stavmanr έγραψε: ↑22 Μάιος 2020, 21:22
Σουβλίτσα έγραψε: ↑20 Μάιος 2020, 01:25
stavmanr έγραψε: ↑19 Μάιος 2020, 21:10
Θα διαφωνήσω με τον φίλο Ούτις, συμφωνώντας.
Ο θάνατος είναι για το χριστιανισμό μόνο πνευματικός. Ο βιολογικός "θάνατος" ονομάζεται "κοίμηση".
Για τον χριστιανισμό, η κοίμηση έρχεται σε κάθε περίπτωση και είναι ανεξάρτητη από την πίστη, άσχετη με εκείνη. Ο θάνατος ποτέ.
Δεν μας αφορά πότε θα "κοιμηθούμε" και πώς. Δεν είναι στα δικά μας χέρια. Αντίθετα, το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι αυτό που δεν αλλάζει ούτε με την βιολογική ζωή, ούτε με το βιολογικό θάνατο: η αθανασία της ψυχής.
Η διδασκαλία του Χριστού αφορούσε την προσήλωση στο αθάνατο, όχι στο "θνητό". Το θνητό βασίζεται στο αθάνατο, αφού η ψυχή υπάρχει είτε ενσαρκωμένη, είτε άσαρκη.
Δεν υπάρχει άσαρκη ψυχή στον χριστιανισμό. Αυτό μαζί με την αθανασία της ψυχής χωρίς το σώμα, είναι πλατωνική θεώρηση.
Σε μας υπάρχει ψυχή που χρειάζεται σώμα και η οποία φυσικά δεν προυπάρχει της συλλήψεως του ανθρώπου.
Επίσης, το σώμα αυτό (θα) συμμετέχει-με τρόπο που δεν γνωρίζουμε-στην αιωνιότητα.
Η ψυχή είναι αθάνατη και το σώμα θνητό.
Ο άνθρωπος είναι ψυχοσωματικό όν, δηλαδή από αποτελείται από αθάνατο και θνητό μέρος αντίστοιχα. Αν η ψυχή ήταν μέρος του σώματος, θα μιλούσαμε για ...σωματικό ον.
Άλλωστε θα ήταν παράδοξο να μιλάμε για κρίση ψυχών, όταν οι ψυχές πεθαίνουν με το σώμα και βαίνουν στην ανυπαρξία...
Στη Γένεση μπορείς να διαβάσεις ότι ο άνθρωπος φτιάχτηκε, κατασκευάστηκε, αλλά η ψυχή του εμφυσήθηκε, δεν κατασκευάστηκε. Ήταν πνοή του Θεού, όχι υλικό.
Η ψυχή είναι αθάνατη κατά την βούληση του Θεού, όπως αθάνατοι είναι και οι άγγελοι χωρίς αυτό να σημαίνει όμως οτι είναι άυλοι. Είναι κτίσματα όλα αυτά, άκτιστος είναι (και κατά συνέπεια αθάνατος ως πηγή αθανασίας) μόνο ο Θεός.
Στην Γένεση γράφει:
Γεν. 1 ,26. καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν...
Γεν. 2,7. καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, χοῦν ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ ἐνεφύσησεν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πνοὴν ζωῆς, καὶ ἐγένετο ὁ ἄνθρωπος εἰς ψυχὴν ζῶσαν.
Η λέξη "ψυχή" στους εβραίους και τους χριστιανούς έχει διάφορες μεταφράσεις/έννοιες σε διάφορα σημεία, ψυχή πχ έχουν και τα ζώα αλλά ζωική ψυχή η οποία δεν μετέχει στην αφθαρσία.
Ψυχή
ζώσα έχει μόνο ο άνθρωπος. Αυτό συνέβη όταν η ψυχή του
ζωοποιήθηκε ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ κι έγινε αθάνατη με την Πνοή του Θεού.
Για το σώμα, μην ξεχνάς, οτι ο Χριστός χρειάστηκε να έρθει ως ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΕΝΣΑΡΚΟΜΕΝΟΣ για να μπορέσει να σώσει τον άνθρωπο
Και σύμφωνα με τους λόγους Του και την Ανάστασή Του, το σώμα ΜΕΤΕΧΕΙ της αθανασίας (με τρόπο που εμείς δεν γνωρίζουμε, Θεός είναι εκείνος ξέρει το ΠΩΣ της Δημιουργίας).
Η διδασκαλία περι αθανάτου ψυχής (η οποία μάλιστα προυπάρχει) και θνητού σώματος και ο διαχωρισμός μεταξύ κακού σώματος/καλής ψυχής, είναι πλατωνισμός και δυισμός κτλ.
Οπότε, η έννοια "ψυχοσωματικό", έτσι όπως την θέτεις
Ο άνθρωπος είναι ψυχοσωματικό όν, δηλαδή από αποτελείται από αθάνατο και θνητό μέρος αντίστοιχα. Αν η ψυχή ήταν μέρος του σώματος, θα μιλούσαμε για ...σωματικό ον
είναι λανθασμένη.