Το χαμένο πρεστίζ της εθνικής Ουρουγουάης και 2 ερωτήματα

[Jimmy81]

Αφορμή για το νήμα είναι μια παιδική εκγυκλοπαίδεια που ξέθαψα στα ράφια μου και συγκεκριμένα ο τόμος για το ποδόσφαιρο από την σειρά "Τα σπορ" της Walt Disney. Μου έκανε εντύπωση ότι ο τόμος για το ποδόσφαιρο εκτός από τη Βραζιλία και την Αργεντινή θεωρεί μεγάλη νοτιοαμερικάνικη ομάδα και την Ουρουγουάη. Λέει ότι οι ομάδες των τριών αυτών χωρών προκαλούν δέος όταν παίζουν, προφανώς λόγω της υψηλής τεχνικής των παικτών τους. Φαντάζομαι ότι και τα δύο μουντιάλ που είχε πάρει η Ουρουγουάη το 30 και το 50 έπαιξαν τον ρόλο τους για τα καλά λόγια που γράφει ο τόμος όπως και τα πολλά κόπα Αμέρικα. Ας σημειωθεί ότι ο τόμος γράφτηκε το 1983, πριν δηλαδή το μουντιάλ του Μαραντόνα το '86. Παρόλα αυτά αναφέρεται και η Αργεντινή ως "γίγαντας της Νοτίου Αμερικής" με μόλις 1 μουντιάλ!

Ας επιστρέψουμε όμως στην Ουρουγουάη. Μέχρι πότε πιστεύετε ότι η εθνική της ομάδα είχε τη βαριά φανέλα ώστε να θεωρείται κάθε φορά ένα από τα φαβορί για το μουντιάλ; Θέλω να πω, σε κάθε μουντιάλ των τελευταίων 30 ετών περίπου, η Βραζιλία και η Αργεντινή θεωρούνται πάντα φαβορί (μαζί με τις παραδοσιακές ευρωπαϊκές δυνάμεις Γερμανία, Ιταλία κλπ) αλλά όχι η Ουρουγουάη. Προφανώς στη συνείδηδη του κόσμου η Ουρουγουάη κάποια στιγμή έχασε το πρεστίζ της ως ομάδα. Μέχρι πότε θυμάστε να το διατηρεί; Μέχρι το '70 που αντιμετώπισε την υπερομάδα του Πελέ; Μέχρι και τη δεκαετία του 80 που είχε τον Φραντσέσκολι; Μήπως το είχε χάσει ακόμα παλιότερα; Ο τόμος πάντως ακόμα την υπολόγιζε το 1983...

Και το δεύτερο ερώτημα: Θα θέλατε να την ξαναδείτε να γίνεται υπολογίσιμη δύναμη στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο; Χρειάζεται το μουντιάλ μία ακόμα μεγάλη δύναμη από τη Νότια Αμερική που θα μπει σφήνα σε Βραζιλία και Αργεντινή; Ή είμαστε εντάξει με αυτές τις δύο και τις 3-4 ευρωπαϊκές δυνάμεις που συνήθως αναδεικνύονται και μοιράζονται τις κούπες; Εγώ πάντως παρότι Αργεντινόφιλος, θα ήθελα πολύ να ξαναμεγαλώσει η Ουρουγουάη. Θα εντείνει τον ανταγωνισμό και θα έχουμε την αίσθηση ότι βλέπουμε πιο πολλά παραδοσιακά ντέρμπυ όποτε παίζει η Ουρουγουάη με κάποια άλλη μεγάλη δύναμη. Στη χειρότερη περίπτωση, αν δεν μπορεί να γίνει αυτό με την Ουρουγουάη, θα ήθελα να γίνει με κάποια άλλη νοτιοαμερικάνικη ομάδα, αν και φαίνεται πολύ δύσκολο στην παρούσα φάση. Ίσως η Κολομβία θα μπορούσε να ανέβει επίπεδο κάποια στιγμή και να μπει σφήνα αλλά προς το παρόν δεν φαίνεται εφικτό. Αντίθετα η Ουρουγουάη έχει ήδη τις ιστορικές βάσεις (2 μουντιάλ, 15 κόπα αμέρικα) ώστε με ένα σύγχρονο boost να ξανακαρφωθεί στη συνείδηση του ποδοσφαιρόφιλου κόσμου ως "γίγαντας" της Νότιας Αμερικής.

[koenopoulos]

Εκτός από τις επιτυχίες στα Μουντιάλ*, η δυναμική μιας εθνικής ομάδας ορίζεται κι από άλλους παράγοντες:
α) ιστορία-παράδοση
β) εξαγώγιμοι/γνωστοί παίκτες ανά κάτοικο/τ. χμ. - σε σχέση με την γιγαντιαία Βραζιλία και την πολύ μεγάλη Αργεντινή, δεν τα πάει άσχημα για χώρα 4 μυρίων
γ) επιτυχίες σε άλλα διεθνή τουρνουά (14 Κόπα Αμέρικα, το τελευταίο το 11).
δ) υψηλό επίπεδο των ντόπιων συλλόγων πάνω στους οποίους βασίζεται η εθνική - η Πενιαρόλ είναι πεσμένη τα τελευταία χρόνια, αλλά κατά τον 20ο αιώνα τα είχε σαρώσει όλα και συχνά τάπωνε τις ευρωπαϊκές ομάδες στα διηπειρωτικά.

*H Ουρουγουάη oυσιαστικά μόνο φέτος πάτωσε πανηγυρικά μετά από πολύ καιρό. Το 10 ήταν στην τετράδα, το 14 έπεσε θύμα απίστευτης έκπληξης στους 16 και το 18 έπεσε πάνω στην Γαλλία στη φάση των 8 (τα πήγε καλύτερα από Αργεντινή και Βραζιλία).

[independent44]

Δεν νομίζω πια να την θεωρεί κάποιος φαβορί για κατάκτηση, φαβορί για πολύ ψηλά μέχρι 4άδα ναι.
Είναι κι ο πληθυσμός στη μέση, 4 εκατομμύρια η Oυρουγουαη απέναντι στα 45 της Αργεντινής και τα 210 της Βραζιλίας.
Τα Μουντιάλ του '30 και του ΄50 έχουν αξία μόνο για κουιζ γνώσεων.
Η Κροατία έχει αντίστοιχο πληθυσμό κι έβγαλε μια πολύ καλή ομάδα, δυσκολεύεται όμως να την ανανεώσει.
Μακάρι βέβαια να γινόταν, γιατί όχι;

[jason0]

Εντάξει, απ το 10 ως το φετινό Μουντιάλ η Ουρουγουάη πάντα περνουσε απ τη φάση των ομίλων
Η γενιά του Γκοδιν, Μουσλερα, Φορλαν, Καβάνι, Σοάρες πάντα ήταν καλή
Και αυτή που έρχεται τώρα, Νουνιεζ, Βαλβέρδε, Αραούχο, Χιμένεθ είναι πολυ καλή

[πατησιωτης]

Μέχρι το 1970 που έφθασε στον ημιτελικό.Μετά ξόφλησε.Είναι πολύ δύσκολο για μια χώρα με αυτό τον πληθυσμό να έχει μεγάλη ομάδα.
Το 1980 προσπάθησε να επανέλθει με μια νέα διοργάνωση.Όπως είχε οργανώσει το πρώτο παγκόσμιο κύπελλο έτσι και τότε οργάνωσε το Μουντιαλίτο όπου κάλεσε τρεις ομάδες της Ευρώπης και τρεις της Νότιας Αμερικής επιλεγμένα με σκοπό φυσικά να το πάρει η ίδια.Δυστυχώς η διοργάνωση που κατά τα άλλα ήταν καλή - εκεί είδαμε για πρώτη φορά τον Μαραντόνα - αμαυρώθηκε από τα κλαδέματα που έριχναν οι Ουρουγουανοί και τα ανέχονταν οι διαιτητές και δεν ξανάγινε.
Και φθάνουμε σε ένα άλλο λόγο για τον οποίο υποβαθμίσθηκε η Ουρουγουάη που ήταν το σκληρό παιγνίδι.
Οι οπαδοί της λένε και λέγανε ότι αυτό ήταν ένας μύθος που καλλιέργησαν οι εχθροί της - γιατί όμως να έχει εχθρούς μια χώρα λίγων εκατομμυρίων;
Η κατηγορία έχει βάση επειδή έχουν γίνει πάρα πολλοί τραυματισμοί από Ουρουγουανούς.Στην Ελλάδα υπερασπιστής τους ήταν ο δημοσιογράφος του "Φίλαθλου" Μπαζίνας αλλά όταν κάποιος του έστειλε γράμμα λέγοντάς του ότι ΜΙΑ ΦΟΡΑ έχει παίξει ελληνική ομάδα επίσημο αγώνα με ουρουγουάνικη και σε αυτόν τερματίσθηκε καριέρα ποδοσφαιριστή από κλάδεμα δεν ήξερε τι να απαντήσει.
Το γεγονός συνέβη το 1971.Ο Άγιαξ που είχε πάρει το κύπελλο Ευρώπης στο Γουέμπλευ αρνήθηκε να παίξει με τους Ουρουγουανούς στο Διηπειρωτικό προβάλλοντας τον κίνδυνο τραυματισμού των παικτών του από τα κλαδέματα.Η χούντα που ψόφαγε για διεθνείς συμμετοχές πρότεινε να πάει στη θέση του ο φιναλίστ Παναθηναικός και η ΦΙΦΑ δέχθηκε.Στο στάδιο Καραισκάκη που έγινε ο πρώτος αγώνας ο Μοράλες καθάρισε εν ψυχρώ τον Τομαρά που δεν ξανάπαιξε ποτέ μπάλα.Μετά βγήκαν οι Ολλανδοί και δήλωναν δικαιωμένοι.
Ήταν εντυπωσιακό που έγινε όλη αυτή η αντικατάσταση ακριβώς με το δικαιολογητικό του σκληρού παιγνιδιού και αυτοί που ήσαν ήδη υπό επιτήρηση έκαναν αυτό που όλοι περίμεναν.
Μετά από αυτά η κόκκινη κάρτα έβγαινε πολύ εύκολα για τους Ουρουγουανούςστα διεθνή παιγνίδια.Οι οπαδοί τους βέβαια συνέχισαν να μιλάνε για αδικίες και ευρωπαικό ιμπεριαλισμό αλλά η ρετσινιά είχε βγει.

[koenopoulos]

Ναι, η Νασιονάλ που έπαιξε σε εκείνο το Διηπειρωτικό είναι ομάδα λεχριτών. Επιβεβαιώνουν κάθε αρνητικό στερεότυπο (βλ. Σουάρες).

Από εδώ όμως βγαίνουν ΜΟΝΟ αρχόντοι:

[ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ]

Μέχρι το 1970 που έφθασε στον ημιτελικό.Μετά ξόφλησε.Είναι πολύ δύσκολο για μια χώρα με αυτό τον πληθυσμό να έχει μεγάλη ομάδα.
Το 1980 προσπάθησε να επανέλθει με μια νέα διοργάνωση.Όπως είχε οργανώσει το πρώτο παγκόσμιο κύπελλο έτσι και τότε οργάνωσε το Μουντιαλίτο όπου κάλεσε τρεις ομάδες της Ευρώπης και τρεις της Νότιας Αμερικής επιλεγμένα με σκοπό φυσικά να το πάρει η ίδια.Δυστυχώς η διοργάνωση που κατά τα άλλα ήταν καλή - εκεί είδαμε για πρώτη φορά τον Μαραντόνα - αμαυρώθηκε από τα κλαδέματα που έριχναν οι Ουρουγουανοί και τα ανέχονταν οι διαιτητές και δεν ξανάγινε.
Και φθάνουμε σε ένα άλλο λόγο για τον οποίο υποβαθμίσθηκε η Ουρουγουάη που ήταν το σκληρό παιγνίδι.
Οι οπαδοί της λένε και λέγανε ότι αυτό ήταν ένας μύθος που καλλιέργησαν οι εχθροί της - γιατί όμως να έχει εχθρούς μια χώρα λίγων εκατομμυρίων;
Η κατηγορία έχει βάση επειδή έχουν γίνει πάρα πολλοί τραυματισμοί από Ουρουγουανούς.Στην Ελλάδα υπερασπιστής τους ήταν ο δημοσιογράφος του "Φίλαθλου" Μπαζίνας αλλά όταν κάποιος του έστειλε γράμμα λέγοντάς του ότι ΜΙΑ ΦΟΡΑ έχει παίξει ελληνική ομάδα επίσημο αγώνα με ουρουγουάνικη και σε αυτόν τερματίσθηκε καριέρα ποδοσφαιριστή από κλάδεμα δεν ήξερε τι να απαντήσει.
Το γεγονός συνέβη το 1971.Ο Άγιαξ που είχε πάρει το κύπελλο Ευρώπης στο Γουέμπλευ αρνήθηκε να παίξει με τους Ουρουγουανούς στο Διηπειρωτικό προβάλλοντας τον κίνδυνο τραυματισμού των παικτών του από τα κλαδέματα.Η χούντα που ψόφαγε για διεθνείς συμμετοχές πρότεινε να πάει στη θέση του ο φιναλίστ Παναθηναικός και η ΦΙΦΑ δέχθηκε.Στο στάδιο Καραισκάκη που έγινε ο πρώτος αγώνας ο Μοράλες καθάρισε εν ψυχρώ τον Τομαρά που δεν ξανάπαιξε ποτέ μπάλα.Μετά βγήκαν οι Ολλανδοί και δήλωναν δικαιωμένοι.
Ήταν εντυπωσιακό που έγινε όλη αυτή η αντικατάσταση ακριβώς με το δικαιολογητικό του σκληρού παιγνιδιού και αυτοί που ήσαν ήδη υπό επιτήρηση έκαναν αυτό που όλοι περίμεναν.
Μετά από αυτά η κόκκινη κάρτα έβγαινε πολύ εύκολα για τους Ουρουγουανούςστα διεθνή παιγνίδια.Οι οπαδοί τους βέβαια συνέχισαν να μιλάνε για αδικίες και ευρωπαικό ιμπεριαλισμό αλλά η ρετσινιά είχε βγει.

*όταν κάποιος του έστειλα

[Magnus3]

Ναι, η Νασιονάλ που έπαιξε σε εκείνο το Διηπειρωτικό είναι ομάδα λεχριτών. Επιβεβαιώνουν κάθε αρνητικό στερεότυπο (βλ. Σουάρες).

Από εδώ όμως βγαίνουν ΜΟΝΟ αρχόντοι:

[Maspoli]

Ρετσινιά είναι το "αντιαθλητικό", ποτέ δεν ίσχυε. Ο πατησιωτης χτίζει πάνω σε αυτό παίρνοντας αφορμή από ένα δυσάρεστο αλλά τυχαίο γεγονός παραλείποντας να αναφέρει ότι οι Ουρουγουανοί πήγαν στο νοσοκομείο, ζητησαμαζεψαν κάποια χρήματα και τα έδωσαν στον παίκτη. Όχι βέβαια πως αυτό θα απάλυνε την πίκρα ή την οργή του αλλά ως ένδειξη ότι δεν είχε κάποιος τους κακό σκοπό. Ας κάνει ο πατησιωτης την αντιπαραβολή με τη στάση του Σουμάχερ σχετικά με τον Μπατιστόν. Στο θέμα των Ολλανδών το 71 περισσότερο είχε να κάνει το ματς μεταξύ Εστουντιάντες (Αργεντινή) και Μίλαν το 1969 για το διηπειρωτικό όπου έπεσε γερό βρομόξυλο. Στο μουντιάλ του '70 που η Ουρουγουάη έφτασε στους 4, τίποτε δεν είχε ακουστεί για αντιαθλητικό παιχνίδι.

Η Ουρουγουάη μέχρι το 70 ήταν μια χαρά. Μετά βίωσε μια μακρά ποδοσφαιρική παρακμή με κάποιες εκλάμψεις. Όταν ανέλαβε ο Ταμπάρες την Εθνική το 2006, το όλο αναπτυξιακό σύστημα που δουλευουν αναδιοργανώθηκε και βελτιώθηκε. Έτσι το πράγμα έχει μπει για τα καλά στις ράγες. Μιλάμε βέβαια για μια χώρα 4 με 5 εκατομμυρίων κατοίκων το οποίο θέτει ασφαλώς κάποιους περιορισμούς.

Εννοείται πως είναι και θα είναι η πιο γαμάτη ομάδα. Είτε στα καλά, είτε στα άσχημα.

Η ρετσινιά βγήκε γιατί και στην ακμή και στην παρακμή ήταν ικανή να κάνει μεγάλες ζημιές οπότε διάφοροι κομπλεξικοί έπρεπε να βρίσκουν δικαιολογίες.

[Dr Socrates]

Και το δεύτερο ερώτημα: Θα θέλατε να την ξαναδείτε να γίνεται υπολογίσιμη δύναμη στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο; Χρειάζεται το μουντιάλ μία ακόμα μεγάλη δύναμη από τη Νότια Αμερική που θα μπει σφήνα σε Βραζιλία και Αργεντινή; Ή είμαστε εντάξει με αυτές τις δύο και τις 3-4 ευρωπαϊκές δυνάμεις που συνήθως αναδεικνύονται και μοιράζονται τις κούπες; Εγώ πάντως παρότι Αργεντινόφιλος, θα ήθελα πολύ να ξαναμεγαλώσει η Ουρουγουάη. Θα εντείνει τον ανταγωνισμό και θα έχουμε την αίσθηση ότι βλέπουμε πιο πολλά παραδοσιακά ντέρμπυ όποτε παίζει η Ουρουγουάη με κάποια άλλη μεγάλη δύναμη. Στη χειρότερη περίπτωση, αν δεν μπορεί να γίνει αυτό με την Ουρουγουάη, θα ήθελα να γίνει με κάποια άλλη νοτιοαμερικάνικη ομάδα, αν και φαίνεται πολύ δύσκολο στην παρούσα φάση. Ίσως η Κολομβία θα μπορούσε να ανέβει επίπεδο κάποια στιγμή και να μπει σφήνα αλλά προς το παρόν δεν φαίνεται εφικτό. Αντίθετα η Ουρουγουάη έχει ήδη τις ιστορικές βάσεις (2 μουντιάλ, 15 κόπα αμέρικα) ώστε με ένα σύγχρονο boost να ξανακαρφωθεί στη συνείδηση του ποδοσφαιρόφιλου κόσμου ως "γίγαντας" της Νότιας Αμερικής.

Mπα, με το πληθυσμο που εχει δεν νομιζω οτι θα γινει υπολογισιμη δυναμη,καλη ομαδα μπορει να εχει κατα καιρους οπως η Κροατια ας πουμε.Η Χιλη θα μπορουσε να μπει σφηνα σε Βραζιλια και Αργεντινη;η Χιλη στο παρελθον ειχε καλη ομαδα.

και στην Ευρωπη...Θυμηθηκα την Ουγγαρια που ηταν υπολογισιμη δυναμη δεκαετια 50 και 60.H τελευταια φορα που προκριθηκε σε Μουντιαλ ηταν το 1986. Δεν βγαζουν πια καλους παικτες.

[Tarkovsky]

Φαντάζομαι ότι και τα δύο μουντιάλ που είχε πάρει η Ουρουγουάη το 30 και το 50 έπαιξαν τον ρόλο τους για τα καλά λόγια που γράφει ο τόμος όπως και τα πολλά κόπα Αμέρικα. Ας σημειωθεί ότι ο τόμος γράφτηκε το 1983

Πριν ακόμα την έναρξη των Μουντιάλ, η Ουρουγουάη έχει καταγραφεί ως η πρώτη παγκόσμια υπερδύναμη που ανέδειξε το ποδόσφαιρο. Τον λόγο αποτέλεσαν τα δύο χρυσά ολυμπιακά μετάλλια του 1924 στο Παρίσι και του 1928 στο Άμστερνταμ, το δε παιχνίδι εκείνης της ομάδας εντυπωσίασε τους πάντες (Ευρωπαίους, Λατινοαμερικάνους και γηγενείς) και σε τέτοιο βαθμό ώστε:

1) να την αποκαλέσουν Ουράνια (Celeste), προσωνύμιο που την ακολουθεί ένα αιώνα μετά
2) να σηματοδοτηθεί η έναρξη της ενηλικίωσης του ποδοσφαίρου από πάσα άποψη, δηλαδή μέσα και έξω από το χορτάρι (ή το γαρμπίλι), καθώς το μεγάλο αστέρι της Σελέστε δεν ήταν ο σέντερ φορ ή έστω κάποιος από τους υπόλοιπους τέσσερις επιθετικούς, παρά ο Χοσέ Λεάντρο Αντράντε θηριώδης μαύρος χαφ - τρεις υπογραμμίσεις, ένεκα διαφορετικής αλλά εξίσου καίριας σημασίας
3) να αναθέσει η ΦΙΦΑ τη διοργάνωση του παρθενικού Μουντιάλ στην ομοσπονδία της Ουρουγουάης (σε συνδυασμό με τον επέτειο της εκατονταετηρίδας από την ανεξαρτησία της χώρας).

[Tarkovsky]

Το βρώμικο παιχνίδι των Λατινοαμερικάνων κατά τα '60s και '70s που προκάλεσε την αποστροφή και τις αντιδράσεις της Ευρώπης ήταν σε μέγιστο βαθμό έργο της Εθνικής και των συλλόγων από την Αργεντινή. Απλώς η μπάλα πήρε και την Ουρουγουάη.

Από την άλλη όμως, το ζήτημα είναι γιατί δεν πήρε και π.χ τη Βραζιλία. Food for thought...

[Tarkovsky]

Και το δεύτερο ερώτημα: Θα θέλατε να την ξαναδείτε να γίνεται υπολογίσιμη δύναμη στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο; Χρειάζεται το μουντιάλ μία ακόμα μεγάλη δύναμη από τη Νότια Αμερική που θα μπει σφήνα σε Βραζιλία και Αργεντινή; Ή είμαστε εντάξει με αυτές τις δύο και τις 3-4 ευρωπαϊκές δυνάμεις που συνήθως αναδεικνύονται και μοιράζονται τις κούπες;

εννοείται ότι θέλουμε ανταγωνιστική Ουρουγουάη, όπως θέλουμε και ανταγωνιστικές Ισπανία, Ολλανδία, Πορτογαλία, Ρωσία, Μέχικο, καμιά σκανδιναβική, καμιά ex-γιουγκοσλαβική, τους κιτρινιαραίους και δυο-τρεις αφρικανικές (κατά προτίμηση μη αραβικές)

σε αυτό θα βοηθήσει η συμπερίληψη 48 ομάδων στην τελική φάση των Μουντιάλ, με αφετηρία το επόμενο

[Rocco Siffredi]

Το γεγονός συνέβη το 1971.Ο Άγιαξ που είχε πάρει το κύπελλο Ευρώπης στο Γουέμπλευ αρνήθηκε να παίξει με τους Ουρουγουανούς στο Διηπειρωτικό προβάλλοντας τον κίνδυνο τραυματισμού των παικτών του από τα κλαδέματα.Η χούντα που ψόφαγε για διεθνείς συμμετοχές πρότεινε να πάει στη θέση του ο φιναλίστ Παναθηναικός και η ΦΙΦΑ δέχθηκε.Στο στάδιο Καραισκάκη που έγινε ο πρώτος αγώνας ο Μοράλες καθάρισε εν ψυχρώ τον Τομαρά που δεν ξανάπαιξε ποτέ μπάλα.Μετά βγήκαν οι Ολλανδοί και δήλωναν δικαιωμένοι.

δεν ηταν της φιφα το διηπειρωτικο , ουεφα και η αντιστοιχη της Ν Αμερικης
αυτο με την χουντα τι ειναι καινουριο το θυμασαι η΄το πετας ετσι
το να μην παει αυτος που πηρε το κυπελλο Πρωταθλητριων αλλα ο φιναλιστ συνεβη και αλλες φορες δεν ηταν τοσο περιεργο

Ας επιστρέψουμε όμως στην Ουρουγουάη. Μέχρι πότε πιστεύετε ότι η εθνική της ομάδα είχε τη βαριά φανέλα ώστε να θεωρείται κάθε φορά ένα από τα φαβορί για το μουντιάλ; Θέλω να πω, σε κάθε μουντιάλ των τελευταίων 30 ετών περίπου, η Βραζιλία και η Αργεντινή θεωρούνται πάντα φαβορί (μαζί με τις παραδοσιακές ευρωπαϊκές δυνάμεις Γερμανία, Ιταλία κλπ) αλλά όχι η Ουρουγουάη. Προφανώς στη συνείδηδη του κόσμου η Ουρουγουάη κάποια στιγμή έχασε το πρεστίζ της ως ομάδα. Μέχρι πότε θυμάστε να το διατηρεί; Μέχρι το '70 που αντιμετώπισε την υπερομάδα του Πελέ; Μέχρι και τη δεκαετία του 80 που είχε τον Φραντσέσκολι; Μήπως το είχε χάσει ακόμα παλιότερα; Ο τόμος πάντως ακόμα την υπολόγιζε το 1983...

στα μουντιαλ ουσιαστικα χαθηκε απο το 1970 μεχρι το 2010 που ανεβηκε μιλαμε για 40 χρονια λογικα να χασει σε πρεστιζ
σε επιπεδο Ν Αμερικης παραμενει τεραστιο ονομα και παντα εβγαζε καποιους παιχτες
να φτασει ξανα σε επιπεδο Αργεντινης Βραζιλιας χλωμο λογικα λογω πληθυσμου
νομιζω ολοι οι υπολοιποι στην Ν Αμερικη ειναι "καταδικασμενοι" που και που να χουνε καμια καλη φουρνια και μετα να πεφτουν
αργεντινοι και βραζιλιανοι παντα θα βγαζουν περισσοτερους

Το βρώμικο παιχνίδι των Λατινοαμερικάνων κατά τα '60s και '70s που προκάλεσε την αποστροφή και τις αντιδράσεις της Ευρώπης ήταν σε μέγιστο βαθμό έργο της Εθνικής και των συλλόγων από την Αργεντινή. Απλώς η μπάλα πήρε και την Ουρουγουάη.

Από την άλλη όμως, το ζήτημα είναι γιατί δεν πήρε και π.χ τη Βραζιλία. Food for thought...

μηπως δεν επαιρναν συχνα το Λιμπερταδορες οι βραζιλιανικες οποτε δεν επαιζαν με τις ευρωπαικες;

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Εντάξει, απ το 10 ως το φετινό Μουντιάλ η Ουρουγουάη πάντα περνουσε απ τη φάση των ομίλων
Η γενιά του Γκοδιν, Μουσλερα, Φορλαν, Καβάνι, Σοάρες πάντα ήταν καλή
Και αυτή που έρχεται τώρα, Νουνιεζ, Βαλβέρδε, Αραούχο, Χιμένεθ είναι πολυ καλή

Βαλβέρδε, Αραούχο και Χιμένεθ? Είναι και ο Φορτούνης με τον Μάνταλο και τον Λεμονή στο ρόστερ?