Σιχαίνομαι τις απόκριες

[Γραφικός]

Γαμάνε οι απόκριες κι όποιος θέλει να καταργήσει την τελευταία διονυσιακή πνοή είναι ξενέρωτος.
Να πάτε σε χωριά να τις χαρείτε, όχι σε αστικά καρναβάλια, και θα με θυμηθείτε.

[metaxoskolikas]

Μου αρεσει πολυ η Καθαρα Δευτερα, τα παλιοτερα χρονια μαζευομασταν και πηγαιναμε στην εξοχη, ξαδερφια, χαρταετοι, ταπερακια με ταραμοκεφτεδες, λαγανες.

κι εμένα, είναι πολύ ωραία ευκαιρία για οικογενειακή συνεύρεση άλλωστε. το έθιμο του χαρταετού δε το κρατάμε εδώ και χρόνια πετώντας τον στου φιλοπάππου. πέρυσι έλαβε μέρος και το εγγονάκι στη διαδικασία για πρώτη φορά.

[Naida]

Γαμάνε οι απόκριες κι όποιος θέλει να καταργήσει την τελευταία διονυσιακή πνοή είναι ξενέρωτος.
Να πάτε σε χωριά να τις χαρείτε, όχι σε αστικά καρναβάλια, και θα με θυμηθείτε.

Αυτό. Κάτι έχει από διονυσιακές γιορτές.

[Ερμής]

Εμένα η αγαπημένη μου γιορτή μακράν είναι τα Χριστούγεννα! Και μετά Πάσχα Παναγίας και Πρωτομαγιά.

Βασικά μπορεί να ειναι κ λίγο υποκειμενικός με τις απόκριες διότι έχω δεκαπέντε σχεδόν χρόνια να είναι Ελλάδα στις απόκριες. Φετο ευτυχώς μας επέτρεψε η ανώτατη αρχή

[1451]

Δεν μπορώ να βρω το νόημα της αποκριάς, με αφήνει αδιάφορο.

[Πάνας]

Κάνω πολλά γούστα σε κανένα μαγαζάκι που μαζεύονται όλοι μασκαράδες και το διασκεδάζουν.

[Athina__P]

Ας αναστήσομε το νήμα απο τα παλιά.
Υπάρχουν και άλλοι που δεν αντέχουν αυτή την φαρσοκωμωδία; Απο οτι θυμάμαι ναι.

Πως θα περάσετε το τριήμερο.
Όσο πιο μακρυά γίνεται ή μέσα στα μηχανοκίνητα τσαντίρια ;

Απλά ξενερώνω άσχημα που οι ελληνικές απόκριες έχουν ταυτιστεί με μουσική από τελειωμένα, μονότονα, άγνωστα λατινοαμερικανικά σάμπα. Μια χρονιά είχαμε πάει Καλαμάτα για τριήμερο και ΕΤΥΧΕ, δεν ξέρω, να έχει ωραία μουσική και ωραία παρέλαση, ποπ από διάφορες δεκαετίες και ελάχιστα λάτιν-ποπ αμερικάνικα χιτς, όχι σάμπες, η φύση ήταν υπέροχη και φάγαμε σε ταβερνάκι ΠΟΛΥ ΖΟΡΙΚΟ σε ένα χωριό πιο πέρα, πάνω στη θάλασσα, καθαροδευτέρα, ήταν μια χαρούλα.

Φέτος δεν ξέρω, μάλλον σε νησάκι... Αν ακούσω λάτιν απλά θα την κάνω για παραλία, λίγα βήματα πιο κει να απολαύσω ουζάκι, πσαράκ και παρεϊτσα, μέχρι να κάτσει ο κουρνιαχτός Ίσως και καμιά Σαντορίνη αν το επιτρέπει ο καιρός, θα δούμε.

[Ερμής]

Νησακι; θα έχει κρύο λένε.

Γω πάντως στις φετινές απόκριες θα φοράω κοντομάνικο και λινα

[Gherschaagk]

Εγώ θα ανέβω Νάουσα να καμαρώσω τους γενίτσαρους.

Αγαπάμε γενίτσαρους.

[Naida]

Ας αναστήσομε το νήμα απο τα παλιά.
Υπάρχουν και άλλοι που δεν αντέχουν αυτή την φαρσοκωμωδία; Απο οτι θυμάμαι ναι.

Πως θα περάσετε το τριήμερο.
Όσο πιο μακρυά γίνεται ή μέσα στα μηχανοκίνητα τσαντίρια ;

Απλά ξενερώνω άσχημα που οι ελληνικές απόκριες έχουν ταυτιστεί με μουσική από τελειωμένα, μονότονα, άγνωστα λατινοαμερικανικά σάμπα. Μια χρονιά είχαμε πάει Καλαμάτα για τριήμερο και ΕΤΥΧΕ, δεν ξέρω, να έχει ωραία μουσική και ωραία παρέλαση, ποπ από διάφορες δεκαετίες και ελάχιστα λάτιν-ποπ αμερικάνικα χιτς, όχι σάμπες, η φύση ήταν υπέροχη και φάγαμε σε ταβερνάκι ΠΟΛΥ ΖΟΡΙΚΟ σε ένα χωριό πιο πέρα, πάνω στη θάλασσα, καθαροδευτέρα, ήταν μια χαρούλα.

Φέτος δεν ξέρω, μάλλον σε νησάκι... Αν ακούσω λάτιν απλά θα την κάνω για παραλία, λίγα βήματα πιο κει να απολαύσω ουζάκι, πσαράκ και παρεϊτσα, μέχρι να κάτσει ο κουρνιαχτός Ίσως και καμιά Σαντορίνη αν το επιτρέπει ο καιρός, θα δούμε.

Ο ύμνος

[Feindflug]

Γαμάνε οι απόκριες κι όποιος θέλει να καταργήσει την τελευταία διονυσιακή πνοή είναι ξενέρωτος.
Να πάτε σε χωριά να τις χαρείτε, όχι σε αστικά καρναβάλια, και θα με θυμηθείτε.

Μακάρι να ήταν όντως η τελευταία διονυσιακή πνοή όπως λες.

Το θέμα είναι ότι πλέον δεν υπάρχει κάποιος λόγος για να αφεθείς σε μια διονυσιακή, χαλαρή, εκστατική κατάσταση, όταν όλη σου η ζωή είναι ένα ξέφρενο πάρτυ. Μια τέτοια εποχή, είχε το νόημα τού να ξεφύγεις από την κανονικότητα, τους "νόμους" της καθημερινής ζωής.

Εξαιρώντας από την συζήτηση την χαλαρότητα και την ζωή του καθενός μας ατομικά, ας δούμε λίγο τις εορτές μέσα στο έτος ως κοινωνικά δρώμενα. Ξεκινώντας από Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά, έχουμε 2 εβδομάδες μέσα στην διασκέδαση, την κραιπάλη, ποτά και φαγητά άνευ ορίων. Αμέσως μετά έρχονται οι Απόκριες, η Τσικνοπέμπτη και η Καθαρά Δευτέρα που κινούνται στο ίδιο κλίμα. Ακολουθούν η 25 Μαρτίου, η Πρωτομαγιά με το Πάσχα, που πάλι θα γονατίσουν πιάτα, ποτήρια και λοιπές διασκεδάσεις και μετά ξεκινάει το καλοκαίρι που στην Ελλάδα πλέον θεωρείται μια 3μηνη εποχή χαλαρότητας με καφεδάκια έξω, διακοπές, μπιτσόμπαρα. Όλα αυτά μέχρι τον Σεπτέμβριο. Μετά είναι η 28η Οκτωβρίου και συνήθως "κάποια φθινοπωρινή απόδραση πριν κλειστούμε σπίτι μας από το κρύο".

Ξαναφθάνοντας στα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, διαπιστώνουμε ότι δεν υπήρχε κάποια μακρά περίοδος στην οποία καταπιεστήκαμε ή ακολουθήσαμε αυστηρούς κανόνες. Ακόμα και οι νηστείες που προτάσσει η Ορθοδοξία δεν τηρούνται από κανέναν σχεδόν ή τηρούνται τυπικά και χωρίς βαθύτερο νόημα, ενώ έχουμε δώσει σε όλες τις εορτές, χριστιανικές και μη, την έννοια της διασκεδάσεως, της χαλαρότητος και του να "ξεφύγουμε λίγο βρε αδερφέ".

Με λίγα λόγια, σιχαίνομαι και γω τις απόκριες και ιδίως τα τελευταία χρόνια που έχει λατινοποιηθεί (εκ του λάτιν ως μουσικές κι αισθητική) πλήρως αυτή η εορτή. Μόνη εξαίρεση για μένα είναι τα παιδιά ως 12-15 ετών.

[Χαοτικός]

Γαμάνε οι απόκριες κι όποιος θέλει να καταργήσει την τελευταία διονυσιακή πνοή είναι ξενέρωτος.
Να πάτε σε χωριά να τις χαρείτε, όχι σε αστικά καρναβάλια, και θα με θυμηθείτε.

Μακάρι να ήταν όντως η τελευταία διονυσιακή πνοή όπως λες.

Το θέμα είναι ότι πλέον δεν υπάρχει κάποιος λόγος για να αφεθείς σε μια διονυσιακή, χαλαρή, εκστατική κατάσταση, όταν όλη σου η ζωή είναι ένα ξέφρενο πάρτυ. Μια τέτοια εποχή, είχε το νόημα τού να ξεφύγεις από την κανονικότητα, τους "νόμους" της καθημερινής ζωής.

Εξαιρώντας από την συζήτηση την χαλαρότητα και την ζωή του καθενός μας ατομικά, ας δούμε λίγο τις εορτές μέσα στο έτος ως κοινωνικά δρώμενα. Ξεκινώντας από Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά, έχουμε 2 εβδομάδες μέσα στην διασκέδαση, την κραιπάλη, ποτά και φαγητά άνευ ορίων. Αμέσως μετά έρχονται οι Απόκριες, η Τσικνοπέμπτη και η Καθαρά Δευτέρα που κινούνται στο ίδιο κλίμα. Ακολουθούν η 25 Μαρτίου, η Πρωτομαγιά με το Πάσχα, που πάλι θα γονατίσουν πιάτα, ποτήρια και λοιπές διασκεδάσεις και μετά ξεκινάει το καλοκαίρι που στην Ελλάδα πλέον θεωρείται μια 3μηνη εποχή χαλαρότητας με καφεδάκια έξω, διακοπές, μπιτσόμπαρα. Όλα αυτά μέχρι τον Σεπτέμβριο. Μετά είναι η 28η Οκτωβρίου και συνήθως "κάποια φθινοπωρινή απόδραση πριν κλειστούμε σπίτι μας από το κρύο".

Ξαναφθάνοντας στα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, διαπιστώνουμε ότι δεν υπήρχε κάποια μακρά περίοδος στην οποία καταπιεστήκαμε ή ακολουθήσαμε αυστηρούς κανόνες. Ακόμα και οι νηστείες που προτάσσει η Ορθοδοξία δεν τηρούνται από κανέναν σχεδόν ή τηρούνται τυπικά και χωρίς βαθύτερο νόημα, ενώ έχουμε δώσει σε όλες τις εορτές, χριστιανικές και μη, την έννοια της διασκεδάσεως, της χαλαρότητος και του να "ξεφύγουμε λίγο βρε αδερφέ".

Με λίγα λόγια, σιχαίνομαι και γω τις απόκριες και ιδίως τα τελευταία χρόνια που έχει λατινοποιηθεί (εκ του λάτιν ως μουσικές κι αισθητική) πλήρως αυτή η εορτή. Μόνη εξαίρεση για μένα είναι τα παιδιά ως 12-15 ετών.

Όλα αυτά επειδή έχεις αφήσει κάργα τον υποκειμενισμό σου να περιγράψει την γενική κατάσταση. Άκου έναν άλλον.

Υπάρχει μακρά περίοδος στην οποία καταπιεστήκαμε και καταπιεζόμαστε όλοι. Καμία ζωή δεν είναι ξέφρενο πάρτι. Μία διαρκής ψυχαναγκαστική αλλά και καταναγκαστική καταπίεση της καθημερινότητας μας είναι αυτό που συμβαίνει. Είναι πολιτισμικη υποδούλωση και κοινωνική κακοποίηση.

Οι γιορτές απευθύνονται κυρίως στα ένστικτα. Αυτά μένουν πιο καθαρά από τη συνείδηση και μας κινητοποιούν βεβαίως.

Για τη λατινοποίηση συμφωνώ, αλλά ας είναι κάτι λατινοποιημένο προκριμένου να είναι αμερικανικό. (Εγώ εκεί που κες ότι σιχαίνεσαι τις απόκριες θα έλεγα σιχαίνομαι το φέησμπουκ). Αν και δεν μου αρέσει κι εμένα η λάτιν αισθητική. Θα πρέπει όμβς να την παλέψεις και σε άλλες εκφάνσεις της καθημερινής ζωής. Τα μπραζίλιαν ας πούμε γιατί τα δέχεσαι; Τους μπραζίλιαν κώλους, τους χορούς που μαθαίνουν οι γκόμενες για να θωρακίζουν προσωπικότητα;

Όσο για το βαθύτερο νόημα που λες ότι χάνεται για τις τελετουργίες της ορθοδοξίας είναι αλήθεια. Αλλά τουλάχιστον για τις απόκριες και την περίοδο που αναφερόμαστε, έχει να κάνει με τη γονιμότητα, το σεξ, την γέννηση εκ νέου της γης (δηλαδή όχι της γης, αλλά των ειδών που θα πολλαπλασιαστούν, φυτών και ζώων). Αξίζει λοιπόν καλύτερα να στηρίξεις τη γιορτή του φαλλού που κάνουν εκεί πάνω παρά τα λάτιν.

[Feindflug]

Γαμάνε οι απόκριες κι όποιος θέλει να καταργήσει την τελευταία διονυσιακή πνοή είναι ξενέρωτος.
Να πάτε σε χωριά να τις χαρείτε, όχι σε αστικά καρναβάλια, και θα με θυμηθείτε.

Μακάρι να ήταν όντως η τελευταία διονυσιακή πνοή όπως λες.

Το θέμα είναι ότι πλέον δεν υπάρχει κάποιος λόγος για να αφεθείς σε μια διονυσιακή, χαλαρή, εκστατική κατάσταση, όταν όλη σου η ζωή είναι ένα ξέφρενο πάρτυ. Μια τέτοια εποχή, είχε το νόημα τού να ξεφύγεις από την κανονικότητα, τους "νόμους" της καθημερινής ζωής.

Εξαιρώντας από την συζήτηση την χαλαρότητα και την ζωή του καθενός μας ατομικά, ας δούμε λίγο τις εορτές μέσα στο έτος ως κοινωνικά δρώμενα. Ξεκινώντας από Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά, έχουμε 2 εβδομάδες μέσα στην διασκέδαση, την κραιπάλη, ποτά και φαγητά άνευ ορίων. Αμέσως μετά έρχονται οι Απόκριες, η Τσικνοπέμπτη και η Καθαρά Δευτέρα που κινούνται στο ίδιο κλίμα. Ακολουθούν η 25 Μαρτίου, η Πρωτομαγιά με το Πάσχα, που πάλι θα γονατίσουν πιάτα, ποτήρια και λοιπές διασκεδάσεις και μετά ξεκινάει το καλοκαίρι που στην Ελλάδα πλέον θεωρείται μια 3μηνη εποχή χαλαρότητας με καφεδάκια έξω, διακοπές, μπιτσόμπαρα. Όλα αυτά μέχρι τον Σεπτέμβριο. Μετά είναι η 28η Οκτωβρίου και συνήθως "κάποια φθινοπωρινή απόδραση πριν κλειστούμε σπίτι μας από το κρύο".

Ξαναφθάνοντας στα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, διαπιστώνουμε ότι δεν υπήρχε κάποια μακρά περίοδος στην οποία καταπιεστήκαμε ή ακολουθήσαμε αυστηρούς κανόνες. Ακόμα και οι νηστείες που προτάσσει η Ορθοδοξία δεν τηρούνται από κανέναν σχεδόν ή τηρούνται τυπικά και χωρίς βαθύτερο νόημα, ενώ έχουμε δώσει σε όλες τις εορτές, χριστιανικές και μη, την έννοια της διασκεδάσεως, της χαλαρότητος και του να "ξεφύγουμε λίγο βρε αδερφέ".

Με λίγα λόγια, σιχαίνομαι και γω τις απόκριες και ιδίως τα τελευταία χρόνια που έχει λατινοποιηθεί (εκ του λάτιν ως μουσικές κι αισθητική) πλήρως αυτή η εορτή. Μόνη εξαίρεση για μένα είναι τα παιδιά ως 12-15 ετών.

Όλα αυτά επειδή έχεις αφήσει κάργα τον υποκειμενισμό σου να περιγράψει την γενική κατάσταση. Άκου έναν άλλον.

Υπάρχει μακρά περίοδος στην οποία καταπιεστήκαμε και καταπιεζόμαστε όλοι. Καμία ζωή δεν είναι ξέφρενο πάρτι. Μία διαρκής ψυχαναγκαστική αλλά και καταναγκαστική καταπίεση της καθημερινότητας μας είναι αυτό που συμβαίνει. Είναι πολιτισμικη υποδούλωση και κοινωνική κακοποίηση.

Οι γιορτές απευθύνονται κυρίως στα ένστικτα. Αυτά μένουν πιο καθαρά από τη συνείδηση και μας κινητοποιούν βεβαίως.

Για τη λατινοποίηση συμφωνώ, αλλά ας είναι κάτι λατινοποιημένο προκριμένου να είναι αμερικανικό. (Εγώ εκεί που κες ότι σιχαίνεσαι τις απόκριες θα έλεγα σιχαίνομαι το φέησμπουκ). Αν και δεν μου αρέσει κι εμένα η λάτιν αισθητική. Θα πρέπει όμβς να την παλέψεις και σε άλλες εκφάνσεις της καθημερινής ζωής. Τα μπραζίλιαν ας πούμε γιατί τα δέχεσαι; Τους μπραζίλιαν κώλους, τους χορούς που μαθαίνουν οι γκόμενες για να θωρακίζουν προσωπικότητα;

Όσο για το βαθύτερο νόημα που λες ότι χάνεται για τις τελετουργίες της ορθοδοξίας είναι αλήθεια. Αλλά τουλάχιστον για τις απόκριες και την περίοδο που αναφερόμαστε, έχει να κάνει με τη γονιμότητα, το σεξ, την γέννηση εκ νέου της γης (δηλαδή όχι της γης, αλλά των ειδών που θα πολλαπλασιαστούν, φυτών και ζώων). Αξίζει λοιπόν καλύτερα να στηρίξεις τη γιορτή του φαλλού που κάνουν εκεί πάνω παρά τα λάτιν.

Δεν θα διαφωνήσω για την κοινωνική κακοποίηση και την υποδούλωση που αναφέρεις. Θεωρώ όμως ότι η πλειοψηφία της κοινωνίας προτιμάει να βρίσκει τρόπους να ξεφεύγει από αυτά και να τα παραβλέπει, παρά να αντιδρά με όποιον τρόπο, κόμμα και είδος αγώνα βρίσκει άξιο συμμετοχής.

Δεν είναι όλες οι εορτές για τα ένστικτα. Οι Απόκριες εμπεριέχουν το ενστικτώδες, αλλά δεν είναι μόνον αυτό. Η 25η Μαρτίου π.χ. και οι 2 μεγάλες εορτές του Χριστιανισμού δεν έχουν να κάνουν καθόλου με τα ένστικτα.

Γενικά δεν είμαι λάτρης της λάτιν κουλτούρας και των παραδειγμάτων που ανέφερες, αλλά το νήμα είναι για τις Απόκριες και όχι για τα λάτιν γενικά.

Η μόνη εξαίρεση και κρυφή αμαρτία είναι αυτό

[Χαοτικός]

Ξενέρωτη. Ποτέ δεν τη γούσταρα.
Μα δεν αναφέρομαι στις άλλες γιορτές, για τώρα λέω. Ο άλλος έκραζε τον κόσμο που πάει να δει τοπικά έθιμα και μάλιστα επικεντρώθηκε στις γυναίκες και άφησε εντελώς έξω τους άντρες. Ένα αυτό. Συνέχισε βρίζοντας τες επειδή φιλάνε τ; ψεύτικα καυλιά και άντε να φάνε και κάνα χούφτωμα. Τέτοια άτομα πόσο έγκυρα μπορεί να είναι; Πόσο καλή σχέση έχουν με τον άνθρωπο, την πραγματικότητα και εν τέλει τα ένστικτα. (Θα έπρεπε να τύχαινε να ακούσουν κρυφά μία ανάλογη συζήτηση που θα έκανε η μάνα τους ή γυναίκα τους ή κόρη τους η γιαγιά τους με κάποια φίλη). Επικρατεί αυτή η μάστιγα της αυτιστικόμορφης προσωπικότητας.
Ό,τι δεδομένο έχεις στο μυαλό σου να είναι κοινωνικά πραγματολογικό στάνταρ.

[Ερμής]

Τι σχέση έχει με τη διονυσιακή πνοή ο αλλος ντυμένος μωρό, η παραδίπλα ντυμένη γελαδιτσα και ο τρίτος ντυμένος τραβεστι;
Πριν το 70 είχε μια κάποια σημασία, τότε που όλοι περίμεναν τις 5 αργίες το χρόνο συν όποιο γάμο καθόταν για να διασκεδάσουν. Σήμερα μοιάζει με ένα απολίθωμα που εντυπωσιάζει παιδιά δημοτικού κ παραπισω.

Απορώ πως δεν έχει τοποθετηθεί ακόμη ο Πατρινός.