Ταβλαδόροι

[wooded glade]

[mao mao]

Φραπεδάκια δεν βλέπω δίπλα όμως.

[Planis]

Φραπεδάκια δεν βλέπω δίπλα όμως.

Ούτε Άσο κασετίνα σκέτο...

[jason0]

Το είδα μέχρι το 1:25, εκεί κατάλαβα ποσο αμπαλος είναι

[wooded glade]

Το είδα μέχρι το 1:25, εκεί κατάλαβα ποσο αμπαλος είναι

Μαρς ήτανε κανονικά.
Η άλλη το αρχικό 4-3 πως τόπαιξε ;

[Πάρταλος]

Πρώτη ζαριά διπλές και ο άλλος πιάνει το πήγουνι του για το πως να παίξει, άντε γεια.

[Ναύτης]

Μετράνε με τα δάχτυλα, παίρνουν τα πούλια πίσω, δεν ξέρουν τα βασικά.
Στο καφενείο ούτε να πάρουν καρέκλα και να κάτσουν από δίπλα για να βλέπουν δεν θα τούς άφηναν.
Ο τύπος, εν τω μεταξύ, είναι μεγααάλη κωλάθρα!

[Tarkovsky]

Mochy, ένας θρύλος του backgammon, δις παγκόσμιος πρωταθλητής (2009 και 2011), εκατομμυριούχος ήδη από τα 25 του και πιθανότατα 1ος πρόεδρος της Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας BG που προβλέπεται να αρχίσει τη λειτουργία της τα επόμενα ένα με δύο χρόνια (τους πήγε πίσω η κορώνα)

συνεχίστε τώρα να μιλάτε αφ' υψηλού, νομίζοντας ότι ξέρετε πόρτες, ενώ ουσιαστικά ξέρετε απλώς να ρίχνετε τα ζάρια

[Tarkovsky]

Η άλλη το αρχικό 4-3 πως τόπαιξε ;

ψιλοαντισυμβατικά

η βιβλιογραφία ορίζει να παιχτούν ανάποδα, για 3 λόγους

[Chilloutbuddy]

Για να καταλάβετε τι έγινε πρέπει να διαβάσετε τη Βίβλο του Μαλτεζόπουλου


Στην Ελλάδα παίζουμε τάβλι με βάση την αισθητική, πώς κόβουμε με το μάτι τα πούλια. Στην πραγματικότητα υπάρχει ακριβώς σωστή και λάθος κίνηση σε κάθε ζαριά με βάση την στατιστική.

Έτσι παίζεται το παγκόσμιο πρωτάθλημα τέλος πάντων, αυτά θυμάμαι, μέχρι τη μέση το διάβασα (είναι και τρίτομο το γμημένο)

[Tarkovsky]

Το είδα μέχρι το 1:25, εκεί κατάλαβα ποσο αμπαλος είναι

κι όμως, ακριβώς από το 1:26 είναι που σπέρνει



μόλις η κοπελίτσα φέρνει 5άρες, άρα τρέχει, και μάλιστα τις παίζει μάλλον λάθος καλύπτοντας τον άσο της (άρα περιορίζονται αρκετά οι πιθανότητες να τον αποκλείσει εάν κι εφόσον τον γυρίσει πίσω), αυτός προτείνει βίδο κι ας έχουν ρίξει μόλις 2 ζαριές και βρίσκονται στην 3η!!!!

βέβαια κατέχει τις 2 από τις 4 κρισιμότερες πόρτες και τις 3 από τις 6, ενώ η κοπελίτσα καμία - ωστόσο ελάχιστοι θα πρότειναν βίδο σε τόσο αρχικό στάδιο του παιχνιδιού

έχοντας ένα σχετικό μόνο πλεονέκτημα, ο Μότσι ουσιαστικά την αναγκάζει να συνεχίσει με το ζόρι (ακριβώς επειδή δεν εγκαταλείπεις τόσο νωρίς) και παίζει με καλές πιθανότητες να πάρει διπλό ένα παιχνίδι που πάει προς το μονό - όπως ακριβώς και τελικά έγινε

[Tarkovsky]

προσέξτε την αντίδραση Μότσι μόλις της σκάνε οι 5άρες (στο 1:28) - σαν να του ήρθε μάννα εξ ουρανού

στοιχηματίζω ότι έχει ήδη αποφασίσει τον βίδο εάν η κοπελιά καλύψει τον άσο της

[Tarkovsky]

Για να καταλάβετε τι έγινε πρέπει να διαβάσετε τη Βίβλο του Μαλτεζόπουλου


Στην Ελλάδα παίζουμε τάβλι με βάση την αισθητική, πώς κόβουμε με το μάτι τα πούλια. Στην πραγματικότητα υπάρχει ακριβώς σωστή και λάθος κίνηση σε κάθε ζαριά με βάση την στατιστική.

Έτσι παίζεται το παγκόσμιο πρωτάθλημα τέλος πάντων, αυτά θυμάμαι, μέχρι τη μέση το διάβασα (είναι και τρίτομο το γμημένο)

κι όμως, ακόμα και οι γκραν μάστερ θέλουν πριν αποφασίσουν να δουν τη διάταξη των πουλίων για κάθε πιθανή παιξιά τους

άλλοι λένε ότι τους βοηθάει στον υπολογισμό των πιθανοτήτων, άλλοι στη διαίσθηση, οι περισσότεροι και στα δύο - γι' αυτό πάνε μπρος-πίσω τα πούλια, κάτι που μας φαίνεται παράξενο, ενώ κάποια εγχώρια μαστόρια του κώλου επιμένουν ακόμα στον καφενειακό κανόνα "πιάσει πούλι, παίξει πούλι"


Ο Μαλτεζόπουλος δεν είναι ο μόνος στην Ελλάδα, αλλά σίγουρα είναι ο καλύτερος. Έχω το δίτομο του 1982 (α΄ τόμος: γενικά + πόρτες, β΄: πλακωτό + φεύγα), το πράσινο. Το δικό σου το άσπρο, έχει ξεχωριστό τόμο για τον βίδο; Πρέπει να είναι μεταγενέστερη και βελτιωμένη/επαυξημένη έκδοση. Είναι εκδόσεις Μπίμπη, Θεσσαλονίκη, για πες;

[Daje]

Τάβλι δίχως κομπολόι = γυναίκα δίχως οπισθια

[Chilloutbuddy]

Ο Μαλτεζόπουλος δεν είναι ο μόνος στην Ελλάδα, αλλά σίγουρα είναι ο καλύτερος. Έχω το δίτομο του 1982 (α΄ τόμος: γενικά + πόρτες, β΄: πλακωτό + φεύγα), το πράσινο. Το δικό σου το άσπρο, έχει ξεχωριστό τόμο για τον βίδο; Πρέπει να είναι μεταγενέστερη και βελτιωμένη/επαυξημένη έκδοση. Είναι εκδόσεις Μπίμπη, Θεσσαλονίκη, για πες;

Δε θυμάμαι φίλε σόρι, το διάβασα μισό και το άφησα στην Ελλάδα...