ψ ύ χ ω σ η _ θ ε ο ε ί δ ε ι α . Συγκλίσεις- αποκλίσεις

[jey_pap]

...
O ενάρετος βίος απαρτίζει την φυσική ατραπό από μόχθους, περιστολή εαυτού, ελεήμονα διάθεση, ακεραιότητα συνείδησης, κόπους επίτευξης προσευχητικών καταστάσεων, φιλαδελφία, συμπόνια...Απ' όλα τούτα όμως, τίποτε δεν απαιτείται σ΄ εκείνον τον βίο που μας περιμένει, γιατί ο πνευματικός βίος αποτελεί μια κατάσταση τελείως διαφορετική. Η λειτουργία του δεν ενεργοποιείται από κόπους σωματικούς ή ψυχικούς, ούτε εμπεριέχεται εντός αυτών. Πράγματι, η λειτουργικότητα του σωματικού και ψυχικου βίου ενέχεται πάντοτε από τη διανοητική προσπάθεια , ενώ ο πνευματικός βίος δεν εμπεριέχει διανοήματα, ούτε εσωτερικά κινήματα, ή συγκινησιακά ορμήματα. Τα διανοήματα ενεργοποιούνται στην τάξη της νοερής φύσης (ψυχικού βίου), ενώ σ΄ αυτήν του πνευματικού βίου δεν υφίσταται το διανοείσθαι, γιατί ο νους έχει υπερβεί τις μορφές του κόσμου τούτού που ζούμε, κι έχει μετατεθεί στο επίπεδο μιας τελείως ξένης «γνώσης». Η ανθρώπινη γνώση που ανήκει στην τάξη της νοερής φύσης μπορεί να περιγραφεί με συνηθισμένους όρους και με συνήθη τρόπο.. Όμως η «γνώση» του πνευματικού επιπέδου ανθρώπων δεν περιγράφεται, ούτε καν με τον τρόπο του πνευματικά αλλοιωμένου νου, γιατί η γνώση του κόσμου αυτού (του Επιστητού) ενέχεται πάντοτε στην κίνηση των διανοημάτων, ενώ ο πνευματικός βίος υπερβαίνει οιαδήποτε παρόμοια κίνηση. Αυτόν τον τρόπο ύπαρξης θα υιοθετήσουμε με την ανάσταση, όμοιο μ΄ αυτόν που ήδη κατέχουν οι ουράνιοι νόες (αγγελοι), γιατί οι νόες αυτοί ποτέ δεν απομακρύνονται από «θεωρίες», εκτός κι αν σταλούν στον κόσμο μας για κάποια διαστήματα.
...
μαρ Ισαάκ «ασκητικά»

[jey_pap]

...Σε πολλές περιπτώσεις, προκειμένου να ωφεληθούν οι μαθητευόμενοι κάι όσοι είναι ακόμη ανεπαρκείς κι έχουν ανάγκη διαπαιδαγώγησης, η Γραφή αποδίδει σε κάποια ενέργεια θεία έναν σκοπό διαφορετικό από εκείνον που αυτή υπηρετεί μέσα στο σχέδιο της «Οικονομίας». Ωστόσο, δόθηκε σε μεταγενέστερους χάρισμα να κατανοούν σκοπούς ενεργειών στις Γραφές, καθώς και την οργάνωση και σκοπούς της «Οικονομίας», για το σωτήριο στις παλαιότερες γενεές. Δόθηκε χάρισμα κατάλληλο για γενεές που διανοούνται περισσότερο (και διαισθάνονται λιγότερο;) από τις παλαιότερες, σε «τέκνα» που ενέκυψαν επί των μυστηρίων των αποκαλύψεων, στον μακαριστό Παύλο και σέ άλλους μαθητές που ακολούθησαν τον Λόγο, σ΄ εκείνους που έλαβαν χαρίσματα «θεωρίας» και «ερμηνείας» από το εκφαντορικό Πνεύμα.
Με τον ίδιο τρόπο πρέπει να γίνει κατανοητό και το μυστήριο που κυβερνά τα του βίου αυτού του κόσμου, γιατί μέσα του κρύβεται ένα καθορισμένο νόημα, που αποκλύπτει τμηματικά και σταδιακά το θείο σε κάποιους με τρόπο προσαρμοστικό για την εκάστοτε στιγμή στην πορεία του κόσμου και την πρόοδο κάποιου κρίσιμου συνόλου ανθρώπων. Το δε νοημα τούτο παραμένει πάντοτε κρυφό για τους λοιπούς.
...
μαρ Ισαάκ «ασκητικά»

[jey_pap]

...
Όσο αλλάζει επίπεδο ο βίος του ανθρώπου και αλλοιώνονται οι εσωτερικές «κινήσεις» του νοερού του στοιχείου , μεταβάλλονται μαζί και το επίπεδο σκέψεών του για το επίπεδο των θείων ιδιοτήτων. Αιτία είναι η θεία Χάρη που γνωρίζει ποια «τροφή» είναι κατάλληλη για την ιδιοσυγκρασία του κάθε ανθρώπου. Όσοι κυριαρχούνται από ελαττώματα, θεωρούν πως κυριαρχεί παντού το θείο μόνο σαν El Shaddai (O Κύριος Παντωκράτωρ) και είναι σκληρός και άκαμπτος. Μας φανερώνει ο Σολομών « ου συμφέρει άφρονι τροφή», όπως σε δουλικούς χαρακτήρες δεν αρμόζουν φιλοπρέπειες, ευδιαλλαξία, γενναιοφροσύνη, μεγαλοψυχία ...
Όσοι όμως έχουν φτάσει στο επίπεδο του ενάρετου βίου, ανακαλύπτουν, πως το επίπεδο της θεότητος χαρακτηρίζεται από γλυκήτητα. Αλλά όπως λέγει η Γραφή (;) ο «ξένος» και ο «απερίτμητος» (αμύητος;) δεν πρέπει να γευτεί το μυστήριο του Πάσχα.
...
μαρ Ισαάκ «ασκητικά»

[jey_pap]

...
Aν κάποιος δε φτάνει εύκολα διά περιστολής των διανοημάτων στη επικέντρωση του νου, ας μην απορήσει, ούτε να παραξενευτεί, ακόμη κι ν δεν την βρει έστω και προσωρινά, ούτε καν κατά την επιτέλεση ακολουθίας, μήτε και προσευχητικής διαδικασίας. Γιατί; Γιατί η επικέντρωση (έκσταση) αυτή (του νου) δεν γεννάται μόνον από μόχθους σωματικού τύπου, ούτε ανήκει σε «αναρριχητές» που κινούνται σε ενδιάμεσο επίπεδο των «αναρριχήσεων». Δε μπορεί να διαφανεί εύκολα και σε σύντομο χρόνο. Δίδεται μόνο μέσα σε επίτευξη μεγάλης «Ησυχίας» (εισαγωγή στην έκσταση), χάρη σε μόχθο «καρδίας» σ' εκείνους που έχουν αποσπαστεί πλήρως από τα εγκόσμια, κι έχουν απεκδυθεί παντελώς θεάσεις και τύρβη ανθρώπων χάριν των ουρανίων. Θα αξιωθεί πρώτα σαν πρόγευση την μερική επικέντρωση(του νου), κι αυτή στη συνέχεια θα βλαστήσει σαν σπόρος, για να κατορθώσει τελικά την προσέγγιση, με τη χάρη του Λόγου, του ασύγκριτου τούτου χαρίσματος.
Αυτό είναι το χάρισμα που μας προκαλεί αγαπημένοι μου, να αποκοπούμε από τα εγκόσμια, να τα απωθήσουμε μακρυά και να δράμωμε πίσω από το Λόγο..
Αν κανείς ρωτήσει που βρίσκεται ο νους τις στιγμές εκείνες της υψηλής επίτευξης επικέντρωσης (έκστασης) του, ιδού τί λέει σχετικά η Γραφή «περί δε ηλίου δυσμάς έκστασις επέπεσεν τω Αβραάμ».
...
μαρ Ισαάκ «ασκητικά»

[jey_pap]

Περί Υψοποιού ταπεινώσεως
Αν δεν έχεις αισθανθεί ούτε καν εν μέρει σαν την κυοφορούσα, τις εσωτερικές κινήσεις της ταπείνωσης, αυτές που χαρίζει η βοήθεια των θείων ενεργειών του Πνεύματος, δε θα σε βοηθήσουν ούτε οι μόχθοι σου, γιατί ο νους που δε θα μπορέσει ν΄αποσπαστεί από περισπασμούς προκειμένου να φτάσει στην «επικέντρωση νοός», με κατάληξη να καταστεί ανίκανος στη σθεναρή και υπομονητική αντίσταση σε πιέσεις (θλίψεις) δύσκολων καταστάσεων, χωρίς να μεσολαβεί ταραχή και σύγχυση. Όταν όμως χάρη στην πρόνοια του Πνεύματος «...υπερεντυγχάνει υπέρ ημών...» Ρωμ.10,8 τα διανοήματα αρχίσουν με σταθερότητα και τλησικάρδιον φρόνημα να γεννώνται μέσα του, τότε θα απαλλαγεί πρώτα από ακηδία και υστεραίως θα του δοθεί χάρισμα αδιάλειπτης δοξολογίας. Είτε πεινάς, είτε είσαι κορεσμένος, είτε διψάς, είτε βρίσκεσαι σε ανάγκη, είτε υφίστασαι βασάνους από κάποιον, είτε καταπιέζεσαι, δε θα σταματάς να αποδίδεις ευχαριστίες. Ούτε για μια στιγμή δε θα διακόπτεται η γλώσσα σου να φανερώνει ευχαριστίες. Πάντοτε θα αισθάνεσαι σαν οφειλέτης απέναντι σ΄΄ 'ολη την Κτίση, την κάθε στιγμή και σε κάθε περίπτωση. και θα σου φαίνεται, πως δε σε αδίκησε κανείς σε βαθμό τέτοιο, για κάθε είδους αντιξοότητα, για κάθε κακό, (ώστε να πάψεις να αισθάνεσαι οφειλέτης), βλέποντας εντέλει πως έχεις μέσα σου μερίδιο υπαιτιότητας κι εσύ.
...
μαρ Ισαάκ «ασκητικά»

[jey_pap]

...
H Οικονομία (μία από τις μορφές του θείου Θελήματος) που πραγματοποιήθηκε για τους υψηλούς εκείνους κόσμους των ουρανίων νόων, όπως και τα μυστήρια που τους αποκαλύφθηκαν, είναι πολύ μεγαλύτερα από τα μυστήρια που φανερώθηκαν σε μας, μολονότι η Αιτία των αγγελικών μυστηρίων, ο Λόγος, προέρχεται πια από εμάς τους ανθρώπους, γιατί τα σκηνώματα και οι φύσεις των ουρανίων νόων είναι υψηλότερες, πιο εκλεπτυσμένες και πιο πλησιέστερες (τροπικά) στο Θεό από τις δικές μας. Οι νόες εκείνοι μοιάζουν να έχουν ταχθεί ακριβώς πίσω και πλάϊ από το Θρόνο του Θεού, ως Φώτα πίσω και πλάι από το Φως. Μοιάζουν με θαλαμηπόλους του βασιλιά, ή με πύρινες και αστραπόμορφες λεγεώνες παραταγμένες μπροστά από το παλάτι Του, λεγεώνες ικανές να πραγματοποιούν τα παραγγέλματά Του και να ερευνούν με «τερθρεία» (σχολαστική λεπτολογία) και οξυδέρκεια δυσξύμβολους λόγους και μυστήρια της Αγιότητός Του, χωρίς τα κωλλύματα της σαρκός που συμβαίνει στους ανθρώπους. Οι νόες αυτοί είναι διαζευγμένοι από κάθε πάθος χαμερπές, όμοιοι με το Θεό, στο βαθμό που αυτό επιτρέπεται στους κτιστούς νόες (ακόμη και οι νόες εκείνοι είναι κτιστοί). Είναι (οι νόες εκείνοι) πρώτοι διακόνοι των σχετικών με τα μυστήρια που υπάγονται στον κόσμο του θείου και ενανθρωπισμένου Λόγου και μεσολαβούν για την αποπεράτωση «έργων» που αφορούν τον εσωτερικό αγιασμό των ανθρώπων, σύμφωνα με το σχέδιο του θελήματος εκείνου της θείας Οικονομίας Του. Αυτοί είναι που φρουρούν τον πύρινο «θρόνο» Του συνοδά με το ευσεβές μινύρισμα τρισαγίου ύμνου. Είναι ανώτεροι από τον κόσμο και τα όντα του επιστητού. Αυτοί είναι ο φυσικός μανδύας της δόξας του αοράτου Φωτός. με αυτό να εντυπώνεται μέσα τους.
...
μαρ Ισαάκ «ασκητικά»

[jey_pap]

...
Δεν είναι ράθυμοι όλοι όσοι έχουν μικρή συμμετοχή στους κόπους «αναρρίχησης», όπως και δεν είναι φιλόπονοι όλοι απ' όσους επιδίδονται σ΄ αυτούς ορμητικά. Υπάρχουν «αναρριχητές» που κοπιάζουν σύμμετρα, και ταυτόχρονα έχουν στην ψυχή βίωση της μετάνοιας. Η τελευταία αυτή ως καρπός κοπιώδους εργασία της «καρδιάς» που είναι, αναπληρώνει ό,τι ένα αδύναμο σώμα αδυνατεί να φέρει εις πέρας. «Αναρριχητής» που την κατέκτησε, κατορθώνει με συνεχή αυτοπεριφρούρηση να ελέγχει τα διανοήματά του, κατά τρόπον που σωματικά χαμαίζηλα πάθη να μη μπορούν να παρεισφρήσουν στις αισθήσεις.Ενώ από την άλλη, κάποιος άλλος «αναρριχητής» που επιδίδεται με ορμή σε κόπους της «αναρρίχησης, διαθέτωντας μεγάλη νευρώδη ρώμη, μπορεί και ν΄αχρηστεύσει τους κόπους του στη συνέχεια επιτρέποντας στον εαυτό του ανέσεις για την ανάπαυσή του, κι αφήνωντας έτσι αφύλακτες τις αισθήσεις του σε μετεωρισμό. Ο «αναρριχητής» αυτός αγνοεί τα οφέλη του μόχθού, γιατί η ασυνέχεια σε ορμη τικούς κόπους δίνει «λαβή» στην υπερηφάνεια, κι από την άλλη η σωματική άνεση που διαδέχεται τους κόπους τροφοδοτεί τις ορμές και άτακτες επιθυμίες του σώματος.
...
μαρ Ισαάκ «ασκητικά»

[jey_pap]

«Healings» ??

video1
video1a
video2

Και κάποιες πιο, "εκλεπτυσμένες" παρεκκλίσεις.
Michael w Smith

[jey_pap]

«Healings» ??

video1
video1a
video2

Και κάποιες πιο, "εκλεπτυσμένες" παρεκκλίσεις.
lost lams

open my eyes(?)

"Eκλεπτυσμένες" παρεκκλίσεις (συνέχεια)
Matt Redman

[jey_pap]

... Aντίθετα, το σφάλμα συνέβη ότανκάποιοι εγκατέλειψαν την ευσεβή στάση προσευχής, στρεφόμενοι σε δικούς τους κανόνες και σε δικά τους αυθαίρετα έθη, στερώντας έτσι τον εαυτό τους ακόμη κι από τα άγια μυστήρια, φτάνοντας σε σημείο να δείχνουν σημάδια περιφρόνησης και κάποιες φορές να τα... Χλευάζουν. Έφτασαν επίσης σε σημείο να στερήσουν τον εαυτό τους από το "φως" τωνθείων Γραφών, παραλείποντας μάλιστα, κάποτε τη μελέτη της διδαχής των λόγων τωνΠατέρων, που διαθέτουν στρατηγήματα κα οδηγίες στους αγώνες κατά των υποκινητών των χαμαιζήλων παθών, επιπλέον, εγκατέλειψαν διάφορες πρακτικές ταπεινών σχημάτων, ή και συνεχείς ενορμήσεις για εδαφιαίες στάσεις - κινήσεις που ενισχύουν την πρόθεση μετανοίας ή την αίσθηση θλίψης (πίεσης) στον καρδιακό χώρο και στάσεις σωματικών σχημάτων κατα τρόπον που να φυγαδεύουν την εγωπάθεια και αρμόζουν σε προσευχή και τέλος την στάση της σεμνής ορθοστασίας, με τα χέρια διασταυρωμένα για έμπνευση υποταγής, ή απλωμένα προς ουρανούς, και με τις αισθήσεις να διαβρέχονται από ευσέβεια. Αντιθέτως έπεσαν σε διάφορες μορφές εγωτισμού*, αναμειγνύοντας έτσι με την προσευχή τους την προσβολή εναντίον των θείων. Με τις επηρμένες στάσεις προσευχής, έδειξαν να λησμονούν πόσο υψηλή είναι η θεία φύση, έναντι της δικής τους που είναι τόσο χοϊκή. Εντούτοις οι λέξεις της προσευχής τους δεν διέφεραν από αυτές των ψαλμών.
...
Μαρ Ισαάκ "ασκητικά"

(*) εγωτισμός: Η ακραία μορφή εγωισμού, όπου το άτομο δεν είναι σε θέση να επικεντρωθεί σε τίποτε ξω από την έντονη σχέση του με τον εαυτό του. Θεοδόσης Πελεγκρίνης.

[jey_pap]

...
Eμείς όμως με τις επιπόλαιες έξεις μας και τις διάφορες άξεστες ή ακόμη και αλιτήμονες πράξεις μας έχουμε αποκτήσει πνεύμα περιφρόνησης των θείων, οπισθοδρομώντας έτσι και χάνοντας με τη συγκατάθεσή μας την χάρη. Μας πλήττουν οι ασταμάτητες "έφοδοι" από ρόλους μειρακιώδεις που αφομοιώνουμε εξαπατημένοι ή διά μιμήσεως αφού η φύση μας αποκτά την τάση να προτιμά τις ανέσεις και να παρασύρεται από αποπληξία ή υπερηνωρία, προπέτεια ή κομπασμούς, ανθρωπαρέσκια ή υποκρισία.
Πολλοί "αναρριχητές" καταφρόνησαν την στάση προσευχής, νομίζοντας πως η εκ των ένδω προσευχή αρκεί από μόνη της για "γέφυρα" προς το θείο. Προσεύχονται ξαπλωμένοι ανάσκελα ή καθισμένοι με άξεστο τρόπο, ισχυριζόμενοι πως από μόνη της η εσωτερική μνήμη των θείων είναι επαρκής. Καθόλου δεν τους ενδιαφέρει να διακοσμήσουν την ορατή μορφή δαμασίφρονος χαρακτήρα διακονίας με στάση ορθή παρατεταμένη, όσο επιτρέπουν οι δυνάμεις,, ή σχηματίζοντας το σεβάσμιο σημείο του σταυρού, κι όταν γονυπετείς, δε φροντίζουν να προσλάβουν μια εσωτερική ή εξωτερική συνετή στάση, όπως όταν θα πλησίαζαν σε φωτιά, ώστε μ' όλα τους τα μέλη και με μετριόφρονα έκφραση της κεφαλής τουςν'αποδώσουν μια ξεχωριστή τιμή στο θείο
...
Μαρ Ισαάκ "ασκητικά"

[jey_pap]

...

Χωρίς ανάγνωση Γραφών, ο νους δεν έχει μέσον για να ευθυγραμμιστεί με το θείο. Η Γραφή διορθώνει τον νου και τον κατευθύνει κάθε στιγμή προς το θείο. Τον αποσπά από τον υλενεργειακό τούτο κόσμο και τον διαποτίζει στις θεωρίες της, κρατώντας υον συνεχώς υπεράνω του σώματος. Με καμμιάν άλλη άσκηση δε μπορεί κανείς να κανει μεγαλύτερη πρόοδο στην απόπειρα ευθυγράμμισης του νου του με το θείο.. Όποιος διαβάζει τη Γραφή με στόχο την ευσέβεια, θα ανακαλύψει μέσα της τέτοιες ...εμπειρίες!
Υπάρχουν βέβαια από την άλλη, και κάποιοι άνθρωποι που δεν ωφελούνται ποσώς από τέτοιου είδους ασκήσεις προκειμένου να εμβαθύνουν σχετικά με τα έργα Οικονομίας. Τις περισσότερες φορές μάλιστα συσκοτίζονται ακόμα πιο πολύ, γιατί ώφλος έχουν πρωτίστως ανάγκη κάποιου άλλου πεδίου αναγνώσματα σχετικά με τη διόρθωση χαμαίζηλων παθών. Ο κάθε άνθρωπος ωφελείται και προοδεύει όταν το πεδίο αναγνωσμάτων του αρμόζει στο επίπεδο όπου αυτός κυμένεται.

...
μαρ Ισαάκ «ασκητικά»

[jey_pap]

Περί Υψοποιού ταπεινώσεως
Αν δεν έχεις αισθανθεί ούτε καν εν μέρει σαν την κυοφορούσα, τις εσωτερικές κινήσεις της ταπείνωσης, αυτές που χαρίζει η βοήθεια των θείων ενεργειών του Πνεύματος, δε θα σε βοηθήσουν ούτε οι μόχθοι σου, γιατί ο νους που δε θα μπορέσει ν΄αποσπαστεί από περισπασμούς προκειμένου να φτάσει στην «επικέντρωση νοός», με κατάληξη να καταστεί ανίκανος στη σθεναρή και υπομονητική αντίσταση σε πιέσεις (θλίψεις) δύσκολων καταστάσεων, χωρίς να μεσολαβεί ταραχή και σύγχυση. Όταν όμως χάρη στην πρόνοια του Πνεύματος «...υπερεντυγχάνει υπέρ ημών...» Ρωμ.10,8 τα διανοήματα αρχίσουν με σταθερότητα και τλησικάρδιον φρόνημα να γεννώνται μέσα του, τότε θα απαλλαγεί πρώτα από ακηδία και υστεραίως θα του δοθεί χάρισμα αδιάλειπτης δοξολογίας. Είτε πεινάς, είτε είσαι κορεσμένος, είτε διψάς, είτε βρίσκεσαι σε ανάγκη, είτε υφίστασαι βασάνους από κάποιον, είτε καταπιέζεσαι, δε θα σταματάς να αποδίδεις ευχαριστίες. Ούτε για μια στιγμή δε θα διακόπτεται η γλώσσα σου να φανερώνει ευχαριστίες. Πάντοτε θα αισθάνεσαι σαν οφειλέτης απέναντι σ΄΄ 'ολη την Κτίση, την κάθε στιγμή και σε κάθε περίπτωση. και θα σου φαίνεται, πως δε σε αδίκησε κανείς σε βαθμό τέτοιο, για κάθε είδους αντιξοότητα, για κάθε κακό, (ώστε να πάψεις να αισθάνεσαι οφειλέτης), βλέποντας εντέλει πως έχεις μέσα σου μερίδιο υπαιτιότητας κι εσύ.
...
μαρ Ισαάκ «ασκητικά»

... "Φάρμακο" για την Ακηδία
Άκου και τούτον τον αληθινό λόγο. Όσο δε βρίσκεις την ταπείνωση (φάρμακο κατά του χοικού φρονήματος), αχώριστο φίλο θα έχεις την ακηδία, με αυτήν να παράγει μέσα σου συνεχώς ανεξέλεγκτα διανοήματα. Και αυτά με τη σειρά τους θα σε φέρουν σε θέση να νομίζεις πως όλοι σου φέρονται άδικα. Εξετάζοντας όμως προσεκτικότερα τα γεγονότα, θα διέκρινες πως και η δική σου στάση έχει το μεγαλύτερο μερτικό ενοχής. Έτσι κάθε κατάσταση θα σου φαίνεται από παρερμηνεία διαφορετική ή και αντίθετη ακόμη ακόμη, απ' ό, τι πράγματι είναι!

μαρ Ισαάκ "ασκητικά"

[jey_pap]

...
Επιπλέον, μπορεί κανείς κατά την συμμετοχή του σε ακολουθία, να μεταβάλλει τη στάση του από την όρθια σε καθιστή (και τανάπαλιν), όταν τίθενται όρια στις δυνάμεις του, ή ακόμη και λιγότερο. Αυτό υπό όρους δεν είναι καθόλου επίμεμπτο, αρκεί να ΄ναι παρούσα η συνεσταλμένη κατασταση ή ο σεβασμός μαζί με την εγρήγορση, που κόβουν το δρόμο της περιφρόνησης και αμέλειας, περί των θείων, να παρεισφρήσουν στα ένδον κατά την τέλεση της ακολουθίας σε κατ΄οίκον ενάσκηση υποχρεώσεων ή εις επισήμως χαρακτηρισθέντες ως οίκους προσευχής (εξαιρέσει μυστηρίων και δει του μυστηρίου των μυστηρίων).
Η διάρκεια συμμετοχής σε ακολουθία είναι θέμα αυτεπίγνωσης* και διάκρισης, κι όχι θέμα προκαθορισμένων χρονικών ορίων.
Μη μεριμνάς τόσο για την ποσότητα (ακολουθιών), γιατί η μέριμνα αυτή καταντά να γίνεται αρκετά συχνά αφορμή πρόκλησης ταραχής. Σκοπός μας δεν πρέπει να ΄ναι η ποσότητα (ακολουθιών), αλλά η ανακάλυψη ενός τρόπου με τον οποίο η καρδιά κατά την ακολουθία και προσευχητική κατάσταση, θα είναι σε θέση να προσεγγίσει το θείο. Αυτός είναι ο σκοπός της υποταγής σου σε τέτοιου είδους νόμο που αρμόζει σε αρχάριους (παιδικότητα).
...

(*) κατά το «επιλάθου σαυτού και επιγνώση σαυτόν» μαρ Βαρσανουφίου.
μαρ Ισαάκ «ασκητικά»

[jey_pap]

...
Αν δεν υπήρχε κόπος, δε θα ήταν απαραίτητη και η νήψη με τις όποιες προφυλάξεις. Πολλοί μάλιστα θεωρούν τις προφυλαξεις περιττές, σα να μη συνέβαιναν μεταβολές στην εσωτερική κατάστση του ανθρώπου! Εάν ήταν έτσι, δε θα ξεχώριζε ο νωθρός από τον άγρυπνο και τον προσεκτικο, ή θα ήταν όλοι οι άνθρωποι εξ ίσου ελλιπείς, χωρίς να ενδιαφέρονται για περαιτέρω πνευματική αφύπνιση. Η στάση όμως αυτή είναι προϊόν της αμέλειας και νωθρότητας... Η νωθρότητα γεννά αυτήν την στάση, γιατί αν δεν είχε χαρακτηριστικά ελλιπή, η επιμέλεια και η εγρήγορση, καθώς και η προσευχή, όπως και η παράκληση, δε θα 'χαν καμμιά χρησιμότητα και αξία, κι επομένως θα είμασταν σε θέση να τελούσαμε σε αδράνεια ανενόχλητοι. Αλλά επειδή οι «καρποί» (μαργαρητάρια) των οστράκων (προσευχών) που είναι στα ριχά, δεν προλαβαίνουν να αυξηθούν, γιατί ανακαλύπτονται από πολλούς κι ευκολότερα, τα μεγαλύτερα μαργαρητάρια περιμένουν γυμνασμένους και αυτούς που τρέφουν θαυμασμό περισσότερο για τα μεγάλα, ωραία και βαρύτιμα μαργαριτάρια για να τα συλλέξουν με κόπο κι ακόμη με κίνδυνο πολλές φορές και της ζωής τους! Έτσι προς τούτο, με την προσδοκία για τον ωραίο «καρπό», με ελπίδα μακροπρόθεσμη, μπορεί ο άνθρωπος να διώξει την ακηδία μακριά του και γυμνασμένος χάρις στην ελπίδα ο οφθαλμός του δεν σκοτίζεται, αλλά ερευνά τα βάθη για τα αγαθά αυτά που προσδοκά και μένει προσηλωμένος σταθερά στα αγαθά αυτά, από τη θέα των οποίων δύναται να αναδυθεί μέσα στην ψυχή χαρά και παράλληλα αρετή του νου (υπομονή). Τούτα τα αγαθά θα πρέπει κανείς να τα προσμένει με γνώμονα τα βάθη και τις μεγάλες αποστάσεις, τα μέτρα φύλαξης και να μην τα θεωρεί πως ευρίσκονται επιφανειακά και σε μικρές αποστάσεις, αλλιώς μπορεί να κυριευθεί από απελπισία αν δε λάβει σύντομα παρηγοριά ως ανταμοιβή για τους κόπους του, αφού έτσι δεν καλλιεργείται αρετή (υπομονή) που θα τον οδηγήσει έξω από τον εαυτό του, στον σεβασμό σε τρίτους που δείχνουν την ίδια υπομονή με σένα για χάρη των θησαυρών στα βάθη...
Η εμπειρία των δυτών μοιάζει με την εμπειρία των «αναρριχητών» γιατί όπως σπάνια οι πρώτοι μπορεί να βρουν στα βάθη όστρακο που να έχει μαργαριτάρι, έτσι και στους δεύτερους, μια στις τόσεςπροσευχές τους θα κρύβει μέσα της την παρηγοριά για τους κόπους τους.
Οι επιδέξιοι δύτες, που έχουν γυμνασμένα πνευμόνια αλλά και την εμπειρία της ηλικίας και μακρόχρονη εξάσκηση σ΄ αυτήν την εργασία, γνωρίζουν πώς πρέπει να οργανώσουν τις κινήσεις τους ώστε να κατορθώσουν να καταδυθούν ως τα βάθη της θάλασσας, εκεί όπου΄έχουν πιθανότητες να βρουν υπέροχα, ασύγκριτα, βαρύτιμα μαργαριτάρια. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τη ρώμη του νου, όταν την ώρα της προσευχής «κολυμπά» σε βάθη που δεν είναι προσιτά σ' όλους, κρατώντας την ...αναπνοή του (λογισμούς εγκοσμίων πραγμάτων) κατά την επιδίωξη προσευχητικής κατάστασης ή ακολουθιών.
...
μαρ Ισαάκ «ασκητικά»