Beria έγραψε: ↑19 Δεκ 2019, 17:18
Eθνικοκοινωνιστης έγραψε: ↑19 Δεκ 2019, 02:28
Πάολο έγραψε: ↑18 Δεκ 2019, 19:00
Οποιος προλαβε να δει τον Κουδα να παιζει μπαλα,
καταλαβαινει πως μιλαμε για τον καλυτερο μεσοεπιθετικο που εβγαλε το Ελληνικο ποδοσφαιρο.
Ταχυτατος, τεχνιτης στα ορια του υδραυλικου, και το κυριωτερο σκορερ.
Αν ηταν Γερμανος ή Εγγλεζος, θα μνημονευονταν ως θρυλος.
οχι ηταν ο δομαζος
Ο Δομάζος δεν ήταν μεσο
επιθετικός
Δεν ήταν σκόρερ. Ηταν ο καλύτερος όμως οργανωτής, όλων
Κοίτα.
Ο Δομάζος ξεκίνησε το 1959 ως εξτρέμ στα 17,5 του, ο Μπόμπεκ το 1963 τον βρήκε μεσοκυνηγό (αλλιώς ντεμί), ενώ περιστασιακά είχε περάσει και από σέντερ φορ με σχετική επιτυχία. Το 1962 και με 17 γκολ, είχε αναδειχθεί αρχισκόρερ του πρωταθλητή ΠΑΟ.
Κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια του αήττητου πρωταθλήματος 1963-64, ο Κροάτης τον σταθεροποίησε ως οργανωτή (αλλιώς επιτελικό), θέση άγνωστη μέχρι τότε στην Ελλάδα, όμως κομβική -ή μάλλον προαπαιτούμενη- για το 4-3-3 (εκείνο). Ακόμη κι από κει όμως, ο Μίμης βγήκε α΄ σκόρερ του ΠΑΟ άλλες 2 φορές: 1968 και 1971.
Ναι, τη χρονιά του Ουέμπλεϊ ήταν 3ος στο πρωτάθλημα, πίσω από τον δικό σας Δέδε και τον Μίμη Π"ιωάννου. Παρά τα 14 του Αντωνιάδη σε 26 ματς, αυτός είχε 20 σε 32, μόλις 3 από πέναλτι και κανένα από φάουλ ή απευθείας κόρνερ (για κεφαλιά δεν συζητάμε
), πετυχαίνοντας το 1 σε κάθε 3 γκολ της ομάδας του. Ακόμη και στα 37 του για την ΑΕΚ έχωσε 5 σε 29 ματς, παρουσία Μαύρου, Μπάγεβιτς, Νικολούδη, Αρδίζογλου, Π"ιωάννου.
Γενικά ο Δομάζος
το είχε το γκολ (βασικά με μπασίματα στην περιοχή και με δυνατά σουτ από το όριο). Εννοείται ότι δεν γινόταν να σταδιοδρομήσει ως επιθετικός, πόσο μάλλον σε
τέτοιο βάθος χρόνου. Κατά πρώτον, ένεκα σωματοδομής. Κατά δεύτερον, ένεκα χαρακτήρα: απύθμενα ανταγωνιστικός και εγωιστής, αλλά με ξεχωριστό τρόπο. Έπρεπε να ελέγχει τα πάντα στην ομάδα εντός και εκτός χορταριού ώστε τελικά να κερδίζει
ο Παναθηναϊκός του Δομάζου, όχι απλώς ο Παναθηναϊκός με γκολ του Δομάζου. Δηλαδή, ένας ποδοσφαιρικός Lavrentiy Beria (
).
