ψ ύ χ ω σ η _ θ ε ο ε ί δ ε ι α . Συγκλίσεις- αποκλίσεις

[jey_pap]

Όποιος μπορεί να καταλάβει αυτήν την παράγραφο σε σχέση με τον τίτλο του νήματος, όντως είναι ψυχωσικός.
Ίσως γι' αυτό να μην άλλαξε κατηγορία το νήμα...

Ρώτησα ρε παιδιά και απάντηση δεν πήρα.
Το μεταφέρω και βλέπουμε.

Σωστά το έβαλες.

Είναι κείμενα χριστιανικού μυστικισμού.

Αν οδηγηθήκατε από τα γραφόμενα σε παρυφές του αποκρυφισμού, θα σας απογοητεύσω. Δεν υπάρχουν στα κείμενα που παρέθεσα περιγραφές μηχανιστικών τρόπων (Χριστιανικός γιογκισμός- αποκρυφισμός)επίτευξης μέθεξης, όπως ομφαλοσκοπικές μέθοδοι, εξωτερικές στάσεις, έλεγχοι αναπνοής, διαλογισμός (εσωτερική εξερεύνηση).

[Σουβλίτσα]

Δεν είχα διαβάσει το νήμα, ωραίες οι παραπομπές από Άγιο Ισαάκ τον Σύρο, καποιος Άγιος είχε απαντήσει όταν ερωτήθηκε τί να διαβάζει κάποιος που κάνει τα βήματά του στην πνευματική ζωή (κυρίως ως νέος στα πράγματα), τα κείμενα του Αγίου Ισαάκ του Σύρου, φθάνουν αυτά μόνα τους (εννοείται μαζί με Ευαγγέλιο) να συνοδεύουν κάποιον πνευματικά σε όλη του την πορεία.

Ευτυχώς, θυμήθηκα με την ευκαιρία να τα μελετήσω εκτενέστερα γιατί κι εγώ μόνο αποσπασματικά τα έχω υπόψιν κι έχω ξεχάσει μέσα στις έγνοιες να προμηθευτώ βιβλίο!

ΓΙα το θέμα του νήματος, πολύ ορθές και σωστές οι τοποθετήσεις και παρατηρήσεις του νηματοθέτη.
Ίσως γράψω κάτι παραπάνω κι εγώ.

[jey_pap]

«Εσώτατα» - «καρδιά»
«φρούρηση»

Η «φρούρησή» της, που είναι ό,τι σημαντικότερο, δε μπορεί ν επιτευχθεί με αγώνες-μόχθους- στρατηγήματα, αλλά μόνον διά της «κοινωνίας»(προσευχητικής κατάστασης* -εμπόνου «καρδίας») με τον Προσκυνητό. Μακάριοι λοιπόν όσοι την έχουν καταξιωθεί («φρούρηση»). Οι άνθρωποι αυτοί που η σκέψη της «καρδιάς» τους είναι δεμένη με τον Προσκυνητό, και ο νους τους είναι πλήρης με τη ενδελεχή μνήμη περί Τούτου, καταξιώθηκαν χάρη στον πόθο τους για την κοινωνία αυτή, να υπερβούν συγχρωτισμούς με πάθη ψεκτά, και να ξεφύγουν από «συναναστροφές» και ...«συνομιλίες» μ΄ αυτά.

μαρ Ισαάκ «ασκητικά»

(*) ορθή:προηγείται απαλλαγή (δυναμική: συνεχής επιφυλακή) του νου από πάθη (απάθεια του παθητικού μέρους: θυμού, επιθυμίας), και «φωτισμό» από «θεωρία» (περί των όντων).

[jey_pap]

«Γνώση» αναρριχητών - γνώση από καλλιέργεια (μόρφωση).

H γνώση από τους αναρριχητικούς «αγώνες» διαφέρει από εκείνην που αποκτιέται μέσω εξασκημένων και επιδέξιων κινήσεων της διάνοιας, γιατί η «γνώση» των «αναρριχητικών» κόπων προϋποθέτει «μάχες» με ροπές, κράση, πάθη (διαβλητά-αδιάβλητα*, επιθυμίες «χοϊκές», όπου η συνεργασία με την ανθρώπινη φύση είναι στενή. Γι΄ αυτό βλέπουμε πολλές φορές από τη μια ανθρώπους που ενώ απόκτησαν διά παιδείας γνώση και σοφία, να κυριεύονται από ταραχή και σκοτασμό μόλιε βρεθούν σε ...«ασωτίας ανάχυσιν» κι από την άλλη ανθρώπους απλοϊκούς και ακαλλιέργητους ν¨αποδεικνύουν πως με τις πρακτικές των «αναρριχητικών» κόπων, έχουν αποκτήσει την αξία της αληθινής «γνώσης».

μαρ Ισαάκ «ασκητικά»

(*) αδιάβλητα πάθη ή επακολουθήματα ή φυσικά ιδιώματα: είναι ακούσια πάθη που συμβαίνουν από ανάγκη μέσα στη βιολογική σφαίρα του ανθρώπου.
Διαβλητά: είναι βουληματικά-εκούσια που συνελκύονται από παράχρηση ικανοτήτων (νοερών και σωματικών)που χαρακτηρίζει τον πεπτωκότα-«παλαιό» άνθρωπο.

[jey_pap]

ΟΙ ΔΥΟ ΜΟΡΦΕΣ ΕΠΙΣΚΙΑΣΗΣ

... Η άλλη μορφή «Επισκίασης», που αναγνωρίζουμε την ενέργειά της στην πράξη, είναι μια δυναμική πνευματική που περιχαρακώνει την ανθρώπινη παρουσία, αιωρούμενη κι εφαπλούμενη συνεχώς γύρω του με το να απομακρύνει κάθετί επιβλαβές που θα προσέγγιζε τη νοερή ή τη σωματική του μορφή. Μια φωτισμένη «όραση» του νοερού στοιχείου που έχει αφυπνιστεί διά της πίστης, αισθάνεται με άρρητο τρόπο την «Επισκίαση». Έτσι την αναγνώριζαν συχνά άγιοι. «παρεμβαλεί άγγελος Κυρίου κύκλω τον φοβουμένων Αυτόν και ρύσεται αυτούς» ψ. 33,8.

μαρ Ισαάκ «ασκητικά»

[jey_pap]

... Aς στραφούμε όμως πρώτα στην μερική "Επισκίαση", αυτήν που σκεπάζει τους άλλους "ευλογημένους", άντρες και γυναίκες, σαν εννιαία μέλη ενός "σώματος".
Η μυστηριακή μορφή της "Επισκίαση" που κερδίζεται από κάθε "ευλογημένο", είναι μια ενεργός δυναμική που κυκλώνει το νου. Όταν αξιωθεί κανείς να βιώσει αυτή την "Επισκίαση", ο νους αλλοιώνεται από την έκπληξη και διατείνεται μέσα σε μια θείας μορφής "αποκάλυψη". Ενόσω αυτή η δυναμική επισκιάσει το νου, ο άνθρωπος αυτός εκτείνεται πέρα από τον (συνήθη) τρόπο κίνησηςτων λογισμών του νοερού στοιχείου της υπάρξεώς του, χάρη στην "μετοχή" του εκφαντορικού Πνεύματος (στην πραγματικότητα, μετέχεται και δε μετέχει), αυτήν την δυναμική εννοεί ο απόστολος (των εθνών)όταν λέγει στους Εφεσίους "... ίνα ο Θεός του κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο πατήρ της δόξης, δώη υμίν πνεύμα σοφίας και αποκαλύψεως εν επιγνώσει αυτού, πεφωτισμένος τους οφθαλμούς της καρδίας υμών", με ποιον σκοπό; "... εις το ειδέναι υμάς, τίς εστίν η ελπίς της κλήσεως αυτού, τίς ο πλούτος της δόξης της κληρονομίας αυτού εν τοις αγίοις και τί το υπερβάλλοντα μέγεθος της δυνάμεως αυτούεις ημάς ους πιστεύοντας".
Μαρ Ισαάκ "ασκητικά"

[jey_pap]

... εχθρικές ενέργειες δεν έχουν καμμιά πιθανότητα όταν προσπαθούν να εμποδίσουν όσους αρέσκονται να... ορμούν προς το ωραίο!, εκτός κι αν αυτοί οι ίδιοι δώσουν "έδαφος" στις πολυμήχανες γητείες της πλάνης. Κάθε δυναμική της ορμής για το ωραίο, συνοδεύεται ήδη στο ξεκίνημα της πραγμάτωσής της από ζήλο σαν πυρακτωμένο κάρβουνο αναμμένο. Αυτός ο ζήλος κρύβει μια δυναμική που περιτειχίζει την ορμή της επιθυμίας για το ωραίο, διώχνοντας μακρυά της κάθε ενδεχόμενη δυναμική (αδυναμία) που εναντιώνεται σ' αυτό (στο ωραίο), γιατί κατέχεται (η επιθυμία για το ωραίο; Η ορμή επιθυμίας για το ωραίο; Ο ζήλος;) από μεγάλου μεγέθους δυναμική και αρρήτου ισχύος, που μ' αυτές "οχυρώνει" τη νοερή ύπαρξη, έτσι ώστε να μην εξουθενείται αυτή, ούτε να κλονίζεται από ...εφόδους κάθε μορφής εναντίων δυναμικών(αδυναμιών) ..

μαρ Ισαάκ "ασκητικά"

[jey_pap]

Ανθρωπε, πόσο εκπληκτική είναι η αποκλυπτική ιδέα της φυσικής συγκρότησής σου! Όμως πόσο πιο εκπληκτικό είναι το είδος των μυστηρίων που κρύβονται πίσω από την αφύπνησή σου! Στ΄αλήθεια, πληρούται από θαυμασμό όποιος στοχάζεται την έναρξη της δημιουργίας σου, από θαυμασμό που μεγαλώνει όταν αναλογιστεί την δόξα της ανάστασής σου... Αναθαρρώ ξανά από πίστη σ' Εκείνον που με την ανάστασή Του απελευθέρωσε τις νοερές ουσίες από τον καταναγκασμό της ροπής της μεταβολής της προαίρεσής τους, την απαλλαγή τους από την ουτιδανή εικόνα για την ανθρώπινη φύση, μέσω της Οικονομίας του Λόγου, που χάρισε την παρηγοριά της ελπίδας στο γένος των ανθρώπων.
Θνητέ άνθρωπε, μη λυπασαι που θα πρέπει να περάσεις από τη σιωπή του τάφου. Μη λυπάσαι που συ, το ωραιότερο είδος όλων των κτισμάτων, θα πρέπει να υποστείς τη φθορά και την προσβλητική εικόνα των συνεπειών του θανάτου. Ο Θεός έχει θέσει όρια στη σιωπηλή ταπείνωσή σου, όρια στην κένωσή σου απ' όσα σου παρείχε η φύση, όρια στον κόσμο της Λήθης που θα σε περιβάλλει. Πόσο ωραία είναι η φυσική συγκρότηση σου, και πόσο απεχθής η ταπεινή αποσύνθεσή σου...! Μη θλίβεσαι όμως, γιατί πρόκειται να «ενδυθείς»και πάλι με σώμα, σώμα πυρπολημένο από «φωτιά» και πνεύμα σφραγισμένο με την ακριβή εικόνα του Προσκυνητού θα «μετασχηματίσει το σώμα της ταπεινώσεως ημών σύμμορφον τω σώματι της δόξης Αυτού».

μαρ Ισαάκ ᾷσκητικά»

[jey_pap]

...Αυτή (η δυναμική του ζήλου) ...παρακινεί τον άνθρωπο, φλογίζοντάς τον, και, κάποτε, εποικοδομώντας τον στο να καταφρονήσει χαμερπείς επιταγές του σώματός του και να μπορέσει να εκθέσει τον εαυτό του, γεμάτος αυτοπεποίθηση σε κακουχίες όταν συνοδεύονται από δυσεπίφορους πειρασμούς και αμείλικτες θλίψεις (καταπιέσεις).
Αυτή τον ενισχύει στο να ξεπεράσει αντίξοες και αντίρροπες δυναμικές που ...ενορχηστρώνονται από τον «Αποστάτη» (και τις όποιες «δυναμικές»* του), και να εκπληρωθεί αυτό (ενάρετη κατάσταση)που τόσο πολύ ποθεί φυσικά η νοερή ουσία μας.
...
μαρ Ισαάκ «ασκητικά»

(*)βλέπε Carl jung and the Shadow

[jey_pap]

...
Έκπληκτοι μπροστά σε αποκαλύψεις θείες, η κλάση των «δικαίων» μεθά με το φως. Σωστά λέγει κάποιος από την κλάση των αγίων, πως οι νοερές ουσίες που είχαν «επαφή» με το Λόγο ξέχασαν την κατοικία τους(!) Ως φαίνεται αναφέρεται σ΄ εκείνη την ιδιαίτερη «όραση» που τα περιεχόμενα της μνήμης της μεθούν την «Καρδιά». Η΄«όραση» τούτη που γεννά πόθους ουράνιους, λέγει ένας από την κλάση των αγίων που «ενδύθηκαν» ουρανό, δε μπορεί να αναδυθεί χωρίς «Κάθαρση», σύμφωνα με δοθείσα θεία υπόσχεση. Βεβαίως η «Κάθαρση» δε μπορεί με τη σειρά της να αναδυθεί μέσα από περιττές γνώσεις, ή ποικίλες διδασκαλίες, γιατί αναδύεται με το στοχασμό στην ενασχόληση με την «Ησυχία» και με «κάθαρση» νοός από διάφορα νοήματα εγκόσμια, νοήματα που φανερώνουν την ανεπάρκειά μας. Αντίθετ οι μελέτες πολλών και περιττών διδασκαλιών αναδύει πληθώρα νοημάτων, ορμητικών στοχασμών και καινοφανών ιδεών που προκαλούν περισπασμό και διασκορπισμό νοός και αποπλάνηση της νοερής ουσίας. Όλα τούτα αποβαίνουν εις βάρος της «κάθαρσης».
...
μαρ Ισαάκ «ασκητικά»

[jey_pap]

...Όταν κανείς δεν έχει αυτό της ροής δακρύων, είτε υφίσταται τα αίτια των δακρύων, που φλογίζουν μυστικά την «Καρδιά» (βλέπε «δάκρυα μυστικά»), είτε του λείπουν τα αίτια εκπήγασης, που δεν έχουν «ρίζες» στην νοερή ουσία του. Μ΄ άλλα λόγια ο τελευταίος αυτός, δε γνώρισε ποτέ την αίσθηση πόθου για τα ουράνια και τον ...οικοδεσπότη τους, ποτέ δεν κινήθηκε μέσα του η κατανόηση- «οσμή» θείων μυστηρίων (από προηγηθείσα σταθερή προσκόλληση προς το θείο), ούτε και κατείχε ποτέ ταπείνωση στην «Καρδιά», ακόμη κι αν φανταζόταν πως την κατείχε. Μη φέρεις ως παράδειγμα τους εκ φύσεως ταπεινούς. Μην πεις «μα υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, που η ίδια τους η φύση, παρ΄όλο που στερούνται δακρύων, προδίδει ταπεινοφροσύνη». Μην αναμειγνύεις στο σπουδαίο τούτο κεφάλαιο της χαρισματούχας ταπείνωσης την φύση των ανθρώπων, γιατί οι εσωτερικές κινήσεις των εκ φύσεως ταπεινών ανθρώπων είναι ανενεργές, υπεσταλμένες και εξαντλημένες, χωρίς την παρουσία της ατιθάσευτης θέρμης του ζήλου. Οι άνθρωποι αυτοί δεν κατέχουν την ταπείνωση που γεννά αθέλητα το χάρισμα της «διάκρισης» της οποίας περιεχόμενο αποτελούν ταπεινά νοήματα πλήρη διακρίσεως και περιστολής του εαυτού (αυτοϋποτίμηση;). Μόνο με τούτο το είδος «ταπείνωσης» «ραγίζει» η «Καρδιά», κι από τον πόθο του νου και την περικοπή επιθυμιών ρέουν δάκρυα (φανερά ή ...μυστικά!).
...
μαρ Ισαάκ «ασκητικά»

[jey_pap]

... Eπομένως η αγωνία για έπιβίωση του νοερού μας στοιχείου, στην περίπτωση που συμβεί στην επιτευχθείσα ενάρετη κατάσταση κάποιο δυσάρεστο «ολίσθημα» και κλαπεί ή ζημειωθεί αυτή μ΄ οποιονδήποτε απρόβλεπτο τρόπο, είναι ένα διανόημα ενάρετο και θείο. Η αγωνία αυτή και η συστολή του νοερού στοιχείου που τρέμει βασανιζόμενο από ανησυχία μπρος στα επισφαλή «ολισθήματα», προέρχονται από πρόνοια του Προσκυνητού προς το «φιλοσοφημένο» πλάσμα του.
Η δεύτερη αιτία της εξίσχυσης και έξαψης του ζήλου αυτού, που ο Ευάγριος τον παρουσιάζει κάπου ως ...«σκύλο (φύλακα), είν΄ο αυξανόμενος πόθος του νοερού μας στοιχείου για την ενάρετη κατάσταση. Όσο μεγαλύτερη είν΄ η επιθυμία του νοερού μας στοιχείου για το ποθούμενο, όσο ρωμαλεότερο είν΄αυτό το θείο διανόημα, τόσο περισσότερο διεγείρεται ο φυσικός αυτός μηχανισμός του ζήλου.

Η άμβλυνση και η ελάττωση αυτής της επιθυμίας του νοερού στοιχείου μας, είν΄ η πρώτη αιτία χαύνωσης και υπαισθησίας (ή παθητικής απαθείας). Η δεύτερη ...
μαρ Ισαάκ «ασκητικά»

[jey_pap]

...Ωστόσο, δόθηκε στους μετγενέστερους (των προφητών) το χάρισμα να κατανοούν τον σκοπό των Γραφών, καθώς και η οργάνωση καιο σκοπός της «Οικονομίας» (μιας από τις μορφές ουράνιας Θέλησης) για το καλό στις παλιότερες γενεές. Δόθηκε η δεξιότητα αυτή σε μια γενεά πιο απαραίτητα αναγκαία από τις παλαιότερες, για την επικράτηση αύξησης της απιστίας, στη γενεά της εμφάνισης των τέκνων της προβολής του μυστηρίου της αλήθειας, στον μακάριο Παύλο κι στους άλλους που προσέλαβαν από το Προσκυνητό, παντέφορο, παντοκρατορικό κι εκφαντορικό Πνεύμα τις «δεξιότητες» Θεωρίας και Ερμηνείας.βΜε τον ίδιο τρόπο πρέπει ν γίνει κατανοητό το μυστήριο που καθοδηγεί τον τρόπο του βίου στον κόμο του κάθε «σήμερα». Γιατί μέσα του εμφωλεύει κάθε φορά ένα καθορισμένο νόημα, που αποκαλύπτεται τμηματικά και σταδιακά, ανάλογα με το μέγεθος κλιμάκωσης κρίσεως περί την Πίστη, σε κάποιους ανθρώπους, με τρόπο προσαρμοσμένο στην εκάστοτε περίοδο στην πορεία του κόσμου και στην πλάνη ως προς την κατεύθυνση προόδου των ανθρώπων..Το δε νόημα παραμένει πάντοτε κρυφό για τους πολλούς...Και οι έκτοτε εμφανισθέντε λόγοι όμως είναι αληθινοί, και τούτο γιατί αυτοί ανήκουν στη κοινή-φανερή γνώση-αποκάλυψη που μας πρόσφεραν οι Γραφές, και τούτοι ως ανήκοντες στην μυστηριακή γνώση-αποκάλυψη.
μαρ Ισαάκ «ασκητικά»

[jey_pap]

...
H κορύφωση πορείας ενός καθαρού νου δεν συνίσταται στην τελειότητα, αλλά στην προσήλωση του «βλέμματος» σ΄ αυτήν (!)
Ειπωθηκε από Πατέρες, πως ο άνθρωπος, αν ακολουθεί με ζήλο τη φυσική του πορεία (προς το αγαθό) και εμμένει με συνέπεια στην οδό της Αγνότητας, μπορεί ν' ανακαλύψει τόσο την τελείωσή του όσο και τη βάδιση στην οδό των άλλων αρετών(!)
Όταν ο νους συναντήσει την ...αποκάλυψη, το πλήρωμα των θείων μυστηρίων, τότε όλες οι καταστάσεις διά των οποίων προόδευε σταδιακά υψούμενος προς την τελείωση των ενεργειών του, θα βυθιστούν στη Λήθη. Κοντά στην παρουσία του Μεσίτη-Λόγου, θα λησμονηθούν σα να μην υπήρξαν ποτέ (!). Αυτή θα είναι η τάξη που θα δεσπόζει μέσα στην απειροσύνη του Επέκεινα βίου.
...

μαρ Ισαάκ «ασκητικά»

[jey_pap]

...
Aπ΄ αυτές τις πέντε δυνάμεις (ιδιότητες;) του νοερού στοιχείου το θυμικό και η σύνθετη λογικότητα (υπάρχει και η απλή τοιαύτη) παύουν εντελώς να εμφανίζονται μετά τον (προσωρινό) αποχωρισμό από το σώμα (και την υπόστασή του). Καμμιά από τις δύο αυτές δυνάμεις δε θα είναι απαραίτητη στον επέκεινα βίο. Κι αυτό γιατί εκεί στο βίο εκείνο κανένα νοημα δε γνωστοποιείται με τον συνήθη φωνητικό μηχανισμό, και τίποτε δεν εναντιώνεται στο αγαθό (λόγω απουσίας πλάνης), ώστε να χρειάζεται αντεπιχειρήματα και αγώνα καταπολέμησης με τη συμβολή του θυμικού. Άλλες δύο από τις δυνάμεις της νοερής φύσης διατηρούνται σε λανθάνουσα κατάσταση κατά τη διάσπαση σωματικής φύσης-υπόστασης και νοερής τοιαύτης, για τη χρήση τους στη μετά την ανάσταση ζωή, στον κόσμο του Επέκεινα. ΚΙ αυτό γιατί οι δύο αυτές δυνάμεις κλείνουν μέσα τους καθετι απαραίτητο για τον βίο εκείνο. Η μία είναι η απλή λογικότητα, ήτοι ο γνωστικός νους. Αυτός θα οδηγήσει τη νοερή φύση στην καθήλωση της «όρασης» μπρος στη θεία εκείνη Ύπαρξη (Λόγο;), που αποτελεί τον τελεολογικό χαρακτήρα του κόσμου εκείνου. Μπρος στην Ύπαρξη εκείνη, ο νους όλων των ελλόγων όντων των πρωτευόντων καθώς και των υστέρων, θα καθηλωθεί από έκπληξη ά-πειρη!
Η δεύτερη δύναμη είναι αυτή της επιθυμίας-προαίρεσης, διά της έλξης της οποίας κινούμεθα ορεκτικώς προς απόλαυση αφάτου ειρήνης του Κτίστοη. Χαρη σ΄ αυτήν ακριβώς την επιθυμία-προαίρεση θα τελειωθή΄ολάκερη η Φύση καθώς κι εκείνη ανθρώπων και ουρανίων Δυνάμεων, κι ακόμη εκείνη των καταχθονίων που ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί η κατάστασή τους μετά την αποστασία τους(!). Οι ουράνιες Δυνάμεις κοινωνούν ήδη στο Παρόν την τελείωση σε ολοκληρωμένο βαθμό, ενώ οι άνθρωποι σε παροδικό τρόπο μόνο, οι δε υποχθόνιοι απέχουν μόνιμα.
...
μαρ Ισαάκ «ασκητικά»