Η καταστροφή της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας και οι Χριστιανοί.

[George_V]

Ο μύθος ότι τη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας την έκαψαν οι Χριστιανοί ξεκινά με τον Γκίμπονς, ή είναι πιο παλιός, π.χ., από προτεστάντες αντικαθολικούς;

Το κυριως κτιριο της Βιβλιοθηκης εικάζεται οτι καταστράφηκε το 272 κατα τις επιχειρησεις ανακατάληψης της Αιγυπτου απο τον Αυρηλιανο εναντιον της Ζηνοβίας.

Αν επιβιωσε απο αυτο τοτε καταστράφηκε σιγουρα 20 χρόνια μετα απο τον Διοκλητιανο κατα την πολιορκία της Αλεξάνδρειας. Οταν καηκε ολη η συνοικια γυρω απο την Βιβλιοθηκη συνεπεια των οδομαχιών στην πολη.

Βεβαια επιβιωσε το Σεραπείον το οποιο ηταν γνωστο ως "Θυγάτηρ Βιβλιοθηκη" και απαριθμουσε πολλες εκατονταδες χιλιαδες τομους. Φαντασου λοιπον ποσα βιβλία ειχε το κυριως κτιριο αν το Σεραπειον θεωρουνταν "μικρη βιβλιοθηκη".

Το 391 οι Χριστιανοι συγκρουστηκαν με τους παγανιστες και τα επεισοδια εγιναν αιματηρα και συντομα οι παγανιστές βρεθηκαν πολιορκημένοι στο Σεραπείον απο χριστιανικο οχλο.

Για να εκτονώσει την κατάσταση ο Αυτοκράτορας Θεοδόσιος εδωσε χάρη σε ολους τους εμπλεκόμενους και στους μεν Χριστιανους εδωσε το κτιριο και στους παγανιστές το δικαίωμα να παρουν απο μεσα οτι ηθελαν πριν το εγκαταλειψουν (φυσικα τους εδωσε και safe passage για να μην τους πειράξουν οι χριστιανοι οπως θα εβγαιναν).

Ετσι πολλά βιβλια, οσα μπορεσαν να κουβαλήσουν δηλαδη προστέθηκαν στην ηδη μεγάλη συλλογη του Μουσείου, της Φιλοσοφικης Σχολης δλδ που ειχε ιδρυθεί κατα τα προτυπα του αρχικου Μουσείου της Αλεξάνδρειας. Τα υπολοιπα βιβλια του Σεραπείου κάηκαν μαζι με το κτιριο.


Και τελικα οτι απέμεινε και απο αυτη την τελευταια συλλογη καταστράφηκε με την Αραβικη εισβολη τον 7ο αιώνα.

Διάβασα λίγο σχετικά. Δε φαίνεται σε καμία πηγή σύγχρονη να είχε βιβλία το Σεράπειο την εποχή που καταστράφηκε. Επίσης μάλλον γκρεμίστηκε, δε φαίνεται να καηκε.

To 392 o Eπιφάνειος αναφέρει πως τα χειρογραφα της μεταφρασης των Ο' κατατέθηκαν στη Βιβλιοθηκη στο Βρουχείο (προφανως η Μεγάλη Βιβλιοθηκη). Αυτο εγινε επι Πτολεμαιου Β'. Συνεχίζει ομως και λεει πως υπηρχε και δευτερη μικροτερη Βιβλιοθηκη στο Σεραπειο η καλουμενη και "Θυγατηρ Βιβλιοθηκη"

Ο Ιωάννης Τζετζης τον 12ο αιώνα μιλάει για δυο Βιβλιοθηκες. Μια εσωτερικη (η Μεγάλη Βιβλιοθηκη) συνδεδεμενη με το Παλατι του Βρουχειου και μια εξωτερικη στο Σεραπειο μικροτερης χωρητικοτητας.

Στο λογο του κατα Ιουδαιων το 386 ο Ιωάννης ο Χρυσοστομος αναφέρει σε μια αποστροφή "Ειναι ιερός τόπος το Σεραπείο εξαιτίας των βιβλιων που κατέχει?" κανοντας ξεκαθαρη αναφορά στην Βιβλιοθηκη του Σεραπειου.

Ο Αφθονιος γράφει πως η Βιβλιοθηκη του Σεραπείου στεγαζόταν στην Περίστηλο Στοά του Σεραπειου η οποια πρεπει να γλιτωσε μερικώς την καταστροφη γιατι ο Αλ-Γκαρνάτι το 1115 μετρησε περιπου 300 κολώνες και υπολειματα κολωνων. Το 1167 αναφέρεται οτι ο Σαλαδίνος γκρεμισε τις κολωνες αυτές και χρησιμοποιησε το υλικο για να μπαζώσει το λιμάνι ωστε να μην κανουν επιθεση απο θαλασσης οι Σταυροφόροι.

Στο βιβλιο City and School in Late Antique Athens and Alexandria του Edward Watts μας λεει πως μεχρι τα τελη του 4ου αιώνα το Σεραπείο ειχε τη μεγαλύτερη συλλογη βιβλιων στην πολη και φυσικα εκτος απο ναος λειτουργουσε και σαν Φιλοσοφικη Σχολη.

[Ζαποτέκος]

Διάβασα λίγο σχετικά. Δε φαίνεται σε καμία πηγή σύγχρονη να είχε βιβλία το Σεράπειο την εποχή που καταστράφηκε. Επίσης μάλλον γκρεμίστηκε, δε φαίνεται να καηκε.

Συγκεκριμένα δεν αναφέρεται απ' τους Ευνάπιο , Σωκράτη , Θεοδώρητο , Σωζομενό και Ρουφίνο η καταστροφή βιβλίων. Βιβλία μπορεί να υπήρχαν , αλλά να μην καταστράφηκαν. Μπορεί και να τα είχαν πάρει νωρίτερα από εκεί. Όπως έχει αναφερθεί ήδη

Άλλο ένα πράγμα που πρέπει να προσέξουμε είναι πως κανένας συγγραφέας της εποχής - χριστιανός ή εθνικός - δεν μιλάει για εμπρησμό του ναού του Σέραπη (391) παρά μόνο για καταστροφή ή κατεδάφιση. Άρα αν η Βιβλιοθήκη ήταν μέσα στο ναό δεν κάηκε. Αυτό σημαίνει πως ίσως τα βιβλία μεταφέρθηκαν. Γράφει ο χριστιανός Ορόσιος το 415 μ.Χ. : Στις μέρες μας μπορούμε βέβαια να δούμε [στην Αλεξάνδρεια] ναούς* που διέθεταν κάποτε βιβλιοθήκες , αφού αυτές τις έχουν εκκενώσει κάποιοι από εμάς. Και επ' αυτού δεν χωρεί αμφιβολία. Αυτό σημαίνει πως οι χριστιανοί οικειοποιήθηκαν τα βιβλία των ναών και πιθανότατα κάτι τέτοιο έγινε με την Βιβλιοθήκη του Σεραπείου.

* μη γκρεμισμένους

Σύμφωνα με τον Σωκράτη τον Σχολαστικό το Σαράπειο είχε δηωθεί για πρώτη φορά το 360 μ.Χ. με προτροπή του αρειανιστή επισκόπου Αλεξανδρείας Γεωργίου . Επί βασιλείας Ιουλιανού οι εθνικοί φόνευσαν τον Γεώργιο και ο Ιουλιανός κατέσχεσε την ιδιωτική βιβλιοθήκη του Γεωργίου για λογαριασμό του. Δεν αποκλείεται ο Γεώργιος να είχε προσθέσει στην ιδιωτική του βιβλιοθήκη βιβλία απ' την Βιβλιοθήκη του Σαραπείου.

Ζαποτέκος @ Η καταστροφή της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας και οι Χριστιανοί.

[Ζαποτέκος]

Μία από τις πιο γνωστές μαρτυρίες για τη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας προέρχεται από το 1780 περίπου και είναι αυτή του σημαντικού ιστορικού και οπαδού του Διαφωτισμού, Έντουαρντ Γκίμπον ο οποίος για την καταστροφή κατηγόρησε αποκλειστικά τους χριστιανούς κατά τη διάρκεια των γεγονότων του 391 μ.Χ. επί επισκόπου Θεοφίλου. Ιστορικοί που διακρίνουν στοιχεία προκατάληψης από τον Γκίμπον ενάντια στον Χριστιανισμό, θεωρούν ότι ο Γκίμπον, από εσφαλμένη εκτίμηση, συνέχεε τη βασιλική βιβλιοθήκη με εκείνη που βρισκόταν κοντά στον ναό του Σέραπι.* Σχετικά με τις αναφορές του Γκίμπον για το θέμα αυτό, θα πρέπει να επισημανθεί ότι σε μια αντίστοιχη περίπτωση της ιστορίας, με ευκολία αθώωνε τους Άραβες για την μεγάλη μαρτυρούμενη καταστροφή βιβλίων στην Αλεξάνδρεια στις αρχές του 7ου αιώνα και είναι ενδεικτικό ένα απόσπασμα στο οποίο υπερασπίζει τους Άραβες:

«Αν όμως, οι ογκώδεις τόμοι των διχογνωμιστών, αρειανών και μονοφυσιτών, χρησιμοποιήθηκαν πραγματικά για τη θέρμανση των δημόσιων λουτρών, ο φιλόσοφος θα παραδεχτεί χαμογελώντας ότι εντέλει θυσιάστηκαν για το καλό της ανθρωπότητας».

* Δηλαδή μπέρδευε την Μεγάλη Βιβλιοθήκη του Μουσείου των ανακτόρων της Αλεξάνδρειας ( ή αλλιώς Βασλική Βιβλιοθήκη ή "εντός" ή του Βρουχείου ) με την Βιβλιοθήκη του Σεραπείου ( ή "εκτός" ή Ρακώτις ).

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE ... E%B1%CF%82

Αυτοί είναι οι αντιχριστιανοί !

_________________________
Ο Καρακάλλας κατά της Βιβλιοθήκης του Μουσείου.

Ο Καρακάλλας, επιθυμώντας να εκδικηθεί τους Αλεξανδρινούς για τα δηκτικά τους σχόλια σε βάρος του *, όχι μόνον κατέσφαξε όλη τη νεολαία της ευγενούς τάξης, αλλά δήμευσε και την περιουσία του Μουσείου, ενός από τα τρία φημολογούμενα κτίρια της Βιβλιοθήκης, έδιωξε τους σοφούς και κατέστρεψε τη βιβλιοθήκη. Ο Δίων Κάσσιος αναφέρει σχετικά «Και δη τους φιλοσόφους, τους Αριστοτελικούς ονομαζόμενους, τα τε άλλα δεινώς εμίσει, ώστε και τα βιβλία αυτού (του Αριστοτέλη) κατακαύσαι εθελήσαι και τα συσσίτια, α εν τη Αλεξανδρεία είχον, τας τε λοιπάς ωφελείας όσας εκαρπούντο αφείλετο» (OZ’ ζ’ 22).

* Τον κατηγορούσαν πως είχε αιμομικτικές ερωτικές σχέσεις με την μητέρα του ! Συνήθειο φαίνεται το είχαν οι εξ Ελλήνων Ρωμαίοι αυτοκράτορες γιατί και ο Νέρων κατηγορούταν για το ίδιο .

Και ο Διοκλητιανός.

Μεταξύ του 297 και 298 μ.Χ. ο εθνικός αυτοκράτορας Διοκλητιανός κατέφθασε στην πόλη, για να καταστείλει μια εξέγερση, και, αφού πολιόρκησε και κατέλαβε την Αλεξάνδρεια, διέταξε το σφαγιασμό πολλών μελών της πνευματικής κοινότητας. Πολλά βιβλία, κυρίως όσα είχαν σχέση με αλχημεία, συγκεντρώθηκαν σε κεντρικά σημεία της πόλης και κάηκαν.* Ο Μαλάλας λέει «Καὶ ἐπεστράτευσε κατ’ αὐτῶν ὁ αὐτὸς Διοκλητιανός, καὶ ἐπολέμησεν ἐν Ἀλεξανδρείᾳ τῇ μεγάλῃ, πολιορκήσας αὐτὴν καὶ ποιήσας φοσάτα, κόψας τὸν ἀγωγὸν καὶ στρέψας αὐτὸν ἀπὸ τοῦ λεγομένου Κανώπου καὶ παρέχοντα χρῆσιν τῇ πόλει. Παραλαβὼν δὲ Ἀλεξάνδρειαν ἐνέπρησεν αὐτήν [=έκαψε την Αλεξάνδρεια]˙ εἰσῆλθε δὲ ἐν αὐτῇ ἔφιππος, τοῦ ἵππου αὐτοῦ περιπατοῦντος ἐπάνω τῶν λειψάνων. Ἦν δὲ κελεύσας τῷ ἐξπεδίτῳ μὴ φείσασθαι τοῦ φονεύειν, ἕως οὗ ἀνέλθῃ τὰ αἵματα τῶν σφαζομένων ἕως τὸ γόνυ τοῦ ἵππου οὗ κάθετο». Ο Σουίδας γράφει «προγραφαῖς τε καὶ φόνοις τῶν ἐπισήμων μιαίνων ἐπῆλθε τὴν Αἴγυπτον. ὅτε δὴ καὶ τὰ περὶ χημείας ἀργύρου καὶ χρυσοῦ τοῖς παλαιοῖς αὐτῶν γεγραμμένα βιβλία διερευνησάμενος ἔκαυσε = πήγε και μίανε την Αίγυπτο με προγραφές και φόνους των επισήμων (…) ερευνώντας τα βιβλία τα έκαψε».

* Πίστευε πως οι "χημικοί" ( αλχημιστές ) πλούτιζαν πολύ και ενθάρρυναν επαναστάσεις. Το ίδιο πίστευε αργότερα και ο αρειανιστής αυτοκράτορας Ουάλης για τους νεοπλατωνικούς θεουργούς που έκαναν μαγικά προκειμένου να αναρριχηθούν στην κρατική ιεραρχία.

Έτσι, ο άξιος αυτοκράτορας Διοκλητιανός: 1) έκαψε την Αλεξάνδρεια. 2) έκαψε βιβλία της Βιβλιοθήκης 3) κατέσφαξε τους Αλεξανδρινούς, 4) καθιέρωσε με νόμο την ανατολίτικη προσκύνηση του αυτοκράτορα, 5) επέβαλε ως επίσημη γλώσσα του κράτους τα λατινικά 6) κήρυξε διωγμούς κατά Μανιχαίων και Χριστιανών. Θα περίμενε κανείς ότι με τέτοια σπουδαία έργα ο Διοκλητιανός θα έπρεπε να θεωρηθεί θεός. Και πράγματι 7) αναγορεύτηκε θεός.

Η ΒιβΛιοθήκη και οι Άραβες.

Έρχεται η αραβική κατάκτηση το 642 , για να ολοκληρώσει την καταστροφή. Ο Αμπντούλ Φαράγκ, μονοφυσίτης επίσκοπος και ιστορικός του 13ου αιώνα αναφέρει τα εξής: O Ιωάννης Φιλόπονος* (490-570 μ.Χ), περίφημος βιβλιόφιλος, εξαιτίας της εύνοιας που απολάμβανε από τον κατακτητή Αμρ ελ Ας, πέτυχε να του δοθούν όλα τα βιβλία της πόλης. Έδειξε τόσο μεγάλη χαρά και επαίνεσε τόσο την αξία των παπύρων, ώστε ο Αμρ ζήτησε και τη γνώμη του χαλίφη Ομάρ. «Αν περιέχουν αυτά τα χειρόγραφα ό,τι και το Κοράνιο είναι περιττά. Αν περιέχουν πράγματα αντίθετα, τότε είναι επιζήμια», του απάντησε εκείνος. ** Διατάχθηκε, λοιπόν, να ριχτούν στην πυρά ως καύσιμη ύλη για τα τετρακόσια λουτρά της πόλης. To γεγονός επαναλαμβάνει μετά από μισό αιώνα περίπου ο Αμπντούλ Λατίφ, αργότερα ο Ιμπν αλ Κίφτι , ο Αμπούλ Φέντα κ.α.

* Ιωάννης ο Γραμματικός λέει το κείμενο που μάλλον ταυτίζεται με τον Φιλόπονο. Αλλά ο Ιωάννης ο Φιλόπονος έζησε πολύ πριν την αραβική κατάκτηση.
** Αναφέρεται πως τα ίδια είχε πει ο Ομάρ και για τα περσικά βιβλία.

Επίσης υπάρχει και η εκδοχή της καταστροφής της βιβλιοθήκης υπό τους Άραβες όπως αναφέρει ο Άραβας ιατρός Αμπντέλ Λατίφ που επισκέφτηκε την Αίγυπτο τον 12ο αιώνα. Συνήθως αυτή η περιγραφή δεν γίνεται παραδεκτή· αλλά δεν είναι απαραίτητο να αναφέρεται στη «μία βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας». Μπορεί να αναφέρεται σε κάποια απ’ τις βιβλιοθήκες της. Είναι γνωστό, πάντως, ότι μετά την ανάκτηση της Αλεξάνδρειας από τους Άραβες, έπειτα από τη σύντομη απελευθέρωσή της από τους Έλληνες το 645, «οι Άραβες εφέρθησαν σκληρά. Κατέστρεψαν τα τείχη της Αλεξανδρείας, έκαυσαν εκκλησίες ορθοδόξων και εφόνευσαν πολλούς εξ αυτών» · και είναι γνωστό ότι η Αλεξάνδρεια παρήκμασε υπό την Αραβική κατοχή. «Η πρόταση ότι τα βιβλία από τη Βιβλιοθήκη κάηκαν από τους Άραβες ως καύσιμο για τα λουτρά είναι ένα ευαίσθητο θέμα. Η Βιβλιοθήκη (ή τμήμα της) μπορεί να είχε καεί από ατύχημα από τα στρατεύματα του Ιούλιου Καίσαρα κατά τον Αλεξανδρινό πόλεμο του 48π.Χ. και βιβλία να κάηκαν σκόπιμα σε μεταγενέστερες εποχές της ιστορίας της πόλεως. Το κτήριο των λουτρών που υφίσταται ακόμα στο Kom el- Nikka, όπως άλλα κτήρια λουτρών στην Βόρεια Αφρική, είχε καμίνια σχεδιασμένα για το τοπικό καύσιμο των σκίρπων. Συνεπώς, είναι πιθανό ότι ήταν ήδη τοπική συνήθεια η χρήση παλαιών αρχείων παπύρων ως καύσιμο για τα λουτρά, όπως οι παλιοί πάπυροι προηγουμένως ανακυκλώνονταν ως ναστοχάρτωση [cartonnage] (το αντίστοιχο του papier mâché) για μούμιες» .

Λένε πως τα βιβλία καίγονταν για 6 μήνες ως μόνη καύσιμη ύλη των 4.000 λουτρών της πόλης.

http://www.ekivolos.gr/H%20bibliothikh% ... dreias.htm
https://en.wikipedia.org/wiki/Library_of_Alexandria

[taxalata xalasa]

ειμαστε υποδουλοι απο το -145 π.Χ

Η Αλεξάνδρεια έπεσε το 30 π.Χ.

απο την κατακτηση απο τους ρωμαιους

ειστε υποδουλοι.....

[Parrot]

ειμαστε υποδουλοι απο το -145 π.Χ

Η Αλεξάνδρεια έπεσε το 30 π.Χ.

απο την κατακτηση απο τους ρωμαιους

Έχεις δίκιο. Καλύτερα ήμασταν με τον Φίλιππο τον Ε' που είχε σφάξει όποιον μιλούσε ελληνικά..

[taxalata xalasa]

καλα τους εκαναν στα ρεμαλια τους αλεξανδρινους και την βιβλιοθηκη τους.... τα ρεμαλια.....

wiki
....Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Πλινίου (Historia naturalis 13.21), η περγαμηνή οφείλει την κατασκευή της στην προσωρινή διακοπή εισαγωγής του παπύρου από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου τον 2ο αι. π.Χ στην Περγαμο, λόγω σχετικής απαγόρευσης από τον Πτολεμαίο Επιφανή (205–182 π.Χ.). Η εξάρτηση από την Αίγυπτο ως αποκλειστική πηγή εισαγωγής τού παπύρου φέρεται να οδήγησε τον ηγεμόνα τής Περγάμου Ευμένη (μάλλον τον Ευμένη Β΄, έτη βασιλείας 197–160 π.Χ.) στην απόφαση να προωθήσει την παραγωγή περγαμηνής ως υποκαταστάτου τού παπύρου.


Αφου δεν θελατε να μαθευτει η αποψη της περγαμου και θελατε να μονοπουληστε την δικη σας αποψη οι αλεξανδρινοι....... θερισατε οτι σπειρατε.....

τον μπουλο και χωρις κλαψομουνιαση....

[taxalata xalasa]

Η Αλεξάνδρεια έπεσε το 30 π.Χ.

απο την κατακτηση απο τους ρωμαιους

Έχεις δίκιο. Καλύτερα ήμασταν με τον Φίλιππο τον Ε' που είχε σφάξει όποιον μιλούσε ελληνικά..

αυτουνου του γαμησαμε τα αγαμητα και πηρε τον μπουλο.....

[O I]

Ζαποτέκος, δεν ξέρω αν σ' ενδιαφέρει ποιοι διέσωσαν τα Αρχαιοελληνικά συγγράμματα που έχουμε σήμερα και ποια είναι αυτά:

Στην μελέτη αυτή εξετάζονται τα παρακάτω συναφή ζητήματα. Πρώτον, η συμβολή του Βυζαντίου/Ρωμανίας στην διάδοση/διατήρηση της ελληνικής γραμματείας συγκριτικά με τη συμβολή άλλων λαών και των Μουσουλμάνων.

...νομίζω έχει άμεση σχέση με το αφήγημα "Re: Η καταστροφή της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας και οι Χριστιανοί." και καταδεικνύει το οξύμωρο...αν θες.

SpoilerShow

(έχει αναλυθεί εκτενέστατα στο παλιό πχορουμ απ' όπου και το ανέσυρα. Το έχω από τότε - όχι ως ένθετο σε ιστοσελίδα - αλλά στο αρχικό κείμενο).

.,

[Ζαποτέκος]

Ζαποτέκος, δεν ξέρω αν σ' ενδιαφέρει ποιοι διέσωσαν τα Αρχαιοελληνικά συγγράμματα που έχουμε σήμερα και ποια είναι αυτά:

Στην μελέτη αυτή εξετάζονται τα παρακάτω συναφή ζητήματα. Πρώτον, η συμβολή του Βυζαντίου/Ρωμανίας στην διάδοση/διατήρηση της ελληνικής γραμματείας συγκριτικά με τη συμβολή άλλων λαών και των Μουσουλμάνων.

...νομίζω έχει άμεση σχέση με το αφήγημα "Re: Η καταστροφή της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας και οι Χριστιανοί." και καταδεικνύει το οξύμωρο...αν θες.

SpoilerShow

(έχει αναλυθεί εκτενέστατα στο παλιό πχορουμ απ' όπου και το ανέσυρα. Το έχω από τότε - όχι ως ένθετο σε ιστοσελίδα - αλλά στο αρχικό κείμενο).

.,

Πολύ ωραίο. Είναι απ' το καταπληκτικό portaaurea.gr που δυστυχώς έκλεισε. Αλλά έχουν προλάβει να τα σώσουν άλλα σάιτς όπως το παραπάνω που έβαλες ή αυτό εδώ https://amphiktyon.blogspot.com/2014/09 ... t_693.html

Οι Βυζαντινοί στις θετικές επιστήμες ( ιατρική , μηχανική κ.λπ. ) δεν υστερούσαν καθόλου σε σχέση με τους Άραβες παρόλο που έχασαν απ' την Μεσοβυζαντινή περίοδο και μετά τα σπουδαία πνευματικά κέντρα των ελληνιστικών χρόνων ( Αλεξάνδρεια , Αντιόχεια κ.α. ). Μέχρι και στα Μαθηματικά που οι Άραβες κατέχουν την πρωτοπορία :

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι επιδόσεις των Αράβων στα μαθηματικά είναι αποτέλεσμα σε μεγάλο ποσοστό όχι απλώς της αρχαιοελληνικής αλλά και της ελληνοβυζαντινής μαθηματικής επιστήμης:

Οι Άραβες αρχικά δεν γνώριζαν αριθμητικές πράξεις: Στον καιρό του Κωνσταντίνου Ε’ (741-755) «οι χριστιανοί που βρίσκονταν στην επικράτεια των Αγαρηνών ήταν ανέκαθεν υπεύθυνοι για τους φορολογικούς καταλόγους (επειδή οι τελευταίοι δεν γνώριζαν αριθμητικές πράξεις ούτε να γράφουν κλάσματα, εννοώ τα τρίτα, τα τέταρτα, τα όγδοα, τα δωδέκατα και τις υποδιαιρέσεις τους), τότε όμως εξαιτίας του φθόνου απομακρύνθηκαν από την διαχείριση των καταλόγων. Επειδή, μολαταύτα, οι Αγαρηνοί δεν κατόρθωσαν να φέρουν μόνοι τους σε πέρας ένα τέτοιο έργο, ανέθεσαν και πάλι στους χριστιανούς τη διεκπεραίωση των υπολογισμών αυτών» (Ζωναράς, XV, 6).

«Όπως τεκμηριώνουν οι πηγές, η συμβολή στην εξέλιξη της άλγεβρας και οι καρποί της μελέτης του Λέοντα του Μαθηματικού θα γίνουν κτήμα, στις αρχές της τρίτης δεκαετίας του 9ου αιώνα, των Αράβων μαθηματικών στο χαλιφάτο της Βαγδάτης και θα αποτελέσουν τις απαρχές της σύγχρονης μαθηματικής επιστήμης κατά τα τέλη του 16ου-αρχές του 17ου αιώνα» (Φαίδων Μαλιγκούδη, καθ. Ιστορίας ΑΠΘ, Ε-Ιστορικά, τ. 122).

Ο Μάξιμος Πλανούδης στα 1252 χρησιμοποιεί τα λεγόμενα αραβικά ψηφία. «Αυτό το σύστημα ψηφίων απαντάται στο Βυζάντιο ήδη στον περίφημο κώδικα του Ευκλείδη του έτους 888 και κατόπιν π.χ. στον μοναχό Νεόφυτο, του οποίου η εποχή δυστυχώς δεν μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια (ήταν πάντως προγενέστερος του Πλανούδη). Ο Νεόφυτος γνώριζε το σύμβολο του μηδενός» (Hunger H., Βυζαντινή λογοτεχνία, τ. Γ’, σ. 49).

Ως προς τις επιστήμες, οι Βυζαντινοί διέσωσαν πάρα πολλά και χάθηκε ό,τι αυτοί – κι όχι οι Άραβες – δε διέσωσαν:

«Για να αποτιμήσουμε τη σπουδαιότητα που είχε η εκδοτική και υπομνηματιστική δραστηριότητα των Βυζαντινών για τη διατήρηση των αρχαίων φυσικομαθηματικών συγγραμμάτων, αρκεί να αναλογιστούμε ότι τα χαμένα έργα των Κωνικών τομών του Απολλωνίου είναι ακριβώς εκείνα που δεν είχαν περιληφθεί από τον Ευτόκιο στο υπόμνημά του» (Hunger H., Βυζαντινή λογοτεχνία, τ. Γ’, σ. 19).
(…)

Οι Λατίνοι πήγαιναν στο Βυζάντιο προκειμένου να κατανοήσουν τα μαθηματικά: «Ο Λεονάδρος της Πίζας, που ταξίδεψε στην πρωτεύουσα γύρω στο 1200, συνάντησε αρκετούς μαθηματικούς, που του δίδαξαν τη διατύπωση αλγεβρικών προβλημάτων» (A.P. Kazhdan / Ann Wharton Epstein, Αλλαγές στον Βυζαντινό πολιτισμό κατά τον 11ο και τον 12ο αιώνα, σ. 232). Το ίδιο γινόταν και για την μετάφραση αρχαίων ελληνικών χειρογράφων. Κατά τον 12ο αιώνα «μεταξύ των μεταφραστών υπήρχαν πολλά μέλη των εγκατεστημένων στην Κωνσταντινούπολη εμπορικών παροικιών» (Marc Bloch, Η φεουδαλική κοινωνία, σ. 160). (…)

[Ζαποτέκος]

Βιβλιοθήκες της αρχαίας Ρώμης που καταστράφηκαν από φωτιά

1) Βιβλιοθήκη του Παλατίνου
-πυρκαγιά Νέρων/Τίτος (Σουητώνιου, Δομιτιανός 20)
-191 μ.Χ. δεύτερη πυρκαγιά (Γαληνός De comp. Med. I, 1, XIII)
-363 μ.Χ. τρίτη πυρκαγιά (Αμμιαννός Μαρκελλίνος, 23, 3, 3)

2) Βιβλιοθήκη Στοάς Οκτάβιου
-πυρκαγιά επί Τίτου 80 μ.Χ. (Δίων Κάσσιος, 66, 24)

3) Βιβλιοθήκη Ναού Αυγούστου
-πυρπόληση ναού 79 μ.Χ. (Πλίνιου, Nat. Hist, 12, 94)

4) Ναός Ειρήνης και Βιβλιοθήκη (Horst Blanck, το βιβλίο στην αρχαιότητα, εκδ. Παπαδήμα, σ. 222)
-πυρκαγιά 191 μ.Χ., Γαληνός (ό.π., Ι, 1, ΧΙΙΙ)

5) Βιβλιοθήκη Καπιτώλιου
-πυρκαγιά επί Κομμόδου (Ιερώνυμος, chron. a Abr. 2204)

6) Bibliothecae divi Traiani
«μια από τις σημαντικότερες βιβλιοθήκες της Ρώμης.» (Horst Blanck, το βιβλίο στην αρχαιότητα, εκδ. Παπαδήμα, σ. 222)
-ο Σιδώνιος από Απολλωνία, τον 5ο μ.Χ. αι., την αναφέρει στην αρχική θέση της Epist. 9. 16, 3.25-28

Το μέγεθος της Αλεξανδρινής βιβλιοθήκης

«Από το βυζαντινό λόγιο Τζέτζη, ο οποίος αντλούσε τις πληροφορίες του από παλαιότερες ελληνιστικές πηγές, μαθαίνουμε τον αριθμό των βιβλίων-ρόλων, που περιείχε η βιβλιοθήκη του Μουσείου επί Πτολεμαίου του Φιλάδελφου (prolegomena de comoedia, ed. Korster, p. 32). Σύμφωνα μ’ αυτόν υπήρχαν 400.000 βίβλοι συμμιγείς και 90.000 βίβλοι αμιγείς, μαζί επομένως 490.000 Βιβλία-ρόλοι. Όμως οι ελληνικές εκφράσεις χρειάζονται εδώ μίαν εξήγηση, την οποία έδωσε – κατά τον πιο πειστικό τρόπο ο L. Canfora. Σύμφωνα μ’ αυτόν υπό τον όρον βίβλος αμιγής πρέπει να εννοήσουμε ένα βιβλίο-ρόλο, που περιείχε ένα άρτιο (μικρότερο) σύγγραμμα ενώ οι βίβλοι συμμιγείς ήταν ρόλοι οι οποίοι κάθε φορά περιείχαν ένα «βιβλίο» κάποιου μεγαλύτερου έργου. Επομένως τα εννιά βιβλία του έργου της ιστορίας του Ηρόδοτου ήταν εννιά βίβλοι συμμιγείς. Μπορεί τώρα κανείς να συνεχίσει το παιχνίδι και να λογαριάσει τους 490.000 ρόλους της αλεξανδρινής βιβλιοθήκης με σύγχρονους τόμους. Τα εννιά βιβλία (=9 ρόλοι) του Ηροδότου σήμερα αποτελούν δύο τόμους στις εκδόσεις Teubner. Αν τεθεί ως βάση η ίδια σχέση για τους 490.000 ρόλους της Βιβλιοθήκης, τότε θα φτάσουμε κάπου σε 109.000 τόμους. Επειδή όμως για την ποίηση ένα βιβλίο (=ρόλος) ήταν κατά πολύ συντομότερο από τα πεζά συγγράμματα – οι 24 ραψωδίες της Ιλιάδας αποτελούν μόνον ένα τόμο στις εκδόσεις Teubner – τότε ο φανταστικός αριθμός των τόμων μας θα μπορούσε να μειωθεί περισσότερο, κάπου στους 80.000 τόμους. (Για σύγκριση: η κρατική βιβλιοθήκη της Βαυαρίας στο Μόναχο έχει ένα πλήθος πάνω από 5.400.000 τόμους)" (Horst Blanck, το βιβλίο στην αρχαιότητα, εκδ. Παπαδήμα, σ. 186)

«Σύμφωνα με τον Τζέτζη η βιβλιοθήκη του Σαράπειου περιελάμβανε 42.800 ρόλους βιβλίων» (Horst Blanck, το βιβλίο στην αρχαιότητα, εκδ. Παπαδήμα, σ. 193) ( δηλαδή περίπου 8.000 τόμοι. )

"Ο Πλούταρχος (Αντώνιος, 58, 5) αναφέρει μερικές πολύ εξευτελιστικές ιστορίες για το Μάρκο Αντώνιο, τις οποίες είχε καταφέρει να συγκεντρώσει ο φίλος του αυτοκράτορα C. Calvisius Sabinus. Σύμφωνα μ’ αυτές ο Μάρκος Αντώνιος, όταν διεξήγε πόλεμο στα ανατολικά του ρωμαϊκού κράτους, είχε δωρίσει στην βασίλισσα Κλεοπάτρα 200.000 ρόλους βιβλίων από τη βιβλιοθήκη της Περγάμου. Επειδή όμως ο ίδιος ο Πλούταρχος χαρακτηρίζει τον Καλβίσιο ως κακολόγο, θα έπρεπε κανείς όλα αυτά να τα θεωρήσει καλύτερα ως κακό μύθο και να μη δώσει και καμία προσοχή στα αριθμητικά δεδομένα" (Horst Blanck, το βιβλίο στην αρχαιότητα, εκδ. Παπαδήμα, σ. 198)

http://www.oodegr.com/neopaganismos/sko ... iblia3.htm

[wooded glade]

Τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου τον προσκυνούσαν και οι Ρωμαίοι γιατί ήταν μεγάλος στρατηγός και νίκησε τους Πέρσες, που ήταν εχθροί και της Ρώμης. Δεν μπορεί να τον σύλλησαν αυτοί. Ο Θεοδόσιος το έκανε, διότι ήταν και ειδωλολατρικό τέμενος ο τάφος. Μάλλον δεν έμεινε τίποτα, το πολύ τα θεμέλια θαμένα κάπου μέσα στην Αλεξάνδρεια.

[Ζαποτέκος]

Τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου τον προσκυνούσαν και οι Ρωμαίοι γιατί ήταν μεγάλος στρατηγός και νίκησε τους Πέρσες, που ήταν εχθροί και της Ρώμης. Δεν μπορεί να τον σύλλησαν αυτοί. Ο Θεοδόσιος το έκανε, διότι ήταν και ειδωλολατρικό τέμενος ο τάφος. Μάλλον δεν έμεινε τίποτα, το πολύ τα θεμέλια θαμένα κάπου μέσα στην Αλεξάνδρεια.

Ποιος Θεοδόσιος , o Μεγάλος ή ο Μικρός ; Ο πρώτος αποκλείεται γιατί ο παγανιστής Λιβάνιος λέει πως δεν στράφηκε προσωπικά κατά των ειδωλολατρικών ιερών. Ο δεύτερος αποκλείεται γιατί ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος μαρτυρά πως ήδη είχε ξεχαστεί που ήταν ο τάφος του Αλεξάνδρου :


Για τον Αλέξανδρο, που όσο ήταν ζωντανός, ως βασιλιάς έκανε κατορθώματα και νίκες σε πολέμους μαζί με την τρανή στρατιά του, τίποτα το θαυμαστό δεν υπάρχει…ενώ ο Χριστός, που τόσο σημαντικά έργα πέτυχε μετά τη σταύρωση και την ταφή του με επίδραση παντού σε γη και θάλασσα καταδεικνύοντας τη θεία δύναμη, αυτό πράγματι μας γεμίζει έκπληξη. Έπειτα, το κράτος του Αλέξανδρου μετά το θάνατό του κατακερματίστηκε και αφανίστηκε ολοκληρωτικά, χωρίς ο Αλέξανδρος να μπορεί να το ξαναστήσει. Και πώς θα μπορούσε ο νεκρός; Ενώ ο Χριστός, τότε έστησε τη βασιλεία του, όταν κατέληξε….Πού είναι, πες μου, ο τάφος του Αλέξανδρου; Δείξτον μου και πες μου τη μέρα που πέθανε. Ενώ οι τάφοι των δούλων του Χριστού είναι λαμπροί και μάλιστα μέσα στη βασιλεύουσα…τον τάφο του Αλέξανδρου ακόμη και οι οπαδοί του αγνοούν που είναι, ενώ του Χριστού ακόμη και οι βάρβαροι γνωρίζουν πολύ καλά πού βρίσκεται.

Ο Μέγας Αλέξανδρος του Ελληνισμού – Σύγγραμμα του Δημητρίου Κ. Κουγιουμτζόγλου Αρχαιότητα – Βυζάντιο – Νεότερη και σύγχρονη Ελλάδα ( σελ. 67 )
https://www.openbook.gr/o-megas-alexand ... llinismou/

[wooded glade]

Τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου τον προσκυνούσαν και οι Ρωμαίοι γιατί ήταν μεγάλος στρατηγός και νίκησε τους Πέρσες, που ήταν εχθροί και της Ρώμης. Δεν μπορεί να τον σύλλησαν αυτοί. Ο Θεοδόσιος το έκανε, διότι ήταν και ειδωλολατρικό τέμενος ο τάφος. Μάλλον δεν έμεινε τίποτα, το πολύ τα θεμέλια θαμένα κάπου μέσα στην Αλεξάνδρεια.

Ποιος Θεοδόσιος , o Μεγάλος ή ο Μικρός ; Ο πρώτος αποκλείεται γιατί ο παγανιστής Λιβάνιος λέει πως δεν στράφηκε προσωπικά κατά των ειδωλολατρικών ιερών. Ο δεύτερος αποκλείεται γιατί ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος μαρτυρά πως ήδη είχε ξεχαστεί που ήταν ο τάφος του Αλεξάνδρου :


Για τον Αλέξανδρο, που όσο ήταν ζωντανός, ως βασιλιάς έκανε κατορθώματα και νίκες σε πολέμους μαζί με την τρανή στρατιά του, τίποτα το θαυμαστό δεν υπάρχει…ενώ ο Χριστός, που τόσο σημαντικά έργα πέτυχε μετά τη σταύρωση και την ταφή του με επίδραση παντού σε γη και θάλασσα καταδεικνύοντας τη θεία δύναμη, αυτό πράγματι μας γεμίζει έκπληξη. Έπειτα, το κράτος του Αλέξανδρου μετά το θάνατό του κατακερματίστηκε και αφανίστηκε ολοκληρωτικά, χωρίς ο Αλέξανδρος να μπορεί να το ξαναστήσει. Και πώς θα μπορούσε ο νεκρός; Ενώ ο Χριστός, τότε έστησε τη βασιλεία του, όταν κατέληξε….Πού είναι, πες μου, ο τάφος του Αλέξανδρου; Δείξτον μου και πες μου τη μέρα που πέθανε. Ενώ οι τάφοι των δούλων του Χριστού είναι λαμπροί και μάλιστα μέσα στη βασιλεύουσα…τον τάφο του Αλέξανδρου ακόμη και οι οπαδοί του αγνοούν που είναι, ενώ του Χριστού ακόμη και οι βάρβαροι γνωρίζουν πολύ καλά πού βρίσκεται.

Ο Μέγας Αλέξανδρος του Ελληνισμού – Σύγγραμμα του Δημητρίου Κ. Κουγιουμτζόγλου Αρχαιότητα – Βυζάντιο – Νεότερη και σύγχρονη Ελλάδα ( σελ. 67 )
https://www.openbook.gr/o-megas-alexand ... llinismou/

Οι Ρωμαίοι έκαναν πάντως δοξολογία κάθε χρόνο στον τάφο του Άλεξ.
Πότε σταμάτησε αυτό ; Επί Χριστιανικών χρόνων ή πριν ;
Στο youtube το λέει ότι ήταν μέσα στην Αλεξάνδρεια και τον γκρέμισαν εκ βάθρων. Αναφέρει και κάποιον άλλο της εποχής που έλεγε "ειδωλολάτρες σας τα γκρεμίσαμε όλα", χωρίς να αναφέρει τον τάφο του Αλέξανδρου αλλά λέει "όλα".
Επειτά λες "προσωπικά" αλλά ο σατράπης του Μέγα Θεοδόσιου στην Αίγυπτο μπορεί να έκανε καταστροφές εξ ιδίας πρωτοβουλίας.