ψ ύ χ ω σ η _ θ ε ο ε ί δ ε ι α . Συγκλίσεις- αποκλίσεις

[jey_pap]

Πολλοί "Οδηπόροι" έχουν ξεχάσει πώς να φθάνουν σε κατανόηση, να αισθάνονται και να συνειδητοποιούν σε τί αποσκοπούν οι ακολουθίες της Εκκλησίας, σε τί είδους "πραγματικότητα" μας εισαγάγουν πώς ξεκλειδώνουν μια διαφορετική διάσταση. Πριν επιχειρήσουμε να αποκωδικοποιήσουμε μια ακολουθία πρέπει να συνειδητοποιήσουμε αυτήν την διαφορετική διάσταση. Ο λόγος που υπάρχει η Εκκλησία είναι ακριβώς για ν' αποκαλύπτει τη διαφορετική αυτή διάσταση(!). Χωρίς την "αποκωδικοποίηση" αυτής της διάστασης, ολόκληρη η διδασκαλία, η δομή και η τάξη της Εκκλησίας δε σημαίνουν τελικά σε επαρκή βαθμό, τίποτε.
...
F. Schmemann Alexander "The journals"

[jey_pap]

...
Αν κανείς δεν βρίσκει εύκολα συγκέντρωση στο νου, ας μην απορήσει. Ακόμη κι αν δεν τη βρει ούτε προσωρινά ας μην παρςξενευτεί, ούτε καν κατά την ώρα ακολουθίας ή κατά την προσευχητική κατάσταση, γιατί η συγκέντρωση αυτή δεν γεννάται μόνο από μόχθους σωματικούς, ούτε ανήκει σε "αναρρηχητές" που βρίσκονται σε ενδιάμεσα στάδια της "αναρρηχητικής" ατραπού στη βίωση μεγάλης ησυχίας, χάρη στο μόχθο. Δεν μπορεί να βρεθεί εύκολα και γρήγορα. Χορηγείται μόνο μέσα στο μόχθο των ενδοτάτων, σ' εκείνους που έχουν βιώσει την "ξενιτεία" κι έχουν απεκδυθεί σε μέγα βαθμό θεάσεις και θορύβους ανθρώπων...

Από "ασκητικά" μαρ Ισαάκ σύρου.

[jey_pap]

...
δόξα σε Σένα, που είσαι αθέατος από τα μάτια των απροετοίμαστων κτισμάτων σου· σε Σένα, που γνωρίζεις εκ των προτέρων το καθετί, πριν ακόμη υπάρξει, δόξα σε Σένα, που οι αποφάσεις Σου παραμένουν μυστικές· σε Σένα που καθιστά απόκρυφες τις απολαύσεις της αγάπης Σου πίσω από προκάλυμμα άτεγκτης αυστηρότητας. Και το εφάρμωσες ως αντίδοτο στη ροπή μας στην αμέλεια. Αν είχες θελήσει να μας δωρήσεις από την αρχή την τέλεια γνώση (βλ. "Πτώση"), δε θα μας είχες τάξει στον κόσμο τούτο. Στον παρόντα κόσμο αποκάλυψες αυτό που δεν ανήκει στη Φύση Σου, κι απέκρυψες ό, τι της ανήκει. Και τό 'πραξες από σεβασμό προς την φυσική αδυναμία των κτισμάτων ως τέτοια. Και δεν αποκάλυψες επαρκώς τις ιδιότητες της Φύσης Σου, ούτε καν στις υψηλές των ουρανίων "ουσίες".. Αλλά περιμένεις να έλθει η ώρα που θα φανερωθεί το μυστήριο· η δεδομένη ώρα που η απρόσιτη Βούλησή Σου καθόρισε. Οι αόρατες "ουσίες" "στενάζουν" για εμάς, καθώς προσμένουν ν' αποκαλυφθεί η "ελπίδα"· αυτή η "ελπίδα" που γνωρίστηκε σ' αυτές από την "Οικονομία" του Υιού. Τότε κι εκείνες θα διαφύγουν από τον καταναγκασμό της πονηρής ροπής, και μεις θα λυτρωθούμε από τις θλίψεις των ιδιοτήτων της θνητότητας.
μαρ Ισαάκ σύρου "ασκητικά"

[jey_pap]

...
Όποιος θεωρεί τον κόσμο αυτό (της παιδείας-εκπαίδευσης της νοερής φύσης μας) και τις χαρές του ως την αληθή κληρονομιά του, ως την ανάπαυλα της νοερής φύσης του, θα γνωρίσει πόσο όλα τούτα τον ενέπαιξαν, θ' αντιληφθεί τον εμπαιγμό, όταν μ΄ άδεια χέρια ξεκινήσει για την επιστροφή στο επίπεδο του κόσμου ό'που ανήκει. Για έναν κόσμο, όπου δε θα υπάρχουν «παρηγοριές» παρόμοιες μ΄ αυτές τούτου του κόσμου.
Ο Προσκυνητός με την ακατάληπτη για μας σοφία Του, μας έταξε πρώτα στον χοϊκό (υλενεργειακό;) τούτο κόσμο, στη ζήση της παιδείας που χρειαζόταν η νοερή μας φύση. Στη συνέχεια όμως, όταν πια δεν υφίστατο προοπτική για περαιτέρω ανάταση της τελευταίας αυτής, προσκαλούσε αυτήν στον κόσμο της, αφήνοντας το χοϊκό περίβλημα που την εξυπηρετούσε στο επίπεδο αυτό, θέτοντας χρονικό όριο στην παραμονή της πλανερής κατάστασης της μήτρας του κόσμου αυτού, κι ετοιμάζοντας ένα κόσμο δόξας αλλογενούς. Έναν κόσμο, όπου η ζωή δεν θα επηρεάζεται από θλιπτικές καταστάσεις.
μαρ Ισαάκ σύρου "ασκητικά"

[jey_pap]

...όταν όμως ο νους εργάζεται («αναρριχιέται»), το σώμα δεν μένει ανενέργητο, όσο κι αν είναι αδύναμο, διότι η εργασία της διάνοιας εξ αιτίας της φλόγας και της θέρμης που εκπηγάζει τόσο απ΄ αυτή, όσο κι από ,μυστικά πολλές φορές, έντονα συναισθήματα ή και δάκρυα (μυστικά) συγκερασμένα με χαρά ανείπωτη, το ξηραίνει και απισχναίνει, κι αυτό γιατί το μέγεθος της χαράς είναι πολλές φορές τέτοιο που καταλαμβάνει το σώμα και το πληροί συχνά με τη θέρμη αυτή. ανάλογα με τις μεταβολές της «θεωρίας». Η "καρδία" είναι συχνά προσανατολισμένη στην χαρά αυτή που γεννάται από τη βεβαιότητα του υπερεπέκεινα (υπερφυσική ελπίδα), και διαποτίζεται απ΄ αυτήν. Η χαρμολύπη και η χαρά με την οξεία θέρμη τους «πυρπολούν» το σώμα. Το αίμα τότε κυλά ζεστό, θερμαίνοντας το σώμα και απεργαζόμενο τούτο ισχνό, γιατί το σώμα θερμαίνεται φύσει τόσο από «φλογώδεις» ορμές της διάνοιας, όσο και από το πάθος μυστικών «εργασιών» της. Αυτές κινητοποιούν ...και τις διάπυρες ΄προευχητικές καταστάσεις (κυρίως ικεσίες) που μια φλογισμένη "καρδία" προσφέρει αμετεώριστα στον Προσκυνητό.
μαρ Ισαάκσύρου "ασκητικά"

[jey_pap]

Πίστη ως καρπός μελέτης - Πίστη ως δωρεά

Για τις «πραγματικότητες», εκείνες του Υπερεπέκεινα, που δε μπορεί να τις βεβαιώσει το χαρτί, υπάρχει μια εσωτερική «κίνηση» που μας εμπνέει με ακλόνητη αίσθηση «βεβαιότητας» για τις αποκαλύψεις τούτων των «πραγματικοτήτων». Η κίνηση αυτή γεννάται από ένα δώρο, αυτό το δώρο της Πίστης , που εμπνέεται-χαρίζεται (ανεξάρτητα από τη θέληση) από το παντέφορο, παντεποπτικό,, κυρίαρχο, ηγεμονικό, άκτιστο, δημιουργό, παντοκρατορικό άγιο Πνεύμα...
Τούτο το χάρισμα και τη χαρά της «βεβαιότητας» γεύονται «αναρριχητές» εν ώρα ακολουθιών και προσευχητικών καταστάσεων, γιατί ο νους τους, διαπερνά ήδη από τώρα, την παρούσα διάσταση, επεκτεινόμενος σ' εκείνην του Επέκεινα, την διάσταση που θα υποδεχθεί τους νόες αυτούς που η θεόσταλτη «Ησυχία» έρχεται κατά τις προσευχητικές καταστάσεις και τους σκεπάζει χωρίς να το έχουν θελήσει, χωρίς τη συμμετοχή της ελεύθερης προαίρεσης, ή των διανοημάτων τους.
...
μαρ Ισαάκ «ασκητικά»

[jey_pap]

...
Όποιος θεωρεί τον κόσμο αυτό (της παιδείας-εκπαίδευσης της νοερής φύσης μας) και τις χαρές του ως την αληθή κληρονομιά του, ως την ανάπαυλα της νοερής φύσης του, θα γνωρίσει πόσο όλα τούτα τον ενέπαιξαν, θ' αντιληφθεί τον εμπαιγμό, όταν μ΄ άδεια χέρια ξεκινήσει για την επιστροφή στο επίπεδο του κόσμου ό'που ανήκει. Για έναν κόσμο, όπου δε θα υπάρχουν «παρηγοριές» παρόμοιες μ΄ αυτές τούτου του κόσμου.
Ο Προσκυνητός με την ακατάληπτη για μας σοφία Του, μας έταξε πρώτα στον χοϊκό (υλενεργειακό;) τούτο κόσμο, στη ζήση της παιδείας που χρειαζόταν η νοερή μας φύση. Στη συνέχεια όμως, όταν πια δεν υφίστατο προοπτική για περαιτέρω ανάταση της τελευταίας αυτής, προσκαλούσε αυτήν στον κόσμο της, αφήνοντας το χοϊκό περίβλημα που την εξυπηρετούσε στο επίπεδο αυτό, θέτοντας χρονικό όριο στην παραμονή της πλανερής κατάστασης της μήτρας του κόσμου αυτού, κι ετοιμάζοντας ένα κόσμο δόξας αλλογενούς. Έναν κόσμο, όπου η ζωή δεν θα επηρεάζεται από θλιπτικές καταστάσεις.
.... Μαρ Ισαάκ «Ασκητικά»

[jey_pap]

...
όποτε βασανίζεσαι από «τραύματα», «πληγές» και ταραχές, να περιορίσεις τα «κατηγορώ» στην νοοτροπία σου, την κράση σου και γενικώς την ποιότητα της φύσης σου όπως την εγκατάλειψες στην τύχη της, κι αυτό συμβαίνει είτε λόγω της οίησης (παραπλανητικής ιδέας) του εαυτού, προβάλλοντας κατηγόριες εναντίον τρίτων, είτε επειδή προσδοκάς κάποιου είδους δικαίωση και τιμή απ' αυτούς, σα να ήταν δικαίωμα το να αναζητάς κάτι τέτοιο, κι άλλοτε, είτε επειδή έχεις ανόητη σφαλερή αντίληψη στη σχέση Δημιουργού-δημιουργήματος.
Όλ' αυτά θα πρέπει να επαναπροσδιοριστούν συνολικά, ώστε να«θεραπεύσουν την οίηση με το νάμα της Μυστικής (αθέατης) Ταπείνωσης του νου. Αν μπορούσε αυτή να περιπλανιόταν ελεύθερα στο νου, δε θα ΄μενε χώρος για ό,τι άλλο κατοικούσε σ΄ αυτόν!!!

[jey_pap]

[quo te]

...
Όσο αλλάζει επίπεδο ο βίος του ανθρώπου και αλλοιώνονται οι εσωτερικές «κινήσεις» του νοερού του στοιχείου , μεταβάλλονται μαζί και το επίπεδο σκέψεών του για το επίπεδο των θείων ιδιοτήτων. Αιτία είναι η θεία Χάρη που γνωρίζει ποια «τροφή» είναι κατάλληλη για την ιδιοσυγκρασία του κάθε ανθρώπου. Όσοι κυριαρχούνται από ελαττώματα, θεωρούν πως κυριαρχεί παντού το θείο μόνο σαν El Shaddai (O Κύριος Παντωκράτωρ) και είναι σκληρός και άκαμπτος. Μας φανερώνει ο Σολομών « ου συμφέρει άφρονι τροφή», όπως σε δουλικούς χαρακτήρες δεν αρμόζουν φιλοπρέπειες, ευδιαλλαξία, γενναιοφροσύνη, μεγαλοψυχία ...
Όσοι όμως έχουν φτάσει στο επίπεδο του ενάρετου βίου, ανακαλύπτουν, πως το επίπεδο της θεότητος χαρακτηρίζεται από γλυκήτητα. Αλλά όπως λέγει η Γραφή (;) ο «ξένος» και ο «απερίτμητος» (αμύητος;) δεν πρέπει να γευτεί το μυστήριο του Πάσχα.
...
μαρ Ισαάκ «ασκητικά»
[/quote]

[jey_pap]

«Γνώση» αναρριχητών - VS γνώση από καλλιέργεια (μόρφωση).

H γνώση από τους αναρριχητικούς «αγώνες» διαφέρει από εκείνην που αποκτιέται μέσω εξασκημένων και επιδέξιων κινήσεων της διάνοιας, γιατί η «γνώση» των «αναρριχητικών» κόπων προϋποθέτει «μάχες» με ροπές, κράση, πάθη (διαβλητά-αδιάβλητα*) , επιθυμίες «χοϊκές», ορμέμφυτα, όπου η συνεργασία με την ανθρώπινη φύση είναι στενή. Γι΄ αυτό βλέπουμε πολλές φορές από τη μια, ανθρώπους που ενώ απόκτησαν διά παιδείας (μόρφωσης) γνώση και σοφία, να κυριεύονται από ταραχή και σκοτασμό μόλιε βρεθούν σε ...«ασωτίας ανάχυσιν» κι από την άλλη, ανθρώπους απλοϊκούς και ακαλλιέργητους ν¨αποδεικνύουν πως με τις πρακτικές των «αναρριχητικών» κόπων, έχουν αποκτήσει την αξία της αληθινής «γνώσης».

μαρ Ισαάκ «ασκητικά»

(*) αδιάβλητα πάθη ή επακολουθήματα ή φυσικά ιδιώματα: είναι ακούσια πάθη που συμβαίνουν από ανάγκη μέσα στη βιολογική σφαίρα του ανθρώπου.
Διαβλητά: είναι βουληματικά-εκούσια πάθη που συνελκύονται από παράχρηση ικανοτήτων (νοερών και σωματικών)που χαρακτηρίζει τον πεπτωκότα-«παλαιό» άνθρωπο.

Δεν είχα διαβάσει το νήμα, ωραίες οι παραπομπές από Άγιο Ισαάκ τον Σύρο, καποιος Άγιος είχε απαντήσει όταν ερωτήθηκε τί να διαβάζει κάποιος που κάνει τα βήματά του στην πνευματική ζωή (κυρίως ως νέος στα πράγματα), στα κείμενα, απήντησε, του Αγίου Ισαάκ του Σύρου, φθάνουν αυτά μόνα τους (εννοείται μαζί με Ευαγγέλιο) να συνοδεύουν κάποιον πνευματικά σε όλη του την πορεία.

Ευτυχώς, θυμήθηκα με την ευκαιρία να τα μελετήσω εκτενέστερα γιατί κι εγώ μόνο αποσπασματικά τα έχω υπόψιν κι έχω ξεχάσει μέσα στις έγνοιες να προμηθευτώ βιβλίο!

[jey_pap]

Απορώ μ' εκίνους, που όταν πέσει κάποιος στην αντίληψή τους να κοπιάζει στην ανάγνωση αγίων κειμένων, να αναζητά συνεχώς τα νοήματά τους με τις όποιες αποκαλυπτικές προεκτάσεις τους και να μελετά επίμονα νοήματα μυστικής αναδίφησης εκ της αναγνώσεως, του απευθύνονται με τρόπο πραγματικά αγοραίο, χωρίς κρίση και κατανόηση και του λέγουν «όσο κι αν διαβάζεις και κοπιάζεις, ο μόχθος σου καταντά άχρηστος». Ακόμη πιο πολύ απορώ , μ' όσους λέγουν «Ποιος είν΄ ο σκοπός της αναζήτησής σας»,
ή «Τί κερδίζετε κυνηγώντας έπεα πτερόεντα, καταλήγοντας έτσι σε νωθρότητες; Έργα απαιτούνται»,
ή πάλι «Αν κάνουμε αυτά που ξέρουμε, δε χρειαζόμαστε μεγάλους κόπους με τη μελετη των γραφών».
Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν συναίσθηση των όσων εκστομίζουν, και αγνοούν πως η τέλεια εκπλήρωση εντολών ως προς το νου, συνίσταται ακριβώς στην ενασχόλησή του με θεοπρεπή νοήματα. Η συχνή αυτή ενασχόληση ξεκινά με αλλογενείς λογισμούς που γεννά η ανάγνωση ιερών γραφών και η αναζήτηση μυστικών απολήξεών τους.
...
μαρ Ισαάκ «ασκητικά»

[jey_pap]

«απόπειρα ...εκβαρβαρισμού» συνέχεια

Ω άνθρωπε! Πόσο εκπληκτική είναι η θεωρία της φυσικής συγκρότησής σου! Και πόσο όμως πιο εκπληκτική είναι η θεωρία των μυστηρίων της ...αφύπνισής σου! Στ΄αλήθεια, γεμίζει με θαυμασμό (που όσο πάει και μεγαλώνει) όποιος σκέπτεται μετά το ξεκίνημα της δημιουργίας Σου, την θεώρηση της ιδέας του Λόγου στην αποκάλυψή του σ΄ όλο το μεγαλείο στο Θαβώρ και στη δόξα της αναστάσεώς του, χαρίζοντας στην ανθρώπινη φύση πλέοντην αναμφίβολη ικανότητά της να συμμετέχει κι αυτή σε υπερκόσμια επίπεδα!
... μαρ Ισαάκ «ασκητικά»

[jey_pap]

AGHORI SANTUS

[tanipteros]

η πεποίθηση ότι ο Θεός ζει μέσα στον άνθρωπο δεν είναι αποκλειστικά άποψη των Αγκόρι... και η Ταντρικές παραδόσεις των μυστυρίων του Έρωτα το ίδιο λένε... και γω που δεν είμαι Ινδός αλλά Έλληνας λέω ότι τα πάντα προέρχονται από το φως... ον εκ φωτός Θεού αληθινού...είναι κάθε ον....θείας ουσίας παν ον

[jey_pap]