Αθλητικός στοιχηματισμός - το κρας τεστ των δύο πολιτικών συστημάτων

[wooded glade]

Ο αθλητικός στοιχηματισμός αποτελεί το κρας τεστ των δύο πολιτικών συστημάτων, του κομμουνισμού και του καπιταλισμού και τα περιαγάγει και τα δύο σε ανυποληψία.
Πως και γιατί ;
Θα ξεκινήσω εξηγώντας κατ' αρχάς τι είναι στοιχηματισμός.
Ο στοιχηματισμός είναι -στη βάση του- μία συμφωνία κυρίων μεταξύ μας.
Μαζευόμαστε ας υποθέσουμε οι 30-40 μέλη του πχόρουμ που είμαστε φαν και λέμε το εξής. Κύριοι θα παίξουμε τα λεφτά μας στην πρόβλεψη των ποδοσφαιρικών-ιπποδρομιακών αποτελεσμάτων και όποιος κερδίσει-κέρδισε, αλλά υπάρχει και φόβος να χάσει κάποιος.
Όλοι συμφωνούν με αυτήν την πρόταση, είτε συνειδητά είτε υποσεινήδητα. Οι πιό έξυπνοι να κερδίσουν οι άλλοι να χάσουν. Είναι το ίδιο ακριβώς σκεπτικό με το οποίο συμμετείχαμε στη "Μαθηματική Ολυμπιάδα" της Ελληνικής Μαθηματικής εταιρείας, σαν μαθητές της έκτης γυμνασίου. Δεν είναι άλλο.
Αν λοιπόν εμείς οι 30-40 σχηματίζαμε ένα αρκετά δυναμικό πουλ, και όχι μπιτζιμπιτζουριές όπως ισχύει στην πραγματικότητα, θα παίζαμε μεταξύ μας και θα κύλαγε η ζωή.
Κάθε φορά που θα προέκυπτε ένας μεγάλος νικητής τι θα γινόταν ; Θα ζήλευαν οι υπόλοιποι ; Όχι βέβαια. Θα του έδιναν συγχαρητήρια (διότι έτσι γίνεται και στην πραγματική ζωή). Αν ο μεγάλος νικητής είχε κερδίσει επειδή έμαθε ένα στημένο αποτέλεσμα ; Πάλι θα του έδιναν συγχαρητήρια, διότι η industrial espionage είναι κι αυτή μέσα στο παιχνίδι και διότι έτσι γίνεται και στην πραγματική ζωή του στοιχήματος. Μόνο στην ακραία περίπτωση που αυτός αυτοπροσώπως είχε στήσει τον αγώνα για να μας πάρει τα λεφτά θα επέσυρε την μήνιν βέβαια.

Δεν μπορούμε να το κάνουμε έτσι, επειδή ακόμα και αν καταφέρναμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας ο νόμος δεν θα μας το επέτρεπε. Επιτρέπεται να διενεργείται στοιχηματισμός μόνο από συγκεκριμένους παρόχους, κρατικούς ή μπουκ, κατά τα γνωστά.
Όμως και έτσι η βάση της υποθέσεως δεν αλλάζει: Είναι η άτυπη συμφωνία μεταξύ μας.

Ποιοί είναι τώρα εναντίον των στοιχηματιστών ;
Από τη μία είναι η bible belt-Ayatollah Khomeini belt. Αυτοί πιστεύουν -λένε οι βιβλικές παρορμήσεις τους- ότι ο άνθρωπος πρέπει να ζει στους αγρούς με το τετράφυλλο τριφύλλι και με τα ψάρια. Όλα τα άλλα είναι αμαρτίες.
Από την άλλη είναι ο διεθνής κομμουνισμός. Κι αυτοί πιστεύουν ότι ο άνθρωπος πρέπει να ζει στα κολχόζ-κομσομόλ και να ζει κάτω από την απειλή του κνούτου με ένα πιάτο φασόλια.
Αυτοί οι δύο λοιπόν μας την πέφτουν.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτοί οι δύο, είναι και το καπιταλιστικό κράτος που ρίχνει φόρους στο δόξα πατρί και όπως είναι φυσικό δεν μπορούμε να δούμε Θεού πρόσωπο. Το δε καπιταλιστικό κράτος όχι μόνο κάνει αυτό αλλά επιτρέπει και στους ιδιώτες μπουκ να μας κλέβουν ασυστόλως (αντί να μας προστατεύει).
Χτές μπαίνω στην bet365 που έπαιζε Union Berlin - Μπάγερν Μονάχου. Και μου είχε απόδοση για δύο γκολ και άνω στο ημίχρονο 2.15, στο 35ο λεπτό (!) και ενώ το σκορ ήταν 0-0 (!!). Είχα κάνει το λάθος και νόμιζα ότι ήταν 5ο λεπτό αλλά το πήρα πίσω μετά το στοίχημα, αλλά αυτό το πράγμα είναι αιδώς Αργείοι !

Προκύπτει λοιπόν ότι και τα δύο συστήματα στην πραγματικότητα καταπατούν βαναύσως όλα τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα.
Δεν έχουμε διέξοδο διαφυγής.
Αν καταραστούμε το ένα θα μας πουν οι άλλοι "καλώς ήλθατε ταβάριτς στα κολχόζ - πάρτε μία τσουγκράνα και σκάβετε".
Αν καταραστούμε το άλλο θα μας δώσουν οι άλλοι ένα "Πιστεύω μας" του Γεωργίου Παπαδοπούλου και θα μας πουν "ορίστε κύριοι, διαβάστε για να μορφωθείτε" !
Αυτό είναι το τρικ ντε φαβ.

Ποιό θα ήτο το ιδανικόν σύστημα ;
Το ιδανικόν σύστημα θα ήταν λοιπόν μία σοσιαλιστική δημοκρατία στην οποία το στοίχημα θα ευρίσκετο υπό την εποπτεία του κράτους. Θα υπήρχε μία κρατική υπηρεσία "διεκπεραιώσεως στοιχημάτων", η οποία θα ήτο επιφορτισμένη να εκδίδει και τα κουπόνια και τα λοιπά, και τέλος.
Ταυτόχρονα δε ο κόσμος -οι νικηταί- θα πληρωνόντουσαν κανονικά και θα πήγαιναν στη δουλειά τους.

Τώρα με τον κορονοϊό δεν το είδαμε αυτό μήπως ;
Τολμάει κανένας να μας πει είτε "πληρώστε" είτε "φάρμακα μόνο για τους Έλληνες" ξέρω γω ;
Όχι φυσικά δεν τολμάει διότι εδώ είναι ιός στη μέση και θα έτρωγε ξυλίκι ντε μαβρ όποιος επιχειρούσε να ξηγηθεί έτσι.
Δεν είναι λοιπόν ουτοπία η "κοινωνία του justice for all".
Όμως έχουμε φάει τον παπά και ανεχόμαστε τους μεν και τους δε.