Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους! https://www.phorum.com.gr/
Σταμάτησα τη δουλειά οριστικά εδώ και λίγες μέρες, αλλά δεν πρόκειται να ασχοληθώ με τάβλι και πρέφα. Πολύ παπουδίστικα. Είμαι στο ψάξιμο διαφόρων ανανεωτικών χόμπις. Ίσως ταξίδια, κάνα μπλόγκ, φωτογραφία... θα δούμε.
Τα πιπίνια δεν τα βλέπω σαν χόμπι. Τα πιπίνια είναι για διασκέδαση και το χόμπι για να γεμίζω δημιουργικά το χρόνο μου.
Re: το στεκι του wannabe συνταξιουχου
Δημοσιεύτηκε: 26 Αύγ 2018, 16:50
από talaipwros
απο την μια ειμαστε υποτιθεται ολες οι γερονταρες μαζεμενοι, απο την αλλη δε βλεπω ιδεες
Re: το στεκι του wannabe συνταξιουχου
Δημοσιεύτηκε: 26 Αύγ 2018, 16:54
από bluerose
Εκδρομές με τα ΚΑΠΗ ή με τη Μητρόπολη άλλο... τι άλλο.. πλέξιμο κέντημα να τα κάνεις τι; κουτσομπολιό αηδία, TV internet,
Ή ας πούμε να μαζεύεις σταφύλια τα σταφύλια των γειτόνων που τα έχουν έτσι εκεί πέρα και στέκονται και να φτιάχνεις τσίπουρα και κρασιά, για τους άντρες αυτό
Re: το στεκι του wannabe συνταξιουχου
Δημοσιεύτηκε: 26 Αύγ 2018, 17:06
από talaipwros
του wannabe συνταξιουχου ειπα, οχι του wannabe αυτοχειρα
Re: το στεκι του wannabe συνταξιουχου
Δημοσιεύτηκε: 26 Αύγ 2018, 17:10
από bluerose
Ναι όντως ειναι λίγο κουραστικό αυτό το να μαζεύεις τα σταφύλια να τρέχεις μετά να γίνουν τσίπουρα και κρασιά κάτι πιο ξεκούραστο θα ήταν να γίνει καποιος θαμώνας του προ-πο και να αρχίσει να γράφει ΛΟΤΤΟ Τζοκερ και ΚΙΝΟ
Εγώ παραδέχομαι άτομο που γνώρισα σε νησί, πάει εκεί με σεζόν, έχει μεγάλο κύκλο και όλο και κάποιος σκάει... Επίσης υπάρχουν ορισμένοι που ασχολούνται με κοινά, πχ βλέπουν κάτι που δεν στέκει και στέλνουν επιστολές αρμοδίως και τις κυνηγάνε. Από όσο ακούω έχει αποτέλεσμα, αν και δεν ξέρω κατά πόσον στη σημερινή εποχή είναι καλό να τα κάνεις αυτά ατομικά. Ίσως μέσω συλλόγων... Γενικά ασχολούνται με τα κοινά, μέσω του δήμου τους, αν και αυτό αν το έχεις το ξεκινάς σταδιακά πριν βγεις στη σύνταξη συνήθως. Ορισμένοι που έχουν χωριά που λένε, πηγαίνουν στα χωριά τους που βρίσκουν μια αγκαλιά, αν και για να λέμε την αλήθεια λίγα έχουν ζωή το χειμώνα και οικονομικά μιλώντας δεν είναι και η καλύτερη επένδυση, αλλά ποιος νοιάζεται τελικά...
Δεν θυμάμαι αν το έγραψα εδώ, ιδέα έξω από το κουτί, ήταν μια μετρημένη ηλικιωμένη αμερικανίδα που είχε αποφασίσει να περάσει όσο της μένει πάνω σε ένα κρουαζιερόπλοιο! Έκανε γνωριμίες, χόρευε πάντα λες και δεν υπάρχει αύριο, γενικά ήταν ένα αγαπητό και χαρούμενο άτομο. Και της κόστιζε λέει λιγότερο αυτό σε σχέση με οίκο ευγηρίας!
Όταν δουλεύουμε δεν προλαβαίνουμε να σκεφτούμε καλά τι θέλουμε να κάνουμε πραγματικά και όταν αργότερα θα έχουμε το χρόνο... Τι; Η αλήθεια είναι ότι η νιότη, με τις παρέες της, πέρασε, εκείνες οι παρέες μετεξελίχθηκαν σε κάτι άλλο που δεν μπορούμε να το πιάσουμε από εκεί που το αφήσαμε. Πλάκα πλάκα, μου θυμίσατε ότι έχω παρέες τέτοιες σε νησί και θα είναι μια κάποια λύσις όταν δεν θα έχουμε υποχρεώσεις να σκεφτούμε πάλι κάτι να μας φέρει κοντά...
Πιστεύω μεγαλώνοντας ό,τι και να κάνεις καλό είναι να βρεις δραστηριότητες, κάποιες έστω που να σε ξεκουνάνε να βγαίνεις από το σπίτι και να έχεις μια κάποια φυσική δραστηριότητα. Έστω και αν αυτό σημαίνει να μένεις σε μια εκλυστική γειτονιά και να κάνεις βολτίτσες με τα πόδια. Βοηθάει σε πάρα πολλές παραμέτρους της σωματικής και πνευματικής υγείας αυτό.
Καλή ζωή μετά τη σύνταξη είδα σε δύο περιπτώσεις. Ανθρώπους που είχαν γνωρίσει τον κόσμο μέσω σπουδών στο εξωτερικό και εργασίας και άρχισαν να ανταλλάσσουν μακροχρόνιες παραμονές ο ενας στο σπίτι του άλλου σε άλλη χώρα. Να έχεις να δείξεις στον άλλον τα καλά της πόλης σου καλά τότε η Αθήνα είχε να δείξεις, το Ηρώδειο, παραλίες, Σούνιο, Λυκαβηττός, γενικά να γυρίζουν και να περνάνε κουλ. Και βέβαια ανεξάρτητα ταξίδια κάθε τόσο. Και είχαν να πουν πράγματα σε συγγενείς κάθε ηλικίας και σε νέους (εγώ) που δεν είχαν να τους πουν ούτε οι γονείς τους. Άλλη περίπτωση ήταν αγρότης, ήρθε στην πόλη να μείνει με τα παιδιά του (άλλη γενιά) έκανε γνωστούς στη γειτονιά και πρόσφερε εθελοντικά εργασία χειρωνακτική, τον γέμιζε αυτό, δεν ήθελε να κάτσει ούτε μια μέρα και δεν γέρασε ποτέ! Τα παιδιά και τα εγγόνια του σε δουλειές γραφείου γεράσαν πριν την ώρα τους με ασθένειες που προκαλεί η καθιστική ζωή.
Εγώ σκέφτομαι να φιλοξενήσω κάποιον από τους γονείς μας αλλά το σκέφτομαι 1000 φορές, δεν θα περνάει η μέρα, δεν μπορείς να δημιουργήσεις εύκολα νέους δεσμούς στη γειτονιά μας... Και είναι δύο φάσεις τουλάχιστον να σκεφτείς για το μετά τη σύνταξη, όταν θα έχεις όλες σου τις δυνάμεις ακόμα και αν τυχόν (ισως) δεν θα τις έχεις, ανάλογα και το σκαρί του καθενός... Προτιμώ να σκέφτομαι ότι ούτε απέξω από νοσοκομείο δεν θα θέλω να περάσω μεγαλώνοντας. Για αυτό και πρόληψη με καλή ζωή όσο γίνεται.
Κάντε κάτι, ακόμα και χαλαρή δουλειά 2-3 ωρίτσες, γιατί με την σύνταξη αρχίζουν εγκεφαλικά, εμφράγματα και άνοιες και δεν νομίζω να είναι μόνον λόγω ηλικίας. Μάλλον όταν αράζει κάποιος για τέτοιον λόγο (και όχι επειδή έχει λεφτά πχ), αισθάνεται ότι μπαίνει στην άκρη και αρχίζει ο κατήφορος.
Κάντε κάτι, ακόμα και χαλαρή δουλειά 2-3 ωρίτσες, γιατί με την σύνταξη αρχίζουν εγκεφαλικά, εμφράγματα και άνοιες και δεν νομίζω να είναι μόνον λόγω ηλικίας. Μάλλον όταν αράζει κάποιος για τέτοιον λόγο (και όχι επειδή έχει λεφτά πχ), αισθάνεται ότι μπαίνει στην άκρη και αρχίζει ο κατήφορος.
Με αυτή την έννοια ως παράδειγμα τα σταφύλια δεν είναι κακή ιδέα. Έχουμε μάθει να υποτιμάμε το χειρωνακτικό, αλλά αυτό είναι στη φυση μας και αν την αρνηθούμε έρχονται τα προβλήματα κυκλοφορίας κλπ. Οι κοινωνικές τάξεις που ξεπέρασαν αυτό με τα χειρωνακτικά είχαν ανακαλύψει τα θαλάσσια μπάνια, το σκι, το γκολφ, κάτι πάντως να κάνεις που να σου αρέσει και αν είναι δυνατό να έχει και το στοιχείο της παρέας μέσα, ακόμα καλύτερα. Προσωπικά, μου αρέσει το χειρωνακτικό με την παλιά έννοια, γιατί βλέπω να φτιάχνεται κάτι, αυτό μόνο μπορώ να κάνω για ώρες πολλές που θα φανεί και ως αποτέλεσμα στην υγεία, γιατί πρέπει να αντιστρέψω πλέον ζημιά που έχει γίνει. Τα άλλα αθλήματα - χόμπι τα πιο κοσμοπολίτικα - καθώς πρέπει που δεν έχουν ως αποτέλεσμα κάτι απτό και χρήσιμο μου φαίνονται άσκοπα! Και μου αρέσει το έξω στη φύση, μετά από τόσους χειμώνες που ούτε ο ήλιος δεν με έβλεπε! Αλλά το να το γυρίσεις στο χειρωνακτικό σημαίνει ότι για τον όποιο λόγο δεν σε νοιάζει το στίγμα που βαρύνει να κάνεις πράγματα που κάνουν οι Αλβανοί αλλά ούτε και αυτοί πλέον! Σημαίνει ότι για τον όποιον λόγο τα έχεις γραμμένα αυτά τα κουτάκια!
Παράδειγμα άλλο. Δεν μπορώ να πάρω ένα ποδήλατο και να γυρνάω από τις ίδιες γειτονιές γύρω γύρω, για άσκηση ή να περπατάω από ένα residential μέρος, θα πρέπει μετά να κάνω κάτι άλλο για ψυχοθεραπεία, ή απλά δεν μπορώ, γιατί ακόμα η μέρα είναι γεμάτη και με άλλες βαρετές υποχρεώσεις. Βαριέμαι το περπάτημα με αυτές τις συνθήκες. Μπορώ καλύτερα να πάω σε ένα πιο κοσμοπολίτικο μέρος για περπάτημα, στην ανάγκη ακόμα και σε mall, που θα έχει διαφορετικό κόσμο κάθε μέρα, που θα έρθουν και φιλαράκια να τα πούμε, αυτό μπορώ. Ή να πάμε και για χορούς ακόμα και αυτό κίνηση είναι.
Πολύ σημαντικό είναι αυτό το θέμα του εισοδήματος, όσο είσαι ακμαίος πνευματικά να μην πάρεις αποφάσεις που θα σε βαρύνουν στο μέλλον εσένα ή τα παιδιά σου, πιθανόν γιατί όχι, να αυγατίσεις αυτά που έχεις, εξαρτάται και τι εισόδημα άλλο έχεις.
Re: το στεκι του wannabe συνταξιουχου
Δημοσιεύτηκε: 27 Αύγ 2018, 14:58
από Βινόσαυρος
να μπεις στο κόμμα, να πουλας κανα κουπονάκι και να βοηθας στην αφισοκόλληση