(Σχετικά)jey_pap έγραψε: ↑03 Μάιος 2018, 16:02΄...κι όταν η ψυχή καθαρθεί διά διδασκαλίας (ατραπός Μαθητείας)και «γνώσης» (οδός Θεωρίας;) μυστικών πραγμάτων, τότε αυτό που μετέχεται και δε μετέχει, γεμίζει και δε γεμίζεται, αγιάζει και δεν χρήζει αγιασμού,, τέλειο σε πληρότητα, παντοκρατορικό, απειροδύναμο, εκφαντορικό Πνεύμα, ενοικεί σ΄αυτήν. Και τότε η ψυχή αγιάζεται και καταυγάζεται από την αγιότητα των αποκαλύψεών Του, και γίνεται λαμπερή σαν ήλιος, ώστε να είναι σε θέση να κατανοήσει το μεγαλείο, να κατανοήσει «τί το πλάτος και μήκος και ύψος και βάθος» όλης της «Γνώσης» που αρμόζει σε ασ'ωματες φύσεις, και να εξερευνήσει τα μυστικά-απόμακρα πράγματα και τους απρόσιτους λογισμούς.
Η ψυχή που δε δέχθηκε ακόμη αποκαλύψεις του Πνεύματος δε θα «γνωρίσει» και τη δυσπρόσιτη τούτη θεωρία μυστικών πραγμάτων.
...
μαρ Ισαάκ «ασκητικά»
.
... Η νοερή μας φύση ("ψυχή";) αποκτά καθαρότητα μετά από βιώματα συγκρούσεων. Μολονότι δε η νοερή φύση "σκοτίζεται" κατά την ώρα του αγώνα της, ο νους αρχίζει να ακτινοβολεί γνώση σαν τον ήλιο (βλέπε σχετ. Υπογραφή), μόλις οι συγκρούσεις παρέλθουν. Αφού δεχτεί τα πλήγματα - εκκεντήσεις - επιφορές από πάθη, ροπές χαμαίζηλες, εφορμήσεις επιθυμιών αχαλήνωτών, παραρριπισμούς, "αιχμαλωσίες" - σκοτώσεις νοός, για χάρη του αγώνα σύμπλευσης με την Ύπαρξη (Λόγος;) της οποίας το κάλλος δεν δύναται να περιγραφεί με εικόνες αυτού του κόσμου(!), ο νους μοιάζει με φρούτο που το χτύπησαν σφόδρα ηλιαχτίδες (αύξηση γλυκοζιτών;, που γίνεται έτσι γλυκό και απολαυστικό.
Μαρ Ισαάκ "ασκητικά"