Ο τελώνης και ο φαρισαίος.

[Cavaliere]

Πάντα με εντυπωσίαζε αυτή η παραβολή, από παιδί. Οι περισσότεροι βλέπουν τον φαρισαίο με μια απόσταση, και τον τελώνη το ίδιο, για διαφορετικούς λόγους όμως. Τον μεν τελώνη τον βλέπουν οι περισσότεροι ως κάτι μακρινό κι εξωτικά αμαρτωλό, τον δε φαρισαίο γραφικά και ιστορικά αποκρουστικό. Στην πραγματικότητα και οι 2 είναι η καθημερινότητά μας, αν το δεις ως παραβολή διδασκαλίας και όχι ως ιστορικό γεγονός. Ο φαρισαίος δεν καταδικάζεται απλώς επειδή μιλάει στον θεό κι αυτοπαρουσιάζεται -λες κι ο Θεός δεν τον ξέρει-μα κι επειδή νιώθει αυτό που στα γερμανικά λέγεται Schadenfreude. Δηλαδή, ευτυχώς που δεν είμαστε σαν και αυτόν. Και δείχνει τον τελώνη. Άρα έχουμε, ότι μιλά στον Θεό για την πάρτη του, ότι περηφανεύεται, ότι κατακρίνει, και ότι πουστοχαίρεται που είναι καλύτερος του άλλου. Ο τελώνης δεν σηκώνει το κεφάλι του από το πάτωμα, που σημαίνει, κλαίει τόσο για τον εαυτό του ενώπιον του Κυρίου, ώστε δεν υπάρχει κανένας άλλος εκείνη τη στιγμή στον Ναό. Το Τριώδιο ανοίγει με αυτήν την παραβολή. Όχι τυχαία.

[bluerose]

[bluerose]

Ο άλλος ο τελώνης ο Ζακχαιος έγινε κι επίσκοπος, δε θυμάμαι σε πια πόλη


Οι τελώνες αγόραζαν φόρους από το κράτος και τους εισέπρατταν με πολύ υψηλό ποσό από τον λαό
Οι Φαρισαίοι ήταν οι εκπρόσωποι του νόμου

Η καλή περιέργεια του Ζακχαιου ώστε να γνωρίσει τον Χριστό,να δει επιτέλους τι κάνει πως διδάσκει και πάει τόσος κόσμος


Η παραβολή η συγκεκριμένη διδάσκει αυτό

Κάπου εκεί στα βαθιά σου ψάξε και βρες την αλήθεια της ζωή σου, των επιλογών σου και κάνε την αυτοκριτική σου χωρίς δικαιολογίες.

Ελπίζω να δεις τις ελλείψεις σου, τα λάθη σου, γιατί μόνο έτσι θα μπεις στην διαδικασία της μετανοίας, της διόρθωσης, της θεραπείας σου.
Αν είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου δεν θα σου είναι δύσκολο να πεις κι εσύ «ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ».
Στάσου ταπεινά μπροστά στον Πανοικτίρμονα Θεό και ζητά έλεος με συντετριμμένη καρδιά και ελπίδα.

Είναι μεγάλη αρετή το να αναγνωρίζει κανείς ότι είναι ανεπαρκής. Είναι μεγάλη αρετή το να αφήνει το «εγώ» του, την «αξιοπρέπειά» του και να τσαλακώνεται στο Μυστήριο της Εξομολογήσεως.
Διότι έτσι αποδεικνύει ότι δεν τον νοιάζει το «καλό του όνομα», η βιτρίνα του, αλλά το να γίνει του Χριστού. Και του Χριστού είναι ο καθένας που παρά τις αμαρτίες του και τα λάθη του παραδέχεται το σκοτάδι του, τις αρρώστιες του, τις παραξενιές του κι έτσι γεμίζει φως και χαρά από την πηγή του Φωτός και της Χαράς.
Οι πτώσεις μπορεί να συνεχιστούν, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί η μετάνοια και η εκζήτηση του Θείου ελέους.

Ό,τι κι αν έχεις κάνει, όπως κι αν έχεις ζήσει, μην απογοητεύεσαι. Ο Τελώνης σου δείχνει τον δρόμο της μετανοίας και της ταπείνωσης.
Κι αν αυτός κατάφερε με την συντετριμμένη του καρδιά να δικαιωθεί ενώπιον του Κυρίου, σίγουρα μπορείς κι εσύ.



Π. Παύλος Παπαδόπουλος

[Cavaliere]

Και ο Ματθαίος τελώνης ήτανε, και μαγκιά του Χριστού που πήγε σπίτι του. Εδώ λέμε καμιά καλημέρα στον χρυσαυγίτη, και μας πλακώνουν όλοι στην κριτική. Τι του μιλάς αυτού; Γιατί κάνετε αστειάκια; Γιατί του λες χρόνια πολλά; Κι είναι οι ΙΔΙΟΙ που θα σε πουν αύριο, Δεν είσαι Χριστιανός, υποκριτής και Φαρισαίος είσαι, ο Χριστός είπε άλλα. Αποφασίστε τι να κάνουμε, αυτά που θέλει ο Χριστός, ή αυτά που θέτε σεις. Τέλος πάντων, οι πόρνες, οι τελώνες, οι κακούργοι, οι ληστές και οι φασίστες, θα δικαιωθούν στους Ουρανούς.

[Κόκκορας]

γι αυτό είναι μυστήρια κατάσταση το εσωτερικό του ανθρώπου,δεν μπορείς να πείς με βεβαιότητα πως κινείσαι ορθά αν δεν αισθάνεσαι χαρά εσωτερική(που σημαίνει κατοίκησε ο Θεός στο κέντρο της ψυχής,στην περιοχή της καρδιάς και όταν λέμε χαρά δεν εννοούμε την ψευτοχαρά την κοσμική),αυτά τα πράγματα δεν είναι λόγια.
ο Θεός μετα βεβαιότητας γνωριζει τι καπνό φουμάρει ο καθένας μας και επιπλέον ξέρει τι έπρεπε να περιμένει από τον καθ'ενα βάσει του περιβάλλοντος που μεγάλωσε και χίλιων δυο άλλων παραγόντων,που εμείς αδυνατούμε τελείως να διακρίνουμε.
Για εμάς τα λόγια και η εικόνα είναι το είναι του ανθρώπου,ο Θεός στην παραβολή ρητά σου δηλώνει πως το φαίνεσθαι δεν ταυτίζεται σε καμία περίπτωση με το είναι(ή έστω δεν είναι βέβαιο πως βρισκονται σε αρμονία).Ακόμα και φιλανθρωπία μπορεί να κάνεις και να έχεις έπαρση!Να την κάνεις από εγωισμό,να λες περαστικά σε άνθρωπο και μέσα σου να βράζεις και να μην το ξέρεις,έτσι λένε όσοι ζουν συν Θεω και είναι καρδιογνώστες.
Στην δική μας μεταπτωτική κατάσταση αυτά είναι τα ανώτερα μαθηματικά.

Εμένα με εντυπωσιάζει αυτό που λένε οι Άγιοι από την εμπειρία τους, πως ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης,αγαπάει εξίσου όλους τους ανθρώπους!και τον νοικοκύρη και τον κλεφτη δηλαδή,αλλά δοξάζει μόνο αυτούς που τον πλησιάζουν(εννοώντας εσωτερικά,πράγμα που θέλει άσκηση κ.λπ)εκεί αναπαύεται και αναπαύει το δημιούργημά Του.
το δοξάζει με την έννοια του θεώνει,θεοποιεί πιο σωστά.

+1 στο νήμα

[bluerose]

Μυστήρια του Θεού είναι αυτά

Και δε φτάνει μόνο η πίστη
Θέλει τη γνώση της αγαπης του Θεού
Τη γνώση της κρίσης του Θεου
Τη γνώση της ενέργειας του Θεού
και τη γνώση της θέλησης του Θεού

Αυτά είπε ο Θεόπνευστος Άγιος Βελιμιροβιτς

Με απλά λόγια, ο Θεός έχει κρίση και κρίνει, δεν είναι μόνο αγάπη
Έχει θέληση και ενεργεί, δεν είναι μόνο γνώση του καθενός μας

[pylothess]

Είναι άραγε εδώ το κατάλληλο μέρος για τέτοιες συζητήσεις;

[bluerose]

Αφού λέει θεματική ενότητα για θρησκειολογία
Δεν τα γράφουμε στη θεματική ενότητα για την πολιτική

[pylothess]

Αφού λέει θεματική ενότητα για θρησκειολογία
Δεν τα γράφουμε στη θεματική ενότητα για την πολιτική

Δεν εννοώ αυτό. Εννοώ ότι είναι πολύ πιθανό κάποιοι να χλευάσουν ,να βρούν αφορμή να εκδηλώσουν όλο το αντικληρικαλιστικό τους μένος.

[bluerose]

Αφού λέει θεματική ενότητα για θρησκειολογία
Δεν τα γράφουμε στη θεματική ενότητα για την πολιτική

Δεν εννοώ αυτό. Εννοώ ότι είναι πολύ πιθανό κάποιοι να χλευάσουν ,να βρούν αφορμή να εκδηλώσουν όλο το αντικληρικαλιστικό τους μένος.

Μα αυτό λέω

Δεν είναι εδώ νήμα τέτοιο