Καλύτερος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών

[rednick]

Ο Μαραντονα.

[Ερμής]

Είναι πλέον πασιφανές οτι εκτός Μπαρτσελόνα δε μπορεί, μη ξεχνάμε οτι είχαν επενδύσει πολλά στον κοντό, άρα όλη η ομάδα (και οι παιχταράδες Τσαβι-Ινιεστα-Πουγιολ) έπαιζε πάνω του. Εδώ χάνει καθαρά πλέον σε σύγκριση με τον Κριστιάνο, δε συζητώ καν για Μαραδόνα ή Ζινταν.
Θ ήθελα πολύ να τον δώ σε άλλο σύλλογο αλλά δε νομίζω οτι θα γίνει ποτέ.

[Maspoli]

Αυτο που ειναι πασιφανες ειναι οτι η Αργεντινη προσπαθει με καθε τροπο να αυτοκτονησει για ακομη ενα μουντιαλ στη μανια να χρισουν το Μεσι (κι αυτος να χρισει εαυτον) διαδοχο του Μαραντονα οχι μονο στην αξια αλλα και στη θεση. Ποσο δυσκολο ηταν για τους κοπανους να τον πανε στα δεξια; Δεν ειναι δεκαρι. Και δεν εφτανε μονο αυτο αλλα του κανουν και ηλιθιες χαρες κοβοντας τον Τεβεζ στο προηγουμενο και πιθανοτατα τον Ικαρντι φετος για να μη κακοκαρδιστει το παρεακι του. Με το μαλακα τον κοουτς που παιρνει Ματσερανο και κοβει Παρεδες. 'Η δε βαζει Ντυμπαλα

[Rocco Siffredi]

Είναι πλέον πασιφανές οτι εκτός Μπαρτσελόνα δε μπορεί, μη ξεχνάμε οτι είχαν επενδύσει πολλά στον κοντό, άρα όλη η ομάδα (και οι παιχταράδες Τσαβι-Ινιεστα-Πουγιολ) έπαιζε πάνω του. Εδώ χάνει καθαρά πλέον σε σύγκριση με τον Κριστιάνο, δε συζητώ καν για Μαραδόνα ή Ζινταν.
Θ ήθελα πολύ να τον δώ σε άλλο σύλλογο αλλά δε νομίζω οτι θα γίνει ποτέ.

με Ζινταν το συζητησαμε διαφωνουμε , με τον Κριστιανο παλι γιατι χανει;

[Ερμής]

Είναι πλέον πασιφανές οτι εκτός Μπαρτσελόνα δε μπορεί, μη ξεχνάμε οτι είχαν επενδύσει πολλά στον κοντό, άρα όλη η ομάδα (και οι παιχταράδες Τσαβι-Ινιεστα-Πουγιολ) έπαιζε πάνω του. Εδώ χάνει καθαρά πλέον σε σύγκριση με τον Κριστιάνο, δε συζητώ καν για Μαραδόνα ή Ζινταν.
Θ ήθελα πολύ να τον δώ σε άλλο σύλλογο αλλά δε νομίζω οτι θα γίνει ποτέ.

με Ζινταν το συζητησαμε διαφωνουμε , με τον Κριστιανο παλι γιατι χανει;

απο τη μία καλύτερη τεχνική και απο την άλλη στοφα ηγέτη, αντοχή, αθλητής, ικανότητα στο γκολ με πολλούς τρόπους.
Που γέρνει η ζυγαριά λοιπόν;

[Beria]

Είναι πλέον πασιφανές οτι εκτός Μπαρτσελόνα δε μπορεί, μη ξεχνάμε οτι είχαν επενδύσει πολλά στον κοντό, άρα όλη η ομάδα (και οι παιχταράδες Τσαβι-Ινιεστα-Πουγιολ) έπαιζε πάνω του. Εδώ χάνει καθαρά πλέον σε σύγκριση με τον Κριστιάνο, δε συζητώ καν για Μαραδόνα ή Ζινταν.
Θ ήθελα πολύ να τον δώ σε άλλο σύλλογο αλλά δε νομίζω οτι θα γίνει ποτέ.

με Ζινταν το συζητησαμε διαφωνουμε , με τον Κριστιανο παλι γιατι χανει;

απο τη μία καλύτερη τεχνική και απο την άλλη στοφα ηγέτη, αντοχή, αθλητής, ικανότητα στο γκολ με πολλούς τρόπους.
Που γέρνει η ζυγαριά λοιπόν;

Μα ο Ζιντάν είναι σε κάθε περίπτωση καλύτερος από τον Μέσσι
Το ότι ο Μέσσι είναι ζογκλέρ δεν τον κάνει τον καλύτερο ποδοσφαιριστή στην ιστορία. Για να γίνεις αυτό πρέπει να έχεις ικανότητες, προσωπικότητα, κύρος, να αφήσεις το αποτύπωμά σου στην χώρα σου, στις ομάδες σου, στην ιστορία.

Ο Ζινεντίν τα έκανε αυτά και με το παραπάνω. Ο Μέσσι ξέρει να τριπλάρει (εξαιρετικά ομολογουμένως) και να βάζει γκολ

[Ερμής]

Μα δε τίθεται θέμα μεταξύ Ζινταν και Μέσσι. Ο Ζιντάν είναι ο μόνος που μπορεί να μπει σφήνα στο απο δεκαετίες ερώτημα μεταξύ πελέ-μαραδόνα.

Μιλάμε σε σχέση με το Μεσσι-CR7. Ο Μέσσι μόνο στη Μπαρτσελόνα τα κάνει αυτά. Αν δλδ δε τον ήξερες και τον έβλεπες μόνο με τη φανέλα της αργεντινής θα νόμιζες οτι είναι ένας παίκτης της σειράς.

[Rocco Siffredi]

ενω ο Ζινταν τακανε με την κωλοπετινιτσα δεν ειχε παιχταραδες μεσα

Μα ο Ζιντάν είναι σε κάθε περίπτωση καλύτερος από τον Μέσσι
Το ότι ο Μέσσι είναι ζογκλέρ δεν τον κάνει τον καλύτερο ποδοσφαιριστή στην ιστορία. Για να γίνεις αυτό πρέπει να έχεις ικανότητες, προσωπικότητα, κύρος, να αφήσεις το αποτύπωμά σου στην χώρα σου, στις ομάδες σου, στην ιστορία.

Ο Ζινεντίν τα έκανε αυτά και με το παραπάνω. Ο Μέσσι ξέρει να τριπλάρει (εξαιρετικά ομολογουμένως) και να βάζει γκολ

στην Εθνικη δεν εχει αφησει ακομα αποτυπωμα ο Μεσσι
αστειοτητες οτι δεν εχει αφησει αποτυπωμα στην Μπαρτσελονα η' στο ΤΣ Λ
δεν βαζει απλα γκολ τους γαμαει την μανα με 50 και 60 και 70 την χρονια αν τον θεωρεις κατι απλο τι να πω
ζινταν εκανε παρτυ οταν εφτανε τα 10

Είναι πλέον πασιφανές οτι εκτός Μπαρτσελόνα δε μπορεί, μη ξεχνάμε οτι είχαν επενδύσει πολλά στον κοντό, άρα όλη η ομάδα (και οι παιχταράδες Τσαβι-Ινιεστα-Πουγιολ) έπαιζε πάνω του. Εδώ χάνει καθαρά πλέον σε σύγκριση με τον Κριστιάνο, δε συζητώ καν για Μαραδόνα ή Ζινταν.
Θ ήθελα πολύ να τον δώ σε άλλο σύλλογο αλλά δε νομίζω οτι θα γίνει ποτέ.

με Ζινταν το συζητησαμε διαφωνουμε , με τον Κριστιανο παλι γιατι χανει;

απο τη μία καλύτερη τεχνική και απο την άλλη στοφα ηγέτη, αντοχή, αθλητής, ικανότητα στο γκολ με πολλούς τρόπους.
Που γέρνει η ζυγαριά λοιπόν;

σε σχεση με τον Μεσσι ποτε το εχει αποδειξει σε μεγαλυτερ βαθμο αυτο το στοφα ηγετη; τι εχει κανει παραπανω
συνηθως τσ λ τελικους αφαντος ειναι και στο γιουρο με την πατεριτσα

[Ερμής]

Ε τώρα μη τρελαθούμε. Πήγε να εκτελέσει πέναλντι χθες ο κοντός και έτρεμαν τ πόδια του σα να είναι απευθείας απο τα τσικό. Τον Σαπουτζή ή τον Βελέντζα να έβαζες, πιο πίστη στα πόδια του θα είχε. Και παίζεις με Ισλανδία(η οποία μια χαρά ομάδα είναι), όχι τελικό.
η πορτογαλική λουκρητία μου είναι αντιπαθέστατη αλλά παίρνει απο το χέρι την ομάδα, έχει περισσότερο τη στόφα του ηγέτη που ακουμπάς πάνω του.
θα δείς ο κοντός θα αποσυρθεί σύντομα απο την ενεργό δράση.

[Rocco Siffredi]

απο το χθεσινο ματς εσυ θα βγαλεις συμπερασμα συνολο για την καριερα τους;
αν ετρεμε με την Ισλανδια στο πεναλτυ ;
ε και ο αλλος μεχρι χθες ειχε βαλει 3 γκολ συνολο σε 3 μουντιαλ ξαφνικα απεκτησε στοφα ηγετη και ακουμπας πανω του;

[Ερμής]

Μα δε το λέω απο το χθεσινό, το λέω και απο το χθεσινό.
Όλη η ομάδα παίζει πάνω του και στο τέλος κάποιος ντι μαρία θα βγάλει τα κάστανα απο τη φωτιά. Για Μπαρτσελόνα τα έχουμε πει.
Προς θεού δε λέω οτι είναι άμπαλος, απλά δεν είναι ο καλύτερος έβα όπως τον παρουσιάζουν.

[Daje]

Κατα τη γνωμη μου οι τοπ2 χρονιες της καριερας του Μεσι δεν ξεπερνουν καν τις τοπ2 χρονιες του Ronaldihno, ποσο μαλλον του αυθεντικου Ronaldo (εκεινου με τα μουντιαλ, Ιντερ κλπ).
Οσο για Zidane, φοβερος αλλα γηινος.
Αν θελετε εξωγηινους, μονο Diego και Pele.

[stergiosbik]

Ακριβως αυτο!


Όλα ήταν γραμμένα για να γίνει βασιλιάς, μοναδικός

Δυο γκολ σε τέσσερα λεπτά που έχουν χαραχτεί για πάντα στην Ιστορία. Το πρώτο στο 51 Αργεντινής - Αγγλίας, προημιτελικά μουντιάλ 1986, γίνεται με το αριστερό χέρι του κοντού, ύψος 1μ.65 Ντιέγκο Μαραντόνα στον τερματοφύλακα Πήτερ Σίλτον, ύψος 1μ.83. είναι ''το γκολ του Θεού''. Το 2-0 στο 55, φάση που ξεκίνησε 10 μέτρα πριν τη σέντρα με τη μπάλα στα πόδια ο Μαραντόνα και αφού ξεπέρασε πέντε αντιπάλους σε μια ασταμάτητη, ονειρική κούρσα, πέτυχε ''το γκολ της αιωνιότητος''. Δίνω το σχετικό βίντεο.



Μια είναι η κουβέντα μου, με την ευκαιρία ότι σήμερα έχει γενέθλια ο Ντιέγκο Μαραντόνα, που γεννήθηκε 30 Οκτωβρίου, το 1960. Τούτο το αλητόπαιδο είχε ψυχή. Έτσι απλά. Νταηλίκι, μαγκιά, τσαμπουκά, θα το έλεγαν οι νεοέλληνες. Σθένος οι αρχαίοι πατριώτες.

Ψυχή, ψυχάρα ο Μαραντόνα και ταλέντο, βέβαια. Η ψυχή, η καρδιά, το μυαλό ορίζουν το χαρακτήρα του ατόμου. Και την όποια προσφορά του. Όχι απαραίτητα και το ταλέντο που χαρίστηκε από τη φύση στον μέγιστο Αργεντινό ποδοσφαιριστή.
Ο Μαραντόνα γεννήθηκε ποδοσφαιριστής. Ταλέντο να φάνε και οι κότες. Παικταράς. Ηγετικός. Πολεμικός αρχηγός. Τα είχε βαρειά και ασήκωτα. Αλητόπαιδο, όμως. Και ναρκομανής.
Όλα ήταν γραμμένα για να γίνει βασιλιάς. Μοναδικός. Έξω από το γήπεδο ήταν λίγος, όμως. Ποδοσφαιριστής σύμβολο, έμβλημα. Επαναστάτης. Στην προσωπική του ζωή εύκολος. Μικρός. Ασθενικός, με την έννοια ότι τον χαρακτήριζαν οι...ελαφρές αντιστάσεις στις προκλήσεις, στις καταχρήσεις.

Το όνομα Μαραντόνα, όσο εμείς θα ζούμε τουλάχιστον, δεν πρόκειται ποτέ να ξεχαστεί. Να σβηστεί. Λένε για ''το γκολ του αιώνα''. Ντροπή. Ποιο γκολ; Το γκολ ήταν η κατάληξη, το μεγαλειώδες τελείωμα μιας ανεπανάληπτης χορογραφίας της αιωνιότητας που ξεκίνησε αυτός, μόνος του, από το μηδέν και την έφθασε μέχρι το βρετανικό δίχτυ.
Σκέφτηκα. Εάν Άγγλος ποδοσφαιριστής σταματούσε με φάουλ, με αντικανονική, με αντιαθλητική ενέργεια τον Μαραντόνα. Ο παράδεισος, το σύμπαν του ποδοσφαίρου θα στερούνταν στους αιώνες την ευλογημένη ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ, μόλις δέκα δευτερολέπτων ποιητική δημιουργία του αρχιτσογλαναρά Μαραντόνα.

Ταλέντο. Από κούνια. Δεν είναι της σχολής, προϊόν ακαδημίας και τμήματος υποδομής. Οι κασέτες με φάσεις που ο Μαραντόνα ενορχηστρώνει στο γήπεδο ως μαέστρος και παίζει ως σολίστας, άλλοτε το βιολί κι άλλοτε στο τούμπανο του πολέμου, αποτελούν ύλη διδακτέα στις ποδοσφαιρικές σχολές.

Ο Μαραντόνα ως άνθρωπος είναι γραφικός. Εύκολα φτάνει στην αυτογελοιοποίηση του. Από την Μπόκα Τζούνιορ πήγε το 1982 στην Μπαρτσελώνα. Στην συνέχεια, το 1984 στην Νάπολι, το 1992 στη Σεβίλη.
http://www.apodytiriakias.gr/athlitika/ ... itos!.aspx

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

Ακριβως αυτο!


Όλα ήταν γραμμένα για να γίνει βασιλιάς, μοναδικός

Δυο γκολ σε τέσσερα λεπτά που έχουν χαραχτεί για πάντα στην Ιστορία. Το πρώτο στο 51 Αργεντινής - Αγγλίας, προημιτελικά μουντιάλ 1986, γίνεται με το αριστερό χέρι του κοντού, ύψος 1μ.65 Ντιέγκο Μαραντόνα στον τερματοφύλακα Πήτερ Σίλτον, ύψος 1μ.83. είναι ''το γκολ του Θεού''. Το 2-0 στο 55, φάση που ξεκίνησε 10 μέτρα πριν τη σέντρα με τη μπάλα στα πόδια ο Μαραντόνα και αφού ξεπέρασε πέντε αντιπάλους σε μια ασταμάτητη, ονειρική κούρσα, πέτυχε ''το γκολ της αιωνιότητος''. Δίνω το σχετικό βίντεο.



Μια είναι η κουβέντα μου, με την ευκαιρία ότι σήμερα έχει γενέθλια ο Ντιέγκο Μαραντόνα, που γεννήθηκε 30 Οκτωβρίου, το 1960. Τούτο το αλητόπαιδο είχε ψυχή. Έτσι απλά. Νταηλίκι, μαγκιά, τσαμπουκά, θα το έλεγαν οι νεοέλληνες. Σθένος οι αρχαίοι πατριώτες.

Ψυχή, ψυχάρα ο Μαραντόνα και ταλέντο, βέβαια. Η ψυχή, η καρδιά, το μυαλό ορίζουν το χαρακτήρα του ατόμου. Και την όποια προσφορά του. Όχι απαραίτητα και το ταλέντο που χαρίστηκε από τη φύση στον μέγιστο Αργεντινό ποδοσφαιριστή.
Ο Μαραντόνα γεννήθηκε ποδοσφαιριστής. Ταλέντο να φάνε και οι κότες. Παικταράς. Ηγετικός. Πολεμικός αρχηγός. Τα είχε βαρειά και ασήκωτα. Αλητόπαιδο, όμως. Και ναρκομανής.
Όλα ήταν γραμμένα για να γίνει βασιλιάς. Μοναδικός. Έξω από το γήπεδο ήταν λίγος, όμως. Ποδοσφαιριστής σύμβολο, έμβλημα. Επαναστάτης. Στην προσωπική του ζωή εύκολος. Μικρός. Ασθενικός, με την έννοια ότι τον χαρακτήριζαν οι...ελαφρές αντιστάσεις στις προκλήσεις, στις καταχρήσεις.

Το όνομα Μαραντόνα, όσο εμείς θα ζούμε τουλάχιστον, δεν πρόκειται ποτέ να ξεχαστεί. Να σβηστεί. Λένε για ''το γκολ του αιώνα''. Ντροπή. Ποιο γκολ; Το γκολ ήταν η κατάληξη, το μεγαλειώδες τελείωμα μιας ανεπανάληπτης χορογραφίας της αιωνιότητας που ξεκίνησε αυτός, μόνος του, από το μηδέν και την έφθασε μέχρι το βρετανικό δίχτυ.
Σκέφτηκα. Εάν Άγγλος ποδοσφαιριστής σταματούσε με φάουλ, με αντικανονική, με αντιαθλητική ενέργεια τον Μαραντόνα. Ο παράδεισος, το σύμπαν του ποδοσφαίρου θα στερούνταν στους αιώνες την ευλογημένη ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ, μόλις δέκα δευτερολέπτων ποιητική δημιουργία του αρχιτσογλαναρά Μαραντόνα.

Ταλέντο. Από κούνια. Δεν είναι της σχολής, προϊόν ακαδημίας και τμήματος υποδομής. Οι κασέτες με φάσεις που ο Μαραντόνα ενορχηστρώνει στο γήπεδο ως μαέστρος και παίζει ως σολίστας, άλλοτε το βιολί κι άλλοτε στο τούμπανο του πολέμου, αποτελούν ύλη διδακτέα στις ποδοσφαιρικές σχολές.

Ο Μαραντόνα ως άνθρωπος είναι γραφικός. Εύκολα φτάνει στην αυτογελοιοποίηση του. Από την Μπόκα Τζούνιορ πήγε το 1982 στην Μπαρτσελώνα. Στην συνέχεια, το 1984 στην Νάπολι, το 1992 στη Σεβίλη.
http://www.apodytiriakias.gr/athlitika/ ... itos!.aspx

.
Επειδή αγόραζα Φίλαθλο μόνο γιά νά διαβάσω τόν Αποδυτηριάκια καί τόν Μπαζίνα ..... μέ συγκίνησες .....

Αν βρείς καί τού Μπαζίνα κομμάτι γιά τό Θεό χώστο ....

.

[Πάνας]

Κανονικά αυτοί που παίζουν ακόμα δεν θα έπρεπε να είναι στη λίστα. Δεν ξέρουμε τι έχουν να δώσουν ακόμα.