Πνευματικοί λόγοι

Θρησκείες, Θεοί και παραδόσεις.

Συντονιστής: ΟΥΤΙΣ

jey_pap
Δημοσιεύσεις: 1625
Εγγραφή: 26 Απρ 2018, 22:15
Phorum.gr user: j_pap

Re: Πνευματικοί λόγοι

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από jey_pap » 25 Σεπ 2018, 13:48

...και επετίμων αυτώ πολλοί ίνα σιωπήση. Ο δε πολλώ μάλλον έκραζεν.
Μαρκ. 10,48
«...γιατί σκοπός μας δεν είναι να μάθουμε πολλά. Σκοπός μας είναι μέσα από την εξάσκησή μας να φέρουμε σε κατάσταση κβαντισμού τον ίδιο το νου μας...»

bluerose
Δημοσιεύσεις: 9426
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 22:08

Re: Πνευματικοί λόγοι

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από bluerose » 11 Οκτ 2018, 12:08

1. Κάθε τόπος μπορεί να γίνει τόπος Ανάστασης. Φτάνει να ζείς την Ταπείνωση τού Χριστού.

2. Να κοιμάσαι. Φτάνει να είσαι σέ εγρήγορση.

3. Υπάρχουν άνθρωποι που αγρυπνούν για μερικούς, και υπάρχουν άνθρωποι που αγρυπνούν για όλους.

4. Όχι μιά γνώση που μαθαίνεις, αλλά μιά γνώση που παθαίνεις. Αυτή είναι η Ορθόδοξη Πνευματικότητα.

5. Μη θέλεις τα πολλά, τα παραδίπλα σου, ή τα πέρα μακρυά. Αντίθετα φρόντισε αυτό το λίγο που έχεις να το Αγιάσεις.

6. Μία είναι η Μόρφωση: το να μάθουμε πώς να αγαπάμε τον Θεό.

7. Δεν υπάρχει τίποτε πιο φθηνό από το χρήμα.

8. Καλύτερα η Κόλαση εδώ, παρά στον Άλλο Κόσμο.

9. Δεν είναι αυτό που λέμε, αλλά αυτό που ζούμε. Δεν είναι αυτό που κάνουμε, αλλά αυτό που είμαστε.

10. Φόρεσα το Ράσο, και δέν μιλώ πια αν δεν με ρωτήσουν. Το Ράσο μιλά.

11. Άν έχεις αγάπη για όλο τόν κόσμο, όλος ο κόσμος είναι όμορφος.

12. Κάποιος είπε ότι Χριστιανός είναι αυτός που εξαγνίζει την αγάπη και αγιάζει την εργασία .

15. Ο σκοπός είναι ακόμα κι όταν στο κεφάλι έχουμε τόν... Παράσιτο, στην καρδιά μας να έχουμε τόν Παράκλητο.

16. Γινόμαστε το αντικατόπτρισμα του Ουρανού με το Γενηθήτω το Θέλημά Σου ως εν Ουρανώ και επί της Γης.

17. Όποιος αγαπά δεν το νοιώθει. Όπως δέν νοιώθει ότι αναπνέει.

18. Όταν είναι ανοιχτές οι πόρτες του Ουρανού, είναι ανοιχτές και στη Γη.

19. Όταν δεν περισπάται ο νους στα κοσμικά και είναι ενωμένος με τον Θεό, τότε και η καλημέρα που θα πούμε, είναι σαν να δίνει ευλογία.

20. Το όχι και κάθε άρνηση καταστρέφει την ενέργειά μας.

21. Δεν πρέπει να υπάρχουμε μπροστά στο κατ' εικόνα και ομοίωσιν του Άλλου.

22. Στη ζωή μας, στην αρχή έχουμε ανάγκη από την παρουσία κάποιου άλλου προσώπου αγαπητού ή φιλικού. Όσο προχωρούμε, ο Ένας, ο Θεός, μάς γεμίζει με την Αγάπη και την Χαρά Του τόσο ώστε Κανένας να μην χρειάζεται πιά. Όλα αυτά τα κάνει στην αρχή η ψυχή γιατί ακόμα δεν ξέρει Ποιον αγαπά και θαρρεί πως είναι εκείνος ο άνθρωπος...

23. Ο Θεός πολλές φορές δεν θέλει την πράξη, αλλά την διάθεση. Του αρκεί να σε δει πρόθυμο να κάνεις την Εντολή Του.

24. Ο Ιησούς Χριστός έδωσε την χρυσή τομή: και μόνος και μαζί με τους άλλους.

25. Ο Θεός όταν μας έκανε, μάς έδωσε την Ζωή και μας εμφύσησε το Πνεύμα Του. Αυτό το Πνεύμα είναι η Αγάπη. Όταν μάς εγκαταλείψει η αγάπη, τότε γινόμαστε πτώματα. Είμαστε νεκροί πιά.

26. Ο Χριστιανός πρέπει να σέβεται το Μυστήριο της Υπάρξεως στον Καθένα και στο Κάθε τι.

27. Για να φτάσεις στο δεν υπάρχω, αγαπάς, αγαπάς, αγαπάς κι έτσι ταυτίζεσαι απόλυτα με τόν Άλλο, τον εκάστοτε Άλλο, και τότε στο τέλος της ημέρας αναρωτιέσαι: Θέλω τίποτε; Όχι. Επιθυμώ τίποτε; Όχι. Μου λείπει τίποτε; Όχι... Αυτό είναι!

28. Ο πνευματικά προχωρημένος άνθρωπος είναι αυτός που έφτασε να μην έχει «υπόσταση» και που έχει κατανοήσει βαθύτατα ότι ό,τι του συμβαίνει είναι είτε Θέλημα του Θεού, είτε Παραχώρηση του Θεού.

29. Μόνο όταν σταματήσει ο άνθρωπος τα διαβάσματα τα εκτός Ευαγγελίου, αρχίζει η πραγματική εσωτερική του πρόοδος. Τότε μόνο, ενωμένος με τόν Θεό διά της Ευχής, μπορεί να ακούσει το Θείο Θέλημα.

30. Να μην θέλεις ποτέ τίποτε, παρά μόνο το Θέλημά Του και να δέχεσαι με αγάπη τα κακά που σού έρχονται.

31. Μη συσχετίσεις ποτέ τον άνθρωπο με τον κακό τρόπο που σου φέρεται. Νά βλέπεις μέσα στην καρδιά του τον Χριστό.

32. Ποτέ να μην λές «γιατί περνώ αυτό»; Ή όταν βλέπεις τόν άλλο με τη γάγγραινα, τον καρκίνο ή την τύφλωση, να μην λές «γιατί το περνά αυτό»; Αλλά να παρακαλείς τον Θεό να σου χαρίσει το όραμα της άλλης όχθης... Τότε θα βλέπεις όπως οι Άγγελοι τα γινόμενα εδώ όπως πραγματικά είναι: ΟΛΑ στο σχέδιο τού Θεού. ΟΛΑ.

33. Κάποιος σοφός είπε. Άν είναι να ζεις για τον εαυτό σου, καλύτερα να μην γεννιέσαι.

36. Η Αχίλλειος πτέρνα των ανθρώπων βρίσκεται στις πολλές κουβέντες και στις συζητήσεις.

37. Το να είσαι ταπεινός ισοδυναμεί με το να μη θέλεις ποτέ να έχεις τύψεις συνειδήσεως.

38. Όταν έχεις λογισμό κατάκρισης, να παρακαλάς τόν Θεό να σού τον πάρει εκείνη την ώρα για να μπορέσεις να αγαπήσεις αυτό το πρόσωπο όπως το αγαπά Εκείνος. Τότε, ο Θεός θα σε βοηθήσει και θα δεις τα δικά σου παραπτώματα. Άν ο Χριστός ήταν ορατός, θα μπορούσες να έχεις κατάκριση;

39. Άν κάποιος δεν σου αρέσει, σκέψου ότι στο πρόσωπό του βλέπεις τον Χριστό. Τότε, δεν θα τολμήσεις ούτε να σκεφτείς να πεις λόγο κατάκρισης.

40. Πρέπει να αγαπάμε τους ανθρώπους και να τους αγκαλιάζουμε όπως μας τους φέρνει ο Θεός. Έτσι ορίζει ο Ίδιος ο Κύριος και η Ορθόδοξη Παράδοση.

41. Κανένας δεν πρέπει να γίνεται δούλος ανθρώπου. Είμαστε δούλοι μονάχα του Θεού. Ηγοράσθητε γαρ τιμής, λέει ο Απόστολος. H δουλοπρέπεια δεν πρέπει να υπάρχει.

42. Αυτά που λέμε μένουν στην Αιωνιότητα.

43. Μόνο όταν τελειοποιηθείς στην Αγάπη μπορείς να φτάσεις στην Απάθεια.

44. Αντιξοότητες έχουν μόνον όσοι δεν κάνουν κάτι με πραγματική αγάπη.

45. Η κρίση είναι φυσικό να έρχεται στον άνθρωπο. Η κατάκριση και η επίκριση, γίνονται από κακία. Η Διάκριση είναι δώρο Θεού και πρέπει να προσευχόμαστε για να την δεχτούμε. Είναι απαραίτητη για την προστασία μας και την πρόοδο μας.

46. Η ζωή της Εκκλησίας βρίσκεται πέρα από κάθε ηθική πειθαρχία ή θρησκευτικά καθήκοντα. Είναι υπέρβαση της Ηθικότητας στην Πνευματικότητα.

47. Ο αναποφάσιστος άνθρωπος δεν συμμετέχει στην ζωή.

48. Ο Θεός, όταν πρέπει, στέλνει κάποιον κοντά μας. Όλοι είμαστε συνοδοιπόροι.

49. Η γλώσσα του Θεού είναι η σιωπή.

50. Όποιος ζει στο Παρελθόν, είναι σαν τον πεθαμένο. Όποιος ζει στο Μέλλον με την φαντασία του, είναι αφελής, γιατί το Μέλλον είναι μόνον του Θεού. Η Χαρά του Χριστού βρίσκεται μόνο στο Παρόν. Στο Αιώνιο Παρόν του Θεού.

51. Προορισμός μας είναι να λατρεύουμε τον Θεό και ν' αγαπάμε τους συνανθρώπους μας.

52. Η ευτυχία και η γαλήνη είναι στην εκτέλεση των Εντολών Του.

53. Η σπουδαιότερη Φιλανθρωπία είναι να μιλάς καλά για τους ανθρώπους.
54. Και να θέλω, δεν μπορώ να στεναχωρηθώ. Όταν στεναχωριόμαστε, είναι σαν να λέμε στον Θεό: «Δεν συμφωνώ. Δεν τα κάνεις καλά». Ύστερα, είναι και αχαριστία...

55. Η ομιλία μπρος και μέσα στην Ομορφιά είναι περιττή. Ταράζει την αρμονία.

56. Με την επίκληση του Ονόματος του Χριστού σφυροκοπάμε το Εγώ μας.

57. Το Καντήλι της ψυχής μας είναι που πρέπει να είναι πάντα αναμμένο. Ακοίμητο.

58. Δίνοντας χαρά στους άλλους, εσύ την νοιώθεις πρώτα.

59. Καλύτερα να κάνεις Προσευχή με το στόμα παρά να μην κάνεις καθόλου.

60. Ο Θεός να παρεμβάλλεται μεταξύ εσού και του σκοπού σου. Όχι ο σκοπός σου μεταξύ εσού και του Θεού.

61. Η επιθανάτια αγωνία είναι η προσπάθεια που κάνει η ψυχή να ελευθερωθεί και να τρέξει να απαντήσει τον Κύριο.

62. Η αλληλογραφία είναι ο μόνος τρόπος που συνδυάζει μοναξιά και συντροφιά.

63. Θαύμα είναι η κανονική πορεία των πραγμάτων, όπως την θέλει ο Θεός. Αυτό που λέμε Θαύμα, για τον Θεό είναι το φυσικό.

65. Αν κάτι ανάποδο μας συμβεί, να μη ρωτήσουμε ποίος φταίει. Γιατί μόνο εμείς φταίμε. Στην προσευχή μας, αν το ζητήσουμε, θα ανακαλύψουμε τον λόγο. Ή δεν αγαπήσαμε όσο έπρεπε, ή παραβήκαμε κάποιαν άλλην Εντολή, ή λάθος χειρισμό κάναμε, ή προηγηθήκαμε εκεί που δεν έπρεπε, ή βασιστήκαμε εκεί που δεν έπρεπε.

66. Όταν χάσουμε κάτι, να λέμε: «Απάλλαξε με έτσι Κύριε κι από κάθε κακή σκέψη που κάνω για τον Πλησίον μου».

67. Η μέριμνα είναι γι' αυτούς που δεν έχουν Πίστη.

68. Η αγάπη είναι μόνο πάνω στον Σταυρό.

69. Δυσκολεύουν οι σχέσεις όταν το Εγώ στέκεται πάνω από το Εσύ.

70. Ο Θεός όπως αγαπάει εσένα, έτσι αγαπά και τους εχθρούς σου.

71. Θέλεις να προσευχηθείς; Ετοιμάσου να απαντήσεις μυστικά τον Κύριο.

72. Μερικοί άνθρωποι γίνονται δοχεία της Δυνάμεως του Σκότους κατά Παραχώρηση Θεού για ατομική μας δοκιμασία και πρόοδο.

73. Δεν πρέπει να ταράζεσαι, γιατί η ταραχή απομακρύνει κάθε Βοήθεια.

74. Αν κατορθώσει κανείς να συζή με τον κόσμο, όπως το λάδι και το νερό στο καντήλι που δεν ανακατεύονται, τότε είναι εν Θεώ. Εν τω κόσμω αλλ΄ ουκ εκ του κόσμου.

75. Όλοι είμαστε δοχεία. Πότε του Φωτός και πότε του Σκότους.

76. Την ώρα της κρίσεως και του προβλήματος, μην ανοίξεις το στόμα σου. Μην πεις τίποτε γιατί θα το μετανιώσεις χίλιες φορές. Πες το στους Αγγέλους να το πάνε στα Πόδια του Κυρίου και ζήτησέ Του Άγγελον Ειρήνης για να ειρηνεύσεις.

77. Οι άνθρωποι καμμιά φορά μας ζητούν οδηγίες ή συμβουλές για να κρυφτούν πίσω τους. Μετά θα «φταίς» εσύ... Αλλά είναι πολύ πιθανό να μην τα εφαρμόσουν, οπότε είναι κόπος χαμένος.

78. Όταν το εγώ σπάσει και γίνει εσύ, κι όταν και το εσύ σπάσει και γίνουν και τα δυό μαζυ Εκείνος, τότε όλοι μας γινόμαστε δικοί Του.

79. Αν ποτέ νοιώσεις φόβο, κλείσε τ' αυτιά και λέγε την Ευχή.

80. Μόνο όταν σχολάμε δίνουμε την ευκαιρία στους Αγγέλους να κάνουν κάτι.

81. Κάνε εσύ αυτό που πρέπει να κάνεις, κι ο Θεός θα κάνει κι Εκείνος αυτό που πρέπει να κάνει.

82. Όταν για κάτι νοιώθεις ένα ξεσήκωμα, μία λαχτάρα, ένα «αχ», τότε, μετά από ένα χρονικό διάστημα που ο Θεός καθορίζει θα γίνει.

83. Εμείς οι ίδιοι δεν μπορούμε ν΄ απαλλαγούμε από κανένα μας ελάττωμα. Εκείνος μας τα βγάζει· ένα-ένα.

84. Πρέπει κάθε μέρα να Του ζητάμε να μας σπάσει το Θέλημα και να το κάνει Δικό Του για να γίνουμε όπως Εκείνος θέλει.

85. Δεν πρέπει να παραδοθούμε στο Θέλημά Του. Αυτό το κάνουν οι στρατιώτες. Εμείς τα Παιδιά Του, πρέπει να Του το προσφέρωμε το θέλημά μας μαζύ με όλον τον εαυτό μας. Στο χάλι του. και να Του πούμε: «Σου προσφέρω όλα μου τα στραβά και τα ατελή. Κάνε τα ίσια».

86. Η Χάρις του Θεού έρχεται όταν σηκώσουμε το χέρι μας. Αυτό, είναι η Πίστη που έλκει την Χάρη του Θεού. Γιατί ο Θεός είναι έτοιμος να δώσει την Χάρη Του, αλλά πού είναι το χέρι; Ο Θεός «βρέχει» την Χάρη Του, κι εμείς ή φοράμε καπέλλο ή κρατάμε ομπρέλα...

87. Αν βρεθεί ξένος που θα κατακρίνει την Ελλάδα ή την Ορθοδοξία, δεν θα ταυτίζεις τα λεγόμενα με τον άνθρωπο, αλλά και δεν θα του αναφέρεις ποτέ τα χαρμόσυνα, όπως είναι η ανεύρεσις τιμίων Λειψάνων ή άλλα θαυμαστά που συμβαίνουν εδώ.

88. Δεν πρέπει να συζητάς για απόντες.

89. Ζούμε στην Ματαιότητα και νομίζουμε ότι κάπου ζούμε. Κακόμοιροι άνθρωποι...
90. Αχ Κύριε! Συγχώρεσέ μας που καμμιά φορά περπατάμε καμαρωτά σαν τα πετειναράκια με το λοφίο τους που νομίζουν ότι κάποια είναι.

91. Κακόμοιροι άνθρωποι! Εκλαμβάνουμε το φθαρτό για Αθάνατο και το Αθάνατο για ανύπαρκτο.

92. Το κακόμοιρο το κρεμμύδι! κι αυτό την προσφορά του δίνει το κατά δύναμιν...

93. Τι ωραίο που είναι το Μυστήριο του Αύριο!

94. Ο Άνθρωπος μία φορά παίρνει το μάθημά του. Άμα δεν το πάρει την πρώτη, θα πει ότι κάτι τρέχει στο υποσυνείδητό του που τον εμποδίζει.

95. Ο Κύριος είπε: όποιος θέλει κάτι, πιστεύοντας θα το λάβει. Φθάνει να είναι σύμφωνο το αίτημα με τις Εντολές του Θεού, δηλαδή με την Αγάπη.

96. Μη στερείς τους άλλους από τα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι, από τον Άρτο της Ζωής που σου προσφέρει Ολόκληρο ο Κύριος. Όλοι πεινούν και διψούν για Αγάπη, σαν τον Λάζαρο που τρεφόταν από τα ψιχία που πέφταν από το τραπέζι του Πλουσίου.

97. Δεν έχουμε δικαίωμα να μη λάμπουμε εξ αντανακλάσεως το Φως του Κυρίου. Δεν πρέπει να είναι τίποτα υπό το μόδιον...

98. Όλα έχουν δύο όψεις, σαν δίκοπο μαχαίρι. Εκείνο που σήμερα δημιουργεί, αύριο καταστρέφει. Ο νοών νοείτω.

99. Σ' ένα καράβι, μπορεί μερικοί ναύτες να σκοτώνονται και να τρώγονται. Το καράβι όμως πάει το ταξείδι του και φτάνει στον προορισμό του. Έτσι και η Εκκλησία. Γιατί στο τιμόνι είναι ο Χριστός.

100. Αν ήξερες ότι δεν είσαι Εδώ, θα ήσουν Εκεί.

101. Για να γίνει το θαύμα αρκεί να αγαπάμε. Ούτε η προσευχή, ούτε το καμποσχοίνι έχουν τέτοια δύναμη.

102. Η πείρα μου με δίδαξε ότι κανένας δεν μπορεί να βοηθήσει κανέναν, παρ΄ όλη τη θέληση και την αγάπη, η βοήθεια έρχεται μόνον όταν έρθει η Ώρα του Θεού, από τον Έναν.

105. Είμαστε χρήσιμοι μόνο όταν δεν υπάρχουμε για τον εαυτό μας. Και το αντίθετο.

106. Δεν πρέπει να παίρνουμε αποφάσεις για τους άλλους. Να το αφήνουμε στους Αγγέλους, κι αυτοί βρίσκουν πάντα την καλύτερη λύση.

108. Σαν τον Σίμωνα τον Κυρηναίο πρέπει να είμαστε πάντα έτοιμοι να τρέξουμε εις βοήθειαν του συνανθρώπου.

Γερόντισσα Γαβριηλία

Άβαταρ μέλους
Σουβλίτσα
Μέλη που αποχώρησαν
Δημοσιεύσεις: 6091
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 20:31

Re: Πνευματικοί λόγοι

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Σουβλίτσα » 22 Οκτ 2018, 23:32

Η μέγιστη αξία της κατά Θεόν σιωπής

Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως

[…] Βγαίνω στην αυλή. Πολύς ο θόρυβος, οι συνομιλίες, οι φωνές. Νιώθω τον πόνο μιας πληγωμένης σιωπής. Προσπαθώ ν’αφήσω τους ήχους να περνούν από τ’ αυτιά μου, χωρίς να δίνω σημασία. Πόσο θα ήθελα να ήμουν μόνος σ’αυτόν τον χώρο!

Έχω την βεβαιότητα, πως ο αέρας είναι γεμάτος μυστικές φωνές, που δεν μπορώ ν’ αφουγκραστώ.Κάθε μου βήμα μεγαλώνει τη δίψα μου για λίγη ησυχία.

[…] Εύκολα γίνεται πικρή η ματιά σου μπροστά στην αδυναμία των ανθρώπων. Το μυαλό σου σκορπίζεται εύκολα στην παρατήρηση των άλλων. Συμμάζεψε όσο μπορείς το βλέμμα σου, περιόρισε όσο μπορείς τη διάσπαση του νου σου. Δεν έχει καλό τέλος αυτός ο δρόμος. Θα συνηθίσεις να διακρίνεις αμέσως τα λάθη των άλλων, αλλά θα το πληρώσεις με μεγάλη μοναξιά. Συνάμα, λίγο-λίγο, θα χάνεις την παιδική σου ματιά, μέχρις ότου να ξεχάσεις εντελώς, πως όλοι λαχταράμε το καλύτερο και προδινόμαστε από τον ίδιο μας τον εαυτό.

Όσο αυτό το ξεχνάς, τόσο και πιο άτεγκτος θα γίνεσαι για τους γύρω σου. Θα βροντοφωνάζεις πάντα το σωστό αλλά θα βλέπεις έκπληκτος πως οι άνθρωποι θα φεύγουν από κοντά σου. Είναι, γιατί τους δίνεις άτεγκτη δικαιοσύνη κι αυτοί λαχταράνε τη συγνώμη. Φωνάζεις πολύ κι αυτοί λαχταράνε λίγη σιωπή.

–Να παλέψεις για τη σιωπή του νου σου. Μην τον αφήσεις στη διάλυσή του. Αν δεν προσέξεις, θα τρέχει από δω κι από κει, χωρίς σκοπό, χωρίς νόημα. Θα παρατηρείς τα πάντα, θα κρίνεις τα πάντα, θα νομίζεις πως φτιάχνεις τον κόσμο και την ίδια ώρα θα γεμίζεις, ανεπαίσθητα, περιφρόνηση για τον κόσμο. Χωρίς να το καταλάβεις, θα μάθεις ν’ ανεβάζεις τον εαυτό σου σ’ ένα θρόνο ψηλό κι από κει να μετράς τους πάντες και τα πάντα με το δικό σου το μέτρο. Και θα μάθεις να μιλάς, να μιλάς πολύ!

Η σιωπή όμως… η σιωπή! Θα αφήσει στην καρδιά σου χώρο ν’ ακουστεί η φωνή του Θεού. Η σιωπή θα σε απαλλάξει από το φτωχό σου μέτρο και θα σε μάθει να μετράς τον εαυτό σου και τον κόσμο με το δικό Του μέτρο. Θα μείνεις τότε άφωνος από τα κρίματά σου. Και δυο φορές θα μείνεις άφωνος από την υπομονή του Θεού. Πού να βρεις μετά διάθεση και θάρρος ν’ ασχοληθείς με τα κρίματα των άλλων!

Γι’ αυτό σου λέω, η σιωπή θα γεμίσει τη ματιά σου κατανόηση και οικτιρμό για τον εαυτό σου και τον κόσμο. Θα κερδίσεις όμως και κάτι, ακόμα πιο πολύτιμο: Ξέροντας ποιος είσαι και ποια είναι τα όριά σου, θα σου είναι αδιάφορη η γνώμη των άλλων για σένα. Θα γίνεις άτρωτος στην κατάκριση, ακόμη και στη συκοφαντία. Η συκοφαντία… Να ξέρεις, πριν τις μεγάλες αποφάσεις, το μυαλό πλημμυρίζει από διλήμματα και αμφιβολίες.

Ήταν αυτός από τους σπουδαιότερους λόγους της κατοπινής σιωπής μου… […]
Στρέφεις το πρόσωπό σου και το σκοτεινό δωμάτιο γεμίζει φως και άρωμα μύρου. Συνεχίζεις να μιλάς κι οι λέξεις σου στολίζουν τον κόσμο.Μάθε να διακρίνεις την καλή πρόθεση. Μάθε να κατανοείς, να αγαπάς και να δοξολογείς. Κι όχι μόνο για σήμερα. Για την κάθε ημέρα της ζωής σου, το κάθε τι γύρω σου να γίνεται αιτία δοξολογίας στον Θεό.
...δι᾿ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι...

Άβαταρ μέλους
Παλαιομνήμων
Δημοσιεύσεις: 766
Εγγραφή: 01 Απρ 2018, 19:56
Τοποθεσία: Κάπου εδώ...

Re: Πνευματικοί λόγοι

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Παλαιομνήμων » 05 Νοέμ 2018, 14:30

Επιλεγμένες συμβουλές και ρήσεις τού πατρός -Αγίου- Παϊσίου σχετικά με τα παιδιά:

«Να θηλάζει το παιδί!! Το γάλα τής μάνας είναι το καλύτερο. Είναι φάρμακο και δεν αρρωσταίνει το παιδί. (...).Τα παιδιά δεν θηλάζουν μόνον γάλα, αλλά θηλάζουν και αγάπη και στοργή και τρυφερότητα και ασφάλεια, έτσι γίνονται και ψυχικά δυνατά»

«Τα παιδιά, για να μεγαλώσουν φυσιολογικά, θέλουν αυλή!»

«Αν πας σε κάποιο σπίτι που έχει παιδιά και τα βρεις όλα τακτοποιημένα, στην εντέλεια, αυτό δεν είναι καλό. Σημαίνει στρατιωτική πειθαρχία, υπάρχει φόβος μέσα στην ψυχή των παιδιών. Καλύτερα είναι να ασχολείται η μάννα με την ανατροφή των παιδιών, να τους μιλάει, να τους διαβάζει για του αγίους, για τον Χριστό, παρά να ασχολείται με την τακτοποίηση και τα άψυχα πράγματα.»

«Παλιά τα παιδιά με τα όμορφα ποιηματάκια τα μάθαιναν ν' αγαπούν την πατρίδα.(…). Σήμερα δεν τους δίνουν τέτοια, τ' αφήνουν άδεια»

«Να μη δημιουργούνται αντιπάθειες στην ψυχή τού καθηγητή με τα παιδιά. Και όταν σας κάνουν τη ζωή δύσκολη, να γνωρίζεται ότι φταίτε. Δηλαδή τώρα ξεπληρώνετε αυτά που κάνατε άλλοτε.»

«Βρίσκονται και μερικοί άλλοι που δε νοιάζονται για τα παιδιά και τους λένε ΝΑΙ σε ό,τι άσχημο θέλουν, για να χαίρονται τα παιδιά και να μαζεύουν ψήφους. Και έτσι έχουν διαλύσει τα πάντα»

«Όταν αρχίζει κανείς από μικρός την πνευματική ζωή, από το δημοτικό ακόμα, αυτός κάνει την πιο χαρούμενη ζωή. Γιατί μικρός έχει και την αμεριμνησία. Αποκτάει και καλές συνήθειες και συνεχίζει έτσι»
Ανησύχησα! Μα κάποιοι έσπευσαν αμέσως να με "καθησυχάσουν"...
----------
9 Αυγ. 2016: https://web.archive.org/web/20160809180 ... d6eccbaaf4

Άβαταρ μέλους
Σουβλίτσα
Μέλη που αποχώρησαν
Δημοσιεύσεις: 6091
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 20:31

Re: Πνευματικοί λόγοι

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Σουβλίτσα » 11 Νοέμ 2018, 15:39

Ο Άγιος Πορφύριος για την Βυζαντινή Μουσική:

-Είναι καλό να ακούς μουσική. Ανώτερη απ’ όλες είναι η βυζαντινή μουσική, γιατί δεν ταράσσει την ψυχή, αλλά την ενώνει με τον Θεό και την αναπαύει τελείως

-Η βυζαντινή μουσική είναι πάρα πολύ ωφέλιμη. Κανένας χριστιανός δεν πρέπει να υπάρχει χωρίς να ξέρει βυζαντινή μουσική.

Πρέπει όλοι να μάθομε. Έχει άμεση σχέση με την ψυχή. Η μουσική αγιάζει τον άνθρωπο αναίμακτα. Χωρίς κόπο, αγαλλόμενος, γίνεσαι άγιος». Ειδικά για την θεραπεία της κατάθλιψης η βυζαντινή μουσική είναι ένα πολύ αποτελεσματικό μέσο. Η Βυζαντινή μουσική, δίδασκε, θεραπεύει την κατάθλιψη.

«Μιά φορά (διηγείται ο Γέροντας) είχε κάποιος δαιμόνιο, ο βασιλιάς Σαούλ, και πήγαινε ο Δαβίδ και του έψαλλε και ο δαίμονας έφευγε. Πήγαινε με το ψαλτήρι-το ψαλτήρι ήταν όργανο. Όταν τον έπιανε το δαιμόνιο της μελαγχολίας, πήγαινε ο Δαβίδ και του ‘παιζε το ψαλτήρι κι έτσι έφευγε ο δαίμονας. Πού ‘ναι αυτοί που τρέχουνε να βρούνε θεραπεία για την κατάθλιψη.

Όταν μάθουνε βυζαντινή μουσική και ιδούνε τη μαυρίλα να ‘ρχεται, παπ! ένα δοξαστικό κι η μαυρίλα που έρχεται να σε καταλάβει, ως ένα είδος ψυχικής μελαγχολίας, γίνεται ύμνος προς τον Θεό. Εγώ το πιστεύω αυτό. Απόλυτα το πιστεύω. Σας το λέω ότι ένας μουσικός, που αγαπάει τη μουσική, που είναι ευσεβής, μπορεί μια δυσκολία του να τήνε κάνει έργο μουσικό ή ένα έτοιμο έργο να το ψάλει, να το αποδώσει. Έτσι, προκειμένου να κλαίει και να καταπιέζεται, προσφέρει μια δοξολογία στον Θεό».

Ο υγιής άνθρωπος ζεί μέσα στην αρμονία. Η αρετή είναι αρμονία. Έλεγε ο Γέροντας: «Η βυζαντινή μουσική είναι πάρα πολύ εύκολη, όταν την ερωτευθεί η ψυχή. Είναι τόση η ωφέλεια της αρμονίας στην ψυχή! Αυτός που ξέρει μουσικά και έχει ταπείνωση, έχει την χάρι του Θεού. Πάει να θυμώσει, να εκραγεί, αλλά φοβάται τη δυσαρμονία, διότι και ο θυμός και όλες αυτές οι αμαρτωλές καταστάσεις δεν είναι μέσα στην αρμονία. Κι έτσι μισεί σιγά σιγά την κακία και εγκολπώνεται την αρετή, που είναι αρμονία.

Όλες οι αρετές έχουν αρμονία. Ούτε στενοχώριες μπορεί να έχεις, ούτε… Μπορείς να ζεις μέσα στη χαρά. Άμα καταλάβεις πως έρχεται καμιά μαυρίλα στον ορίζοντα της ψυχής σου, λέεις ένα ωραίο τροπάριο και η μαυρίλα γίνεται ύμνος στον Θεό. Τη δύναμη αυτή που θα σε στενοχωρούσε και θα σε καταπίεζε, την ίδια δύναμη τη βουτάς και την αγιάζεις

...................

Ὁ εὐσεβὴς ψάλτης ἐκπέμπει χάρη Θεοῦ
Ἔλεγε ὁ Γέροντας:

Ἡ βυζαντινὴ ἐκκλησιαστικὴ μουσικὴ εἶναι διδασκαλία.. μαλακώνει τὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου καὶ σιγὰ-σιγὰ τὴ μεταρσιώνει σὲ ἄλλους κόσμους πνευματικούς, μὲ τοὺς φθόγγους αὐτούς, ποὺ σπέρνει ἡδονὴ καὶ τέρψη καὶ εὐχαρίστηση, ταξιδεύοντας σὲ ἄλλο κόσμο πνευματικό. Πράγματι ἔτσι εἶναι παιδιά, μὴν κοιτάζετε ποὺ τοὺς ἀκοῦς νὰ κάνουνε. Ὅταν κανεὶς σιγὰ-σιγὰ μπεῖ σὲ μιὰ τέτοια φόρμα πνευματική, ἔτσι αἰσθάνεται κι ἔτσι πρέπει νὰ κάνει.

Μπορεῖ νὰ γίνεις κι ἕνας ἐγωιστὴς ψάλτης καὶ νὰ κουνιέσαι καὶ νὰ αὐτώνεσαι καὶ νὰ εἶσαι κούφιος· μπορεῖ νὰ ἔχεις τὴ φωνή, νὰ συγκινεῖς μὲ τὴ φωνή σου, ἀλλὰ αὐτὸς ὁ ὄντως ἅγιος ποὺ ψάλλει, αὐτὸς ἔχει καὶ κάτι ἄλλο, δὲν ἔχει μόνο τὴ φωνή· μαζὶ μὲ τὴ φωνὴ ποὺ ἐκπέμπεται μὲ τὰ ἠχητικὰ κύματα, ἐκπέμπεται καὶ κάποια χάρη μὲ ἄλλα κύματα, μυστικά, ποὺ ἀγγίζουν τὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων καὶ τὶς συγκινοῦν βαθύτατα.

Ὁ κούφιος, ἂς ποῦμε, μουσικός, ὁ ἐγωιστής, ἔχει αὐτό. Κι εὐχαριστεῖ ἔτσι. Ὁ ἅγιος μουσικὸς στέλνει καὶ κύματα κύματα μαζὶ μὲ τὴ φωνή του. Γίνεται ἕνα πολὺ μεγάλο μυστήριο. Γι᾿ αὐτό, ἐὰν θὰ πᾶτε στὸ Ἅγιο Ὄρος καὶ ἀκοῦστε τοὺς μοναχοὺς ποὺ ψάλλουν, καὶ παγωμένη καὶ πέτρινη καρδιὰ νὰ ἔχεις, ἅμα ἀκούσεις… Νά! τὸ παράδειγμα: Αὐτὸς ὁ μουσικὸς μπορεῖ νὰ συγκινεῖ…»

Ἀπὸ τὸ βιβλίο “Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν Γέροντος Πορφυρίου”
...δι᾿ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι...

jey_pap
Δημοσιεύσεις: 1625
Εγγραφή: 26 Απρ 2018, 22:15
Phorum.gr user: j_pap

Re: Πνευματικοί λόγοι

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από jey_pap » 11 Νοέμ 2018, 18:15

....................
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος jey_pap την 11 Νοέμ 2018, 19:59, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
«...γιατί σκοπός μας δεν είναι να μάθουμε πολλά. Σκοπός μας είναι μέσα από την εξάσκησή μας να φέρουμε σε κατάσταση κβαντισμού τον ίδιο το νου μας...»

Άβαταρ μέλους
μίστερ μαξ
Μέλη που αποχώρησαν
Δημοσιεύσεις: 9289
Εγγραφή: 05 Ιούλ 2018, 11:18

Re: Πνευματικοί λόγοι

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από μίστερ μαξ » 11 Νοέμ 2018, 18:17

:vp20::vp20::vp20:
Αντι-Πουτιν, Αντι-Ζελενσκυ
Τα κράτη ματώνουν της γειτονιας τον χάρτη

jey_pap
Δημοσιεύσεις: 1625
Εγγραφή: 26 Απρ 2018, 22:15
Phorum.gr user: j_pap

Re: Πνευματικοί λόγοι

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από jey_pap » 11 Νοέμ 2018, 19:58

............
«...γιατί σκοπός μας δεν είναι να μάθουμε πολλά. Σκοπός μας είναι μέσα από την εξάσκησή μας να φέρουμε σε κατάσταση κβαντισμού τον ίδιο το νου μας...»

jey_pap
Δημοσιεύσεις: 1625
Εγγραφή: 26 Απρ 2018, 22:15
Phorum.gr user: j_pap

Re: Πνευματικοί λόγοι

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από jey_pap » 14 Νοέμ 2018, 14:12

10 καὶ ἐκχεῶ ἐπὶ τὸν οἶκον Δαυὶδ καὶ ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας ῾Ιερουσαλὴμ πνεῦμα χάριτος καὶ οἰκτιρμοῦ, καὶ ἐπιβλέψονται πρός με ἀνθ᾿ ὧν κατωρχήσαντο καὶ κόψονται ἐπ᾿ aὐτὸν κοπετόν, ὡς ἐπ᾿ ἀγαπητῷ, καὶ ὀδυνηθήσονται ὀδύνην ὡς ἐπὶ τῷ πρωτοτόκῳ. 11 ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ μεγαλυνθήσεται ὁ κοπετὸς ἐν ῾Ιερουσαλὴμ ὡς κοπετὸς ροῶνος. Zax. 12,10
O Προφήτης προείπε πως στο μέλλον οι Εβραίοι θα κλάψουν και θ μοιρολογήσουν γιατί σταύρωσαν και σκότωσαν τον Μεσσία τους που στάλθηκε γι΄ αυτούς
«...γιατί σκοπός μας δεν είναι να μάθουμε πολλά. Σκοπός μας είναι μέσα από την εξάσκησή μας να φέρουμε σε κατάσταση κβαντισμού τον ίδιο το νου μας...»

Άβαταρ μέλους
Παλαιομνήμων
Δημοσιεύσεις: 766
Εγγραφή: 01 Απρ 2018, 19:56
Τοποθεσία: Κάπου εδώ...

Re: Πνευματικοί λόγοι

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Παλαιομνήμων » 17 Νοέμ 2018, 02:12

jey_pap έγραψε:
11 Νοέμ 2018, 19:58
............
«Η σιωπή είναι χρυσός»; :smt017

:lol:
Ανησύχησα! Μα κάποιοι έσπευσαν αμέσως να με "καθησυχάσουν"...
----------
9 Αυγ. 2016: https://web.archive.org/web/20160809180 ... d6eccbaaf4

Άβαταρ μέλους
Σουβλίτσα
Μέλη που αποχώρησαν
Δημοσιεύσεις: 6091
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 20:31

Re: Πνευματικοί λόγοι

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Σουβλίτσα » 30 Νοέμ 2018, 20:49

Το παρακάτω είναι ένα πολύ ωραίο κείμενο με αγιογραφικές αναφορές σχετικά με το ποιά είναι η φωτιά της κολάσεως και τί εστί κόλαση, στην Ορθόδοξη διδασκαλία (να με συγχωρείτε αλλά το παραθέτω αμετάφραστο):
What is the "Fire" that Torments?

How can a loving God be so cruel to allow any of his creatures to burn eternally? In Scripture we find numerous references to the fire of hell which we will endure if we are not united with God's love (see passages below).
What is really meant by this reference to fire?

Is it like a physical fire or is it something else?

Saint John of Damascus gives us some insight into these passages that are often used to instill fear rather than love of God. He explains this fire as a condition where we will not be able to satisfy the desires we carry with us into death, those desires that we have put above our desire to be united with God out of love and to do His will. This absence of any satisfaction for these misguided desires leads us to the kind of suffering which is like being burned by fire. Isn't it the nature of suffering our inability to satisfy our desires?
He writes:
We say that the torment is nothing other than the fire of unsatisfied passion. For those who obtained changelessness in passion do not desire God but sin. But there in that place the commission of evil has no place. For we neither eat nor drink, nor get dressed, nor marry, nor gather wealth, nor does envy or another evil satisfy us. Therefore, by desiring and not partaking of the things desired, they are burned by passions as if by fire. But those who desire the good––namely God alone, Who is and exists eternally––and who partakes of Him rejoice according to the intensity of their desire according to which they also partake of the Desired One.
When we pass from this life to a heavenly life there will not be the means to satisfy those desires that we place such high priority on in our earthly life. We will not be able to find satisfaction in food, in fancy parties where we dress to look our best, in all the pleasures we can buy with money, in the superior status or power we have gained. Heaven strips us of what was pleasurable in our earthly life. There is only one desire that can be satisfied in this new life. That is our desire to be united with God in love. Without this as our overriding desire we will not find pleasure in heaven. There will be no way to satisfy any other desire.

According to Orthodox teaching the fire that torments is not a physical fire, but is a torment that comes from the inability our soul to direct its desire towards communion with God. One who cannot do this is imprisoned by his own action and his passions strike him like poisonous serpents. He will be surrounded by those he hates and separated from those he loves and who love him. He will always be seeking what can never be satisfied. Dumitru Staniloae says, "He falls into a sort of dreamlike existence in which everything becomes chaotic in a senseless absurdity, without any consistency, without any search for an exit out of it, without any hope for an exit."

Why does God leave a person in such a condition? Why doesn't he show himself with His divine light so one can see and depart from such darkness? The answer is that God is not an external reality that imposes itself but is offered to us out of love. This cannot be perceived except through an openness to love that is humble and full of desire for Him. It is based on a relationship. He who is bound up in lesser desires will not admit that such love is possible when he cannot offer such love in return. God therefore cannot make Himself evident as a loving Person in this case. Saint Isaac the Syrian says that hell is a punishment of love.

Saint John of Damascus writes:
He who desires receives. He who is good receives good things ... The righteous, by desiring and having God, rejoice forever; but the sinners, by desiring sin and not possessing objects of sin, are tormented as if eaten by the worm and consumed by fire, with no consolation; for what is suffering if not the absence of that which is desired? According to the intensity of desire, those who desire God rejoice, and those who desire sin are tormented.
Here on earth when we incline our desire toward other things and obtain them even partially, we find pleasure in them. Over there, however, when "God will be all in all" (1Cor 15:28) and there will be neither food, nor drink, nor any bodily pleasure nor any injustice, those who possess neither common pleasures nor anything from God will suffer great pain that is not produced by God, but that we prepare for ourselves.
We cannot say that God punishes us with fire, but that it is our own misdirected desires that lead us to suffering that is like being burt by fire. To avoid the fire our primary desire has to be directed toward our love of God.

We must remember that Jesus, God incarnate, came for our benefit. He came out of God's love for all mankind to save us from the fallen condition we are in. He did not come to punish us. He came to transform us and to teach us that our earthly desires are misguided when substituted for our love of God our Creator. He loves us so much that He sacrificed His own life on the Cross to free us from our sinfulness, showing us the way through His Resurrection to be joined with Him in His kingdom with eternal life, and then sends the Holy Spirit to establish His Church on earth for our perfection in love. He is a God of love and only calls us to return that love. We can enjoy the pleasures of this world, all He created is Good, but only if we always give priority to our desire for His love and give thanks to Him for what we enjoy. If we replace this supreme desire with earthy desires, these will not be fulfilled when we enter into the heavenly realm. Lacking a desire for union with God, we will find ourselves separated eternally from His love, the only desire that can be satisfied after our bodily death.

Remember that Christ is within each of us. He resides in our heart. Make His love your desire.

New Testament references to the fire of damnation:
"every tree that does not bear good fruit is thrown into the fire" (Matt 3:10, Lk 3:9)
"His winnowing fan is in His hand, and He will thoroughly clean out His threading floor, and gather His seat into the barn; but He will burn up the chaff with unquenchable fire." (Matt 3:12, Lk 3:17)
"Therefore as the tares are gathered and burned in their, so it will be at the end of the age.... Will cast them into the furnace of fire. There will be ailing and gnashing of teeth." (Matt 13:40, 42, 50)
"It is better for you to enter into life with one eye, rather than having two eyes, than to be cast into hell fire." (Matt 18:9, Mark 9:47)
"If Your foot causes you to sin, cut it off. It is better for you to enter life lame, rather than having two feet, to be cast into hell, into the fire that shall never be quenched." (Mark 9:45)
"If anyone does not abide in Me, he is cast out as a branch and is withered; and they gather them and throw them into the fire, they are burned." (John 15:6)
"The devil, who deceived them, was cast into the lake of fire and brimstone where the beast and the false prophet are. and they will be tormented day and night forever and ever." (Rev 20:10)
"Anyone not found in the Book of Life was cast into the lake of fire." (Rev 20:15)
"The cowardly, unbelieving, abominable, murders, sexually immoral,sorcerers, idolaters and all liars shall have their part in the lake which burns with fire and brimstone..." (Rev 21:8)


Reference: The Experience of God, vol 6, by Dumitru Staniloae, pp 43-47
...δι᾿ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι...

Άβαταρ μέλους
Παλαιομνήμων
Δημοσιεύσεις: 766
Εγγραφή: 01 Απρ 2018, 19:56
Τοποθεσία: Κάπου εδώ...

Re: Πνευματικοί λόγοι

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Παλαιομνήμων » 02 Δεκ 2018, 02:41

«Ὅτι διὰ τὸ πολλοὺς εἶναι κακοὺς, οὐδὲ ἐν αἰσχύνῃ τὰ κακά»

= Επειδή οι κακοί έγιναν πολλοί, τα κακά δεν προκαλούν ντροπή σ' εκείνους που τα διαπράττουν.

Ιερός Χρυσόστομος.
Ανησύχησα! Μα κάποιοι έσπευσαν αμέσως να με "καθησυχάσουν"...
----------
9 Αυγ. 2016: https://web.archive.org/web/20160809180 ... d6eccbaaf4

Άβαταρ μέλους
Κόκκορας
Δημοσιεύσεις: 17777
Εγγραφή: 03 Ιουν 2018, 17:20
Phorum.gr user: Κόκορας
Τοποθεσία: Συμβασιλεύουσα Πόλις

Re: Πνευματικοί λόγοι

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Κόκκορας » 02 Δεκ 2018, 02:45

ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ

ψαλμος Δαυίδ 18

Άβαταρ μέλους
Κόκκορας
Δημοσιεύσεις: 17777
Εγγραφή: 03 Ιουν 2018, 17:20
Phorum.gr user: Κόκορας
Τοποθεσία: Συμβασιλεύουσα Πόλις

Re: Πνευματικοί λόγοι

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Κόκκορας » 02 Δεκ 2018, 02:52



ο φοβερος και τρομερος π.ειρηναίος δεληδημος για τις φυσικες επιστημες και την εκκλησια

Άβαταρ μέλους
Παλαιομνήμων
Δημοσιεύσεις: 766
Εγγραφή: 01 Απρ 2018, 19:56
Τοποθεσία: Κάπου εδώ...

Re: Πνευματικοί λόγοι

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Παλαιομνήμων » 03 Δεκ 2018, 17:02

«δίκαιος οἰκτείρει ψυχὰς κτηνῶν αὐτοῦ, τὰ δὲ σπλάγχνα τῶν ἀσεβῶν ἀνελεήμονα» (Παροιμίαι Σολομώντος, 12,10)

= Ο δίκαιος δείχνει οίκτο στις ψυχές των ζώων του, ενώ τα σπλάχνα των ασεβών είναι δίχως έλεος.



ΕικόναΕικόνα
ΕικόναΕικόναΕικόνα
Εικόνα
Ανησύχησα! Μα κάποιοι έσπευσαν αμέσως να με "καθησυχάσουν"...
----------
9 Αυγ. 2016: https://web.archive.org/web/20160809180 ... d6eccbaaf4

Απάντηση


  • Παραπλήσια Θέματα
    Απαντήσεις
    Προβολές
    Τελευταία δημοσίευση

Επιστροφή στο “Θρησκειολογία”

Phorum.com.gr : Αποποίηση Ευθυνών