Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους! https://www.phorum.com.gr/
Είδα το phantom of the opera. Εντυπωσιακά σκηνικά σε ένα ηλίθιο μιούζικαλ.
Re: Θεατρικες παραστάσεις
Δημοσιεύτηκε: 04 Δεκ 2021, 11:59
από Πορφύριος Εξαρχίδης
Είδα για πρώτη φορά όπερα του Μότσαρτ. Η σκηνοθεσία ήταν γα τον πούτσο καβάλα αλλά η μουσική αξεπέραστη. 4 ώρες μάρτυρας μιας μοναδικής μουσικής μεγαλοφυίας. Αν δεν ήμουν κουρασμένος μετά από 15 ώρες δουλειάς και πολλά ναρκωτικά θα την είχα απολαύσει περισσότερο.
Re: Θεατρικες παραστάσεις
Δημοσιεύτηκε: 11 Ιαν 2022, 11:58
από Πορφύριος Εξαρχίδης
Είδα τον Σαββόπουλο στο μέγαρο που τέλος πάντων κάτι προσπάθησε να κάνει μα η ηλικία του δεν τον άφησε να το κάνει καλά. Πηδούσε στιχους, έμπαινε σε λάθος σημείο. ε εντάξει είναι και κοντά ενός αιώνα ο άνθρωπος. Καλή, πολύ καλή η ενορχήστρωση παραδοσιακων και μη τραγουδιών, καλούτσικη κι η αρβανιτάκη.
Πρωτότυπη σκηνοθεσία και σκηνικό. Αρκετά διαφορετική από έναν κλασσικό μονόλογο με βαριά θεατρικότητα από πλευράς του ηθοποιού.
Ίσως όμως ελαφρά άνιση η σκηνοθεσία ως προς την ερμηνεία. Όχι λόγω ελλείψεως ταλέντου του Σερβετάλη, αλλά λόγω του φλύαρου σκηνικού και τα όσα διαδραματίζονταν εκεί. Χωρίς να αλλοιώνει όμως το τελικό, καλαίσθητο αποτέλεσμα.
Re: Θεατρικες παραστάσεις
Δημοσιεύτηκε: 31 Δεκ 2022, 14:06
από neon imposter
Δεν μπορώ να κτλβω το στυλ υποκριτικής του Σερβετάλη
Νομίζω πάντως ότι αυτό που το κάνει ιδιαίτερο/ξεχωριστό είναι ότι ενώ είναι ακριβώς πάνω στο πρότυπο της ειρωνείας, δεν είναι ειρωνικό παρ' όλ' αυτά
μιλάμε δλδ για κάτι πολύ δύσκολο - καθότι η ειρωνεία πλέον είναι του συρμού, προνόμιο τόσο βλακών όσο και ευφυών (αν ήταν ποτέ/κάποτε προνόμιο ευφυών - αλλά λογικά ήταν)
Δεν μπορώ να κτλβω το στυλ υποκριτικής του Σερβετάλη
Νομίζω πάντως ότι αυτό που το κάνει ιδιαίτερο/ξεχωριστό είναι ότι ενώ είναι ακριβώς πάνω στο πρότυπο της ειρωνείας, δεν είναι ειρωνικό παρ' όλ' αυτά
μιλάμε δλδ για κάτι πολύ δύσκολο - καθότι η ειρωνεία πλέον είναι του συρμού, προνόμιο τόσο βλακών όσο και ευφυών (αν ήταν ποτέ/κάποτε προνόμιο ευφυών - αλλά λογικά ήταν)
Νομίζω, τύπε, ότι η χροιά της φωνής του είναι ειρωνική και όχι το στυλ υποκριτικής του.
Δεν μπορώ να κτλβω το στυλ υποκριτικής του Σερβετάλη
Νομίζω πάντως ότι αυτό που το κάνει ιδιαίτερο/ξεχωριστό είναι ότι ενώ είναι ακριβώς πάνω στο πρότυπο της ειρωνείας, δεν είναι ειρωνικό παρ' όλ' αυτά
μιλάμε δλδ για κάτι πολύ δύσκολο - καθότι η ειρωνεία πλέον είναι του συρμού, προνόμιο τόσο βλακών όσο και ευφυών (αν ήταν ποτέ/κάποτε προνόμιο ευφυών - αλλά λογικά ήταν)
Νομίζω, τύπε, ότι η χροιά της φωνής του είναι ειρωνική και όχι το στυλ υποκριτικής του.
ναι, ίσως είναι κ αυτό - δεν μπορώ να τον κτλβω, είχα διαβάσει ότι είχε κάνει κ πολύ χοροθέατρο κ έχει πλαστικότητα στις κινήσεις
μάλλον αναρωτιέμαι λόγω της απόχρωσης της φωνής του αν μεταφέρεται αυτό στο στυλ
Πρωτότυπη σκηνοθεσία και σκηνικό. Αρκετά διαφορετική από έναν κλασσικό μονόλογο με βαριά θεατρικότητα από πλευράς του ηθοποιού.
Ίσως όμως ελαφρά άνιση η σκηνοθεσία ως προς την ερμηνεία. Όχι λόγω ελλείψεως ταλέντου του Σερβετάλη, αλλά λόγω του φλύαρου σκηνικού και τα όσα διαδραματίζονταν εκεί. Χωρίς να αλλοιώνει όμως το τελικό, καλαίσθητο αποτέλεσμα.