ΝΒΑ

[perseus]

Και χθες πάλι triple double με 32 πόντους + 2 κλεψίματα και εμφατική νίκη μέσα στο Σαν Αντόνιο. Στα play offs μόνος του πήγε να πάρει τους Clippers, και λύγισε γιατί δεν είχε σοβαρή στήριξη (παρά τα φοβερά προσόντα του, ο KP τελικά δεν είναι για πολλά, και είναι θλιβερό που πάλι δεν τον έκαναν trade).

Ναι δεν εχει στηριξη αν ο Γιαννης ηταν στους Μαβς 65 νικες θα κανανε

Με KP δίπλα του, αμφιβάλλω. Φοβερός και τρομερός ο Γιάνναρος, αλλά το άθλημα είναι ομαδικό, και μέχρι να έρθει ένας δεύτερος top class παίχτης στα Ελάφια (Holiday) δεν μπορούσαν ούτε ημιτελικούς περιφέρειας να φτάσουν.

Με τους Ραπτορς κυριε?

[Mel]

Κέρδισαν οι Μπουλς στο Ντένβερ μετά από χρόνια. Πολύ ωραίο το δίδυμο Λαβιν - Ντεροζαν, ειδικά ο 2ος, όταν καίει η μπάλα στα τελευταία λεπτά του τη δίνεις και επιτίθεται στο αντίπαλο καλάθι. Η θα σκοράρει η θα πάρει το φάουλ (βολες δε χάνει)

[lafkiotis]

Κέρδισαν οι Μπουλς στο Ντένβερ μετά από χρόνια. Πολύ ωραίο το δίδυμο Λαβιν - Ντεροζαν, ειδικά ο 2ος, όταν καίει η μπάλα στα τελευταία λεπτά του τη δίνεις και επιτίθεται στο αντίπαλο καλάθι. Η θα σκοράρει η θα πάρει το φάουλ (βολες δε χάνει)

Ο Ντεροζαν ειναι ισως ο χειροτερος τσοκερ (πιο πολυ και απο το Γουεστμπρουκ) στην ιστορια των πλει οφ.

Ουτε πλει οφ οι Ταυροι φετος.

[Mel]

Κέρδισαν οι Μπουλς στο Ντένβερ μετά από χρόνια. Πολύ ωραίο το δίδυμο Λαβιν - Ντεροζαν, ειδικά ο 2ος, όταν καίει η μπάλα στα τελευταία λεπτά του τη δίνεις και επιτίθεται στο αντίπαλο καλάθι. Η θα σκοράρει η θα πάρει το φάουλ (βολες δε χάνει)

Ο Ντεροζαν ειναι ισως ο χειροτερος τσοκερ (πιο πολυ και απο το Γουεστμπρουκ) στην ιστορια των πλει οφ.

Ουτε πλει οφ οι Ταυροι φετος.

Άνετα πλειοφ αλλά μέχρι εκεί. Πρώτο γύρο.

[Daje]

Ειδα highlights απο την 47αρα του Γιαννη και πραγματικα ΝΤΡΑΠΗΚΑ που αυτο το "πραμα" ονομαζεται μπασκετ...
Κατι κατσικοειδη κριαρια πηγαιναν πανω κατω ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΑ και πηδαγαν μαντρες πανηγυριζοντας λες και ειχαν καταφερει δεν ξερω γω τι...

Καθομαι και τους βλεπω να πιβοταρουν ανενοχλητοι εχοντας ο καθενας 10μ2 διαθεσιμα και αναρωτιεμαι ποτε θα τελειωσει η προθερμανση και θα ξεκινησει ο κανονικος αγωνας και τοτε ειναι που συνειδητοποιω οτι αυτος -αν ειναι δυνατον- ειναι ο κανονικος αγωνας!!!
Πραγματικα αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου! Υπαρχουν ανθρωποι που τη βρισκουν να παρακολουθουν αυτο το κατς-οειδες αθλημα???

[lafkiotis]

Κέρδισαν οι Μπουλς στο Ντένβερ μετά από χρόνια. Πολύ ωραίο το δίδυμο Λαβιν - Ντεροζαν, ειδικά ο 2ος, όταν καίει η μπάλα στα τελευταία λεπτά του τη δίνεις και επιτίθεται στο αντίπαλο καλάθι. Η θα σκοράρει η θα πάρει το φάουλ (βολες δε χάνει)

Ο Ντεροζαν ειναι ισως ο χειροτερος τσοκερ (πιο πολυ και απο το Γουεστμπρουκ) στην ιστορια των πλει οφ.

Ουτε πλει οφ οι Ταυροι φετος.

Άνετα πλειοφ αλλά μέχρι εκεί. Πρώτο γύρο.

Bucks
Heat
76ers
Nets
Nicks
Hawks
Celtics
Wizards

Δε περνανε.

[panos291]

Στο Σακραμέντο ενας οπαδος στα courtseats ξερασε στον αγωνιστικο χωρο και διακόπηκε ο αγώνας για 15 λεπτα

[perseus]

Ωρε καλα τον λενε σνεικ

[lafkiotis]

Για λυπηση οι Νετς..

[The Socialist]

Λάθος

[Jolly Roger]

Όταν ο τελικός Γιουγκοσλαβίας ήταν πιό δύσκολος απ'τον τελικό Ευρώπης
Γιουγκοπλάστικα με τους γνωστούς εναντίον Παρτιζάν με Ντίβατς, Πάσπαλιε, Τζόρτζεβιτς, Πετσάρσκι
Αληταρία, κέρματα, μπουκέτα και φοβερό μπάσκετ. Κάποια φάση κάνει εμφάνα κι ο Ομπράντοβιτς σαν πλέϊ μέϊκερ.

τώρα την είδα αυτή τη σελίς του νήμα.

η γνήσια η αλητεία, η αυθεντική καφροκαλτίλα της σύγκρουσης δύο κόσμων, συμπυκνώνεται σε αυτόν εδώ τον αγώνα από το 1989:



Ένιχεμ Λιβόρνο - Τρέισερ Μιλάνο, 5ος τελικός Ιταλικού πρωταθλήματος 1989
τελευταίος αγώνας της καριέρας των Μάκαντου και Ντ' Αντόνι (ο δεύτερος έγινε προπονητής την αμέσως επόμενη μέρα στην Τρέισερ)
από τη μια το τεράστιο μπάτζετ της Τρέισερ με Ντ' Αντόνι, Πρεμιέρ, Πίτις, Μάκαντου, Κινγκ, από την άλλη μια Λιβόρνο με Γουέντελ Αλέξις και Τζο Μπίνιον (από ΠΑΟΚ και Άρη!) και δευτεροκλασάτους αλλά τέρμα σκληροτράχηλους Ιταλούς (Καρέρα, Τονούτ, Φαντότσι, Φόρτι), ανίκητη στην έδρα της (όλοι οι οικοδόμοι και η νεολαία του ΚΚ Ιταλίας του Μπερλιγκουέρ στις κερκίδες να στηρίζουν λιβορνέζικη αλητεία).

τελευταία φάση βάζει νικητήριο καλάθι η Λιβόρνο και μπαίνει μέσα όλο το γήπεδο να πανηγυρίσει πρωτάθλημα, τελικά το καλάθι ακυρώνεται ως εκπρόθεσμο για κλάσματα του δευτερολέπτου, οπότε πέφτει το ξύλο της αρκούδας μέσα στο γήπεδο και γίνεται το σώσε με Ρομπέρτο Πρεμιέρ να παίζει μπουνίδια με λιβορνέζους οπαδούς, μπάτσους να τις αρπάζουν από παντού κ.ά.

τσιλ, όποτε γυρίσεις, ξες
Daje και για σένα, μιας και εκτός του ρΙαΛ μΠαΣκΕτ είσαι λάτρης και της ιταλικής εϊτίλας.

[Daje]

Πραγματικο διαμαντι.
Αυτο ειναι μπασκετ !!!!!

[Απολλόδωρος Βρυξελλιώτης]

Όταν ο τελικός Γιουγκοσλαβίας ήταν πιό δύσκολος απ'τον τελικό Ευρώπης
Γιουγκοπλάστικα με τους γνωστούς εναντίον Παρτιζάν με Ντίβατς, Πάσπαλιε, Τζόρτζεβιτς, Πετσάρσκι
Αληταρία, κέρματα, μπουκέτα και φοβερό μπάσκετ. Κάποια φάση κάνει εμφάνα κι ο Ομπράντοβιτς σαν πλέϊ μέϊκερ.

τώρα την είδα αυτή τη σελίς του νήμα.

η γνήσια η αλητεία, η αυθεντική καφροκαλτίλα της σύγκρουσης δύο κόσμων, συμπυκνώνεται σε αυτόν εδώ τον αγώνα από το 1989:


Ένιχεμ Λιβόρνο - Τρέισερ Μιλάνο, 5ος τελικός Ιταλικού πρωταθλήματος 1989
τελευταίος αγώνας της καριέρας των Μάκαντου και Ντ' Αντόνι (ο δεύτερος έγινε προπονητής την αμέσως επόμενη μέρα στην Τρέισερ)
από τη μια το τεράστιο μπάτζετ της Τρέισερ με Ντ' Αντόνι, Πρεμιέρ, Πίτις, Μάκαντου, Κινγκ, από την άλλη μια Λιβόρνο με Γουέντελ Αλέξις και Τζο Μπίνιον (από ΠΑΟΚ και Άρη!) και δευτεροκλασάτους αλλά τέρμα σκληροτράχηλους Ιταλούς (Καρέρα, Τονούτ, Φαντότσι, Φόρτι), ανίκητη στην έδρα της (όλοι οι οικοδόμοι και η νεολαία του ΚΚ Ιταλίας του Μπερλιγκουέρ στις κερκίδες να στηρίζουν λιβορνέζικη αλητεία).

τελευταία φάση βάζει νικητήριο καλάθι η Λιβόρνο και μπαίνει μέσα όλο το γήπεδο να πανηγυρίσει πρωτάθλημα, τελικά το καλάθι ακυρώνεται ως εκπρόθεσμο για κλάσματα του δευτερολέπτου, οπότε πέφτει το ξύλο της αρκούδας μέσα στο γήπεδο και γίνεται το σώσε με Ρομπέρτο Πρεμιέρ να παίζει μπουνίδια με λιβορνέζους οπαδούς, μπάτσους να τις αρπάζουν από παντού κ.ά.

τσιλ, όποτε γυρίσεις, ξες
Daje και για σένα, μιας και εκτός του ρΙαΛ μΠαΣκΕτ είσαι λάτρης και της ιταλικής εϊτίλας.

τρομερό! Πρεμιέρ και Φαντότσι τους θυμάμαι από το άθλιο, άλλα καρακάλτ, Ευρωμπάσκετ του '91. Ο Πρεμιέρ ήταν ήδη βετεράνος και έμπαινε αλλαγή αλλά έπαιζε σαν σκυλί και όποτε σκόραρε ή έκλεβε το Ολίμπικο έπαιρνε φωτιά. ειχε παίξει και στη Μεσατζέρο μήπως;

ο Φαντότσι ήταν στην πράξη ο καλυτερος παίχτης εκείνης της ασημένιας Ιταλίας μαζί με έναν Πεσίνα. ο Ρίβα που ήταν το μεγαλύτερο όνομα δεν είχε κάνει πολλά.

Πίτις και Καρέρα λογικά ήταν μικρότεροι επειδή τους θυμάμαι να παίζουν μέχρι τα μέσα των 90s, ο Πίτις λογικά είναι νεαρός/παιδί-θαύμα τύπου πρώιμου Γκασόλ στον τελικό που ανέβασες.

[Jolly Roger]

Όταν ο τελικός Γιουγκοσλαβίας ήταν πιό δύσκολος απ'τον τελικό Ευρώπης
Γιουγκοπλάστικα με τους γνωστούς εναντίον Παρτιζάν με Ντίβατς, Πάσπαλιε, Τζόρτζεβιτς, Πετσάρσκι
Αληταρία, κέρματα, μπουκέτα και φοβερό μπάσκετ. Κάποια φάση κάνει εμφάνα κι ο Ομπράντοβιτς σαν πλέϊ μέϊκερ.

τώρα την είδα αυτή τη σελίς του νήμα.

η γνήσια η αλητεία, η αυθεντική καφροκαλτίλα της σύγκρουσης δύο κόσμων, συμπυκνώνεται σε αυτόν εδώ τον αγώνα από το 1989:


Ένιχεμ Λιβόρνο - Τρέισερ Μιλάνο, 5ος τελικός Ιταλικού πρωταθλήματος 1989
τελευταίος αγώνας της καριέρας των Μάκαντου και Ντ' Αντόνι (ο δεύτερος έγινε προπονητής την αμέσως επόμενη μέρα στην Τρέισερ)
από τη μια το τεράστιο μπάτζετ της Τρέισερ με Ντ' Αντόνι, Πρεμιέρ, Πίτις, Μάκαντου, Κινγκ, από την άλλη μια Λιβόρνο με Γουέντελ Αλέξις και Τζο Μπίνιον (από ΠΑΟΚ και Άρη!) και δευτεροκλασάτους αλλά τέρμα σκληροτράχηλους Ιταλούς (Καρέρα, Τονούτ, Φαντότσι, Φόρτι), ανίκητη στην έδρα της (όλοι οι οικοδόμοι και η νεολαία του ΚΚ Ιταλίας του Μπερλιγκουέρ στις κερκίδες να στηρίζουν λιβορνέζικη αλητεία).

τελευταία φάση βάζει νικητήριο καλάθι η Λιβόρνο και μπαίνει μέσα όλο το γήπεδο να πανηγυρίσει πρωτάθλημα, τελικά το καλάθι ακυρώνεται ως εκπρόθεσμο για κλάσματα του δευτερολέπτου, οπότε πέφτει το ξύλο της αρκούδας μέσα στο γήπεδο και γίνεται το σώσε με Ρομπέρτο Πρεμιέρ να παίζει μπουνίδια με λιβορνέζους οπαδούς, μπάτσους να τις αρπάζουν από παντού κ.ά.

τσιλ, όποτε γυρίσεις, ξες
Daje και για σένα, μιας και εκτός του ρΙαΛ μΠαΣκΕτ είσαι λάτρης και της ιταλικής εϊτίλας.

τρομερό! Πρεμιέρ και Φαντότσι τους θυμάμαι από το άθλιο, άλλα καρακάλτ, Ευρωμπάσκετ του '91. Ο Πρεμιέρ ήταν ήδη βετεράνος και έμπαινε αλλαγή αλλά έπαιζε σαν σκυλί και όποτε σκόραρε ή έκλεβε το Ολίμπικο έπαιρνε φωτιά. ειχε παίξει και στη Μεσατζέρο μήπως;

ο Φαντότσι ήταν στην πράξη ο καλυτερος παίχτης εκείνης της ασημένιας Ιταλίας μαζί με έναν Πεσίνα. ο Ρίβα που ήταν το μεγαλύτερο όνομα δεν είχε κάνει πολλά.

Πίτις και Καρέρα λογικά ήταν μικρότεροι επειδή τους θυμάμαι να παίζουν μέχρι τα μέσα των 90s, ο Πίτις λογικά είναι νεαρός/παιδί-θαύμα τύπου πρώιμου Γκασόλ στον τελικό που ανέβασες.

ναι, ο Πρεμιέρ μετά από τον τελικό του '89 πήγε Ρόμα, στην ομαδάρα των Ράτζα, Μαχόρν, Νικολάι, Φαντότσι και Μάικλ Κούπερ (+Βαλέριο Μπιανκίνι), που βρήκε την άλλη ομαδάρα Φίλιπς Μιλάνο με τον Ντ' Αντόνι αυτή τη φορά στον πάγκο, στους ημιτελικούς του '91:



μέσα στη Ρώμη είχε γίνει και το ASG του '91 με διαγωνισμό τριπόντων ανάμεσα σε Φαντότσι και Όσκαρ Σμιτ:



ο Καρέρα πήγε μετά στη Μπάκλερ Μπολόνια (εντωμεταξύ εκείνη η Μπάκλερ, εκτός του Ντανίλοβιτς που είχε έρθει από Παρτιζάν, όλους τους άλλους τους είχε φέρει ο Μπούτσι από πρώην ομάδες του, τους Καρέρα και Μπίνιον από Λιβόρνο, τους Σάβιο, Μοραντότι, Μορέτι, Φρόζινι και Σένε από τη Βερόνα).

[hades]

Πάντως η Ιταλία δεκαετία 80 με μέσα 90 ομαδάρες και πρωταθλήματαρες σε μπάσκετ και μπάλα