Αποφθέγματα Αγίου Παϊσίου

[tanipteros]

Δεν είσαι σαφής στο τί λες ή εγώ δεν μπορώ να το κατανοήσω


ΥΓ: δεν μίλησα για τυχαιότητα

έχεις ένα δίκιο σε αυτό που λες για την απώλεια ταυτότητας...

Η Νιρβάνα είναι η απόλυτη απελευθέρωση από ενέργειες...είναι η παύση των ΠΑΝΤΩΝ.
Στη Νιρβάνα δεν υπάρχει εγώ, συνείδηση και ζωτική δύναμη που θα καταστραφεί αργότερα.
Πιο πολύ από όλα περιγράφεται σαν το ΑΔΕΙΟ ον.

Η επιθυμία να κρατήσεις μια ενέργεια η οποία είναι η ζωτική δύναμη οδηγεί στην ανικανότητα της πράξης αυτής με αποτέλεσμα να οδηγειθείς σαν εγώ-ζώον-ον στον θάνατο...

η μετενσάρκωση βασίζεται στην μη απελευθέρωση από την ζωτική ενέργεια που συγκρατεί το εγώ...
παρόλο που καταστρέφεται το σώμα το εγώ εμπεριέχει την επιθυμία να συγκρατά ενέργεια και αυτό το οδηγεί στην αναγέννηση σε ένα άλλο ον και έτσι έχουμε μια νέα ενσάρκωση συνυπολογισμένων των δυνάμεων της επιθυμίας του εγώ-οντός και του κάρμα που έχει δημιουργήσει...

Ο Βούδδας είδε πως ο φόβος της απώλειας του εγώ είναι ο φόβος του θανάτου. Όμως στην πραγματικότητα η παύση του εγώ είναι η τελευταία απελευθέρωση πριν το Νιρβάνα. Η παύση του εγώ είναι η εγκατάληψη της μάταιας προσπάθειας να συγκρατούμε ενέργεια ζωτική. Στην ουσία δεν την χρειαζόμαστε διότι μπορούμε να ζούμε χωρίς αυτή ως ΆΔΕΙΕΣ κενές οντότητες. Η απόρριψη του εγώ και της ζωτικής ενέργειας είναι περισσότερο μια τελευταία κάθαρση παρά ένας θάνατος όπως νομίζουμε.

Τα δε Νιρβανικά όντα τα χαρακτηρίζει μια Αταραξία, Απάθεια με την Στωική έννοια και μια ευδαιμονία και αίσθημα ελευθερίας.
Ενώ τα Παραδείσια όντα τα χαρακτηρίζει ικανοποίηση των αισθήσεων, ευτυχία, χαρά αλλά αργά ή γρήγορα όλα αυτά αλλάζουν δεν είναι αιώνια κατά τον Βουδδισμό.

Σουβλίτσα από ότι καταλαβαίνω αυτό εννοείς ότι δεν σου αρέσει η παύση του εγώ. Σωστά?
Κατά την γνωμη μου αν υπήρχε μύθος για την περίπτωση αυτή θα έλεγε πως το ον άνθρωπος παραπλανήθηκε και ταύτησε την οντότητα του με κάποια ενέργεια που του έδινε δύναμη. Αν αφήσει όμως αυτήν την έξτρα δύναμη μένει μόνος του σαν οντότητα χωρίς να φοβάται να χάσει κάτι. Είναι η απόλυτη ελευθερία.

[BILLO]

Νομίζω οτι απλά επαναλαμβάνονται πράγματα που συζητήσαμε παραπάνω.

Στον Βουδισμό ο άνθρωπος θεωρείται έρμαιο ενός απρόσωπου (ποιός άραγε τον ορίζει) Νόμου του κύκλου των ενσαρκώσεων και μέσα σε αυτήν την τροχιά, το μοναδικό που τον αφορά είναι απλώς να πάψει να υπάρχει.
Το να γεννηθείς πχ την μία ένας συγκεκριμένος άνθρωπος σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή και την άλλη να γεννηθείς μαιντανός ή ιππόκαμπος, καταλαβαίνεις οτι δεν αφήνει περιθώρια να υπάρξει αυτό που λέμε έλλογη και ενσυνείδητη Ψυχή με τον τρόπο που την γνωρίζουμε, ως ξεχωριστές και μοναδικές προσωπικότητες ο καθένας μας=ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ, ΥΠΑΡΞΗ. Η θεωρούμενη ως "Ψυχή" καταλήγει ένα κομμάτι από την αόριστη αυτή έννοια της συμπαντικής Ψυχής ή ξέρω γω με τί ορολογίες τα λένε. Καταλαβαίνεις λοιπόν πως όταν ως άνθρωπος με συγκεκριμένη σάρκα, σκέψη, συναισθήματα, πνεύμα, καλούμαι να απωλέσω κάθε επιθυμία, υλική ή πνευματική, στην βάση μιας αόριστης ουσίας που ενεργεί στον Κόσμο και από την οποία προσδοκώ να απορροφηθώ, έχω πρόβλημα ως προς το ΕΙΝΑΙ μου. Να μην έχω επιθυμία οτι εγώ η ίδια θα έχω συνείδηση της Λύτρωσής μου (όπως λέμε στον χριστιανισμό), δηλαδή η επιθυμία μου να αποκτήσω την αιώνια ζωή στην ουσία δεν έχει κανένα αντίκρυσμα ως επιθυμία. Μοιάζει σαν να μην μπορώ να συμμετέχω σε αυτήν. Αυτό που μένει είναι μια μηδενιστική αντίληψη του να πάψω να υποφέρω άρα να υπάρχω.

Όλο αυτό μοιάζει με σκέτη και τυφλή ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ, όση νομοτέλεια έχουν και οι φυσικοί νόμοι όπως τους γνωρίζουμε.
Ποιός και γιατί όρισε οτι ΕΤΣΙ λειτουργούν οι συμπαντικοί νόμοι? Για ποιόν λόγο?
Ο άνθρωπος που έχει από όλα τα όντα την ικανότητα να κάνει τέτους συλλογισμούς, σε ποιά βαθμίδα της διαδικασίας αυτής βρίσκεται και πώς δικαιολογείται η ικανότητά του αυτή της ελεύθερης σκέψης και συνείδησης μέσα σε όλο αυτό το νομοτελειακό καθεστώς? Φτιάχνει ο Συμπαντικός Υπέρατος Νους ένα τέτοιο δημιούργημα για να το αναιρέσει μέσα στην χοάνη των μετενσαρκώσεων και της Νιρβάνα?



Πέραν τούτου, ο τρόπος επίσης που κατορθώνει κατα τα πιστεύω του ένας βουδιστής να απεγκλωβιστεί από τον κύκλο των γεννήσεων, είναι ένα ακόμη ζήτημα με πολλά κενά (και παγίδες).

τα έχεις λάθος τοποθετημένα μέσα σου για τις μετενσαρκώσεις...πέρα από την επιθυμία του όντος για μια ενσάρκωση παίζει ρόλο και οι πράξεις που έκανε και νοητικά σε ποιο επίπεδο ισορροπεί το ον δεν είναι ούτε έρμαιο ούτε όλα γίνονται τυχαία όπως νομίζεις...

Η δοξασια πως η ψυχή ναι μεν είναι αθάνατη, αλλά πως μετενσαρκωνεται, συνεπάγεται αποπροσωποποιηση της ψυχής. Σημαίνει πως το πρόσωπο της ψυχής είναι θνητο και πως κάθε φορά που ξαναγεννιεται, φορά ένα άλλο πρόσωπο. Αυτό όμως σημαίνει πως η έννοια του προσώπου και κατ επέκταση της προσωπικότητας υποβιβαζεται σε ένα είδος μάσκας που την φοράει αναλόγως με την περίπτωση η αθάνατη οντότητα. Το δεύτερο τερατουργημα αυτής της δοξασια είναι το ότι, ανεξάρτητα ποιο μέρος της ψυχής είναι αθάνατο, την αιωνιότητα δεν μπορεί να την βιώσει ποτέ μια εμπροσωπη ψυχη, αλλά μόνο μια απρόσωπη οντότητα, μιας και όλα τα πρόσωπα που θα τα είχε ενεδυθεί σαν προσωπεία η υποτιθέμενη αθάνατη κατά τον Βουδισμό ψυχη, δεν θα μπορούσαν να είναι τίποτε άλλο παρά θνητα πλάσματα. Εάν δεν έχεις όμως προσωπικότητα, δεν έχεις ούτε συνειδητότητα. Και αν δεν έχεις συνειδητότητα, η οποία συμμετοχή σου στην αιωνιότητα έχει την ίδια σημασία, με την αιωνιότητα των ιδεών και των εννοιών και λοιπών "αθανατων" πραγματων, ουσιαστικά δηλαδή απολύτως καμία. Δεν είναι τυχαίο το ότι στις κουλτούρες με θρησκείες που ασπαζονται την δοξασια της μετενσάρκωσης, η έννοια της προσωπικότητας είναι υποβαθμισμενη μπροστά στο πολτοποιημενο σύνολο.

Δεν ειμαι Βουδιστης, ουτε ασπαζομαι τη μετενσαρκωση αλλα θεωρητικα μιλοντας δεν βλεπω τετοια προβληματα στην παυση μιας γηινης προσωπικοτητας της ψυχης. Ακομα και στη Γη η προσωπικοτητα μας αλλαζει πολλες φορες, μαλλον αλλαζει συνεχως αλλα λιγες φορες αλλαζει ακομα και θεμελιακα. Βλεποντας ονειρα εισαι αλλος, εαν παθεις ενα ατυχημα στο κεφαλι γινεσαι αλλος, αν αναπτυξεις μια ψυχικη νοσο γινεσαι αλλος, εαν παρεις ψυχοτροπες ουσιες επισης, η χαρακτηρας σου αναμεσα στις δεκαετιες ειναι ετσι κι αλλιως πολυ διαφορετικος. Αφενος αυτο που λεμε διαφορετικη προσωπικοτητα των ανθρωπων ειναι κατι που εχει κοινο πυρηνα, ο ψυχισμος ειναι μια δισκετα με διαφορετικο λογισμικο στον καθε ανθρωπο. Ο καλυτερος και ο χειροτερος ανθρωπος ακολουθησε μια πορεια στη ζωη του που θεωρητικα θα μπορουσες να ακολουθησεις κι εσυ.
Αφετερου αυτο που καταλαβαινω πως περιγραφουν οι Βουδιστες δεν ειναι απαραιτητα η μη συνειδηση, ως ενας μηδενισμος του πυρηνικου βιωματος του εαυτου αλλα κατι σαν οσμωση του εαυτου στο ολον, που ισως να καθιστα την προσωπικοτητα τελικα μια υπερπροσωπικοτητα και οχι μια μη προσωπικοτητα. Σε εμας τους Χριστιανους εχουμε επισης σοβαρη αλλοιωση της προσωπικοτητας με την μετοχη στη Θεια χαρη. «Ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός». Πραγμα που σημαινει οτι ο θεουμενος βιωνει τη Θεοτητα μεσω των ενεργειων Της, συμμορφωνεται στην απολυτη αληθεια του Θεου, στις αποφασεις και τις θεσεις του Θεου, βιωνει συναισθηματα εκ Θεου, λειτουργει υπερφυσικα οπως ο Θεος και με λιγα λογια στο τελος γινεται Χριστος κατα το καθ ομοιωση, γεγονος που δεν αφηνει πολλα περιθωρια και παλι για μια ιδια προσωπικοτητα οπως αυτη που ο ιδιος ειχε οσο ηταν εκτος της θεωσης, του παλαιου/μεταπτωτικου/αμαρτωλου ανθρωπου.

Εαν το δουμε απο μια συμπαντικη σκοπια το θεμα της δημιουργιας και του κοσμου, χωρις να μας επηρεασει η καθε πιστη και παλι η ανθρωπινη προσωπικοτητα πραγματικα δεν δειχνει να χρειαζεται περαν απο τη δουλεια που κανει οσο ο ανθρωπος βρισκεται στην συγκεκριμενη κατασταση της ζωης επανω στη Γη. Δεν υπαρχει λογος να εισαι ο Ζενιθεδρος για παντα και σε καθε κατασταση που ακολουθησει την υπαρξη σου μετα απο δω.

[tanipteros]

ο Ζενίθεδρος και η Σουβλίτσα αναφέρονται στην παύση του εγώ που γίνεται στην νιρβάνα...
αλλά αυτό όπως εξήγησα δεν είναι κάτι το τόσο φοβερό όπως νομίζουν.

[Ζενίθεδρος]

τα έχεις λάθος τοποθετημένα μέσα σου για τις μετενσαρκώσεις...πέρα από την επιθυμία του όντος για μια ενσάρκωση παίζει ρόλο και οι πράξεις που έκανε και νοητικά σε ποιο επίπεδο ισορροπεί το ον δεν είναι ούτε έρμαιο ούτε όλα γίνονται τυχαία όπως νομίζεις...

Η δοξασια πως η ψυχή ναι μεν είναι αθάνατη, αλλά πως μετενσαρκωνεται, συνεπάγεται αποπροσωποποιηση της ψυχής. Σημαίνει πως το πρόσωπο της ψυχής είναι θνητο και πως κάθε φορά που ξαναγεννιεται, φορά ένα άλλο πρόσωπο. Αυτό όμως σημαίνει πως η έννοια του προσώπου και κατ επέκταση της προσωπικότητας υποβιβαζεται σε ένα είδος μάσκας που την φοράει αναλόγως με την περίπτωση η αθάνατη οντότητα. Το δεύτερο τερατουργημα αυτής της δοξασια είναι το ότι, ανεξάρτητα ποιο μέρος της ψυχής είναι αθάνατο, την αιωνιότητα δεν μπορεί να την βιώσει ποτέ μια εμπροσωπη ψυχη, αλλά μόνο μια απρόσωπη οντότητα, μιας και όλα τα πρόσωπα που θα τα είχε ενεδυθεί σαν προσωπεία η υποτιθέμενη αθάνατη κατά τον Βουδισμό ψυχη, δεν θα μπορούσαν να είναι τίποτε άλλο παρά θνητα πλάσματα. Εάν δεν έχεις όμως προσωπικότητα, δεν έχεις ούτε συνειδητότητα. Και αν δεν έχεις συνειδητότητα, η οποία συμμετοχή σου στην αιωνιότητα έχει την ίδια σημασία, με την αιωνιότητα των ιδεών και των εννοιών και λοιπών "αθανατων" πραγματων, ουσιαστικά δηλαδή απολύτως καμία. Δεν είναι τυχαίο το ότι στις κουλτούρες με θρησκείες που ασπαζονται την δοξασια της μετενσάρκωσης, η έννοια της προσωπικότητας είναι υποβαθμισμενη μπροστά στο πολτοποιημενο σύνολο.

Δεν ειμαι Βουδιστης, ουτε ασπαζομαι τη μετενσαρκωση αλλα θεωρητικα μιλοντας δεν βλεπω τετοια προβληματα στην παυση μιας γηινης προσωπικοτητας της ψυχης. Ακομα και στη Γη η προσωπικοτητα μας αλλαζει πολλες φορες, μαλλον αλλαζει συνεχως αλλα λιγες φορες αλλαζει ακομα και θεμελιακα. Βλεποντας ονειρα εισαι αλλος, εαν παθεις ενα ατυχημα στο κεφαλι γινεσαι αλλος, αν αναπτυξεις μια ψυχικη νοσο γινεσαι αλλος, εαν παρεις ψυχοτροπες ουσιες επισης, η χαρακτηρας σου αναμεσα στις δεκαετιες ειναι ετσι κι αλλιως πολυ διαφορετικος. Αφενος αυτο που λεμε διαφορετικη προσωπικοτητα των ανθρωπων ειναι κατι που εχει κοινο πυρηνα, ο ψυχισμος ειναι μια δισκετα με διαφορετικο λογισμικο στον καθε ανθρωπο. Ο καλυτερος και ο χειροτερος ανθρωπος ακολουθησε μια πορεια στη ζωη του που θεωρητικα θα μπορουσες να ακολουθησεις κι εσυ.
Αφετερου αυτο που καταλαβαινω πως περιγραφουν οι Βουδιστες δεν ειναι απαραιτητα η μη συνειδηση, ως ενας μηδενισμος του πυρηνικου βιωματος του εαυτου αλλα κατι σαν οσμωση του εαυτου στο ολον, που ισως να καθιστα την προσωπικοτητα τελικα μια υπερπροσωπικοτητα και οχι μια μη προσωπικοτητα. Σε εμας τους Χριστιανους εχουμε επισης σοβαρη αλλοιωση της προσωπικοτητας με την μετοχη στη Θεια χαρη. «Ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός». Πραγμα που σημαινει οτι ο θεουμενος βιωνει τη Θεοτητα μεσω των ενεργειων Της, συμμορφωνεται στην απολυτη αληθεια του Θεου, στις αποφασεις και τις θεσεις του Θεου, βιωνει συναισθηματα εκ Θεου, λειτουργει υπερφυσικα οπως ο Θεος και με λιγα λογια στο τελος γινεται Χριστος κατα το καθ ομοιωση, γεγονος που δεν αφηνει πολλα περιθωρια και παλι για μια ιδια προσωπικοτητα οπως αυτη που ο ιδιος ειχε οσο ηταν εκτος της θεωσης, του παλαιου/μεταπτωτικου/αμαρτωλου ανθρωπου.

Εαν το δουμε απο μια συμπαντικη σκοπια το θεμα της δημιουργιας και του κοσμου, χωρις να μας επηρεασει η καθε πιστη και παλι η ανθρωπινη προσωπικοτητα πραγματικα δεν δειχνει να χρειαζεται περαν απο τη δουλεια που κανει οσο ο ανθρωπος βρισκεται στην συγκεκριμενη κατασταση της ζωης επανω στη Γη. Δεν υπαρχει λογος να εισαι ο Ζενιθεδρος για παντα και σε καθε κατασταση που ακολουθησει την υπαρξη σου μετα απο δω.

Μα εδώ δεν μιλάμε ούτε για αλλοίωση, ούτε για αλλαγή. Μιλάμε πως το πρόσωπο της ψυχής είναι θνητο. Εκτός και εάν παραδέχεσαι πως η κάθε μορφή ζωής, ακόμα και της αμοιβαδας έχει μια δική της προσωπικότητα. Εάν το παραδεχτείς αυτό, τότε δεν χρειάζεται να γίνει κανένας καθαρισμός της ψυχής, μέσα από έναν λυτρωτική κύκλο συνεχών μετενσαρκωσεων. Η ψυχή, μετά από την πρόσληψη μερικών χιλιάδων προσωπικοτητων θα μεταμορφωθεί αναγκαστικά σε μια υπερπροσωπικοτητα, όπως τη λες. Όχι μόνο ανεξάρτητα των πράξεων της, αλλά και ανεξάρτητα της ύπαρξης των άλλων. Εφοσον το κάθε της πρόσωπο θα είναι αθάνατο μέσα της, τι ανάγκη θα έχει να αναζητήσει την ταύτιση με την σούπερ υπόσταση στην συνένωση με τις άλλες ψυχές; Μη σου και πως κάτι τέτοιο θα είναι αέναο. Γιατί να σταματήσει η ψυχή να προσλαμβάνει πολλά πρόσωπα και να γίνεται έτσι ολοένα και πιο απειροϋπόστατη, αναζητώντας έτσι την απειροσυνη μέσα σε ένα πεπερασμένο συμπαν; Δεν σου αρέσει αυτή η υπερσχιζοφρενικη εκδοχή; Ας πάρουμε την άλλη. Από τη στιγμή που το πρόσωπο είναι θνητο, το αθάνατο τμήμα της ψυχης είναι απροσωπο, ergo ανυπόστατο. Δεν αλλοιώνεται επομένως η μία προσωπικότητα προς το βέλτιστο γιατί ακριβως δεν υπάρχει μετά θάνατον (με αύξοντα αριθμό ν+1) κάτι για να βελτιωθεί. Η μετενσάρκωση γίνεται έτσι άκυρη εν τοις πράγμασι. Το να υποθέσουμε, για χάρη της κουβέντας, πως ισχύει ότι μόνο το τελευταίο πρόσωπο, αυτό που θα περάσει στη νιρβάνα, θα μετατραπεί ετσι σε αθάνατο, γιατί θα ακολουθήσει στην τελευταία, και αυθυπαρκτη και πλήρως ανεξάρτητη από τις 1000 προηγούμενες, κάποιους ηθικούς κανόνες, καθιστά την μετενσαρκωσιολογικη "σωτηριολογια" ισότιμη οποιασδήποτε άλλης παγανιστικης, προαβραμικης θρησκείας.

[Σουβλίτσα]

Δεν είσαι σαφής στο τί λες ή εγώ δεν μπορώ να το κατανοήσω


ΥΓ: δεν μίλησα για τυχαιότητα

έχεις ένα δίκιο σε αυτό που λες για την απώλεια ταυτότητας...

Η Νιρβάνα είναι η απόλυτη απελευθέρωση από ενέργειες...είναι η παύση των ΠΑΝΤΩΝ.
Στη Νιρβάνα δεν υπάρχει εγώ, συνείδηση και ζωτική δύναμη που θα καταστραφεί αργότερα.
Πιο πολύ από όλα περιγράφεται σαν το ΑΔΕΙΟ ον.

Η επιθυμία να κρατήσεις μια ενέργεια η οποία είναι η ζωτική δύναμη οδηγεί στην ανικανότητα της πράξης αυτής με αποτέλεσμα να οδηγειθείς σαν εγώ-ζώον-ον στον θάνατο...

η μετενσάρκωση βασίζεται στην μη απελευθέρωση από την ζωτική ενέργεια που συγκρατεί το εγώ...
παρόλο που καταστρέφεται το σώμα το εγώ εμπεριέχει την επιθυμία να συγκρατά ενέργεια και αυτό το οδηγεί στην αναγέννηση σε ένα άλλο ον και έτσι έχουμε μια νέα ενσάρκωση συνυπολογισμένων των δυνάμεων της επιθυμίας του εγώ-οντός και του κάρμα που έχει δημιουργήσει...

Ο Βούδδας είδε πως ο φόβος της απώλειας του εγώ είναι ο φόβος του θανάτου. Όμως στην πραγματικότητα η παύση του εγώ είναι η τελευταία απελευθέρωση πριν το Νιρβάνα. Η παύση του εγώ είναι η εγκατάληψη της μάταιας προσπάθειας να συγκρατούμε ενέργεια ζωτική. Στην ουσία δεν την χρειαζόμαστε διότι μπορούμε να ζούμε χωρίς αυτή ως ΆΔΕΙΕΣ κενές οντότητες. Η απόρριψη του εγώ και της ζωτικής ενέργειας είναι περισσότερο μια τελευταία κάθαρση παρά ένας θάνατος όπως νομίζουμε.

Τα δε Νιρβανικά όντα τα χαρακτηρίζει μια Αταραξία, Απάθεια με την Στωική έννοια και μια ευδαιμονία και αίσθημα ελευθερίας.
Ενώ τα Παραδείσια όντα τα χαρακτηρίζει ικανοποίηση των αισθήσεων, ευτυχία, χαρά αλλά αργά ή γρήγορα όλα αυτά αλλάζουν δεν είναι αιώνια κατά τον Βουδδισμό.

Σουβλίτσα από ότι καταλαβαίνω αυτό εννοείς ότι δεν σου αρέσει η παύση του εγώ. Σωστά?
Κατά την γνωμη μου αν υπήρχε μύθος για την περίπτωση αυτή θα έλεγε πως το ον άνθρωπος παραπλανήθηκε και ταύτησε την οντότητα του με κάποια ενέργεια που του έδινε δύναμη. Αν αφήσει όμως αυτήν την έξτρα δύναμη μένει μόνος του σαν οντότητα χωρίς να φοβάται να χάσει κάτι. Είναι η απόλυτη ελευθερία.

Με συγχωρείς αλλά δεν μου έγινε κατανοητό τί προσπαθείς να εξηγήσεις με την ζωτική ενέργεια και τα λοιπά που αναλύεις.

Το μόνο που έχω να σχολιάσω από ό,τι διάβασα είναι το μπολνταρισμένο και έχω να ρωτήσω:
αυτά που έχω υπογραμμισμένα, πώς ακριβώς τα διαχωρίζεις μεταξύ τους?
Άλλη κατηγορία η αίσθηση ευτυχίας άλλη η αίσθηση χαράς άλλη η αίσθηση ευδαιμονίας? Βέβαια μάλλον εννοε΄ςι την δεύτερη κατηγορία ως ενος είδους ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗΣ που αφορά (όπως γράφεις) την ικανοποίηση των αισθήσεων, αλλά για ποιά ικανοποίηση αισθήσεων μιλάς όταν στον βουδισμό υποστηρίζεται να μην υπάρχει επιθυμία και να περιορίζονται οι απολαύσεις κτλ?

Κοίτα, αυτές οι νιρβανικές καταστάσεις όπως τις περιγράφεις, ενδέχεται να είναι ψυχολογικοί κτλ μηχανισμοί που έχουν προκληθεί απο τον ίδιο τον άνθρωπο, να έχει πέσει σε τρανς φάση και να νοιώθει διάφορα ή όπως υποστηρίζουν οι Άγιοι του χριστιανισμού να είναι και προιόν πλάνης πνευματικών δυνάμεων. Θα μου πεις, και γιατί να έχουν οι Άγιοι δίκιο.
Ε, είναι θέμα Πίστης (στον Λόγο) και προαίρεσης.

Εγώ πάνω σε αυτό θα στο πω ως εξής: περισσότερο εμπιστεύομαι την γνησιότητα του βιώματος κάποιου πχ μοναχού που μέσα απο την άσκηση έφθασε στην απόλυτη ταπείνωση με το να αποθέτει την ελπίδα και την εμπιστοσύνη του όλη στον Χριστό, ΧΩΡΙΣ να μπαίνει στην διαδικασία με τεχνικές να προσπαθεί να βιώσει πνευματικές καταστάσεις αλλά είχε βιώμα Αγίου Πνεύματος ως δωρεά, παρά τον οποιονδήποτε πειραματίζεται και εξασκείται με διάφορες μεθόδους σωματοψυχοδιανοητικές-συμπεριλαμβανομένων των επικλήσεων που γίνονται μέσα από τα μάντρα.
Για εμάς, το να ξεκινάς ζητώντας πνευματικές αποκαλύψεις και βιώματα είναι λάθος μονοπάτι και επικίνδυνο.

[bluerose]

Για αυτό τα τελευταία χρόνια από τον Άγιο Νεκτάριο κι έπειτα, οι γέροντες δεν περικλείονται αποκλειστικά στο Όρος ή στις έξω μονές και ποιμενουν μόνο δόκιμους μοναχούς


Δόθηκε πλέον, ο όρος γέροντας και σε μοναχούς ή ιερομόναχος ή ακόμη και σε έγγαμους ιερείς εκτός μονών και ησυχαστηριων, των οποίων ο βίος η δράση και τα χαρίσματα, κέρδισαν την αποδοχή του ποιμνίου τους,των λαϊκών δλ εμας

Γιατί με αυτό το τρόπο ο Θεός επιτρέπει και στους λαϊκούς να γνωρίσουν πιο ουσιαστικά τον Θεo, μας δίνει πίστη έτσι
Κι η πίστη ακόμη δίνεται,δεν είναι δικό μας τρόπαιο

Γιατί όλο και περισσότερο, πλησιάζουμε στην αποστασία της αποστασίας. Να μαθουμε. Για να μη βρει δικαιολογία κανείς,να πει εγώ δεν ήξερα. Ενώπιον Του
Για να μπορούμε να διαχωρίζουμε τις αιρέσεις και να έχουμε μια άποψη,με την καθοδήγηση τους, πχ σε όλο αυτό το νήμα
Όσοι γράψανε εν Χριστώ , και γενικά σε όλα τα θέματα της κατηγορίας της θρησκειολογίας, φαίνεται ότι έχουν πνευματικο : γέροντα:
Κάνα δυο έχουν προχωρήσει αρκετά

Παλιά που ήταν οι γέροντες μόνο στο όρος οι λαϊκοί δεν γνώριζαν
Μπορεί και να μην εξομολογουταν
Κι η αλήθεια έμενε στο Όρος και στις μονές
Που σίγουρα είναι πολύ ψηλά από μας τους λαϊκούς όμως μας δίνεται η ευκαιρία για να έχουμε γεροντα ακόμη και της ενορίας μας,δίπλα μας

Λίγο καλός να είναι ο ιερέας να αγαπάει το πνευματικό του παιδί, και να ζει ένθερμα εν Χριστώ,γέροντας είναι

Μόνο προσοχή έχει και γέροντες ( ιερομόναχος,ιερείς ή μοναχούς) που, θέλουν να ονομαστούν γέροντες. Να προσελκύσουν οπαδούς,επί το πλείστον αφελείς ή εύπορους,είναι ελάχιστοι αυτοί οι γέροντες.
Δεν έχουν διανύσει τη σκάλα του πνευματικού αγωνα, δεν έχουν εμπειρια για να κατηχησουν και παρόλα αυτά βγαίνουν και εξομολογουν
Ελαχιστοτατοι ευτυχώς, ίσως δεν γνωρίζουν κι οι ίδιοι ότι δεν μπορουν

[bluerose]

Κι επειδή δεν προχώρησα, πνευματικά τόσο, δεν απαντάω στα ποστ σας
Δεν μπορώ,αλλιώς θα μου τα πει ο πνευματικός αλλιώς θα τα καταλάβω
Για να επιχειρηματολογω. Μετά τις 100 φορές,ίσως μπορέσω

Για να θυμηθούμε, σε ποιον αναφέρεται το νήμα
Στον έναν από τους γέροντες, οι οποίοι ποιμαναν και λαϊκούς κι όχι μόνον δόκιμους
Για να μάθουμε κι οι λαϊκοί


Τέτοιοι ήταν και ο Άγιος Πορφύριος, πιο πίσω ο Άγιος ο Άνθιμος ο εν Χίο(αγαπημένος) ο Σωφρόνιος του Έσσεξ, ο Λάζαρης, ο Επιφάνειος Θεοδωρόπουλος, ο Αμφιλοχιος Μακρής της Πάτμου ( αγαπημένος), ο Ιάκωβος ο Τσαλίκης,ο Εφραίμ της Αριζόνα που κοιμήθηκε εν Κυρίω σήμερα και πόσοι ακόμα,που ήρθαν σε επαφή με λαϊκούς
Και ξένοι σε ορθόδοξα μέρη από τον Βελιμιροβιτς κι έπειτα,μαζί κι ο Βελιμιροβιτς με τις επιστολές του προς λαϊκους

[tanipteros]

Με συγχωρείς αλλά δεν μου έγινε κατανοητό τί προσπαθείς να εξηγήσεις με την ζωτική ενέργεια και τα λοιπά που αναλύεις.

Προσπάθησα να σου εξηγήσω την απουσία του εγώ και της ταυτότητας.
Στην Νιρβάνα παύει το εγώ και η ταυτότητα διότι αν συγκρατηθούν οδηγούν ξανά στην γέννηση σε κάποιο πεδίο της Σαμσάρας που μπορεί να είναι από κάποιο Παράδεισο ή μέχρι τα κατώτερα πεδία. Στον Βουδδισμό υπάρχουν 31 πεδία όχι μόνο 4 όπως στον Χριστιανισμό (Θεός, Παράδεισος, Γήινο πεδίο, Κόλαση).
Νιρβάνα σημαίνει ΚΕΝΟ και απουσία ενεργειών. Υφίσταται όμως η συλογική συνείδηση ΟΛΩΝ όσων συνδέονται με Νιρβανικά χαρακτηριστικά και όμοια νοητική κατάσταση.

Το μόνο που έχω να σχολιάσω από ό,τι διάβασα είναι το μπολνταρισμένο και έχω να ρωτήσω:
αυτά που έχω υπογραμμισμένα, πώς ακριβώς τα διαχωρίζεις μεταξύ τους?
Άλλη κατηγορία η αίσθηση ευτυχίας άλλη η αίσθηση χαράς άλλη η αίσθηση ευδαιμονίας? Βέβαια μάλλον εννοε΄ςι την δεύτερη κατηγορία ως ενος είδους ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗΣ που αφορά (όπως γράφεις) την ικανοποίηση των αισθήσεων, αλλά για ποιά ικανοποίηση αισθήσεων μιλάς όταν στον βουδισμό υποστηρίζεται να μην υπάρχει επιθυμία και να περιορίζονται οι απολαύσεις κτλ?

Η αταραξία είναι η έλειψη φόβου και απώλειας κάποιας ευδαιμονίας.
πχ ο πλούσιος έχει αγωνία μην χάσει τα χρήματα του, ο μοναχός έχει φόβο όταν βιώνει πνευματικές καταστάσεις με δαίμονες και φωνάζει για βοήθεια τους προστάτες του Παναγία, Χριστό, Αγγέλους κτλ... κάποιος που βιώνει μια χαρά ή ευτυχία αναρρωτιέται μήπως σταματήσει αυτή η κατάσταση και την χάσει... άλλος φοβάται τον θάνατο...

Η αταραξία είναι η κατάσταση παύσης κάθε το που ταράσσει τον νου. Υπάρχει αίσθημα ακλόνιτης σιγουριάς, ατρομίας, αφοβίας και θάρρους.

Η απάθεια είναι η παύση δημιουργίας σκανδαλισμών στον νου. Και κυρίως ο διαχωρισμός των ιδεών σε ποιος είναι δικό μου και ποιος ξένος σε καταστάσεις τηλεπάθειας. Η απάθεια είναι η παύση των παθών μέσα στον νου. Είναι μπορώ να πω η ύψιστη κατάσταση κάθαρσης.

Η χαρά είναι συναίσθημα που διεγείρεται κυρίως από εξωτερικούς παράγοντες που μας χαροποιούν
Η ευτυχία είναι το συναιθσημα να νιώθεις ευλογημένος και καλότυχος και να χαίρεσαι με αυτήν σου την κατάσταση.
Η ευδαιμονία είναι κάτι πιο ήπιο και βαθύ. Είναι μια σιγανή δύναμη ικανοποίησης ότι όλες σου οι σχέσεις με τα άλλα όντα είναι τέλειες και άριστες.
Ειδικά οι σχέσεις με ανώτερα όντα από μας νιώθουμε ότι είναι άριστες, νιώθουμε ευλάβια, και ευγνωμοσύνη για αυτό και ότι όλα βαίνουν καλώς.
Είναι μια βαθιά αίσθηση ευτυχίας μόνιμης όμως.

αλλά για ποιά ικανοποίηση αισθήσεων μιλάς όταν στον βουδισμό υποστηρίζεται να μην υπάρχει επιθυμία και να περιορίζονται οι απολαύσεις κτλ?

Εδώ αναφέρθηκα στην ικανοποίηση των αισθήσεων που συμβαίνει στα Παραδείσια πεδία της Σαμσάρας.
Ο στόχος είναι η Νιρβάνα που είναι εκτός Σαμσάρας.
Επίσης κατά τον Βουδδισμό η Παραδείσια κατάσταση έχει και αυτή ένα τέλος δεν είναι αιώνια.

Κοίτα, αυτές οι νιρβανικές καταστάσεις όπως τις περιγράφεις, ενδέχεται να είναι ψυχολογικοί κτλ μηχανισμοί που έχουν προκληθεί απο τον ίδιο τον άνθρωπο, να έχει πέσει σε τρανς φάση και να νοιώθει διάφορα ή όπως υποστηρίζουν οι Άγιοι του χριστιανισμού να είναι και προιόν πλάνης πνευματικών δυνάμεων. Θα μου πεις, και γιατί να έχουν οι Άγιοι δίκιο.
Ε, είναι θέμα Πίστης (στον Λόγο) και προαίρεσης.

Η Νιρβανική κατάσταση πετυχαίνεται μέσω άσκησης με μικρές προσευχές (μάντρα) και μεγάλες προσευχές σε τελετές-λειτουργίες, με διαλογισμό και με συνεχή ευλογία από τα πνεύματα των Βουδών που ενεργούν πάνω στον νου των πιστών.

Το ίδιο γίνεται και στον Χριστιανισμό. Υπάρχει η επίδραση του Αγίου Πνεύματος και η άσκηση με προσευχή, λείπει απλά ο διαλογισμός σαν πρακτική.

Εγώ πάνω σε αυτό θα στο πω ως εξής: περισσότερο εμπιστεύομαι την γνησιότητα του βιώματος κάποιου πχ μοναχού που μέσα απο την άσκηση έφθασε στην απόλυτη ταπείνωση με το να αποθέτει την ελπίδα και την εμπιστοσύνη του όλη στον Χριστό, ΧΩΡΙΣ να μπαίνει στην διαδικασία με τεχνικές να προσπαθεί να βιώσει πνευματικές καταστάσεις αλλά είχε βιώμα Αγίου Πνεύματος ως δωρεά, παρά τον οποιονδήποτε πειραματίζεται και εξασκείται με διάφορες μεθόδους σωματοψυχοδιανοητικές-συμπεριλαμβανομένων των επικλήσεων που γίνονται μέσα από τα μάντρα.
Για εμάς, το να ξεκινάς ζητώντας πνευματικές αποκαλύψεις και βιώματα είναι λάθος μονοπάτι και επικίνδυνο.

δεν είναι τεχνικές χωρίς πνευματικότητα και χωρίς ευλογία λάθος τα ξέρεις.



Ευχαριστώ την bluerose που μας επιτρέπει να λέμε τα περί Βουδδισμού στο νήμα περί του Αγίου Παΐσίου...

Σουβλίτσα αν και πάλι δεν καταλαβαίνεις άνοιξε ένα νέο νήμα για τις Βουδδιστικές σου απορρίες γιατί νιώθω πως εδώ δεν είναι το σωστό νήμα να επεκταθούμε και άλλο.
Φιλικά Τανύπτερος!

[bluerose]

Παρακαλώ
Καλύτερα να ανοίξεις νέο νήμα,αν δεν υπάρχει σχετικό. Δε ξέρω
Προσωπικά το επιχείρημα μου το έχω βάλει εικονακια εδώ μέσα, δε ξέρω αν μπορώ να επιχειρηματολογω. Η μία απάντηση του Αγίου του νήματος απόφθεγμα δλ





Κι η άλλη του κατηχητή,όλο κάτι θα βρίσκετε σε κάθε απάντηση
Δλ επιχειρηματολογία
Εγώ δεν μπορώ
Η σοφία έτοιμη όλη υπάρχει στο ευαγγέλιο εκτός αυτού, δεν ψαχνουμε εμείς
Τι να σου πω,πάνε άνοιξε,για να βάζουμε αποφθέγματα εδώ μόνο του Αγίου

[Σουβλίτσα]

Κατ'αρχήν, να ξεκινήσω με ένα σχόλιο στα τελευταία σου γραφόμενα και να σου να σου πω οτι δεν έχω βουδδιστικές απορίες, δήλωσα οτι τα δικά σου γραφόμενα μου ήταν ασαφή.

Με συγχωρείς αλλά δεν μου έγινε κατανοητό τί προσπαθείς να εξηγήσεις με την ζωτική ενέργεια και τα λοιπά που αναλύεις.

Προσπάθησα να σου εξηγήσω την απουσία του εγώ και της ταυτότητας.
Στην Νιρβάνα παύει το εγώ και η ταυτότητα διότι αν συγκρατηθούν οδηγούν ξανά στην γέννηση σε κάποιο πεδίο της Σαμσάρας που μπορεί να είναι από κάποιο Παράδεισο ή μέχρι τα κατώτερα πεδία. Στον Βουδδισμό υπάρχουν 31 πεδία όχι μόνο 4 όπως στον Χριστιανισμό (Θεός, Παράδεισος, Γήινο πεδίο, Κόλαση).
Νιρβάνα σημαίνει ΚΕΝΟ και απουσία ενεργειών. Υφίσταται όμως η συλογική συνείδηση ΟΛΩΝ όσων συνδέονται με Νιρβανικά χαρακτηριστικά και όμοια νοητική κατάσταση.

Αναμοχλεύεις ξανά τα ίδια πράγματα για τα οποία σου έχω επισημάνει στα παραπάνω ποστ (και ο Ζενίθεδρος). Μιλάς για απουσία του Εγώ και της ταυτότητας,, για απρόσωπες ενέργειες και ΚΕΝΟ, κι επίσης πάλι δεν καταφέρνεις να γίνεις σαφής στο περιεχόμενο που δίνεις ως στοιχεία της πίστης σου (δεν σχολιάζω τον αυθαίρετο παραλληλισμό κάποιων επιπέδων που προσπαθείς να κάνεις μεταξύ χριστιανικής πίστης και βουδισμού)

Το μόνο που έχω να σχολιάσω από ό,τι διάβασα είναι το μπολνταρισμένο και έχω να ρωτήσω:
αυτά που έχω υπογραμμισμένα, πώς ακριβώς τα διαχωρίζεις μεταξύ τους?
Άλλη κατηγορία η αίσθηση ευτυχίας άλλη η αίσθηση χαράς άλλη η αίσθηση ευδαιμονίας? Βέβαια μάλλον εννοε΄ςι την δεύτερη κατηγορία ως ενος είδους ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗΣ που αφορά (όπως γράφεις) την ικανοποίηση των αισθήσεων, αλλά για ποιά ικανοποίηση αισθήσεων μιλάς όταν στον βουδισμό υποστηρίζεται να μην υπάρχει επιθυμία και να περιορίζονται οι απολαύσεις κτλ?

Η αταραξία είναι η έλειψη φόβου και απώλειας κάποιας ευδαιμονίας.
πχ ο πλούσιος έχει αγωνία μην χάσει τα χρήματα του, ο μοναχός έχει φόβο όταν βιώνει πνευματικές καταστάσεις με δαίμονες και φωνάζει για βοήθεια τους προστάτες του Παναγία, Χριστό, Αγγέλους κτλ... κάποιος που βιώνει μια χαρά ή ευτυχία αναρρωτιέται μήπως σταματήσει αυτή η κατάσταση και την χάσει... άλλος φοβάται τον θάνατο...

Η αταραξία είναι η κατάσταση παύσης κάθε το που ταράσσει τον νου. Υπάρχει αίσθημα ακλόνιτης σιγουριάς, ατρομίας, αφοβίας και θάρρους.

Η απάθεια είναι η παύση δημιουργίας σκανδαλισμών στον νου. Και κυρίως ο διαχωρισμός των ιδεών σε ποιος είναι δικό μου και ποιος ξένος σε καταστάσεις τηλεπάθειας. Η απάθεια είναι η παύση των παθών μέσα στον νου. Είναι μπορώ να πω η ύψιστη κατάσταση κάθαρσης.

Η χαρά είναι συναίσθημα που διεγείρεται κυρίως από εξωτερικούς παράγοντες που μας χαροποιούν
Η ευτυχία είναι το συναιθσημα να νιώθεις ευλογημένος και καλότυχος και να χαίρεσαι με αυτήν σου την κατάσταση.
Η ευδαιμονία είναι κάτι πιο ήπιο και βαθύ. Είναι μια σιγανή δύναμη ικανοποίησης ότι όλες σου οι σχέσεις με τα άλλα όντα είναι τέλειες και άριστες.
Ειδικά οι σχέσεις με ανώτερα όντα από μας νιώθουμε ότι είναι άριστες, νιώθουμε ευλάβια, και ευγνωμοσύνη για αυτό και ότι όλα βαίνουν καλώς.
Είναι μια βαθιά αίσθηση ευτυχίας μόνιμης όμως.

Κατηγοριοποιείς με έναν αυθαίρετο τρόπο καταστάσεις ψυχικές/πνευματικές και τις ανακατεύεις κι όλας μεταξύ τους στα διαφορα πεδία ενώ κατα την αρχική σου δήλωση άλλο συναίσθημα ανήκει στο ένα πεδίο άλλο στο άλλο..

αλλά για ποιά ικανοποίηση αισθήσεων μιλάς όταν στον βουδισμό υποστηρίζεται να μην υπάρχει επιθυμία και να περιορίζονται οι απολαύσεις κτλ?

Εδώ αναφέρθηκα στην ικανοποίηση των αισθήσεων που συμβαίνει στα Παραδείσια πεδία της Σαμσάρας.
Ο στόχος είναι η Νιρβάνα που είναι εκτός Σαμσάρας.
Επίσης κατά τον Βουδδισμό η Παραδείσια κατάσταση έχει και αυτή ένα τέλος δεν είναι αιώνια.

Ναι, ξαναλέω οτι δεν μπορείς να μιλάς ασκητικά και αρνησίκοσμα και να πρεσβεύεις την πλάνη των αισθήσεων για να μιλήσεις για ένα ανώτερο επίπεδο στο οποίο κυριαρχεί η ικανοποίηση αισθήσεων.

Κοίτα, αυτές οι νιρβανικές καταστάσεις όπως τις περιγράφεις, ενδέχεται να είναι ψυχολογικοί κτλ μηχανισμοί που έχουν προκληθεί απο τον ίδιο τον άνθρωπο, να έχει πέσει σε τρανς φάση και να νοιώθει διάφορα ή όπως υποστηρίζουν οι Άγιοι του χριστιανισμού να είναι και προιόν πλάνης πνευματικών δυνάμεων. Θα μου πεις, και γιατί να έχουν οι Άγιοι δίκιο.
Ε, είναι θέμα Πίστης (στον Λόγο) και προαίρεσης.

Η Νιρβανική κατάσταση πετυχαίνεται μέσω άσκησης με μικρές προσευχές (μάντρα) και μεγάλες προσευχές σε τελετές-λειτουργίες, με διαλογισμό και με συνεχή ευλογία από τα πνεύματα των Βουδών που ενεργούν πάνω στον νου των πιστών.

Δεν είπα οτι είναι τεχνικές αποκομμένες από τον κόσμο των πνευμάτων (απλώς μην μπερδεύεσαι, όταν λέω για πνευματικό κόσμο στην
συζήτηση δεν αναφέρομαι αναγκαστικά στον Αγαθό πνευματικό κόσμο μόνο), σου γράφω για "επικλήσεις" με τα μάντρα κτλ


Το ίδιο γίνεται και στον Χριστιανισμό. Υπάρχει η επίδραση του Αγίου Πνεύματος και η άσκηση με προσευχή, λείπει απλά ο διαλογισμός σαν πρακτική.

Εγώ πάνω σε αυτό θα στο πω ως εξής: περισσότερο εμπιστεύομαι την γνησιότητα του βιώματος κάποιου πχ μοναχού που μέσα απο την άσκηση έφθασε στην απόλυτη ταπείνωση με το να αποθέτει την ελπίδα και την εμπιστοσύνη του όλη στον Χριστό, ΧΩΡΙΣ να μπαίνει στην διαδικασία με τεχνικές να προσπαθεί να βιώσει πνευματικές καταστάσεις αλλά είχε βιώμα Αγίου Πνεύματος ως δωρεά, παρά τον οποιονδήποτε πειραματίζεται και εξασκείται με διάφορες μεθόδους σωματοψυχοδιανοητικές-συμπεριλαμβανομένων των επικλήσεων που γίνονται μέσα από τα μάντρα.
Για εμάς, το να ξεκινάς ζητώντας πνευματικές αποκαλύψεις και βιώματα είναι λάθος μονοπάτι και επικίνδυνο.

δεν είναι τεχνικές χωρίς πνευματικότητα και χωρίς ευλογία λάθος τα ξέρεις.


Το λες και μόνος σου οτι ΔΕΝ γίνεται το ίδιο στον Χριστιανισμό: στον χριστιανισμό έχεις άσκηση και Προσευχή και Χάρη έξωθεν, δεν έχεις τεχνική η οποία σε οδηγεί να φθάσεις σε κάποια πνευματική κατάσταση ή επικοινωνία με άλλα επίπεδα. Γι αυτό δεν λείπει απλώς ο διαλογισμός, όπως λες, αλλά είναι ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ.
Ο διαλογισμός είναι ψυχονοητική τεχνική (+την επίδραση των πνευματικών στοιχείων που σου έχω επισημάνει ήδη από άλλα ποστ όπως και εδώ πριν λίγο) συγκέντρωσης μέσω της οποίας επιδιώκεις να βιώσεις κάποιο πνευματικό γεγονός.
Επειδή υπάρχει η πολύ επιδίνδυνη σύγχιση μεταξύ της Προσευχής του Ιησού (Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού του Ζώντος, Ελέησόν με τον αμαρτωλό) και των βουδιστικών πρακτικών διαλογισμού, επιγραμματικά αναφέρω οτι οποιαδήποτε επι μέρους τεχνική χρησιμοποιεί ο πιστός ωστε να καταφέρει την Ησυχία του νου δεν έχει να κάνει με συνειδητή προσπάθεια εκ μέρους του να εκβιάσει κάποιο αποτέλεσμα: ό,τι γίνεται γίνεται προς την πορεία της κάθαρσης του Νοός (της καρδίας δηλαδή στην Πατερική γλώσσα) και της αμεριμνησίας που προσπαθεί να επιτύχει προκειμένου να κατορθώσει να γίνει η Προσευχή καρδιακή. Επιπλέον, η επίκληση γίνεται στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού (ως Θεού και ως του δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδος, του ενσαρκωμένου Λόγου) νέτα σκέτα: ούτε ιδέες ούτε οράματα ούτε πνεύματα ούτε τίποτα. Ειδικά, αυτό που οι πνευματικοί Πατέρες συμβουλεύουν και επισημαίνουν ως SOS σε όποιον παίρνει ευλογία να ασκηθεί με συστηματική προσευχή του ονόματος του Χριστού είναι πως οποιαδήποτε εικόνα, μορφή ή άλλο αισθητηριακό ή εξωαισθητηριακό γεγονός τους συμβεί κατά την διάρκεια της προσευχής ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ να μην το αποδεχτούν αλλά να το ΑΓΝΟΗΣΟΥΝ-καταθέτοντάς το οπωσδήποτε στον πνευματικό πατέρα- και να συνεχίσουν ευχόμενοι ξεχνώντας το, καθώς επίσης την ώρα της προσευχής ΝΑ ΜΗΝ ΦΑΝΤΑΖΟΝΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ, ούτε εικόνες ούτε καν τα λόγια της ευχής γραμμένα ούτε τίποτα απολύτως μα απολύτως καθόλου.
Για το θέμα αυτό το οποίο αναφέρω στην τελευταία παράγραφο, επειδή δεν είναι του παρόντος νήματος όπως σωστά επισημαίνεις θέμα κι επειδή τελευταία τυχαίνει να μελετώ διάφορα θέματα που αφορούν τον σουφισμό γενικότερα και ειδικότερα και κατ'επέκταση εσωτεριστικές διδαχές και τεχνικές, θα αναρτήσω κάποια στιγμή ένα κείμενο μελέτη που εξηγεί την παρανοημένη ταύτιση και αναλύει τις διαφορές μεταξύ της καρδιακής προσευχής της Ευχής (το Κύριε Ιησού Χριστέ...) και των υπόλοιπων τεχνικών που χρησιμοποιούνται από τους σούφι -αλλά και διάφορες θρησκευτικές ομάδες (λίγο πολύ ομοιάζουν βουδισμοί με σουφισμούς κτλ στην προσέγγισή τους)- ενώ ταυτόγχρονα δίνει πληροφορίες πώς το κίνημα αυτό στην ουσία δεν ασκεί την ίδια πνευματικότητα ΑΛΛΑ επηρεάστηκε από τον χριστιανικό ασκητισμό και δανείστηκε στοιχεία για να τα εντάξει στην δική του θεώρηση.






Ευχαριστώ την bluerose που μας επιτρέπει να λέμε τα περί Βουδδισμού στο νήμα περί του Αγίου Παΐσίου...

Σουβλίτσα αν και πάλι δεν καταλαβαίνεις άνοιξε ένα νέο νήμα για τις Βουδδιστικές σου απορρίες γιατί νιώθω πως εδώ δεν είναι το σωστό νήμα να επεκταθούμε και άλλο.
Φιλικά Τανύπτερος!

[tanipteros]

@Σουβλίτσα
Βλέπω μια ανικανότητα κατανόησης λόγω έλειψης βιωμάτων και μια αρνητικότητα λόγω Χριστιανισμού, πίστης.
Δεν θα συνεχίσω άλλο την συζήτηση διότι εσύ έχεις βγάλει τα συμπεράσματα σου χωρίς να μπορείς να κατανοήσεις μια άλλη θρησκεία...είναι χάσιμο χρόνου και κόπου από μέρους μου.

Ό,τι και να σου γράψω εσύ θα μου γράφεις έναν αντίλογο βάσει του Χριστιανισμού. Δεν πάει έτσι ο διάλογος. Προϋποθέτει προσπάθεια κατανόησης που εδώ δεν υπάρχει.

Καλή συνέχεια και καλή τύχη.

[stargazer]

@Σουβλίτσα
Βλέπω μια ανικανότητα κατανόησης λόγω έλειψης βιωμάτων και μια αρνητικότητα λόγω Χριστιανισμού, πίστης.
Δεν θα συνεχίσω άλλο την συζήτηση διότι εσύ έχεις βγάλει τα συμπεράσματα σου χωρίς να μπορείς να κατανοήσεις μια άλλη θρησκεία...είναι χάσιμο χρόνου και κόπου από μέρους μου.

Ό,τι και να σου γράψω εσύ θα μου γράφεις έναν αντίλογο βάσει του Χριστιανισμού. Δεν πάει έτσι ο διάλογος. Προϋποθέτει προσπάθεια κατανόησης που εδώ δεν υπάρχει.

Καλή συνέχεια και καλή τύχη.

Σε βρισκω αρκετα διαβασμενο αναφορικα με τον Βουδισμο

Δεν μου εξηγεις εμενα την μετενσαρκωση;

Δεν καταλαβαινω πως βγαινουν τα νουμερα. Δηλ το 1000πχ ειμασταν (ας πουμε) 50εκατ στον πλανητη, αν σημερα ειμαστε σχεδον 8δις πως εξηγειται η μετενσαρκωση;

[tanipteros]

@Σουβλίτσα
Βλέπω μια ανικανότητα κατανόησης λόγω έλειψης βιωμάτων και μια αρνητικότητα λόγω Χριστιανισμού, πίστης.
Δεν θα συνεχίσω άλλο την συζήτηση διότι εσύ έχεις βγάλει τα συμπεράσματα σου χωρίς να μπορείς να κατανοήσεις μια άλλη θρησκεία...είναι χάσιμο χρόνου και κόπου από μέρους μου.

Ό,τι και να σου γράψω εσύ θα μου γράφεις έναν αντίλογο βάσει του Χριστιανισμού. Δεν πάει έτσι ο διάλογος. Προϋποθέτει προσπάθεια κατανόησης που εδώ δεν υπάρχει.

Καλή συνέχεια και καλή τύχη.

Σε βρισκω αρκετα διαβασμενο αναφορικα με τον Βουδισμο

Δεν μου εξηγεις εμενα την μετενσαρκωση;

Δεν καταλαβαινω πως βγαινουν τα νουμερα. Δηλ το 1000πχ ειμασταν (ας πουμε) 50εκατ στον πλανητη, αν σημερα ειμαστε σχεδον 8δις πως εξηγειται η μετενσαρκωση;

Άνοιξε ένα νέο τόπικ διότι εδώ μιλάνε για άλλα...
tanipteros @ Τι πιστεύουν οι Βουδδιστές!
Πολύ περιληπτικά υπάρχουν 31 πεδία ύπαρξης όπου ανταλάσσουν πληθυσμούς μέσω της μετενσάρκωσης...ο ανθρώπινος πληθυσμός μπορεί να αυξηθεί ή να μειωθεί τίτποτα δεν είναι standard.