Δεν έχω ιδέα αν σοβαρολογείς. Πώς όμως να υποθέσω ότι σοβαρολογείς, όταν λες πως αν βαφτιστεί το παιδί σε ηλικία που δεν θυμάται τίποτα, αυτό αποτελεί εμπόδιο να ακολουθήσει δρόμο εκτός ορθοδοξίας, ή τον δρόμο της αθεΐας.
Ακόμα χειρότερα αν στα σοβαρά σκέφτηκες να πεις ότι ο άθεος, δεν κατηχεί καθημερινά τα παιδιά του στα πιστεύω του. Δεν ζούμε στο 1700. Σήμερα, κάποιες γνώσεις της Ψυχολογίας είναι κοινό κτήμα. Δεν υπάρχει άνθρωπος που μεγαλώνει παιδιά, που είτε έμμεσα, είτε άμεσα, είτε λεκτικά, είτε μή λεκτικά, δεν κατηχεί τα παιδιά του προς την κατεύθυνση των δικών του αξιών.
Το ίδιο ο θρησκευόμενος, το ίδιο ο άθεος, το ίδιο ο ρατσιστής, το ίδιο ο δεξιός, το ίδιος ο αριστερός, το ίδιο ο βίγκαν, το ίδιο ο χορτοφάγος το ίδιο κάθε άνθρωπος. Έχω δει παιδάκι πρώτων τάξεων Δημοτικού, να δείχνει μαύρο στον δρόμο και να λέει "κοίτα μαμά ο σκυλάραπας".
Τα λόγια, το ύφος, οι αντιδράσεις, η στάση του σώματος, τα πάντα αποτελούν μορφή κατήχησης προς τις αξίες του γονέα.
Όταν κάποιος αισθάνεται μίσος κατά των συνανθρώπων του που πιστεύουν σε Θεό, θα μάθει το παιδί του να τους μισεί και εκείνο, διότι το παιδί ρουφάει σαν σφουγγάρι και καταγράφει στο υποσυνείδητο του κάθε καλοσύνη, αγάπη ή βία που έχει δεχθεί και κάθε ρητορική μίσους που έχει διδαχθεί συνειδητά ή ασυνείδητα.