Πρώτος τελικός ΤΛ που θυμάστε να ειδατε

[Πρετεντέρης]

Κοίτα ομάδες που έπαιζαν τότε cl, και μάλιστα τελικούς.
Από ατύχημα δεν επαιζε και κανένας Παναιτωλικός ξέρω 'γω.

Η Νότιγχαμ Φόρεστ ήταν η ομαδάρα του Μπράιαν Κλάφ ρε
Του Τρεβορ Φράνσις, του Σίλτον και του Άρτσι Γκέμιλ!

Σιγά την ομαδάρα

Είναι μοναδικό φαινόμενο η Νότιγχαμ. Από τις μικρές κατηγορίες της Αγγλίας στην κορυφή της Ευρώπης, κάτι που γίνεται σπάνια.

[Στρακαστρουκας]

1994, τοτε ειδα το πρωτο τελικο ΤΛ,το πρωτο Μουντιαλ και τον πρωτο τελικο Ευρωλιγκας οπου εχασε ο Ολυμπιακος.


AC Milan 4-0 Barcelona | 1994 UEFA Champions League Final | Highlight & Goals
https://www.youtube.com/watch?v=BVgqXfS3zhU

η Μιλαν ειχε Σαβισεβιτς,Μαλντινι,Μπομπαν,Aλμπερτινι.η Μπαρτσελονα τοτε με Στοιτσκοφ και Ρομαριο ηταν το φαβορι.Ηταν η χρονια που εβαλε 5 γκολ στη Ρεαλ
LaLiga 1993/94: FC Barcelona - Real Madrid (5-0)

The first of those five goals has gone down in history as one of the finest ever scored by the club. The side coached by Johan Cruyff were dominating the play but just couldn’t find the net until the 24th minute when future manager Pep Guardiola picked out Romario and the Brazilian’s 180 degree spin while dragging the ball with his instep is still regarded as the perfect example of what is known in the south of Europe as the ‘cow’s tail’ turn.

https://www.youtube.com/watch?v=S0bgxnX97Vk

Πο ρε φιλε. Το ιδιο και εγω. Η χρονια που με εκανε Παναθηναικο ηταν εκεινη

[Νετο Γκουερινο]

Η Νότιγχαμ Φόρεστ ήταν η ομαδάρα του Μπράιαν Κλάφ ρε
Του Τρεβορ Φράνσις, του Σίλτον και του Άρτσι Γκέμιλ!

Σιγά την ομαδάρα

Είναι μοναδικό φαινόμενο η Νότιγχαμ. Από τις μικρές κατηγορίες της Αγγλίας στην κορυφή της Ευρώπης, κάτι που γίνεται σπάνια.

Η Άστον Βίλα το έκανε αυτό,με κάτι πιτσιρικάδες
Η Νότιγχαμ, τουλάχιστον τα ματς που είδαμε,ήταν σκέτος πονοματος

[Dr Socrates]

ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ ΟΜΑΔΑ
PEACE DAVID

Αν έγραφε ιστορίες, θα ήταν ο Μπουκόφσκι: Ο Μπράιαν Κλαφ, ο πιο εκκεντρικός χαρακτήρας στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου. Εγωιστής, αυταρχικός, αλαζόνας, αυτοκαταστροφικός, αμετανόητος πότης. Τα μίντια τον λάτρεψαν. Δεν του άρεσε να κινείται σύμφωνα με το ρεύμα. Δεν κρατούσε τη γλώσσα του και απέφευγε τα κλισέ, σε μια εποχή όπου ποδοσφαιριστές και προπονητές μιλούσαν με κλισέ. Τολμούσε πράγματα που άλλοι θεωρούσαν πως ήταν αδύνατο να πραγματοποιηθούν. Δεν κολάκευε ποδοσφαιριστές.
Ήταν εκπρόσωπος μίας εποχής που έχει περάσει ανεπιστρεπτί και στην οποία ο προπονητής καθόριζε την πορεία του ποδοσφαιριστή και όχι ο πολυεκατομμυριούχος ποδοσφαιριστής τη μοίρα του προπονητή. Του άρεσε να προγραμματίζει όσο και να αυτοσχεδιάζει. Η ευφυΐα του συνοψιζόταν στο ότι μπορούσε να πάρει μέτριους ποδοσφαιριστές και, μπολιάζοντάς τους με ένα δύο μεγάλους παίκτες, να τους μεταμορφώνει σε πρωταθλητές.
Όταν το ποδόσφαιρο πέρασε στην εποχή της οικονομικής πόλωσης με τα εκατομμύρια της Πρέμιερσιπ και του Τσάμπιονς Λιγκ, ο Μπράιαν Κλαφ πέθανε. Γιατί το νέο σύστημα δεν επέτρεπε τα θαύματα. Και ο Κλαφ ζούσε από τα θαύματα. Τα εμπορευόταν. Το δικό του κεφάλαιο στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου περιέχει τόσες φορές το ταξίδι στην κόλαση, όσες και το πέταγμα στον παράδεισο, έτσι που στο τέλος να μένει ο ίδιος μόνος στο κέντρο της σκηνής. Τις περισσότερες φορές οργισμένος ή μεθυσμένος, αλλά πάντα αληθινός.
Αυτός υπήρξε ο πρωταγωνιστής του βιβλίου. Το σημαντικό όμως εδώ είναι ότι, πέρα από τη μυθική προσωπικότητα του ήρωά του, ο Ντέιβιντ Πις κατάφερε να δημιουργήσει μια σχεδόν βιβλικής ατμόσφαιρας λογοτεχνία, στην οποία, με αφορμή το ποδόσφαιρο, παρελαύνει μια ολόκληρη κοινωνία πολιτικών παραγόντων, διαφθοράς, παράνοιας, αγοράς συνειδήσεων, ύποπτων δοσοληψιών, προδοσίας, και ταξικών συγκρούσεων - εφόσον το θέατρο αυτού του δράματος, ενός δράματος που κόβει πραγματικά την ανάσα με τον άγριο ρυθμό του, είναι το υποβαθμισμένο Γιoρκσάιρ της δεκαετίας του εβδομήντα. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

Ο Πις αφηγείται τα κατορθώματά του Κλαφ χωρίς συμβατικότητες αποδίδει ζωντανά τον ποδοσφαιρόκοσμο της περιφέρειας, τις άγριες σχέσεις μεταξύ ημετέρων και υμετέρων, τα πιοτά και τα τσιγάρα παικτών και παραγόντων (όλοι οι παίκτες πίνουν και καπνίζουν). Το βιβλίο αξίζει επειδή σιχαίνεται τη φιλολογία, το συναισθηματισμό, τις εύκολες γραφικότητες. Οι ποδοσφαιρόφιλοι θα το αγαπήσουν.

Πηγη https://www.politeianet.gr/books/978960 ... ada-155282

Πολύ ενδιαφέρον.

BRIAN CLOUGH (BBC MATCH OF THE DAY TRIBUTE, 1993)
https://www.youtube.com/watch?v=rJjJekAQXk4

1994, τοτε ειδα το πρωτο τελικο ΤΛ,το πρωτο Μουντιαλ και τον πρωτο τελικο Ευρωλιγκας οπου εχασε ο Ολυμπιακος.


AC Milan 4-0 Barcelona | 1994 UEFA Champions League Final | Highlight & Goals
https://www.youtube.com/watch?v=BVgqXfS3zhU

η Μιλαν ειχε Σαβισεβιτς,Μαλντινι,Μπομπαν,Aλμπερτινι.η Μπαρτσελονα τοτε με Στοιτσκοφ και Ρομαριο ηταν το φαβορι.Ηταν η χρονια που εβαλε 5 γκολ στη Ρεαλ
LaLiga 1993/94: FC Barcelona - Real Madrid (5-0)

The first of those five goals has gone down in history as one of the finest ever scored by the club. The side coached by Johan Cruyff were dominating the play but just couldn’t find the net until the 24th minute when future manager Pep Guardiola picked out Romario and the Brazilian’s 180 degree spin while dragging the ball with his instep is still regarded as the perfect example of what is known in the south of Europe as the ‘cow’s tail’ turn.

https://www.youtube.com/watch?v=S0bgxnX97Vk

Πο ρε φιλε. Το ιδιο και εγω. Η χρονια που με εκανε Παναθηναικο ηταν εκεινη

κοιτα συμπτωση. Αλλα τοτε υποστηριζα τον Ολυμπιακο παρολο που ο παναθηναικος ειχε τον Γκαλη.

[Στρακαστρουκας]

κοιτα συμπτωση. Αλλα τοτε υποστηριζα τον Ολυμπιακο παρολο που ο παναθηναικος ειχε τον Γκαλη.

Βασικα αναφερομαι στο ποδοσφαιρο και στην ομαδα του Παναθηναικου την περιοδο 1994-95

[Dr Socrates]

κοιτα συμπτωση. Αλλα τοτε υποστηριζα τον Ολυμπιακο παρολο που ο παναθηναικος ειχε τον Γκαλη.

Βασικα αναφερομαι στο ποδοσφαιρο και στην ομαδα του Παναθηναικου την περιοδο 1994-95

Τοτε ειχε παιχταραδες ο παναθηναικος, Βαζεχα,Δωνη κ.λ.π.πηρε σχετικα ευκολα το πρωταθλημα
Ηταν και η χρονια που αρχισα να παρακολουθω και το Ελληνικο πρωταθλημα ποδοσφαιρου στην Ελλαδα.
Εσυ παναθηναικος εγω εγινα Ολυμπιακος τοτε. .Τωρα δεν υποστηριζω καποια ομαδα αλλα τοτε υποστηριζα τον Ολυμπιακο

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 1994/95
https://www.youtube.com/watch?v=X_zG475I4eE

[Tarkovsky]

Η Νότιγχαμ Φόρεστ ήταν η ομαδάρα του Μπράιαν Κλάφ ρε
Του Τρεβορ Φράνσις, του Σίλτον και του Άρτσι Γκέμιλ!

γερνάμε, αλλά δεν ξεχνάμε

[Νετο Γκουερινο]

Η Νότιγχαμ Φόρεστ ήταν η ομαδάρα του Μπράιαν Κλάφ ρε
Του Τρεβορ Φράνσις, του Σίλτον και του Άρτσι Γκέμιλ!

γερνάμε, αλλά δεν ξεχνάμε

Μπαλοσκαστες

[Beria]

Η Νότιγχαμ Φόρεστ ήταν η ομαδάρα του Μπράιαν Κλάφ ρε
Του Τρεβορ Φράνσις, του Σίλτον και του Άρτσι Γκέμιλ!

γερνάμε, αλλά δεν ξεχνάμε

Μπαλοσκαστες

Είναι πολύ δύσκολο να είσαι άμπαλος σε όλες τις δεκαετίες

[Tarkovsky]

Μπαλοσκαστες

δεν ξέρω τον όρο, αλλά μάλλον είναι για κακό, σε φοβάμαι εσένα

[Στρακαστρουκας]

κοιτα συμπτωση. Αλλα τοτε υποστηριζα τον Ολυμπιακο παρολο που ο παναθηναικος ειχε τον Γκαλη.

Βασικα αναφερομαι στο ποδοσφαιρο και στην ομαδα του Παναθηναικου την περιοδο 1994-95

Τοτε ειχε παιχταραδες ο παναθηναικος, Βαζεχα,Δωνη κ.λ.π.πηρε σχετικα ευκολα το πρωταθλημα
Ηταν και η χρονια που αρχισα να παρακολουθω και το Ελληνικο πρωταθλημα ποδοσφαιρου στην Ελλαδα.
Εσυ παναθηναικος εγω εγινα Ολυμπιακος τοτε. .Τωρα δεν υποστηριζω καποια ομαδα αλλα τοτε υποστηριζα τον Ολυμπιακο

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 1994/95
https://www.youtube.com/watch?v=X_zG475I4eE

Θυμαμαι πως οι εφημεριδες της εποχης λεγανε οτι ο Ολυμπιακος εχει να το παρει 10 χρονια. Που να ξερανε...

[Νετο Γκουερινο]

γερνάμε, αλλά δεν ξεχνάμε

Μπαλοσκαστες

Είναι πολύ δύσκολο να είσαι άμπαλος σε όλες τις δεκαετίες

Ρε μλκα την Νότιγχαμ τότε σε δύο ματς την είχαμε δει,στους δύο συνεχόμενους τελικούς
Και στους δύο πόνεσαν τα μάτια μας
Τι σαρεσε δηλαδή, εκείνος ο φαλακρας ο Σκωτσέζος;
Τι σχέση είχε με άλλες πραγματικά ομαδαρες λίγο πριν και λίγο μετά;
Ας μας πει και ο λεπο την γνώμη του αν διαβαζει

[Lugozzi]

Σιγά την ομαδάρα

Είναι μοναδικό φαινόμενο η Νότιγχαμ. Από τις μικρές κατηγορίες της Αγγλίας στην κορυφή της Ευρώπης, κάτι που γίνεται σπάνια.

Η Άστον Βίλα το έκανε αυτό,με κάτι πιτσιρικάδες
Η Νότιγχαμ, τουλάχιστον τα ματς που είδαμε,ήταν σκέτος πονοματος

Το 77 ανέβηκε κατηγορία
Το 78 πήρε πρωτάθλημα Αγγλίας
Το 79 και το 80 το Πρωταθλητριων

[Νετο Γκουερινο]

Είναι μοναδικό φαινόμενο η Νότιγχαμ. Από τις μικρές κατηγορίες της Αγγλίας στην κορυφή της Ευρώπης, κάτι που γίνεται σπάνια.

Η Άστον Βίλα το έκανε αυτό,με κάτι πιτσιρικάδες
Η Νότιγχαμ, τουλάχιστον τα ματς που είδαμε,ήταν σκέτος πονοματος

Το 77 ανέβηκε κατηγορία
Το 78 πήρε πρωτάθλημα Αγγλίας
Το 79 και το 80 το Πρωταθλητριων

Και η Άστον Βίλα το πήρε λίγο αργότερα με κάτι πιτσιρίκια και μάλιστα εναντίον της Μπάγερν
Ομαδάρα η Φόρεστ δεν ήταν
Τουλάχιστον στα ματς που την είδαμε

[Lugozzi]

Η Άστον Βίλα το έκανε αυτό,με κάτι πιτσιρικάδες
Η Νότιγχαμ, τουλάχιστον τα ματς που είδαμε,ήταν σκέτος πονοματος

Το 77 ανέβηκε κατηγορία
Το 78 πήρε πρωτάθλημα Αγγλίας
Το 79 και το 80 το Πρωταθλητριων

Και η Άστον Βίλα το πήρε λίγο αργότερα με κάτι πιτσιρίκια και μάλιστα εναντίον της Μπάγερν
Ομαδάρα η Φόρεστ δεν ήταν
Τουλάχιστον στα ματς που την είδαμε

Δεν είδα κανένα, αλλά είχε μεγάλο αήττητο ρεκόρ, απέκλεισε τη Λίβερπουλ στην Ευρώπη, τελείωσε το πρωτάθλημα με 7 βαθμούς διαφορά από την καλύτερη Λίβερπουλ όλων των εποχών κλπ.

Είναι άδικο να την κρίνεις από 2 αγώνες