Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους! https://www.phorum.com.gr/
Η εικόνα της Παναγίας που γνέθει, ενώ κανακεύει τον μικρό Ιησού είναι σίγουρα μια εικόνα της Παναγίας που δεν έχετε ξαναδεί.
Πρόκειται για μια από τις σπανιότερες εικόνες της Παναγίας, όπου ως Μητέρα του Κυρίου, Τον κανακεύει σαν μωρό και γνέθει για να Του πλέξει ρουχαλάκια.
Η Εικόνα βρίσκεται στην Πατριαρχική Μονή του Αγίου Γεωργίου Καΐρου, όπου και έζησε ο Κύριος ως πρόσφυγας.
Η Ιερά Μονή του Αγίου Γεωργίου ευρίσκεται στην περιοχή του Παλαιού Καΐρου. Στο διάβα των αιώνων, λειτούργησε ως γυναικείο μοναστήρι, νοσοκομείο, πτωχοκομείο, γηροκομείο, σχολείο και κοιμητήριο, γνώρισε δε αλλεπάλληλες καταστροφές και ανακαινίσεις, με τελευταία αυτή του 1904, όταν υπέστη σοβαρότητες καταστροφές από πυρκαγιά και αποκατεστάθη από τον Πατριάρχη Φώτιο (1900-1925).
Το 1998 το ελληνικό κράτος ανέλαβε την ανέγερση νέου τείχους για να διασωθούν τα αρχαία τμήματά του, με δύο εισόδους, την κεντρική προς το Ηγουμενείο και την είσοδο προς το ελληνικό κοιμητήριο, το οποίο μαρτυρεί και διασώζει ένδοξες μνήμες του αιγυπτιώτη ελληνισμού.
Η εικόνα της Παναγίας που γνέθει, ενώ κανακεύει τον μικρό Ιησού είναι σίγουρα μια εικόνα της Παναγίας που δεν έχετε ξαναδεί.
Πρόκειται για μια από τις σπανιότερες εικόνες της Παναγίας, όπου ως Μητέρα του Κυρίου, Τον κανακεύει σαν μωρό και γνέθει για να Του πλέξει ρουχαλάκια.
Η Εικόνα βρίσκεται στην Πατριαρχική Μονή του Αγίου Γεωργίου Καΐρου, όπου και έζησε ο Κύριος ως πρόσφυγας.
Η Ιερά Μονή του Αγίου Γεωργίου ευρίσκεται στην περιοχή του Παλαιού Καΐρου. Στο διάβα των αιώνων, λειτούργησε ως γυναικείο μοναστήρι, νοσοκομείο, πτωχοκομείο, γηροκομείο, σχολείο και κοιμητήριο, γνώρισε δε αλλεπάλληλες καταστροφές και ανακαινίσεις, με τελευταία αυτή του 1904, όταν υπέστη σοβαρότητες καταστροφές από πυρκαγιά και αποκατεστάθη από τον Πατριάρχη Φώτιο (1900-1925).
Το 1998 το ελληνικό κράτος ανέλαβε την ανέγερση νέου τείχους για να διασωθούν τα αρχαία τμήματά του, με δύο εισόδους, την κεντρική προς το Ηγουμενείο και την είσοδο προς το ελληνικό κοιμητήριο, το οποίο μαρτυρεί και διασώζει ένδοξες μνήμες του αιγυπτιώτη ελληνισμού.
Η Εικόνες της Παναγίας της μητέρας του φωτός,την υψηλότερα των ουρανών κι ακτίνων λαμπρότερα, κατά την αγιογραφία την βυζαντινή: Θα πρέπει να είναι σεβαστη γυναικεία παρουσία,ηθική χωρίς έκφραση ιδιαίτερα.
Οι Εικόνες της Γοργουπηκοου και Βηθλεεμιτισσας χαμογελανε μόνο,δλ έχουν έκφραση
(…)
Πίσω απ’ τη φάτνη βρίσκονται δύο ζώα, ένα βόδι κι ένα γαϊδουράκι. Η παρουσία τους εκεί εξηγείται από την προφητεία του Ησαΐα: «Γνωρίζει το βόδι τον ιδιοκτήτη του και ο όνος τη φάτνη του Κυρίου του. Ο Ισραήλ όμως δε με γνωρίζει και ο λαός μου δε με καταλαβαίνει», (Ησ. 1,3).
(…)
Στο κάτω μέρος της εικόνας εμφανίζεται ο Ιωσήφ, σκεπτικός για όλα όσα συμβαίνουν. Δίπλα του, μεταμφιεσμένος με τη μορφή γέροντα, ο Σατανάς προσπαθεί να σπείρει αμφιβολία στην ψυχή του δίκαιου γέροντα. Επιτείνει μάλιστα τις αμφιβολίες του Ιωσήφ για την παρθενία της Θεοτόκου μπήγοντας στη γη το ραβδί του και υπαινισσόμενος ότι όσο είναι δυνατόν το ξερό ραβδί να βλαστήσει, άλλο τόσο η Παναγία είναι δυνατόν να είναι Παρθένος. Όμως το ραβδί πετάει φύλλα!
Τέλος, ο Ιωσήφ ζωγραφίζεται στην άκρη της εικόνας κι όχι μαζί με την Παναγία και το Χριστό γιατί δεν είναι πατέρας, αλλά μόνο προστάτης της οικογένειας.
(…)
ΙΩΣΗΦ: Στο κάτω αριστερό μέρος βρίσκεται ο Ιωσήφ, ο προστάτης της Παναγίας και του μικρού Ιησού. Ο «γέρος» δίπλα του είναι ο διάβολος που τον βάζει σε σκέψεις γύρω από την αγνότητα της Μαριάμ.
(…)
Ο Ιωσήφ κάθεται έξω και κάπως απόμακρα από το σπήλαιο. Μ’ αυτό το τρόπο διατρανώνει η βυζαντινή ζωγραφική την θεμελιώδη πίστη της Εκκλησίας για την απείρανδρο γέννηση του Ιησού. Ο Ιωσήφ κάθεται συλλογισμένος, σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα μοιάζει να έχει ως πρότυπο αγάλματα σκεπτόμενων μορφών. Η στάση αυτή επισημαίνει τις αμφιβολίες που φαίνεται ακόμα να έχει.
Σε μερικές εικόνες μπροστά στον Ιωσήφ στέκεται και συνομιλεί ένας βοσκός, συνήθως γέρος, κακόμορφος, που σύμφωνα με τα Απόκρυφα είναι ο διάβολος μεταμορφωμένος σε τσοπάνη που πειράζει τον Ιωσήφ δείχνοντας την ροζιασμένη μαγκούρα του λέγοντας ειρωνικά, πως αν αυτό το ξεραμένο ξύλο βλαστήσει με φύλλα και κλαδιά, τότε μπορεί και μια Παρθένα να γεννήσει. Σε κάποιες μάλιστα εικόνες, σαν άλλη επίρρωση της Παρθενίας της Θεοτόκου, ζωγραφίζεται βλαστημένη η ποιμενική ράβδος.
Η ένταξη των αμφιβολιών του Ιωσήφ στην εικόνα της Γεννήσεως, έχει χαρακτήρα διδακτικό. «Στο πρόσωπο του αγίου Ιωσήφ, η εικόνα αφηγείται ένα παγκόσμιο δράμα που παράγεται δια μέσου όλων των αιώνων… Το Μυστήριο του Ευαγγελίου απευθύνεται στη πίστη και συναντά το εμπόδιο & τις αμφιβολίες» (Π. Ευδοκίμωφ). Η συλλογισμένη και συνεσταλμένη στάση του δείχνει άνθρωπο που αντιμετώπισε γεγονότα πάνω από τις δυνάμεις του, αλλά που δεν του λείπει η αγαθή προαίρεση. Γι’ αυτό και τη Μαρία δεν θα τη διώξει κρυφά, όπως προς στιγμή σκέφτηκε, αλλά θα σταθεί δίπλα στη Μητέρα και το Παιδίον σαν προστάτης. Έτσι η αμφιβολία του Ιωσήφ γίνεται στήριγμα γι’ αυτούς που δοκιμάζονται από λογισμούς αμφιβολίας και δυσπιστίας.
Η Πιετά είναι ένα μαρμάρινο γλυπτό της Αναγέννησης, γνωστό ως "Αποκαθήλωση", που φιλοτεχνήθηκε από τον Μιχαήλ Άγγελο και βρίσκεται στην Βασιλική του Αγίου Πέτρου στην πόλη του Βατικανού.
Η Παναγία απεικονίζεται σε πολύ νεαρή ηλικία, πράγμα παράδοξο για μια μητέρα που έχει έναν σχεδόν 33χρονο γιο. Υπάρχουν διάφορες ερμηνείες για αυτό το παράδοξο. Μια απ' αυτές είναι πως η νιότη της συμβολίζει την αγνότητά της, καθώς είπε και ο ίδιος ο Μικελάντζελο στο βιογράφο του, γλύπτη Ασκάνιο Κοντίβι:
Δεν ξέρεις ότι οι αγνές γυναίκες μένουν φρέσκες για πολύ περισσότερο χρόνο από αυτές που δεν είναι αγνές; Πόσο μάλλον στην περίπτωση της Παρθένου, που ποτέ δεν είχε βιώσει το παραμικρό λάγνο πάθος που μπορεί να άλλαζε το σώμα της;
Η Πιετά είναι ένα μαρμάρινο γλυπτό της Αναγέννησης, γνωστό ως "Αποκαθήλωση", που φιλοτεχνήθηκε από τον Μιχαήλ Άγγελο και βρίσκεται στην Βασιλική του Αγίου Πέτρου στην πόλη του Βατικανού.
Η Παναγία απεικονίζεται σε πολύ νεαρή ηλικία, πράγμα παράδοξο για μια μητέρα που έχει έναν σχεδόν 33χρονο γιο. Υπάρχουν διάφορες ερμηνείες για αυτό το παράδοξο. Μια απ' αυτές είναι πως η νιότη της συμβολίζει την αγνότητά της, καθώς είπε και ο ίδιος ο Μικελάντζελο στο βιογράφο του, γλύπτη Ασκάνιο Κοντίβι:
Δεν ξέρεις ότι οι αγνές γυναίκες μένουν φρέσκες για πολύ περισσότερο χρόνο από αυτές που δεν είναι αγνές; Πόσο μάλλον στην περίπτωση της Παρθένου, που ποτέ δεν είχε βιώσει το παραμικρό λάγνο πάθος που μπορεί να άλλαζε το σώμα της;
Σε εμένα το λες;
Ναι συμφωνώ και μου αρέσει η βυζαντινή απεικόνιση της
Αυτή τη συζήτηση είχαμε θυμάσε;
Έκτοτε έγινε θέμα και μετ' αντιρρήσεων θαμώνων στο κατηχητικό
Γοργουπηκοος είναι το σωστό
Με βάση,ότι η Παναγία είναι μια,άσχετα πως την ονομάζουμε εμείς
Δώσε μου χρόνο να βρω( αν βρω) δήλωση του κεκοιμημένου ηγουμένου του προηγούμενου, της Μονής Δοχειαρίου, του Γρηγόριου. Τώρα είναι ηγούμενος ο Γέροντας Αμφιλοχιος εκεί,τον έχω συναντήσει
Ο Γρηγόριος ήταν Άγιος εντωμεταξυ κρυμμένος καλά πίσω από τον ψεύτικο θυμό του
Η εικόνα της Παναγίας που γνέθει, ενώ κανακεύει τον μικρό Ιησού είναι σίγουρα μια εικόνα της Παναγίας που δεν έχετε ξαναδεί.
Πρόκειται για μια από τις σπανιότερες εικόνες της Παναγίας, όπου ως Μητέρα του Κυρίου, Τον κανακεύει σαν μωρό και γνέθει για να Του πλέξει ρουχαλάκια.
Η Εικόνα βρίσκεται στην Πατριαρχική Μονή του Αγίου Γεωργίου Καΐρου, όπου και έζησε ο Κύριος ως πρόσφυγας.
Η Ιερά Μονή του Αγίου Γεωργίου ευρίσκεται στην περιοχή του Παλαιού Καΐρου. Στο διάβα των αιώνων, λειτούργησε ως γυναικείο μοναστήρι, νοσοκομείο, πτωχοκομείο, γηροκομείο, σχολείο και κοιμητήριο, γνώρισε δε αλλεπάλληλες καταστροφές και ανακαινίσεις, με τελευταία αυτή του 1904, όταν υπέστη σοβαρότητες καταστροφές από πυρκαγιά και αποκατεστάθη από τον Πατριάρχη Φώτιο (1900-1925).
Το 1998 το ελληνικό κράτος ανέλαβε την ανέγερση νέου τείχους για να διασωθούν τα αρχαία τμήματά του, με δύο εισόδους, την κεντρική προς το Ηγουμενείο και την είσοδο προς το ελληνικό κοιμητήριο, το οποίο μαρτυρεί και διασώζει ένδοξες μνήμες του αιγυπτιώτη ελληνισμού.
Αυτή τη συζήτηση είχαμε θυμάσε;
Έκτοτε έγινε θέμα και μετ' αντιρρήσεων θαμώνων στο κατηχητικό
Γοργουπηκοος είναι το σωστό
Με βάση,ότι η Παναγία είναι μια,άσχετα πως την ονομάζουμε εμείς
Δώσε μου χρόνο να βρω( αν βρω) δήλωση του κεκοιμημένου ηγουμένου του προηγούμενου, της Μονής Δοχειαρίου, του Γρηγόριου. Τώρα είναι ηγούμενος ο Γέροντας Αμφιλοχιος εκεί,τον έχω συναντήσει
Ο Γρηγόριος ήταν Άγιος εντωμεταξυ κρυμμένος καλά πίσω από τον ψεύτικο θυμό του
Καλή μου, η Πλατυτέρα είναι επήκοος (ακούει τις προσευχές μας και στέργει)
δεν είναι υπήκοος κανενός
Κανένας αγράμματος (γέρων ή νέος) δεν επιτρέπεται να αλλοιώνει τα ονόματά Της
) ποὺ σύμφωνα μὲ τὰ ᾿Απόκρυφα εἶναι ὁ διάβολος μεταμορφωμένος σὲ τσοπάνη ποὺ πειράζει τὸν ᾿Ιωσὴφ δείχνοντας τὴν ροζιασμένη μαγκούρα του καὶ λέγοντας εἰρωνικά, πὼς ἂν αὐτὸ τὸ ξεραμένο ξύλο βλαστήσει μὲ φύλλα καὶ κλαδιά, τότε μπορεῖ καὶ μιὰ Παρθένα νὰ γεννήσει. Σὲ κάποιες μάλιστα εἰκόνες, σὰν ἄλλη μιὰ ἐπίρρωση τῆς Παρθενίας τῆς Θεοτόκου, ζωγραφίζεται βλαστημένη ἡ ποιμενικὴ ράβδος. ῾Η ἔνταξη τῶν ἀμφιβολιῶν τοῦ ᾿Ιωσὴφ στὴν εἰκόνα τῆς Γεννήσεως, ἐνῶ ἔχει ἤδη πάρει στὸ ἐνύπνιό του τὴν πληροφορία γιὰ τὸ μυστήριο τῆς ᾿Ενανθρωπήσεως, ἔχει χαρακτῆρα διδακτικό.
Είναι ανεξάρτητη δημοσίευση.![[img]https://i.postimg.cc/G2gFsB6C/pana ... .jpg[/img]](%5Bimg%5Dhttps%3A//i.postimg.cc/G2gFsB6C/panagiagnethei1.jpg%5B/img%5D){kind=link}