμαν μας βολεύει ως κοινωνία και άτομα δεν σημαίνει τίποτα, καθώς αν ανεχτούμε την παρουσία του είναι θέμα χρόνου να εμφανιστεί ένας άλλος μπατμαν που αντι για εγκληματίες θα κυνηγάει "τα αφεντικά"/τους ομοφυλόφιλους/τους ΑΕΚτζήδες ή κι εγω δεν ξέρω τι άλλο θα κατεβάσει η κούτρα του.
Κάτι σαν τους κακόμοιρους αριστερούς που βγήκαν απο τα ρούχα τους όταν η ΧΑ άρχισε να οργανώνει καταλήψεις σχολείων, ενω θεωρούσαν οτι ήταν δικό τους προνόμιο.
Στις οργανωμένες κοινωνίες ο μπάτμαν είναι η αστυνομία και ο μπάτμαν ελέγχεται και δίνει λόγο για τις πράξεις του.

Το πας πολύ μακριά, ο Γραφικός έδωσε σαφή παραδείγματα μείωσης της εγκληματικότητας στην εικόνα του κι εγώ επέλεξα την κουρτίνα με τον Μπάτμαν επειδή τη μειώνει. Ήμουν σαφέστατη.


Τις γενικολογίες που γράφεις τις ξέρω.

[Γραφικός]

Συμφωνώ με Λεγεών και εν μέρη με gassim και blackpaint.

Λεγεών, ο μπάτμαν σκοτώνει.
Με Blackpaint, συμφωνώ με την οπτική του στο αν ο μπάτμαν ήταν πραγματικός, διαφωνώ με την κριτική του για την δημιουργία του. Ο μπάτμαν δημιουργήθηκε το '39, τριάντα χρόνια πριν την εκλογή του Ρίγκαν, σε συνθήκες λίγο πριν τον δεύτερο παγκόσμιο. Όταν φκιάχνεις τέχνη που θέλει να εκτονώσει δεν πιστεύω ότι οφείλεις να σκέφτεσαι σαν να πράττεις αυτά που περιγράφεις.

Είδα ότι εστιάζεις στη δικαιοσύνη που αποδίδει ο Μπάτμαν (ως αυτοδικία) παρ' ότι παραδέχεσαι τη μείωση της εγκληματικότητας σε ενοχλεί ακριβώς αυτό. Δηλαδή το ότι αποδίδει τη δικαιοσύνη ΤΟΥ. Και κάπου εκεί μπλοκάρεις γιατί όπως έχω δει και στα άλλα θέματα σου, σε ενδιαφέρει πολύ το ηθικό στοιχείο σε κάθε ενέργεια, δική σου ή άλλων. Όχι με την "συντηρητική" ματιά αλλά με το σκεπτικό ενός ανθρώπου που θέλει να είναι "καλός" ή έστω να υποστηρίζει το "καλό". Για μένα είναι πιο ξεκάθαρο, γιατί κάνω κάτι πιο απλό. Βλέπω τα στοιχεία και συγκρίνω, με τον παράγοντα "δικαιοσύνη" εντός ή εκτός πλαισίου και το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

Δεν αποδέχομαι την μείωση της εγκληματικότητας, αποδέχομαι την μείωση κάποιων εγκλημάτων. Κάθε σακατεμένος κακοποιός είναι ένα ακόμα έγκλημα του Μπάτμαν.

Ποια αυτοδικία από τις τρεις θεωρείς ότι μειώνει τον αριθμό των θυμάτων; [/b] Αυτό έχει ήδη απαντηθεί αλλά το επαναλαμβάνω.
Γιατί να εστιάσω στην επιλογή του Μπάτμαν και όχι στις επιλογές των εγκληματιών;
Γιατί να μετρήσει για μένα περισσότερο το δικαίωμα στη ζωή του θύματος/πρώην θύτη από το δικαίωμα στη ζωή των θυμάτων;
Γιατί να σβήσω από την εικόνα τα θύματα των εγκληματιών και να εστιάσω μόνον στα εγκλήματα του Μπάτμαν;

Μπορεί κάποιος να είναι εγκληματίας και θύμα ταυτόχρονα. Μειώνονται τα θύματα μεταξύ των ανθρώπων που μοιάζουν με μένα και σένα, αλλά αυξάνονται στις τάξεις των κακοποιών.

Και μια και διάλεξες φιγούρα κόμικ, σε μια πιθανή μονομαχία μεταξύ εγκληματία και Μπάτμαν, θα προτιμούσα να νικήσει ο Μπάτμαν.
Εσύ;

Όταν διαβάζω κόμιξ είμαι με τον Μπάτμαν, αν υπήρχε θα με άφηνε αδιάφορο.

Ο Ρατμαν ειναι αντιφασιστας.
Ο Ρατμαν ειναι η επιτομη της αντιεξουσιαστικής κουλτούρας, ενας νεαρος ή γηρασκων αεργος χαμενος μεσα σε μια παραληρηματικη φαντασιωση του ηρωισμου του, ο οποιος πιστευει στ αληθεια οτι μονο αυτος μπορει να λυσει τα προβληματα που αντιμετωπιζει ο συγχρονος κοσμος. Ενας αυτοκλητος μεσσιας, εμμονικος με την παρακμη, που βλεπει τον καθενα στην πολη ως ενοχο και τον εαυτο του ως τον μονο αξιο να κρινει τους υπολοιπους και να τους απονειμει βιαιη τιμωρια οπως ο ιδιος κρίνει καταλληλο. Ενας αντιφασιστας ηρωας οπως ο μεσος αναρχομπαχαλος δηλαδη.

Αν μιλούσαμε για τον Ρατμαν που περιγράφεις η άποψή μου θα ήταν η ίδια με αυτή που υποστηρίζει το απόσπασμά σου.

Εαν ο Μπάτμαν αντί για ένας μοναχικός εκδικητής ήταν 4-5 άτομα, ανήκε σε συλλογικότητα και άφηνε κείμενα-σεντόνια στον χώρο που δρά, θα ήταν ήρωας του Μπλακπειντνκαι του προλεταριάτου

Κι αν δεν ήταν πλούσιος, ήταν γυναίκα κι ασχολούνταν με οικιακά θα τον λέγανε Μαίρη Παναγιωταρά .

Δε σταδωσε ακόμη;

Όχι .

[Custom_F]

Δε σταδωσε ακόμη;

Όχι .

Κράτα του μούτρα!
Μην τον ξαναπάρεις τηλ, να μάθει αυτος!

[ΓΑΛΗ]

Συμφωνώ με Λεγεών και εν μέρη με gassim και blackpaint.

Λεγεών, ο μπάτμαν σκοτώνει.
Με Blackpaint, συμφωνώ με την οπτική του στο αν ο μπάτμαν ήταν πραγματικός, διαφωνώ με την κριτική του για την δημιουργία του. Ο μπάτμαν δημιουργήθηκε το '39, τριάντα χρόνια πριν την εκλογή του Ρίγκαν, σε συνθήκες λίγο πριν τον δεύτερο παγκόσμιο. Όταν φκιάχνεις τέχνη που θέλει να εκτονώσει δεν πιστεύω ότι οφείλεις να σκέφτεσαι σαν να πράττεις αυτά που περιγράφεις.

Είδα ότι εστιάζεις στη δικαιοσύνη που αποδίδει ο Μπάτμαν (ως αυτοδικία) παρ' ότι παραδέχεσαι τη μείωση της εγκληματικότητας σε ενοχλεί ακριβώς αυτό. Δηλαδή το ότι αποδίδει τη δικαιοσύνη ΤΟΥ. Και κάπου εκεί μπλοκάρεις γιατί όπως έχω δει και στα άλλα θέματα σου, σε ενδιαφέρει πολύ το ηθικό στοιχείο σε κάθε ενέργεια, δική σου ή άλλων. Όχι με την "συντηρητική" ματιά αλλά με το σκεπτικό ενός ανθρώπου που θέλει να είναι "καλός" ή έστω να υποστηρίζει το "καλό". Για μένα είναι πιο ξεκάθαρο, γιατί κάνω κάτι πιο απλό. Βλέπω τα στοιχεία και συγκρίνω, με τον παράγοντα "δικαιοσύνη" εντός ή εκτός πλαισίου και το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

Δεν αποδέχομαι την μείωση της εγκληματικότητας, αποδέχομαι την μείωση κάποιων εγκλημάτων. Κάθε σακατεμένος κακοποιός είναι ένα ακόμα έγκλημα του Μπάτμαν.

Ποια αυτοδικία από τις τρεις θεωρείς ότι μειώνει τον αριθμό των θυμάτων; [/b] Αυτό έχει ήδη απαντηθεί αλλά το επαναλαμβάνω.
Γιατί να εστιάσω στην επιλογή του Μπάτμαν και όχι στις επιλογές των εγκληματιών;
Γιατί να μετρήσει για μένα περισσότερο το δικαίωμα στη ζωή του θύματος/πρώην θύτη από το δικαίωμα στη ζωή των θυμάτων;
Γιατί να σβήσω από την εικόνα τα θύματα των εγκληματιών και να εστιάσω μόνον στα εγκλήματα του Μπάτμαν;

Μπορεί κάποιος να είναι εγκληματίας και θύμα ταυτόχρονα. Μειώνονται τα θύματα μεταξύ των ανθρώπων που μοιάζουν με μένα και σένα, αλλά αυξάνονται στις τάξεις των κακοποιών.

Και μια και διάλεξες φιγούρα κόμικ, σε μια πιθανή μονομαχία μεταξύ εγκληματία και Μπάτμαν, θα προτιμούσα να νικήσει ο Μπάτμαν.
Εσύ;

Όταν διαβάζω κόμιξ είμαι με τον Μπάτμαν, αν υπήρχε θα με άφηνε αδιάφορο.

Ο Ρατμαν ειναι αντιφασιστας.
Ο Ρατμαν ειναι η επιτομη της αντιεξουσιαστικής κουλτούρας, ενας νεαρος ή γηρασκων αεργος χαμενος μεσα σε μια παραληρηματικη φαντασιωση του ηρωισμου του, ο οποιος πιστευει στ αληθεια οτι μονο αυτος μπορει να λυσει τα προβληματα που αντιμετωπιζει ο συγχρονος κοσμος. Ενας αυτοκλητος μεσσιας, εμμονικος με την παρακμη, που βλεπει τον καθενα στην πολη ως ενοχο και τον εαυτο του ως τον μονο αξιο να κρινει τους υπολοιπους και να τους απονειμει βιαιη τιμωρια οπως ο ιδιος κρίνει καταλληλο. Ενας αντιφασιστας ηρωας οπως ο μεσος αναρχομπαχαλος δηλαδη.

Αν μιλούσαμε για τον Ρατμαν που περιγράφεις η άποψή μου θα ήταν η ίδια με αυτή που υποστηρίζει το απόσπασμά σου.

Μια και το βλέπετε όλοι με πολιτικούς συνειρμούς, αν υποθέσουμε ότι ο Μπάτμαν εκφράζει τον Ρήγκαν ή τον Τραμπ (δηλαδή τη δεξιά-ακροδεξιά κλπ) ο Ρατμαν εκφράζει την αριστερά-ακροαριστερά κλπ

[Γραφικός]

Μια και το βλέπετε όλοι με πολιτικούς συνειρμούς, αν υποθέσουμε ότι ο Μπάτμαν εκφράζει τον Ρήγκαν ή τον Τραμπ (δηλαδή τη δεξιά-ακροδεξιά κλπ) ο Ρατμαν εκφράζει την αριστερά-ακροαριστερά κλπ

Αν βγαίνει ολομόναχος για να ασκήσει βία (δικαιολογημένη κατά την γνώμη του) χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν είναι δεξιός, άσχετα από το τι δηλώνει.

[ΓΑΛΗ]

Μια και το βλέπετε όλοι με πολιτικούς συνειρμούς, αν υποθέσουμε ότι ο Μπάτμαν εκφράζει τον Ρήγκαν ή τον Τραμπ (δηλαδή τη δεξιά-ακροδεξιά κλπ) ο Ρατμαν εκφράζει την αριστερά-ακροαριστερά κλπ

Αν βγαίνει ολομόναχος για να ασκήσει βία (δικαιολογημένη κατά την γνώμη του) χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν είναι δεξιός, άσχετα από το τι δηλώνει.

Αυτό σημαίνει ότι έχεις ταυτοποιήσει τη δεξιά με το κακό και την αριστερά με το καλό.

Είναι ένα σταθερό σχήμα (ή βεβαιότητα αν θες) που εξηγεί πολλά.

Αλλά έχει ενδιαφέρον.