Ναι.
Και η βαρύτητα δεν υπήρχε μέχρι να την σκεφτεί κάποιος...
Συντονιστής: ΟΥΤΙΣ
Ναι.
Χρειαζομαστε ενα βιβλιο για να περιγραψουμε τα ..."ηθικα διδαγματα" της ΠΔ.Nandros έγραψε: ↑31 Ιούλ 2020, 15:20Ηθικά διδάγματα:Ζαποτέκος έγραψε: ↑31 Ιούλ 2020, 08:42Η ΠΔ είναι γεμάτη ηθικά διδάγματα , προφητείες για την έλευση του Χριστού κ.λπ. Δεν εννοείται χριστιανισμός και Καινή Διαθήκη χωρίς την Παλαιά Διαθήκη. Τι κακό έχουν οι ηθικές εντολές του Θεού των Εβραίων , του Θεού των Χριστιανών δηλαδή ; Δεν βλέπω τα παραδείγματα που μου έδωσες , αλλά θα σου δώσω εγώ δυο παραδείγματα για να δεις πως ΚΔ και ΠΔ συνδέονται άρρηκτα.
. . . .
ο θεός ΜΕΤΑΝΟΕΙ (άκουσον-άκουσον) και κάνει κατακλυσμό. κάποιοι μας περνάνε για μαλάκες!
εξαπάτησε τον αδελφό σου για τα πρωτοτόκια με την ευλογία του θεού.
πήδα την σκλάβα σου και μετά δίωξε την μαζί με το παιδί.
πάσαρε την γυναίκα σου - δις - για να τα κονομήσεις με την ευλογία του θεού.
πάσαρε την κόρη σου στους σοδομίτες.
οι κόρες του Λωτ πηδιούνται με τον πατέρα τους.
ολοκληρωτική βρεφοκτονία στην Αίγυπτο και τιμωρία αθώου λαού.
γενοκτονία άλλων λαών με την απαίτηση του θεού.
Τζογάρισμα με τον διάβολο στις πλάτες του Ιώβ.
ο Alphabet που τα ξέρει καλύτερα, ας συμπληρώσει.
.
Ακριβώς.
Για μία ακόμη φορά μπερδεύεις δημιουργήματα της φαντασίας σου με πραγματικά γεγονότα και πρόσωπα.Θυμασαι που χτυπησες το κεφαλι σου οταν επεσες απο το δενδρο και απο τοτε........ γραφεις οτι οι αθεοι δημιουργησαν τον θεο;
jey_pap έγραψε: ↑30 Ιούλ 2020, 21:33Υφίσταται και μια άλλη ισχυρή άποψη για την υιοθέτηση του Χριστιανισμού από το έθνος μας. Η παρακμή των θεοτήτων και η στασιμότητα των φιλοσοφικών ρευμάτων.lonelyrider έγραψε: ↑30 Ιούλ 2020, 21:23Εγώ δε μπορώ να καταλάβω γιατί συγχέεται ένας προσδιορισμός έθνους (π.χ. είμαι Έλλην) με έναν θρησκευτικό προσδιορισμό (π.χ. είμαι χριστιανός). Άλλο πράμα το ένα άλλο το άλλο.
Είναι για παράδειγμα σα να λέμε είμαι μπακάλης άρα δεν μπορώ να είμαι Παναθηναϊκός. Καμία σχέση.
Από το μελέτημα του Ε. R. DODDS «ΕΘΝΙΚΟΊ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΊ ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΟΧΉ ΑΓΩΝΙΑΣ» (από τον Μάρκο Αυρίλιο ως τον Μ. Κωνσταντίνο)...
O Joseph Bidez περιέγραψε την περίοδο* που εξετάζουμε («Εποχή Αγωνίας» ) ως περίοδο κατά την οποία οι άνθρωποι έπαψαν να παρατηρούν τον εξωτερικό κόσμο και να προσπαθούν να τον κατανοήσουν, να τον χρησιμοποιήσουν ή να τον βελτιώσουν. Στράφηκαν στο υπαρξιακό ζήτημα του εαυτού τους... Η ιδέα της ομορφιάς του ουρανού και του κόσμου βρέθηκε εκτός μόδας κι αντικαταστάθηκε από εκείνη του Απείρου. Πώς προήλθε αυτή η αλλαγή; Μήπως ο Φρόυντ είχε δίκιο όταν την συνέδεε με τη «μικρή εκτίμηση που προσέδωσε η χριστιανική διδασκαλία στην επίγεια ζωή»;;
Ας αρχίσουμε φέρνοντας στη μνήμη τη φυσική εικόνα του σύμπαντος που η ύστερη αρχαιότητα κληρονόμησε από τον Αριστοτέλη και τους αστρονόμους της ελληνιστικής εποχής με τη Γη να ήταν πλέον μια σφαίρα που αιωρείτο στο διάστημα ευρισκόμενη στο κέντρο ενός σύστήματος από ομόκεντρες κινούμενες σφαίρες...
.............
(*)... Έτσι έκρινα ωριμότερο να επικεντρώσω την προσοχή μου στην κρίσιμη αυτή περίοδο - ανάμεσα στην ανάρρηση του Μάρκου Αυρηλίου και τη θρησκευτική μεταστροφή του Κωνσταντίνου--ήτοι, την περίοδο κατά την οποία η υλική παρακμή ήταν πιο απότομη και η ζύμωση των νέων θρησκευτικών αισθημάτων πιο έντονη.
Μα στο Γένεσις 34, 3 δεν αναφέρεται η λέξη almah , έτσι δεν είναι ; Οπότε δεν βοηθάει στην συγκριτική μελέτη. Αναφέρεται η λέξη για το κορίτσι που είναι σε ηλικία γάμου , αυτό πρέπει να είναι παρθένο και έτσι στους στίχους αυτούς τονίζεται η παρθενοφθορία. Γι' αυτό ακολούθησε ότι ακολούθησε με τους φόνους παρόλο που ο διακορευτής ερωτεύτηκε και θέλησε να νυμφευθεί την Δείνα. Πώς καταλήγει το σχετικό κεφάλαιο ;Alphabet έγραψε: ↑31 Ιούλ 2020, 19:28
Γενεση 34:1-3 "Ἐξῆλθε δὲ Δείνα ἡ θυγάτηρ Λείας, ἣν ἔτεκε τῷ Ἰακώβ, καταμαθεῖν τὰς θυγατέρας τῶν ἐγχωρίων.
καὶ εἶδεν αὐτὴν Συχὲμ ὁ υἱὸς Ἐμμὼρ ὁ Εὐαῖος, ὁ ἄρχων τῆς γῆς καὶ λαβὼν αὐτήν, ἐκοιμήθη μετ᾿ αὐτῆς καὶ ἐταπείνωσεν αὐτήν καὶ προσέσχε τῇ ψυχῇ Δείνας τῆς θυγατρὸς Ἰακὼβ καὶ ἠγάπησε τὴν παρθένον καὶ ἐλάλησε κατὰ τὴν διάνοιαν τῆς παρθένου αὐτῇ.
Προφανως αφου η Δεινα κοιμηθηκε και ..ταπεινωθηκε απο τον Συχεμ, δεν θα μπορουσε στην συνεχεια να λεγεται παρθενος, αν η λεξη ειχε την σημερινη της σημασια.
Αλλωστε και ο Ιησους ποτε δεν ονομασθηκε Εμμανουηλ. Τωρα το τι σημαινει Εμμανουηλ δεν μας ενδιαφερει. Υπαρχουν δεκαδες Εβραικα ονοματα που εχουν σχεση με το Θεο. Τελος ο Ιησους δεν ηταν ο προβλεπομενος Μεσσσιας απο τους προφητες, αφου εκπληρωσε μονο μια απο τις 23 προυποθεσεις του Μεσσια. Οτι ηταν Εβραιος.
Αυτα και δεν συνεχιζω.
- ΑνθρωπομορφισμόςNandros έγραψε: ↑31 Ιούλ 2020, 15:20ο θεός ΜΕΤΑΝΟΕΙ (άκουσον-άκουσον) και κάνει κατακλυσμό. κάποιοι μας περνάνε για μαλάκες!
εξαπάτησε τον αδελφό σου για τα πρωτοτόκια με την ευλογία του θεού.
πήδα την σκλάβα σου και μετά δίωξε την μαζί με το παιδί.
πάσαρε την γυναίκα σου - δις - για να τα κονομήσεις με την ευλογία του θεού.
πάσαρε την κόρη σου στους σοδομίτες.
οι κόρες του Λωτ πηδιούνται με τον πατέρα τους.
ολοκληρωτική βρεφοκτονία στην Αίγυπτο και τιμωρία αθώου λαού.
γενοκτονία άλλων λαών με την απαίτηση του θεού.
Τζογάρισμα με τον διάβολο στις πλάτες του Ιώβ.
Αν θέλετε θεολογικοφιλοσοφική διάλεξη, ευχαρίστως, αλλά μιας και είμαι άνεργος, θα πρέπει να με πληρώσετε.
Ενώ άμα είχες γνωριμίες με τους Άριστους θα είχες δουλίτσα τώρα. Είδες ο Άντερ; Κάθε μέρα μεροκάματο,
Μαν ρίξε αημπαν, πληρώνω όσο όσο για να ξαναδιαβάσω πως η ίδια λέξη, γενεά (32)9 ὅταν δὲ ἀκούσητε πολέμους καὶ ἀκαταστασίας, μὴ πτοηθῆτε· δεῖ γὰρ ταῦτα γενέσθαι πρῶτον, ἀλλ᾿ οὐκ εὐθέως τὸ τέλος.
20 ὅταν δὲ ἴδητε κυκλουμένην ὑπὸ στρατοπέδων τὴν ῾Ιερουσαλήμ, τότε γνῶτε ὅτι ἤγγικεν ἡ ἐρήμωσις αὐτῆς.
21 τότε οἱ ἐν τῇ ᾿Ιουδαίᾳ φευγέτωσαν εἰς τὰ ὄρη, καὶ οἱ ἐν μέσῳ αὐτῆς ἐκχωρείτωσαν, καὶ οἱ ἐν ταῖς χώραις μὴ εἰσερχέσθωσαν εἰς αὐτήν,
24 καὶ πεσοῦνται στόματι μαχαίρας, καὶ αἰχμαλωτισθήσονται εἰς πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ῾Ιερουσαλὴμ ἔσται πατουμένη ὑπὸ ἐθνῶν ἄχρι πληρωθῶσι καιροὶ ἐθνῶν.
27 καὶ τότε ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν νεφέλῃ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς.
28 ἀρχομένων δὲ τούτων γίνεσθαι ἀνακύψατε καὶ ἐπάρατε τὰς κεφαλὰς ὑμῶν, διότι ἐγγίζει ἡ ἀπολύτρωσις ὑμῶν.
32 ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐ μὴ παρέλθῃ ἡ γενεὰ αὕτη ἕως ἂν πάντα γένηται.
Κατά Λουκά 21