Εδώ και 2 χρόνια, μάλλον 3, ο δικός σας όλο και περισσότερο μου θυμίζει εκνευριστικά Γιώργο "δώσε μπάλα, δώσε μπάλα" Καραγκούνη της δεύτερης θητείας του στον ΠΑΟ (2007-2012):
1. και στην αποκλειστικότητα των στημένων
2. και στην υποχρεωτικότητα να αναλαμβάνει κάθε, μα κάθε επίθεση (ανεξαρτήτως του πού βρίσκεται στο γήπεδο)
3. και στην ικανότητα να καταστρέφει τις -συντριπτικά- πιο πολλές ένεκα καθυστέρησης ή/και αντίπαλου μαρκαρίσματος, καθώς πριν δώσει εκείνη τη γαμώπασα έπρεπε α) να ελέγχει πλήρως την μπάλα (σιγά τον λατίνο υπερχάφ) β) να βλέπει όοοοολους τους συμπαίκτες (ενώ μονίμως έπαιζε με την κεφάλα κάτω) γ) να έχει επεξεργαστεί κάθε εναλλακτική (σιγά τον εγκεφαλικό παίκτη) και δ) να έχει βρεθεί σε τέτοιο σημείο ώστε με το που -επιτέλους- δώσει την κωλόμπαλα, να είναι στη σωστή θέση να την ξαναπάρει και αμέσως
4. και στα καταδικασμένα σουτ από οποιοδήποτε πιθανό κι απίθανο σημείο (με τη διαφορά ότι εκείνος είχε χώσει και 2-3 απίστευτα, αλλά βέβαια σε μια ολάκερη καριέρα)
5. και στις βούτες για φάουλ με το που βλέπει να χάνει κατοχή (δλδ όλο και συχνότερα χρόνο με το χρόνο)
6. και στη συχνότητα να πηγαίνει υποφερτά στο α΄ και εντελώς για τον πέο στο β΄ - ένεκα σκασίματος (κακή ώρα όπως απόψε ο Μάνταλος)
7. και στην απαίτηση να παίζει μέχρι και λιπόθυμος (γι' αυτό άλλωστε ξεκουμπίστηκε όταν ο Ζεσουάλδο Φερέιρα του το ξέκοψε).
Όταν λοιπόν οι Παναθηναϊκοί γκρινιάζαμε, όλοι οι υπόλοιποι μας βρίζατε επειδή στον Κάρα βλέπατε ΜΟΝΟ το τοτέμ του Γιούρο (εντάξει, όχι κι όλοι - για τους σκατόγαυρους ουδέποτε υπήρξε Πορτογαλία, εδώ δεν υπήρξαν καν βουβουζέλες
). Κανείς σας δεν καταλάβαινε ότι, απλούστατα, Όττος και Σάντος στην Εθνική του 'χαν βάλει τα δυο πόδια σ' ένα παπούτσι: πριν πάρει μπάλα, τα έκει ντώσει πάσα.Βάρδα μόνο με τέτοια αβάντα από τους ΑΡΔ του Τίγρεως, μην και σας εξελιχθεί χειροτερότερος του Τυπάρα (πόσο μάλλον όταν, αποδεδειγμένα, δεν διαθέτει την ψυχάρα και μάλλον ούτε την αφοσίωση εκείνου στο σύλλογο)...
