Όχι
Τρίτη Τετάρτη Σάββατο έχει
Συντονιστής: ΟΥΤΙΣ
Interregnum έγραψε: ↑31 Ιαν 2020, 16:09Προσωπικά, δύο είδη φαύλων πιστών έχω διακρίνει.
-Τους "μισαλλόδοξους" ή "καμμένους", αυτούς δηλαδή που εχθρεύονται ή φοβούνται οποιαδήποτε διαφορετική φιλοσοφία ή θεολογία. Όπου εμφανίζεται ο "οπαδισμός", η πνευματικότητα πεθαίνει. Ο οπαδισμός φανερώνει άγνοια, φοβία, γνωσιομαχία.
Βεβαίως. Δεν κάνει ούτε μια τέλεια να αφαιρεθεί από τις διαθήκες
Αλλιώς κάνεις δική σου θρησκεία
Γνωρίζεις κάποιο που αφαίρεσε ένα κείμενο επειδή δεν τον βόλευε; Από τη Καινή κι έκανε άλλη θρησκεία με πολλούς οπαδούς;
Ο πιστός είναι και θέμα χαρακτήρα
Αυτοί που λες,κάνουν αγώνα
Οι θειτσες κτλ
Αυτό το είπε κι η αδερφή μου στο πάτερ
Λέει με εκνευρίζουν
Λέει αυτές κάνουν αγώνα
Ελπίζω να κατάλαβες και να αλλάξεις οπτική
Άλλο ο χαρακτήρας
-Και τους "ωφελιμιστές", που προσποιούνται ή νομίζουν ότι είναι ευσεβείς πιστοί ενώ δεν ακολουθούν ανάλογο τρόπο ζωής ή ακόμα ακολουθούν ενάντιο τρόπο.
Από άγνοια το κάνουν είναι στην αρχή για αυτο
Αν δεν ακολουθούν τρόπο ζωής μετά από εκατό εξομολογήσεις λειτουργούν πονηρά απέναντι στον Θεο πλέον
Πάλι όμως κάνουν αγώνα
Σωστά έχει σημειωθεί πως "ότι είναι ο πιστός είναι και ο θεός".
Ακριβώς. Αναλογα πως ζούμε αλλάζει κι ο Θεός
Ο άνθρωπος πρέπει να βιώνει την θρησκεία ως αναζήτηση, φιλοσοφικά και βιοθεωρητικά, όχι με γηπεδικό φρόνημα ή ωφελιμιστική σκοπιμότητα.
Εχθρός του ανθρώπου, και κατά προέκταση του πολίτη, είναι τα πάθη του ψυχισμού και η άγνοια, ο υλισμός και ο πρωτογονισμός, οι αρνητικές αρετές.
Ανάλογος
Δεν είναι όλοι ίδιοι οι άνθρωποι για να κατανοούν τα πιο βαριά πνευματικά
Η καλή προαίρεση μετράει κυριως
Θρησκεία σημαίνει πρωτίστως 2 τινά: Κοσμοθεωρία και Βιοθεωρία, δηλαδή θεωρία για τον Κόσμο και την ζωή, για τον άνθρωπο και την ύπαρξη, καθώς και για τον ιδεώδη τρόπο διαβίωσης ήτοι αξίες. H "θεία λατρεία" (ή επικοινωνία μετά του θεϊκού) έπεται.
Η συνέπεια και το αποστάλαγμα, πάντοτε, στα ζητήματα κοσμοαντίληψης, βιοθεωρίας και κουλτούρας, ανευρίσκεται στο αξιακό σύστημα. Εν κατακλείδι, πέρα από σύμβολα και θεούς και δαίμονες, στους καρπούς, σε απλά πράγματα· στην ευνομία, στην οικολογία, στην φιλοπατρία, στη κριτική σκέψη, κάπως έτσι.
Αυτά εγώ τώρα δε τα καταλαβα
Θεοί και σύμβολα, μυθολογίες και θεολογίες μπορούν να ερμηνευθούν κατά δύναμιν ή κατά το δοκούν, σε ένα βαθμό τουλάχιστον, ιδίως όσες έχουν γλώσσα και παραστάσεις ιδιαιτέρως ποιητικές, συμβολικές και δυσνόητες.
Αυτό που δεν αλλάζει είναι η ερμηνεία της Διαθήκης
Όλοι οι Πατέρες συμφωνούν κι ο κάθε ένας με το τρόπο του αναλυει
Νομίζω πως η θρησκευτική συνείδηση είναι ζήτημα αισθητικής και συναισθηματισμού, σε ένα βαθμό τουλάχιστον.
Η έντονη γραφή μέσα στην παράθεση είναι οι απαντήσεις σου; Δεν καταλαβαίνω..bluerose έγραψε: ↑31 Ιαν 2020, 16:41Interregnum έγραψε: ↑31 Ιαν 2020, 16:09Προσωπικά, δύο είδη φαύλων πιστών έχω διακρίνει.
-Τους "μισαλλόδοξους" ή "καμμένους", αυτούς δηλαδή που εχθρεύονται ή φοβούνται οποιαδήποτε διαφορετική φιλοσοφία ή θεολογία. Όπου εμφανίζεται ο "οπαδισμός", η πνευματικότητα πεθαίνει. Ο οπαδισμός φανερώνει άγνοια, φοβία, γνωσιομαχία.
Βεβαίως. Δεν κάνει ούτε μια τέλεια να αφαιρεθεί από τις διαθήκες
Αλλιώς κάνεις δική σου θρησκεία
Γνωρίζεις κάποιο που αφαίρεσε ένα κείμενο επειδή δεν τον βόλευε; Από τη Καινή κι έκανε άλλη θρησκεία με πολλούς οπαδούς;
Ο πιστός είναι και θέμα χαρακτήρα
Αυτοί που λες,κάνουν αγώνα
Οι θειτσες κτλ
Αυτό το είπε κι η αδερφή μου στο πάτερ
Λέει με εκνευρίζουν
Λέει αυτές κάνουν αγώνα
Ελπίζω να κατάλαβες και να αλλάξεις οπτική
Άλλο ο χαρακτήρας
-Και τους "ωφελιμιστές", που προσποιούνται ή νομίζουν ότι είναι ευσεβείς πιστοί ενώ δεν ακολουθούν ανάλογο τρόπο ζωής ή ακόμα ακολουθούν ενάντιο τρόπο.
Από άγνοια το κάνουν είναι στην αρχή για αυτο
Αν δεν ακολουθούν τρόπο ζωής μετά από εκατό εξομολογήσεις λειτουργούν πονηρά απέναντι στον Θεο πλέον
Πάλι όμως κάνουν αγώνα
Σωστά έχει σημειωθεί πως "ότι είναι ο πιστός είναι και ο θεός".
Ακριβώς. Αναλογα πως ζούμε αλλάζει κι ο Θεός
Ο άνθρωπος πρέπει να βιώνει την θρησκεία ως αναζήτηση, φιλοσοφικά και βιοθεωρητικά, όχι με γηπεδικό φρόνημα ή ωφελιμιστική σκοπιμότητα.
Εχθρός του ανθρώπου, και κατά προέκταση του πολίτη, είναι τα πάθη του ψυχισμού και η άγνοια, ο υλισμός και ο πρωτογονισμός, οι αρνητικές αρετές.
Ανάλογος
Δεν είναι όλοι ίδιοι οι άνθρωποι για να κατανοούν τα πιο βαριά πνευματικά
Η καλή προαίρεση μετράει κυριως
Θρησκεία σημαίνει πρωτίστως 2 τινά: Κοσμοθεωρία και Βιοθεωρία, δηλαδή θεωρία για τον Κόσμο και την ζωή, για τον άνθρωπο και την ύπαρξη, καθώς και για τον ιδεώδη τρόπο διαβίωσης ήτοι αξίες. H "θεία λατρεία" (ή επικοινωνία μετά του θεϊκού) έπεται.
Η συνέπεια και το αποστάλαγμα, πάντοτε, στα ζητήματα κοσμοαντίληψης, βιοθεωρίας και κουλτούρας, ανευρίσκεται στο αξιακό σύστημα. Εν κατακλείδι, πέρα από σύμβολα και θεούς και δαίμονες, στους καρπούς, σε απλά πράγματα· στην ευνομία, στην οικολογία, στην φιλοπατρία, στη κριτική σκέψη, κάπως έτσι.
Αυτά εγώ τώρα δε τα καταλαβα
Θεοί και σύμβολα, μυθολογίες και θεολογίες μπορούν να ερμηνευθούν κατά δύναμιν ή κατά το δοκούν, σε ένα βαθμό τουλάχιστον, ιδίως όσες έχουν γλώσσα και παραστάσεις ιδιαιτέρως ποιητικές, συμβολικές και δυσνόητες.
Αυτό που δεν αλλάζει είναι η ερμηνεία της Διαθήκης
Όλοι οι Πατέρες συμφωνούν κι ο κάθε ένας με το τρόπο του αναλυει
Νομίζω πως η θρησκευτική συνείδηση είναι ζήτημα αισθητικής και συναισθηματισμού, σε ένα βαθμό τουλάχιστον.
Την βρεφοκτονία την πολέμησε ο Χριστιανισμός.Nandros έγραψε: ↑31 Ιαν 2020, 15:51Μεγάλη εξυπνάδα και ισχυρότατο επιχείρημα να κρίνει κανείς έθιμα του 3-4ου αιώνα με ηθική του 21ου!ΟΥΤΙΣ έγραψε: ↑31 Ιαν 2020, 13:56Βρεφοκτόνοι δεν θα αρκούσε;Μαύρο Πρόβατο έγραψε: ↑31 Ιαν 2020, 13:13Η μεγαλυτερη απατη του χριστιανισμου ηταν να μας πεισει οτι οι αρχαιοι ησαν "ειδωλολατρες"...
Ναι, δια πυρός και σιδήρου!
Έγιναν άνθρωποι, όμως, οι βρεφοκτόνοι.
Ναι για να ξεχωρίζουν τα έβαλαInterregnum έγραψε: ↑31 Ιαν 2020, 16:55Η έντονη γραφή μέσα στην παράθεση είναι οι απαντήσεις σου; Δεν καταλαβαίνω..bluerose έγραψε: ↑31 Ιαν 2020, 16:41Interregnum έγραψε: ↑31 Ιαν 2020, 16:09Προσωπικά, δύο είδη φαύλων πιστών έχω διακρίνει.
-Τους "μισαλλόδοξους" ή "καμμένους", αυτούς δηλαδή που εχθρεύονται ή φοβούνται οποιαδήποτε διαφορετική φιλοσοφία ή θεολογία. Όπου εμφανίζεται ο "οπαδισμός", η πνευματικότητα πεθαίνει. Ο οπαδισμός φανερώνει άγνοια, φοβία, γνωσιομαχία.
Βεβαίως. Δεν κάνει ούτε μια τέλεια να αφαιρεθεί από τις διαθήκες
Αλλιώς κάνεις δική σου θρησκεία
Γνωρίζεις κάποιο που αφαίρεσε ένα κείμενο επειδή δεν τον βόλευε; Από τη Καινή κι έκανε άλλη θρησκεία με πολλούς οπαδούς;
Ο πιστός είναι και θέμα χαρακτήρα
Αυτοί που λες,κάνουν αγώνα
Οι θειτσες κτλ
Αυτό το είπε κι η αδερφή μου στο πάτερ
Λέει με εκνευρίζουν
Λέει αυτές κάνουν αγώνα
Ελπίζω να κατάλαβες και να αλλάξεις οπτική
Άλλο ο χαρακτήρας
-Και τους "ωφελιμιστές", που προσποιούνται ή νομίζουν ότι είναι ευσεβείς πιστοί ενώ δεν ακολουθούν ανάλογο τρόπο ζωής ή ακόμα ακολουθούν ενάντιο τρόπο.
Από άγνοια το κάνουν είναι στην αρχή για αυτο
Αν δεν ακολουθούν τρόπο ζωής μετά από εκατό εξομολογήσεις λειτουργούν πονηρά απέναντι στον Θεο πλέον
Πάλι όμως κάνουν αγώνα
Σωστά έχει σημειωθεί πως "ότι είναι ο πιστός είναι και ο θεός".
Ακριβώς. Αναλογα πως ζούμε αλλάζει κι ο Θεός
Ο άνθρωπος πρέπει να βιώνει την θρησκεία ως αναζήτηση, φιλοσοφικά και βιοθεωρητικά, όχι με γηπεδικό φρόνημα ή ωφελιμιστική σκοπιμότητα.
Εχθρός του ανθρώπου, και κατά προέκταση του πολίτη, είναι τα πάθη του ψυχισμού και η άγνοια, ο υλισμός και ο πρωτογονισμός, οι αρνητικές αρετές.
Ανάλογος
Δεν είναι όλοι ίδιοι οι άνθρωποι για να κατανοούν τα πιο βαριά πνευματικά
Η καλή προαίρεση μετράει κυριως
Θρησκεία σημαίνει πρωτίστως 2 τινά: Κοσμοθεωρία και Βιοθεωρία, δηλαδή θεωρία για τον Κόσμο και την ζωή, για τον άνθρωπο και την ύπαρξη, καθώς και για τον ιδεώδη τρόπο διαβίωσης ήτοι αξίες. H "θεία λατρεία" (ή επικοινωνία μετά του θεϊκού) έπεται.
Η συνέπεια και το αποστάλαγμα, πάντοτε, στα ζητήματα κοσμοαντίληψης, βιοθεωρίας και κουλτούρας, ανευρίσκεται στο αξιακό σύστημα. Εν κατακλείδι, πέρα από σύμβολα και θεούς και δαίμονες, στους καρπούς, σε απλά πράγματα· στην ευνομία, στην οικολογία, στην φιλοπατρία, στη κριτική σκέψη, κάπως έτσι.
Αυτά εγώ τώρα δε τα καταλαβα
Θεοί και σύμβολα, μυθολογίες και θεολογίες μπορούν να ερμηνευθούν κατά δύναμιν ή κατά το δοκούν, σε ένα βαθμό τουλάχιστον, ιδίως όσες έχουν γλώσσα και παραστάσεις ιδιαιτέρως ποιητικές, συμβολικές και δυσνόητες.
Αυτό που δεν αλλάζει είναι η ερμηνεία της Διαθήκης
Όλοι οι Πατέρες συμφωνούν κι ο κάθε ένας με το τρόπο του αναλυει
Νομίζω πως η θρησκευτική συνείδηση είναι ζήτημα αισθητικής και συναισθηματισμού, σε ένα βαθμό τουλάχιστον.
Και ξεκίνησαν πολέμους στο όνομα του χριστού, ξεκληρίζοντας ολόκληρους λαούς. Να την χαίρεστε την ανθρωπιά σας!
Εν κατακλείδι, δεν μπορώ να δεχθώ πως "όποιος δεν έχει την (Ορθόδοξη) εκκλησία για μητέρα δεν μπορεί να έχει τον θεό για πατέρα". Θεωρώ αυτή τη διακήρυξη επηρμένη έως αλαζονική και μια τέτοια στάση δεν χωρά στην πνευματικότητα.
Για τους βρεφοκτόνους λέγαμε.
Δεν είναι αλαζονείαInterregnum έγραψε: ↑31 Ιαν 2020, 17:33Εν κατακλείδι, δεν μπορώ να δεχθώ πως "όποιος δεν έχει την (Ορθόδοξη) εκκλησία για μητέρα δεν μπορεί να έχει τον θεό για πατέρα". Θεωρώ αυτή τη διακήρυξη επηρμένη έως αλαζονική και μια τέτοια στάση δεν χωρά στην πνευματικότητα.
Σέβομαι όσους αφοσιώνονται σε ένα πιο πνευματικό τρόπο ζωής, ή ασκητικό, ή θρησκευτικό, αλλά όχι αν διέπονται από υπερ-δογματισμό και οπαδισμό.
ΑΥΤΟ δε μπορώ να το προσπεράσω
Που οι χριστιανοί σταμάτησαν, εσύ καμάρωνες σαν γύφτικο σκεπάρνι γι αυτούς και οι οποίοι μετά έσφαξαν εκατομμύρια στο όνομα του χτιστού.