Τι σημαίνει το ψευδώνυμό σου και γιατί το διάλεξες;

[Beria]

Τι μου θύμησες τώρα

Γύρω στο 83 το καλοκαίρι που ήμουν 15-16 τότε, άρχισα με 3 φίλους να πηγαίνουμε στο πάρκο της Ριζαρίου σχολής απέναντι από το πολεμικό Μουσείο.
Τότε εκεί γνωριστήκαμε με μια παρέα πάνκιδων, καμιά 15ριά, εκ των οποίων οι πιο γνωστοί ήταν ο Άρης (τότε τραγουδιστής των "Γενιά του Χάους") που έμενε κάπου στην αρχή τής Ακαδημίας, ο Τζιμάκος (επόμενος Τραγουδιστής του ίδιου γκρουπ), ο Θοδωρής (κιθαρίστας), ο Ρόμελ (ήταν πάνκης, τότε μεταστρεφόταν σε σκινχεντ και αργότερα έγινε κολλητός του Κοστέλο), ο Παπάκιας κα
Το 85' θυμάμαι ήμουν στην πλατεία με την εκτέλεση του Μιχάλη.
Αργότερα, το 86' τα είχα για λίγο καιρό με την Ντίνα των "Κοινωνικά απόβλητα" λέγαν το γκρουπ (τότε δεν είχε δημιουργηθεί ακομα)
Ο Μιχαλολιάκος τότε πέρναγε κι απ' το καφενείο "Ελλας" στο παγκράτι όπως και ο Τσίγκος. Εκεί είχε μαχαιρώσει σοβαρά ο ένας από τα παιδιά που πηγαίναμε στο Πολεμικό Μουσείο (αυτός πέθανε το 95 από οβερ ντοουζ) κάποιον σκινχεντ Τηλέμαχο. Πιο κάτω απ' αυτό το καφενείο ήταν μια παμπ (δε θυμάμαι όνομα) που σύχναζαν το 86' οι τότε σκινχεντ που είναι οι σημερινοί Χρυσαυγήτες.


ΠΑΝΤΑ όμως ήμουν ανεξάρτητος από "Αναρχικές ιδεολογίες" επειδή δεν μπορεί κάποιος να λέγεται αναρχικός και να πιστεύει στις αρχές της ομάδας των Αναρχικών
Τώρα που κατάλαβαν το σφάλμα λέγονται "Αντιεξουσιαστές".

Τι μου θύμισες τώρα...

Ο.Ι.

Έλα ρε συ, μικρή χώρα είμαστε!
Μεγαλύτερες γενιές από εμένα αυτοί που αναφέρεις αλλά κάποιους είχα γνωρίσει εδικά μετα την πρωτη συναυλια των ramones στο ροδον οπου ειχα κατσει Αθηνα μερικές μέρες μετα το λαιβ.
Η παμπ που λες μήπως ήταν η Red Lion; Είχε παραμείνει στέκι skins και για πάρα πολλά χρόνια έπειτα.
Και ρε συ τα είχες με τη Ντίνα; Σε ζηλεύω!! Εγώ πιτσιρικάς τότε αλλά την θυμάμαι και στα λαιβ της φιλοσοφικής στην Θεσσαλονίκη, με τα μίνι της αααααααχ, την κοιτούσα αχορταγα

5-10 νοματαίοι το "ελλάντα"...

Στο ρόδον τραγούδαγε κατά το 90' και ο Παύλος (Άξιος μουσικοσυνθέτης και ΚΥΡΊΩΣ τα τραγούδια του από προσωπική εμπειρία), εξ χιουμανς, τρύπες, πανκς ρωμάνα, στρες κ.α.
Οι στρες είχαν δώσει και μια συναυλία στο πάρκο τής Γλυφάδας το 84-85' όπως και οι "Αδιέξοδος" + "Γενιά τού Χάους" κάπου στα Πετράλωνα νομίζω. Εκεί να δεις κλοτσοπατινάδα στο "χορό"
Στην εποχή μου ήταν ανοιχτό ακόμα το Κύτταρο που έπαιζαν τότε οι "Σώκρατες" και η τελευταία πανκ μπουάτ στην Πλάκα που δε θυμάμαι τώρα, (μετά 35 χρόνια) το όνομά της.

Γα την παμπ στο παγκράτι δε θυμάμαι αν ήταν αυτό το όνομά της. Πάντως ήταν σε ένα τρίγωνο που δημιουργούνταν κατεβαίνοντας από την πλατεία Πλαστήρα (εκεί ήταν το καφενείο "Ελλάς") και από την παμπ αν συνέχιζες, έβγαινες στην είσοδο τού Καλλιμάρμαρου.
Εκεί πήγαιναν οι σκινάδες τα καλοκαίρια επειδή ήταν ανοιχτά απ' έξω και άραζαν στα πεζοδρόμια πίνοντας μπίρες και χτυπώντας 10-10 κανένα περαστικό φρικιό (το χειμώνα πήγαιναν σε ένα υπόγειο κλαμπάκι κάπου στη Βουλιαγμένης και ίσως είναι αυτό που λες)
Μια μέρα ο Καστέλο μαζί με τον Ρόμελ χτύπησαν ένα φίλο μου που φόραγε τη σημαία τού Νότου. Πήγε νοσοκομείο με ασθενοφόρο.
Την άλλη μέρα, (είχα έν XL250R) το έδωσα να το οδηγήσει ένας φίλος και έκατσα από πίσω. Περάσαμε μπροστά απ' αυτή την παμπ και έβγαλα ένα "κρόταλο 38" και έριξα μια στον αέρα.
Εκεί να σε δω, να βλέπεις τους "άντρακλες" που βάραγαν ομαδικά κανα ταλαίπωρο, να τρέχουν πανικόβλητοι και να τραβάν οι πίσω τους μπροστά μη φαν καμιά αδέσποτη
Κάτι παρόμοιο είχαμε κάνει με δυο φίλους και στη ρειμποου το 90' σε καμιά 50 σκινάδες που είχαν στείλει στο νοσοκομείο έναν φίλο για να του πάρουν τις μάρτιν.
Εκεί κλείστηκαν στη γυμναστική ακαδημία (2 δρόμους πιο πάνω) και πήδηξαν τα κάγκελα 3 μέτρα ύψος, σα τού πολυτεχνείου, που στην κορυφή είναι σα κοντάρια μυτερά
Τι μλκιες κάναμε τότε στα 18 και στα 22

Με την Ντίνα τα είχαμε για 1-2 μήνες (τέλη 85') αλλά ήταν ακόμα παρθενάκι και διστακτικό...
Εγώ ως ανυπόμονος τότε, δεν έχασα την ευκαιρία να πάω με μια συμμαθήτριά της που μου την έπεφτε για να ξελαμπικάρω από τα... μίνι της Ντίνας
Το έμαθε φυσικά και τα χαλάσαμε με τον "καλύτερο" τρόπο. Μετά κανα εξάμηνο απουσίασα από την Αθήνα για 3,5 χρόνια και ξανά-βρεθήκαμε, αλλά τότε ήταν σε μια κατάληψη πάνω από τα Εξάρχεια και τα είχε με κάποιον.
Παραμείναμε φίλοι τότε, και τώρα που ζω Χαλκιδική εδώ και 22 χρόνια, έμαθα ότι ζει στον Καναδά.
Από τότε έχω κάνει στροφή 180 ͦ (αν δεις το προφίλ μου)

Στη Θεσσαλονίκη είχα γνωρίσει τον Κώστα τον "Κάβουρα" που τραγούδαγε σε ένα πανκ γκρουπ το 93' αλλά δε θυμάμαι το όνομα του γκρουπ. Πάντως ένα κομμάτι τους και νομίζω το πιο γνωστό ήταν: "Στα μπούτια σας θα χύσω, γάλα κατσικίσιο".

Αν κάτσω να σου μιλάω για την π.Χριστού ζωή μου, θα μιλάμε για μέρες φίλε Σιντ

Ο.Ι.

Διαδρομάρα!!

Ερώτηση που αν θες απαντάς:
Επειδή πολλοί από τους ατάσθαλους εκείνων των χρόνων μετεστράφησαν στη θρησκεία μετά από περιπέτειες με ψυχοδιαόλια, είναι τέτοια περίπτωση και η δική σου;

[O I]

Έλα ρε συ, μικρή χώρα είμαστε!
Μεγαλύτερες γενιές από εμένα αυτοί που αναφέρεις αλλά κάποιους είχα γνωρίσει εδικά μετα την πρωτη συναυλια των ramones στο ροδον οπου ειχα κατσει Αθηνα μερικές μέρες μετα το λαιβ.
Η παμπ που λες μήπως ήταν η Red Lion; Είχε παραμείνει στέκι skins και για πάρα πολλά χρόνια έπειτα.
Και ρε συ τα είχες με τη Ντίνα; Σε ζηλεύω!! Εγώ πιτσιρικάς τότε αλλά την θυμάμαι και στα λαιβ της φιλοσοφικής στην Θεσσαλονίκη, με τα μίνι της αααααααχ, την κοιτούσα αχορταγα

5-10 νοματαίοι το "ελλάντα"...

Στο ρόδον τραγούδαγε κατά το 90' και ο Παύλος (Άξιος μουσικοσυνθέτης και ΚΥΡΊΩΣ τα τραγούδια του από προσωπική εμπειρία), εξ χιουμανς, τρύπες, πανκς ρωμάνα, στρες κ.α.
Οι στρες είχαν δώσει και μια συναυλία στο πάρκο τής Γλυφάδας το 84-85' όπως και οι "Αδιέξοδος" + "Γενιά τού Χάους" κάπου στα Πετράλωνα νομίζω. Εκεί να δεις κλοτσοπατινάδα στο "χορό"
Στην εποχή μου ήταν ανοιχτό ακόμα το Κύτταρο που έπαιζαν τότε οι "Σώκρατες" και η τελευταία πανκ μπουάτ στην Πλάκα που δε θυμάμαι τώρα, (μετά 35 χρόνια) το όνομά της.

Γα την παμπ στο παγκράτι δε θυμάμαι αν ήταν αυτό το όνομά της. Πάντως ήταν σε ένα τρίγωνο που δημιουργούνταν κατεβαίνοντας από την πλατεία Πλαστήρα (εκεί ήταν το καφενείο "Ελλάς") και από την παμπ αν συνέχιζες, έβγαινες στην είσοδο τού Καλλιμάρμαρου.
Εκεί πήγαιναν οι σκινάδες τα καλοκαίρια επειδή ήταν ανοιχτά απ' έξω και άραζαν στα πεζοδρόμια πίνοντας μπίρες και χτυπώντας 10-10 κανένα περαστικό φρικιό (το χειμώνα πήγαιναν σε ένα υπόγειο κλαμπάκι κάπου στη Βουλιαγμένης και ίσως είναι αυτό που λες)
Μια μέρα ο Καστέλο μαζί με τον Ρόμελ χτύπησαν ένα φίλο μου που φόραγε τη σημαία τού Νότου. Πήγε νοσοκομείο με ασθενοφόρο.
Την άλλη μέρα, (είχα έν XL250R) το έδωσα να το οδηγήσει ένας φίλος και έκατσα από πίσω. Περάσαμε μπροστά απ' αυτή την παμπ και έβγαλα ένα "κρόταλο 38" και έριξα μια στον αέρα.
Εκεί να σε δω, να βλέπεις τους "άντρακλες" που βάραγαν ομαδικά κανα ταλαίπωρο, να τρέχουν πανικόβλητοι και να τραβάν οι πίσω τους μπροστά μη φαν καμιά αδέσποτη
Κάτι παρόμοιο είχαμε κάνει με δυο φίλους και στη ρειμποου το 90' σε καμιά 50 σκινάδες που είχαν στείλει στο νοσοκομείο έναν φίλο για να του πάρουν τις μάρτιν.
Εκεί κλείστηκαν στη γυμναστική ακαδημία (2 δρόμους πιο πάνω) και πήδηξαν τα κάγκελα 3 μέτρα ύψος, σα τού πολυτεχνείου, που στην κορυφή είναι σα κοντάρια μυτερά
Τι μλκιες κάναμε τότε στα 18 και στα 22

Με την Ντίνα τα είχαμε για 1-2 μήνες (τέλη 85') αλλά ήταν ακόμα παρθενάκι και διστακτικό...
Εγώ ως ανυπόμονος τότε, δεν έχασα την ευκαιρία να πάω με μια συμμαθήτριά της που μου την έπεφτε για να ξελαμπικάρω από τα... μίνι της Ντίνας
Το έμαθε φυσικά και τα χαλάσαμε με τον "καλύτερο" τρόπο. Μετά κανα εξάμηνο απουσίασα από την Αθήνα για 3,5 χρόνια και ξανά-βρεθήκαμε, αλλά τότε ήταν σε μια κατάληψη πάνω από τα Εξάρχεια και τα είχε με κάποιον.
Παραμείναμε φίλοι τότε, και τώρα που ζω Χαλκιδική εδώ και 22 χρόνια, έμαθα ότι ζει στον Καναδά.
Από τότε έχω κάνει στροφή 180 ͦ (αν δεις το προφίλ μου)

Στη Θεσσαλονίκη είχα γνωρίσει τον Κώστα τον "Κάβουρα" που τραγούδαγε σε ένα πανκ γκρουπ το 93' αλλά δε θυμάμαι το όνομα του γκρουπ. Πάντως ένα κομμάτι τους και νομίζω το πιο γνωστό ήταν: "Στα μπούτια σας θα χύσω, γάλα κατσικίσιο".

Αν κάτσω να σου μιλάω για την π.Χριστού ζωή μου, θα μιλάμε για μέρες φίλε Σιντ

Ο.Ι.

Διαδρομάρα!!

Ερώτηση που αν θες απαντάς:
Επειδή πολλοί από τους ατάσθαλους εκείνων των χρόνων μετεστράφησαν στη θρησκεία μετά από περιπέτειες με ψυχοδιαόλια, είναι τέτοια περίπτωση και η δική σου;

Είναι ακόμα τόσα πολλά φίλε μου...

Προφανώς και έπινα περιστασιακά εκείνα τα χρόνια (17-23 χρονων) αλλά κυρίως αλκοόλ και ΠΟΤΕ σκόνες.
Δεν πίνω τίποτα από τότε (23-24) παρά μόνο τα 10 τελευταία χρόνια, για την παρέα 2-3 ποτήρια κρασί, ΠΑΝΤΑ με παρέα και ποτέ μόνος.
Μόνος θα πιω κανα τσιπουράκι (1-2 ρακοπότηρα) όταν αγναντεύω μετά τις εργασίες μου το Αιγαίο. (το σπίτι που μένω είναι 80 μ. πάνω από τη Θάλασσα και κάθομαι στο μπαλκόνι που είναι πάνω από τα βράχια)
Τέλειο περιβάλλον φίλε μου!
Η μεταστροφή μου στο Χριστιανισμό άρχισε στα 28-29 και περισσότερο στα 30 που έφυγα από Αθήνα και από τότε κατοικώ Χαλκιδική κοντά στο Όρος
Αυτό έγινε η αιτία που καταρτίστηκα, όσο το δυνατόν για μένα, στην πίστη μου και στη συμμετοχή μου στα Μυστήρια τής Ορθοδοξίας μας.
Δηλαδή, από τα 24 ως τα 30μου, με καθαρό μυαλό και σιγά-σιγά και τελικά εν πλήρη συνειδήσει έγινε η μεταστροφή

Αυτά γενικά με το ερώτημά σου



Ο.Ι.

[O I]

...να συμπληρώσω και κάτι ακόμα, έτσι για την ιστορία


ΥΓ
Ανοίγομαι τόσο 1ον επειδή με ρώτησες και 2ον επειδή στο παλιό πχόρουμ σε αντιπαραθέσεις, κυρίως με Αντιθεϊστές, Χριστομάχοι κλπ, έλεγαν ότι εμείς οι Χριστιανοί απαξιούμε τούς Άθεους (εννοούσαν τούς εαυτούς τους "Άθεους"), πως έχουμε την πεποίθηση ότι εμείς θα πάμε στον Παράδεισο κι αυτοί στην Κόλαση...
Τσιτάτες μπαρούφες δλδ αν κρίνεις από τα πιο πάνω

Ο Θεός να μας ελεήσει όλους φίλε μου

Ο.Ι.

[ενωσηΚ]

Τύπε, υπήρχε ιδεολογία πισω απο ολα αυτα ή ευκαιρια για τζερτζελο ηταν παντα; δεν λεω για την πλειοψηφία που η απαντηση ειναι ευννοητη αλλα πχ οι γενια του χάους με τους (έστω και μελλοντικά) ναζιάρηδες? Ελεος...

Και πως γινεται να εχει ο κοστελο που την έπεφτε σε αθώο κοσμακη, πρωτοπαλικαρο με αθώα καρδια???

[Παρταλι]

Ο Ι

μιας και ανεφερες την Ντινα, αρα και τους Κοινωνικα Αποβλητα, ο Κολοβος ο Γιαννης εχει βγαλει ενα καταπληκτικο βιβλιο προσφατα

[O I]

Το ξέρω και τον ξέρω

Εκείνα τα χρόνια ο Γιάννης, αν τον έβλεπες, δε θύμιζε με τίποτα πάνκη ή έστω "περιθωριακό"
Η ψυχή τού γκρουπ ήταν η Ντίνα



Ο.Ι.

[τζεπέτο]

5-10 νοματαίοι το "ελλάντα"...

Στο ρόδον τραγούδαγε κατά το 90' και ο Παύλος (Άξιος μουσικοσυνθέτης και ΚΥΡΊΩΣ τα τραγούδια του από προσωπική εμπειρία), εξ χιουμανς, τρύπες, πανκς ρωμάνα, στρες κ.α.
Οι στρες είχαν δώσει και μια συναυλία στο πάρκο τής Γλυφάδας το 84-85' όπως και οι "Αδιέξοδος" + "Γενιά τού Χάους" κάπου στα Πετράλωνα νομίζω. Εκεί να δεις κλοτσοπατινάδα στο "χορό"
Στην εποχή μου ήταν ανοιχτό ακόμα το Κύτταρο που έπαιζαν τότε οι "Σώκρατες" και η τελευταία πανκ μπουάτ στην Πλάκα που δε θυμάμαι τώρα, (μετά 35 χρόνια) το όνομά της.

Γα την παμπ στο παγκράτι δε θυμάμαι αν ήταν αυτό το όνομά της. Πάντως ήταν σε ένα τρίγωνο που δημιουργούνταν κατεβαίνοντας από την πλατεία Πλαστήρα (εκεί ήταν το καφενείο "Ελλάς") και από την παμπ αν συνέχιζες, έβγαινες στην είσοδο τού Καλλιμάρμαρου.
Εκεί πήγαιναν οι σκινάδες τα καλοκαίρια επειδή ήταν ανοιχτά απ' έξω και άραζαν στα πεζοδρόμια πίνοντας μπίρες και χτυπώντας 10-10 κανένα περαστικό φρικιό (το χειμώνα πήγαιναν σε ένα υπόγειο κλαμπάκι κάπου στη Βουλιαγμένης και ίσως είναι αυτό που λες)
Μια μέρα ο Καστέλο μαζί με τον Ρόμελ χτύπησαν ένα φίλο μου που φόραγε τη σημαία τού Νότου. Πήγε νοσοκομείο με ασθενοφόρο.
Την άλλη μέρα, (είχα έν XL250R) το έδωσα να το οδηγήσει ένας φίλος και έκατσα από πίσω. Περάσαμε μπροστά απ' αυτή την παμπ και έβγαλα ένα "κρόταλο 38" και έριξα μια στον αέρα.
Εκεί να σε δω, να βλέπεις τους "άντρακλες" που βάραγαν ομαδικά κανα ταλαίπωρο, να τρέχουν πανικόβλητοι και να τραβάν οι πίσω τους μπροστά μη φαν καμιά αδέσποτη
Κάτι παρόμοιο είχαμε κάνει με δυο φίλους και στη ρειμποου το 90' σε καμιά 50 σκινάδες που είχαν στείλει στο νοσοκομείο έναν φίλο για να του πάρουν τις μάρτιν.
Εκεί κλείστηκαν στη γυμναστική ακαδημία (2 δρόμους πιο πάνω) και πήδηξαν τα κάγκελα 3 μέτρα ύψος, σα τού πολυτεχνείου, που στην κορυφή είναι σα κοντάρια μυτερά
Τι μλκιες κάναμε τότε στα 18 και στα 22

Με την Ντίνα τα είχαμε για 1-2 μήνες (τέλη 85') αλλά ήταν ακόμα παρθενάκι και διστακτικό...
Εγώ ως ανυπόμονος τότε, δεν έχασα την ευκαιρία να πάω με μια συμμαθήτριά της που μου την έπεφτε για να ξελαμπικάρω από τα... μίνι της Ντίνας
Το έμαθε φυσικά και τα χαλάσαμε με τον "καλύτερο" τρόπο. Μετά κανα εξάμηνο απουσίασα από την Αθήνα για 3,5 χρόνια και ξανά-βρεθήκαμε, αλλά τότε ήταν σε μια κατάληψη πάνω από τα Εξάρχεια και τα είχε με κάποιον.
Παραμείναμε φίλοι τότε, και τώρα που ζω Χαλκιδική εδώ και 22 χρόνια, έμαθα ότι ζει στον Καναδά.
Από τότε έχω κάνει στροφή 180 ͦ (αν δεις το προφίλ μου)

Στη Θεσσαλονίκη είχα γνωρίσει τον Κώστα τον "Κάβουρα" που τραγούδαγε σε ένα πανκ γκρουπ το 93' αλλά δε θυμάμαι το όνομα του γκρουπ. Πάντως ένα κομμάτι τους και νομίζω το πιο γνωστό ήταν: "Στα μπούτια σας θα χύσω, γάλα κατσικίσιο".

Αν κάτσω να σου μιλάω για την π.Χριστού ζωή μου, θα μιλάμε για μέρες φίλε Σιντ

Ο.Ι.

πινόκιο δεν μας τα λες καλά.αν λες πιπες δημόσια κάποιος από τους δέκα νοματαίους τους εποχής ίσως διαβάζει.πανκ μπουατ [!!!] στην πλάκα,το μαντ λες? κλαμπ στην βουλιαγμένης,το παρανόιντ?[πανκ του 80 θεέ μου] πετάς και μια ντίνα που τα είχες χωρίς αυτή να το ξέρει και τσαμπουκάδες με τον κοστέλο,καλά δεν ντρέπεσαι ρε μαλάκα?ποιος ήσουν?πες όνομα

[O I]

5-10 νοματαίοι το "ελλάντα"...

Στο ρόδον τραγούδαγε κατά το 90' και ο Παύλος (Άξιος μουσικοσυνθέτης και ΚΥΡΊΩΣ τα τραγούδια του από προσωπική εμπειρία), εξ χιουμανς, τρύπες, πανκς ρωμάνα, στρες κ.α.
Οι στρες είχαν δώσει και μια συναυλία στο πάρκο τής Γλυφάδας το 84-85' όπως και οι "Αδιέξοδος" + "Γενιά τού Χάους" κάπου στα Πετράλωνα νομίζω. Εκεί να δεις κλοτσοπατινάδα στο "χορό"
Στην εποχή μου ήταν ανοιχτό ακόμα το Κύτταρο που έπαιζαν τότε οι "Σώκρατες" και η τελευταία πανκ μπουάτ στην Πλάκα που δε θυμάμαι τώρα, (μετά 35 χρόνια) το όνομά της.

Γα την παμπ στο παγκράτι δε θυμάμαι αν ήταν αυτό το όνομά της. Πάντως ήταν σε ένα τρίγωνο που δημιουργούνταν κατεβαίνοντας από την πλατεία Πλαστήρα (εκεί ήταν το καφενείο "Ελλάς") και από την παμπ αν συνέχιζες, έβγαινες στην είσοδο τού Καλλιμάρμαρου.
Εκεί πήγαιναν οι σκινάδες τα καλοκαίρια επειδή ήταν ανοιχτά απ' έξω και άραζαν στα πεζοδρόμια πίνοντας μπίρες και χτυπώντας 10-10 κανένα περαστικό φρικιό (το χειμώνα πήγαιναν σε ένα υπόγειο κλαμπάκι κάπου στη Βουλιαγμένης και ίσως είναι αυτό που λες)
Μια μέρα ο Καστέλο μαζί με τον Ρόμελ χτύπησαν ένα φίλο μου που φόραγε τη σημαία τού Νότου. Πήγε νοσοκομείο με ασθενοφόρο.
Την άλλη μέρα, (είχα έν XL250R) το έδωσα να το οδηγήσει ένας φίλος και έκατσα από πίσω. Περάσαμε μπροστά απ' αυτή την παμπ και έβγαλα ένα "κρόταλο 38" και έριξα μια στον αέρα.
Εκεί να σε δω, να βλέπεις τους "άντρακλες" που βάραγαν ομαδικά κανα ταλαίπωρο, να τρέχουν πανικόβλητοι και να τραβάν οι πίσω τους μπροστά μη φαν καμιά αδέσποτη
Κάτι παρόμοιο είχαμε κάνει με δυο φίλους και στη ρειμποου το 90' σε καμιά 50 σκινάδες που είχαν στείλει στο νοσοκομείο έναν φίλο για να του πάρουν τις μάρτιν.
Εκεί κλείστηκαν στη γυμναστική ακαδημία (2 δρόμους πιο πάνω) και πήδηξαν τα κάγκελα 3 μέτρα ύψος, σα τού πολυτεχνείου, που στην κορυφή είναι σα κοντάρια μυτερά
Τι μλκιες κάναμε τότε στα 18 και στα 22

Με την Ντίνα τα είχαμε για 1-2 μήνες (τέλη 85') αλλά ήταν ακόμα παρθενάκι και διστακτικό...
Εγώ ως ανυπόμονος τότε, δεν έχασα την ευκαιρία να πάω με μια συμμαθήτριά της που μου την έπεφτε για να ξελαμπικάρω από τα... μίνι της Ντίνας
Το έμαθε φυσικά και τα χαλάσαμε με τον "καλύτερο" τρόπο. Μετά κανα εξάμηνο απουσίασα από την Αθήνα για 3,5 χρόνια και ξανά-βρεθήκαμε, αλλά τότε ήταν σε μια κατάληψη πάνω από τα Εξάρχεια και τα είχε με κάποιον.
Παραμείναμε φίλοι τότε, και τώρα που ζω Χαλκιδική εδώ και 22 χρόνια, έμαθα ότι ζει στον Καναδά.
Από τότε έχω κάνει στροφή 180 ͦ (αν δεις το προφίλ μου)

Στη Θεσσαλονίκη είχα γνωρίσει τον Κώστα τον "Κάβουρα" που τραγούδαγε σε ένα πανκ γκρουπ το 93' αλλά δε θυμάμαι το όνομα του γκρουπ. Πάντως ένα κομμάτι τους και νομίζω το πιο γνωστό ήταν: "Στα μπούτια σας θα χύσω, γάλα κατσικίσιο".

Αν κάτσω να σου μιλάω για την π.Χριστού ζωή μου, θα μιλάμε για μέρες φίλε Σιντ

Ο.Ι.

πινόκιο δεν μας τα λες καλά.αν λες πιπες δημόσια κάποιος από τους δέκα νοματαίους τους εποχής ίσως διαβάζει.πανκ μπουατ [!!!] [καλά μωρέ, γράψε κλάμπ η ότι θες. (Εκεί κώλησες ή το υπόγειο μετά 30 χρόνια μακριά τού χώρου και 22 από Αθήνα; )] στην πλάκα,το μαντ λες? κλαμπ στην βουλιαγμένης,το παρανόιντ?[πανκ του 80 θεέ μου] πετάς και μια ντίνα που τα είχες χωρίς αυτή να το ξέρει και τσαμπουκάδες με τον κοστέλο,καλά δεν ντρέπεσαι ρε μαλάκα?ποιος ήσουν?πες όνομα

Οκ
Αν θες να μιλήσουμε σ' αυτό το ύφος δεν έχω πρόβλημα προσωπικά. Δε συνηθίζω πάντως να βρίζω κάποιον εδώ και πολλά χρόνια σε διάλογο και δε θα μπω στο τριπάκι αυτό τώρα

Ας αρχίσουμε με το ποιος είσαι εσύ και μετά οι υπόλοιπες λεπτομέρειες επειδή, βλέπω ότι μόλις έκανες εγγραφή και την έκανες για το συγκεκριμένο λόγο ή αυτός να είναι 2ος λογαριασμός
μπορεί πάλι, μιας και μπήκες με τόσο θράσος, κάποιος να σε κάλεσε να μου την πεις (ξέρεις εσύ)

Προφανώς σου διαφεύγει ότι, κάποιοι ήμασταν μέσα στο χώρο αλλά έξω από ομαδοποιήσεις ή κομπασμούς όπως "πανκης παλιός ΕΓΩ και ξέρω τα μέρη.. θα μου πεις εσύ τώρα εμένανε..."


Μετά, την Ντίνα την ξέρεις προσωπικά;

Για πε

SpoilerShow

ΥΓ
Ξέρεις... το νικ που διάλεξες είναι αυτός που κατασκεύασε τον Πινόκιο

Ο.Ι.

[O I]

Τύπε, υπήρχε ιδεολογία πισω απο ολα αυτα ή ευκαιρια για τζερτζελο ηταν παντα; δεν λεω για την πλειοψηφία που η απαντηση ειναι ευννοητη αλλα πχ οι γενια του χάους με τους (έστω και μελλοντικά) ναζιάρηδες? Ελεος...

Και πως γινεται να εχει ο κοστελο που την έπεφτε σε αθώο κοσμακη, πρωτοπαλικαρο με αθώα καρδια???

Καμιά σχέση αυτό που είπα με Γενιά τού Χάους
ξαναδιάβασε
Ο Ρόμελ απ ότι θυμάμαι, δεν έπαιζε ποτέ σ' αυτό το γκρουπ

Για τους Κοστέλο + Ρόμελ που λέω δε το λέω μόνο εγώ
έτσι στα πρόχειρα που κοίταξα, με επιβεβαιώνουν και άλλοι για το ντουέτο

SpoilerShow

πόσο χρονών είσαι

Ο.Ι.

[Ρούλης]

Εγω γραφω με το πραγματικό χαϊδευτικό μου για να με βρούνε οι γκόμενες από το παλιό της οχταετίας 2002-2010.

[Sid Vicious]

Τι μου θύμησες τώρα

Γύρω στο 83 το καλοκαίρι που ήμουν 15-16 τότε, άρχισα με 3 φίλους να πηγαίνουμε στο πάρκο της Ριζαρίου σχολής απέναντι από το πολεμικό Μουσείο.
Τότε εκεί γνωριστήκαμε με μια παρέα πάνκιδων, καμιά 15ριά, εκ των οποίων οι πιο γνωστοί ήταν ο Άρης (τότε τραγουδιστής των "Γενιά του Χάους") που έμενε κάπου στην αρχή τής Ακαδημίας, ο Τζιμάκος (επόμενος Τραγουδιστής του ίδιου γκρουπ), ο Θοδωρής (κιθαρίστας), ο Ρόμελ (ήταν πάνκης, τότε μεταστρεφόταν σε σκινχεντ και αργότερα έγινε κολλητός του Κοστέλο), ο Παπάκιας κα
Το 85' θυμάμαι ήμουν στην πλατεία με την εκτέλεση του Μιχάλη.
Αργότερα, το 86' τα είχα για λίγο καιρό με την Ντίνα των "Κοινωνικά απόβλητα" λέγαν το γκρουπ (τότε δεν είχε δημιουργηθεί ακομα)
Ο Μιχαλολιάκος τότε πέρναγε κι απ' το καφενείο "Ελλας" στο παγκράτι όπως και ο Τσίγκος. Εκεί είχε μαχαιρώσει σοβαρά ο ένας από τα παιδιά που πηγαίναμε στο Πολεμικό Μουσείο (αυτός πέθανε το 95 από οβερ ντοουζ) κάποιον σκινχεντ Τηλέμαχο. Πιο κάτω απ' αυτό το καφενείο ήταν μια παμπ (δε θυμάμαι όνομα) που σύχναζαν το 86' οι τότε σκινχεντ που είναι οι σημερινοί Χρυσαυγήτες.


ΠΑΝΤΑ όμως ήμουν ανεξάρτητος από "Αναρχικές ιδεολογίες" επειδή δεν μπορεί κάποιος να λέγεται αναρχικός και να πιστεύει στις αρχές της ομάδας των Αναρχικών
Τώρα που κατάλαβαν το σφάλμα λέγονται "Αντιεξουσιαστές".

Τι μου θύμισες τώρα...

Ο.Ι.

Έλα ρε συ, μικρή χώρα είμαστε!
Μεγαλύτερες γενιές από εμένα αυτοί που αναφέρεις αλλά κάποιους είχα γνωρίσει εδικά μετα την πρωτη συναυλια των ramones στο ροδον οπου ειχα κατσει Αθηνα μερικές μέρες μετα το λαιβ.
Η παμπ που λες μήπως ήταν η Red Lion; Είχε παραμείνει στέκι skins και για πάρα πολλά χρόνια έπειτα.
Και ρε συ τα είχες με τη Ντίνα; Σε ζηλεύω!! Εγώ πιτσιρικάς τότε αλλά την θυμάμαι και στα λαιβ της φιλοσοφικής στην Θεσσαλονίκη, με τα μίνι της αααααααχ, την κοιτούσα αχορταγα

5-10 νοματαίοι το "ελλάντα"...

Στο ρόδον τραγούδαγε κατά το 90' και ο Παύλος (Άξιος μουσικοσυνθέτης και ΚΥΡΊΩΣ τα τραγούδια του από προσωπική εμπειρία), εξ χιουμανς, τρύπες, πανκς ρωμάνα, στρες κ.α.
Οι στρες είχαν δώσει και μια συναυλία στο πάρκο τής Γλυφάδας το 84-85' όπως και οι "Αδιέξοδος" + "Γενιά τού Χάους" κάπου στα Πετράλωνα νομίζω. Εκεί να δεις κλοτσοπατινάδα στο "χορό"
Στην εποχή μου ήταν ανοιχτό ακόμα το Κύτταρο που έπαιζαν τότε οι "Σώκρατες" και η τελευταία πανκ μπουάτ στην Πλάκα που δε θυμάμαι τώρα, (μετά 35 χρόνια) το όνομά της.

Γα την παμπ στο παγκράτι δε θυμάμαι αν ήταν αυτό το όνομά της. Πάντως ήταν σε ένα τρίγωνο που δημιουργούνταν κατεβαίνοντας από την πλατεία Πλαστήρα (εκεί ήταν το καφενείο "Ελλάς") και από την παμπ αν συνέχιζες, έβγαινες στην είσοδο τού Καλλιμάρμαρου.
Εκεί πήγαιναν οι σκινάδες τα καλοκαίρια επειδή ήταν ανοιχτά απ' έξω και άραζαν στα πεζοδρόμια πίνοντας μπίρες και χτυπώντας 10-10 κανένα περαστικό φρικιό (το χειμώνα πήγαιναν σε ένα υπόγειο κλαμπάκι κάπου στη Βουλιαγμένης και ίσως είναι αυτό που λες)
Μια μέρα ο Καστέλο μαζί με τον Ρόμελ χτύπησαν ένα φίλο μου που φόραγε τη σημαία τού Νότου. Πήγε νοσοκομείο με ασθενοφόρο.
Την άλλη μέρα, (είχα έν XL250R) το έδωσα να το οδηγήσει ένας φίλος και έκατσα από πίσω. Περάσαμε μπροστά απ' αυτή την παμπ και έβγαλα ένα "κρόταλο 38" και έριξα μια στον αέρα.
Εκεί να σε δω, να βλέπεις τους "άντρακλες" που βάραγαν ομαδικά κανα ταλαίπωρο, να τρέχουν πανικόβλητοι και να τραβάν οι πίσω τους μπροστά μη φαν καμιά αδέσποτη
Κάτι παρόμοιο είχαμε κάνει με δυο φίλους και στη ρειμποου το 90' σε καμιά 50 σκινάδες που είχαν στείλει στο νοσοκομείο έναν φίλο για να του πάρουν τις μάρτιν.
Εκεί κλείστηκαν στη γυμναστική ακαδημία (2 δρόμους πιο πάνω) και πήδηξαν τα κάγκελα 3 μέτρα ύψος, σα τού πολυτεχνείου, που στην κορυφή είναι σα κοντάρια μυτερά
Τι μλκιες κάναμε τότε στα 18 και στα 22

Με την Ντίνα τα είχαμε για 1-2 μήνες (τέλη 85') αλλά ήταν ακόμα παρθενάκι και διστακτικό...
Εγώ ως ανυπόμονος τότε, δεν έχασα την ευκαιρία να πάω με μια συμμαθήτριά της που μου την έπεφτε για να ξελαμπικάρω από τα... μίνι της Ντίνας
Το έμαθε φυσικά και τα χαλάσαμε με τον "καλύτερο" τρόπο. Μετά κανα εξάμηνο απουσίασα από την Αθήνα για 3,5 χρόνια και ξανά-βρεθήκαμε, αλλά τότε ήταν σε μια κατάληψη πάνω από τα Εξάρχεια και τα είχε με κάποιον.
Παραμείναμε φίλοι τότε, και τώρα που ζω Χαλκιδική εδώ και 22 χρόνια, έμαθα ότι ζει στον Καναδά.
Από τότε έχω κάνει στροφή 180 ͦ (αν δεις το προφίλ μου)

Στη Θεσσαλονίκη είχα γνωρίσει τον Κώστα τον "Κάβουρα" που τραγούδαγε σε ένα πανκ γκρουπ το 93' αλλά δε θυμάμαι το όνομα του γκρουπ. Πάντως ένα κομμάτι τους και νομίζω το πιο γνωστό ήταν: "Στα μπούτια σας θα χύσω, γάλα κατσικίσιο".

Αν κάτσω να σου μιλάω για την π.Χριστού ζωή μου, θα μιλάμε για μέρες φίλε Σιντ

Ο.Ι.

Καλησπέρα O.I.
κι εγώ μπορώ να μιλάω μέρες και μέρες για αυτά καθώς ήταν ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της ζωής μου και η αλήθεια είναι ότι έγραψες κάποια πράγματα πιστεύω όπως τα θυμάσαι ή όπως θα θελες να τα θυμάσαι και όχι όπως ακριβώς ήταν. Σκεφτόμουν να μην γράψω άλλα επ' αυτού γιατί ποιό το νόημα; Όμως νιώθω ότι χρωστάω στη μνήμη δυο εξαιρετικών και σπάνιων ανθρώπων, του συγχωρεμένου του Ρούντελ, ένας από τους πρώτους skins της Θεσσαλονίκης και της Ελλάδας και ενός άλλου skin του συγχωρεμένου "αδελφού" μου Μαρίνου.
Ήμουν πανκ απο το 85-86 μέχρι το 1990 που έγινα σκιν, φυσική εξέλιξη και όπως έγραψα πριν ήταν απλά πανκ με πατριωτικό συναίσθημα, δεν θεώρησα ότι αλλάξε κάτι. Μάλιστα η πρώτη μου ενασχόληση με εθνικισμό ήταν όταν επισκέφθηκα τα γραφεία του Στόχου κάπου το 89, πανκ ακόμη, θυμάμαι πρέπει να είχαν πάθει κάποιο ψιλοσοκ καθώς είχα πάει με κοκκινα μαλλιά,ασπρόμαυρο καρό παντελόνι, πεσμένες τιραντες κτλ. Ουσιαστικά ήμουν στη δευτερη γενιά σκινς και από Θεσσαλονίκη και όχι από Αθήνα όμως θυμάμαι αρκετά πράγματα για να καταλαβαίνω ότι δε τα γράφεις και τόσο σωστά.
Θυμάμαι που λες κάπου στο δευτερο μισο των 80ς ένα σκιν στα εξαρχεια τον Θ. και μαζί του νομιζω ήταν και ο Π. (αρκετά γνωστοί σκινς και οι δυο τοτε, δεν αναφέρω επίτηδες ονόματα γιατί θεωρώ δεν χρειάζεται) να έχει τσαμπουκαλευτεί και να μην κουνιέται κανείς. Και ξέρω πολύ καλά ότι υπήρχε φόβος από εσάς για τον Κοστέλλο ότι και να γράφεις και το οτι ακομη τον μνημονευετε μετά απο 30 και χρόνια καταδεικνύει ότι δε τα λες και πολύ σωστά. Και θυμάμαι κιόλας ότι πάντα εσείς είσασταν οι πολλοί εναντίον λίγων γιατί ήταν λίγοι οι σκινς, στην πραγματικότητα ήταν μια ελιτ του περιθωρίου, ήταν το μοναδικό αυθεντικό αντεργκράουντ το οποίο απέναντι του είχε μια σάπια σαβούρα ηθική και ιδεολογικη. Τον συγχωρεμένο τον Μαρνέζο πχ τον είχε χτυπήσει πισώπλατα με ένα τσεκούρι ο Ντίνος από Χαοτικό Τέλος σε λάιβ όπου οι αριθμοί ήταν συντριπτικά υπέρ σας, για τέτοια παληκαριά από μέρους σας μιλάμε.
Ακόμη και μένα από όσο παρα πάρα πολύ καλά θυμάμαι με επιτεθήκατε (όχι εσύ αλλά ανάλογοι σου) κάπου 30 άτομα, με σιδερόβεργες, με μπουκάλια, με μαχαίρια, με τσιμεντότουβλα και όσο ήμουν κάτω αιμόφυρτος και με τον ώμο σπασμένο από τσιμεντότουβλο κάποιοι ειχαν πάρει τα σπασμένα μπουκάλια και με τα καρφώναν στο κεφάλι επανειλημένα, κάποια στιγμη ακουσα να λενε τον τελειώσαμε και φυγανε, εχω ομως ποντιακο κεφαλι και εζησα και οποτε απλα σηκωθηκα και πηγα νοσκομειο. Για πολλές μερες μετα εβλεπα κοσμο και με ρωτουσε "ζεις; Κυκλοφορησε φήμη ότι πεθανες". Αυτή ήταν και είναι η "παλικαρια" σας οποτε τις ιστοριες που λες να με συγχωρείς αλλά άσε να τις πιστεψουν οσοι δεν γνωριζουν ένα δυο πραγματα. Όποτε ήσασταν πολλοί ήσασταν ένας θρασύδειλος αιμοδιψής όχλος, όποτε ήσασταν λιγότεροι σιωπή και καλοσύνες.
Επειδή ήσασταν πολλοί εσεις οι διάφοροι αναρχοφρικουλοπανκκάτι και όσο να ναι και αγαπημένα παιδιά ενός ολοκληρου συστήματος και μιας ολόκληρης μεταπολιτευτικής κουλοτουρας λέτε χρόνια μετά ιστορίες όπως θα θέλατε. Μια παρουσιάζετε τους σκινς ως τέρατα, μια ως δειλους κατα πως σας συμφέρει. Βέβαια δεν ισχύουν αυτά απλά λέτε ψέμματα (ή για να φανώ καλός να το θέσω πως παρουσιάζετε μια δική σας αποβλεπτική αλήθεια που όμως δεν είναι η αλήθεια).
Για το άλλο που ρώτησε ο Μπέρια για την Χριστιανική μεταστροφη εγώ πιστεύω πως λόγω Αυτονομίας είσερχονται Καντιανές επιρροές και μέσω αυτών Χριστιανικές επιρροές και πραγματικά με έκανε εντύπωση το ότι από την δημοσίευση σου διαφανηκε σχεδόν μια ικανοποίηση για το μαχαίρωμα στον Τηλέμαχο, πράγμα που δείχνει ότι ίσως εν τέλει δεν έχεις πολυδεχτεί τον Χριστό αντίθετα από ότι διατείνεσαι.

[O I]

Έλα ρε συ, μικρή χώρα είμαστε!
Μεγαλύτερες γενιές από εμένα αυτοί που αναφέρεις αλλά κάποιους είχα γνωρίσει εδικά μετα την πρωτη συναυλια των ramones στο ροδον οπου ειχα κατσει Αθηνα μερικές μέρες μετα το λαιβ.
Η παμπ που λες μήπως ήταν η Red Lion; Είχε παραμείνει στέκι skins και για πάρα πολλά χρόνια έπειτα.
Και ρε συ τα είχες με τη Ντίνα; Σε ζηλεύω!! Εγώ πιτσιρικάς τότε αλλά την θυμάμαι και στα λαιβ της φιλοσοφικής στην Θεσσαλονίκη, με τα μίνι της αααααααχ, την κοιτούσα αχορταγα

5-10 νοματαίοι το "ελλάντα"...

Στο ρόδον τραγούδαγε κατά το 90' και ο Παύλος (Άξιος μουσικοσυνθέτης και ΚΥΡΊΩΣ τα τραγούδια του από προσωπική εμπειρία), εξ χιουμανς, τρύπες, πανκς ρωμάνα, στρες κ.α.
Οι στρες είχαν δώσει και μια συναυλία στο πάρκο τής Γλυφάδας το 84-85' όπως και οι "Αδιέξοδος" + "Γενιά τού Χάους" κάπου στα Πετράλωνα νομίζω. Εκεί να δεις κλοτσοπατινάδα στο "χορό"...
Στην εποχή μου ήταν ανοιχτό ακόμα το Κύτταρο που έπαιζαν τότε οι "Σώκρατες" και η τελευταία πανκ μπουάτ στην Πλάκα που δε θυμάμαι τώρα, (μετά 35 χρόνια) το όνομά της.

Γα την παμπ στο παγκράτι δε θυμάμαι αν ήταν αυτό το όνομά της. Πάντως ήταν σε ένα τρίγωνο που δημιουργούνταν κατεβαίνοντας από την πλατεία Πλαστήρα (εκεί ήταν το καφενείο "Ελλάς") και από την παμπ αν συνέχιζες, έβγαινες στην είσοδο τού Καλλιμάρμαρου.
Εκεί πήγαιναν οι σκινάδες τα καλοκαίρια επειδή ήταν ανοιχτά απ' έξω και άραζαν στα πεζοδρόμια πίνοντας μπίρες και χτυπώντας 10-10 κανένα περαστικό φρικιό (το χειμώνα πήγαιναν σε ένα υπόγειο κλαμπάκι κάπου στη Βουλιαγμένης και ίσως είναι αυτό που λες)
Μια μέρα ο Καστέλο μαζί με τον Ρόμελ χτύπησαν ένα φίλο μου που φόραγε τη σημαία τού Νότου. Πήγε νοσοκομείο με ασθενοφόρο.
Την άλλη μέρα, (είχα έν XL250R) το έδωσα να το οδηγήσει ένας φίλος και έκατσα από πίσω. Περάσαμε μπροστά απ' αυτή την παμπ και έβγαλα ένα "κρόταλο 38" και έριξα μια στον αέρα.
Εκεί να σε δω, να βλέπεις τους "άντρακλες" που βάραγαν ομαδικά κανα ταλαίπωρο, να τρέχουν πανικόβλητοι και να τραβάν οι πίσω τους μπροστά μη φαν καμιά αδέσποτη
Κάτι παρόμοιο είχαμε κάνει με δυο φίλους και στη ρειμποου το 90' σε καμιά 50 σκινάδες που είχαν στείλει στο νοσοκομείο έναν φίλο για να του πάρουν τις μάρτιν.
Εκεί κλείστηκαν στη γυμναστική ακαδημία (2 δρόμους πιο πάνω) και πήδηξαν τα κάγκελα 3 μέτρα ύψος, σα τού πολυτεχνείου, που στην κορυφή είναι σα κοντάρια μυτερά :smt005
Τι μλκιες κάναμε τότε στα 18 και στα 22 :oops

Με την Ντίνα τα είχαμε για 1-2 μήνες (τέλη 85') αλλά ήταν ακόμα παρθενάκι και διστακτικό...
Εγώ ως ανυπόμονος τότε, δεν έχασα την ευκαιρία να πάω με μια συμμαθήτριά της που μου την έπεφτε για να ξελαμπικάρω από τα... μίνι της Ντίνας :102
Το έμαθε φυσικά και τα χαλάσαμε με τον "καλύτερο" τρόπο. Μετά κανα εξάμηνο απουσίασα από την Αθήνα για 3,5 χρόνια και ξανά-βρεθήκαμε, αλλά τότε ήταν σε μια κατάληψη πάνω από τα Εξάρχεια και τα είχε με κάποιον.
Παραμείναμε φίλοι τότε, και τώρα που ζω Χαλκιδική εδώ και 22 χρόνια, έμαθα ότι ζει στον Καναδά.
Από τότε έχω κάνει στροφή 180 ͦ (αν δεις το προφίλ μου)

Στη Θεσσαλονίκη είχα γνωρίσει τον Κώστα τον "Κάβουρα" που τραγούδαγε σε ένα πανκ γκρουπ το 93' αλλά δε θυμάμαι το όνομα του γκρουπ. Πάντως ένα κομμάτι τους και νομίζω το πιο γνωστό ήταν: "Στα μπούτια σας θα χύσω, γάλα κατσικίσιο".

Αν κάτσω να σου μιλάω για την π.Χριστού ζωή μου, θα μιλάμε για μέρες φίλε Σιντ

Ο.Ι.

Καλησπέρα O.I.
κι εγώ μπορώ να μιλάω μέρες και μέρες για αυτά καθώς ήταν ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της ζωής μου και η αλήθεια είναι ότι έγραψες κάποια πράγματα πιστεύω όπως τα θυμάσαι ή όπως θα θελες να τα θυμάσαι και όχι όπως ακριβώς ήταν. Σκεφτόμουν να μην γράψω άλλα επ' αυτού γιατί ποιό το νόημα; Όμως νιώθω ότι χρωστάω στη μνήμη δυο εξαιρετικών και σπάνιων ανθρώπων, του συγχωρεμένου του Ρούντελ, ένας από τους πρώτους skins της Θεσσαλονίκης και της Ελλάδας και ενός άλλου skin του συγχωρεμένου "αδελφού" μου Μαρίνου.
Ήμουν πανκ απο το 85-86 μέχρι το 1990 που έγινα σκιν, φυσική εξέλιξη και όπως έγραψα πριν ήταν απλά πανκ με πατριωτικό συναίσθημα, δεν θεώρησα ότι αλλάξε κάτι. Μάλιστα η πρώτη μου ενασχόληση με εθνικισμό ήταν όταν επισκέφθηκα τα γραφεία του Στόχου κάπου το 89, πανκ ακόμη, θυμάμαι πρέπει να είχαν πάθει κάποιο ψιλοσοκ καθώς είχα πάει με κοκκινα μαλλιά,ασπρόμαυρο καρό παντελόνι, πεσμένες τιραντες κτλ. Ουσιαστικά ήμουν στη δευτερη γενιά σκινς και από Θεσσαλονίκη και όχι από Αθήνα όμως θυμάμαι αρκετά πράγματα για να καταλαβαίνω ότι δε τα γράφεις και τόσο σωστά.
Θυμάμαι που λες κάπου στο δευτερο μισο των 80ς ένα σκιν στα εξαρχεια τον Θ. [δεν έγραψα πουθενά κάτι τέτοιο] και μαζί του νομιζω ήταν και ο Π. (αρκετά γνωστοί σκινς και οι δυο τοτε, δεν αναφέρω επίτηδες ονόματα γιατί θεωρώ δεν χρειάζεται) να έχει τσαμπουκαλευτεί και να μην κουνιέται κανείς. Και ξέρω πολύ καλά ότι υπήρχε φόβος από εσάς για τον Κοστέλλο ότι και να γράφεις και το οτι ακομη τον μνημονευετε μετά απο 30 και χρόνια καταδεικνύει ότι δε τα λες και πολύ σωστά. Και θυμάμαι κιόλας ότι πάντα εσείς είσασταν οι πολλοί εναντίον λίγων γιατί ήταν λίγοι οι σκινς, στην πραγματικότητα ήταν μια ελιτ του περιθωρίου, ήταν το μοναδικό αυθεντικό αντεργκράουντ το οποίο απέναντι του είχε μια σάπια σαβούρα ηθική και ιδεολογικη. Τον συγχωρεμένο τον Μαρνέζο πχ τον είχε χτυπήσει πισώπλατα με ένα τσεκούρι ο Ντίνος από Χαοτικό Τέλος σε λάιβ όπου οι αριθμοί ήταν συντριπτικά υπέρ σας, για τέτοια παληκαριά από μέρους σας μιλάμε.
Ακόμη και μένα από όσο παρα πάρα πολύ καλά θυμάμαι με επιτεθήκατε (όχι εσύ αλλά ανάλογοι σου) κάπου 30 άτομα, με σιδερόβεργες, με μπουκάλια, με μαχαίρια, με τσιμεντότουβλα και όσο ήμουν κάτω αιμόφυρτος και με τον ώμο σπασμένο από τσιμεντότουβλο κάποιοι ειχαν πάρει τα σπασμένα μπουκάλια και με τα καρφώναν στο κεφάλι επανειλημένα, κάποια στιγμη ακουσα να λενε τον τελειώσαμε και φυγανε, εχω ομως ποντιακο κεφαλι και εζησα και οποτε απλα σηκωθηκα και πηγα νοσκομειο. Για πολλές μερες μετα εβλεπα κοσμο και με ρωτουσε "ζεις; Κυκλοφορησε φήμη ότι πεθανες". Αυτή ήταν και είναι η "παλικαρια" σας οποτε τις ιστοριες που λες να με συγχωρείς αλλά άσε να τις πιστεψουν οσοι δεν γνωριζουν ένα δυο πραγματα. Όποτε ήσασταν πολλοί ήσασταν ένας θρασύδειλος αιμοδιψής όχλος, όποτε ήσασταν λιγότεροι σιωπή και καλοσύνες.
Επειδή ήσασταν πολλοί εσεις οι διάφοροι αναρχοφρικουλοπανκκάτι και όσο να ναι και αγαπημένα παιδιά ενός ολοκληρου συστήματος και μιας ολόκληρης μεταπολιτευτικής κουλοτουρας λέτε χρόνια μετά ιστορίες όπως θα θέλατε. Μια παρουσιάζετε τους σκινς ως τέρατα, μια ως δειλους κατα πως σας συμφέρει. Βέβαια δεν ισχύουν αυτά απλά λέτε ψέμματα (ή για να φανώ καλός να το θέσω πως παρουσιάζετε μια δική σας αποβλεπτική αλήθεια που όμως δεν είναι η αλήθεια).
Για το άλλο που ρώτησε ο Μπέρια για την Χριστιανική μεταστροφη εγώ πιστεύω πως λόγω Αυτονομίας είσερχονται Καντιανές επιρροές και μέσω αυτών Χριστιανικές επιρροές και πραγματικά με έκανε εντύπωση το ότι από την δημοσίευση σου διαφανηκε σχεδόν μια ικανοποίηση για το μαχαίρωμα στον Τηλέμαχο, πράγμα που δείχνει ότι ίσως εν τέλει δεν έχεις πολυδεχτεί τον Χριστό αντίθετα από ότι διατείνεσαι.

Καλημέρα και σε σένα φίλε Sid!

Αρχικά να πω ότι επειδή είμαστε τελείως οφ τοπικ και ίσως ενοχλεί τούς συντονιστές και άλλους αυτό. Αν συμβαίνει, ευχαρίστως ας μεταφερθεί όλη η κουβέντα μας αυτή στα "Κοινωνικά θέματα".
_______________________
Ας αρχίσουμε από αυτό που είπα στο νέο μέλος που μπήκε είτε από πρόσκληση, είτε από οποιονδήποτε άλλο λόγο που καταλαβαίνει ο καθένας

.......
Προφανώς σου διαφεύγει ότι, κάποιοι ήμασταν μέσα στο χώρο αλλά έξω από ομαδοποιήσεις ή κομπασμούς όπως "πανκης παλιός ΕΓΩ και ξέρω τα μέρη.. θα μου πεις εσύ τώρα εμένανε..."

...και νομίζω ότι αυτό απαντάει από μόνο του στα όσα αναφέρεις πιο πάνω με τα "εμείς" και τα "εσείς".

Για την ουσία τώρα.
Φυσικά και όσα γράφω τα γράφω από μνήμης με τη διαφορά ότι αυτά τα περιστατικά τα θυμάμαι πολύ καλά επειδή ακριβώς ήταν έντονες καταστάσεις σα και αυτή που αναφέρεις που σου την πέσαν πάνκηδες αλλά δε σε τελειώσαν επειδή είσαι "ποντιακό κεφάλι" (κι εγώ μικρασιάτης κατά το ήμισυ).
Πάντως έτσι έγιναν ακριβώς και φυσικά δε με πειράζει καθόλου αν δεν τα πιστεύει κάποιος, και να επισημάνω, φυσικά ο οποιοσδήποτε πρώην σκινάς που προφανώς θα έχει περισσότερους λόγους λόγω των τότε φρονημάτων που ήταν όμοια με των "παθόντων".
Δε τρέχει κάτι
Μη κολλάς
μιας κι εγώ δε συμμετείχα σε ομάδες όπως σου λέω και το δήλωσα με άλλα λόγια στην αρχική μου απάντηση σε σένα

.....
ΠΑΝΤΑ όμως ήμουν ανεξάρτητος από "Αναρχικές ιδεολογίες" επειδή δεν μπορεί κάποιος να λέγεται αναρχικός και να πιστεύει στις αρχές της ομάδας των Αναρχικών ...

...και πραγματικά δεν καταλαβαίνω, αν καταλαβαίνεις τι διαβάζεις, γιατί δηλαδή μπήκες στον κόπο με τα "εμείς" και τα "εσείς"

Άκου πως έχει φίλε μου για να καταλάβεις περισσότερα, επειδή σε βλέπω να αντιδράς σα να επιτίθεσε σε ομάδα αντιφρονούντων.
Από το 82΄ έκανα παρέα με 3 φίλους από Βύρωνα (πηγαίναμε πλατεία Φατσέα τότε και κάναμε παρέα με κλεφτρόνια μεγαλύτερά μας και ξεφύγαμε από κει το 83-84 που φύγαμε και γνωρίσαμε τους πάνκηδες στο πολεμικό μουσείο. Από τότε μέχρι άνοιξη 86' έκανα παρέα και με πάνκιδες. Φορούσα και ανάλογα ρούχα) εκ των οποίων φίλων τότε οι δύο έχουν πεθάνει. Από τροχαίο ο ένας που καρφώθηκε σε καταδίωξη πάνω σε λεωφορείο με 170χλμ. (Οδηγούσε ένα κλεμμένο 750cc το 94' στη Ν. Ιωνία) είχε γίνει πρεζάκιας ληστείες κλπ ο "Τασούλης".
Ο άλλος, ο Θ ή "τάπας" το παρατσούκλι, ήταν αυτός που μαχαίρωσε τον Τηλέμαχο στο καφενείο "Ελλάς" και να σου πω τι μου είχε πει τότε ο Θ όταν συναντηθήκαμε το 89' το καλοκαίρι που γύρισα Αθήνα (έλειπα από άνοιξη τού 86 όπως είπα) και έφυγα πάλι τέλη 89' για περίπου 4 μήνες για Γαλλία. Είχα γνωρίσει μια Γαλλίδα στην Ίο.
τεσπα
Μου είπε ο "τάπας": "μου την έπεσε ο χοντρός επειδή είχα "κοκόρι" και με πλάκωσε στις μπουνιές (ήταν χοντρός ο Τηλέμαχος) και μου ζήταγε να βγάλω τις μάρτιν είχα ένα μαχαίρι πάνω μου και όπως με είχε ρίξει με τα τραπέζια κάτω και με βαρούσε, κάποια στιγμή έβγαλα το μαχαίρι γιατί ήταν βουνό μπροστά μου και του έριξα μερικές (σπλήνα, λαιμό κλπ) και έμεινε εκεί αιμόφυρτος. Έφυγα και με έψαχνε η αστυνομία. Με έπιασαν και έκατσα 16 μήνες υπόδικος στη Χαλκίδα. Στο δικαστήριο αυτό το "Βουνό" έδειχνε τις μαχαιριές στους δικαστές και με "παράπονο" ζητούσε να δικαστώ...!! Τελικά πήρα αναστολή επειδή αν και σοβαρά τα τραύματα ήμουν σε άμυνα και μετεφηβική ηλικία".
Αυτός ο Θ ο "τάπας" πέθανε από όβερ ντοουζ όπως σου είπα το 95'. Πέθανε στο σπίτι που έμενα τότε με την κοπέλα μου που τον φιλοξένησα εκείνο το βράδυ επειδή δεν είχε που να μείνει (εγώ τότε με την κοπέλα πίναμε μόνο τζιβιτζιλίκια. Οι γνωστές "μπάμιες" τής Θεσ/νίκης). Τον βρήκαμε καθιστό στον καναπέ με μια σύριγγα κρεμασμένη στο χέρι και το σώμα κρεμασμένο ανάμεσα στα πόδια. Μόλις τον έπιασα να τον σηκώσω τα χέρια του ήταν παγωμένα, το πρόσωπο λευκό, τα χείλη μωβ, η γλώσσα μαύρη. Είχε τελειώσει πριν 2 ώρες. Του έκανα ανάνηψη με δυνατές μπουνιές στο μέρος της καρδιάς όπως ήταν καθιστός και η κοπέλα μου τότε φρικαρισμένη τού έδινε το φιλί τής ζωής αλλά τελικά τον είχαμε χάσει ώρες πριν.
Μας πήρε κατάθεση η αστυνομία και νομικά η υπόθεση έληξε εκεί. Μα για μένα...
άσε ρε φίλε, ξέρεις

Στην περίπτωση με την παμπ πιο κάτω από το "Ελλάς" το.. "κρόταλο" μου το είχε δώσει ο Κ, φίλος και συμμαθητής τής Ντίνας τότε, ο οποίος είχε μπάτσο πατέρα που με έψαχνε μετά το περιστατικό. Δε μπορούσε να το καταγγείλει επειδή θα έμπλεκε ο γιος του...Το επέστρεψα στο γιο του και έληξε η υπόθεση με μένα και τον μπάτσο.

Το άλλο με τη Ρέιμποου που είπα έγινε γύρω στο 90' τέλη 89 (πριν φύγω για Γαλλία) και έχει ως εξής:
Ήμασταν στο "Ελλάς" και έπινα μπύρες με 2 φίλους (χασικλήδες) από Γλυφάδα (τότε φορούσα απλά καθημερινά ρούχα και είχα αφήσει κοντό μούσι)
Ήρθε αιμόφυρτος με τη μηχανή του ο Σ..... (αυτός ήταν 18 περίπου και ήταν πάνκης) και μας είπε ότι του την έπεσαν καμιά 50ρια σκινάδες στη Ρέιμποου απ' έξω και του πήραν το φλάιν και τις μάρτινς.
Τον πήραμε με το αυτοκίνητο πού είχε ο ένας τής παρέας μου και πήγαμε εκεί.
Αυτός με το αυτοκίνητο είχε ένα 38 μαζί του.
Κατεβήκαμε από το αυτοκίνητο και έριξε μία στον αέρα. Τότε τα παλικάρια μπήκαν στο προαύλιο τής γυμναστικής ακαδημίας για να κάνουν "συμβούλιο" και βγήκε αντιπροσωπεία να μιλήσει με εμάς τούς τρεις και τον χτυπημένο πάνκη.
Τελικά τα πήραμε τα ρούχα και τον πήγαμε στο νοσοκομείο επειδή είχε σοβαρό τραύμα στο μάτι και μερική διάσειση.

Δε ξέρω αν βγάζω χαρά στις αφηγήσεις μου για τον Τηλέμαχο ή γενικά
προφανώς γίνεται επειδή ξεκίνησα με το "Τι μου θύμησες τώρα " δηλαδή μπήκα στο τριπάκι τής τότε εποχής.
Αν αυτό με κρίνει για καλό ή κακό Χριστιανό, προφανώς και δεν έχω τέτοιες ψευδαισθήσεις για μένα όταν λέω

...να συμπληρώσω και κάτι ακόμα, έτσι για την ιστορία


ΥΓ
Ανοίγομαι τόσο 1ον επειδή με ρώτησες και 2ον επειδή στο παλιό πχόρουμ σε αντιπαραθέσεις, κυρίως με Αντιθεϊστές, Χριστομάχοι κλπ, έλεγαν ότι εμείς οι Χριστιανοί απαξιούμε τούς Άθεους (εννοούσαν τούς εαυτούς τους "Άθεους"), πως έχουμε την πεποίθηση ότι εμείς θα πάμε στον Παράδεισο κι αυτοί στην Κόλαση...
Τσιτάτες μπαρούφες δλδ αν κρίνεις από τα πιο πάνω lol:

Ο Θεός να μας ελεήσει όλους φίλε μου

Ο.Ι.

...και επιμένω να μη καταλαβαίνω αν καταλαβαίνεις τι διαβάζεις απ' όσα λέω

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ προβάλω φίλε μου χωρίς να προσπαθώ να θίξω ούτε να πείσω ΚΑΝΕΝΑΝ
τώρα αν θίγεται κάποιος δικό του πρόβλημα, αλλά και πάλι θα ζητούσα συγνώμη που δε τον περιλαμβάνει στο σεβασμό, εκ των πραγμάτων, η αφήγησή μου
τι να κάνουμε;
όλες οι ιστορίες έχουν νικητές και ηττημένους (κάπου το λέει, απ' ότι θυμάμαι, αυτό στο κομμάτι που λέει "θέλω να χορέψω").

Ήμουν ανεξάρτητος ρε συ από παρέες πάνκηδων, σκινχεντ, χεϊβυμεταλάδων, φρικιών κλπων ομάδων και ιδεολογιών.
Πέρασα από διάφορα στάδια μέχρι τα 23-24 αλλά δεν κόλλησα πουθενά μέχρι που κατέληξα σε ότι είμαι τώρα.
Οι αναμνήσεις μου απ' όλο αυτό τον κύκλο είναι ποικίλες και αναφαίρετο κομμάτι της ζωής μου διότι έκανα παρέα με όλους ανεξαρτήτου φρονημάτων και ιδεολογιο-ληψιών
τι να κάνουμε, υπάρχουν (και υπήρχαν και τότε) τέτοιοι άνθρωποι που ψαχνόντουσαν και έκαναν με διάφορους παρέα αλλά δεν κόλλαγαν σε μία απ' αυτές.

Και κάτι τελευταίο
Προφανώς είσαι πολιτικοποιημένος (δε σε έψαξα στο προφίλ) για να με βάζεις "απέναντι" και να λες πάλι με τα "εμείς" και τα "εσείς":

Επειδή ήσασταν πολλοί εσεις οι διάφοροι αναρχοφρικουλοπανκκάτι και όσο να ναι και αγαπημένα παιδιά ενός ολοκληρου συστήματος και μιας ολόκληρης μεταπολιτευτικής κουλοτουρας λέτε χρόνια μετά ιστορίες όπως θα θέλατε.

...και διαφωνείς μ' αυτούς βάση τής δικής σου πολιτικοποίησης και καλά κάνεις. Δικαίωμά σου.
Εγώ όμως είμαι άλλο πράμα

......
Πάντως για να ξέρεις, το λέω τελείως πληροφοριακά, είμαι 52 χρονών και έχω ψηφίσει μια φορά στη ζωή μου και αυτό για να βγάλω διαβατήριο το 1989.
Η ψήφος μου ήταν πάνω στο ψηφοδέλτιο αυτό:
..και έπιανε όλο το ψηφοδέλτιο γιατί έχω μεγάλη παλάμη...

Χάρηκα που τα είπαμε έστω και με αρκετή ασυνεννοησία φίλε Sid



Ο.Ι.

[Υπερκουλτουριάρης]

Ωραίες οι αναμνήσεις σας, τις διάβασα με ενδιαφέρον αν και δεν μου αρέσει αισθητικά,μουσικά και πολιτισμικά κουλτούρα του πανκ(άπλυτο ή ναζί) και τς βίας εν γένει.
Ο Κοστέλο ζει; Είναι ακόμα στην φάση;

[Cavaliere]

Είναι απίστευτο, όταν πας στο Όρος, όλοι ήταν πρώην νταμπαντούμπηδες συγκροτημάτων.

[O I]

Τόσα χρόνια που πηγαίνω, έχω βρει αρκετούς τέτοιους εκεί.
Η πλειοψηφία πάντως είναι από τα γεννοφάσκια τους χριστιανοί και οι περισσότεροι από Χ. οργανώσεις
Πάντως εκεί έχει κάθε καρυδιάς καρύδι


Ο.Ι.