Phorum.com.gr

Εγώ κάνω κάτι που κατά βάση...σιχαίνομαι λόγω της στασιμότητας και της βαρεμάρας ως part time job. (Δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες γιατί υπάρχει και το GDPR) εσείς; Είστε ικανοποιημένοι με την δουλειά σας;

Ναι, δεν έχω κανένα παράπονο

Μου αρεσαν απο μικρος οι πασσαλοπηξεις.
Οταν πιανεις στερεο εδαφος, νοιωθεις οτι ολοκληρωνεσαι.
Κατα τη διαρκεια της καταβασης βεβαια πρεπει να χτισεις θεμελια και στα πλαινα τοιχωματα.
Ειναι συνθετη δουλεια.

Σιχαμερότατη, βαρετότατη και αχρηστότατη η δουλειά μου. Αλλά τι να κάνουμε; Κλέφτες θα γίνουμε;

Την μισώ και την αγαπώ ταυτόχρονα.

Όποτε ετοιμάζομαι να πάω (τώρα καλή ώρα) είμαι μες τα νεύρα. Μόλις φτάσω και δω/μιλήσω με συναδέλφους και κόσμο, μου περνάει. Όσο περνάνε οι ώρες και κουράζομαι (όχι τόσο σωματικά - αυτό συνηθίζεται) αλλά κυρίως ψυχικά, μου βγαίνει όλη η κούραση και τα νεύρα (δεν το δείχνω όμως, κάθε φορά εξασκώ την υπομονή μου). Λατρεύω να δουλεύω με κόσμο, και αγαπάω επίσης την συνεργασία - το team work, αλλά επειδή δεν το βρίσκεις συχνά (είμαστε πάρα πολλοί και συνεννοήσιμοι/συνεργάσιμοι είναι ελάχιστοι) και επειδή το να δουλεύεις με κόσμο σημαίνει πως τρως στην μάπα τα νεύρα/ιδιοτροπία/παραξενιά του καθενός (εξαιρώ την κατινιά και κακία κάποιων συναδέλφων, ανεξαρτήτως φύλου), και επειδή είμαστε άνθρωποι, κάποια στιγμή το όριο αντοχής και υπομονής ξεπερνιέται. Δεν υπολογίζω καν τις ώρες που μένουμε χωρίς νερό/τουαλέτα και αρχίζει η ζάλη και η θολούρα, ούτε τις φορές που αρνιούνται στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτά τα έχω χωνέψει και έχω εξασκηθεί στο να τα αντέχω. Πολλές φορές απορώ και πώς. ΑΛΛΑ ειλικρινά παρόλα τα άσχημα, αγαπάω την δουλειά μου, αγαπώ την συναναστροφή, την κίνηση, τις κουβέντες, το ότι κάθε μέρα ζεις καινούρια πράγματα και μαθαίνεις, και φυσικά δεν είναι ποτέ το ίδιο. Κάθε μέρα είσαι και αλλού. Έχεις και ησυχία, μπορείς να κάτσεις αν είσαι σε σημείο που επιτρέπεται, και δεν θα βαρεθείς αν είσαι σε σημείο που περνάει συνέχεια κόσμος (με ό,τι/όσα και αν συνεπάγεται αυτό). Θα μπορούσα να γράφω για ώρες, κλασικά, αλλά...θα αργήσω στη δουλειά.


(Το ότι διδάσκω δεν το βάζω στην δουλειά μου γιατί δεν είναι κάτι που το κάνω φουλ τάιμ, ΑΛΛΑ ενώ υπάρχουν δυσκολίες, ΛΑΤΡΕΥΩ τα παιδιά και την διδασκαλία. Είναι κάτι που θα μπορούσα, και θα ήθελα, να το κάνω μια ζωή.)

Μου αρέσει διότι εχω δοκιμάσει και σε άλλους τομείς και δεν ήμουν εγώ. Τώρα βέβαια που δεν έχω αμιγώς το προπονητικό-διδακτικό κομμάτι αλλά και δουλειές υπευθύνου εκνευρίζομαι που και που, όμως δεν μπορώ να με φανταστω σε κάτι άλλο, διότι στο αμιγές κομμάτι του αντικείμενο μου, είμαι από τους καλύτερους!

Μια χαρά είναι. Όταν πληρώνεσαι, είναι καλά. Το χειρότερο στη ζωή είναι να μείνεις άνεργος (ακόμα χειρότερο είναι να πάθει η υγεία σου). Αν δουλεύεις και επιβιώνεις, είναι ΟΚ.

Ως συνταξιούχο απόστρατο με οικονομική άνεση ..είμαι μια χαρά !!!

ΑΙΝΕΙΑΝ06 έγραψε: ↑

11 Φεβ 2019, 20:16

Ως συνταξιούχο απόστρατο με οικονομική άνεση ..είμαι μια χαρά !!!

Αυτό δεν είναι δουλειά .

Ναι, πάντα μου άρεσε.

όχι. δεν παλεύεται αυτή η καθημερινή ρουτίνα.
όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω καλλιτέχνης...

δεν παραπονιεμαι, καλα ειναι

Η καλύτερη δουλειά είναι αυτή που αποφέρει το μεγαλύτερο κέρδος.

Ναι δεν έχω παράπονο όμως, το εμπόριο είναι κάτι που δε θα σε κάνει να το βαρεθείς ποτέ.

Δεν εχω αποφασισει ακομα τι δουλεια θα κανω οταν μεγαλωσω.