Έτσι ταπεινώσαμε τον ελληνισμό
Συντονιστής: ΟΥΤΙΣ
Re: Έτσι ταπεινώσαμε τον ελληνισμό
Ότι γράφουν οι πατέρες
Εάν δε πιστεύεις στους Αγίους δεν πιστεύεις και στον Χριστό
Θα τη βρω αυτή την επιστολή του Αγίου, δεν το έχω αυτό το βιβλίο του το συγκεκριμένο, στο νετ το είδα και λέει από ποιο βιβλίο είναι απλά λίγο μετά, τώρα προσπαθώ να χαλαρώσω έπειτα από κουραστική μερα
Εάν δε πιστεύεις στους Αγίους δεν πιστεύεις και στον Χριστό
Θα τη βρω αυτή την επιστολή του Αγίου, δεν το έχω αυτό το βιβλίο του το συγκεκριμένο, στο νετ το είδα και λέει από ποιο βιβλίο είναι απλά λίγο μετά, τώρα προσπαθώ να χαλαρώσω έπειτα από κουραστική μερα
Re: Έτσι ταπεινώσαμε τον ελληνισμό
Μα τα καθεστώτα και οι τεχνικές τους σε αυτό ακριβώς αποσκοπούν. Στο να μην είναι ο άνθρωπος ελεύθερος. Στο να υποβιβάσουν την ζωή (αν όχι όλων, της πλειοψηφίας) σε επίπεδο επιβίωσης, λίγο πιο πάνω από το ζώο, αν και το ζώο είναι πιο ελεύθερο.Interregnum έγραψε: ↑20 Απρ 2019, 13:36
Η αγάπη με την έννοια της συναδέλφωσης και της στοργικότητας είναι κάπως ουτοπική.
Το σημαντικότερο είναι η απόσπαση του νου από τα ευτελή και τα ανούσια, αλλά και την οργή.
Στοχασμός, επιστήμη, Φύση, αθλητισμός, καλλιτεχνία, μαζί με την αίσθηση της παροδικότητας και την αίσθηση της τραγικότητας του Ανθρώπου. Εκεί βρίσκεται η ουσία.
- Βινόσαυρος
- Δημοσιεύσεις: 6335
- Εγγραφή: 26 Απρ 2018, 05:38
Re: Έτσι ταπεινώσαμε τον ελληνισμό
ο ελληνισμός δε χρειαζεται να τον ταπεινωσουμε,
το καταφέρνει μια χαρά μόνος του
το καταφέρνει μια χαρά μόνος του
Αλληλεγγύη στην κα. Σταυράκη-Πατούλη.
Αλληλεγγύη στην αδελφότητα Κυρίλλου και Μεθοδίου.
Αλληλεγγύη στον κ. Καιρίδη.
Αλληλεγγύη στην κα. Συγγενιώτου.
Αλληλεγγύη στην αδελφότητα Κυρίλλου και Μεθοδίου.
Αλληλεγγύη στον κ. Καιρίδη.
Αλληλεγγύη στην κα. Συγγενιώτου.
Re: Έτσι ταπεινώσαμε τον ελληνισμό
Al Bundy έγραψε: ↑20 Απρ 2019, 15:04Ναι αλλά εβραίας παρθένου...χαθήκανε οι δικές μας οι παρθένες;
Και γιατί δεν μίλαγε ελληνικά αφού ήταν κοσμοπολίτης χωρίς εθνικότητα;
SpoilerShow
Κάποτε, μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, με κάλεσαν οι Αμερικανοί φίλοι μου να τους επισκεφτώ από την Αγγλία. Εγώ στο μεταξύ είχα πληροφορηθεί ότι ο επίσκοπος Αχρίδος Νικόλαος Βελιμίροβιτς (1881-1956) ζει στο Σικάγο και αποφάσισα να τον επισκεφτώ, μολονότι αυτό δεν ήταν ούτε τόσο φθηνό μα ούτε και τόσο απλό.
Τηλεφώνησα στην σερβική Εκκλησία για να μάθω την διεύθυνσή του και μου είπαν ότι ο επίσκοπος έλειπε σε ταξίδι στη Ν. Υόρκη για ένα τριήμερο. Ήταν για μένα δώρο εξ ουρανού.
Συναντηθήκαμε. Εκείνος ήταν γερασμένος και καταβεβλημένος, αλλά το βλέμμα των μαύρων ματιών του διαπερνούσε τον συνομιλητή -όπως τότε στην Σερβία- μέχρι την καρδιά.
Αρχίσαμε να μιλάμε για την πορεία του κόσμου, για την Εκκλησία, τη Ρωσία…
«Σεβασμιώτατε», τον ρώτησα, «άραγε οι κακουχίες και οι στερήσεις στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως στη ναζιστική Γερμανία κατά τον πόλεμο πνευματικά φονεύανε η ξαναγεννούσαν τον άνθρωπο; Διότι, εγώ για παράδειγμα, γνώρισα ανθρώπους, και μάλιστα πιστούς, οι οποίοι στο στρατόπεδο δεν είχαν τη δύναμη να προσευχηθούν, επειδή όλες τους οι δυνάμεις ήταν συγκεντρωμένες στο ξεροκόμματο, στο κρεμμύδι, στο φλιτζάνι με το ζεστό νερό…».
Μου απάντησε• στο στρατόπεδο γινόταν έτσι• κάθεσαι σε μία γωνιά και επαναλαμβάνεις μέσα σου• -Κύριε, εγώ είμαι γη και σποδός. Κύριε παράλαβε την ψυχή μου! Και πάλι σε ανεβάζει ο Κύριος… Στην πραγματικότητα, θα έδινα όλη τη ζωή που μου απέμεινε, εάν αυτό ήταν δυνατόν, για μία ώρα παραμονής στο Νταχάου.
Ο επίσκοπος σήκωσε τα μάτια του και με κοίταξε ίσια στα μάτια. Εγώ δεν μπόρεσα να αντέξω εκείνο το βλέμμα. Με κοίταζαν τα μάτια του ανθρώπου που συνάντησε το Θεό πρόσωπο προς πρόσωπο…
Μου έλεγε και το εξής
-Με πλησίαζαν οι δεσμοφύλακες και ειρωνικά με ρωτούσαν•
-Πιστεύεις εσύ ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Θεός;
-Όχι, τους απαντούσα.
Τότε άρχιζαν να γελούν και να με ξαναρωτούν•
-Δηλαδή εσύ δεν πιστεύεις πλέον;
-Δεν πιστεύω πλέον, αλλά γνωρίζω, φώναζα με όλη μου τη δύναμη και κείνοι εξαγριωμένοι έφευγαν αυτοστιγμεί.
Αργότερα ξανάρχιζαν την κουβέντα και ρωτούσαν•
-Εκείνος ο Ιησούς σου ήταν γιος μιας Εβραιοπούλας;
-Όχι, τους απαντούσα.
-Τότε τίνος γιος ήταν;
-Υιός του Θεού, τους απαντούσα και κείνοι δεν είχαν τι να μου πουν.
Ο επίσκοπος Νικόλαος ήταν στύλος της σερβικής Εκκλησίας. Τώρα, μετά την κοίμησή του, βλέπει συνεχώς το Θεό πρόσωπο προς πρόσωπο.
Τηλεφώνησα στην σερβική Εκκλησία για να μάθω την διεύθυνσή του και μου είπαν ότι ο επίσκοπος έλειπε σε ταξίδι στη Ν. Υόρκη για ένα τριήμερο. Ήταν για μένα δώρο εξ ουρανού.
Συναντηθήκαμε. Εκείνος ήταν γερασμένος και καταβεβλημένος, αλλά το βλέμμα των μαύρων ματιών του διαπερνούσε τον συνομιλητή -όπως τότε στην Σερβία- μέχρι την καρδιά.
Αρχίσαμε να μιλάμε για την πορεία του κόσμου, για την Εκκλησία, τη Ρωσία…
«Σεβασμιώτατε», τον ρώτησα, «άραγε οι κακουχίες και οι στερήσεις στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως στη ναζιστική Γερμανία κατά τον πόλεμο πνευματικά φονεύανε η ξαναγεννούσαν τον άνθρωπο; Διότι, εγώ για παράδειγμα, γνώρισα ανθρώπους, και μάλιστα πιστούς, οι οποίοι στο στρατόπεδο δεν είχαν τη δύναμη να προσευχηθούν, επειδή όλες τους οι δυνάμεις ήταν συγκεντρωμένες στο ξεροκόμματο, στο κρεμμύδι, στο φλιτζάνι με το ζεστό νερό…».
Μου απάντησε• στο στρατόπεδο γινόταν έτσι• κάθεσαι σε μία γωνιά και επαναλαμβάνεις μέσα σου• -Κύριε, εγώ είμαι γη και σποδός. Κύριε παράλαβε την ψυχή μου! Και πάλι σε ανεβάζει ο Κύριος… Στην πραγματικότητα, θα έδινα όλη τη ζωή που μου απέμεινε, εάν αυτό ήταν δυνατόν, για μία ώρα παραμονής στο Νταχάου.
Ο επίσκοπος σήκωσε τα μάτια του και με κοίταξε ίσια στα μάτια. Εγώ δεν μπόρεσα να αντέξω εκείνο το βλέμμα. Με κοίταζαν τα μάτια του ανθρώπου που συνάντησε το Θεό πρόσωπο προς πρόσωπο…
Μου έλεγε και το εξής
-Με πλησίαζαν οι δεσμοφύλακες και ειρωνικά με ρωτούσαν•
-Πιστεύεις εσύ ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Θεός;
-Όχι, τους απαντούσα.
Τότε άρχιζαν να γελούν και να με ξαναρωτούν•
-Δηλαδή εσύ δεν πιστεύεις πλέον;
-Δεν πιστεύω πλέον, αλλά γνωρίζω, φώναζα με όλη μου τη δύναμη και κείνοι εξαγριωμένοι έφευγαν αυτοστιγμεί.
Αργότερα ξανάρχιζαν την κουβέντα και ρωτούσαν•
-Εκείνος ο Ιησούς σου ήταν γιος μιας Εβραιοπούλας;
-Όχι, τους απαντούσα.
-Τότε τίνος γιος ήταν;
-Υιός του Θεού, τους απαντούσα και κείνοι δεν είχαν τι να μου πουν.
Ο επίσκοπος Νικόλαος ήταν στύλος της σερβικής Εκκλησίας. Τώρα, μετά την κοίμησή του, βλέπει συνεχώς το Θεό πρόσωπο προς πρόσωπο.
Re: Έτσι ταπεινώσαμε τον ελληνισμό
0 για το συντακτικόΒινόσαυρος έγραψε: ↑20 Απρ 2019, 15:26ο ελληνισμός δε χρειαζεται να τον ταπεινωσουμε,
το καταφέρνει μια χαρά μόνος του
Άριστα για την εξυπνάδα!
Dein Herz, meine Gier
Ab jetzt gehörst du nur mir
Ab jetzt gehörst du nur mir
Re: Έτσι ταπεινώσαμε τον ελληνισμό
Ο Ελληνισμός θα είναι πάντα παράδειγμα για τα Βαλκάνια, ακόμα κι όταν είναι στα κάτω του όπως τώρα.Βινόσαυρος έγραψε: ↑20 Απρ 2019, 15:26ο ελληνισμός δε χρειαζεται να τον ταπεινωσουμε,
το καταφέρνει μια χαρά μόνος του
- Πρώτος αποτίναξε τον Τούρκικο ζυγό με μια αιματηρή επανάσταση ενώ η Αλβανία τα Σκόπια και η Βουλγαρία γίνανε κράτη επειδή το ήθελαν κάποιοι άλλοι, κατά σειρά η Αυστροουγγαρία, η Αμερική και η Ρωσία, αναίμακτα και με μια απόφαση μόνο.
- Πρώτος ξεκίνησε τον διαφωτισμό στα Βαλκάνια με την δημιουργία δεκάδων σχολείων και σχολών σε κάθε εστία του και τις σπουδές χιλιάδων Ελλήνων στα πανεπιστήμια της Ευρώπης.
- Πρώτος δημιούργησε ισχυρή αστική τάξη παίρνοντας στα χέρια του το εμπόριο των Βαλκανίων κι όχι μόνο.
- Ο μόνος που είχε από 250 χρόνια τώρα ισχυρή ναυτιλία που σήμερα εξελίχθηκε στην μεγαλύτερη ναυτιλία του κόσμου.
- Τέλος και σήμερα μετά από 10 χρόνια οικονομικής κρίσης η μόνη χώρα της γειτονιάς που έρχονται από όλες τις άλλες για να δουλέψουν και να χορτάσουν ψωμί και η οικονομία της χώρας ακόμα και τώρα αποτελεί όνειρο για τους άλλους, όπως όνειρο αποτελούν οι υποδομές και οι κοινωνικές παροχές που έχουμε.
Ότι και να λέτε όταν γαβγίζετε από μέσα σας σέβεστε και φοβάστε.
Όπου δεν κατάφερε να επικρατήσει ο ΕΛΑΣ εξοντωνοντας τις άλλες αντιστασιακες οργανώσεις δεν υπήρξαν και τάγματα ασφαλείας
Μάργκαρετ Θάτσερ:
Ο σοσιαλισμός είναι πολύ καλός μέχρι να τελειώσουν τα λεφτά των αλλων
Re: Έτσι ταπεινώσαμε τον ελληνισμό
Βαλκάνια, που δεν αυτοταπεινώνονται όπως ο Ελληνισμός.Βινόσαυρος έγραψε: ↑20 Απρ 2019, 15:26ο ελληνισμός δε χρειαζεται να τον ταπεινωσουμε,
το καταφέρνει μια χαρά μόνος του
Πενήντα κιλά κοκαΐνης βρέθηκαν στο εκπαιδευτικό πλοίο του Μαυροβουνίου.
https://www.ptisidiastima.com/jadran-co ... aq7sQIPOgQ
Όπου δεν κατάφερε να επικρατήσει ο ΕΛΑΣ εξοντωνοντας τις άλλες αντιστασιακες οργανώσεις δεν υπήρξαν και τάγματα ασφαλείας
Μάργκαρετ Θάτσερ:
Ο σοσιαλισμός είναι πολύ καλός μέχρι να τελειώσουν τα λεφτά των αλλων
- Interregnum
- Δημοσιεύσεις: 345
- Εγγραφή: 19 Ιαν 2019, 16:12
- Phorum.gr user: outpost 7 / Κίρκος
- Τοποθεσία: It's all a deep end
Re: Έτσι ταπεινώσαμε τον ελληνισμό
Το ζήτημα της ελευθερίας είναι πολυδιάστατο, πολυεπίπεδο, πολύπτυχο, πολυσχιδές. Δεν εξαρτάται από και δεν περιορίζεται μόνον σε εξωτερικούς παράγοντες και συνθήκες, τύπου δικαιώματα, πολιτικές ελευθερίες, ατομικισμός κτλ..Antares έγραψε: ↑20 Απρ 2019, 15:18Μα τα καθεστώτα και οι τεχνικές τους σε αυτό ακριβώς αποσκοπούν. Στο να μην είναι ο άνθρωπος ελεύθερος. Στο να υποβιβάσουν την ζωή (αν όχι όλων, της πλειοψηφίας) σε επίπεδο επιβίωσης, λίγο πιο πάνω από το ζώο, αν και το ζώο είναι πιο ελεύθερο.Interregnum έγραψε: ↑20 Απρ 2019, 13:36
Η αγάπη με την έννοια της συναδέλφωσης και της στοργικότητας είναι κάπως ουτοπική.
Το σημαντικότερο είναι η απόσπαση του νου από τα ευτελή και τα ανούσια, αλλά και την οργή.
Στοχασμός, επιστήμη, Φύση, αθλητισμός, καλλιτεχνία, μαζί με την αίσθηση της παροδικότητας και την αίσθηση της τραγικότητας του Ανθρώπου. Εκεί βρίσκεται η ουσία.
Πολλά πολιτικά ή θρησκευτικά δόγματα διακηρύσσουν ή υπόσχονται ηδονές και ελευθερίες (έως και προνόμια), όμως το κρίσιμο ζήτημα τίθεται στο ζήτημα των ευθυνών και των κόπων απέναντι στην πολιτεία, την φύση, την «πατρίδα», την Ιστορία, την ζωή κτλ.
"Δηλαδὴ εἰς ὁποίαν πόλιν κυριαρχεῖται ἢ καὶ ἀκυρώνεται ὁ νόμος, βλέπω ὅτι ἡ καταστροφὴ της εἶναι ταχεία. Εἰς ὁποίαν ὅμως πόλιν ὁ νόμος εἶναι κυρίαρχος τῶν ἀρχόντων, οἱ δὲ ἄρχοντες ὑπηρέτες τοῦ νόμου, βλέπω καλὰ ὅτι ὑπάρχει σωτηρία." Πλάτων, Νόμοι Δ´715
“Ο πολιτισμός, η κοινωνική ιεραρχία που γεννάται από τις πολιτισμικές αξίες, είναι που προΐστανται στην απόδοση ρόλων προηγουμένων κάθε οικονομικής αναλύσεως της παραγωγής και του καταμερισμού.” (Francois Perroux)
Re: Έτσι ταπεινώσαμε τον ελληνισμό
Συμφωνώ με αυτό. Δεν εννοώ ελευθερία με την έννοια της ασυδοσίας. Εννοώ ελευθερία με την έννοια να μπορείς να εργάζεσαι αλλά και να ασχολείσαι με την φιλοσοφία, με την επιστήμη, τον αθλητισμό, τις τέχνες όπως έγραψε ο Interregnum.Interregnum έγραψε: ↑23 Απρ 2019, 15:14
Το ζήτημα της ελευθερίας είναι πολυδιάστατο, πολυεπίπεδο, πολύπτυχο, πολυσχιδές. Δεν εξαρτάται από και δεν περιορίζεται μόνον σε εξωτερικούς παράγοντες και συνθήκες, τύπου δικαιώματα, πολιτικές ελευθερίες, ατομικισμός κτλ..
Πολλά πολιτικά ή θρησκευτικά δόγματα διακηρύσσουν ή υπόσχονται ηδονές και ελευθερίες (έως και προνόμια), όμως το κρίσιμο ζήτημα τίθεται στο ζήτημα των ευθυνών και των κόπων απέναντι στην πολιτεία, την φύση, την «πατρίδα», την Ιστορία, την ζωή κτλ."Δηλαδὴ εἰς ὁποίαν πόλιν κυριαρχεῖται ἢ καὶ ἀκυρώνεται ὁ νόμος, βλέπω ὅτι ἡ καταστροφὴ της εἶναι ταχεία. Εἰς ὁποίαν ὅμως πόλιν ὁ νόμος εἶναι κυρίαρχος τῶν ἀρχόντων, οἱ δὲ ἄρχοντες ὑπηρέτες τοῦ νόμου, βλέπω καλὰ ὅτι ὑπάρχει σωτηρία." Πλάτων, Νόμοι Δ´715
Το καλύτερο θα ήταν να συνδυάζονται με το βιοποριστικό επάγγελμα. Ο Πλάτων βέβαια, όπως και πολλοί άλλοι φιλόσοφοι δεν χρειαζόταν να δουλέψουν χειρωνακτικά, αφού κατάγονταν από αριστοκρατικές οικογένειες. Το έργο τους όμως είναι έτη φωτός μακριά από αυτό κάτι άλλων αριστοκρατικών γόνων του παρόντος.
Σήμερα λόγω της ανάπτυξης που έχουμε θα μπορούσαμε να εργαζόμαστε λιγότερο και να απολαμβάνουμε την ζωή, την φύση, να διαλογιζόμαστε.
Παρεμπιπτόντως διαβάζω ένα βιβλίο το οποίο το έγραψε Εβραίος (Jews Must Live, Roth Samuel, 1934) όπου αναφέρει πολλά από την νοοτροπία των Εβραίων πως ήταν σαν γιατροί, νομικοί, επιχειρηματίες κλπ. στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Δεν ήξερα ότι αυτά (που ζούμε κάθε μέρα) δεν ήταν δική μας νεοελληνική εφεύρεση.
- Interregnum
- Δημοσιεύσεις: 345
- Εγγραφή: 19 Ιαν 2019, 16:12
- Phorum.gr user: outpost 7 / Κίρκος
- Τοποθεσία: It's all a deep end
Re: Έτσι ταπεινώσαμε τον ελληνισμό
Δεν γνωρίζω τι αναφέρει ο συγκεκριμένος συγγραφέας. Δεν κριτικάρω ή ψέγω την καταγωγή ή το χρώμα του δέρματος, διότι συνήθως είναι άστοχο ενώ μπορεί να κατρακυλήσει σε υπεργενικεύσεις που είναι δείγμα πάθους ή μανίας.
Όπως η πνευματικότητα δε περιορίζεται στον χώρο ενός ναού, έτσι και η εργασία δε περιορίζεται στην οικονομική δραστηριότητα -αλλιώς αυτό χαρακτηρίζεται ως καριερισμός ή μικροαστισμός, δηλαδή οι υλικές ανέσεις αναγόμενες σε τελικούς σκοπούς.
Η εργασία, λοιπόν, είναι κάτι πολύ ευρύτερο από ένα τεχνικό μέσο επιβίωσης ή πλουτισμού, ένα κομμάτι της οικονομίας, ένας πόρος ή εργαλείο για την επιχειρηματικότητα, ένας τομέας του τεχνο-οικονομισμού.
Η εργασία είναι κομμάτι του «Πολιτισμού», μία πλευρά της κοινωνίας, ένας παράγοντας της ζωής και της ανθρώπινης ψυχολογίας (της ανθρώπινης ψυχολογίας που τόσο απαξιωμένη την έχουν τα τεχνο-οικονομιστικά συστήματα).
Η εργασία, στην πραγματικότητα, έχει μια ευρύτερη υπόσταση, έχει μια πολιτική και υπαρξιακή υπόσταση που αφορά ή εκτείνεται σε όλη τον βίο του ανθρώπου ή την παρουσία του πολίτη. Δεν είναι αυτή η ιδιωτεία, η αποκομμένη από την πατρίδα ή το περιβάλλον, είτε είναι ενεργητική είτε παθητική.
Ακόμη θυμάμαι, από τις αρχές της κρίσης, στην τηλεόραση, την πνιχτή φωνή ενός άνεργου ανθρώπου που είχε χάσει την δουλειά του, να παρακαλεί για οποιοδήποτε εργασία, ακόμη και κακοπληρωμένη, για να απασχολήσει το μυαλό του και να μην είναι ξεκρέμαστος.
Όπως η πνευματικότητα δε περιορίζεται στον χώρο ενός ναού, έτσι και η εργασία δε περιορίζεται στην οικονομική δραστηριότητα -αλλιώς αυτό χαρακτηρίζεται ως καριερισμός ή μικροαστισμός, δηλαδή οι υλικές ανέσεις αναγόμενες σε τελικούς σκοπούς.
Η εργασία, λοιπόν, είναι κάτι πολύ ευρύτερο από ένα τεχνικό μέσο επιβίωσης ή πλουτισμού, ένα κομμάτι της οικονομίας, ένας πόρος ή εργαλείο για την επιχειρηματικότητα, ένας τομέας του τεχνο-οικονομισμού.
Η εργασία είναι κομμάτι του «Πολιτισμού», μία πλευρά της κοινωνίας, ένας παράγοντας της ζωής και της ανθρώπινης ψυχολογίας (της ανθρώπινης ψυχολογίας που τόσο απαξιωμένη την έχουν τα τεχνο-οικονομιστικά συστήματα).
Η εργασία, στην πραγματικότητα, έχει μια ευρύτερη υπόσταση, έχει μια πολιτική και υπαρξιακή υπόσταση που αφορά ή εκτείνεται σε όλη τον βίο του ανθρώπου ή την παρουσία του πολίτη. Δεν είναι αυτή η ιδιωτεία, η αποκομμένη από την πατρίδα ή το περιβάλλον, είτε είναι ενεργητική είτε παθητική.
Ακόμη θυμάμαι, από τις αρχές της κρίσης, στην τηλεόραση, την πνιχτή φωνή ενός άνεργου ανθρώπου που είχε χάσει την δουλειά του, να παρακαλεί για οποιοδήποτε εργασία, ακόμη και κακοπληρωμένη, για να απασχολήσει το μυαλό του και να μην είναι ξεκρέμαστος.
Η αμάθεια υποβιβάζει τον άνθρωπο μόνο όταν συνοδεύεται από υλικά πλούτη. Η ένδεια και η ανέχεια καθυποτάσσουν τους φτωχούς. Η εργασία υποκαθιστά στη ζωή τους τη μάθηση και απασχολεί τη σκέψη τους. Αντίθετα, όσοι πλούσιοι είναι αμαθείς, ζουν μόνο για τις απολαύσεις και δεν διαφέρουν από τα μοσχάρια. Ακόμη πιο αξιόμεμπτο είναι ότι δεν χρησιμοποιούν τα πλούτη και τον ελεύθερο χρόνο τους για να τους προσδώσουν ύψιστη αξία. SCHOPENHAUER ARTHUR
“Ο πολιτισμός, η κοινωνική ιεραρχία που γεννάται από τις πολιτισμικές αξίες, είναι που προΐστανται στην απόδοση ρόλων προηγουμένων κάθε οικονομικής αναλύσεως της παραγωγής και του καταμερισμού.” (Francois Perroux)
Re: Έτσι ταπεινώσαμε τον ελληνισμό
Δεν ψέγω καμία καταγωγή. Απλώς ένας Εβραίος την καταγωγή περιγράφει την νοοτροπία των ομοεθνών του η οποία είναι ακριβώς αυτό που περιγράφεις, είτε ιδιωτεία αποκομμένη από την πατρίδα (δεν είναι η πατρίδα τους έτσι και αλλιώς) ή εισχώρηση στο ξένο κράτος και τις επιχειρήσεις με σκοπό την αλλοίωση. Σε κάποιο σημείο μιλάει για τους Halutzim, νεαρούς Εβραίους που έφυγαν από την Ρωσία και Πολωνία για να καλλιεργήσουν την γη σε κάποιο σημείο της Παλαιστίνης. Οι Άραβες και οι Τούρκοι τους δέχθηκαν αφού ήταν ειρηνικοί. Ώσπου ανακατεύτηκε το ιερατείο (γιατί οι Εβραίοι δεν πρέπει να απασχολούνται σε εργασίες καλλιέργειας της γης σύμφωνα με το ιερατείο, είναι για τους άλλους λαούς) τους συκοφάντησε στους Τούρκους σαν πλούσιους κατασκόπους και τους εξόντωσαν.Interregnum έγραψε: ↑23 Απρ 2019, 18:11Η εργασία, στην πραγματικότητα, έχει μια ευρύτερη υπόσταση, έχει μια πολιτική και υπαρξιακή υπόσταση που αφορά ή εκτείνεται σε όλη τον βίο του ανθρώπου ή την παρουσία του πολίτη. Δεν είναι αυτή η ιδιωτεία, η αποκομμένη από την πατρίδα ή το περιβάλλον, είτε είναι ενεργητική είτε παθητική.
Ακόμη θυμάμαι, από τις αρχές της κρίσης, στην τηλεόραση, την πνιχτή φωνή ενός άνεργου ανθρώπου που είχε χάσει την δουλειά του, να παρακαλεί για οποιοδήποτε εργασία, ακόμη και κακοπληρωμένη, για να απασχολήσει το μυαλό του και να μην είναι ξεκρέμαστος.
Ο άνεργος αυτός δεν θα έπρεπε να μιλήσει έτσι. Τέτοια θέλουν για να πάρουν θάρρος. Εκτός και αν εξασκούσε κάποιο επιστημονικό επάγγελμα που δεν το νομίζω.
- Interregnum
- Δημοσιεύσεις: 345
- Εγγραφή: 19 Ιαν 2019, 16:12
- Phorum.gr user: outpost 7 / Κίρκος
- Τοποθεσία: It's all a deep end
Re: Έτσι ταπεινώσαμε τον ελληνισμό
Δεν διαφωνώ στο περί νοοτροπίας ζήτημα. Υπάρχουν πολλά τέτοια παραδείγματα.
Προφανώς σε ένα μεγάλο βαθμό, αυτή η νοοτροπία απορρέει από σοβινιστικές επιταγές ή απολιθωμένες αντιλήψεις της Τορά και του Ταλμούδ.
Υπάρχει το ερώτημα ιστορικά, ο σιωνισμός γεννά τον αντισημιτισμό ή ο αντισημιτισμός τον σιωνισμό;
Όπως και το ερώτημα, ο Ιουδαίος είναι εθνικότητα ή θρήσκευμα; Israeli, religious Jew?
Ειρήσθω εν παρόδω, είχε προβάλλει η κρατική τηλεόραση δύο ενδιαφέρουσες ταινίες σχετικώς. Νόρμαν, ο κύριος Τίποτα και το Magic Men.
Ποιο είναι τελικά αυτό το βιβλίο;
Προφανώς σε ένα μεγάλο βαθμό, αυτή η νοοτροπία απορρέει από σοβινιστικές επιταγές ή απολιθωμένες αντιλήψεις της Τορά και του Ταλμούδ.
Υπάρχει το ερώτημα ιστορικά, ο σιωνισμός γεννά τον αντισημιτισμό ή ο αντισημιτισμός τον σιωνισμό;
Όπως και το ερώτημα, ο Ιουδαίος είναι εθνικότητα ή θρήσκευμα; Israeli, religious Jew?
Ειρήσθω εν παρόδω, είχε προβάλλει η κρατική τηλεόραση δύο ενδιαφέρουσες ταινίες σχετικώς. Νόρμαν, ο κύριος Τίποτα και το Magic Men.
Ποιο είναι τελικά αυτό το βιβλίο;
“Ο πολιτισμός, η κοινωνική ιεραρχία που γεννάται από τις πολιτισμικές αξίες, είναι που προΐστανται στην απόδοση ρόλων προηγουμένων κάθε οικονομικής αναλύσεως της παραγωγής και του καταμερισμού.” (Francois Perroux)
Re: Έτσι ταπεινώσαμε τον ελληνισμό
Jews Must Live, Roth Samuel, 1934 το γράφω παραπάνω. Δεν το έχω διαβάσει ολόκληρο. Υπάρχουν αρκετές πηγές για να ενημερωθούμε σχετικά με το αν ο αντισημιτισμός γέννησε τον Σιωνισμό ή το αντίθετο, θέμα θα έχουμε αν δεν υπάρχουν πια (βλέπε και καταστροφή της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας) ή αν δεν μπορεί ο καθένας να εκφράσει ελεύθερα την γνώμη του.
- Covington88
- Δημοσιεύσεις: 258
- Εγγραφή: 26 Απρ 2019, 21:06
Re: Έτσι ταπεινώσαμε τον ελληνισμό
Σε παράλληλο σύμπαν ζεις. Εδώ συμβαίνει το ακριβώς αντίστροφο: Αντισιωνιστές είναι (ειδικά το σινάφι σου) και τρέμουν μην τυχόν και πει κανείς για τους Εβραίους της διασποράς (ξέρεις, που μερικοί από αυτούς ελέγχουν τα μήντια δυτικών χωρών/ΗΠΑ).Υδράργυρος έγραψε: ↑19 Απρ 2019, 08:59Αντισημίτες είναι κάργα. Αντισιωνιστές δεν είναι. Θαυμάζουν το Ισραήλ και ζηλεύουν αυτά που κάνει. Αλλά μισούν την εβραϊκή διασπορά, που είναι το αντικείμενο του αντισημιτισμου.