Τα πάντα προέρχονται από την εμπειρία.
Χωρίς την εμπειρία δεν υπάρχει τίποτα μέσα στο μυαλό μας. Χωρίς εμπειρία θα βλέπαμε κάτι και θα λέγαμε Α! τι είναι αυτό?
Την εμπειρία μπορεί να την αποκτήσεις από τον περιβάλλοντα χώρο και από το διάβασμα.
Ο περιβάλλον χώρος είναι συνήθως ο χώρος που εργαζόμαστε και το διάβασμα ο χώρος που παίρνουμε γνώση από την εμπειρία των άλλων.
Το διάβασμα είναι ο επιταχυντής της εμπειρίας.
Όμως όπως ο οργανισμός χρειάζεται όλες τις βιταμίνες, έτσι και η γνώση χρειάζεται όλες τις πηγές.
Εμπειρία είναι και το διάβασμα και η εργασία δεν μπορείς να ξεκόψεις την πληροφορία και να της δώσεις τίτλο.
Όσες ποιο πολλές πληροφορίες έχουμε είτε από την εργασία είτε από το διάβασμα τόσο το καλύτερο.
Υπάρχει και μια άλλη πηγή μάθησης η έρευνα του νέου, δηλαδή την προσέγγιση του άγνωστου.
Η έρευνα χρειάζεται εμπειρία πολυεπίπεδη και την εμπειρία που προέρχεται από το διάβασμα και εμπειρία εργασίας και κάτι ακόμα περισσότερο, να προσπαθείς να αμφισβητήσεις αυτά που ξέρεις, από όλες τις πηγές σου και να προχωρήσεις πέρα από την εμπειρία σου, πέραν από την εμπειρία των άλλων παράγοντας νέα γνώση.
Βασικά ο σκοπός, ο στόχος πρέπει να είναι να παράγουμε νέα γνώση πατώντας πάνω στην παλιά εμπειρία μας η οποία προέρχεται από πολλές πηγές.
Η γνώση δεν έχει ούτε εθνικότητες ούτε σύνορα ούτε τίτλους αλλά είναι μια συνεχή προσπάθεια να γνωρίσουμε το άγνωστο αυτό που μόνο το μυαλό μας μπορεί να δει.
Ας κάνουμε μια προσπάθεια να δούμε το άγνωστο.
Νταγκλης ''
Γιατί κανένα κτίριο δεν έπεσε από "ανατροπή" τοιχώματος όπως πίστευες τόσα χρόνια. Όλα έπεσαν από σύνθλιψη των παρειών. Ίσα ίσα που η ανάκληση της βάσης δρα ευεργετικά και ανακουφίζει τις παρειές.
Για ποιο λόγο λοιπόν να αυξήσουμε διατομή και ποιότητα σκυροδέματος ώστε να αντέχει μια καταστροφική θλίψη;
Η λογική λέει είτε να κάνουμε αυτό κάνουν οι Νεοζηλανδοί είτε αυτό που λέει ο ικανοτικός σχεδιασμός (πλαστική άρθρωση στη βάση του τοιχώματος και διατμητική υπεραντοχή στους κόμβους).
Η λογική έχει πολλά ποδάρια. Ας προσεγγίσουμε μια άλλη λογική.
Ο σχεδιασμός μιας αντισεισμικής κατασκευής είναι σαν μια αλυσίδα με πολλούς κρίκους που πρέπει όλοι να είναι ισχυροί
Αν ένας κρίκος σπάσει το προσδοκώμενο αποτέλεσμα καταστρέφεται. Για τον λόγο αυτό δεν πρέπει να λέμε ότι η κατασκευή καταστρέφεται μόνο γιατί το σκυρόδεμα δεν αντέχει την θλίψη. Η δική μου λογική λέει ότι αν αυξήσουμε την αντοχή της διατομής του σκυροδέματος και εφαρμόσουμε μετά τάνυση και πάκτωση τότε θα αυξήσουμε την δυναμική απόκριση της κατασκευής προς τις σεισμικές μετατοπίσεις. Δηλαδή να κατασκευάσουμε μια αλυσίδα με όλους τους κρίκους ισχυρούς. Για να κατασκευάσουμε ισχυρό σκυρόδεμα προς όλες τις δυνάμεις που αναπτύσσονται πάνω του πρέπει να αυξήσουμε πρώτον την ποιότητά του, και δεύτερον την διατομή του. Όμως η αύξηση της διατομής αυξάνει και τα σεισμικά φορτία.
Οπότε πρέπει να αυξήσουμε την ποιότητα του σκυροδέματος με πρόσμικτα και οπλισμό χωρίς να αυξήσουμε την μάζα.
Μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο?
Ναι μπορούμε Μπορούμε να αυξήσουμε την δυναμική του με την μετατάνυση χωρίς να αυξήσουμε την μάζα.
Όμως αν αυξήσουμε την δυναμική των τοιχωμάτων τότε θα σπάσουν οι δοκοί
Για να μην σπάσουν οι δοκοί πρέπει να μην τους καταπονούμε με ροπές.
Για να γίνει αυτό πρέπει να εκ τρέψουμε όλες τις δυνάμεις μέσα στο έδαφος πριν πάνε στους δοκούς και αυτό κάνω εγώ.
Δημιουργώ μέσω θλίψης δυναμική διατομή στο τοίχωμα χωρίς να αυξήσω την μάζα του η οποία αυξάνει την αδράνεια και το κόστος, και από την άλλη εκτρέπω τις δυνάμεις που καταπονούν τους δοκούς και προέρχονται από την κάμψη και την μετατόπιση της κατακόρυφης στάσης του τοιχώματος, και τις οδηγώ μέσα στο έδαφος.
Με αυτή την λογική σκέπτομαι εγώ.
Είναι μια νέα άγνωστη προσέγγιση ως προς την δυναμική απόκριση των κατασκευών.