Ζευγαρι Ελλήνων κανει το γυρο του κοσμου σε 6 χρονια μαζι με 8χρονη κορη τους που θα βγαλει το δημοτικο με τηλεκπαίδευση

[Cavaliere]

Μου αρέσει που όλοι βάζετε στον αντίποδα την Κική την κομμώτρια, τον Μπάμπη τον Σουγιά και τον μπατζανάκη από τις Κροκεές.

Ε, ναι, 90% αυτό θα παίζει, λες να το ταχταρίζει η Μαρία Κάλλας; Αντίθετα, μια οικογένεια που ταξιδεύει, έχει 90% πιθανότητες να μην είναι κουνιάδοι και ζώα.

Ε, αυτό ακριβώς λέω. Μια οικογένεια που μπορεί και θέλει να απεξαρτηθεί από τους κουνιάδους, μπορεί να το κάνει πανεύκολα, με πολύ πιο απλούς τρόπους.

Απλώς δεν έχουν όλοι την ίδια εξάρτηση και τις ίδιες μνήμες από κουμπαρόσογα, ώστε να θεωρούν τη φυγή από τη χώρα ως λύση.

Όχι, δεν είναι φυγή. Αν θες, μπορείς να διαφύγεις και στο εσωτερικό. Είναι άποψη ζωής, επιλογή. Εγώ, ας πούμε, αν δεν είμαι σε τράνζιτο, εκνευρίζομαι. Έχω ανάγκη τη μετακίνηση, όχι την αποφυγή πραγμάτων. Βαριέμαι τα ίδια. Το να μείνεις κάπου, είναι λογικό ότι θα σε οδηγήσει ευκολότερα σε σχέσεις φθοράς και κουμπαροφιλίες της ψωλής, όσο και να έχεις αντισώματα. Και δεν είναι μόνο τα σόγια, εδώ και στις πιο σοφιστικέ παρέες, μετά από 3 μήνες αρχίζει ο ένας να κουτσομπολεύει τον άλλον. Δεν το αποφεύγεις, καλύτερα να αποστασιοποιείσαι γνωρίζοντας τον Κόσμο. Βέβαια, αν θέλω να τρώω μόνο το πατσίτσιο της μαμάς, αυτό δεν γίνεται, ούτε αν δεν αγαπώ τον Κόσμο με την ολική του έννοια. Και εν τάξει, κατανοώ το ότι κάποιοι δεν το θέλουν αυτό. Τουλάχιστον μην έχουν το θράσος να το ενοχοποιούν, ως κακομαθημένοι ηλίθιοι, που όσα δεν φτάνουν,τα κατηγοράνε.

[ΓΑΛΗ]

Ε, ναι, 90% αυτό θα παίζει, λες να το ταχταρίζει η Μαρία Κάλλας; Αντίθετα, μια οικογένεια που ταξιδεύει, έχει 90% πιθανότητες να μην είναι κουνιάδοι και ζώα.

Ε, αυτό ακριβώς λέω. Μια οικογένεια που μπορεί και θέλει να απεξαρτηθεί από τους κουνιάδους, μπορεί να το κάνει πανεύκολα, με πολύ πιο απλούς τρόπους.

Απλώς δεν έχουν όλοι την ίδια εξάρτηση και τις ίδιες μνήμες από κουμπαρόσογα, ώστε να θεωρούν τη φυγή από τη χώρα ως λύση.

Όχι, δεν είναι φυγή. Αν θες, μπορείς να διαφύγεις και στο εσωτερικό. Είναι άποψη ζωής, επιλογή. Εγώ, ας πούμε, αν δεν είμαι σε τράνζιτο, εκνευρίζομαι. Έχω ανάγκη τη μετακίνηση, όχι την αποφυγή πραγμάτων. Βαριέμαι τα ίδια. Το να μείνεις κάπου, είναι λογικό ότι θα σε οδηγήσει ευκολότερα σε σχέσεις φθοράς και κουμπαροφιλίες της ψωλής, όσο και να έχεις αντισώματα. Και δεν είναι μόνο τα σόγια, εδώ και στις πιο σοφιστικέ παρέες, μετά από 3 μήνες αρχίζει ο ένας να κουτσομπολεύει τον άλλον. Δεν το αποφεύγεις, καλύτερα να αποστασιοποιείσαι γνωρίζοντας τον Κόσμο. Βέβαια, αν θέλω να τρώω μόνο το πατσίτσιο της μαμάς, αυτό δεν γίνεται, ούτε αν δεν αγαπώ τον Κόσμο με την ολική του έννοια. Και εν τάξει, κατανοώ το ότι κάποιοι δεν το θέλουν αυτό. Τουλάχιστον μην έχουν το θράσος να το ενοχοποιούν, ως κακομαθημένοι ηλίθιοι, που όσα δεν φτάνουν,τα κατηγοράνε.

Έλα τώρα, μην αρχίζεις να παίζεις το ρόλο του αντισυστημικού που τη λέει στους συστημικούς γιατί αποκλείεται να το πάρω στα σοβαρά, παίζει οβερντόουζ και από άλλα θέματα.

Σε κάθε περίπτωση, ξεστραβωθείτε και δείτε τα τυφλά σημεία που δεν βλέπετε ή παριστάνετε ότι δεν βλέπετε.

Μετά τα ξαναλέμε.

[ΓΑΛΗ]

Με λίγα λόγια κάτι παραπάνω από τη σύγκριση του Κόσμου με το Παστίτσιο της μαμάς και τις κουτσομπόλες της γειτονιάς, παίζει;

[Χαοτικός]

Δεν διαφωνώ αλλά δεν θεωρώ και τόσο εύκολη τη μετάβαση από τη μη μονιμότητα σε σταθερές συνθήκες μονιμότητας. Και κακά τα ψέματα ως μονιμότητα δεν παίζει μόνον η δια βίου διαμονή σε κάποια περιοχή αλλά ο συγχρωτισμός με λειτουργίες που δεν μπορούν να προσαρμοστούν στα δεδομένα/επιλογές/πρόγραμμα της κάθε οικογένειας.

Και φυσικά, το σκηνικό των "ελεύθερων καβαλάρηδων σε τετράτροχο" δεν συνεπάγεται πάντα καλή/ υγιή/ισορροπημένη σχέση των μελών της οικογένειας.

Κάθε περίπτωση, είναι διαφορετική και κάπου μου θυμίζουν εφηβικές εξάρσεις οι συνεχείς αναφορές στις "εμπειρίες".

Αυτό τα λέει όλα.

η διαρκής αναφορά τώρα σε υποκειμενισμούς, απωθημένα κι ένα σωρό καταστάσεις που επιχειρηματολογείς ως ακυρωτικές για τη σημαντικότητα κάποιας πράξης ή ιδέας δεν είναι όπλα. Νομίζεις ότι είναι αλλά απλώς ένα παιχνίδι εντυπώσεων είναι που θεωρείς ότι θα λειτουργήσουν.
Ναι και τι έγινε αν κάτι είναι εφηβικό απωθημένο ή ό,τι άλλο. Αν δεν είναι εφηβικό απωθημένο και είναι δεν ξέρω κι εγώ τι έχει περισσότερη εγκυρότητα; Γιατί έτσι είναι και τέρμα;

Χαοτικέ, τα πράγματα είναι πολύ απλά, για το δικό μου σκεπτικό τουλάχιστον. Και για να αναφερθώ στη συγκεκριμένη περίπτωση, από τη στιγμή που ο πατέρας μπορεί να συντηρεί την οικογένεια του μέσω τηλεεργασίας, το πράγμα θα μπορούσε να είναι πολύ πιο ισορροπημένο, αν έπαιρναν το αυτοκινούμενο τους και έκαναν συλλογή εμπειριών τους τρεις μήνες το χρόνο που το πιτσιρίκι δεν θα είχε σχολείο. Και όλα τα σκ και τριήμερα που θα είχαν χρόνο.

Τα υπόλοιπα είναι εγωκεντρικές παπαριές των γονέων, επειδή θέλουν να παρατείνουν τη δική τους εφηβική προσέγγιση για όσα χρόνια μπορέσουν, ποντάροντας στην καλή εξέλιξη των πραγμάτων.
Δεν μπήκαν σ' αυτήν τη διαδικασία για να προσφέρουν εμπειρίες στο παιδί, για την πάρτη τους μπήκαν.

Το αν έχουν οι γονείς δικαίωμα στην παράταση της δικής τους ανηλικότητας, είναι τελείως άλλο θέμα.

Σου ξαναλέω ότι στην δική μου σκέψη δεν είναι μειωτικό το να είναι εγωκεντρικός ο γονιός. Ο εγωκεντρισμός δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα είναι βλαπτικός στο τέλος. ξέρουμε ότι είναι και κακό αλά δεν κρίνουμε το τι είναι οι γονείς. αυτό λέω. Κρίνουμε αν είναι καλό ή όχι το εγχείρημα.

Το να λες ότι το εγχείρημα το ξεκίνησε ένας πρεζάκιας ή ένας γκέι ή ένας ναζί δηλώνει εξ αρχής εμπάθεια που δεν σε αφήνει να δεις την ίδια την πράξη.
κι αυτό γίνεται πάντα σε όλα τα ζητήματα
Επίσης το να βαφτίσεις το παιδί, το να του δώσουν τό όνομα των γονιών του άντρα και πολλά άλλα εγωκεντρικά τα βρίσκω. Το να τα ντύνεις όπως θες, και χίλια δυο άλλα.
Να εγώ ας πούμε τα κοιμίζω με μαύρες τρύπες, με οξυγόνωση των ιστών μέσω του αίματος, με χημικούς δεσμούς ατόμων κλπ. Ξέρω ότι είναι δικό μου ψώνιο. Ξέρω ότι υπάρχει κίνδυνος να τα μισήσουν αν τα ταυτίσουν με μένα και με απορρίψουν μεθαύριο. αλλά το κάνω και το χαίρομαι. Στην προοπτική να με πουν ψώνιο και εγωπαθή, δεν θα σταματήσω. Αν ήταν να σταματούσαμε τις ενορμήσεις μας και τα γούστα μας μην τυχόν μας την πέσουν αντχομινικά, θα ήμασταν ακίνητοι και εγκλωβισμένοι σε μια αδράνεια που ενεργά θα πρέπει να τη διατηρούμε για να είμαστε ασφαλείς από επιθέσεις και κριτικές.

[ΓΑΛΗ]

Αυτό τα λέει όλα.

η διαρκής αναφορά τώρα σε υποκειμενισμούς, απωθημένα κι ένα σωρό καταστάσεις που επιχειρηματολογείς ως ακυρωτικές για τη σημαντικότητα κάποιας πράξης ή ιδέας δεν είναι όπλα. Νομίζεις ότι είναι αλλά απλώς ένα παιχνίδι εντυπώσεων είναι που θεωρείς ότι θα λειτουργήσουν.
Ναι και τι έγινε αν κάτι είναι εφηβικό απωθημένο ή ό,τι άλλο. Αν δεν είναι εφηβικό απωθημένο και είναι δεν ξέρω κι εγώ τι έχει περισσότερη εγκυρότητα; Γιατί έτσι είναι και τέρμα;

Χαοτικέ, τα πράγματα είναι πολύ απλά, για το δικό μου σκεπτικό τουλάχιστον. Και για να αναφερθώ στη συγκεκριμένη περίπτωση, από τη στιγμή που ο πατέρας μπορεί να συντηρεί την οικογένεια του μέσω τηλεεργασίας, το πράγμα θα μπορούσε να είναι πολύ πιο ισορροπημένο, αν έπαιρναν το αυτοκινούμενο τους και έκαναν συλλογή εμπειριών τους τρεις μήνες το χρόνο που το πιτσιρίκι δεν θα είχε σχολείο. Και όλα τα σκ και τριήμερα που θα είχαν χρόνο.

Τα υπόλοιπα είναι εγωκεντρικές παπαριές των γονέων, επειδή θέλουν να παρατείνουν τη δική τους εφηβική προσέγγιση για όσα χρόνια μπορέσουν, ποντάροντας στην καλή εξέλιξη των πραγμάτων.
Δεν μπήκαν σ' αυτήν τη διαδικασία για να προσφέρουν εμπειρίες στο παιδί, για την πάρτη τους μπήκαν.

Το αν έχουν οι γονείς δικαίωμα στην παράταση της δικής τους ανηλικότητας, είναι τελείως άλλο θέμα.

Σου ξαναλέω ότι στην δική μου σκέψη δεν είναι μειωτικό το να είναι εγωκεντρικός ο γονιός. Ο εγωκεντρισμός δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα είναι βλαπτικός στο τέλος. ξέρουμε ότι είναι και κακό αλά δεν κρίνουμε το τι είναι οι γονείς. αυτό λέω. Κρίνουμε αν είναι καλό ή όχι το εγχείρημα.

Οκ, τότε θα το κρίνουμε βάζοντας στο πλαίσιο ΚΑΙ τον εγωκεντρισμό των γονέων και όχι μόνον την ειδυλλιακή εικόνα του παιδιού που του παρέχεται η δυνατότητα για εμπειρίες.

Γιατί καλέ μου χαοτικέ, όλοι οι γονείς για το καλό του παιδιού τους τα κάνουν όλα. Βασικό. Είτε αυτοί που τα σέρνουν σε δραστηριότητες είτε αυτοί που τα σέρνουν σε πλατείες ή δάση του κόσμου.

Το να λες ότι το εγχείρημα το ξεκίνησε ένας πρεζάκιας ή ένας γκέι ή ένας ναζί δηλώνει εξ αρχής εμπάθεια που δεν σε αφήνει να δεις την ίδια την πράξη.
κι αυτό γίνεται πάντα σε όλα τα ζητήματα

Αυτό δεν το ισχυρίστηκα καν. Οι πρεζάκηδες δεν μπορούν να μετακινηθούν ούτε 100 μέτρα, οπότε βλέπω μάλλον χλωμό, τις οικογενειακές εξορμήσεις για μεγαλύτερες αποστάσεις. Τους γκέι και τους ναζί, που τους είδες; Να υποθέσω ότι παίζει στο μοντέλο αυτόματης σχηματοποίησης σκεπτομορφών σε όσους αμφισβητούν την αντισυστημικότητα;

Επίσης το να βαφτίσεις το παιδί, το να του δώσουν τό όνομα των γονιών του άντρα και πολλά άλλα εγωκεντρικά τα βρίσκω. Το να τα ντύνεις όπως θες, και χίλια δυο άλλα.

Οκ, τα γνωστά κλισέ από προσωπικά ή περιφερειακά βιώματα. Δεν απαντούν σε κάτι.

Να εγώ ας πούμε τα κοιμίζω με μαύρες τρύπες, με οξυγόνωση των ιστών μέσω του αίματος, με χημικούς δεσμούς ατόμων κλπ. Ξέρω ότι είναι δικό μου ψώνιο. Ξέρω ότι υπάρχει κίνδυνος να τα μισήσουν αν τα ταυτίσουν με μένα και με απορρίψουν μεθαύριο. αλλά το κάνω και το χαίρομαι. Στην προοπτική να με πουν ψώνιο και εγωπαθή, δεν θα σταματήσω. Αν ήταν να σταματούσαμε τις ενορμήσεις μας και τα γούστα μας μην τυχόν μας την πέσουν αντχομινικά, θα ήμασταν ακίνητοι και εγκλωβισμένοι σε μια αδράνεια που ενεργά θα πρέπει να τη διατηρούμε για να είμαστε ασφαλείς από επιθέσεις και κριτικές.

Ούτε αυτή η πιο προσωπική αναφορά απαντά σε κάτι. Το μόνο που προκύπτει είναι μια ενστικτώδης προσομοίωση για ευνόητους λόγους και τίποτα περισσότερο.



Αλλά όλως τυχαίως, το παιδί του συγκεκριμένου θέματος, απουσιάζει από όλες τις εικόνες.

[Cavaliere]

Έλα τώρα, μην αρχίζεις να παίζεις το ρόλο του αντισυστημικού που τη λέει στους συστημικούς γιατί αποκλείεται να το πάρω στα σοβαρά, παίζει οβερντόουζ και από άλλα θέματα.

Σε κάθε περίπτωση, ξεστραβωθείτε και δείτε τα τυφλά σημεία που δεν βλέπετε ή παριστάνετε ότι δεν βλέπετε.

Μετά τα ξαναλέμε.

Πραγματικά, δε σε καταλαβαίνω.

[Χαοτικός]

Χαοτικέ, τα πράγματα είναι πολύ απλά, για το δικό μου σκεπτικό τουλάχιστον. Και για να αναφερθώ στη συγκεκριμένη περίπτωση, από τη στιγμή που ο πατέρας μπορεί να συντηρεί την οικογένεια του μέσω τηλεεργασίας, το πράγμα θα μπορούσε να είναι πολύ πιο ισορροπημένο, αν έπαιρναν το αυτοκινούμενο τους και έκαναν συλλογή εμπειριών τους τρεις μήνες το χρόνο που το πιτσιρίκι δεν θα είχε σχολείο. Και όλα τα σκ και τριήμερα που θα είχαν χρόνο.

Τα υπόλοιπα είναι εγωκεντρικές παπαριές των γονέων, επειδή θέλουν να παρατείνουν τη δική τους εφηβική προσέγγιση για όσα χρόνια μπορέσουν, ποντάροντας στην καλή εξέλιξη των πραγμάτων.
Δεν μπήκαν σ' αυτήν τη διαδικασία για να προσφέρουν εμπειρίες στο παιδί, για την πάρτη τους μπήκαν.

Το αν έχουν οι γονείς δικαίωμα στην παράταση της δικής τους ανηλικότητας, είναι τελείως άλλο θέμα.

Σου ξαναλέω ότι στην δική μου σκέψη δεν είναι μειωτικό το να είναι εγωκεντρικός ο γονιός. Ο εγωκεντρισμός δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα είναι βλαπτικός στο τέλος. ξέρουμε ότι είναι και κακό αλά δεν κρίνουμε το τι είναι οι γονείς. αυτό λέω. Κρίνουμε αν είναι καλό ή όχι το εγχείρημα.

Οκ, τότε θα το κρίνουμε βάζοντας στο πλαίσιο ΚΑΙ τον εγωκεντρισμό των γονέων και όχι μόνον την ειδυλλιακή εικόνα του παιδιού που του παρέχεται η δυνατότητα για εμπειρίες.

Γιατί καλέ μου χαοτικέ, όλοι οι γονείς για το καλό του παιδιού τους τα κάνουν όλα. Βασικό. Είτε αυτοί που τα σέρνουν σε δραστηριότητες είτε αυτοί που τα σέρνουν σε πλατείες ή δάση του κόσμου.

Το να λες ότι το εγχείρημα το ξεκίνησε ένας πρεζάκιας ή ένας γκέι ή ένας ναζί δηλώνει εξ αρχής εμπάθεια που δεν σε αφήνει να δεις την ίδια την πράξη.
κι αυτό γίνεται πάντα σε όλα τα ζητήματα

Αυτό δεν το ισχυρίστηκα καν. Οι πρεζάκηδες δεν μπορούν να μετακινηθούν ούτε 100 μέτρα, οπότε βλέπω μάλλον χλωμό, τις οικογενειακές εξορμήσεις για μεγαλύτερες αποστάσεις. Τους γκέι και τους ναζί, που τους είδες; Να υποθέσω ότι παίζει στο μοντέλο αυτόματης σχηματοποίησης σκεπτομορφών σε όσους αμφισβητούν την αντισυστημικότητα;

Επίσης το να βαφτίσεις το παιδί, το να του δώσουν τό όνομα των γονιών του άντρα και πολλά άλλα εγωκεντρικά τα βρίσκω. Το να τα ντύνεις όπως θες, και χίλια δυο άλλα.

Οκ, τα γνωστά κλισέ από προσωπικά ή περιφερειακά βιώματα. Δεν απαντούν σε κάτι.

Να εγώ ας πούμε τα κοιμίζω με μαύρες τρύπες, με οξυγόνωση των ιστών μέσω του αίματος, με χημικούς δεσμούς ατόμων κλπ. Ξέρω ότι είναι δικό μου ψώνιο. Ξέρω ότι υπάρχει κίνδυνος να τα μισήσουν αν τα ταυτίσουν με μένα και με απορρίψουν μεθαύριο. αλλά το κάνω και το χαίρομαι. Στην προοπτική να με πουν ψώνιο και εγωπαθή, δεν θα σταματήσω. Αν ήταν να σταματούσαμε τις ενορμήσεις μας και τα γούστα μας μην τυχόν μας την πέσουν αντχομινικά, θα ήμασταν ακίνητοι και εγκλωβισμένοι σε μια αδράνεια που ενεργά θα πρέπει να τη διατηρούμε για να είμαστε ασφαλείς από επιθέσεις και κριτικές.

Ούτε αυτή η πιο προσωπική αναφορά απαντά σε κάτι. Το μόνο που προκύπτει είναι μια ενστικτώδης προσομοίωση για ευνόητους λόγους και τίποτα περισσότερο.



Αλλά όλως τυχαίως, το παιδί του συγκεκριμένου θέματος, απουσιάζει από όλες τις εικόνες.

-Μια χαρά απαντούν και δεν είναι κλισέ. βάφτιση και ονοματοδοσία. Είναι κάργα εμφανές ως φαινόμενο. και το αποδίδω σε εγωκεντρισμό και τίποτα άλλο. Ή τουλάχιστον σε εξαναγκασμένο εγωκεντρισμό (γιατί μπορεί να μην είναι και εγωκεντρικό ως άτομο ο γονιός στο σύνολό του. άρα παίζει και συστημικότητα και κυρίαρχη ιδεολογία.

- Οι πρεζάκηδες ναζί γκέι είναι οι αρνητικοί χαρακτηρισμοί όπως και ο εγωκεντρικός. μην προτρέχεις. Λέω πως ό,τι και να ναι ο γονιός, δεν προσφέρεται το χαρακτηριστικό του για να εκτιμήσεις την ενέργειά του. Μπορείς να το κάνεις βεβαίως και το κάνουμε όποτε γουστάρουμε αλλά δεν είναι επιχείρημα που μπορεί να στηρίξει μία θέση και μια διαφωνία.

[Cavaliere]

Με λίγα λόγια κάτι παραπάνω από τη σύγκριση του Κόσμου με το Παστίτσιο της μαμάς και τις κουτσομπόλες της γειτονιάς, παίζει;

Ναι, το ανέφερα, σοφιστικέ και τάχα μου, κύκλοι, που στους πρώτους τρεις μήνες ο ένας κουτσομπολεύει τον άλλον, απασχόληση με την επιτυχία των άλλων, κλπ. Έχεις επικεντρώσει στη λαϊκή έκφανση του θέματος, ενώ εγώ στηλιτεύω και την αστική, διανοουμενίστικη. Με λίγα λόγια, οι άνθρωποι που βγάζουν ρίζες, είτε είναι περιορισμένοι, είτε φυλακισμένοι. Το καλύτερο δώρο των γονιών μου ήταν ο κοσμοπολιτισμός, αλλά χωρίς να χάσω τις ρίζες μου. Οι ρίζες όμως πρέπει να βρίσκονται κάτω από τη γη, αν τις βλέπεις συνέχεια, κάτι δεν πάει καλά. Με λίγα λόγια: Το παιδί αυτό που ταξιδεύει μια χαρά θα τα καταφέρει, ξέρω και άλλους που το κάνουν. Μια οικογένεια με σκάφος.

[ΓΑΛΗ]

Σου ξαναλέω ότι στην δική μου σκέψη δεν είναι μειωτικό το να είναι εγωκεντρικός ο γονιός. Ο εγωκεντρισμός δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα είναι βλαπτικός στο τέλος. ξέρουμε ότι είναι και κακό αλά δεν κρίνουμε το τι είναι οι γονείς. αυτό λέω. Κρίνουμε αν είναι καλό ή όχι το εγχείρημα.

Οκ, τότε θα το κρίνουμε βάζοντας στο πλαίσιο ΚΑΙ τον εγωκεντρισμό των γονέων και όχι μόνον την ειδυλλιακή εικόνα του παιδιού που του παρέχεται η δυνατότητα για εμπειρίες.

Γιατί καλέ μου χαοτικέ, όλοι οι γονείς για το καλό του παιδιού τους τα κάνουν όλα. Βασικό. Είτε αυτοί που τα σέρνουν σε δραστηριότητες είτε αυτοί που τα σέρνουν σε πλατείες ή δάση του κόσμου.

Το να λες ότι το εγχείρημα το ξεκίνησε ένας πρεζάκιας ή ένας γκέι ή ένας ναζί δηλώνει εξ αρχής εμπάθεια που δεν σε αφήνει να δεις την ίδια την πράξη.
κι αυτό γίνεται πάντα σε όλα τα ζητήματα

Αυτό δεν το ισχυρίστηκα καν. Οι πρεζάκηδες δεν μπορούν να μετακινηθούν ούτε 100 μέτρα, οπότε βλέπω μάλλον χλωμό, τις οικογενειακές εξορμήσεις για μεγαλύτερες αποστάσεις. Τους γκέι και τους ναζί, που τους είδες; Να υποθέσω ότι παίζει στο μοντέλο αυτόματης σχηματοποίησης σκεπτομορφών σε όσους αμφισβητούν την αντισυστημικότητα;

Επίσης το να βαφτίσεις το παιδί, το να του δώσουν τό όνομα των γονιών του άντρα και πολλά άλλα εγωκεντρικά τα βρίσκω. Το να τα ντύνεις όπως θες, και χίλια δυο άλλα.

Οκ, τα γνωστά κλισέ από προσωπικά ή περιφερειακά βιώματα. Δεν απαντούν σε κάτι.

Να εγώ ας πούμε τα κοιμίζω με μαύρες τρύπες, με οξυγόνωση των ιστών μέσω του αίματος, με χημικούς δεσμούς ατόμων κλπ. Ξέρω ότι είναι δικό μου ψώνιο. Ξέρω ότι υπάρχει κίνδυνος να τα μισήσουν αν τα ταυτίσουν με μένα και με απορρίψουν μεθαύριο. αλλά το κάνω και το χαίρομαι. Στην προοπτική να με πουν ψώνιο και εγωπαθή, δεν θα σταματήσω. Αν ήταν να σταματούσαμε τις ενορμήσεις μας και τα γούστα μας μην τυχόν μας την πέσουν αντχομινικά, θα ήμασταν ακίνητοι και εγκλωβισμένοι σε μια αδράνεια που ενεργά θα πρέπει να τη διατηρούμε για να είμαστε ασφαλείς από επιθέσεις και κριτικές.

Ούτε αυτή η πιο προσωπική αναφορά απαντά σε κάτι. Το μόνο που προκύπτει είναι μια ενστικτώδης προσομοίωση για ευνόητους λόγους και τίποτα περισσότερο.



Αλλά όλως τυχαίως, το παιδί του συγκεκριμένου θέματος, απουσιάζει από όλες τις εικόνες.

-Μια χαρά απαντούν και δεν είναι κλισέ. βάφτιση και ονοματοδοσία. Είναι κάργα εμφανές ως φαινόμενο. και το αποδίδω σε εγωκεντρισμό και τίποτα άλλο. Ή τουλάχιστον σε εξαναγκασμένο εγωκεντρισμό (γιατί μπορεί να μην είναι και εγωκεντρικό ως άτομο ο γονιός στο σύνολό του. άρα παίζει και συστημικότητα και κυρίαρχη ιδεολογία.

- Οι πρεζάκηδες ναζί γκέι είναι οι αρνητικοί χαρακτηρισμοί όπως και ο εγωκεντρικός. μην προτρέχεις. Λέω πως ό,τι και να ναι ο γονιός, δεν προσφέρεται το χαρακτηριστικό του για να εκτιμήσεις την ενέργειά του. Μπορείς να το κάνεις βεβαίως και το κάνουμε όποτε γουστάρουμε αλλά δεν είναι επιχείρημα που μπορεί να στηρίξει μία θέση και μια διαφωνία.

Μα δεν ισχυρίζομαι ότι έχω δίκιο στη συγκεκριμένη φάση. Από τη στιγμή που δεν ξέρω όλες τις λεπτομέρειες, σαφώς και θεωρώ ότι πιθανόν να είμαι άδικη ή υπερβολική στην κριτική μου. Αυτό που κάνω είναι απλώς να γράφω την άποψη μου για το εν λόγω μοντέλο διαπαιδαγώσης, παίρνοντας ως δεδομένα τα ορατά σε μένα στοιχεία, στο συγκεκριμένο ή γενικότερο πλαίσιο.

Με λίγα λόγια μπορώ να διαχωρίζω τη διαφορά ενός συγκεκριμένου φαινόμενου από τη μεταφορά του σε ένα πιο χαώδες ιδεολογικό πλαίσιο, που καταπίνει τις πιθανές αρνητικές εκδοχές του φαινόμενου για να υποστηρίξει ένα ιδανικό αλλά -φευ- ανεφάρμοστο μέχρι στιγμής μοντέλο.

Όταν δω πρακτική εφαρμογή του ιδεολογικού μοντέλου και τα θετικά του αποτελέσματα σε βάθος χρόνου, σαφώς και θα το υποστηρίξω.

Τα μπλαμπλαμπλα για τα καρούλια των αυτοκινούμενων του κόζμου, δεν μου λένε κάτι.

[ΓΑΛΗ]

Με λίγα λόγια κάτι παραπάνω από τη σύγκριση του Κόσμου με το Παστίτσιο της μαμάς και τις κουτσομπόλες της γειτονιάς, παίζει;

Ναι, το ανέφερα, σοφιστικέ και τάχα μου, κύκλοι, που στους πρώτους τρεις μήνες ο ένας κουτσομπολεύει τον άλλον, απασχόληση με την επιτυχία των άλλων, κλπ. Έχεις επικεντρώσει στη λαϊκή έκφανση του θέματος, ενώ εγώ στηλιτεύω και την αστική, διανοουμενίστικη. Με λίγα λόγια, οι άνθρωποι που βγάζουν ρίζες, είτε είναι περιορισμένοι, είτε φυλακισμένοι. Το καλύτερο δώρο των γονιών μου ήταν ο κοσμοπολιτισμός, αλλά χωρίς να χάσω τις ρίζες μου. Οι ρίζες όμως πρέπει να βρίσκονται κάτω από τη γη, αν τις βλέπεις συνέχεια, κάτι δεν πάει καλά. Με λίγα λόγια: Το παιδί αυτό που ταξιδεύει μια χαρά θα τα καταφέρει, ξέρω και άλλους που το κάνουν. Μια οικογένεια με σκάφος.

Ναι ρε συ, κι εγώ ξέρω τύπους που ζουν σε σκάφος μόνιμα αλλά ξέρω επίσης και τα πρακτικά προβλήματα που έχει η συντήρηση και η ζωή σε ένα σκάφος.

Και πραγματικά αναρωτιέμαι πόσοι από τους ενθουσιώδεις συλλέκτες εμπειριών, θα άντεχαν τη διαδικασία να κάνουν όλες τις βρώμικες και καθημερινές δουλειές που πρέπει να γίνουν, τόσο για τα σκάφη όσο και για τα τροχόσπιτα, αυτοκινουμενα κλπ

Το πρώτο πράγμα που ξερνάει αυτός ο τρόπος ζωής είναι οι μποέμ τύποι.


Και πάω στοίχημα ότι συμφωνείς.

[Στύγιος]

Μία άποψη θα καταθέσω ως εκπαιδευτικός και γονέας και συνεχίστε. Με ημίμετρα τύπου τηλεκπαίδευσης δε γίνεται δουλειά. Το σχολείο υφίσταται για να παρέχει εκτός από διδασκαλία και την απαραίτητη κοινωνικοποίηση ,τον συναγωνισμό και καμιά φορά και τον ανταγωνισμό . Μικρογραφία της κοινωνίας αποτελεί εξάλλου.

[Cavaliere]

Με λίγα λόγια κάτι παραπάνω από τη σύγκριση του Κόσμου με το Παστίτσιο της μαμάς και τις κουτσομπόλες της γειτονιάς, παίζει;

Ναι, το ανέφερα, σοφιστικέ και τάχα μου, κύκλοι, που στους πρώτους τρεις μήνες ο ένας κουτσομπολεύει τον άλλον, απασχόληση με την επιτυχία των άλλων, κλπ. Έχεις επικεντρώσει στη λαϊκή έκφανση του θέματος, ενώ εγώ στηλιτεύω και την αστική, διανοουμενίστικη. Με λίγα λόγια, οι άνθρωποι που βγάζουν ρίζες, είτε είναι περιορισμένοι, είτε φυλακισμένοι. Το καλύτερο δώρο των γονιών μου ήταν ο κοσμοπολιτισμός, αλλά χωρίς να χάσω τις ρίζες μου. Οι ρίζες όμως πρέπει να βρίσκονται κάτω από τη γη, αν τις βλέπεις συνέχεια, κάτι δεν πάει καλά. Με λίγα λόγια: Το παιδί αυτό που ταξιδεύει μια χαρά θα τα καταφέρει, ξέρω και άλλους που το κάνουν. Μια οικογένεια με σκάφος.

Ναι ρε συ, κι εγώ ξέρω τύπους που ζουν σε σκάφος μόνιμα αλλά ξέρω επίσης και τα πρακτικά προβλήματα που έχει η συντήρηση και η ζωή σε ένα σκάφος.

Και πραγματικά αναρωτιέμαι πόσοι από τους ενθουσιώδεις συλλέκτες εμπειριών, θα άντεχαν τη διαδικασία να κάνουν όλες τις βρώμικες και καθημερινές δουλειές που πρέπει να γίνουν, τόσο για τα σκάφη όσο και για τα τροχόσπιτα, αυτοκινουμενα κλπ

Το πρώτο πράγμα που ξερνάει αυτός ο τρόπος ζωής είναι οι μποέμ τύποι.


Και πάω στοίχημα ότι συμφωνείς.

Eννοείται. Η πλειοψηφία των όσων θέλουν σκάφος κατάσταση καταλήγουν μαλωμένοι και δεν μιλιούνται για χρόνια, ή όταν βλέπουν σκάφος τρέχουν μακριά. Δεν είναι ακριβώς ότι κάθεσαι κι αγναντεύεις και ο Ινδός μπάτλερ σε σερβίρει, έχει πολλή δουλειά. Και δεν είναι για τεμπέληδες. Τώρα, δεν ξέρω τι εννοείς μποέμ, είναι αυτό που έλεγε ο διευθυντής μου στη Σχολή, κακώς εννοούμενος μποεμισμός, γιατί ο μποεμισμός είναι λίγο σκληρό σπορ. Για αυτό είπα, μποεμισμός με την ασφάλεια του παστίτσιου της μαμάς. Ε, δεν γίνεται. Αν μη, τι άλλο, πρέπει να μάθεις να ζεσταίνεις στο κατσαρολάκι λίγη τροφή και να περνάς καλά με απλά πράγματα. Εγώ, π.χ. δεν κάνω ποτέ οργανωμένο κάμπινγκ παραθαλάσσιο, το σιχαίνομαι, έχω οριοθετήσει το τι θέλω και μπορώ. Αντίθετα μου αρέσει το ορεινό κάμπινγκ με προϋπόθεση να είναι δίπλα σε μαντρί και να ξέρω τον τζομπάνο και τα σκυλιά του. Τουλάχιστον έτσι κάναμε κάποτε.

[Cavaliere]

Μία άποψη θα καταθέσω ως εκπαιδευτικός και γονέας και συνεχίστε. Με ημίμετρα τύπου τηλεκπαίδευσης δε γίνεται δουλειά. Το σχολείο υφίσταται για να παρέχει εκτός από διδασκαλία και την απαραίτητη κοινωνικοποίηση ,τον συναγωνισμό και καμιά φορά και τον ανταγωνισμό . Μικρογραφία της κοινωνίας αποτελεί εξάλλου.

Είναι μια άποψη, αλλά μία. Για μένα το σχολείο φορτώνει στα παιδιά κι έναν τόνο κακές συνήθειες και νοοτροπίες.

[Χαοτικός]

Μα δεν ισχυρίζομαι ότι έχω δίκιο στη συγκεκριμένη φάση. Από τη στιγμή που δεν ξέρω όλες τις λεπτομέρειες, σαφώς και θεωρώ ότι πιθανόν να είμαι άδικη ή υπερβολική στην κριτική μου. Αυτό που κάνω είναι απλώς να γράφω την άποψη μου για το εν λόγω μοντέλο διαπαιδαγώσης, παίρνοντας ως δεδομένα τα ορατά σε μένα στοιχεία, στο συγκεκριμένο ή γενικότερο πλαίσιο.

Με λίγα λόγια μπορώ να διαχωρίζω τη διαφορά ενός συγκεκριμένου φαινόμενου από τη μεταφορά του σε ένα πιο χαώδες ιδεολογικό πλαίσιο, που καταπίνει τις πιθανές αρνητικές εκδοχές του φαινόμενου για να υποστηρίξει ένα ιδανικό αλλά -φευ- ανεφάρμοστο μέχρι στιγμής μοντέλο.

Όταν δω πρακτική εφαρμογή του ιδεολογικού μοντέλου και τα θετικά του αποτελέσματα σε βάθος χρόνου, σαφώς και θα το υποστηρίξω.

Τα μπλαμπλαμπλα για τα καρούλια των αυτοκινούμενων του κόζμου, δεν μου λένε κάτι.

Μια χαρά και καλά κάνεις. Λες την άποψή σου. Από κει και πέρα ποιο ιδεολογικό μοντέλο μωρέ; Κάτι τύποι κάνουν αυτό. Σιγά μην το αναγάγουμε και σε ιδεολογία.
Εγώ συνήθως σκαλώνω με την αντίδραση των άλλων που σπεύδουν να βρίσουν οι τους φαίνεται ξένο. Πραγματική αρρώστια. Δεν σκαλώνω με την άποψή σου. Απλά στα σχόλια μου θα δεις χλεύη που δεν κατακρίνουν απόψεις έτσι απλά. Αλλά τακτικές, νοοτροπίες και τέτοια πράγματα. Και ιδέες και θέσεις βέβαια. Αλλά Δεν είναι η θέση μόνη της. Την έχει κάποιο άτομο με κάποια συμπεριφορά. σε όλο αυτό απευθυνόμαστε όταν μιλάμε έτσι δεν είναι;

[Χαοτικός]

Σχολείο δεν πηγαίνεις μόνο για να μάθεις πράγματα, αλλιώς θα παίρναμε από ένα βιβλίο και όλα καλά.

Σχολείο πηγαίνεις επειδή είναι υποχρεωτικό. Η σαλάτα από πεποιθήσεις και το πως πρέπει να ήταν τα πράγματα και τι επίσημη θέση έχει η πολιτεία, μόνο αλήθεια δεν είναι. Πιο κοντά στην αλήθεια είναι ότι πας επειδή είναι υποχρεωτικό.