nik_killthemall έγραψε: ↑23 Ιούλ 2021, 23:49
Blackdog έγραψε: ↑23 Ιούλ 2021, 23:19
nik_killthemall έγραψε: ↑22 Ιούλ 2021, 21:08
Λες και για να εφαρμόσει κάποιος το "αγαπάτε αλλήλους" είναι προαπαίτηση να πιστεύει σε 3 υποστάσεις και στις πίπες περί φιλιοκβε και τον άζυμο άρτο. Γιατί ως γνωστόν άμα δεν πιστεύεις σε 3 θεϊκές υποστάσεις και σε έναν αφαντο πατέρα παντοκράτορα και τρίχες, θα είσαι ανίκανος να εφαρμόσεις το "αγαπάτε αλλήλους" ... (που εν τω μεταξύ το δίδαξαν αιώνες πριν τον Χριστό κάτι ψωροΠλάτωνες και Θαλήδες).
Αφαίρεσε το απαγορευμένο να αμφισβητηθεί θεολογικό δόγμα από τον χριστιανισμό και τότε μαζί σου, το χριστιανικό φιλοσοφικό περιεχόμενο θα είναι ανιδιοτελές και απελευθερωμένο.
+1000
Θελω μονο να σχολιασω στο οτι τα ειπαν οι αρχαιοι φιλοσοφοι αυτα. Η διδασκαλια του πλατωνα αλλα και η στωικη διδασκαλια κατοπιν, αφορουσε ευγενεις καλλιεργημενους ανθρωπους και ενδεχομενως πλουσιους.
Αυτα που ειπαν οι αρχαιοι Ελληνες φιλοσοφοι και οχι μονο, ο Χριστος τα ειπε με πολυ απλα λογια ετσι ωστε να τα καταλαβει μεχρι και ο τελευταιος γιδοβοσκος. Μεγαλο επιτευγμα κατα την γνωμη μου, το οποιο ειλικρινα δεν ξερω πως το εκανε.
Απο οτι εχω δει μεχρι στιγμης τουλαχιστον, η διδασκαλια του Χριστου ηταν οριτζιναλ. Οσον αφορα το πνευματικο κομματι, το οποιο δεν υπηρχε στην φιλοσοφια, μαλλον ξερεις οτι το εφερε λιγους αιωνες αργοτερα ο Πλωτινος, ο οποιος μεσα απ την νεοπλατωνικη φιλοσοφια του προσπαθησε και τελικα πετυχε την Θεοπτια.
Γενικά όλος ο Ιουδαϊσμος την εποχή του Χριστού ξαναγραφόταν απ'την αρχή και ξεκινούσε να πατάει πάνω στους Στωϊκους για να καταφέρει να επιβιώσει σε έναν κόσμο ελληνιστικου ορθολογισμού που ήταν ετοιμος να αφανίσει οτιδήποτε δεν διέθετε φιλοσοφικά επιχειρήματα.
Εχω στο μυαλο μου την ιστορια του Επικτητου που ο αφεντης του του εστριβε το ποδι για να τον πονεσει, ενω αυτος δεν εκανε μορφασμο ουτε παραπονεθηκε, μεχρι που το ποδι εσπασε.
Ο χριστιανος στην θεση του, θα επρεπε σε ολη αυτη την διαρκεια να τον εβλεπε με αγαπη, σαν πλανεμενο και οταν τελειωνε να προσευχοταν για την σωτηρια της ψυχης του αφεντη του.
Θελω να πω οτι ενω εχουν ομοιοτητες με τον στωικισμο εχουν βασικες διαφορες
Την απόλυτη μίξη Ιουδαϊσμου και Στωϊκων την έκανε ο Φίλων ο Αλεξανδρευς και πάνω σε αυτό που βγήκε έκατσε ο νεογέννητος τότε χριστιανισμός. Ο Φίλων με μητρική την Ελληνική αλλά εβραίος στη καταγωγή, σήμερα από τους Εβραίους αναγνωρίζεται ως Εβραίος και από τους χριστιανούς ως χριστιανός, παρότι αν και συγκαιρινός του Χριστού δεν άκουσε ποτέ τίποτε για αυτόν.
Δεν τον εχω διαβασει τον Φιλωνα, απ οτι ειδα ομως στα γρηγορα μου φανηκε μαλλον εξελληνισμενος εβραιος παρα χριστιανος
Όχι μόνο το φιλοσοφικό περιεχόμενο του Χριστιανισμού, αλλά και το θεολογικό έκατσε πάνω σε φιλοσοφικά επιχειρήματα από Πλατωνισμό και Στωικισμό (που έτσι κι αλλιώς είναι η μετεξέλιξη των Πλατωνικών).
Η διδασκαλια του χριστου δεν ειχε φιλοσοφικα επιχειρηματα, αυτα μπηκαν μετα για να στηθει το δογμα. Εχει στοιχεια και απ τα δυο φιλοσοφικα ρευματα, αλλα οχι μονο. Δεν νομιζω οτι οι στωικοι ηταν εξελιξη των πλατωνικων
Η πλάκα είναι πως τους πρώτους αιώνες οι Χριστιανοί συμπαθούσαν τους Στωϊκούς ενώ αντίστροφα οι Στωϊκοί αποστρέφονταν τους χριστιανούς γιατί τους θεωρούσαν φανατικούς.
Λογικο, ειδα εχεις διαβασει τον Πορφυριο και τον Ιουλιανο, φανταζομαι και τον Κελσο. Ξερουμε γιατι
Οι Χριστιανοί κατά τ'άλλα κληρονόμησαν από τον Ιουδαϊσμό όπως ήταν φυσικό την έχθρα με τους Επικούρειους. Στα Ιουδαϊκά κείμενα η λέξη που χρησιμοποιούσαν για τον άθεο ήταν "Απίκορσιμ" δηλ. Επικούρειοι !
Παρότι βέβαια οι Επικούρειοι αποδέχονταν πως υπήρχε θεός, αλλά απέρριπταν κάθε αλληλεπίδραση θεού - ανθρώπου ως ανθρώπινη απάτη. Είναι ακριβώς αυτά που έλεγα στο νήμα δίπλα, και μόνο επειδή οι Επικούρειοι απέρριπταν την αλληλεπίδραση θεού - ανθρώπου, αποδεχόμενοι όμως το ότι θεός και βέβαια υπάρχει, οι Επικούρειοι ταυτίζονταν από τους Εβραίους ώς άθεοι ! Αποδεικνύοντας πως το ένθεος / άθεος τελικά δεν απευθύνεται στην ύπαρξη του θεού πίσω από την οποία κρύβονται όταν στριμώχνονται οι θρήσκοι, αλλά στην αλληλεπίδραση με τον θεό. Τα χαρακτηριστικά του θεού είναι πιο σημαντικά από την ύπαρξή του.
Συμφωναμε