stavmanr έγραψε: ↑23 Απρ 2022, 15:22
Λοξίας έγραψε: ↑23 Απρ 2022, 11:00
stavmanr έγραψε: ↑22 Απρ 2022, 22:36
Έλα, Νικ. Πες ότι δεν κατάλαβες τι σημαίνει εκδίκηση στην αρχαία γλώσσα...
![Χου! :D](./images/smilies/icon_biggrin.gif)
Εκδίκηση = εκδίκαση = απονομή δικαιοσύνης.
stavmanr έγραψε: ↑22 Απρ 2022, 23:00
Επαναλαμβάνω: εκδίκηση στην αρχαία ελληνική και λόγια βυζαντινή σημαίνει εκδίκαση, απονομή δικαιοσύνης, και ελαστικά σημαίνει ικανοποίηση του αδικηθέντος.
Χρόνια Πολλά.
Παρετυμολογείς ελαφρά...
Εκδίκηση δεν σημαίνει "η εκδίκαση μιας υπόθεσης".
Η λέξη "εκδίκαση προέρχεται από το εκδικάζω (αρχαίο, εκδίδω απόφαση -ως δικαστής)
Η λέξη "εκδίκηση" προέρχεται από το εκδικέω (επίσης αρχαίο), το οποιον σημαίνει ότι και σήμερα: εκδικώ-εκδικούμαι, τιμωρώ.
Και στην αρχαία και στην Ελληνιστική και στην Βυζαντινή, η λέξη "εκδίκηση" σημαίνει ακριβώς ότι και σήμερα: τιμωρία.
Εκδικέω είναι η βυζαντινή απόδοση του
εκδικάζω.
Όταν την εποχή εκείνη ήθελαν να αποδώσουν την έννοια της αυτοδικίας χρησιμοποιούσαν το "εκδικών εαυτόν", δηλαδή "παίρνω το νόμο στα χέρια μου".
"
Μη εαυτους εκδικουντες , αγαπητοι , αλλα δοτε τοπον τη οργη · "
* Χρόνια πολλά, Λοξία.
Με συγχωρείς αλλά λανθάνεις...ή, αλλέως, πλανάσαι πλάνην οικτράν, όπως θα έλεγαν κάποτε...
Πρώτον, το εκδικέω (όπως
και το εκδικάζω) είναι αρχαία ρήματα και όχι βυζαντινά!
Δεύτερον, το "εκδικών εαυτόν", το λέμε και σήμερα: "μην εκδικείσαι τον εαυτό σου ρε φίλε". Δεν σημαίνει την εκδίκαση!
Τρίτον, θέλεις για την λέξη "εκδίκηση" και το ρήμα "εκδικέω", να σου ανεβάσω screenshots από τα πιο κάτω τέσσερα λεξικά;
1. Ιωάννης Σταματάκος (Λεξικόν της Αρχαίας)
2. Άνθιμος Γαζής (τρίτομο λεξικό της ελληνικής, των Βυζαντινών λέξεων/νεολογισμών συμπερλαμβανομένων)
3. Σκαρλάτος Δ. του Βυζαντίου (Λεξικό που καταγράφει όλες τις μέχρι τον 18ο αιώνα ελληνικές λέξεις, των Βυζαντινών περλαμβανομένων)
4. Ησύχιος ο Αλεξανδρεύς (Λεξικό της Ελληνιστικής, γλώσσας που γράφτηκαν τα ευαγγέλια)
ή θα με πιστέψεις, γλυτώνοντάς με από τον κόπο;
ΥΓ.
Τέταρτον...θα απαντήσω μετά την απάντησή σου...