Ζευγαρι Ελλήνων κανει το γυρο του κοσμου σε 6 χρονια μαζι με 8χρονη κορη τους που θα βγαλει το δημοτικο με τηλεκπαίδευση

[Ερμής]

Οι τυποι παίζει το Ε9 τους, να μοιάζει με την πάπυρους λαρους.

[hellegennes]

Η ουσία είναι ότι αυτό το κοριτσάκι θα δει και θα κάνει πράγματα που εμείς οι ενήλικοι ούτε τα έχουμε φανταστεί.

Ή θα φαντάζεται πράγματα που εμείς οι υπόλοιποι τα έχουμε δεδομένα, όπως φίλους.

Θα δει τον κόσμο. Θα δει πως ζούνε σε χίλια δυο διαφορετικά μέρη. Υπάρχει μεγαλύτερο σχολείο από αυτό;

Ούτε το ένα θα δει ούτε το άλλο. Και ναι, σαφώς υπάρχει μεγαλύτερο σχολείο από τον τουρισμό. Λέγεται ζωή.

Για να μην λες ότι είναι αφορισμός αυτό που έγραψα, ας επεκταθώ συντόμως: για να δεις ένα μέρος και πώς ζούνε οι άνθρωποι εκεί, πρέπει να περάσεις ένα σημαντικό διάστημα. Ένας μήνας π.χ. σε κάθε χώρα φτάνει ίσα για να δεις τα κύρια αξιοθέατα σε μια χώρα μεγέθους Ιταλίας φέρ' ειπείν. Επειδή δεν είναι όλες οι χώρες ίδιες σε μέγεθος αλλά προφανώς οι συνήθειες των ατόμων δεν είναι ίδιες απ' άκρη σ' άκρη αχανών χωρών, ας πούμε ότι μια μέση χώρα = 50 εκ. και άρα 7800/50 = 156 γεωγραφικές ενότητες.

Ένας μήνας σε κάθε γεωγραφική ενότητα, που σαφώς δεν φτάνει για να ζεις πώς ζει ο κόσμος εκεί και να δεις καλά την χώρα, σημαίνει 156 μήνες. Αυτό σημαίνει 13 χρόνια, δηλαδή τουλάχιστον το διπλάσιο από το ταξίδι τους κι αυτό ίσα για να πούνε ότι είδανε σημαντικό κομμάτι μιας χώρας και να γνωρίσουν λίγο τις τοπικές συνήθειες και τα ήθη.

6 χρόνια γυρνώντας τον κόσμο σημαίνει απλά ότι είσαι 6 χρόνια τουρίστας.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Η ουσία είναι ότι αυτό το κοριτσάκι θα δει και θα κάνει πράγματα που εμείς οι ενήλικοι ούτε τα έχουμε φανταστεί.

Ή θα φαντάζεται πράγματα που εμείς οι υπόλοιποι τα έχουμε δεδομένα, όπως φίλους.

Θα δει τον κόσμο. Θα δει πως ζούνε σε χίλια δυο διαφορετικά μέρη. Υπάρχει μεγαλύτερο σχολείο από αυτό;

Ούτε το ένα θα δει ούτε το άλλο. Και ναι, σαφώς υπάρχει μεγαλύτερο σχολείο από τον τουρισμό. Λέγεται ζωή.

Για να μην λες ότι είναι αφορισμός αυτό που έγραψα, ας επεκταθώ συντόμως: για να δεις ένα μέρος και πώς ζούνε οι άνθρωποι εκεί, πρέπει να περάσεις ένα σημαντικό διάστημα. Ένας μήνας π.χ. σε κάθε χώρα φτάνει ίσα για να δεις τα κύρια αξιοθέατα σε μια χώρα μεγέθους Ιταλίας φέρ' ειπείν. Επειδή δεν είναι όλες οι χώρες ίδιες σε μέγεθος αλλά προφανώς οι συνήθειες των ατόμων δεν είναι ίδιες απ' άκρη σ' άκρη αχανών χωρών, ας πούμε ότι μια μέση χώρα = 50 εκ. και άρα 7800/50 = 156 γεωγραφικές ενότητες.

Ένας μήνας σε κάθε γεωγραφική ενότητα, που σαφώς δεν φτάνει για να ζεις πώς ζει ο κόσμος εκεί και να δεις καλά την χώρα, σημαίνει 156 μήνες. Αυτό σημαίνει 13 χρόνια, δηλαδή τουλάχιστον το διπλάσιο από το ταξίδι τους κι αυτό ίσα για να πούνε ότι είδανε σημαντικό κομμάτι μιας χώρας και να γνωρίσουν λίγο τις τοπικές συνήθειες και τα ήθη.

6 χρόνια γυρνώντας τον κόσμο σημαίνει απλά ότι είσαι 6 χρόνια τουρίστας.

Ok. Εδώ έχεις ένα δίκιο. Η κοινωνικοποίηση είναι απαραίτητη σε νεαρή ηλικία. Βέβαια δεν πρέπει να παίρνουμε ως δεδομένο ότι το κοριτσάκι δεν θα κάνει φίλους στα μέρη που επισκέπτεται. Θα σου φέρω παράδειγμα τον γιο μου. Ο μικρός λοιπόν είναι τόσο κοινωνικός που όπου κι αν βρεθεί χώνεται σε παρέες και κάνει φίλους, παίζει μαζί τους. Με τη μικρή υποσημείωση ότι η ξένη γλώσσα είναι πάντα ένα εμπόδιο στην επικοινωνία.

Στο δεύτερο που λες επίσης μπορεί να έχεις δίκιο γιατί δε γνωρίζω το πρόγραμμά τους. Απ' τη μικρή ματιά που έριξα καταλαβαίνω ότι τους ενδιαφέρει περισσότερο η φυσική ομορφιά των χωρών που επισκέπτονται κι όχι τόσο η αλληλεπίδραση. Στα 6 χρόνια όμως εικάζω πως η αλληλεπίδραση κι η κατανόηση άλλων τρόπων σκέψης θα τους επιβληθεί.

Προσωπικά μιλώντας δεν θα έκανα ένα τέτοιο ταξίδι με μικρό παιδί όχι όμως για λόγους που αφορούν τη διαπαιδαγώγησή του.

[Naranjita]

διάβασα το άρθρο και κόντεψε να σπάσει η καρδιά μου από λαχτάρα.

και τι δεν θα έδινα ως παιδί, να γυρίσω όλο τον κόσμο με τροχόσπιτο, να γνωρίσω διαφορετικούς ανθρώπους, κουλτούρες, πανίδα, χλωρίδα, κλίμα και τα λοιπά.
έξι χρόνια, ένα ατελείωτο παιχνίδι. και με τους γονείς όλη μέρα δίπλα μου, όχι να εργάζονται πειραιά, να κάνουν 1 ώρα δρόμο και βάλε να πάνε στην δουλειά τους και άλλη τοση να γυρισουν, να πρέπει να φροντισουν εμένα και το σπίτι, να μαγειρέψουν για την επομενη, και να ειναι μεσα στα νευρα και το αγχος.
και μεγάλωσα σε επαρχιακή πόλη, όλη μέρα στις αλάνες, με σημάδια στα πόδια μου, σκαρφαλώνοντας σε δέντρα, παίζοντας μεχρι αργά το βράδυ τους θερινούς μήνες.
από την στιγμή που είπαν ότι ο γυρος θα κρατησει μεχρι να τελειωσει το δημοτικό η μικρή, μετα στο γυμνάσιο, λυκειο και πανεπιστημιο θα χει την ευκαιρια να κανει μακροχρόνιες φιλιες.
ουτως ή αλλως, άλλα παιδακια κανεις παρεα στον παιδικο, άλλα στο νηπιαγωγείο, άλλα στο δημοτικό και φυσικά άλλα στις επόμενες σπουδές.

γιατι πρεπει σωνει και καλά για να θεωρείσαι φυσιολογικός κατα τα προτυπα σας, να κανεις παρέα μεχρι τον θανατο σου με την μαιρουλα και τον μανωλακη που γνωρισες στην γ δημοτικου.

δεν γινομαστε ολοι υπαλληλοι, εμποροι και δεν ακολουθουμε ολοι τις κλασικες νόρμες.
υπαρχουν άνθρωποι που πανε ιεραποστολοι, γιατροι χωρις συνορα, οι φωτογραφοι του νασιοναλ, εξερευνητες, μελετητες αγριων ζωων και τα λοιπα.

αν θεωρειτε φυσιολογικη την ζωη σας και των παιδιων σας, με τα πλειστεισον και τους παιδοτοπους (αληθεια σαν χαμστερ δεν ειναι εκει μεσα?) απαταστε.

μακαρι να μπορουσα και εγω να ταξιδευω συνεχεια.

αρκει να χω γεματο ντεποζιτο και λεφτά στο πορτοφολι

[Naranjita]

Οι τυποι παίζει το Ε9 τους, να μοιάζει με την πάπυρους λαρους.

το πιο ευστοχο σχολιο εως τωρα

[Ασέβαστος]

διάβασα το άρθρο και κόντεψε να σπάσει η καρδιά μου από λαχτάρα.

και τι δεν θα έδινα ως παιδί, να γυρίσω όλο τον κόσμο με τροχόσπιτο, να γνωρίσω διαφορετικούς ανθρώπους, κουλτούρες, πανίδα, χλωρίδα, κλίμα και τα λοιπά.
έξι χρόνια, ένα ατελείωτο παιχνίδι. και με τους γονείς όλη μέρα δίπλα μου, όχι να εργάζονται πειραιά, να κάνουν 1 ώρα δρόμο και βάλε να πάνε στην δουλειά τους και άλλη τοση να γυρισουν, να πρέπει να φροντισουν εμένα και το σπίτι, να μαγειρέψουν για την επομενη, και να ειναι μεσα στα νευρα και το αγχος.
και μεγάλωσα σε επαρχιακή πόλη, όλη μέρα στις αλάνες, με σημάδια στα πόδια μου, σκαρφαλώνοντας σε δέντρα, παίζοντας μεχρι αργά το βράδυ τους θερινούς μήνες.
από την στιγμή που είπαν ότι ο γυρος θα κρατησει μεχρι να τελειωσει το δημοτικό η μικρή, μετα στο γυμνάσιο, λυκειο και πανεπιστημιο θα χει την ευκαιρια να κανει μακροχρόνιες φιλιες.
ουτως ή αλλως, άλλα παιδακια κανεις παρεα στον παιδικο, άλλα στο νηπιαγωγείο, άλλα στο δημοτικό και φυσικά άλλα στις επόμενες σπουδές.

γιατι πρεπει σωνει και καλά για να θεωρείσαι φυσιολογικός κατα τα προτυπα σας, να κανεις παρέα μεχρι τον θανατο σου με την μαιρουλα και τον μανωλακη που γνωρισες στην γ δημοτικου.

δεν γινομαστε ολοι υπαλληλοι, εμποροι και δεν ακολουθουμε ολοι τις κλασικες νόρμες.
υπαρχουν άνθρωποι που πανε ιεραποστολοι, γιατροι χωρις συνορα, οι φωτογραφοι του νασιοναλ, εξερευνητες, μελετητες αγριων ζωων και τα λοιπα.

αν θεωρειτε φυσιολογικη την ζωη σας και των παιδιων σας, με τα πλειστεισον και τους παιδοτοπους (αληθεια σαν χαμστερ δεν ειναι εκει μεσα?) απαταστε.

μακαρι να μπορουσα και εγω να ταξιδευω συνεχεια.

αρκει να χω γεματο ντεποζιτο και λεφτά στο πορτοφολι

εγκρινω.

[Ερμής]

Οι τυποι παίζει το Ε9 τους, να μοιάζει με την πάπυρους λαρους.

το πιο ευστοχο σχολιο εως τωρα

Δε γίνεται αλλιώς. Μαθηματικά αδύνατο.

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

Οι τυποι παίζει το Ε9 τους, να μοιάζει με την πάπυρους λαρους.

το πιο ευστοχο σχολιο εως τωρα

Δε γίνεται αλλιώς. Μαθηματικά αδύνατο.

.

Επειδή έχω σκεφτεί το ίδιο γιά διακοπές στήν Ελλάδα.....

Αν κάνεις κάθε μέρα 15 χλμ = 1,5 € βενζινη σε ένα χρόνο κάνεις 5475 χλμ = 547 €.....

Η περιφέρεια τής Γής είναι 40.000 χλμ = 4.000 € βενζίνη.....

Κι αυτοί λένε νά το κάνουν σε 6 χρόνια.....λογικός χρόνος.....

Αν βάλεις ότι στις περισσότερες χώρες της Γης η βενζίνη έχει 0,5 €.....

Μπορεί καί να χρειαστούν λιγότερα απο 2.000 €.....

Γιά διαμονή δεν θα χρειάζονται αφού έχουν αυτοκινούμενο καί παρελκόμενα.....

Φαγητό πάλι θα είναι πάμφθηνο.....

Πού βλέπεις τό μαθηματικό αδύνατο ;;;

.

[Ερμής]

το πιο ευστοχο σχολιο εως τωρα

Δε γίνεται αλλιώς. Μαθηματικά αδύνατο.

.

Επειδή έχω σκεφτεί το ίδιο γιά διακοπές στήν Ελλάδα.....

Αν κάνεις κάθε μέρα 15 χλμ = 1,5 € βενζινη σε ένα χρόνο κάνεις 5475 χλμ = 547 €.....

Η περιφέρεια τής Γής είναι 40.000 χλμ = 4.000 € βενζίνη.....

Κι αυτοί λένε νά το κάνουν σε 6 χρόνια.....λογικός χρόνος.....

Αν βάλεις ότι στις περισσότερες χώρες της Γης η βενζίνη έχει 0,5 €.....

Μπορεί καί να χρειαστούν λιγότερα απο 2.000 €.....

Γιά διαμονή δεν θα χρειάζονται αφού έχουν αυτοκινούμενο καί παρελκόμενα.....

Φαγητό πάλι θα είναι πάμφθηνο.....

Πού βλέπεις τό μαθηματικό αδύνατο ;;;

.

Το ότι αφού δε δουλεύεις και δεν υπάρχουν λεφτοδεντρα

[stergiosbik]

Οι τυποι παίζει το Ε9 τους, να μοιάζει με την πάπυρους λαρους.

Τους γνωρίζεις προσωπικά;
Γιατί αυτό που ξέρω εγω,από τότε που είχαν κάνει τον πρώτο γύρο με το Land Rover,είναι ότι δεν υπήρχε μια.
Μόνο από τον μισθό του Τεμπεριδη από τους 4Τ και προσφορές χορηγών και φίλων.
Άλλαξε κάτι με το που πήγε Ιταλία;

[georgebi]

https://theworldoffroad.com/2/%ce%b3%cf ... %af%ce%b1/
Γράμμα από τη Λιθουανία
Τρίτη μας διανυκτέρευση στη Λιθουανία και για κάποιο λόγο αισθάναμαι μία περίεργη νηφαλιότητα. Πώς την εξηγώ;

Πρώτον, το τοπίο είναι επίπεδο, καταπράσινο και γεμάτο λίμνες, στις περισσότερες από τις οποίες βουτάς.

Δεύτερον, ο καιρός προμηνύει το φθινόπωρο που προφανώς σε αυτό το γεωγραφικό πλάτος έρχεται πιο γρήγορα απ’ ό,τι στη Μεσόγειο φέρνοντας ένα δροσερό αέρα και ενίοτε κάποιες εκφοβιστικές καταιγίδες.

Τρίτον, τυπικά είμαστε σε 14ήμερη καραντίνα – όπως κάθε ταξιδιώτης που έρχεται από χώρα με υψηλό δείκτη κρουσμάτων (μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα και η Πολωνία από την οποία μπήκαμε). Το οποίο σημαίνει ότι θα προσπαθούμε να είμαστε αυτοαπομόνωση.

Όμως χθες σπάσαμε την καραντίνα μια και στο γραφικό Νταουγκάι μας περίμενε ο Κώστας Πιστικός και η Γερμανίδα γυναίκα του Μέτα. Αυτό το ζευγάρι – προσέξετε – είναι οι πρώτοι Έλληνες που μας φιλοξένησαν στο σπίτι τους στον πρώτο μας γύρο του κόσμου.

Ήταν μέρα γεννεθλίων μου – θυμάμαι – (3/5/2007), όταν φτάσαμε στο Μαρόκο με το φέρι από την Αλγκεσίρας της Ισπανίας. Από εκεί προχωρήσαμε προς το Ραμπάτ και στην εθνική μας περίμενε ο κύριος – όπως τον αποκαλούσαμε τότε – Πιστικός. Μας πήρε σπίτι τους δείπνο και μία διανυκτέρευση και τελικά μείναμε εκεί 21 ημέρες, λόγω ενός ανταλλακτικού που έπρεπε να περιμένουμε για το Land Rover.

Έκτοτε μείναμε φίλοι, ξαναβρεθήκαμε στην Ελλαδα, μετά στο Μαρόκο το 2014 – όταν η μικρή μας ήταν δυόμισι ετών – και πλέον τον φωνάζουμε “πατέρα”, μια και δεν ήταν απλά ο πρώτος Έλληνας που μας άνοιξε το σπίτι του αλλά και αυτός που μας γνώρισε αρκετούς άλλους ομογενείς μας στην Αφρική.

Δεκατρία χρόνια μετά, ο Κώστας έχει πάρει σύνταξη (35 χρόνια εργαζόταν στην ελληνική Πρεσβεία του Ραμπάτ), μένουν πλέον με την Μέτα στην Καλαμαριά και τα καλοκαίρια τα περνούν στη Λιθουανία. Γιατί εκεί;

Επειδή η Μέτα είναι μισή Λιθουανή από την πλευρά του πατέρα της. Κι εδώ θα σας γράψω εν συντομία μία όμορφη ανθρώπινη ιστορία: ο πατέρας της είχε εκδιωχθεί από το σοβιετικό καθεστώς μετά τα τέλη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου και πήγε να ζήσει στη Γερμανία, όπου έφτιαξε μία μεγάλη οικογένεια με πέντε παιδιά – το ένα είναι η Μέτα μας.

Όμως αυτό που δεν ήξερε για χρόνια η οικογένειά του και το εκμυστηρεύτηκε ο ίδιος αργότερα, ήταν ότι στη Λιθουανία είχε μία πρώτη γυναίκα (η οποία είχε πεθάνει) και ένα γιο, ο οποίος δεν τον είχε γνωρίσει ποτέ.

Έτσι, το ’68 η Μέτα με την αδερφή της ανέλαβε να τον βρει, μια και ο πατέρας της φοβόταν μην τον μπουζουριάσουν επιστρέφοντας στη μητέρα πατρίδα του.

Η φίλη μας λοιπόν ταξίδεψε με την αδερφή της τότε στο Βίλνιους της Σοβιετικης – τότε Ένωσης αναζητώντας τον χαμένο της αδερφό. Και τον βρήκε.

Ήταν ο Γιόνας, ο οποίος στα τριάντα του έμαθε ότι είχε 5 ετεροθαλή αδέρφια στη Γερμανία. Χρόνια αργότερα – την εποχή της Περεστρόικα – ο πατέρας της Μέτα πήγε κι αυτός στη Λιθουανία και συναντήθηκε με τον πρωτότοκο γιο του.

Ε λοιπόν από το 1990 που η Λιθουανία ανεξαρτητοποιήθηκε από την υπό διάλυση ΕΣΣΔ, το ζεύγος Πιστικού πηγαίνει εκεί για να μείνει στο εξοχικό που αγόρασαν στο Νταουγκάι μαζί με τον 81χρονο σήμερα κ. Γιόνας.

Αντιλαμβάνεστε ότι ήταν μία συγκινητική μέρα αυτή για εμάς. Και ήταν μόνο μία καθώς αύριο το ζεύγος Πιστικού αναχωρεί για Ελλάδα μέσω Γερμανίας, ώστε να κάνουν εκεί το απαραίτητο μοριακό τεστ – προϋπόθεση πλέον για όποιον (αλλοδαπό ή Έλληνα) θέλει να επιστρέψει στην Ελλάδα από το εξωτερικό.

Απόψε είμαστε στο Τρακάι, ένα γραφικό χωριό που περιβάλλεται από τη λίμνη Γκαλβέ, στην οποία υπάρχει ένα νησάκι με ένα πανέμορφο κάστρο, το οποίο είναι και τουριστικό highlight της χώρας. Ήδη σκεφτόμαστε να εξαντλήσουμε – για καλού και για κακού – το 14ήμερο της “καραντίνας” πριν αφήσουμε πίσω μας τη Λιθουανία.

[Ερμής]

Οι τυποι παίζει το Ε9 τους, να μοιάζει με την πάπυρους λαρους.

Τους γνωρίζεις προσωπικά;
Γιατί αυτό που ξέρω εγω,από τότε που είχαν κάνει τον πρώτο γύρο με το Land Rover,είναι ότι δεν υπήρχε μια.
Μόνο από τον μισθό του Τεμπεριδη από τους 4Τ και προσφορές χορηγών και φίλων.
Άλλαξε κάτι με το που πήγε Ιταλία;

Όχι δε τους γνωρίζω. Πρώτη φορά άκουσα.
Για να γυρνάς τον κόσμο πάει να πει ότι δε δουλεύεις. Για να μπορείς να τρως έστω χρειάζεται χρήματα.
Οκ αν παίζουν χορηγίες είναι άλλο πράγμα. Παρόμοιο βέβαια με αυτό που είπα παραπάνω

[stergiosbik]

Μπορεί να αρθρογραφεί για κάποιο έντυπο ή διαδικτυακό μέσο στην Ιταλία.
Δεν έχω ιδέα τι ακριβώς έκανε στην Ιταλία τα τελευταία χρόνια και αν εργάζονταν στον εκεί ειδικό τύπο.
Κάποιες φορές πάντως έστελνε δικά του άρθρα με δοκιμές αυτοκινήτων που έκανε εκεί.

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

Δε γίνεται αλλιώς. Μαθηματικά αδύνατο.

.

Επειδή έχω σκεφτεί το ίδιο γιά διακοπές στήν Ελλάδα.....

Αν κάνεις κάθε μέρα 15 χλμ = 1,5 € βενζινη σε ένα χρόνο κάνεις 5475 χλμ = 547 €.....

Η περιφέρεια τής Γής είναι 40.000 χλμ = 4.000 € βενζίνη.....

Κι αυτοί λένε νά το κάνουν σε 6 χρόνια.....λογικός χρόνος.....

Αν βάλεις ότι στις περισσότερες χώρες της Γης η βενζίνη έχει 0,5 €.....

Μπορεί καί να χρειαστούν λιγότερα απο 2.000 €.....

Γιά διαμονή δεν θα χρειάζονται αφού έχουν αυτοκινούμενο καί παρελκόμενα.....

Φαγητό πάλι θα είναι πάμφθηνο.....

Πού βλέπεις τό μαθηματικό αδύνατο ;;;

.

Το ότι αφού δε δουλεύεις και δεν υπάρχουν λεφτοδεντρα

.

Μέ το πλάνο που σου δείχνω ένας μισθός φτάνει.....

Μπορεί νά δουλεύει καί απο μακρια αν ειναι αρθρογράφος.....

.

[Χαοτικός]

Πόσο τους ζηλεύω. Το είχα πει στα παιδιά μου και γουστάρανε να το φαντάζονται.