Είναι η Βιολογική Αθανασία συμβατή με τις θρησκείες;

[jey_pap]

Κατα την Βιβλο τα φιδια ηταν αρχικα τετραποδα (...)

Θεωρία της εξέλιξης λέγεται αυτό...

Καμμια σχεση. Απο καταρα την επαθε ο φουκαρας ο φιδης..

Γεν. 3,14 "καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς τῷ ὄφει· ὅτι ἐποίησας τοῦτο, ἐπικατάρατος σὺ ἀπὸ πάντων τῶν κτηνῶν καὶ ἀπὸ πάντων τῶν θηρίων τῶν ἐπὶ τῆς γῆς· ἐπὶ τῷ στήθει σου καὶ τῇ κοιλίᾳ πορεύσῃ καὶ γῆν φαγῇ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς σου."

Ας επανέλθουμε πάλι απ' το παλιά ειπωμένο.
Προφητεύει ο Προσκυνητός τί θα συμβεί στον «Φίδη». Προφητεύει και για τον Αδάμ και την Εύα για τα αποτελέσματα που θα είχε η πτώση*. Αυτό εύκολα διαφαίνεται από τη χρήση του «επικατάρατος
» κι όχι «καταραμένος» (βλέπε έννοιες). Δεν ταιριάζει η μεταβολή του «Φίδη» σύμφωνα με την θεωρία της εξέλιξης, χωρίς περαιτέρω εμβάθυνση σε τυχόν πνευματικές έννοιες;

(*) Πτώση. Πρόκειται για την επικράτηση της γνωμικής προαίρεσης έναντι της φυσικής τοιαύτης. Η τελευταία αυτή συμβάδιζε σταθερά με τη θεία θέληση. Η επικράτηση της πτωτική συνέπειας δεν γίνεται αναγκαστώς, αλλά εγωτικά στον άνθρωπο. Πρόκειται για την επικράτηση της γνωμικής προαίρεσης, ήτοι να κάνουμε το καλό ή το κακό αναλόγως της γνώμης μας κι όχι της φυσικής μας θελήσεως.

Τα ρηματικά επίθετα σε - τέος, - τος διαφέρουν από τις σε - μένος.
Άλλο φιλακισμένος, κι άλλο φιλακιστέος (αυτός που του πρέπει να φυλακιστεί.
μισητός μπορεί να 'ναι αυτός που του αξίζει να τον μισούν, ενώ μισούμενος θεωρείται αυτός που ήδη μισείται.

[Ζενίθεδρος]

Δεν είχαν ούτε άνοια, ούτε αυτιστικοι ήταν. Μια χαρά λειτουργούσε και η μνήμη τους και η συναισθηματική τους νοημοσύνη. Δεν γράφει η Βίβλος για διάκριση, αλλά για γνώση και του κακού.

Παιζεις με τις λεξεις μου φαινεται. Αν δεν ηξεραν τι ειναι καλο και κακο, δεν θα μπορουσαν να διακρινουν καλο απο κακο. Τελεια και παυλα. Οτιδηποτε αλλο ειναι απολογητικη της κακιας ωρας.

Ας παμε ομως λιγο παρακατω. Ο Θεος λοιπον τιμωρησε ολο το ανθρωπινο γενος ακομα και αυτους που γεννιονται σημερα και θα γεννηθουν στο μελλον εις τους αιωνες των αιωνων, χωρις να εχουν παρακουσει τις εντολες του, επειδη το πρωτο ζευγαρι (που δεν ηξερε τι ειναι καλο ή κακο) τον παρακουσε. Μαλιστα. Ο ιδιος Θεος (Τριαδικος γαρ) ηταν εχτρα large μερικους αιωνες αργοτερα και συγχωρησε ολους οσους τον περιεπαιξαν, τον βασανισαν και τελος τον σκοτωσαν.

Πρεπει καποιος να ειναι ή τρελα κολλημενος ή κατα την γνωμη μου να εχει διανοητικα προβληματα για να πιστευει μια τετοια ιστορια που εκτος απο το ηθικο προβλημα που προκυπτει απο τις πραξεις ενος παντογνωστη και δικαιου Θεου της Αγαπης, δεν στεκει ουτε επιστημονικα εκτος εαν τιμωρησε τον προγονο τον δικο μας και των πιθηκων πριν δισεκατομμυρια χρονια και οχι το 5508 π.χ. οπως αναφερει σαν κτιση του κοσμου το Πατριαρχειο Ιεροσολυμων.
Φαινεται λοιπον οτι και οι πιθηκοι πρεπει να κουβαλανε επ' απειρον το προπατορικο αμαρτημα μαζι με την συντριπτικη πλειονοτητα του κοσμου που δεν πηρε το Ορθοδοξο βαπτισμα.

Εσύ είσαι αυτός που προσθετει λεξεις και συμπεράσματα, και επιπλέον πας να βγάλεις με συναισθηματική νοημοσύνη ραδικιού, τον λίαν καλόν άνθρωπο, ώστε να σου βγει το αφήγημα. Δεν γράφει πουθενά η Βίβλος για επίκτητη ικανότητα διάκρισης, λόγω καρποφαγιας. Γράφει για γνώση, εμπειρική γνώση. Γνώρισε ο Αδάμ την Εύα και γέννησε τον Κάιν. Ήξεραν πως δεν είναι καλό αυτό που παν να κάνουν, αλλιώς δεν θα υπήρχε η στιχομυθία, όπου λέει η Εύα: Μα, ο Θεός είπε πως δεν κάνει να γευτούμε από αυτόν τον καρπό...

Αφού λοιπόν γευτηκαν τον καρπό, ένιωσαν εγωισμό, και αυτό ακριβώς είναι η γνώση του κακού. Αυτομάτως, τυφλώνεται η διαίσθηση, δεν νιώθουν την απανταχού παρουσία του Θεού, και είναι εκτός παραδείσου και αυτοί και οι φορείς της γονιδιακής τους μνήμης, οι απόγονοι τους. Δεν χρειάζονται ούτε μήλα, ούτε σύκα, ούτε δέντρα, ούτε εκδίωξη από τον κήπο της Εδέμ. Όλα εκτυλισσονται σε πνευματικό επίπεδο.

Τα υπόλοιπα που γράφεις ειναι παραλήρημα.

[jey_pap]

Συμφωνώ για τις τοποθετήσεις του Ζενι.
Εξάλλου ΔΕΝ υπάρχει τιμωρία. Γνωρίζει και προλέγει ο Προσκυνητός τις συνέπειες της διαστροφής των ψυχοσωματικών δυνάμεων στο αδαμικό γένος, από την υιοθέτηση κι επικράτηση της γνωμικής προαίρεσής τους έναντι της φυσικής τοιαύτης που η τελευταία αυτή αρεσκόταν το αγαθό μόνον.

Όσο για το

....
Φαινεται λοιπον οτι και οι πιθηκοι πρεπει να κουβαλανε επ' απειρον το προπατορικο αμαρτημα μαζι με την συντριπτικη πλειονοτητα του κοσμου που δεν πηρε το Ορθοδοξο βαπτισμα

Τα άλλα homo δεν συμμετέχουν στο προπατορικό.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Να προσθέσουμε πως η διαπλανητική οντότητα που αρχεί το σύμπαν έχει ολόχρυσο περιδέραιο φτιαγμένο από πολύτιμες πέτρες.

[jey_pap]

Να και τα θεοσοφικά.

[Juno]

Αιρετική ερώτηση , αλλά , μήπως το νόημα είναι να καταφέρει ο άνθρωπος να εφαρμόσει την βιολογική αθανασία ; Μήπως αυτό περιμένει ο Θεός ώστε να έρθει η Δευτέρα Παρουσία ; Εφόσον ο άνθρωπος δημιουργήθηκε κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν του , θέλει να τον κάνει να καταφέρει μόνος του να φτάσει στο Θείο , όχι μόνο πνευματικά όπως οι Άγιοι αλλά και σωματικά , όπως ένας πατέρας θέλει να δει τα παιδιά του να προοδεύουν ;

Κάπου είχα διαβάσει για έναν βαρεμένο Ρώσο επιστήμονα που προσπαθεί να βρει τρόπο να κάνει τον άνθρωπο αθάνατο lol

Δηλαδή αν ακούσεις ότι εμφυτεύουν γονίδια της Hydra στο DNA γονιμοποιημένων ωραρίων ανθρώπου για να δουν τι θα βγει, θα απορήσεις;
Εγώ όχι και ελπίζω το δύστυχο υβρίδιο να είναι θνησιγενές για να μην υποφέρει. Το έχουν ξεφτιλίσει οι επιστήμονες χωρίς ηθική.

[Αρχέλαος]

Δεν υπάρχει άσαρκη ψυχή στον χριστιανισμό. Αυτό μαζί με την αθανασία της ψυχής χωρίς το σώμα, είναι πλατωνική θεώρηση.
Σε μας υπάρχει ψυχή που χρειάζεται σώμα και η οποία φυσικά δεν προυπάρχει της συλλήψεως του ανθρώπου.
Επίσης, το σώμα αυτό (θα) συμμετέχει-με τρόπο που δεν γνωρίζουμε-στην αιωνιότητα.

Η ψυχή είναι αθάνατη και το σώμα θνητό.
Ο άνθρωπος είναι ψυχοσωματικό όν, δηλαδή από αποτελείται από αθάνατο και θνητό μέρος αντίστοιχα. Αν η ψυχή ήταν μέρος του σώματος, θα μιλούσαμε για ...σωματικό ον.
Άλλωστε θα ήταν παράδοξο να μιλάμε για κρίση ψυχών, όταν οι ψυχές πεθαίνουν με το σώμα και βαίνουν στην ανυπαρξία...

Στη Γένεση μπορείς να διαβάσεις ότι ο άνθρωπος φτιάχτηκε, κατασκευάστηκε, αλλά η ψυχή του εμφυσήθηκε, δεν κατασκευάστηκε. Ήταν πνοή του Θεού, όχι υλικό.

Η ψυχή είναι αθάνατη κατά την βούληση του Θεού, όπως αθάνατοι είναι και οι άγγελοι χωρίς αυτό να σημαίνει όμως οτι είναι άυλοι. Είναι κτίσματα όλα αυτά, άκτιστος είναι (και κατά συνέπεια αθάνατος ως πηγή αθανασίας) μόνο ο Θεός.

Στην Γένεση γράφει:

Γεν. 1 ,26. καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν...

Γεν. 2,7. καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, χοῦν ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ ἐνεφύσησεν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πνοὴν ζωῆς, καὶ ἐγένετο ὁ ἄνθρωπος εἰς ψυχὴν ζῶσαν.

Η λέξη "ψυχή" στους εβραίους και τους χριστιανούς έχει διάφορες μεταφράσεις/έννοιες σε διάφορα σημεία, ψυχή πχ έχουν και τα ζώα αλλά ζωική ψυχή η οποία δεν μετέχει στην αφθαρσία.

Ψυχή ζώσα έχει μόνο ο άνθρωπος. Αυτό συνέβη όταν η ψυχή του ζωοποιήθηκε ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ κι έγινε αθάνατη με την Πνοή του Θεού.
Για το σώμα, μην ξεχνάς, οτι ο Χριστός χρειάστηκε να έρθει ως ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΕΝΣΑΡΚΟΜΕΝΟΣ για να μπορέσει να σώσει τον άνθρωπο
Και σύμφωνα με τους λόγους Του και την Ανάστασή Του, το σώμα ΜΕΤΕΧΕΙ της αθανασίας (με τρόπο που εμείς δεν γνωρίζουμε, Θεός είναι εκείνος ξέρει το ΠΩΣ της Δημιουργίας).


Η διδασκαλία περι αθανάτου ψυχής (η οποία μάλιστα προυπάρχει) και θνητού σώματος και ο διαχωρισμός μεταξύ κακού σώματος/καλής ψυχής, είναι πλατωνισμός και δυισμός κτλ.

Οπότε, η έννοια "ψυχοσωματικό", έτσι όπως την θέτεις

Ο άνθρωπος είναι ψυχοσωματικό όν, δηλαδή από αποτελείται από αθάνατο και θνητό μέρος αντίστοιχα. Αν η ψυχή ήταν μέρος του σώματος, θα μιλούσαμε για ...σωματικό ον

είναι λανθασμένη.

[Αρχέλαος]

Δεν είχαν ούτε άνοια, ούτε αυτιστικοι ήταν. Μια χαρά λειτουργούσε και η μνήμη τους και η συναισθηματική τους νοημοσύνη. Δεν γράφει η Βίβλος για διάκριση, αλλά για γνώση και του κακού.

Παιζεις με τις λεξεις μου φαινεται. Αν δεν ηξεραν τι ειναι καλο και κακο, δεν θα μπορουσαν να διακρινουν καλο απο κακο. Τελεια και παυλα. Οτιδηποτε αλλο ειναι απολογητικη της κακιας ωρας.

Ας παμε ομως λιγο παρακατω. Ο Θεος λοιπον τιμωρησε ολο το ανθρωπινο γενος ακομα και αυτους που γεννιονται σημερα και θα γεννηθουν στο μελλον εις τους αιωνες των αιωνων, χωρις να εχουν παρακουσει τις εντολες του, επειδη το πρωτο ζευγαρι (που δεν ηξερε τι ειναι καλο ή κακο) τον παρακουσε. Μαλιστα. Ο ιδιος Θεος (Τριαδικος γαρ) ηταν εχτρα large μερικους αιωνες αργοτερα και συγχωρησε ολους οσους τον περιεπαιξαν, τον βασανισαν και τελος τον σκοτωσαν.

Πρεπει καποιος να ειναι ή τρελα κολλημενος ή κατα την γνωμη μου να εχει διανοητικα προβληματα για να πιστευει μια τετοια ιστορια που εκτος απο το ηθικο προβλημα που προκυπτει απο τις πραξεις ενος παντογνωστη και δικαιου Θεου της Αγαπης, δεν στεκει ουτε επιστημονικα εκτος εαν τιμωρησε τον προγονο τον δικο μας και των πιθηκων πριν δισεκατομμυρια χρονια και οχι το 5508 π.χ. οπως αναφερει σαν κτιση του κοσμου το Πατριαρχειο Ιεροσολυμων.
Φαινεται λοιπον οτι και οι πιθηκοι πρεπει να κουβαλανε επ' απειρον το προπατορικο αμαρτημα μαζι με την συντριπτικη πλειονοτητα του κοσμου που δεν πηρε το Ορθοδοξο βαπτισμα.

Εσύ είσαι αυτός που προσθετει λεξεις και συμπεράσματα, και επιπλέον πας να βγάλεις με συναισθηματική νοημοσύνη ραδικιού, τον λίαν καλόν άνθρωπο, ώστε να σου βγει το αφήγημα. Δεν γράφει πουθενά η Βίβλος για επίκτητη ικανότητα διάκρισης, λόγω καρποφαγιας. Γράφει για γνώση, εμπειρική γνώση. Γνώρισε ο Αδάμ την Εύα και γέννησε τον Κάιν. Ήξεραν πως δεν είναι καλό αυτό που παν να κάνουν, αλλιώς δεν θα υπήρχε η στιχομυθία, όπου λέει η Εύα: Μα, ο Θεός είπε πως δεν κάνει να γευτούμε από αυτόν τον καρπό...

Αφού λοιπόν γευτηκαν τον καρπό, ένιωσαν εγωισμό, και αυτό ακριβώς είναι η γνώση του κακού. Αυτομάτως, τυφλώνεται η διαίσθηση, δεν νιώθουν την απανταχού παρουσία του Θεού, και είναι εκτός παραδείσου και αυτοί και οι φορείς της γονιδιακής τους μνήμης, οι απόγονοι τους. Δεν χρειάζονται ούτε μήλα, ούτε σύκα, ούτε δέντρα, ούτε εκδίωξη από τον κήπο της Εδέμ. Όλα εκτυλισσονται σε πνευματικό επίπεδο.

[Alphabet]

Εσύ είσαι αυτός που προσθετει λεξεις και συμπεράσματα, και επιπλέον πας να βγάλεις με συναισθηματική νοημοσύνη ραδικιού, τον λίαν καλόν άνθρωπο, ώστε να σου βγει το αφήγημα. Δεν γράφει πουθενά η Βίβλος για επίκτητη ικανότητα διάκρισης, λόγω καρποφαγιας. Γράφει για γνώση, εμπειρική γνώση. Γνώρισε ο Αδάμ την Εύα και γέννησε τον Κάιν. Ήξεραν πως δεν είναι καλό αυτό που παν να κάνουν, αλλιώς δεν θα υπήρχε η στιχομυθία, όπου λέει η Εύα: Μα, ο Θεός είπε πως δεν κάνει να γευτούμε από αυτόν τον καρπό...

Αφού λοιπόν γευτηκαν τον καρπό, ένιωσαν εγωισμό, και αυτό ακριβώς είναι η γνώση του κακού. Αυτομάτως, τυφλώνεται η διαίσθηση, δεν νιώθουν την απανταχού παρουσία του Θεού, και είναι εκτός παραδείσου και αυτοί και οι φορείς της γονιδιακής τους μνήμης, οι απόγονοι τους. Δεν χρειάζονται ούτε μήλα, ούτε σύκα, ούτε δέντρα, ούτε εκδίωξη από τον κήπο της Εδέμ. Όλα εκτυλισσονται σε πνευματικό επίπεδο.

Τα υπόλοιπα που γράφεις ειναι παραλήρημα.

Μαλλον προσπαθεις να μας τρελανεις τελικα. Μιλαει δε για νοημοσυνη ραδικιου ο ανθρωπος που πιστευει σε ενα παραμυθι γιδοβοσκων με δενδρα γνωσης και αθανασιας και τετραποδα διαβολοφιδα που μιλανε...

Ο Θεος υποτιθεται οτι ειπε στον Αδαμ " ἀπὸ δὲ τοῦ ξύλου τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν, οὐ φάγεσθε ἀπ᾿ αὐτοῦ". Οπερ σημαινει οτι πριν να φανε τον καρπο δεν γνωριζαν τι εστι καλο ή πονηρο και επομενως δεν υπηρχε τροπος διακρισης μεταξυ των δυο, ουτε υπηρχε δολος στην σκεψη τους. Ουτε μπορουσαν να γνωριζουν οτι ο οφις ηταν ο κακος και ο Θεος ηταν ο καλος και επρεπε να ακουν μονο τον δευτερο.

Εχετε παρει αυτο το ηλιθιο παραμυθι των γιδοβοσκων που κατα την επισημη εκκλησια συνεβη πριν 7500 χρονια, το εχετε αναγαγει σε "πνευματικο επιπεδο" και μας εχετε ζαλισει εδω και 2000 χρονια με ενα δηθεν προπατορικο αμαρτημα και την "σωτηρια" μεσω της Ορθοδοξης βαπτισης. Ακομα και στη Γραφη ο Θεος αναφερει οτι αμαρτηματα γονεων ακολουθουν τα τεκνα μεχρι 4ης γενιας. Αλλα στασου, οχι για τους πρωτοπλαστους που απλα παρακουσαν χωρις δολο! Πως αλλοιως θα πεισουμε το ποιμνιο να βαπτιζεται επ' απειρον;

Θελεις να κανεις και συζητηση...

[stavmanr]

Ο Θεος υποτιθεται οτι ειπε στον Αδαμ " ἀπὸ δὲ τοῦ ξύλου τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν, οὐ φάγεσθε ἀπ᾿ αὐτοῦ". Οπερ σημαινει οτι πριν να φανε τον καρπο δεν γνωριζαν τι εστι καλο ή πονηρο και επομενως δεν υπηρχε τροπος διακρισης μεταξυ των δυο, ουτε υπηρχε δολος στην σκεψη τους.

Ακριβώς αυτό, όμως!
Δεν υπήρχε δόλος στη σκέψη τους. Ο δόλος προέκυψε από τη γνώση, είναι η παραγωγή του δόλου ως διαδικασία εκλογίκευσης.

Το λάθος που κάνετε όσοι δεν ασχολείστε ουσιαστικά με την χριστιανική πίστη, αλλά παρακολουθείτε ως εντός εκτός κι επί τα αυτά, είναι ότι προσπαθείτε να αντικειμενοποιήσετε το κακό ως εξωτερικό φαινόμενο. Και φυσικά πέφτετε στην κλασική λούμπα του ορισμού του κακού, που στο τέλος παραιτείστε και οι ίδιοι.
Το κακό, για τον χριστιανισμό, έχει ηθικό πρόσημο. Δεν είναι πράξη. Δεν είναι αποτέλεσμα. Είναι το αίτιο του αποτελέσματος. Η ενόρμηση.

Το ότι όλοι κάποτε θα πεθάνουμε δεν είναι το κακό της υπόθεσης. Η θνητότητα είναι η πρώτη φύση μας. Το κακό σχετίζεται με το γιατί κάποιος θέλει και προσπαθεί να καταφέρει τον διπλανό του νεκρό. Γιατί κάποιος προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το διπλανό του, να τον βασανίσει, να τον πονέσει, να τον κοροϊδέψει κλπ. Είναι η διαδικασία εκείνη που προσπαθεί να δικαιολογήσει μία πράξη η οποία στρέφεται εναντίον του διπλανού με εκλογικεύσεις και τεχνάσματα του μυαλού.

[jey_pap]

...
Ακομα και στη Γραφη ο Θεος αναφερει οτι αμαρτηματα γονεων ακολουθουν τα τεκνα μεχρι 4ης γενιας.

Δεν σημειώθηκε καμία πρόοδος από τα ειπωθέντα στο παλιό.
Κάτι μου λέει πως το μόνο κίνητρο είναι, όχι η αγνωστικιστική διάθεση, αλλά η ιδέα για κάποιους, πως

οι εξιδανικεύσεις είναι καταδικασμένες να προκαλούν απογοητεύσεις, κι ότι όσο περισσότερο εξιδανικεύουν μια ιδέα ή ένα κόμα ή κάποια πρόσωπα, νομίζουν πως τόσο πιο ραγδαία θα είναι η υποτίμηση που θα δεχθούν τα προς εξιδανίκευσιν, όσο μεγαλύτερες είναι οι θεωρούμενες απ' αυτούς αυταπάτες, τόσο πιο σκληρή θα είναι η ματαίωση από τη διάλυσή τους. Στην καθημερινή μας ζωή, διαπιστώνουμε κάτι ανάλογο στην ένταση του μίσους και της οργής (από τέτοιου είδους άτομα) που στρέφονται ενάντια σε όσους φαίνεται να υπόσχονται αρχικά πολλά και στη συνέχεια δεν επιτυγχάνουν σύντομα να εκπληρώσουν τις προσδοκίες των γύρω τους. Παλινδρομούν μεταξύ εξιδανίκευσης και υποτίμησης, χωρίς να δίνουν στον εαυτό τους ευκαιρία για λογικές και σε βάθος αναδιφήσεις.

Εδώστη θρησκειολογίας βέβαια οι τύποι βρίσκουν πεδίο δόξης λαμπρό και βγάζουν τα υστερήματά τους, κι όχι σε άλλους τομείς που υπάρχουν λόγοι τραχείς στις αντιπαραθέσεις, ενώ στο πεδίο αυτό δεν συναντούν προσβολές ή κινδύνους για αναφορές απειλητικές για νομικά αποτελέσματα.
Πίστευα πως η επιστροφή θα είχε νέες απορίες για να επιλυθούν, αλλά επανέρχονται απορίες που απαντήθηκαν, οπότε η εμμονή ενέχει ψυχολογικά πλέον χαρακτηριστικά, κι όχι αγνωστικιστική διάθεση.
Για το εδάφιο που ξανά-υπέβαλλε για πολλοστή φορά, όπως βέβαια υποψιάζομαι πως θα κάνει και για άλλες απαντημένες απορίες από το παλιό, αποκρύπτει το πλήρες εδάφιο πιο πριν από τους αριθμούς στην έξοδο 20:5που έχει την επίμαχη λύση «αποδιδούς αμαρτίας πατέρων επί τέκνα, έως τρίτης και τετάρτης γενεάς τοις μισούσι με».

[Alphabet]

Το κακό σχετίζεται με το γιατί κάποιος θέλει και προσπαθεί να καταφέρει τον διπλανό του νεκρό. Γιατί κάποιος προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το διπλανό του, να τον βασανίσει, να τον πονέσει, να τον κοροϊδέψει κλπ. Είναι η διαδικασία εκείνη που προσπαθεί να δικαιολογήσει μία πράξη η οποία στρέφεται εναντίον του διπλανού με εκλογικεύσεις και τεχνάσματα του μυαλού.

Στο Θεο του ασχετου παραμυθιου των γιδοβοσκων αναφερεσαι;
Γιατι συμφωνα με την πλοκη του μυθου, αυτος υποτιθεται οτι τους κοροιδεψε απο την αρχη και τους εβαλε σε αυτο το τεστ, προγνωριζοντας πολυ καλα τι θα συνεβαινε. Αυτος εστειλε τον "οφι-διαβολο" να εκμεταλλευτει την αθωοτητα τους, γιατι οπως αναφερει η Γραφη, ο διαβολος δεν μπορει να κανει τιποτα χωρις αδεια απο τον Θεο. Σαν παντογνωστης τα ειχε ολα σχεδιασει τελεια, ωστε να φυγουν οι πρωτοπλαστοι απο τον κηπο. Η επειβεβαιωση για οσα γραφω ειναι οτι ο Θεος σαν Τελειος και Παντογνωστης, ηταν αδυνατον να ειχε εκπονησει λαθος σχεδιο. Αυτος τους εκανε να πονεσουν και να βασανιστουν με την αδικη τιμωρια του, αφου αυτος τους κατασκευασε με αυτα τα ελαττωματα. Αυτος ξανα-κοροιδεψε τους πρωτοπλαστους λεγοντας τους "ᾗ δ᾿ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ᾿ αὐτοῦ, θανάτῳ ἀποθανεῖσθε". Εν αντιθεσει, το φιδακι, κουνωντας και τα ποδαρακια του για εμφαση , τους ειπε την απολυτη αληθεια, "οὐ θανάτῳ ἀποθανεῖσθε· ᾔδει γὰρ ὁ Θεός, ὅτι ᾗ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ᾿ αὐτοῦ, διανοιχθήσονται ὑμῶν οἱ ὀφθαλμοὶ καὶ ἔσεσθε ὡς θεοί, γινώσκοντες καλὸν καὶ πονηρόν."
Και η εκκλησια ειναι αυτη που προσπαθει να δικαιολογησει αυτες τις πραξεις με εκλογικευσεις και τεχνασματα του μυαλου.

Μην μου δωσεις σε παρακαλω τις γνωστες κατασκευασμενες ερμηνειες περι "πνευματικου θανατου" των πρωτοπλαστων. Ελεος!

[jey_pap]

Όχι πως κατέθεσε κάτι νέο, μα διακρίνει κανείς έναν κάποιο εμπλουτισμό σε παλιά κατάθεση περί προγνώσεις.
Είχαν απαντήσει πολλοί. Αναφέρθηκε μάλιστα ένα επιχείρημα πως δε φτάνει από μόνη της η πρόγνωση, προκειμένου να προβεί ο Προσκυνητός σε ρύθμιση των καταστάσεων, αλλά έπρεπε να μάθουν και οι απόγονοι εκτός της πρόγνωσης, τα τεκταινόμενα (καλά και άσχημα). Έτσι θα αποδοθεί δικαιοσύνη εις επίγνωση της ανθρωπότητας, κι όχι μόνον του Προσκυνητού, γιατί η στάση των ανθρώπων απέναντι στην Αλήθεια είναι ο οδηγός για ορθή συμπόρευση της πρόθεσης με την φυσική θέληση των ελλόγων όντων. Αν η πρόγνωση προλάβενε την τοποθέτηση του ανθρώπου έναντι της Αληθείας, δεν θα είχε γυμναστεί ο νους ποτέ στην πάλη μεταξύ Πλάνης και Αληθειας ώστε να λάμψει - βλέπε υπογραφή.

[stavmanr]

Το κακό σχετίζεται με το γιατί κάποιος θέλει και προσπαθεί να καταφέρει τον διπλανό του νεκρό. Γιατί κάποιος προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το διπλανό του, να τον βασανίσει, να τον πονέσει, να τον κοροϊδέψει κλπ. Είναι η διαδικασία εκείνη που προσπαθεί να δικαιολογήσει μία πράξη η οποία στρέφεται εναντίον του διπλανού με εκλογικεύσεις και τεχνάσματα του μυαλού.

Στο Θεο του ασχετου παραμυθιου των γιδοβοσκων αναφερεσαι;

Όχι. Στο Θεό της Ορθοδοξίας και της Ελλάδας.
Εκτός αν η Ελλάδα έχει μόνο γιδοβοσκούς στη δική σου αντίληψη...

[Μπίστης]

Δεν αρκεί η απλή λογική για να είναι κανείς άθεος. Χρειάζεται θάρρος και μόρφωση.

Δειλία να αντιμετωπίσει τα μεγάλα ερωτήματα και αμορφωσιά που αγνοεί όλα τα μεγάλα πνεύματα που διαφώνησαν με την μικρόνοια και ισχυρογνωμοσύνη της αθείας